Thrillers Leestafel.info

spannende boeken en een beetje fantasy

De schaduw van de luciferDe schaduw van Lucifer
David Hewson

‘Eén leven is onvoldoende. Sommigen van ons hebben meer goed te maken dan in de tijdsspanne van een bestaan mogelijk is.’


Als hij aan zijn scriptie over Venetiaanse boekdrukkunst werkt, ontdekt de twintigjarige Daniel Forster dat op het adres van een oude drukkerij in Venetië nog steeds iemand met dezelfde achternaam woont. In een opwelling schrijft hij een brief. Zijn moeder was Italiaans van afkomst, en Daniels Italiaans is vloeiend. Hij kan niet weten dat dit de aanzet is tot een aantal  onverwachte gebeurtenissen. Het begint er mee dat hij uitgenodigd wordt door de heer Scacchi om diens bibliotheek te komen catalogiseren.
Dat die bibliotheek geen bibliotheek is, en dat het catalogiseren niet bepaald inhoudt wat hij zich er van voorstelt, maakt hem niet zoveel uit. Hij is dan al in de ban van het vreemde huishouden, dat bestaat uit de oude heer Scacchi, diens Amerikaanse vriend Paul, en de huishoudster Laura.


Als hij samen met Laura iets vindt dat de oude heer erg blij maakt, is meteen de link gelegd naar het andere verhaal dat we om en om met dit verhaal voorgeschoteld krijgen. Daarin gaan we enkele eeuwen terug. Naar 1733, de periode waarin Lorenzo Scacchi het zwaar te verduren heeft. Hij en zijn zus zijn hun ouders verloren. Lucia is naar Spanje vertrokken en Lorenzo gaat in de leer bij zijn oom Leonardo, in de drukkerij. Hij schrijft over zijn belevenissen aan zijn zus, brieven die afgedrukt zijn in een ander lettertype, zodat wij lezers de verschillende tijdperken makkelijker uit elkaar kunnen houden. Op het einde wordt daar een enkele keer de hand mee gelicht, maar dan zit je al wel zo in het verhaal dat je kunt herkennen in welke tijd je je bevindt.


In het begin is dat niet zo eenvoudig uit elkaar te houden, de verhaallijnen lopen parallel. Die vondst waar ik het al over had komt in beide verhalen voor. Ook is er in beide verhalen een romance die niet bepaald van een leien dakje gaat, en zijn er aasgieren, schurken die uit zijn op macht en geld, en daarvoor niets uit de weg gaan. Er vallen doden, er zijn amoureuze scènes, maar de charme van dit boek zit zoals altijd bij David Hewson in de informatie die hij tussen neus en lippen geeft over de voorbije tijd. In dit boek gaat dat vooral over het joodse leven in Venetië in de achttiende eeuw, over Vivaldi en andere muziek; over de violen van Guarneri, over Jean Jacques Rousseau, en over schilderwerken van bijvoorbeeld Canaletto. Voor in het boek staat een plattegrond van Venetië, handig omdat we ons nogal heen en weer bewegen door de stad.


In het boek wordt gerefereerd aan een schilderij van Tintoretto dat twee mannen afbeeldt. Een ervan is een knappe jongeman met blonde krullen, met twee stenen in zijn hand, die hij aanbiedt aan de tweede figuur, Christus, om hem te verleiden die stenen te veranderen in brood. (Ik kan jammer genoeg geen afbeelding vinden van dit schilderij) De knappe jongeman is Lucifer.


‘Als de duivel je een bezoek brengt, zijn er maar drie opties. Doe je wat hij wil? Of wat ‘het goede’ van je verlangt? Of doe je wat je eigen innerlijk je vertelt, en dat kan een van de hiervoor genoemde mogelijkheden zijn, of geen ervan.’


Wat ik een pluspunt vind, is dat Hewson in dit boek geen gebruik maakt van zijn vaste speurders.
Voor het overige is het een thriller zoals ik ze graag lees. Hewson is een meester in het gebruik van spanningsverhogende trucjes, en ook al moet je soms even terugbladeren om te controleren welke personages ook al weer bij welke tijd horen, hij houdt je 480 pagina’s lang in zijn ban en doet je verlangen naar meer…


ISBN 9789026128622| Paperback | 480 pagina's | VBK Media | september 2011
Vertaald uit het Engels door Janine van der Kooij

© Marjo, 24 oktober 2011

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER


Recensies

Boven