Nieuwste recensies

Starck 6: DRIEsterrenmoord
Inspecteur Starck en het mysterie van de kunstroof
Edwin P.C. Zonneveld

Edwin Zonneveld duikt met ‘Driesterrenmoord’ wederom de geschiedenis in met intrigerende plot

De zesde detective ‘Driesterrenmoord’ alweer van schrijver Edwin Zonneveld. In december is het altijd opletten geblazen want Edwin heeft dan een boek klaar die goed past binnen de inspecteur Starck-reeks. Ik vind het een eer een recensie te mogen schrijven.

De moord op een chef-kok van een driesterrenrestaurant in Hasselt in de gemeente Steenwijkerland zet hoofdcommissaris Starck ( ja, hij kreeg een promotie) op het spoor van twee verloren schilderijen uit de vooroorlogse Goudstikkercollectie. Deze verzameling van meer dan duizend werken werd aan het begin van de oorlog onder dwang aan Goering verkocht en kwam gedeeltelijk terug naar Nederland. Later werd een deel door de erfgenamen van Jacques Goudstikker van de Nederlandse staat teruggeëist. Niet alles werd na de oorlog teruggevonden en Edwin Zonneveld selecteerde, zoals we van hem mogen verwachten, minutieus en doelgericht twee verloren werken voor zijn verhaal.

Hij heeft duidelijk zijn research naar de schilderijen gedaan en weet ook door flashbacks de Joodse Goudstikkerfamilie een verdiende plaats in zijn fictieve verhaal te geven. Starck wordt geconfronteerd met COVID , een lockdown en een groot aantal hygiënische maatregelen en moet al zijn creativiteit bijeenschrapen om zijn team in te kunnen zetten. Daar komt nog bij dat zijn rechterhand en opvolger Jannie door het virus wordt geveld en buiten gevecht blijft. Hij neemt zelf de touwtjes in handen en is blij meer tijd voor echt veldwerk te krijgen. Aanvankelijk lijkt het team te vorderen bij het sporenonderzoek, maar ze vinden geen dader. Een Griekse mythe over een Gouden Lam geeft de zaak weer een nieuwe impuls. Starck is met zijn menselijkheid, persoonlijke inzet en visioenen op zijn best in een moordzaak, die aanvankelijk een cold case dreigt te worden.

Wederom weet auteur Edwin P.C Zonneveld Steenwijkerland slim op de kaart van de Nederlandse misdaad te zetten. Natuurlijk als fictie, maar voor natuur- en kunstliefhebbers weer een echte ontdekkingstocht langs bunkers, kastelen en de drassige rietlanden. Feiten uit de oorlog vermengd hij handig met de draad van het verhaal. Die vermenging van geschiedenis met fictie is echt een sterk punt van Zonneveld. Het is een vaardigheid die hij consequent de gehele Starck-serie weet vol te houden.

Chapeau ook dat deze Nederlandse schrijver, die deels in Frankrijk en deels in Nederland verblijft telkens maar weer komt met onverwachte ontknopingen, verrassende wendingen en een ingenieuze plot. Hoe hij dit doet, is me een raadsel maar ik zie het steeds niet aankomen wie nu eigenlijk de moord(en) gepleegd heeft. Dat maakt het lezen van Zonnevelds detectives intrigerend en boeiend. Om dat te ervaren zou je toch echt ‘Driesterrenmoord’ moeten gaan lezen.

ISBN 9789493023741 | Paperback | 308 pagina's | Uitgever Aquazz| december 2020

Frank v.d Sigtenhorst, 24 februari 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De geheime orde
Daniel Silva

Zoals iedere donderdagavond is aartsbisschop Luigi Donati, de privésecretaris van Zijne Heiligheid Paus Paulus VII vrij, als hij een telefoontje krijgt van kardinaal Domenico Albanese, de camerlengo (= kamerheer). Die wil aan de telefoon niets kwijt, maar vraagt Donati zo snel mogelijk te komen. Wat Donati vreest is gebeurd: de paus is overleden. Een hartaanval waarschijnlijk. Albanese heeft hem al netjes neergelegd op zijn bed nadat hij hem gevonden had in de kapel.

Als Donati de kamer bekijkt die hij zelf amper drie uur eerder verlaten heeft, concludeert hij dat de paus al een paar uur dood moet zijn. Waarom is hij niet eerder gewaarschuwd? En waar is de brief gebleven die Zijne Heiligheid nog aan het schrijven was en die Donati zou moeten bezorgen aan Gabriel Allon. Die brief is verdwenen. Een van de redenen waardoor Donati twijfelt aan de doodsoorzaak. Is de paus vermoord? En waarom dan?
Hij neemt contact op met zijn vriend Gabriel Allon, die het hoofd is van de Israëlische geheime dienst, en een begaafd restaurateur. Toevallig is Allon op vakantie in Venetië, met zijn gezin. Hij komt natuurlijk naar Rome, als Donati het hem vraagt.

Als ze samen op onderzoek uitgaan naar wat er precies gebeurd is, stuiten ze op kwalijke zaakjes, waar Albanese tot in zijn nek in zit. Hij en vele andere bisschoppen zijn lid van de Orde van Sint-Helena, een verzameling conservatieve, traditionele christenen die nauwe banden onderhouden met populistische nationalisten verspreid over Europa en de wereld. Hun doel is de oude katholieke kerk in ere te herstellen en daarvoor moeten Joden en islamieten het ontgelden. Als Albanese en deze anderen de kans krijgen zal de volgende paus hun marionet zijn. Kunnen Donati en Allon dat verhinderen?
Maar wie of wat is die Orde van Sint-Helena? Wat zijn de achtergronden van hun geloof?

Dan komt het Evangelie van Pilatus op de proppen. Het zou opgeborgen zijn in de geheime archieven van het Vaticaan en niemand weet wat er precies in staat. Het heeft te maken met de rol van Pilatus. Klopt het verhaal dat in de andere evangelies staat? Het verhaal waarop een groot deel van het katholieke geloof gebaseerd is, namelijk dat de dood van Jezus in de handen van het joodse volk lag?

Is het lijdensverhaal zoals wij dat geleerd hebben uit de evangeliën, en dat de geschiedenis enorm beïnvloed heeft wel de waarheid?
Niet dat we het ooit echt zullen weten, maar Daniel Silva biedt de lezer stof tot nadenken. Is vreemdelingenhaat ons ‘opgedrongen’ via de bijbel?
Naast deze boeiende insteek is het natuurlijk een spannende thriller naar de zoektocht van de moordenaar. De Orde blijkt niet vies van een moord, of meer. En de tijd dringt, want de bisschoppen gaan al snel in conclaaf. De nieuwe paus zal niet lang op zich laten wachten!

Voor wie met dit boek kennis maakt met Gabriel Allon, het zal zeker naar meer smaken. Nu heeft Gabriel Allon sinds 2002 bijna ieder jaar een Gabriel Allon geschreven, dus dan is er nog wat te lezen. Helaas zijn ze nog niet allemaal vertaald. De volgorde is niet erg belangrijk, al zit er wel een verloop in. Na dit boek over de Geheime Orde zou het zelfs zo kunnen zijn dat in het volgende verhaal Allon geen geheim agent meer is.

Dit boek opent met een tekening van Vaticaanstad en een paar intrigerende citaten. Het zet de lezer een paar keer op het verkeerde been, waardoor de spanning blijft. Het thema is gelinkt aan de actualiteit, en onze hoofdpersonen zijn goed op de hoogte van de moderne technologie. Ook het ons maar al te bekende virus komt even aan de orde.

Daniel Silva (Michigan, 1960) is een Amerikaans thrillerauteur van voornamelijk spionagethrillers. Hij was voordien werkzaam als journalist.

ISBN 9789402706529 |paperback |448 pagina's | Uitgeverij Harper Collins| november 2020
Vertaald uit het Engels door Ingrid Zweedijk

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Blind vertrouwen
Diverse auteurs

Dertig verhalen met een thema: blind vertrouwen. Soms letterlijk als een van de personage blind is. Maar zonder vragen stellen op iemand vertrouwen, dat valt ook niet altijd even goed.
Het is niet verwonderlijk dat veel verhalen spelen tussen mensen met een relatie, hetzij een liefdesrelatie, hetzij familie. Dan heb je immers vaker vertrouwen in de ander. En dat kan zomaar heel verkeerd uitpakken.

Er zijn een aantal verhalen van schrijvers die hun sporen al verdiend hebben.
Karin Hazendonk scoort absoluut met haar verhaal Opa’s Verjaardag: onderschat nooit de reeds oudere medemens!
Melissa Skaye toont met haar bijdrage De Klusjesman aan dat ze een morbide fantasie heeft.
Veel van de overige schrijvers zijn dan misschien nu nog niet bekend, dat zou zomaar kunnen veranderen!

Het boeiendst zijn die verhalen waarvan je als lezer geen idee hebt waar het mee zal eindigen. Dat zijn er verschillende. Het verhaal Tweestrijd van Rémon Saaltink spant daarbij de kroon. Het begint met een oude man die de deur opent voor een jong stel dat de sleutels komt halen voor een ander appartement. Ze komen een kijkje nemen. De oude man oogt niet helemaal in orde en lijkt blij dat hij niet met de twee mee hoeft.
Als je verder leest, ontdek je dat geen van de personages is wie hij of zij lijkt. Dat biedt verrassende wendingen!

In een aantal verhalen is het thema wraak. Voor eerder gedaan onrecht, aan de persoon zelf of een geliefde. In ieder verhaal verloopt dat op een andere manier. Hier noem ik het verhaal Verboden Verlangen van Alain de Lannoy, dat heel goed in elkaar zit en ook verrassende wendingen heeft.
Je wordt compleet op het verkeerde been gezet als lezer en dat zijn de betere verhalen.

Het is niet het enige, maar ja, dertig verhalen bespreken, dat gaat niet. Het is evenwel een kwestie van alle dertig goed. Bij een enkele voel je aankomen hoe het afloopt, maar blijft het spannend. Want: heb je het wel bij het goede eind?

Nog eentje dan: Smart Home van Inès Bakker. Deze valt op, niet alleen door de onverwachte ontknoping, maar ook omdat je het kunt opvatten als een kritische noot bij de steeds verdergaande technologie. Je hoeft niet meer als je dit gelezen hebt!
En Foetus van Yoica van den Bremt, dat is en bizar verhaal omdat het vanuit het vertelperspectief van een ongeboren kind verteld wordt.
Nou ja, zo heeft ieder verhaal wel iets bijzonders. Zeer geslaagde bundel, voor wie houdt van verhalen, die misschien niet zo onrealistisch zijn als ze lijken., maar juist enigszins beangstigend.

Blind vertrouwen bevat verhalen van Vlaamse en Nederlandse schrijvers, met: Hedwig Meesters, Inés Beuker, Ellen Kusters, Marieke Jongejan, Gino Dekeyzer, Joos Hamer, Franziska Weissenbacher, Alain De Lannoy, Karin Bisschops, Filip Van Den Steen, Mike Jansen, Carolien Cramer, Anne van Zwieten, Jeroen van Berckum, Tessa van Dée, Marjo de Vroed, Lisa Buijnink, André Van Butsel, Rémon Saaltink, Vincent van Bruggen, Karen van Soomeren, Marcel van Stigt, Yoica Van Den Bremt en de LetterRijn-auteurs: Era Richmen, Annet Hulst, Rob Bakker, Margareth Hillebrandt, Karin Hazendonk, Melissa Skaye en Tamara Onos, van wie de laatste vijf op uitnodiging.

ISBN 9789493192058 |Paperback | 320 pagina's | Uitgeverij LetterRijn| november 2020

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Hej Denemarken
Svea Ersson

In de serie Ik Vertrek gaan twee jonge mensen naar Denemarken. Robin kan er gaan werken voor een bedrijf dat jacuzzi’s installeert. Net voor hij haar dat vertelde had Merel van haar baas de vraag gekregen of ze de speelgoedwinkel waar ze werkte wilde overnemen. Het kwam haar dus niet zo goed uit. Maar ze besluit met Robin mee te gaan, ook al laat hij er geen gras over groeien. Ze heeft nauwelijks tijd om na te denken. Maar het is een mooie uitdaging toch?

Het is als een droom: er is een prachtig huis voor hen beschikbaar - met zwembad! - en als ze ziet dat er in het dorp waar ze wonen een winkel leeg staat, gaat ze er alles aan doen om daar voor zichzelf te beginnen. Een speelgoedwinkel natuurlijk.
Ze krijgen veel hulp van hun buren, die lange tijd in Nederland hebben gewoond en Nederlands spreken. De man, Jorg, is meteen enthousiast over Robins werk, en hij introduceert hem ook bij de sportschool. Nu was Robin in Nederland al fanatiek aan het trainen, dus die accepteert onmiddellijk.
Dat houdt wel in dat Merel veel alleen zit. Robin werkt lange dagen, gaat dan sporten. Is hij té fanatiek?
Gelukkig is er voor Merel ook afleiding: de buurvrouw, Rebecka, helpt haar mensen te ontmoeten en het lijkt een mooie vriendschap te worden. En ook Merel gaat sporten, en krijgt Jens als personal trainer. Alles gaat goed.

Maar dan gebeuren er vreemde dingen: het hek bij hun huis is onder geklad: foreigners go home, staat er. Iemand gooit verf in hun zwembad. En er wordt brand gesticht, al ontdekken ze dat gelukkig op tijd. Wie doet dat? En wat is er met Robin aan de hand? Hij is vaak chagrijnig, en wordt zelfs agressief.
Als de buren dan ieder op een andere manier opdringerig worden, weet Merel niet meer of ze hier wel zo goed aan heeft gedaan…

Het duurt even voor er echt iets spannends gebeurt, maar het gaat er natuurlijk ook om om Denemarken op de kaart te zetten. Dus er zijn best veel sfeerbeschrijvingen. En als het dan spannend wordt, dan vallen er ook slachtoffers.

Wie houdt van de thrillers van Suzanne Vermeer zal in de Ik Vertrek-serie weer nieuw leesvoer vinden. Dit is alvast een lekker verhaal om een paar uur mee onderuit te zakken. Het leest als een trein, het verhaal van Merel wordt af en toe onderbroken door dat van Robin. De ontknoping is verrassend.

De Ik-vertrek-thrillers is een serie thrillers van Marelle Boersma. Ik Vertrek is zoals velen wel weten, een televisieprogramma dat vanaf 2005 door de Nederlandse publieke omroep TROS werd uitgezonden. Het is een serie reportages waarin Nederlanders, die hun geluk in het buitenland gaan beproeven, gevolgd worden. Marelle Boersma schreef zelf een stuk of vier thrillers in deze serie.

Voor Svea Ersson (1965) is dit de tweede. Zij won in 2008 de schrijfwedstrijd die uitgeverij De Crime Compagnie (destijds Verbum Crime) had uitgeschreven in samenwerking met Vrouwenthrillers.nl en Chicklit.nl. In 2009 kwam haar debuut Alleen Eva uit. Voor altijd Isa (2010), Zonder Lisa (2012) en Na Melanie (2014) volgden. De eerste in de Ik-vertrekserie was Vlucht naar Kos.

ISBN 9789461094735 |paperback |300 pagina's | Uitgeverij The Crime Compagnie| oktober 2020

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De dans van de tulpen
Ibon Martin

Het is vrijdag 19 oktober 2018 en Santi, machinist bij de Euskotren maatschappij, droomt een beetje weg bij het besturen van de trein, hij zwijmelt licht weg als hij zijn gedachten laat gaan over de relatie met zijn vrouw, Natali Extano. Tot het te laat is. In een bizar ongeluk verplettert hij zijn vrouw, die vastgebonden op het spoor ligt. Ze had een rode tulp in haar handen toen ze van de rails af werd gekatapulteerd, een tulp die met lijm aan haar hand bevestigd. Maar het meeste shockerende moet nog komen: een livestream van de gebeurtenissen laat de moord in talloze huiskamers binnendringen.

De Speciale Eenheid Ontwrichtende Moordzaken wordt belast met het oplossen van deze moorddadige actie. Ane Cestero, lesbisch, voorzien van piercings en tattoos en behoorlijk heetgebakerd wordt het hoofd van de speciale eenheid die de zaak moet gaan oplossen. De weerstand is groot, met name onder de oudere mannelijke rechercheurs.

En daarmee komen we aan een belangrijk thema in dit boek: vrouwenmishandeling, seksistisch terrorisme, de moeizame relatie tussen mannen en vrouwen. Het boek staat bol van de relationele zaken uit het verleden, waarbij destructieve mannen de totale beschikking over vrouwen hebben en met veel huiselijk geweld heersen.

Dit is slechts een element uit een fascinerende thriller, die speelt in Baskenland. Vol met mooie beschrijvingen van mensen, rituelen, fascinerende steden en landschappen, sfeervolle processies uit gebieden vol bijgeloof en voorouderlijke mythes waar de dood of beter nog de angst voor zijn komst, het middelpunt van het leven is geworden. In het midden van de thriller komt de verwrongen geest van de moordenaar in beeld, een moordenaar die zijn handwerk ten uitvoer brengt, als de tulpen op hun mooist zijn.

Een indrukwekkende, ruim vijfhonderd bladzijden tellende thriller met klassieke opbouw en dito cliffhangers, waarin mannen duidelijk de tweede viool (moeten) spelen. En waarin de eguzkilore, de bloem van de wilde distel, symbool staat voor het Baskische gevoel. Tijd om er eens op vakantie te gaan. En die tijd komt!!!

ISBN 9789401612951 | Paperback | 512 pagina's | Xander uitgevers | september 2020
Vertaald door Joep Harmsen

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De jacht op de Führer
Michiel Janzen

17 maart 1945.
Obersturmbannführer (gelijk aan luitenant-kolonel) Otto Skorzeny kijkt toe terwijl zijn mannen de brug bij Remagen proberen op te blazen. Die brug is in handen van de Amerikanen, die flink oprukken. Een jongeman overhandigt een briefje. Daarin wordt Skorzeny verzocht onmiddellijk terug te keren naar Berlijn. Daar wordt zijn geduld danig op de proef gesteld, zodat hij de tijd krijgt de sfeer in Berlijn te proeven.

‘De Führer was toen nog in een prima humeur. Hij ging ervan uit dat hij Moskou zou veroveren. Daarna zou de oorlog voorbij zijn. Letterlijk zijn woorden.’
Skorzeny pakt Günsche bij de schouder en houdt hem vast. Günsche is net zo groot als de Oostenrijker, maar die is steviger gebouwd. De Sturmbannführer houdt zijn pas in en kijkt om.
‘En jij,’ vraagt Skorzeny, ‘wat denk jij?’
Günsche kijkt hem nuchter aan. Hij zwijgt. Maar dan schudt hij heel kort zijn hoofd.
Skorzeny laat de schouder los en ze lopen verder. De mannen delen nu een geheim, net als de vele anderen in de hofhouding van de Führer. Allemaal weten ze het – niemand praat er over.’

Tenslotte krijgt hij zijn opdracht niet van de Führer, maar van diens naaste medewerker Reichsleiter Borman. Fall Grau, noemt deze de opdracht. Er wordt niet uitgelegd wat het inhoudt, dat maken we gaandeweg op uit de daden van Skorzeny. Hij bereidt namelijk diverse scenario’s voor om Hitler te helpen ontsnappen. Maar deze wil helemaal niet vluchten, hij is er van overtuigd dat hij zal winnen. En dat terwijl de Russen en de Amerikanen op Berlijn afstevenen.
En die hebben ieder voor zich ook plannen met de Führer.

Stalin heeft operatie Oeljanov gepland, waarvoor luitenant Yuri Durov uit de gevangenis is gehaald. Hij mag zijn helpers zelf uitkiezen, en onderneemt de tocht naar Berlijn met Aleksey Berdjajev, de Wit-Rus Vlad Trentjevitsj en Egoreymon Novikonov met in diens gezelschap een wilde boskat.
Later komt Helena erbij, een vrouw met vele talenten. Hun avonturen worden afgewisseld met het verhaal van Theodor Ernst Freiherr von Seitz, in Zuidwest-Afrika geboren met een Duitse vader en Poolse moeder, een talenwonder, met een bijzondere gave. Hij wordt door het Britse leger naar Berlijn gestuurd.

Drie verhaallijnen, drie opdrachten die te maken hebben met Hitler, maar niet hetzelfde doel hebben. Terwijl de oorlog zich steeds dichter naar Berlijn en tenslotte in de stad afspeelt, stijgt de spanning. Wie van de drie zal zijn doel bereiken?
Natuurlijk weet de lezer wel wat de afloop was in de realiteit, maar toch. De manier waarop dit verhaal zich ontvouwt maakt het erg spannend. Je gaat zelfs twijfelen aan de afloop!

Michiel Janzen combineert de feiten met verzinsels, een factiethriller.
Door het verhaal rond de Russen weten we wat er gebeurde aan het Oostfront, we lezen over vluchtelingen, schuilkelders, honger, kapotte huizen, over angst maar ook over arrogantie, hoop en verdriet. Werden echt mensen soms om niets doodgeschoten? En er is het verhaal van Berlijn, waar Skorzeny ronddoolt. Hij ziet de kapotgebombardeerde stad, de bunkers en constateert dat menigeen in het geheim zijn eigen plannen smeedt. En er is het verhaal van Von Seitz, dat iets minder uit de verf komt, maar het Westfront toont nauwelijks een ander beeld dan het Oostfront.
Het verhaal van Berlijn is het meest waar, de personages zijn bestaande personen, vaak klopt ook wat verteld wordt over hun daden. Maar Durov en Von Seitz zijn fictief en hun daden dus ook. Dat geldt niet voor de omgeving rond hun verhaal.

‘Opnieuw klinkt de schorre stem van Hitler uit de belendende kamer: ‘Die rapporten over de troepensterkte van het Rode Leger staan vol leugens. Ze zijn gebaseerd op Russische bluf!’

Goh, aan wie doet dit denken!
Tot op het laatste moment blijft Hitler geloven in een overwinning en de mensen om hem heen doen of ze hem geloven. Tot de allerlaatste ontreddering en totale chaos.

Janzen brengt deze wereld tot leven. Met zijn vlotte schrijfstijl en door de afwisseling van verhaallijnen is dit wederom een spannende thriller, een genot om te lezen, al lees je over een verbijsterende werkelijkheid.
Achterin het boek staan alle personages op volgorde van importantie, gesorteerd op afkomst.

Michiel Janzen (1967) schrijft factionverhalen, verhalen die deels fictie deels feiten zijn. Hij schreef o.a. Denken als een Generaal, Der Tag der Entscheidung, De Aanslag die moest gebeuren en Hitlers Geheime Ardennencommando.

ISBN 9789401471336 |paperback |440 pagina's | Uitgeverij Lannoo| oktober 2020

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Digitale ebgel Digitale engel
Marina Theunissen

Terwijl hij de hond uitlaat, verstoort een oudere man een groepje jongens die een meisje belagen. Gust, zo heet hij, wil zich er eigenlijk niet mee bemoeien, maar waarschuwt toch de politie.
Zo redt hij het leven van de vrouw, die intussen ook door een onbekende aangevallen is. Hij – of zij – heeft haar flink geraakt, ze moet onmiddellijk geopereerd worden, en blijft daarna lang in coma.

Mede doordat ze zich niet kan herinneren wie ze is, of wat er gebeurd is, is het personeel erg met haar begaan. Vooral de dokter die haar geopereerd heeft, Scott Scoffer. Hij is toevallig (?) aanwezig als ze wakker wordt.
Hij blijft haar dagelijks bezoeken, en Amor slaat toe. Scott vraagt haar ten huwelijk, en alles lijkt goed te komen met Abigail, zoals ze zichzelf nu noemt.
Maar: ze weet nog steeds niet wie ze is.

Eigenlijk hoeft ze zich daar niet druk om te maken, ze heeft het al moeilijk genoeg met het heden. Want die toekomst die zo mooi leek, is dat allesbehalve.
Scott is zo erg gesteld op orde en netheid, dat hij dat van haar ook eist. Ze heeft iedere dag een briefje met taken die ze moet uitvoeren. En hij wil niet dat ze de deur uit gaat, of op een andere manier contact heeft met haar redder, Gust. Of met haar nieuwe kennis, de tuinman van de buren.
Maar hij is overdag niet thuis, dus dan kan ze toch wel haar eigen leven leiden? Niet dus. Hoe het kan, ze heeft geen idee, maar als ze ook maar een stap naar de buitenwereld doet, staat hij heel snel voor haar. Hoe weet hij dat toch?

En er komen flarden terug van vroeger. Scott zegt dat dat niet kan, het zijn verzinsels.
Tegen de tijd dat de lezer ontdekt hoe het allemaal in elkaar steekt, is er bijna geen redding meer voor Abigail.
Kan ze ontsnappen uit deze situatie? Wie is Scott eigenlijk? En wat zijn zijn bedoelingen?

Dit is een psychologische thriller, we volgen een slachtoffer en een dader. De een wil er uit, de ander houdt haar tegen. De ontknoping begint met een bijzondere wending van het verhaal, die alles nog spannender maakt.
Het is die spanning en de onvoorspelbaarheid waardoor je eventuele andere onvolkomenheden voor lief neemt. Natuurlijk weet je als lezer nog niet wat er gaat gebeuren en achteraf is het verklaarbaar, maar in het begin gaat het allemaal wel erg makkelijk. Scott opereert de vrouw blijkbaar zonder onderzoek te doen. Hij is plastisch chirurg, wordt gezegd? Hoe kan het dat hij dan een hersenoperatie doet? En hij werd weggeroepen van huis waar hij een feest op touw had gezet. Daar wordt geen woord meer over gezegd: stonden zijn gasten voor niets aan de deur?
En hij is wel erg toevallig net aanwezig als ze wakker wordt uit haar coma. En de politie is er ook - erg toevallig - meteen.
Maar zoals gezegd: dat vergeet je, omdat het verhaal je daarna in zijn greep krijgt.

Marina Theunissen (Rijkhoven, 1946) was kleuterleidster en begon met jeugdboeken. Digitale engel is haar tweede thriller voor volwassenen.

ISBN 9789044839678 |paperback |256 pagina's | Uitgeverij C. de Vries-Brouwers| november 2020

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Mijn waarheid
Sandra J. Paul

In het kort is het verhaal simpel: Elias is een succesvol advocaat en Nathan verdient zijn sporen in het maken van mode – en natuurreportages. Ze zijn niet alleen neven, ze zijn ook de beste vrienden.

Als Elias Natalie ontmoet, de vrouw met wie hij zijn leven wil delen, stelt hij haar natuurlijk voor aan Nathan. Ook bij hem slaat de vlam in de pan en hij baalt er van dat Elias hem voor was, maar hij zal hun leven als beste vriend delen. Op de trouwdag is hij dan ook degene die een prachtige fotoreportage zal maken, zoals de bruid dat voor zich ziet: op de Blue Mountain, tegen een achtergrond van fraai luchten. Er nadert namelijk een storm.
Tijdens deze reportage stort Natalie in de afgrond. Een ongeluk, zegt Elias. Je hebt haar vermoord, zegt Nathan. Er zijn geen andere getuigen.
Wie spreekt de waarheid?

De manier waarop Sandra J. Paul ons deze waarheid zal onthullen is bijzonder. Ze heeft namelijk een omkeerverhaal geschreven, met in het midden de ontknoping. Je kan als lezer kiezen wiens verhaal je het eerst leest. De schrijfster heeft het probleem van deze keuze prima opgelost, hetgeen vast de nodige hoofdbrekens gekost zal hebben.

Mocht je namelijk beginnen met dat van Elias, het verhaal dat je openslaat als je aan de achterkant begint (te zien aan de barcode) dan kun je het geheel even goed volgen als wanneer je met Nathan begint. Natuurlijk zijn er verschillen, maar die beginnen pas vanaf het moment dat de levens van de twee vrienden andere paden gaan volgen.
Nathan reist voor zijn reportages de wereld rond, en Elias is naar Amerika vertrokken waar hij zijn opleiding afrondt en op een vooraanstaand advocatenkantoor komt te werken in een dorp aan de voet van Blue Mountain. Zijn baas vindt dat hij een gezin moet stichten en laat hij nu de perfecte kandidaat hebben: Natalie is zijn dochter. Wat in eerste instantie een verstandshuwelijk lijkt, verandert in een sprookjeshuwelijk. Elias en Natalie worden echt verliefd.
Zoals gezegd heeft zij zo haar eigen plannen voor die dag, en Elias geeft haar graag haar zin.

Het verhaal van Nathan geeft weer een andere kijk op wat je leest bij Elias. Als hij zijn neef er van beschuldigt zijn bruid vermoord te hebben, heb je als lezer echt geen idee: wie spreekt de waarheid?
Elias en Nathan hebben beiden zo hun plus- en minpunten, en een motief kun je ook voor allebei wel bedenken. Over Natalie, het slachtoffer, wordt alleen maar verteld vanuit het perspectief van de mannen, ze blijft een ‘onschuldig slachtoffer’.

De waarheid bevindt zich in het tussenstuk, dus heel nieuwsgierig begin je daaraan…
Laat het maar aan Sandra Paul over om het hele verhaal volledig op te schudden! De conclusie is absoluut verrassend.

Het verhaal wordt verdeeld in tijdstippen, toen en nu; datum en tijd, en die stukken worden gescheiden door twee pagina’s met daarop de zelfde tekening: de berg die een cruciale rol speelt. Behalve door de bijzondere vorm wordt de spanningsboog ook nog eens gecreëerd door steeds terug te springen in de tijd. Deze stijl wordt gehandhaafd in alle delen.
Een omkeerverhaal kennen we al wel van jeugdliteratuur, maar bij een thriller is het volgens mij niet eerder vertoond. Het is een eenmalige ‘truc’, maar deze schrijfster zal haar lezers wel weer op andere manieren verrassen. Geen twijfel mogelijk!

Mijn waarheid is schrijfster van psychologische thrillers als ook van spannende jeugdboeken voor Young Adults. Zij is samen met haar partner de oprichter en eigenaar van Hamley Books.
Dan schreef ze ook nog , onder het pseudoniem Joanne Carlton, Engelstalige boeken.

ISBN 9789463967389| paperback |500 (?) pagina's | Uitgeverij Hamley Books| september 2020

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De Genesissleutel
Jeroen Windmeijer

Ángel Trustfull is piloot bij een maatschappij die met toeristen over Nazca vliegt. De lijnen van Nazca zijn in trek bij buitenlanders. Het is dan ook nog steeds een raadselachtig fenomeen. Vanuit de lucht zie je ze het beste: tientallen figuren van dieren en andere geometrische vormen zo'n 2000 jaar geleden in de woestijngrond gemaakt zijn door indianen.

Als hij met Lucinda, meestal Luz genoemd, een vlucht maakt over dat gebied zien ze een man liggen. Het is een gelukkig toeval dat er die dag een demonstratie is gericht tegen de bouw van een buitenlandse onderneming, en dat daardoor de snelweg die door de woestijn loopt afgesloten is: ze kunnen nu een landing maken en de onbekende helpen.
De man is er slecht aan toe, en kraamt onzin uit: ‘Het oog! Waar zijn de doden?’

De piloten brengen hem naar het ziekenhuis, waar hij overigens al snel weer uit verdwijnt. Ze ontdekken dat het padre Tomás is, een van de priesters die actief is in de Parroquia Santiago Apostel de Nazca. Ángel vindt een notitieboekje in zijn vliegtuigje, dat vol staat met vreemde tekeningen en citaten die uit het boek Genesis blijken te komen.
Waar is die man mee bezig? Wat deed hij daar in de woestijn?

Dat vraagt ook padre Alvaro zich af. Hij heeft geconstateerd dat de padre zich eigenaardig gedraagt. Hij besluit een kijkje te nemen op de kamer van padre Tomás, waar hij een bijbel vindt waarin strookjes zitten met aantekeningen. Padre Alvaro ontdekt dat ze steeds op plekken zitten waar teksten staan die dubieus zijn. Want men negeert al eeuwen het feit dat er niet staat God schiep de wereld', er stond namelijk 'Elohim' en dat is meervoud! En zo zijn er meer kwesties. Al heeft hij zich daar nooit vragen over gesteld, het is duidelijk dat padre Tomás dat wèl doet. Maar waarom?

Ángel krijgt een appje van zijn baas: er zijn twee onbekende mannen op zoek naar hem en Luz. Ze willen weten wie de broeder gevonden heeft en in welke toestand. De directeur heeft hun namen genoemd en verteld over het boekje. Als Ángel dan zijn kamer in grote wanorde aantreft, is het onvermijdelijk. Hij wil weten wat hier aan de hand is! Die mannen willen het notitieboekje! Waarom?
Wat heeft het boek Genesis te maken met de lijnen van Nazca?
Wat voor geheimen heeft padre Tomás? Maar vooral: wie zijn die onbekenden en wat willen ze?

‘Maar dit klinkt mij net als de wetenschappers ook te fantastisch in de oren om te kunnen geloven,’ zei Ángel.
‘Dat is alleen maar omdat het niet overeenkomt met wat je op school hebt geleerd,’ zei Patricio. ‘Er is geen andere reden, echt.’

Wie eerder een boek las van Jeroen Windmeijer weet dat je niet moet gaan lezen als je eigenlijk geen tijd hebt. Want voor je het weet ben je het boek ingezogen en wil je het ongelooflijke spannende avontuur blijven volgen. Ook De Genesissleutel is een reli-thriller, dat wil zeggen dat er elementen van godsdienstige aard in het verhaal verwerkt zijn. In dit geval wordt het scheppingsverhaal onder de loep genomen, op zeer intrigerende wijze. Want: is wat wij geloven niet ook iets wat we geleerd hebben alleen maar omdat mensen van oudsher bepaalde interpretaties aangenomen hebben als zijnde de meest logische oplossing van raadsels?
We hebben bijvoorbeeld geen idee wat de lijnen van Nazca eigenlijk betekenen. Misschien hebben ze niets met religie te maken, maar we weten het gewoonweg niet.

Jeroen Windmeijer weet op overtuigende manier te vertellen over de geheimen en mysteries die nog steeds bestaan in de wereld van de geschiedenis en godsdienst. Hij is antropoloog, heeft veel gereisd èn kan fantastisch schrijven. Ook in deze thriller wisselt hij van vertelperspectief en maakt hij gebruik van cliffhangers, waardoor de lezer haast gedwongen wordt om door te lezen.
De lange lijst met geraadpleegde boeken en websites toont ook zijn belezenheid aan. Wie meer wil weten en feiten opzoekt ontdekt vanzelf dat het geen onzin is die hij verkoopt.
Of misschien toch een beetje? Maar dat hangt er van af wat je gelooft, wat je wil geloven…

Antropoloog Jeroen Windmeijer (1969) debuteerde in 2015 succesvol met Het Petrusmysterie, een thriller waarin Romeinse en Bijbelse geschiedenis verweven worden met de geschiedenis van zijn woonplaats Leiden. Daarna volgden Het Pauluslabyrint, Het Pilgrim Fathers Complot, De Offers, Het Isisgeheim (met Jacob Slavenburg. Zijn werk is naar verschillende talen vertaald.

ISBN 9789402706512 | paperback |400 pagina's | Uitgeverij Harper Collins| oktober 2020

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Doodsengelen
Wouter Helders

Sam de Wild heeft een opdracht: Murat Guzman, politiek leider van Iraaks-Koerdistan uitschakelen. Daarbij stuit hij op Alan Sivan, zoon van een Koerdische moeder en Duitse vader. Deze meldde zich bij de Bundeswehr en werd vanwege zijn tweetaligheid al snel gerekruteerd voor de special forces. Hij was in Irak, Afghanistan, Congo, Rwanda, Libië en Pakistan op missie. Na de dood van zijn vrouw en zoontje – aanslag door rechts-extremisten? - bekeerde Alan zich tot de islam, en vertrok naar Koerdistan en is hij met zijn team de lijfwacht van Guzman.

Sam heeft een soortgelijke achtergrond als Alan, hij was commando, maar wegens ongeoorloofd geweld ontslagen. Als Alan zijn antecedenten onderzoekt – bij de Mossad! - ontdekt hij dat Sam de Wild dood en begraven is. Wat speelt hier? En voor wie werkt hij dan?
De aanslag op Guzman mislukt, maar Sam krijgt een herkansing als de politicus naar Brussel komt, waar hij geïnterviewd zal worden door Sofie Lafleur, EU-correspondent, azend op een grote scoop.

Er zijn nog meer spelers in het ingewikkelde politieke spelletje dat gespeeld gaat worden, en waarbij meerdere landen betrokken zijn. In Nederland hebben we Hein de Rijcke, die met enkele slimme, doelbewuste, maar onethische ingrepen de leider wordt van de VPN (= Volkspartij Nederland), een sterk groeiende politieke partij. Hij wordt 'gestuurd' door Isaac van Ierland, AIVD-er, een man die weet hoe hij aan de touwtjes moet trekken om steeds meer macht naar zich toe te trekken. Hij beoogt het leiderschap van Nederland.
Wat is de rol van Guzman hierin? En die van Sofie?

‘Hij had het ideale speelveld gecreëerd. Alle ingrediënten voor de perfecte politieke storm verzameld en gebundeld tot een eigentijdse Hollandse stamppot die nu op het punt stond gaar te koken.’

In hoofdstukken waarboven - heel fijn! - steeds vermeld staat op welke locatie we ons bevinden en welke datum het is, wordt langzaam maar zeker een duivels complot ontrafeld. Die locaties bevinden zich vooral in West-Europa en het Midden-Oosten. De spil lijkt Iraaks-Koerdistan, en de wens van Guzman een autonome staat op te richten, maar er is veel meer aan de hand.

Dit geheel is een spannend verhaal, dat elementen van waarheid bevat maar gelukkig ook heel veel fictie. Er is het tweegevecht van Alan en Sam, dat om Guzman draait maar bijna persoonlijk wordt; er is er een verhaallijntje over kinderhandel, en een stuk Nederlandse politiek. Plus de politieke gebeurtenissen in Koerdistan, vrij actueel.

Vanaf het begin is het al duidelijk dat het geen lief verhaaltje wordt. Het begint met een fel hondengevecht, beschreven met veel gruwelijke details. We hebben te maken met een snoeiharde thriller, vol actie, en met veel vaart, over een wereld vol politieke intriges, over machtsmisbruik en geweld. Veel geweld.
Tot op het laatst word je in onzekerheid gehouden hoe het allemaal precies in elkaar steekt. Maar je wilt wel weten hoe het allemaal zit.
Als lezer kun je alleen maar hopen dat dit soort spelletjes in de realiteit niet mogelijk zijn.

Militair journalist Wouter Helders, officier bij de Koninklijke Landmacht kent de wereld waar hij over schrijft. Doodsengelen is zijn vierde actiethriller met in de hoofdrol Sofie Lafleur, de Vlaamse journalist, en Sam de Wild, de onverschrokken geheim agent.

ISBN 9789493192041 | paperback | 260 pagina's | Uitgeverij LetterRijn | oktober 2020

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Undercover – Alles of niks
Hugo Luijten

Als je bij de politie werkt, heb je nooit rust. Daar komt undercoveragent Bob Lemmens achter als hij met zijn vrouw en kinderen naar het zwembad gaat voor een gezellige middag. Voor hij het water zelfs maar ziet wordt hij aan zijn mouw getrokken door zijn baas. Bob zegt onmiddellijk:
‘Wat je vraag ook is: “nee” is het antwoord.’
Nick zegt evenwel dat er niemand anders is die het kan doen. En Bob hoeft alleen maar wat kleinigheden boven water te krijgen.

Waar het om gaat? Een bedrijf in Limburg, vlak bij de grens met België, ooit begonnen met grijpers op de kermis en gokmachines is nu actief in vastgoed, met name in horecabedrijven. Niets mis mee, ware het niet dat het bedrijf op ingenieuze wijze sjoemelt met die bezittingen en dan ook verdacht wordt van witwaspraktijken. Dat gaat over wel twee miljoen euro in de maand!
Bob laat Nick alles vertellen, terwijl hij een slag om de arm houdt. Zijn vrouw zal namelijk woest zijn!
Maar natuurlijk stemt hij toe.

Hij moet een café gaan uitbaten in Kinrooi. Dat is een horecapand waar de familie Deponti, met name tante Mie, die met harde hand de clan leidt, haar zinnen op gezet heeft. Ze zullen dus zeker polshoogte komen nemen als Bob daar zit.
Het gaat van een leien dakje. Binnen de kortste keren is Bob bijna kind aan huis bij de familie, die echt gajes is, met hun roots stevig in het Limburgse.

Hij weet steeds meer vertrouwen te winnen. Behalve van zoon Dylano. Maar die blijkt dan ook plannen te hebben, waar hij zeker geen pottenkijkers bij wil. De andere zoon, Randy, is een harde kerel met losse handjes, maar hij houdt nogal van een borrel, en daar kan Bob mooi gebruik van maken.
De zwakke schakel, wat Bob betreft, is Samantha, die de financiële kant beheert. Zij probeert hem te verleiden. En door hun vertrouwelijkheid laat Bob te veel los over zichzelf. (Is het eigenlijk niet al raar dat een undercoveragent onder zijn eigen naam gaat opereren!)

In dit wespennest probeert Bob zijn opdracht te vervullen, met gevaar voor eigen leven en dat van zijn gezin. Het speelt zich af in de grensstreek, en Hugo Luijten zou Hugo Luijten niet zijn als hij daar niet ten volle van zou profiteren: er wordt nogal een eens een woordje Limburgs gebezigd. Daarnaast is de familie ook niet vies van harde taal. Daar blijft het niet bij: geweld, ach. Een dode meer of minder, soit.
Als het geld maar binnenstroomt.

‘Hij smeet het stuur naar links en de achterkant van de auto schoof opzij over het asfalt. In de spiegel zag hij hoe Verkissen in de koplampen van Randy de straat over draafde. Met een akelige smak schepte Randy hem in volle vaart, zodat het lichaam over de auto tuimelde en op de fabrieksinrit kwakte.
Bob trapte net op tijd op de rem voor een scherpe bocht. Zo hard hij kon jakkerde hij over een viaduct dat zich als een ophaalbrug voor hem uitstrekte. Weer een bocht die hem zwaar deed overhellen. Plankgas schuurde hij met hoge toeren over een lang recht stuk, terwijl de lampen van Randy achter hem al de binnenkant van zijn auto verlichtten. Dat zou niet lang meer duren. Een weg naar links. Shit, afrit van de autoweg.
“Ga terug!” vloekten de borden in fluorescerend geel.’

De charme van dit verhaal ligt in al het geklungel, zowel aan de kant van de slechteriken als die van de bestrijders van de misdaad. Maar vergis je niet: Undercover is een keiharde thriller, die als een sneltrein door Limburg, zowel Nederlands als Vlaams, raast, met in zijn kielzog de nodige slachtoffers.

Hugo Luijten (Nieuwstadt, 1969) is een Belgisch-Nederlandse schrijver, columnist en historicus.
‘Undercover – Alles of niks’ is een nieuwe verhaallijn in boekvorm bij de populaire tv-reeks Undercover op VRT en Netflix, geproduceerd door De Mensen.

ISBN 9789401471886 | Paperback | 366 pagina's | Uitgeverij De Mensen/Lannoo | oktober 2020

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Wacht maar af
Loes den Hollander

‘Ik wil mezelf herkennen, want ik ben dezelfde nog, en toch ben ik dezelfde niet.’

Franka, de ik-verteller – wordt wakker in een omgeving die ze niet kent. Een ziekenhuis? Waarom is ze daar? En waarom vraagt die verpleegkundige haar of ze thee wil? Ze lust helemaal geen thee!
Maar de vrouw vertelt haar dat ze alle dagen dat ze daar al is, thee heeft gedronken.
Het lijkt een kleinigheid, maar dit betekent wel dat ze niet meer is wie ze was. Natuurlijk schakelt ze weer snel over op koffie, maar er zijn wel meer dingen. Ze is weken uit haar leven gewoon kwijt. Ze herinnert zich dat ze bij haar moeder was die wilde vertellen over een prijs die ze gewonnen had, maar of haar moeder het haar ook verteld heeft? Ze weet nog dat ze een vaas wilde pakken en op weg was naar de kelder, maar dan… niets meer.

Een dokter – zeg maar Wolf - vertelt haar dat ze geopereerd is, ze had een aneurysma in haar hoofd, die een bloeding heeft veroorzaakt. Na twee weken in het ziekenhuis is ze nu op de revalidatieafdeling van een verpleeghuis.
Als ze voor de tweede keer wakker wordt, is Brent er. Dat weet ze: dat is haar elf jaar jongere echtgenoot. En er is een ex, Dries, die bij haar weggegaan is omdat hij kinderen wilde en Franka daar geen zin in had. Brent vertelt haar dat haar moeder overleden is, zes dagen nadat Franka de hersenbloeding kreeg. Brent heeft intussen de crematie al geregeld. Franka is – begrijpelijk – nogal van slag. Behalve dat haar moeder er niet meer is, gedraagt Brent zich anders, hij kondigt inderdaad aan dat hij even een time-out wil. Huh? Wil hij nu ook ineens kinderen?
Franka is veel afgevallen en heeft nog steeds geen eetlust. Ze heeft veel hoofdpijn, en moet aan de therapie, waar ze niet altijd zin in heeft.

Er gebeuren ook vreemde dingen: ze krijgt brieven van haar moeder! Het is toch diens handschrift? Maar ze is overleden! Ze weet ineens niet meer of ze de mensen die ze altijd vertrouwd heeft, nog kan vertrouwen. Ligt dat aan haarzelf, of gedragen haar man, haar ex en haar halfzus zich inderdaad anders? Franka wendt zich liever tot haar collega-vriendinnen…
Het duurt wel even, maar langzaam herstelt ze zich weer. Al beseft ze dat ze niet meer de oude Franka is. Maar: dat is maar goed ook!
Er zijn mensen die denken dat ze maar alles met haar kunnen doen wat zij willen. Ze zullen ontdekken dat ze niet meer zo volgzaam is.
Maar eerst moet ze naar huis, ze heeft rust nodig om alles op een rijtje zetten. Want er kloppen een aantal dingen niet. Een ervan is dat thuis nu niet meer bij Brent is. Ze heeft het huis van haar moeder geërfd, en haar man, ex en halfzus hebben haar spullen verhuisd. Dachten ze echt dat ze niet beter zou worden?

“Ik ben er weer, in versie 2.0. Dat betekent: minder snel bang, minder afwachtend en minder soft. Waar medelijden en medeleven vroeger begrippen waren die aan mij vastgeplakt leken te zitten, ben ik tegenwoordig niet meer in staat om diep te voelen. Het lijkt of een deel van mijn gevoelsleven verdwenen is.”

Af en toe zijn er korte hoofdstukken in een ander lettertype waarin we lezen hoe iemand de volle maan afwacht om snode plannetjes uit te voeren. Geen idee wie dat is! En wat die persoon van plan is!
Spannend dus! Zal Franka deze persoon weerstand kunnen bieden?

‘Wacht maar af’ is de 26^e thriller van Loes den Hollander, die in 2018 aan den lijve ondervond wat het betekent om te herstellen van een hersenbloeding en haar ervaringen verwerkte in dit boek dat tegelijk een thriller is geworden zoals we die van haar kennen. Spannend tot op het laatst, en met verrassende wendingen.

Loes den Hollander (Nijmegen, 1948) schreef al vijfentwintig thrillers en is jaren een bestsellerauteur.

ISBN 9789461094711 | paperback | 300 pagina's | Uitgeverij de Crime Compagnie | november 2020

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Dodemanstango Dodemanstango
Geir Tangen

In Haugesund begint een moordenaar aan zijn gruwelijke voornemen. Hij is ‘de dode man’ en hij wil wraak. Natuurlijk weet de lezer voorlopig niet waarvoor, en waarom deze mensen de dood moeten vinden.

‘Het verraad. Zij was de eerste. Achter haar stond de rest van de zondaars in het donker. De vernedering. De lafheid. De verachting. Ze hadden hem aangeboden als een offer op het altaar van Korach. Achteraf gezien hadden ze hem natuurlijk moeten cremeren. Het was altijd lastiger om dan uit de dood op te staan.’

Als de slachtoffers worden gevonden heeft de politie geen idee met wie ze te maken hebben. Het duurt ook even voor ze verband leggen.
Het eerste slachtoffer werd levend opgegeten door ratten. Het tweede slachtoffer vond de dood door wespen; hij was allergisch. Er volgen nog anderen.

Forensisch rechercheur Ăse Frugård werkt samen met Olav Scheldrup Hansen van de landelijke politie. Hansen van Kripos komt uit Oslo. Hij is in Haugesund vanwege een andere zaak.

Die andere zaak heeft te maken met wat inspecteur Lotte Skeisvoll en journalist Viljar Gudmundsson eerder gedaan hebben. Viljar heeft een man vermoord, Geirmund Bakken, en Lotte was ter plekke en heeft het lijk verplaatst. Ook heeft ze Viljar een alibi gegeven (dat verhaal wordt verteld in het tweede deel van deze trilogie, ‘Hartenbreker’)
Er is nieuw bewijs opgedoken. Er wordt een man verdacht die zoals Lotte en Viljar weten onschuldig is. Een Serviër, misschien een terrorist? Maar wie of wat hij ook is, hij is niet de dader, en dat feit speelt Lotte parten. Als Viljar zich aangeeft komt ook haar rol uit. Als ze niets zeggen, heeft ze geen rust.
Dan blijkt dat die Serviër dood moet zijn. En dat kan niet.

Lotte werkt ook aan de zaak van de gruwelijke moorden. Totdat ze ontdekken wat het verband is, en daar blijkt Lotte persoonlijk iets mee te maken te hebben. Ze wordt van de zaak gehaald.
Intussen is Viljar cold cases aan het onderzoeken voor een serie in de krant. Blijkbaar raken ze gevoelige snaren, want Viljar is zijn leven niet meer zeker.
Is er verband tussen al deze gebeurtenissen? En hoe zit dan dan?

In snel tempo volgen de gebeurtenissen zich op. Dit is geen boek dat je even rustig weg legt, want om de draad te kunnen vasthouden heb je al je aandacht nodig. Verschillende personages wisselen elkaar af, en Geir Tangen zet je verschillende keren op het verkeerde been.

Viljar heeft het extra lastig omdat hij nog geblesseerd is en er een ambitieuze collega zijn scoops wel wil hebben. Zijn conditie is slecht, hij rookt te veel en een borrel lust hij ook wel. Van opruimen heeft hij nooit gehoord. Van taken delegeren ook niet overigens.
Lotte daarentegen is erg precies. Die stopt zelfs om de komkommers in het krat bij de groenteboer netjes recht te leggen. Daarnaast is ze ambitieus, zij vindt dat ze als vrouw net zo veel in haar mars heeft als haar mannelijke collega’s die haar liever zien gaan dan komen. Behalve Ăse Frugård dan.
Het conflict met haar werk en met zichzelf is een mooie verhaallijn.

‘Veel’ is het leidmotief van Geir Tangen: Alles – en dat is dus veel! – wat er gebeurt in dit boek speelt zich in een enkele week af. Veel personages, veel locaties, veel ideeën en veel vermoedens, veel verkeerde conclusies.
En als lezer doe je daar ook nog eens aan mee, je wilt natuurlijk proberen of je er zelf achter kunt komen hoe het allemaal in elkaar steekt. Succes!

Geir Tangen (1970, Øystese, Noorwegen) is met meer dan 170.000 lezers de populairste crimeblogger van Noorwegen. Het meesterwerk is zijn thrillerdebuut, het eerste in de trilogie waarin Dodemanstango het laatste is.

ISBN 9789044351248 | paperback | 368 pagina's | Uitgeverij House of the Books | oktober 2020
Vertaald uit het Noors door Rymke Zijlstra

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Concert in mineur
JT-mysterie: Deel 6
Walther van Venrooij

Peter Polak heeft geen idee wie toch die dreigbrieven schrijft. Hij heeft er nu al drie ontvangen. Die persoon moet het een en ander van hem weten, onder andere dat hij in Amsterdam en Leeuwarden was en nu weer thuis is in Nijmegen.
‘Ga terug naar je vrouw! Als je Krista niet loslaat, zal dat je dood zijn!’ staat er. De schrijver moet er dus ook van op de hoogte zijn dat hij van zijn vrouw Dori wil scheiden en met Krista verder gaan. Maar dat weet nog niemand behalve de betrokkenen!
Dat zijn dezelfde personen die later verdachten zijn, als Polak tijdens de pauze van het concert dat hij gaf dood wordt aangetroffen in zijn kleedkamer.

Omdat hoofdcommissaris Johan Kortekaas bevriend is met Polak - en hij was ook bij de uitvoering aanwezig – vraagt hij aan Joost Ternate om de zaak over te nemen. Hij werkt dan samen met politie-inspecteur Stefan van Drongelen.

Het is een vreemde zaak: er stonden wakers voor de deur van de kleedkamer, en zij weten het zeker: er is niemand in of uit gegaan tijdenns de pauze! Zelfmoord dan? Maar iedereen die ondervraagd wordt, weigert dat te geloven. Joost Ternate gaat er dan ook van uit dat iemand er toch op de een of andere manier in geslaagd is om het doosje te pakken te krijgen waarin de pillen zaten die Polak geregeld slikte. Dat was nu een pil met cyanide, de onbetwistbare oorzaak van zijn dood.

Zoals gezegd zijn degenen die mogelijk de dreigbrieven hebben geschreven ook verdachten: Youri, bij wie Krista woont. Zij speelt piano voor hem – en doet nog meer dingen waar ze niet meteen over praat, en verzorgt de huishouding. Youri was van plan om Krista zelf in te palmen. Hij wist dat ze weg zou gaan. Peter Polak was een bevriend met Youri, en had het hem verteld.
Pjotr, de secretaris van Youri, die zou het in opdracht gedaan kunnen hebben.
De echtgenote natuurlijk, Dori, die de scheiding helemaal niet aan zag komen, en dat vanwege haar geloofsovertuiging absoluut niet wilde.
Hun zoon, wel verdacht van de moord, niet van het schrijven van de brieven.
Op het landgoed woonde ook nog Danny. Je kon hem niet uitvlakken al was zijn motief onduidelijk.
En dan is er nog Jos, een hele goede vriend van Dori, met wie ze op een toneelclub kennis gemaakt heeft.

Aan Joost de taak om uit te zoeken wat er gebeurd is, en wie de dader is.
Er valt nog een slachtoffer, maar of dat de zaak vereenvoudigt? Want wat is het motief? Iets in de relationele sfeer? Geld? De KGB (je weet maar nooit)?

Dit is het zesde boek rond de privédetective Joost Ternate. Op de achtergrond is er zijn vrouw Inge, met wie hij de zaak bespreekt. Zij vertelt hem verhalen uit de mythologie en weet Joost soms op het goede spoor te zetten.
De verdachten krijgen ook de kans hun zegje te doen, dan zijn er cursieve stukjes tekst. Toch is het niet zo dat de lezer op deze manier ontdekt wie de dader is. Je kan zo je gedachten hebben, maar…
En ook al weet je het antwoord op die vraag wel als het boek uit is, dan blijven er nog andere vragen onbeantwoord.
Het boek leest lekker weg, en het is altijd leuk als blijkt dat je soms helemaal de verkeerde verdenkt!

Walther van Venrooij deed wetenschappelijk onderzoek aan de Radboud Universiteit, waarna hij met het schrijven begon. Eerst voor kinderen, daarna voor volwassenen. In 2016 verscheen zijn eerste misdaadroman met inspecteur Joost Ternate in de hoofdrol, intussen is het al een hele serie!

ISBN 9789463652728 | Paperback | 208 pagina's | Uitgeverij Elikser | oktober 2020

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Doodstil
Paul Weelen

In dit boek is niets wat het lijkt. Hoewel...

Het begint allemaal vrij rustig, Matthias heeft weer een inbraakopdracht van Frans. Dat wordt een eitje. Er is hem verteld dat niemand thuis zal zijn en geen bewakingsapparatuur aanwezig is. Een ding is deze keer echter wel anders dan anders, hij moet ook een schilderij meenemen. Frans heeft het schilderijtje goed beschreven dus ook dat kan niet misgaan. Helaas voor Matthias is er wél iemand thuis...

Harrie is een opruimer, in die zin dat bommen of andere explosieve waar ontmantelt. Elke melding opnieuw is het spannend of het een fake melding was of dat er echt wat gevaarlijks ligt.

En dan hebben we Marriët en haar man Henry. Zij krijgt af en toe eens wat van haar dementerende tante Leen. Ze wil de spullen niet aannemen maar tante staat er op. Dit keer is het een vaasje dat ze mee naar huis neemt, wat ze gelijk te koop zet op Marktplaats. Toevallig is het van dezelfde kunstenaar als het schilderijtje dat Matthias mee moest nemen.

Hanneke woont samen met Frida, zij is griffier en heeft een erge hekel aan rechter Heijnen. Op en dag doet ze iets wat verstrekkende gevolgen heeft. Gelukkig weet ze dat op dat moment nog niet.

Als laatste moet de gedeprimeerde thrillerschrijver genoemd worden. Net als alle andere personages krijgt hij ook zijn eigen hoofdstukken. De schrijver wordt niet erkend als zijnde een groots schrijver, ondanks de dertig boeken die op zijn naam staan. Het is iets wat hij maar moeilijk kan accepteren. Hij wil in één adem genoemd worden met de aanbeden literairechrijvers, maar helaas, dat niveau bereikt hij volgens de 'deskundigen' niet. En nu heeft kanker. Hoe kan hij alsnog naam maken?

Ziehier de ingrediënten voor de nieuwe thriller van Paul Weelen. Heel langzaam raken alle personages met elkaar verweven, ondanks dat ze elkaar aanvankelijk niet kennen. Elke keer voegt Weelen iets toe waardoor je denkt dat je iets begint te begrijpen wie achter al die 'toevallige' zaken zit. Want toevallig is het wel dat de naam van de kunstenaar van het schilderijtje steeds weer opduikt. Hoe kan dat? Wat is het verband?
Er vallen ook doden, gewild en ongewild en de personen moeten zich ermee zien te verhouden. De een is in paniek, de ander aanvaardt.
Bovendien waart er ook nog een geheimzinnig virus rond, corona genaamd....

Uiteindelijk weet Paul Weelen iedereen op het verkeerde been te zetten en blijft je redelijk verbluft achter.
Het is geen nagelbijtend spannend verhaal maar wel een heel bijzonder, verrassend, goed en vlot geschreven boek. Echt een boek zoals we van Paul Weelen gewend zijn.
Een prima verhaal!

ISBN 97894930498294 | Paperback | 200 pagina's | Uitgeverij Tic | november 2020

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het meisje onder de boom
Sara Blaedel

Louise Rick – bij lezers van Blaedel wel bekend – is in Thailand als haar het bericht bereikt dat haar broer in het ziekenhuis ligt. Mikkel is tweeënhalf jaar jonger. Broer en zus zijn altijd erg goed met elkaar geweest, en Louise pakt dan ook haar koffer en vertrekt. Daarbij laat ze haar nieuwe vriend, diens dochter en haar pleegzoon achter, wat niet bij iedereen in goede aarde valt. Maar daar maakt ze zich even niet druk om, haar broer is belangrijker.
Toch had ze niet het verwacht: Mikkel heeft een zelfmoordpoging gedaan nadat hij, notabene voor de tweede keer, verlaten is door zijn vrouw Trine. Hij ziet het niet zitten om weer met hun twee jonge kinderen achter te blijven.

Louise was voor haar vertrek voor een lange reis werkzaam bij de Speciale Opsporingseenheid. Haar werd gevraagd te vertrekken toen ze een relatie kreeg met haar collega. Binnenkort begint ze aan een nieuwe baan.

Intussen is haar beste vriendin Camilla, onderzoeksjournalist, er op gebrand te schrijven over de vondst van een gemummificeerd lijk. Het is gebleken dat het van Susan Dahlgaard is, die in 1995 als veertienjarige tijdens een schoolkamp verdween. Men dacht dat ze weggelopen was. Er is nog niet bekend of er sprake is van een misdrijf. Blijkbaar lag het meisje in een grot die afgesloten was door een grote steen en een boom.

Camilla is op zoek naar Trine, van wie ze weet dat die ook op dat schoolkamp was. Bij Trines woning loopt ze tot beider verrassing haar vriendin tegen het lijf, die zolang in het huis van haar broer logeert. Samen gaan ze op zoek. Waar is Trine gebleven? Louise doorzoekt het huis, en behalve dat ze constateert dat haar schoonzus niets meegenomen heeft, vindt ze een foto met daarop Pia, Trine en Susan, tijdens dezelfde schoolreis in 1995. Ook ene Nina en Mona waren er bij.
Als Camilla Pia als eerste opzoekt om haar te interviewen, blijkt die net zelfmoord gepleegd te hebben.
Is er verband tussen de twee zaken? Wat is er gebeurd tijdens dat schoolkamp?
En: duikt Trine weer op?

Na een proloog in cursieve tekst waarin verteld wordt over een meisje dat zich in een zeer benarde situatie bevindt begint het verhaal, op het moment dat Louise terug geroepen wordt uit Thailand. Er komen nog meer stukjes cursief, maar die verklappen weinig natuurlijk, de spanning zou er af zijn!
De gebeurtenissen tijdens het schoolkamp, de verdwijning van Trine en de zelfmoord van Pia houden Louise en Camilla flink bezig. Louise heeft privé ook nog het een en ander te behapstukken: wil ze de relatie voortzetten? Ze twijfelt ook over de nieuwe baan, en een andere collega ziet dat. Pak je jezelf bij elkaar, zegt hij. Doe iets.
Maar er zijn ook nog de zorgen om Mikkel, en om diens kinderen.
Behalve een superspannende plot zijn er de persoonlijke verwikkelingen die er in een thriller van deze tijd bij horen. Deze vijfde thriller kan los van de andere gelezen worden, maar het privé gedeelte loopt wel door in de verschillende boeken.

Sara Blaedel (1964) was journaliste en werkte voor de Deense televisie. Ze debuteerde in 2004 als misdaadauteur en ontving de debuutprijs van de Deense Academie van Misdaadschrijvers. Ze is al drie keer verkozen tot favoriete auteur van Denemarken. Het meisje onder de boom is het vijfde deel uit de serie met Louise Rick als hoofdpersoon.

ISBN 9789044359817 | paperback | 320 pagina's | Uitgeverij The House of Books | oktober 2020
Vertaald uit het Deens door Femke Muller en Maaike van Hassel

Het laatste leven
Een John Adderley-thriller
Peter Mohlin & Peter Nyström

FBI-agent John Adderley weet op het laatste nippertje te ontsnappen als drugscriminelen hem ontmaskeren als infiltrant bij een drugsoverdracht. Met hem belandt een andere infiltrant, die hij kent als Abaeze, in het ziekenhuis, waar ze allebei behandeld worden voor schotwonden. Na hun herstel regelt de FBI een nieuwe identiteit met alles er op en eraan voor hen, in ruil voor hun getuigenis als de zaak voorkomt.

Tegen hun wens in vraagt John terug te mogen naar Zweden waar hij opgegroeid is tot hij op twaalfjarige leeftijd met zijn vader naar New York vertrekt. Zijn moeder blijft met een halfbroer achter, ze hebben nooit meer contact. Zijn vader is nu vier jaar dood.
Via internet heeft John zijn broer Billy gevonden.

Helaas gaat het niet goed met zijn jongere broer. Hij wordt verdacht van betrokkenheid bij de verdwijning van een tienermeisje, Emelie Bjurwall. Men gaat er van uit, nu tien jaar na dato, dat ze dood is, maar haar stoffelijk overschot is nooit gevonden. Wel is er op de plek waar ze zich bevonden moet hebben op de avond dat ze verdween bloed aangetroffen, van haarzelf. En even verderop sperma, met DNA van Billy Nerman.
John weet te regelen dat hij - onder een andere naam natuurlijk - in Karlstadt toegevoegd wordt aan een team dat cold-caseonderzoek doet. Zij zijn begonnen met het openen van de zaak van de verdwenen Emelie. Zij was de enige dochter van een zeer succesvolle zakenvrouw, hoofd van een imperium, waardoor de zaak extra aandacht kreeg.

John heeft een gedegen opleiding gehad bij de FBI en heeft een andere manier van denken dan de Zweedse politieman. Hij heeft al snel door dat de politie nog steeds Billy als hoofdverdachte ziet en niet open staat voor andere mogelijkheden. Al in de eerste week vindt hij aanwijzingen die nooit eerder gevonden waren. En hij vindt Emelie. Werpt dit een ander licht op de zaak?
Het probleem is alleen dat John als halfbroer van de verdachte helemaal niet mee zou mogen werken aan dit onderzoek. Als het uitkomt zit hij diep in de problemen. Niet alleen omdat de Zweedse wet het niet toestaat, maar ook omdat hij zo het risico loopt gevonden te worden door de leden van het drugskartel dat hij verraden heeft. Ook dat hij contact heeft gehouden met Abaeze is tegen de regels.

Regels, en zich daaraan houden, dat is niet het sterkste punt van John.
Het brengt hem meerdere keren in grote problemen.

Als er echter gesteld wordt dat dit het eerste deel is van een reeks met John Adderley, dan weet je als lezer al wel dat hij het zal redden. Daar zit de spanning dan ook niet. Het is meer de manier waarop. En natuurlijk de zaak Emelie. Want John denkt dat zijn broer niet schuldig is. Maar wie dan wel? En hoe toont hij dat aan? Hij heeft natuurlijk ook hulp, namelijk van de vrouw die hem begeleidt in het getuigenbeschermingsproject, die heel boos op hem zal worden, omdat hij zich niet aan de regels houdt.

Tegelijk lezen we hoe de Zweedse mentaliteit heel anders is dan de Amerikaanse. Dat is ook iets waar John tegenaan loopt. Het zorgt voor wat licht amusement in het verhaal, dat verder toch superspannend is, al zakt het hier en daar wel enigszins in. Het is levendig geschreven, veel oog voor details en de afwisseling van vertelpersonage werkt ook heel goed. Behalve vanuit het oogpunt van John lezen we namelijk ook wat er aan de kant van het slachtoffer en haar familie gebeurt, door de ogen van haar vader. Zo springen we heen en weer in de tijd, van 2009 tot 2019.

Peter Mohlin & Peter Nyström vormen een nieuw Zweeds auteursduo. Het laatste leven is het eerste deel in een serie rond voormalig FBI infiltrant John Adderley. Het boek won de Zweedse Crimetime Award voor beste thrillerdebuut van het jaar en de MAX Bronzen Vleermuis.
Of dat terecht is zal toch een tweede boek moeten bewijzen.

ISBN 9789402705485 | paperback | 448 pagina's | Uitgeverij Harper Collins | september 2020
Vertaald uit het Zweeds door Corry van Bree

De moorden op Kingfisher Hill
Sophie Hannah

Hercule Poirot stapt met zijn vriend, inspecteur Catchpool, in de bus van de Kingfisher Bus Compagnie voor een reis naar het landgoed Kingfisher Hill, waar meerdere luxueuze huizen staan. In een ervan woont de familie Devonport. De zoon des huizes, Richard, heeft de inspecteur gevraagd de moord op zijn broer te onderzoeken. Maar dan wel incognito.

Poirot en Catchpool doen alsof ze geïnteresseerd zijn in Peepers, een nieuw bordspel, dat door Sidney Devonport en diens vriend Godfrey Laviolette ontwikkeld is. Catchpool, die het verhaal in de ik-figuur vertelt, vindt het maar niks, en hij is bijna opgelucht dat hun alias al snel verraden wordt en ze gewoon hun werk kunnen doen. Al is de heer des huizes daar faliekant tegen!

De vrouw die hen verraadde hadden de twee in de bus ontmoet. Hun tweede ontmoeting was voor beide partijen een verrassing. Daisy, zo heet ze, heeft Poirot verteld dat ze een perfecte moord gepleegd heeft, want niemand weet dat zij de dader is! Ze vertelde niet haar naam, maar wist wel wie hij was. Maar Poirot zei dat hij een ander reisdoel had…

Voor de moord is al iemand gearresteerd, en dat is dus niet Daisy, die overigens de zus is van het slachtoffer, Frank Devonport. Het verhaal is dat hij van de balustrade gevallen is met de dood tot gevolg. Helen, zijn verloofde, bekende onmiddellijk dat zij de dader was, hetgeen haar vreemd genoeg niet hinderde bij een nieuwe verloving, met diens broer Richard. Die weet zeker dat Helen onschuldig is, vandaar dat de speurders er nu zijn.

Frank had geld gestolen van zijn vader, en al had hij dat teruggegeven, hij was volledig uit de gratie bij zijn ouders. Zijn broer en zus mochten evenmin contact meer met hem hebben. Omdat nu zijn moeder ernstig ziek is, was hij gevraagd terug te komen. Hij nam zijn verloofde mee. Helen zou op het eerste gezicht verliefd zijn geworden op Richard en vermoordde Frank.
Het is sowieso al een vreemd verhaal, en Poirot heeft al snel door dat niet iedereen de waarheid vertelt. Er is nog een vrouw in het spel, die eveneens in de bus zat.
Zij leek bang, en verdween. Terwijl Poirot druk is met zijn onderzoek, duikt die vrouw ineens weer op.
Maar wie is ze? En wat is haar rol in het geheel?

Poirot geeft zijn vriend de opdracht om iedereen te ondervragen, maar Catchpool heeft niet dezelfde knappe gave van deductie. Hij is net als de familieleden en vrienden heel benieuwd naar wat tenslotte de conclusie zal zijn. Wie heeft Frank vermoord? Maar vooral waarom?

Catchpool vertelt over zijn eigen wederwaardigheden en over hetgeen Poirot hem vertelt. Hij doet dat heel gedetailleerd, ieder onbelangrijk feit wordt vermeld. Maar zoals zijn superieur hem vertelt: je weet nooit wat er nog cruciaal kan zijn om de dader te vinden! En de vertelstijl is zo ook bijna gezellig.
Het leest dan ook heerlijk weg, misschien zijn de Poirot-thrillers nog wel beter dan de thrillers die Sophie Hannah ook schrijft, maar dan zonder de stijl van Agatha Christie te willen nabootsen. In dit boek doet ze dat dus wel, voor de vierde keer, en heel verdienstelijk.

Poirot verzamelt alle feiten, stelt vragen en zoekt antwoorden, om dan tenslotte in een plenaire zitting het hele verhaal uit de doeken te doen. Een beetje valsspelen doet hij ook in de zin dat hij iemand iets vertelt wat niet klopt, om een reactie uit te lokken.
Er mogen gerust nog meer Poirotverhalen volgen, het meepuzzelen hoe het zit, is een prettig tijdverdrijf.

Sophie Hannah (Manchester, 1971) is een Britse auteur van kinderboeken, romans en poëzie, maar in Nederland vooral bekend vanwege haar psychologische thrillers. En, zeker na dit vierde boek, ook van de Poirotthrillers.

ISBN 9789044360424 | Paperback | 228 pagina's | Uitgeverij The House of Books | augustus 2020
Vertaald uit het Engels door Joost van der Meer & Bill Oostendorp

Stormwaarschuwing - Doggerland 2
Maria Adolfsson

Ook dit boek speelt zich af in het fictieve Doggerland, een groep van 3 eilanden, die zich vermoedelijk ergens tussen Denemarken en Groot Brittanië, ter hoogte van de Doggersbank bevindt. Dat zou je ook al uit de naam af kunnen leiden. De namen van de eilanden en de plaatsen doen Scandinavisch aan, maar zijn dus niet op een kaart te vinden. Dit keer speelt het verhaal zich af op Noorö, het noordelijkste eiland van de groep, waar de familie van Karen Eiken Hornby vandaan komt.

In de proloog zien we dat Karen een telefoontje gaat plegen, dat haar, als het uitkomt, in grote problemen kan brengen. Vervolgens springt het verhaal 4 weken terug naar de Eerste Kerstdag. Op Noorö is een dode man aangetroffen en hoewel Karen Eiken Hornby officieel nog met ziekteverlof is, moet ze toch naar het noordelijke eiland afreizen. Bij haar thuis zit het nog vol mensen maar Karen heeft daar eigenlijk wel een beetje genoeg van.
Natuurlijk komt ze op het eiland ook in contact met haar familie en als er een tweede moord wordt gepleegd, gaat het er op lijken dat haar familie bij de moorden betrokken is.

Er is ook nog een tweede verhaal, over een vriendin van Karen, die door haar man, een advocaat en lid van de conservatieve Vooruitgangspartij, mishandeld wordt. De man is van mening dat z’n vrouw de mishandelingen aan zichzelf te wijten heeft, bijvoorbeeld, omdat ze op een feest met een andere man danst. Hij heeft de nodige invloedrijke relaties en daar maakt hij ook gebruik van. Zo weet hij haar op te sporen als ze wegloopt. Ze heeft ook wel eens een aanklacht tegen hem ingediend, maar die trekt ze dan later weer in, omdat ze bang is dat hij anders de kinderen toegewezen krijgt.

Het is weer een spannend boek geworden, waarin het privéleven van Karen ook weer een rol speelt. Toch is dit niet hinderlijk, omdat het deel uitmaakt van het plot.

ISBN 978 90 245 8242 6 | Paperback | 398 pagina’s | Luitingh ~ Sijthoff | februari 2020
Vertaald door Elina van der Heijden

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De man die zijn sporen wiste
Val McDermid

Als Ross Garvie en Wee Grantie, samen met hun vrienden Tam en Tozer, besluiten een auto te stelen, weet niemand wat dit teweeg zal brengen. Veel eerder dan ze hadden verwacht, wordt de politie gewaarschuwd en tijdens een achtervolging, verongelukken ze. Drie van de jongens overleven het niet en Ross Garvie, die achter het stuur zat, raakt zeer ernstig gewond en beland in coma in het ziekenhuis. Men ontdekt dat zijn DNA overeenkomsten vertoond met DNA dat gevonden is op het lichaam van een vrouw die ruim 20 jaar geleden verkracht en vermoord is en waarvoor nooit een dader is opgepakt.

Karen Pirie van bureau Historische Zaken hoopt met dit aanknopingspunt toch weer wat verder te komen. Helaas duiken er de nodige onvoorziene problemen op, want Ross Garvie blijkt geadopteerd te zijn, maar weet dit zelf niet, omdat z’n adoptieouders dit geheim voor hem willen houden. Dat zorgt dus voor juridisch getouwtrek.

Deze zaak belandt een beetje op de achtergrond, want Karen besluit zich ook bezig te gaan houden met een zaak waar ze eigenlijk helemaal niets mee te maken heeft. Een vriendin van haar, die sociaal werkster is en die ze raadpleegt om wat wijzer te worden over de adoptiewetgeving, heeft namelijk een cliënt, die dood is aangetroffen op een bankje. Eerst denkt de politie aan zelfmoord, later gaat men er van uit dat het moord is en daarna besluit men toch weer dat het om zelfmoord gaat.

Het slachtoffer is een zekere Gabriel Abbott, die al heel lang psychische problemen heeft en van een uitkering in een arbeidershuisje woont, dat z’n broer voor hem gekocht heeft. De moeder van Gabriel blijkt in 1994 om het leven te zijn gekomen bij een bomaanslag op een vliegtuigje, waar ook een politicus, die minister voor Noord-Ierland was geweest, in zat. Daarom vermoedde men dat de IRA, of een splintergroepering bij de aanslag betrokken was. De aanslag was echter nooit opgeëist en dat vindt Karen toch wel een beetje vreemd. Ze besluit deze zaak opnieuw te onderzoeken en stuit daarbij op mensen die liever niet willen dat de waarheid aan het licht komt. Er worden zelfs een paar moordaanslagen op haar gepleegd.

Het boek kent een paar verrassende wendingen en is weer heel spannend. Er speelt ook nog iets met een groepje Syriërs, voor wie Karen zich inzet.

ISBN 978 90 245 7717 0 | Paperback | 397 pagina’s | Luitingh Sijthoff | 2017
vertaald door Frank Lefevere

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Over haar lijk
Sarah Pinborough

Marcie verkeert sinds haar huwelijk met de gescheiden Jason in de chique kringen van Savannah, waar ze zich redelijk staande weet te houden. Gezien haar afkomst is dat best bijzonder. Ze is niet de enige: een van hun vrienden, William, compagnon van Jason, is van een reis Naar Europa teruggekomen met een nieuwe echtgenote. Zijn eerste vrouw Eleanor is aan kanker overleden. Keisha, de mooie jonge vrouw van Nigeriaanse afkomst, heeft eveneens een duister verleden. En Marcie ziet heus wel dat Jason zijn blik niet van haar kan afhouden.
Natuurlijk zwijgen de vrouwen over hun verleden, maar misschien is het wel daardoor dat ze elkaar goed blijken aan te voelen. Te goed misschien.
Keisha is alleen met William getrouwd om zijn geld, ze hoopt snel te erven.

Als William voor dood gevonden wordt constateert de politie dat hij vergiftigd is. Terwijl hij met ernstige klachten in het ziekenhuis ligt, wordt de zaak onderzocht. Ook Marcie doet onderzoek, nadat ze eerst beschuldigd is. Keisha is tevens verdachte, als ook Jason. Deze laatste heeft net als de dames een motief.
De zaak is ingewikkeld. Er blijkt nogal wat gelogen en bedrogen te zijn, ook door andere personages.
En in Savannah, gelegen in Georgia, een van de zuidelijke Staten, heerst toch al een broeierige sfeer. Voodoo is er vrij normaal. Maar is er echt wel sprake van magie, of is er iemand die dit soort praktijken tot eigen bate weet aan te wenden?

‘Zal ik je eens iets vertellen?’ Kate Anderson (de politie-inspecteur) zat tegenover Marcie aan de kleine tafel in de verhoorkamer en keek een beetje geamuseerd. ‘Ik heb nog nooit aan een zaak gewerkt waarin mijn grootste probleem was dat er zo veel verdachten waren die stuk voor stuk de dader konden zijn. Mijn tweede probleem – en dit moet je niet persoonlijk opvatten – is dat jullie stuk voor stuk zulke nare mensen zijn.’

Dat zal je maar gezegd worden. Of de personages inderdaad zulke akelige mensen zijn, is aan de lezer om te bepalen. Bij alle drie vindt hun handelswijze een oorzaak in hun bepaald niet makkelijke verleden, dat door de schrijfster langzaam ontrafeld wordt.
Te langzaam misschien, het is alsof de schrijfster niet echt kon kiezen wat voor soort boek ze zou schrijven, de beloofde thriller begint pas ruim over de helft.
Tevoren is het een roman over mensen die inderdaad niet zo aardig lijken. Zij horen tot de rijken, en hun gedrag is bepaald niet vlekkeloos. Het zijn egoïsten die beheerst worden door jaloezie en hebzucht. Het element magie maakt het verhaal wat lichter, al denken de personages daar natuurlijk anders over.
Rijkdom, passie, drugs en een moord, dat is wel voldoende om de lezer een aantal uren te vermaken. Maar op het puntje van je stoel? Nee, dat niet.

De Britse Sarah Pinborough (1972) schreef al meer dan twintig boeken in allerlei genres. Dit is het vijfde dat in het Nederlands vertaald werd.

ISBN 9789044359107 | paperback | 400 pagina's | Uitgeverij House of the Books | september 2020
Vertaald uit het Engels door Els Franci-Ekeler

De fatale etappe
Vergelding in de Vuelta
Hans van Hartevelt

Marco en Miguel Muñoz vormen een identieke tweeling en hebben allebei talent voor wielrennen. Daarbij is Miguel de betere gebleken, hij staat op het punt om de eerste renner in de geschiedenis te worden die de Drie Grote Rondes in één jaar wint. De Ronde van Italië en de Ronde van Frankrijk heeft hij al gewonnen, en nu rijdt hij de Ronde van Spanje. Dan heeft hij Eddy Merckx overtroffen, dat is zijn doel. Maar hoge bomen vangen veel wind, al die successen zetten kwaad bloed. Iedereen in de wielerwereld houdt de twee scherp in de gaten:

‘Die twee spitse snuiten met die donkerbruine kraaloogjes zijn niet uit elkaar te houden. Ook niet tijdens een interview, zelfs dat geneuzel van ze klinkt hetzelfde. Alleen aan hun fiets zijn ze te herkennen en aan hun wedstrijdnummer, en nu natuurlijk aan de trui waarin ze rijden.‘

Maar of Marco zijn eigen bolletjestrui of Miguels rode trui aan heeft, dat kunnen ze niet zeker weten. En een fiets valt ook te wisselen. De andere ploegleiders verdenken de twee jongens er dan ook van dat ze aan persoonsverwisseling doen, al of niet in opdracht van de ploegleider. Marco is namelijk de betere in klimmen. Als hij in plaats van zijn broer de bergritten doet, dan is er nooit een kans voor andere ploegen om eens iets te winnen, en gaat al het geld naar de Mexicaanse ploeg La Tienda de Salud. De tweeling wint alles, ook de kleinere rondes. Daar moet een einde aan komen. De leiders van de andere ploegen slaan de handen in elkaar: hoe kunnen ze door samen te werken Miguel van de overwinning afhouden?

De 14e etappe van de Vuelta leidt met enkele pittige beklimmingen naar Les Praeres, de Trap naar de Hel’ wordt het genoemd. Een kilometer voor de derde col, de Alto de la Mozqueta is een laatste ravitaillering. De renners kunnen het zich niet permitteren die te missen. Zonder nieuwe gevulde bidons redden ze het namelijk niet op de cols die nog komen. De ploegleiders bedenken een plan: juist daar, op de plek waar de tweeling en dus ook hun ploegleider het zeker niet zal verwachten, zullen hun renners hun slag slaan.

Dat er intussen in de ploeg van La Tienda de Salud het een en ander gaande is, weten ze dan nog niet. Als de geruchten de ronde gaan doen, eerst binnen de eigen ploeg, heeft dat vervelende gevolgen voor de tweeling. En zijzelf ontdekken dat ook.

Geheimen, complotten, onfrisse praktijken, daar krijgen commissaris Santos Escartin en hoofdinspecteur Leticia Gil Parra mee te maken als er een dodelijk ongeluk gebeurt tijdens deze laatste etappe en zij het onderzoek leiden. Was het een ongeluk? Of opzet?

Vooropgesteld dat de wielerwereld mij geheel onbekend is, kan ik toch aangeven dat ‘De fatale etappe’ een boeiende misdaadroman is. Het gaat er immers om dat er een dader van een misdaad gevonden wordt, en wat in welke setting het verhaal geplaatst is maakt dan niet zo veel uit.
Natuurlijk is die achtergrond er wél: er is een mooie beschrijving van de omgeving. Daarnaast wordt er verteld hoe het er aan toe gaat in de wielersport, de dagelijkse gang van zaken, de concurrentie, het hele spelletje dat gespeeld wordt door de mensen die achter de schermen aan de touwtjes van het grote geld trekken. Hopelijk is dit gedeelte van het verhaal fictief, maar we weten allemaal wel dat ook in deze sport het grote geld een rol speelt.
Daarom is het goed om te lezen dat de renners zelf fietsen omdat ze willen fietsen, om de wedstrijd, het winnen, ze gaan voor de eer. Dat ze daar hun geld meeverdienen is een feit, maar waarom niet op een eerlijke manier?

Door het onderzoek van de commissaris en zijn collega komt het verhaal tot leven. Er is niet gekozen voor één verteller, we gaan van de een naar de ander, vooral ook door middel van hun gesprekken met de betrokkenen - de tweeling, andere renners, de ploegleiders, de ploegarts. Een extraatje is het feit dat Leticia zelf ooit een vrij verdienstelijke wielrenner was. Zij kan de commissaris alles uitleggen. Gelukkig voor de onwetende lezer.

Hans van Hartevelt (67) werkte zo’n kleine dertig jaar voor het Koninklijk Instituut voor de Tropen in Amsterdam, waar hij directeur van de bibliotheek was. Over het hoe en waarom schreef Hartevelt in 2014 de roman ‘De verkwanseling van een kroonjuweel’, die veel stof deed opwaaien.
De fatale etappe is zijn tiende boek bij Uitgeverij In de Knipscheer.

ISBN 9789493214125 | paperback | 312 pagina's | In de Knipscheer | september 2020

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Thrillers Leestafel.info

Nieuwste recensies

Recensies

Thrillers Leestafel.info

Nieuwste recensies

Recensies

Login to your account