Het Moezelmeisje
Een vertrek-thriller
Marelle Boersma

Bijna dertig is Emma, alleenstaand, en van plan een nieuwe toekomst op te bouwen. Daarvoor reist ze naar het Duitse stadje Cochem waar haar vader en broer een succesvolle wijnboerderij hebben opgezet. Haar ouders zijn gescheiden en ze heeft haar vader en haar broer Nico nu al vijftien jaar niet meer gezien. Ze arriveert eerder dan ze afgesproken had, maar dat is vast niet de reden dat haar broer zo bot reageert. Maar ja, ook vroeger behandelde hij haar als minderwaardig.
Emma had gehoopt een betere relatie met hem op te kunnen bouwen, omdat ze een nieuw bron aan wil boren binnen hun wijnbedrijf: alcoholvrije wijn! Dat is immers helemaal in!
Maar over haar plannen doet hij heel laatdunkend, en als ze hem vraagt wat hij voor herinneringen hij heeft aan hun jeugd, wordt zijn gedrag ronduit akelig.
‘Je bent niets waard’, roept hij.

Woest rijdt Emma weg.
Er komt dus niets terecht van haar plannen. En dan belt haar moeder. Zij is ook in Cochem. Nico heeft een ongeluk gehad en ligt in coma.

In dezelfde periode maakt Angelika, een Roemeens druivenplukster, zich zorgen om een vriendin. Olga had dan wel haar eigen plannetjes waarover ze niets losliet, de anderen wisten dat ze iets met Nico had. Dat kon niets goed voortbrengen, volgens haar vrienden, maar nu had ze zich al een paar dagen niet laten zien!
En dan wordt er een dode vrouw uit de Moezel gevist.

De druivenplukkers zijn harde werkers. Het is al snel duidelijk dat ze niet goed behandeld worden, door Nico en de opzichter. Niet dat ze een keus hebben. Als Emma ontdekt hoe erg het is, wil ze daar iets aan doen. Daarbij wordt ze door de arbeiders gezien als iemand die aan de kant van de werkgevers staat, terwijl die werkgevers, haar vader dus, haar liever kwijt is dan rijk, ze loopt in de weg! Die wilde haar toch al niet daar vanwege haar plannen.

Emma’s verhaal is groter dan dat van Angelika, maar het is een goede keuze om ook vanuit het Roemeense meisje te vertellen. Bij Emma zijn er flashbacks waardoor er meer duidelijk wordt over wat nu precies haar motieven waren om naar Cochem te gaan.
Dat ontwikkelt zich tot een gruwelijk verhaal, met tentakels die vanuit het verre verleden tot in het heden reiken.
Emma en Angelika zijn sterke vrouwen, maar zijn zij opgewassen tegen de mensen die het verkeerd met hen voor hebben?

Spannend verhaal, dat goed opgebouwd is. Nu kun je dat wel aan Marelle Boersma overlaten…
Natuurlijk is er ook enige couleur locale, al is het in dit verhaal niet erg veel.

Marelle Boersma (1957 won met Vals alarm de tweede prijs bij de Thrillerawards 2012.
Het Moezelmeisje is een boek uit de serie Vertrek-thrillers, waarin Nederlanders hun vertrouwde leven achter zich laten om zich in het buitenland te vestigen, met steeds een andere reden om te vertrekken.

ISBN 9789461095176 paperback | 352 pagina's | Uitgeverij De Crime Compagnie | september 2021

© Marjo, 3 december 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Tussen de duivel en de zee – Doggerland 3
Maria Adolfsson

 
Dit is het derde deel van de serie over het fictieve eilandenrijk Doggerland, dat vermoedelijk op de plek ligt waar de Doggersbank zich bevindt. Daar heb ik bij m’n vorige besprekingen ook al over geschreven, dus het is overbodig om op dit punt in herhaling te vervallen.

In de proloog zien we iemand die zich kwaad maakt over een vrouw die op TV te zien is. Hij is van mening dat ze gestraft moet worden, omdat ze denkt dat ze iets waard is. Hij wil haar straffen, nee hij moet haar straffen, zeker nu ze zich via de TV aan hem opdringt.

Karen Eiken Hornby komt de nieuwe sleutels van haar huis langsbrengen in de studio, waar Leo Friss, samen met een aantal andere mensen aan het comeback-album van Luna heeft gewerkt. Leo Friss woont bij haar in het gastenverblijf en daar er is ingebroken, zijn de sloten vervangen. Karen wordt uitgenodigd op een feestje ter gelegenheid van de voltooiing van het album van Luna. Ze is er niet zo van gecharmeerd, te meer daar Luna nogal gecharmeerd lijkt te zijn van Leo Friss.

Maar dan verdwijnt Luna. Dit mag natuurlijk niet uitlekken en Karen moet zich hiermee bezig houden. Ze ziet het aanvankelijk als een vorm van aandachttrekkerij en zou zich liever bezig houden met de zoektocht naar een gewelddadige man, die vrouwen toetakelt met een gebroken fles. Dan komt er ineens een berichtje van Luna, die in Groot Brittannië blijkt te zitten. Daarmee lijkt dat probleem opgelost te zijn en Karen kan zich dus ook bezig houden met de zoektocht naar de gewelddadige man. Dat loopt niet helemaal op rolletjes, want als men een verdachte gevonden meent te hebben, blijkt dit een geestelijk gehandicapte man te zijn, die helemaal niets kwaads in de zin had, maar die gewoon een vrouw met haar hondje had willen helpen en daarbij een flesje chocolademelk kapot had laten vallen. Deze blunder maakt de politie dus voorzichtiger als Karen een nieuwe verdachte op het oog heeft en deze in een rolstoel blijkt te zitten.

Op een gegeven moment lijkt de telefoon van Luna weer op de eilanden te zijn, maar Luna duikt niet op. Luna’s assistent krijgt een ernstig verkeersongeluk, waarna hij in coma wordt gehouden. Als z’n ouders worden ingelicht, wijzen die alles af. Ze willen absoluut niets meer met hun zoon te maken hebben, omdat deze homoseksueel is.

Het is weer een spannend verhaal geworden. Karen heeft ook wat problemen met haar gezondheid en voelt zich oud en moe. Het leven rond haar huishouden komt ook weer aan bod, dus het is geen boek voor mensen die het liefst zo min mogelijk over het leven van de hoofdpersonen weten. Mij stoort het niet, te meer daar dit het verhaal niet in de weg zit. Wat hooguit een beetje zou kunnen gaan vervelen is het feit dat ook dit verhaal weer eindigt met een situatie waarin het leven van Karen op het spel staat. Ik kijk desondanks al weer uit naar het volgende boek over Karen Eiken Hornby.

ISBN 978 90 245 82440 0 | Paperback | 367 pagina’s | Luitingh ~ Sijthoff | februari 2021 
Vertaald door Elina van der Heijden

© Renate, 28 november 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Slaap maar zacht
Linda Jansma

Op de IC-afdeling ligt al bijna twee maanden een man in coma. De vooruitzichten zijn niet best, in een normaal geval zou er familie rond zijn bed zitten, om hem bij te staan tot het einde.
Maar er is niemand, want de ongeveer vijftigjarige man kon niet geïdentificeerd worden.
Hij werd voor dood aangetroffen langs de kant van de weg, zijn lichaam is erg beschadigd.
Verpleegkundige Maud is gescheiden en moeder van twee pubers. Zij is degene die de onbekende Tom begon te noemen, en al snel deed iedereen dat.
Tom is een van de patiënten voor wie Maud zorgt. Ze ziet er nu al tegenop hem te moeten laten gaan. Als hij in leven blijft zal hij namelijk naar een verpleeghuis gebracht moeten worden en op een onverklaarbare manier is ze gehecht geraakt aan de man.
Iemand anders die zich bezig houdt met Tom is rechercheur Richard Valentijn. Er was een getuige, die zou weten wie de man is, maar voor die iets kon vertellen is ze vermoord!
Eigenlijk zou hij de zaak al moeten sluiten, er lijkt toch geen duidelijkheid te komen over wie Tom is en wat er precies gebeurd is. Maar Richard, weduwnaar zonder kinderen, heeft zijn oog laten vallen op Maud en hij blijft af en toe langskomen, totdat hij de moed verzameld heeft haar mee uit te vragen.

Het verhaal van een van die pubers, de zestienjarige Finn, volgen we ook. Hij heeft op een avond een ongeluk gehad met zijn scooter. Omdat hij zonder licht reed, weet hij niet waar hij tegenaan is gereden, maar hij weet wel dat hij strafbaar is, want hij is ook nog doorgereden.
Als blijkt dat iemand het gezien heeft, iemand die hem gaat chanteren, begint Finn hem goed te knijpen. Als hij dan ook nog af en toe een vreemde ziet in de buurt van hun flatgebouw, en in de garage, neemt hij tenslotte zijn zus in vertrouwen.

Intussen is er in het ziekenhuis een nieuwe collega komen werken, Caristiena, half-Italiaans, en met duistere plannetjes. Zonder dat haar collega’s het in de gaten hebben, haalt ze van alles uit met Tom. Want zij weet wèl wie hij is!

Als lezer maak je al snel zo je eigen invulling en het is alleen maar prettig dat daar niets van blijkt te kloppen! Zo blijft het tenminste spannend
Het verhaal wordt verdeeld over een paar dagen, en speelt zich voor een groot deel af tijdens de nachtdiensten op de IC. Op de dagen daar tussen door gebeurt er ook van alles, dan volgen we Finn en Richard. Tussendoor zijn er flashbacks over het leven van Caristiena en haar motieven.
Met verrassende wendingen en een prettige spanningsboog weet Linda Jansma tot het einde toe te boeien.
Fijne thriller.

Linda Jansma (1967) schreef eerder al ruim tien thrillers. Met succes: haar debuut Kwetsbaar won de Schaduwprijs, stond op de longlist van de Gouden Strop en is inmiddels in het Engels vertaald. Houvast en Verbroken kregen een plek op de longlist van de Diamanten Kogel en Schuilplaats werd uitgeroepen tot Beste Vrouwenthriller 2013.

ISBN 9789461095299 | Paperback | 300 pagina's | Uitgeverij The Crime Compagnie | augustus 2021

© Marjo, 23 november 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De stamboom
Steph Mullin en Nicole Mabry

Liz Catalano, journalist, krijgt van haar nicht Andie, met wie ze een woning deelt, voor haar verjaardag een DNA-test cadeau.
Een aardigheidje, denken ze, maar Liz is geschokt als ze de uitslag ziet: ze is helemaal geen familie van Andie! Sterker nog: ook niet van haar vader en moeder!
Haar ouders moeten het haar nu wel vertellen, ze is geadopteerd als baby. Natuurlijk waren ze altijd al van plan het te vertellen, maar daar kwam steeds wat tussen. Liz is niet alleen boos, ze is ook vastbesloten om haar biologische familie op te zoeken. Die lijken er niet veel te zijn, al weet ze wel dat haar moeder een jonge vrouw was die in de gevangenis zat. Ze geeft dan ook toestemming om haar DNA-gegevens te delen met de politie, al had ze echt niet verwacht dat de FBI aan de deur zou staan!
Zij waarschuwen haar: haar DNA blijkt sterke overeenkomsten te vertonen met materiaal dat afkomstig van de langst actieve seriemoordenaar ooit, de Tri State Killer.
Liz heeft dan al een oudoom en tante gevonden, met wie ze contact heeft. Zij vertellen haar dat haar moeder intussen overleden is. Andere familieleden melden zich niet.
Als ze van de FBI en later van een verslaggever gegevens krijgt over het profiel van de moordenaar, begint ze te twijfelen: die kenmerken passen verbazend goed bij haar oom!
De FBI heeft nauwelijks aanknopingspunten, en ze hopen dat Liz hen alles zal vertellen wat zij ontdekt over haar familie. Maar zij wil er niet aan dat haar oom een moordenaar is.

Er is een andere verhaallijn, die begint met een krantenartikel over een moord in 2012.
Daarin staat dat de politie denkt dat de eerste moord min of meer toevallig was, en dat de moordenaar vanaf 1999 de smaak te pakken kreeg. Om de twee jaar worden er slachtoffers gevonden, steeds twee jonge vrouwen, die samen een woning delen. De moordenaar gaat op dezelfde manier te werk. Niet - zoals bij de meeste seriemoordenaars het geval is - beginnend met een dier, dan mensen, met steeds kortere tussenpozen, maar steeds hetzelfde. Eén keer mislukte het, de vrouwen wisten te ontsnappen.
De vreselijke wederwaardigheden van de slachtoffers onderbreken geregeld de hoofdstukken die over Liz gaan. Wat knap gedaan is, is dat de modus operandi als het ware een vervolgverhaal is binnen deze slachtofferverhalen.

Het grootste deel van het boek gaat over Liz die in de ik-persoon vertelt over haar worsteling met de adoptie en de nieuwe houding ten opzichte van de familie die niet haar familie is, en ten opzichte van de nieuwe mensen die dat wel zijn. Eigenlijk is het in dit kader jammer dat er op de omslag staat ‘Wat als je erachter komt dat je familie van een seriemoordenaar bent?’
Dit en het feit dat die adoptie nogal zwaar lijkt te wegen, neemt een deel van de spanning weg, al wordt dat verderop wel weer goed gemaakt, als Liz besluit het zelf uit te zoeken. Eigenwijs gaat ze in tegen het advies van de politie en van Andie, maar zou ze dat niet doen dan bleef er van het thrillerelement niet veel over!

Dit boek is het debuut van Steph Mullin en Nicole Mabry. Zij werken allebei achter de schermen in de televisiewereld. Ze ontmoetten elkaar in 2012 en ontdekten elkaars passie voor schrijven en true crime. De stamboom is een veelbelovend begin en aangezien ze in de epiloog de mogelijkheid openhouden voor een vervolg, kunnen we er op hopen dat het resultaat van hun samenwerking nog wel kan verbeteren, er van uitgaande dat het hun bedoeling is thrillers te schrijven!

ISBN 9789402708332 | paperback | 368 pagina's | Uitgeverij HarperCollins | augustus 2021
Vertaald uit het Engels door Ingrid Zweedijk

© Marjo, 17 november 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Zomers Madrid
Evi Dekkers

Lara gaat met haar kersverse echtgenoot en diens zevenjarige zoontje Siem naar Madrid. Wat een fijne huwelijksreis had moeten worden verandert evenwel in een nachtmerrie.

Eigenlijk begint het er al mee dat Kevin al snel niet de ideale man blikt te zijn. Hij laat Lara rustig met de koffers sjouwen, en hij drinkt nogal veel. En Lara vindt het ook niet leuk als hij mooie vrouwen nadrukkelijk nakijkt.  Maar vooruit, de ideale man bestaat niet en het is nu vakantie, dan is hij ook anders dan normaal, denkt ze.
En Kevin heeft absoluut ook goede kanten: hij heeft een mooie suite in een mooi hotel voor hen geregeld. Siem heeft een eigen kamer aan de overkant van de gang. En het programma heeft Kevin ook uitgestippeld. Ze gaan de stad bekijken, eten ijsjes, ontmoeten zelfs al nieuwe vrienden!

Maar dan verdwijnt Siem! Op een ochtend is hij niet meer in zijn kamer en ze kunnen hem nergens vinden. Een zevenjarig joch, die kan toch niet ver zijn? Zo’n kind loopt toch niet weg, hij heeft er ook geen reden voor. En waarom zou hij zijn tablet weggooien? Die wordt namelijk gevonden in een vuilcontainer.

Al snel arriveren Caroline, de moeder van de jongen en haar nieuwe vriend Gideon in het hotel. Er gaat een AmberAlert uit, en de politie doet zijn best.
Maar Kevin en Caroline vertellen het de politie niet als zij een briefje krijgen waarin om losgeld wordt gevraagd. Een ontvoering? Daar kan van alles achter zitten!

Lara wil dingen veranderingen in haar bedrijf, waar haar compagnon het niet mee eens is.
Volgens Kevin wil Caroline hem uit de ouderlijke macht zetten, maar Caroline ontkent dat tegenover Lara. Gideon is rijk, ook een doelwit voor losgeld dus.
Kevin blijkt ook te beschikken over geld, dat vertelt Carolina aan Lara: er is sprake van een grote erfenis. Lara wist daar niets van. En ze ontdekt dat er nog meer is dat Kevin haar niet verteld heeft.
Ze begint een beetje te twijfelen. Wat is hier aan de hand?

Aanvankelijk maken we kennis met een toeristisch Madrid, maar als de jongen verdwenen is, speelt het verhaal zich grotendeels af in het hotel. Lara heeft behalve met de verdwijning ook te maken met een echtgenoot die ze niet meer helemaal vertrouwt, en zij gaat zelf op onderzoek uit.
Daardoor wordt het een lekker meeslepend verhaal, waarvan evenwel de clou al wel vrij snel duidelijk wordt. Jammer, maar we weten dan gelukkig nog niet hoe het zich zal ontwikkelen.

Dit is een verhaal dat past bij het genre waarin ook de boeken van onder andere Suzanne Vermeer en Linda van Rijn thuishoren. Lekker leesvoer dus.
Niks mis mee.

Evi Dekker (1986) schrijft onder een pseudoniem. Dit is haar debuutthriller.

ISBN 9789402707229 | Paperback | 320 pagina's | Uitgeverij HarperCollins | augustus 2021

© Marjo, 5 november 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het bluebirdgeheim
Sharon Cameron

Het is februari (1945) als we kennismaken met de 16-jarige Inge von Emmerich. Het verhaal lijkt ogenschijnlijk heel onschuldig en vrolijk te beginnen, maar tussen de regels door lees je al snel iets ongemakkelijks. De eerste signalen zijn de titels van de boeken die in de boekenkast van Inges vader staan, zoals An examination of Racial Degeneracy of Permission to Destroy Life That Is Unworthy of Life.
Je krijgt kippenvel als je het mantra van Inge ‘Ik ben Inge von Emmerich…’ keer op keer leest:

Papa zegt dat emotie nooit bij beoordeling betrokken mag zijn. Emotie maakt correcte keuzes moeilijk, en dat is zwakheid. ‘En wie zul jij zijn?’ vroeg papa dan, terwijl hij haar over haar bol aaide. ‘Een van de zwakken of een van de sterken? Vertel eens wat je denkt, Vögelchen.’
Sterk, had ze gezegd. Zij zou een van de sterken zijn.
Inges vingers raken de gouden letters op de rug van het boek aan. ‘Ik ben Inge von Emmerich,’ fluistert ze. ‘Ik ben van papa, mama, Duitsland en de Führer. Zij houden van mij, en ik hou van hen.’ Zoals papa haar geleerd heeft. Twintig keer zodra ze ’s morgens haar ogen opent, en twintig keer ’s avonds, vlak voordat ze in slaap valt. Of telkens als ze zich… onzeker voelt.
De laatste tijd voelt ze zich minder zeker. De laatste tijd heeft ze gedachten die ze niet zou moeten hebben.

Het is augustus (1946) als we kennismaken met Eva Gerst die samen met Brigit Heidelmann onderweg is naar Amerika. Ook het verhaal van Eva bezorgt je vanaf het begin een gespannen gevoel:

‘Laat de man achter het bureau jullie papieren zien,’ schreeuwt juffrouw Schaffer tegen iedereen in haar rij. Het gejuich is oorverdovend. ‘Niets te vrezen. Beantwoord de vragen gewoon naar waarheid, dan is er niets om je zorgen over te maken…’
Alleen zal Eva de vragen niet naar waarheid beantwoorden. En Brigit zal helemaal geen antwoord geven.
Zoveel hoop. Maar daar is Eva niet voor gekomen. Ze komt voor gerechtigheid.

De verhalen van Inge en Eva wisselen elkaar door het hele boek af. Wat hebben Inge en Eva met elkaar gemeen? Waarom wil Eva gerechtigheid? Waarvoor? Van wie? Hoe? Wat is de rol van de CIA in het leven van Eva? En die van de Russen? Wie is Anna Ptaszynska? En wat is Project Bluebird? Zoveel vragen die je als lezer beantwoord wilt hebben, dat je het boek gewoon niet weg kan leggen.

In Het Bluebirdgeheim heeft de schrijfster Sharon Cameron het waargebeurde feit dat er tijdens de Tweede Wereldoorlog in de concentratiekampen medische experimenten plaatsvonden die gericht waren op de controle over de menselijke geest uitgewerkt in een bloedstollende thriller. De spanning tussen CIA-agenten en de Russische agenten die beiden in het bezit willen komen van de gegevens die de kampartsen verzameld hadden met hun lugubere experimenten, maar ook de meedogenloosheid waarmee deze agenten dit proberen te bereiken, zijn heel goed in dit boek verwerkt door Sharon Cameron. Dit alles gecombineerd met de natuurgetrouwe weergave van de emoties van de personages maken Het Bluebirdgeheim een boek om nooit te vergeten.

ISBN 978 90 239 6067 0| NUR 302 | Paperback | 462 pagina’s | Uitgeverij Mozaïek | november 2021
Het Bluebirdgeheim is vertaald door Roeleke Meijer-Muilwijk.

© Els ten Voorde, 16 november 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Nog lange niet
Deel 9 van de Helen Grace-reeks
M.J. Arlidge

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

The Gray Man - 1. Onder schot
Mark Greaney

Courtland Gentry is keihard, oersterk en vindingrijk. Eigenschappen die hij als huurmoordenaar wel moet hebben om te overleven.
Toen hij nog geheim agent was bij de CIA wist hij zijn opdrachten af te ronden zonder ophef, haast zonder gezien te worden, hetgeen hem de bijnaam The Gray Man opleverde. Nu is hij min of meer freelance, en heeft namens de Amerikaanse regering een opdracht vervuld in Syrië en Irak.

Als er in zijn omgeving een Amerikaanse helikopter wordt neergeschoten en hij ziet hoe Al Qaedastrijders zich botvieren op de lichamen van de slachtoffers kan hij het niet laten: hij bemoeit zich ermee, redt twee overlevenden en doodt de strijders.
Dan ontdekt hij dat zijn opdracht een heel vervelend gevolg heeft: hij moet uit de weg geruimd worden. Er komt een zeer hoge prijs op zijn hoofd. Letterlijk.  En zijn opdrachtgever kan hem niet meer bijstaan, die heeft het zelf al moeilijk genoeg. Gentry is op zichzelf aangewezen.

Hoe kan hij dit overleven: meer dan 10 teams van de beste jagers en moordenaars uit alle streken van de wereld zitten achter hem aan, geholpen door meer dan 100 surveillance-experts, onder leiding van de beste techneut. En Gentry heeft ergens in dat sterke onverwoestbare lijf een klein hartje: hij komt op voor onschuldigen.

Alles draait om geld en macht. Er is wel een verhaal op de achtergrond, over energie en de olie- en gasvelden in Nigeria, maar daar wordt weinig over verteld. Het verhaal gaat om de jacht op The Gray Man.

‘Je bent een jager, net als ik. Het zit in je bloed, of niet dan? Je kunt er niet mee stoppen. Je hebt je prooi, je doel, je raison d’être.’

Dit levert een superactiethriller op, waarin de lezer meegesleurd wordt zonder tijd om pauze te nemen. Dat doet Gentry zelf ook niet. Dat is meteen een van de ongeloofwaardige elementen in dit verhaal. Hij lijkt wel onkwetsbaar, een superman. Een die terwijl hij steeds zijn spullen kwijtraakt toch over een flinke hoeveelheid cash blijkt te beschikken. En ondanks al zijn verwondingen toch steeds weet te winnen.
Maar stap over die ongeloofwaardigheden heen en je leest een superspannende boek, spannend van begin tot einde, maar hard en gewelddadig. Er is alleen dat kleine meisje dat in staat blijkt tot het hart van een huurmoordenaar door te dringen.
Het eerste vertaalde boek van een serie van intussen 11 delen eindigt met een duidelijke cliffhanger.

Mark Greaneys stijl is zeer filmisch, en het is dan ook niet vreemd dat The Gray Man is verfilmd. Het is de duurste Netflix-film ooit. Ryan Gosling en Chris Evans zullen de hoofdrollen vertolken. Het budget van deze nieuwe film bedraagt maar liefst 200 miljoen dollar. De regisseurs zijn Joe en Anthony Russo (de Russo Brothers), die bekend zijn van onder andere de Marvel-blockbuster Avengers: Endgame.

Mark Greaney (1967, Memphis, Tennessee) is coauteur is van de boeken van Tom Clancy en weet dus van wanten. Om deze serie te schrijven heeft hij maar liefst vijftien landen bezocht en trainde hij mee met militairen en arrestatieteams.

ISBN 9789402708318 | Paperback | 400 pagina's | Uitgeverij HarperCollins | augustus 2021
Vertaald uit het Engels door Erik de Vries

© Marjo, 2 november 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De duivel en de duistere diepte
Stuart Turton

Voordat je begint aan dit verhaal is er een plattegrond van een Oost-Indiëvaarder, en een proloog waarin verteld wordt over de VOC. En hoe het er in die tijd, de zeventiende eeuw, aan toe ging. Wat er meestal vervoerd werd, hoe lang de reis van Batavia naar Amsterdam duurde, en vooral de gevaren onderweg. De minste waren de ziektes die konden uitbreken of de piraterij die dreigde, maar vooral dit: men beschikte niet over de navigatie-instrumenten, zoals we die nu kennen, dus als men van de route af dreigde te raken, bijvoorbeeld door een storm, had men geen idee waar men zich bevond.
Na een beknopte introductie van de hoofdpersonen begint het verhaal.

Het is 1634. VOC-schip de Saerdam verlaat Batavia als deel van een vloot van zeven schepen voor de terugweg naar Amsterdam.
Aan boord zijn onder andere twee vrienden, die men de Beer en de Mus noemt. Arent Hayes, inderdaad een oersterke beer van een kerel, en Sammy Pipps, de veel kleinere, knappe alchemist en detective.
De laatste wordt door de gouverneur-generaal, Jan Haan in de boeien geslagen om in Amsterdam zal te worden geëxecuteerd. Wat de beschuldiging is, dat wil Haan niet zeggen. Arent is behalve de beschermer van Pipps, ook de neef van Haan, hetgeen nog een probleem wordt. Want Arent valt duidelijk voor de charmes van Haans vrouw Sara, hetgeen ook nog eens wederkerig is.

Behalve passagiers is er ook een afdeling musketiers aan boord, als bewaking, want Haan heeft iets geheimzinnigs aan boord laten brengen. Een deel daarvan is in het grootste geheim zonder medeweten van de kapitein aan boord gesmokkeld, en het andere is iets wat De Vinding genoemd wordt. Niemand weet wat het is, het zit opgeborgen en wordt bewaakt.

De ellende begint al voordat het schip af kan varen: een van de bemanningsleden wordt opgehangen, maar deze is ondanks dat zijn tong afgesneden is in staat een vervloeking over het schip en zijn bemanning uit te roepen. En deze man, die de leproos genoemd wordt, lijkt toch aanwezig op het schip! Maar hij was dood! Groot raadsel!
Overal zijn er tekenen: het teken van de Duivel, Ouwe Tom genoemd. Is Ouwe Tom de leproos?
Nee, natuurlijk geloven onze hoofdpersonen niet in de duivel, in tegenstelling tot de bemanning. Maar dat die toch bezit heeft genomen van iemand op het schip, dat moet wel zo zijn: de levende have wordt om het leven gebracht, de leproos wordt gezien en de stem van de duivel fluistert iedereen de woorden ’wat is je diepste wens?’ in, om iets akeligs te eisen in ruil voor de vervulling daarvan.
En steeds verschijnt er het teken van Ouwe Tom.

Arent, als assistent van de gevangene Pipps, wordt gevraagd de zaak te onderzoeken, Hij krijgt hulp van Sara, die zich ontpopt als een sterke, en voor die tijd moderne vrouw. Kunnen zij het raadsel die ten grondslag liggen van de vreemde gebeurtenissen ontcijferen?
Er is duidelijk iemand die koste wat kost wil voorkomen dat de Saerdam Amsterdam bereikt. Is de dagenlange storm die opsteekt het werk van de duivel? In hoeverre is het verleden van de opvarenden een oorzaak van al de ellende die zich over hen uitstort?
Er vallen vele slachtoffers, niet alleen door toedoen van Ouwe Tom, maar ook door de tweespalt tussen bemanning en musketiers. Hun leiders zijn het vaak oneens, er heerst jaloezie en haat ingegeven door egoïstisch winstbejag.

De vele vragen worden mondjesmaat beantwoord. In de geest van de zeventiende eeuw, zodat je als lezer twijfelt: in hoeverre is hier echt sprake van een duivel, een bovenaards wezen? Ben je een spookverhaal aan het lezen? Of is het een soort Maigret maar dan op een Oost-Indiëvaarder? Of toch een thriller, maar dan met een bovenaardse tintje?
Stuart Turton vertelt in een nawoord dat hij het zelf ziet als ‘historie als fictie’. Hij vraagt de lezer hem niet vast te pinnen on onjuistheden. Veel klopt, maar er moest ook het een en ander veranderd worden ten behoeve van het verhaal. De sfeer lijkt evenwel goed te passen in die tijdsgeest. Er heerst bijgeloof, en een soort minachting voor een mensenleven, zoals dat in de zeventiende eeuw het geval was.
Turton is geïnspireerd geraakt door het verhaal over de Ondergang van de Batavia en hij heeft dan ook onderzoek gedaan naar die tijd en de VOC, hetgeen duidelijk te merken is.

Wat absoluut een feit is dat het een boek is dat je ademloos uitleest. Stuart Turton verstaat de kunst om te boeien uitstekend: hij laat je tot op het laatst gissen wie in vredesnaam degene is die de rol van Ouwe Tom vervult. En hij is behalve een goed verteller, ook iemand die er een mooie schrijfstijl op na houdt. Genieten dus.

Stuart Turton (1980, Widnes) studeerde aan de Universiteit van Liverpool om daarna in Shanghai als leraar te gaan werken. Terug in Londen werd hij journalist. Hij debuteerde in 2018 met De zevenvoudige dood van Evelyn Hardcastle.
De duivel en de duistere diepte is een fantastische opvolger. Het zal worden verfilmd als een serie in zeven delen.

ISBN 9789044362169 | Paperback | 544 pagina's | Uitgeverij The House of the Books | juli 2021
Vertaald uit het Engels door Erica Feberwee

© Marjo, 30 oktober 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De stille vriend
Charlie Gallagher

Als Danny Evans weer eens de avond doorbrengt in een bar, wordt hij aangesproken door een onbekende. Aanvankelijk doet hij alsof hij een fan is van Danny, die een plaatselijke beroemdheid is.
Maar dan zegt hij:

‘Ik weet wie jij bent.’
’Ja, dat zei je net al’.
‘Ik bedoel niet Danny Evans, de verlopen voetballer. Ik bedoel: ik weet wie je echt bent.’
‘Wat is dit?’ Danny keek om zich heen in de verwachting dat er nog een belager uit de schaduw zou stappen. Dit gesprek voelde ineens heel anders aan dan zojuist.
‘Ik weet waarom je tegenwoordig in een hotel woont, en je je elke nacht een stuk in je kraag drinkt. Ik weet dat je bij je vrouw weg moest, je gezin. Ik weet wat er is gebeurd, Danny. Ik weet het van Callie.’

Danny is inderdaad uit huis gezet door Sharon, omdat hij niet om kon gaan met de zelfmoordpoging van hun dochter. De zestienjarige Callie ligt in coma, en de artsen zijn niet echt positief.

De man stelt zich voor als privédetective en vertelt dat hij weet wat er gebeurd is, wat het meisje bezielde. Callie is een van de slachtoffers van een pedofiel, die jonge meisjes chanteerde en hen onthullende foto’s liet maken. Callie kon de schande niet aan.
Maar wat beoogt die detective die Danny er toe weet te brengen dat hij een nogal onbezonnen beslissing neemt? En eenmaal in het net van de detective verstrikt, kan hij er niet meer uit. De detective blijkt een manipulator die nog meer pijlen op zijn boog heeft. Richards  vrouw is doodgereden en de dader is doorgereden. Hij wil maar al te graag wraak nemen.

Intussen wordt rechercheur Joel Norris betrokken bij een moordzaak. Er is een lijk aangespoeld. Maar voordat hij zich echt op de zaak geworpen heeft is er een tweede slachtoffer, een vrouw is doodgeschoten. Vanaf dat moment wordt Brigadier Lucy Rose zijn compagnon. Het zijn geen van twee recht toe recht aan zaken, er iets iets vreemds gaande. Zijn Norris en Rose in staat deze delicten op te lossen?

Natuurlijk zijn er persoonlijke zaken die een rol spelen. Norris is nog maar net hersteld van een burn-out. Zijn vrouw maakt zich zorgen. Rose is persoonlijk betrokken bij de tweede moord, het slachtoffer was een vriendin.
Op het politiebureau spelen ook dingen die niet altijd in zijn voordeel zijn. Hij moet zich bewijzen. 
En dan is er natuurlijk die manipulator. Wie is hij? Wat is hij van plan, maar vooral: waarom? Is hij ook degene die de meisjes misbruikte?

Als lezer puzzel je mee: wat is er allemaal gaande? Het is een intrigerende puzzel, spannend ook.
Fijne thriller, die best smaakt naar meer.

Charlie Gallagher heeft jarenlang als politieman gewerkt in diverse functies waaronder rechercheur Zware Criminaliteit. Hij schreef al vele thrillers:
Zes boeken in de Maddie Ives Serie, zeven boeken in de George Elms Serie en nog op zichzelf staande boeken. Wie De Stille Vriend kan waarderen, kan vooruit. Bovendien is het boek het eerste deel in een nieuwe serie!

ISBN 9789402708325 | Paperback | 364 pagina's | Uitgeverij Harper Collins | juli 2021
Vertaald uit het Engels door Anna Livestro

© Marjo, 25 oktober 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Pan
Maes & Wade

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De man die een vreemde was
Een Charlie Lager-thriller
Lina Bengtsdotter

Rechercheur Charlie Lager is een eenling, en gezien haar levensstijl is dat maar goed ook. Haar buren zijn niet blij met haar. Ze hebben last van haar in al die nachten dat ze met veel lawaai over de trap stommelt, meestal in gezelschap van weer een vreemde man. Er wordt geklaagd. Charlie weet zelf ook wel dat ze niet goed bezig is, maar ze kan het niet laten. Ze drinkt te veel, en dan weet ze nauwelijks meer wat ze doet. In haar werk is ze gelukkig wel goed.

Als er in Karlstadt een baby vermist is, wordt Charlie daarheen gestuurd. De negen maanden oude Beatrice is uit de wandelwagen gehaald terwijl ze daar lag te slapen. Haar moeder heeft haar op het terras voor hun huis alleen gelaten.
Later zal duidelijk worden hoe dat zo gekomen is, en dan weet Charlie ook langzaam maar zeker de waarheid los te peuteren van iedereen die erbij betrokken is. Het is niet een ontvoering waarbij losgeld gevraagd wordt. De ouders hebben geld genoeg, maar als er maar geen telefoontje of losgeldbrief komt, weet Charlie dat ze het elders moet zoeken. Wie heeft het gemunt op een onschuldig kind?

Als ze eindelijk de beerput open trekt, komt er heel wat naar boven. Behalve de ouders, zijn er een oom, een compagnon en zijn vrouw en de schoonmaakster die allemaal moeite hebben om informatie te delen en het de politie lastig maken.

Intussen volgen we ook het verhaal van twee jonge vrouwen die elkaar ontmoeten in een opvanghuis. Zij sluiten vriendschap, maar hun verleden blijft duister.
Hun toekomst overigens ook.
En dan zijn er nog de zeldzame stukjes cursief tussendoor, die duidelijk afkomstig zijn van degene die het kind heeft. Maar daar worden we niet wijzer van. Zelfs niet of het kind nog leeft of niet, er wordt geen datum vermeld.
Al deze lijntjes komen op het einde bij elkaar in een dan niet meer zo verrassend einde.

Als je een hoofdpersonage niet sympathiek vindt heb je een probleem. Want natuurlijk kan het ondanks de tegenzin waarmee je het verhaal leest, toch een goed verhaal zijn. Goed geschreven ook. Maar als de betrokken personages die het verhaal moeten dragen stuk voor stuk leugenaars zijn die de belangrijke dingen verzwijgen, dan vertrouwt de schrijver toch te veel op de goodwill van de lezer. De speurder in kwestie is dan vanzelf slim, want zij weet alles wat ze weten moet om de zaak op te lossen uit de betrokkenen te trekken. Ergens wringt dat, al lees je natuurlijk door omdat je wil weten wat ze dan allemaal ontdekt, en of de zaak opgelost wordt.

De vertelstijl van Bengtsdotter is vrij zakelijk en rechttoe-rechtaan. Dat past dan weer wel bij haar speurder, maar maakt het lezen net iets minder prettig in de zin dat je het boek rustig weg kan leggen.

Lina Bengtsdotter (1977, Gullspång) werkt als docente Zweeds en psychologie. De vrouw die terug moest - de eerste Charlie-Lagerthriller - werd in Zweden verkozen tot thrillerdebuut van het jaar.

ISBN 9789402708295 | paperback | 320 pagina's | Uitgeverij Harper Collins | juli 2021

© Marjo, 8 oktober 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Wilde Gok
Johnny Bollé

Léon bespiedt een jonge vrouw met de opzet haar te doden.
‘Iemand het leven ontnemen is niet moeilijk. Het wordt steeds makkelijker.’
Het is dan juni 1970. Rond dezelfde tijd ontvoert hij een jonge vrouw,
‘Eindelijk is ze van mij, mijn hart loopt over van oprechte liefde.’

Later leren we dezelfde man kennen als een liefhebbende echtgenoot. Het is dan bijna een jaar later, en met Fleur woont hij in een klein dorp in Zuid-Frankrijk. Ze weet niets meer van haar verleden, maar ze is gelukkig met Léon en hun zwarte kat. Tot een onbekende vrouw haar een briefje toestopt.
Wie is die onbekende? En wat staat er in dat briefje?

In de tussentijd is er nog een andere verhaallijn, die van Beau en haar moeder, Céleste De Châtillon. Beau is de lieveling van haar moeder maar er is nog een andere dochter, Manon, die met haar echtgenoot Destin bij haar moeder inwoont. Diens huis bij Menton is groot genoeg. De relatie tussen Manon en haar moeder, of die met haar zus is niet zo best. Manon is jaloers en aast op het kapitaal van haar moeder.
Na het overlijden van haar echtgenoot bleef Céleste namelijk achter als een rijke vrouw. Helaas zit ze zonder dat haar dochters dat weten zwaar in de schulden, hetgeen haar wanhopig maakt waardoor ze het slachtoffer wordt van criminelen. Vandaar de titel Wilde Gok.

Van een van haar plannen is Beau min of meer de dupe. Beau is haar leven lang gepusht om zangeres te worden, een beroemde natuurlijk, die bakken met geld binnenhaalt. Tot haar teleurstelling kan Beau niet de carrière als sopraan volgen, waar ze van droomde. Volgens de man die haar zal begeleiden kan ze beter een andere soort liedjes zingen. En ze wordt inderdaad beroemd onder de naam Princesse Masquée. In die hoedanigheid doet ze zelfs mee aan een songfestival!

De verhaallijnen passen in elkaar. Het steeds wisselen van tijd en personages maakt het extra lastig voor de lezer om deze puzzel te ontrafelen.
Johnny Bollé maakt het natuurlijk je niet makkelijk: mensen zijn niet altijd wie ze lijken te zijn. Zo word je nogal eens op het verkeerde been gezet. Maar als het verhaal goed is verhoogt dat alleen maar de spanning. En dit verhaal is dus goed! De plot is onvoorspelbaar, maar alles blijkt te kloppen…

‘Opnieuw zeg ik dat het me spijt en snikkend laat ik het pistool zakken. Haar verstomde blik is niet meer op mij gericht, met onnatuurlijk grote pupillen kijkt ze Fabian aan. Verbaasd draai ik mijn hoofd naar hem toe. Zijn zachte blik is veranderd in die van een hardvochtige man. De verroeste bijl die daarnet nog in de tronk zat, ligt nu in zijn handen. Het pistool valt, ik schreeuw het uit. De gil van Donatella gaat door merg en been. Alles gaat in slow motion. Ik knijp mijn ogen dicht als ik het zoevende geluid van de bijl hoor die de lucht doorklieft.
De geur van bloed vult mijn neusgaten.
Het wordt zwart voor mijn ogen. Ik val op de grond.’

Een fijne thriller, in een vlotte meeslepende schrijfstijl, die zich afspeelt in het chique wereldje aan de Riviera, dat zoals wel bekend ook een duistere kant heeft. Beide spelen een rol.

De Antwerpse auteur Johny Bollé schrijft korte verhalen en thrillers. Wilde gok is zijn vierde thriller.

ISBN 9789083140469| paperback | 300 pagina's | Uitgeverij Phoenix | augustus 2021

© Marjo, 5 oktober 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Vervlogen
Marijke Verhoeven

Dertig jaar geleden is de zes jaar oudere zus van Claire spoorloos verdwenen. Op een avond kwam ze niet terug van haar stiekeme uitstapje. Hoewel het gezin al geen hoogstaand voorbeeld voor andere gezinnen was, zal Claire zich altijd af blijven vragen of haar ouders bij elkaar gebleven zouden zijn als Eleanor niet verdwenen was. Nu staat het gezin zo onder druk dat het uit elkaar valt. De moeder verdwijnt naar Amerika met een andere – rijke – man, haar echtgenoot ontredderd met de overgebleven dochter achterlatend.

Haar vader heeft last van migraine aanvallen, en is bovendien niet in staat het verleden los te laten. Ieder jaar opnieuw gaan ze met vakantie naar Epen, de plek waar ze ook voor de verdwijning van Eleanor al ieder jaar heengingen. Claire en haar vader logeren dan in hetzelfde hotel, deden precies dezelfde dingen als toen.
Was Claire dan wèl in staat een eigen leven op te bouwen, ongeacht haar verleden? Dat dus ook niet. Relaties mislukken, haar psycholoog vertelt haar dat ze bindingsangst heeft.

Als ze een telefoontje krijgt van de jongen, die in de zomer dat Eleanor verdween ook in Epen was, met de mededeling dat hij een raadselachtig briefje gevonden heeft, dat voor Claire bedoeld is: 'Bid voor ons zondaars, nu en in het uur van onze dood’, kan Claire niet anders dan naar Epen gaan, en haar intrek nemen in hetzelfde hotel.
De herinneringen komen terug, en Claire probeert mensen te spreken te krijgen die er toen ook waren. Die jongen dus, Kasper, die nu zijn zussen helpt met het opzetten van een B&B in de omgeving, de nu gepensioneerde rechercheur en de mensen die dertig jaar eerder tot het vriendenclubje van Eleanor behoorden.

Soms lijkt Claire nogal naïef bezig, ze brengt zichzelf in gevaar. Alsof ze vergeet dat niemand een idee heeft wat haar zus overkomen is. Natuurlijk: het zou zomaar kunnen dat ze een succesvolle wegloop heeft ondernomen, maar eigenlijk weet ze wel beter. En er gebeuren vreemde dingen. Het brengt haar aan het twijfelen: heeft ze dan misschien toch last van die psychose?

‘Ja, het was juist dat Eleanors vermissing mij had gevormd. En het klopte dat ik er psychische schade van had opgelopen. Ik had medicijnen voorgeschreven gekregen om mezelf mee onder controle te houden toen ik volwassen was geworden, toen de demonen uit mijn jeugd me ’s nachts inhaalden en ik weer bang was geworden, me alleen voelde en niet op mezelf durfde te vertrouwen. Maar ik was niet gek!’

Behalve naïef en daardoor roekeloos is Claire sowieso labiel. Ze drinkt te veel, en heeft inderdaad nauwelijks vertrouwen in de mensen om haar heen. Of ze vertrouwt de verkeerde. Al met al voldoende gegevens voor een spannende misdaadroman waar de romantiek niet in ontbreekt.

De intrigerende proloog heeft je al meteen te pakken. Wat gebeurt daar precies? Wat betekent het voor het verhaal dat je gaat lezen? Het duurt even voor dat een plaats krijgt, maar waarschijnlijk duurt dat in de tijd gezien niet lang, want het boek is zo spannend dat je door lezen wil.
Heden en verleden vormen twee verhalen die langzaam naar elkaar toe groeien tot de apotheose. Dan volgt nog een korte epiloog om het geheel af te ronden.
Heerlijk boek!

De Groningse Marijke Verhoeven (1967) debuteerde in 2012 met de thriller Onder invloed. Daarna volgden diverse thrillers met zowel erotiek, romantiek als fantasy.

ISBN 9789461095220 | Paperback | 300 pagina's | Uitgeverij The Crime Compagnie| juli 2021

© Marjo, 26 september 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Valse getuige
Karin Slaughter

Het is al 23 jaar geleden, ze zijn bijna vergeten wat er gebeurd is op die vreselijke avond.
De zussen Harleigh (Leigh) en Calliope (Callie) zijn verder gegaan met hun leven, levens dat zo van elkaar verschillen is dat ze niet veel contact met elkaar hebben.
Maar nu haalt het verleden hen in. Leigh is een succesvol advocate geworden, maar ze is niettemin verbaasd als ze op een dag bij de hoogste baas ontboden wordt. Kent die man haar dan? Wat wil hij van haar? Dat wordt snel duidelijk: er is een cliënt die speciaal om Leigh gevraagd heeft.

Als ze ontdekt wie hij is, weet ze dat haar hele leven overhoop ligt.

Ze beseft ook al snel dat haar ex Walter, met wie ze een goede band heeft, en hun dochter Maddy, gevaar zullen lopen. Maar weigeren is geen optie.
Andrew Trevor Tenant weet precies wat er 23 jaar geleden gebeurd is. Iedereen neemt aan dat zijn vader zelf de benen heeft genomen, dat hij om wat voor reden dan ook weg wilde. Hij werd nooit meer teruggezien. Andrew was toen tien jaar oud, hij was de reden dat eerst Leigh, later Callie in het huis van de Tenants was. Zij pasten op de jongen. Maar toen dat vreselijke gebeurde sliep hij! Hoe kan hij weten wat er gebeurd is?

Andrew wordt verdacht van verkrachting en mishandeling. Hij denkt zijn stoepje schoon te kunnen vegen: Leigh zal immers naar zijn pijpen dansen. Ze moet wel, wil ze zelf niet in de gevangenis belanden.
Leigh wil niet dat haar zus erbij betrokken raakt, Callie leidt een moeilijk leven als junkie.
Maar Andrew heeft een privédetective ingeschakeld: hij wil wel degelijk dat Callie er bij betrokken wordt.
Dus zijn de zussen vanaf dat moment weer eensgezind in hun doel: Nooit mag naar buiten komen wat er gebeurd is!
Vooral Walter en Maddy moeten buiten beeld blijven. Maar Andrew is slim en rijk, een geduchte tegenstander.
Leigh verkeert in tweestrijd: doen wat Andrew wil? Wat ongetwijfeld betekent dat hij meer slachtoffers zal maken. Of zorgen dat hij achter de tralies komt, wat het leven van haar gezinnetje, en Callie totaal kapot zal maken?

Een fantastische maar vooral overtuigende thriller met enkele bijzondere wendingen. Het draait om zussenliefde en een enorm schuldgevoel, en om mensen die in en inslecht zijn.
De lezer leert de personages goed kennen, natuurlijk vooral de zussen: sterke vrouwen in een wereld waar mannen de baas zijn of denken te zijn.
Het speelt deels in het verleden zodat de lezer weet wat er gebeurd is. Ook wordt verteld hoe het de zussen na die avond vergaan is, waarbij vooral het verhaal van Callie schrijnend is.
Het overgrote deel is in het heden, in de moderne tijd waarin me-too en covid-19 een rol spelen. Actuele thematiek dus.
Na het verhaal legt Slaughter uit waarom ze dat gedaan heeft, het is absoluut een aanrader om ook dat nawoord te lezen.
Deze actualiteit zorgt voor een extra dimensie. Het is niet zomaar een thriller, het is er eentje met maatschappelijke betrokkenheid.
De flinke hoeveelheid pagina’s, die je het liefst in een ruk zou lezen, lees je gespannen, nergens verslapt je aandacht.
Karin Slaughter schuwt details niet, niet in het covid-19 verhaal, en evenmin wat betreft de akelige zaken waarvoor Andrew aangeklaagd wordt. Ook wordt duidelijk hoe het moet zijn om als junkie door het leven te gaan.

De ‘Queen of Crime’, Karin Slaughter (1971) groeide op in Georgia (Verenigde Staten) en woont tegenwoordig in Atlanta. Ze is auteur van tientallen thrillers die wereldwijd hoog op de bestsellerlijsten staan. Valse getuige is een stand alone.

ISBN 9789402708714| paperback| 456 pagina's | Uitgeverij Harper Collins| juni 2021

© Marjo, 10 september 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Eilandvilla's
Wiep-Fenna de Jong

Na een intrigerende inleiding, waarin de ik-persoon op een donker en eenzaam fietspad bedreigd wordt komen we in het verhaal van Maud. Zij is docente aardrijkskunde op een middelbare school, maar kampt al een tijdje met een zware burn-out. Haar man Marco, gezagvoerder bij KLM, doet alles om haar te helpen, en hij denkt dan ook dat hij haar een groot plezier doet door een vakantie te boeken op Terschelling. Ze is immers dol op dat eiland?

Dat daar in het verleden iets voorgevallen is waardoor ze er eigenlijk liever niet komt, dat heeft ze hem nooit verteld. Ook haar vriendin Carla is niet op de hoogte. Dus ze vertrekken, Maud, Marco en de kinderen, die al tieners zijn: Lucas, Stijn en Roos. Ze hebben het er reuze naar hun zin, Marco ziet Maud opbloeien en als hij ontdekt dat er op een oude vervallen camping nieuwe villa’s gebouwd gaan worden, wil hij daar meteen gebruik van maken. De campingeigenaar dringt aan: dit is de laatste kans, de rest is al verkocht. En ze tekenen het verkoopcontract zonder verder na te denken.

Later zullen ze ontdekken dat Sjoerd, die eigenaar, niet zo zuiver op de koffie is, maar het huis wordt wel gebouwd en bevalt prima. Ze blijken de eerste kopers te zijn! De overige huisjes zijn alleen nog maar gepland. Maar als Oerol plaats zal vinden op het eiland, zegt Sjoerd, is hij die geplande huizen snel genoeg kwijt. Oke, ze zullen wat langer in de rommel zitten. Dat blijkt dan weer niet zo erg, want het houdt in dat ze vriendschap kunnen sluiten met een stel Rotterdammers die hun caravan moet verlaten zodat die villa's gebouwd kunnen worden. Gelukkig nemen deze mensen het hen niet kwalijk, maar ze waarschuwen wel voor Sjoerd.

Toch is dat niet hetgeen het verblijf op Terschelling voor Maud zo precair maakt. Dat ligt aan het feit dat het verleden haar inhaalt. Hein, haar oude liefde, is ook op het eiland! Maar hij zat toch wegens drugssmokkel in de gevangenis?

Om en om volgen we de terugkeer van Maud en Hein op het eiland. Hij bedreigt haar: waag het niet iemand iets te vertellen over mij!
Maar als het festival Oerol begint  liggen voor Hein die continu in geldnood zit, de verleidingen weer op de loer. En Maud begaat ook een grote vergissing.
Kan dat allemaal wel goed aflopen?

Het is prettig om de verhalen van Hein en Maud apart te kunnen volgen, het geeft het verhaal meer diepgang.
Wiep-Fenna de Jong blijkt een goede verteller, en kent blijkbaar ook het eiland heel goed.
Grappig zijn de dialogen met de Rotterdammers… En er zit vast ook een beetje maatschappijkritiek in: het is immers een feit dat de eilanden steeds toeristischer worden, dat de charme steeds kleiner wordt, en alles duurder...

Wiep-Fenna de Jong (1956) woont in Oranjewoud, Fryslân. Ze publiceerde columns in Rinsma Magazine, Vakblad Kleur&Stijl en was modeblogger voor de website van weekblad Libelle. Dit boek is een vervolg op haar debuut: Het Nonnetje, een verborgen liefde, dat in 2011 verscheen. Maar het is prima te volgen zonder kennis te hebben van dat eerste boek.

ISBN 9 9789463653466 | Paperback| 256 pagina's | Uitgeverij Elikser| augustus 2021

© Marjo, 5 september 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De man die met poppen speelde
Magnus Jonsson

De moordenaar is woedend. Zijn slachtoffer had hem niet uit moeten lachen, hij zet het haar betaald…

Rechercheur Rickard Stenlander - gescheiden, vader van de vijfjarige Elvin - wordt gestoord op zijn vrije dag. Hij was van plan om aardappels te poten in zijn moestuin, maar de plicht roept. Zijn collega Erik Svensson zou hem niet bellen als het niet noodzakelijk was.

‘Ik heb je hulp nodig. Er is iets wat je moet zien.‘ Hij aarzelde. ’Een soort installatie, zou je het kunnen noemen.’

Stenlander heeft geen idee wat hij aan zal treffen op het door Erik genoemde adres, maar hij begrijpt de angst in diens stem als hij het ziet: een vrouw, zittend op een bed, dood natuurlijk. Maar ze heeft een onnatuurlijke glans over haar naakte lichaam, en haar gezicht is opgemaakt. Ze ziet er uit als een pop.
Zo’n ouderwetse porseleinen pop.

De moordenaar heeft er de tijd voor genomen om de vrouw zo toe te takelen en hij heeft alles superschoon achtgergelaten. De kamer waarin het slachtoffer zich bevindt is totaal anders dan de andere ruimtes in het appartement. De vrouw zit in fel wit licht, op het enige meubelstuk staat een laptop, die niets meer doet. Verder is de kamer leeg, steriel, niets aan de muren. Ze lijkt zich ook niet verzet te hebben.
Het wordt een zaak met vele raadsels. Waarom staat er niets persoonlijks in de kamer? De vrouw  blijkt goed in de slappe was te zitten.
Omdat een studiegenoot haar miste en alarm heeft geslagen is bekend wie het slachtoffer is.
Ze werkten samen aan een scriptie die al snel ingeleverd moet worden. Het is het enige aanknopingspunt: de studiegenoten en de professoren.
En de laptop. Het is teamchef Louise Sjostedt die op het idee komt haar nichtje er bij te halen: Linn Stahl is gespecialiseerd in encodering en decodering en ze is een whizzkid. Als iemand in staat is nog iets aan gegevens uit de laptop en de telefoon van de jonge vrouw te halen, is zij het wel!

Linn is een eigenzinnige jongedame, die in het verleden veroordeeld is, omdat ze betrokken was bij AFA = Antifacistisk Aktion. Ze deed onderzoek naar extreemrechtse organisaties.
Drie jaar zat ze in de gevangenis, nadat ze betrokken was geraakt bij rellen tussen extreem rechts en links. Na haar vrijlating heeft ze nooit meer contact gehad met de organisatie, ze is druk met haar studie. En met skateboarden (een belangrijk gegeven in het verhaal).
Het zou geen probleem moeten zijn dat ze ingeschakeld wordt bij het politieonderzoek.

Dat is het natuurlijk wel: er is nog iemand die een appeltje te schillen heeft met Linn.
Al gauw lopen de twee zaken door elkaar: het moordonderzoek lijkt te maken te hebben met de extreemlinkse organisatie waar Linn lid van was.

Er vallen meer slachtoffers en Linn bevindt zich in groot gevaar.
Superspannend wordt het, je wil het boek niet ‘eventjes’ wegleggen. Je wil doorlezen. Hoe moet dit aflopen? Komt Linn er wel levend uit?
Je zou bijna de moordenaar vergeten, maar dat gaat natuurlijk niet gebeuren, als hij nog meer ‘poppen’ maakt. ..

Magnus Jonsson is docent op een middelbare school, maar schijft dus ook boeken. Dit boek is het eerste, overigens zelfstandig te lezen, deel van een trilogie. De aasgieren is het tweede deel. Van de serie zijn in Zweden in totaal meer dan 100.000 boeken verkocht.

ISBN 9789044359367 | paperback | 384 pagina's | Uitgeverij House of the Books | mei 2021
Vertaald uit het Zweeds door Ydelet Westra

© Marjo, 4 september 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER