De laatste zeven
Annerieke de Vries
Maud is werkzaam in het uitvaartcentrum. Het is voor haar erg belangrijk dat ze de overledenen netjes verzorgt, zodat ze er mooi bij liggen voor de familie die afscheid komt nemen. Daar neemt ze de tijd voor, en als het moet gaat ze buiten werktijd terug.
Nu is dat voor haar geen probleem want ze heeft daar een bovenwoning en er is zelfs een verbindingsdeur tussen haar woning en het uitvaartcentrum. En ze heeft de tijd, ze is alleenstaande moeder.
Maud heeft een heel eigen werkwijze. Ze benadert de doden persoonlijk, praat met hen, geeft hen zelfs een naam, meestal een vogelnaam.
‘Hallo, ik ben Maud. Ik zal de komende dagen voor je zorgen.’
Als haar baas aangeeft dat er een noodgeval komt en dat alle aanwezige overledenen weg moeten, geeft hij haar ook een week vrij. Dan heeft ze tijd voor Mees, zegt hij.
Haar zoon Mees, zes jaar oud, woont in een pleeggezin. Maud zou hem graag zelf verzorgen, maar ze kan zelf maar net rondkomen, en in het verleden heeft ze psychische problemen gehad, waardoor Jeugdzorg er boven op zit.
Maud begrijpt er helemaal niets van: wie is die dode? Waarom doet men daar zo moeilijk over? En natuurlijk gaat ze naar beneden, en probeert ze het lichaam te verzorgen. Maar ze wordt betrapt.
Wat moet ze nu met al die vrije tijd? Ze besluit een datingsite te bezoeken, misschien mag Mees wel bij haar wonen als ze een vaste relatie heeft?
In de tussentijd probeert ze de politie-inspecteur die vaak beneden is vragen te stellen.
Maar voor ze het weet is ze betrokken bij een moordonderzoek. En loopt ze ook zelf gevaar…
En dan duikt ook haar ex op! Ze dacht dat hij dood was, maar niet dus…
De verhaallijn over het privéleven van Maud in dit boek is waarschijnlijk een vervolg op de eerdere verhalen. Het is niet noodzakelijk om de eerdere verhalen gelezen te hebben, maar het zijn vast wel aanraders. Dit boek blijkt namelijk het derde deel te zijn dat Maud in de hoofdrol heeft.
Er is een proloog, en dan volgen zeven hoofdstukken, met een dagtekening er boven.
Dat alleen is al spannend, maar het geheel is zo tergend enerverend dat je de neiging hebt om niet door te lezen. Wil je wel weten wat er aan de hand is?
Maar natuurlijk willen we dat toch wel weten…
Annerieke de Vries (1964) geeft parttime leiding op het operatiekamercomplex van het binnenstadziekenhuis in Amsterdam. Annerieke schrijft zowel thrillers als romans.
In september 2018 verscheen haar debuutthriller Sluipwesp bij uitgeverij De Crime Compagnie. Haar debuutroman Een voltooid leven, een roman over een doorleefd afscheid kwam in 2019 uit.
ISBN 9789465170039 | Paperback | 300 pagina's | Uitgeverij de Crime Compagnie | april 2025
© Marjo, 27 juni 2025
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER