Madame le Commissaire en de panische diva
Pierre Martin

Nu even geen Madame le Commissaire, vindt Isabelle Bonnet. Ze is toe aan rust, na de eerdere avonturen.
Dat zou in het dorp waar ze woont toch geen probleem moeten zijn.
Dat dorp is Fragolin in de Provence, het is klein, knus en er gebeurt niet veel. Isabelle leidt een klein commissariaat, met haar assistent Apolinnaire. Haar vriend en minnaar, Nicolas, woont daar ook. Hij is een wereldberoemde kunstenaar, maar leeft ook betrekkelijk anoniem, omdat zijn kunst onder een andere naam gepromoot wordt.

Als ze er zin in hebben genieten ze samen van heerlijke maaltijden, of brengen de nacht samen door. Vrijblijvend, zodat Isabelle er nog een tweede minnaar op na houdt. Beide mannen weten van elkaar, het maakt ze niets uit.
Het lijkt erop dat Isabelle inderdaad rustig bij kan komen.

Maar natuurlijk zal dat niet het geval zijn. Als ze in favoriete bistro zitten wordt Isabelle benaderd door de pianolerares van het dorp, Juliette Bertrand. Zij vraagt hulp uit naam van haar tweelingzus, Colette. Dat blijkt Colette Gaspard te zijn, de beroemde filmster en zangeres.
Colette wordt gestalkt. Iemand heeft haar weten te vinden in haar bewaakte villa. Ze vindt onder andere briefjes in huis met een akelige tekst, een vunzig toegetakelde opblaaspop in haar zwembad, en er wordt zelfs een doodsbericht in de brievenbus gestopt.
Sowieso is dit beangstigend, maar nu Colette druk aan het repeteren is voor een optreden in de Olympia in Parijs, dreigt dat optreden niet door te gaan.
Dus aan Isabelle de taak om de stalker te stoppen.

Die blijkt nog meer pijlen op zijn boog te hebben, en maakt het Isabelle heel lastig. Ook Colette doet dat, want die is duidelijk gecharmeerd van de commissaris en trekt er zich niets van aan dat het niet wederzijds is.

Maar dan gaat de stalker te ver: hij chanteert Colette en eist losgeld voor compromitterende foto’s.
En nu moet Isabelle wel naar Parijs, waar Colette inmiddels is. Het uitverkochte concert dreigt niet door te gaan...

Als dit het eerste boek is dat je leest uit de inmiddels 8-delige serie over Madame le Commissaire, je kan het gewoon lezen. Natuurlijk is het prettig te weten waar ze het over heeft, als ze bijvoorbeeld de tegenzin noemt om naar Parijs te gaan, maar dat maakt dan alleen maar nieuwsgierig naar de eerdere delen!
Al moet je ertegen kunnen dat het verhaal af en toe wat kabbelt, en dat er op een en dezelfde pagina dingen twee keer verteld worden doet ook geen goed aan de spanning, maar dat is slechts een enkele keer. En op het einde komt er nog een duveltje uit het doosje...
Over het algemeen is het een lekker misdaadverhaal, je kan je nagels met rust laten en toch genieten.

Pierre Martin is een pseudoniem, maar van wie is onbekend.

ISBN 9789021051918 | Paperback | 368 pagina's | Uitgeverij Luitingh-Sijthoff | augustus 2025
Vertaald uit het Duits door Ans van der Graaff en Pauline Akkerhuis

© Marjo, 16 oktober 2025

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER