René Appel

http://www.reneappel.nl

Verzwegen
René Appel

Suzan kent haar moeder als een sterke, kranige vrouw. De zesenvijftigjarige Trudy Steenbergen is zelden ziek en werkt al vijfendertig jaar bij hetzelfde bedrijf, waar ze de administratie verzorgt. Toch vloeit het leven nu uit Trudy weg. Midden op straat is ze in elkaar gezakt. Een herseninfarct. Suzan waakt bij het bed van haar moeder en hoopt vurig dat alles goed zal komen.

Het komt niet goed. Trudy overlijdt. Kort voor haar dood is ze nog even bij kennis geweest. Ze murmelde nauwelijks verstaanbaar de naam Fred en greep een pluk haar vast. Suzan begreep het niet en is het voorval vergeten. Ze is intens verdrietig. Gelukkig kan ze uithuilen bij haar echtgenoot Ron. Wat heeft ze het met hem getroffen. Ook hun bedrijfje in tweedehands, opgeknapte meubelen bezorgt haar de nodige afleiding. Toch voelt Suzan een leegte. Ze heeft geen ouders meer.

Suzan weet niet wie haar vader is. Trudy kapte elk gesprek over Suzans verwekker af. Heeft Trudy soms gebruik gemaakt van een spermadonor en weet ze helemaal niet wie Suzans vader is? Suzan en haar goede vriendin Vicky kunnen geen andere verklaring bedenken. Tijdens het opruimen van haar moeders huis, stuit Suzan echter op een doos met persoonlijke spulletjes. In de doos treft ze een krantenartikeltje aan. Het artikel bericht over ene Fred van der H. die voor de rechter moest verschijnen omdat hij iemand op brute wijze had verkracht.

Fred. Suzan herinnert zich weer dat haar moeder die naam noemde. Waarom heeft haar moeder het krantenartikel al die jaren bewaard? Dan valt Suzans oog op de datum die boven het artikel staat. Paniek maakt zich van haar meester. De verkrachting heeft zo’n negen maanden voor haar geboorte plaatsgevonden.

Niet ver van Suzan vandaan probeert de zevenenvijftigjarige Fred van der Haar zo betrouwbaar mogelijk op de rechter over te komen. Hij vertelt dat hij zijn leven goed op orde heeft en zelfs een baantje in de keuken van een restaurant heeft bemachtigd. Heus, het gaat goed met hem. Na meer dan dertig jaar tbs wil hij zijn vrijheid terug. Dat ene incident met een kok van het restaurant, stelde niks voor. Echt niet. Fred wil vrij zijn. Vindt dat hij het verdiend heeft. Hij is klaar voor een nieuw leven. Dat moet de rechter toch ook inzien?

Twee weken moet Fred op de uitspraak van de rechter wachten. Twee weken die een eeuwigheid lijken te duren. Hij mijmert over zijn vrijheid. Misschien dat hij dan weer eens een pilsje kan drinken. Hij weet dat hij voorzichtig met alcohol moet zijn omdat het een “ontremmende” uitwerking op hem heeft, maar Fred heeft jarenlang therapie gevolgd. Hij kan best een biertje drinken. Twee ook nog wel. Daarna kan hij zonder problemen stoppen. Misschien kan hij vast een blikje bier in huis halen. Ach, hij kan het ook wel meteen opdrinken.

Het verdriet overvalt Suzan. Ze mist haar moeder en is bovendien bang dat ze iets vreselijks heeft meegemaakt. Gelukkig heeft ze Ron. Ron is een man uit duizenden. Een man die zijn snikkende vrouw vol begrip in zijn armen sluit. Langzaam krabbelt Suzan op. Ze beseft dat ze een goed leven leidt. Ze heeft een fantastische man en een goedlopende zaak. Bovendien is ze gezond en woont ze in een leuk huis. Dat Ron twijfels over hun relatie heeft en dit met hun jonge medewerkster Lieke bespreekt, weet Suzan niet. Ook dat de gesprekken in het bed van Lieke plaatsvinden, gaat volledig aan Suzan voorbij.

Een aantal jaar geleden maakte ik kennis met het werk van auteur René Appel. Ik las het boek Goede vrienden en was teleurgesteld. Uit het boek kon ik niet opmaken waarom het werk van deze auteur zo geliefd is. Na het lezen van Verzwegen, begrijp ik dat wél: wat een smakelijke thriller!

In Verzwegen veroorzaken een aantal nare gebeurtenissen een kettingreactie. Suzan komt achter het bedrog van Ron en door een rampzalige recensie gaat het steeds slechter met het restaurant waar Fred werkt. Suzan en Fred laten zich meevoeren door een aaneenschakeling van tegenslagen. Lukt het hen het hoofd boven water te houden?

René Appel weet het verhaal een zekere luchtigheid te geven, waardoor het leest als een trein. Over het plot is goed nagedacht en de personages zijn geloofwaardig. Dit is echt “vakantieboek”. Een boek vol spanning dat je leest wanneer je zelf ontspant.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

alt Goede vrienden
René Appel

Acht goede vrienden, vier stellen, wonen bij elkaar in de buurt en delen vele gezellige momenten. Dan wordt een van hen, Otto, door zijn vrouw Sandra verlaten. Otto heeft het helemaal niet aan zien komen en is zeer ontredderd. Hij stort regelmatig zijn hart uit bij buurvrouw, en lid van het vriendengroepje, Marleen. Otto kan de breuk niet verwerken en mist zijn dochter Fenne erg. Zijn vrienden maken zich zorgen. Marleen en haar man Edwin nodigen hem vaak uit om te komen eten. Iedereen doet zijn best om Otto te helpen.

Sandra, de vrouw van Otto, is verliefd geworden op een Amerikaan. Deze man is tijdelijk voor zijn werk in Nederland. Wanneer hij weer vertrekt volgt ze hem. Ze neemt dochter Fenne mee. Otto is uit het veld geslagen. Opnieuw vangen zijn vrienden hem zo goed mogelijk op. Toch glijdt Otto langzaam af.

Meer tegenspoed komt op het pad van de vrienden. Een van hen wordt vermoord. Het is Leonie, een lieve schooljuf. Zomaar ineens is ze dood. Omgebracht. Iedereen is in shock. Het is niet te begrijpen waarom iemand het voorzien had op de altijd vriendelijke Leonie. Onwerkelijk is het. Wanneer blijkt dat het lot nog meer ellende voor hen in petto heeft slaat de angst flink toe. Marleen durft bijna niet meer naar buiten. De dreiging is bijna tastbaar. Politiemannen Ron en Harry doen hun best de moordenaar te vinden maar voorlopig zitten ze nog op een dood spoor.

Een boek met als thema vriendschap. Alhoewel het verhaal lekker weggeleest, wordt het nergens echt spannend. Het is al snel duidelijk wie de dader is. Ook het motief blijft niet lang een raadsel. Misschien dat niet iedereen het zo snel raadt maar ik vermoed dat het merendeel van de lezers dat wel zal doen. Vanaf het moment van besef wie de dader is, is het verloop van het verhaal heel voorspelbaar.

De opbouw van het verhaal doet soms rommelig aan, van de hak op de tak. De personages raken me niet, dringen niet tot me door. Het personage Marleen is wel goed neergezet maar sympathiek vind ik haar niet.

René Appel heeft met dit boek niet zijn sterkste titel neergezet. Lekker leesvoer voor een middagje op de bank maar meer ook niet. Wat ik wel mooi vind aan dit boek is dat het me aan het denken heeft gezet over mijn eigen vriendschappen: Ben ik eerlijk tegen mijn vrienden? Ben ik een goede vriend? Kennen mijn vrienden mij ook echt? En ken ik mijn vrienden? Deze vraagstukken zijn mooi in het verhaal verwerkt. Boeken die aanzetten tot nadenken over bepaalde kwesties hebben bij mij een streepje voor.

ISBN 9789041418388 | Paperback | 231 pagina's | Anthos | oktober 2011

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Loverboy
René Appel

Wat doe je als je het vermoeden hebt dat jouw partner mogelijk een ander heeft? Een geheime liefde. Iemand van wiens bestaan jij niet afweet, maar die blijkbaar wel een grote rol speelt in het leven van degene met wie jij je dagen wilt gaan slijten. Besluit je voor de harde confrontatie te kiezen, of hoop je dat het uiteindelijk vanzelf wel weer over zal gaan? Maak je op basis van een vermoeden meteen een einde aan de relatie of ga je eerst zelf op onderzoek uit? Voor de meeste mensen is het vermoedelijk heel lastig om te beslissen wat ze in de bovenstaande situatie zouden doen. Maar voor Yoka Kamphuys wordt het plotseling de harde realiteit wanneer zij begint te vermoeden dat haar man Hans een affaire heeft met een andere vrouw. Als – overigens niet bijster succesvolle – schrijfster van misdaadromans besluit ze om op onderzoek uit te gaan, net zoals de hoofdpersoon in haar boeken dat zou hebben gedaan.

Quote:
Wat doet een vrouw die vermoedt dat haar man een affaire heeft met een andere vrouw? Yoka Kamphuys is gewend over dit soort vragen na te denken. Ze schrijft namelijk misdaadromans met als hoofdpersoon Anouk Akkerman. Haar bureau AA Private Investigations krijgt regelmatig opdrachten om de gangen na te gaan van een mogelijke ontrouwe echtgenoot of echtgenote.

Yoka werkt aan een verhaal waarin Anouk een weggelopen tienermeisje moet zien te vinden. Intussen vermoedt ze dat haar eigen man vreemdgaat. Ze treedt in Anouks voetsporen als ze zijn gangen probeert na te gaan, mensen achtervolgt en bespioneert. Heeft hij inderdaad een minnares, en wie is ze, wat doet ze en waar woont ze?
Dan gaan fantasie en werkelijkheid op een gevaarlijke manier doorelkaar lopen. Het verhaal dat ze schrijft, suggereert wat ze moet doen om haar doel te bereiken, maar de schok is immens als de werkelijkheid negentig graden anders ligt dan ze had gedacht.

Deze psychologische thriller van René Appel staat absoluut als een huis. In feite bestaat “Loverboy”, zeker in het begin, uit twee verschillende delen. Enerzijds de problemen van Yoka Kamphuys, die keihard geconfronteerd wordt met de realiteit van het leven, en aan de andere kant het fictieve verhaal van Anouk Akkerman, de privé-detective uit haar romans. Op sommige momenten gaan de twee delen elkaar zelfs overlappen, maar zonder dat je daardoor als lezer in verwarring raakt.
Bijna alle hoofdstukken beginnen daarnaast met authentieke krantenberichten, die bijna stuk voor stuk nog wel ergens op het netvlies staan. Het geeft absoluut een meerwaarde aan het verhaal en zorgt ervoor dat je vanaf de eerste pagina’s meteen al vastgezogen zit in het boek. “Loverboy” geeft tevens een aardig inzicht in de huidige situatie rondom de Nederlandse scholen, waarbij de problemen van met name een deel van de Marokkaanse jongeren moeilijk oplosbaar zijn. Maar ook veel autochtone jongeren raken tegenwoordig makkelijk in de problemen zodra zij eenmaal het idee krijgen dat een criminele levenswandel veel interessanter en lucratiever zou kunnen zijn dan het behalen van allerlei diploma’s. Een verwrongen kijk op de werkelijkheid, die ze wordt ingegeven door de muziek, de televisie en de slechte invloed van andere, reeds ontspoorde vrienden.

De kracht van het boek zit niet zo zeer in gewelddadige scènes of hard taalgebruik. Sterker nog: die zijn in “Loverboy” beide nauwelijks te vinden. Het gaat om de beschrijving van gevoelens, de ontwikkeling van allerlei emoties en de gevolgen die daaruit voortvloeien. In het geval van Yoka Kamphuys gaat het allereerst om jaloezie en haar gerechtvaardigde wens om enige genoegdoening en respect. Ze haat de vrouw die zij niet kent maar die er wel verantwoordelijk voor is dat haar man langzaam maar zeker een vreemde voor haar wordt. Tegelijkertijd heeft de geheime maîtresse echter ook haar gevoelens en verlangens die in de loop van de relatie ook nog eens sterk veranderen. Door René Appel worden al deze elementen zeer goed beschreven en gebruikt hij ze op uiterst subtiele manier om de spanning in het verhaal te versterken. Met name bij Yoka geraken de emoties op een kookpunt en vlucht ze weg in de fictieve wereld van haar schrijverij. Maar ook daar kan zij nauwelijks tot rust komen en al snel blijkt dat een verschrikkelijk drama onafwendbaar is.

René Appel heeft al een heel aantal geweldige thrillers op zijn naam staan en in dat rijtje hoeft “Loverboy” zich zeker niet te schamen. Het uiteindelijke plot is mogelijk iets te voorspelbaar te noemen, maar zit aan de andere kant wel weer goed in elkaar. Het menselijk lot, de dramatiek van de liefde, de keuzes die iedereen verplicht is te maken in het leven en de daaruit voortvloeiende gevolgen die je zelf moet dragen. Het zit er allemaal in verpakt en samen vormen ze een geweldig verhaal.
Ik ben zwaar onder de indruk.

Uitgever Prometheus Groep ISBN 904460578X Verschijningsdatum 5/2005 Bindwijze Paperback Aantal pagina's 297 blz.

Lees de reacties op het forum, klik hier!