Guido Strobbe

Mendacium II
Sequitur
Guido Strobbe

De gevangene die wordt vermoord in de Nieuwewandeling gevangenis in Gent is geen onbekende voor wie Mendacium I heeft gelezen. Al snel is duidelijk dat de zaak uit dat eerste deel niet naar tevredenheid van Inspecteur Soetaert afgerond is. Het is dan al wel twee jaar geleden dat ze Matteo Fraeyman opgepakt hebben voor moord en ontvoering, er waren nog losse eindjes.

De moord in de gevangenis wordt gepleegd door een man wiens leven toch al ten einde liep. Hij doodt zichzelf eveneens. Maar waarom? En waar zijn de echtgenote en Eduardo, de zoon van de vermoorde gevangene gebleven?

Opnieuw duikt de inspecteur in het reilen en zeilen van het opvanghuis Tueri, dat in het eerste deel een rol speelde omdat er in de Venice Simplon- Orient-Express geld werd opgehaald ten bate van die instelling.
Soetaert heeft intussen een nieuwe collega gekregen: Julian, een jonge man die net met de hoogste lof is afgestudeerd. Soetaert is er niet blij mee, zo’n knul die hij achterna moet lopen en die hem maar in de weg loopt! Maar al snel moet hij toegeven dat Julian een aanwinst is, omdat hij op de hoogte is van de meest moderne snufjes! Dat blijkt erg handig, want de tegenstander is dat ook! (En Soetaert niet)

Door de andere verhaallijnen krijgt de lezer enig idee welke kant dit verhaal op gaat. Er is een parlementslid met een zwaar zieke dochter die wacht op een donorhart. Er is een arts die hartoperaties doet. En er is Eduardo die ergens in een kelder vastgeketend ligt, en geen flauw idee heeft wat er met hem gebeuren gaat.

Maar de inspecteur weet dat natuurlijk allemaal nog niet, en we volgen hem terwijl langzaam de puzzelstukjes op hun plek vallen. Als je eenmaal begint aan dit verhaal leg je het boek niet meer weg tot de inspecteur alles op een rijtje heeft kunnen zetten. Zal hij ontdekken wie er achter dit alles zit en waarom? Komt hij op tijd achter de verblijfplaats van Eduardo?

Voor het verhaal begint wordt er het een en ander verteld over de gevangenis te Gent, waar Matteo opgesloten zit. Ook over het Adornesdomein en de Jeruzalemkerk in Brugge http://www.adornes.org/nl. Je krijgt onmiddellijk kriebels om eens een uitstapje te maken en de gangen van inspecteur Soetaert te volgen. Toch een leuk extraatje bij een prettig lezende thriller, waarin we opnieuw de Vlaamse humor kunnen proeven.

Guido Strobbe (1956, Sint-Denijs-Westrem bij Gent) was journalist voor Het Nieuwsblad en is leraar grafische media te Brugge. Mendacium II is het vervolg op zijn vijfde thriller, net als zijn eerdere boeken met een historische inslag.

ISBN 9789463382601 | Paperback | 300 pagina's | Uitgeverij Aspekt | augustus 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Mendacium I Mendacium
Guido Strobbe

Een jongedame is aan het hardlopen in het natuurgebied Bourgoyen-Ossemeersen bij Gent als ze stuit op een dode man. Geschrokken belt ze de politie. De man blijkt niets bij zich te hebben, en het duurt even voordat de politie - in de persoon van politie-inspecteur Soetaert en zijn medewerkers - er achter is dat de man een vogelaar is, en vaak in dat natuurgebied te vinden was.

Zijn naam is Mathis Fraeyman. Samen met zijn tweelingbroer Matteo - eveneens een vogelaar! - leidde hij een reisbureau, Viaggi Stravaganti, dat gespecialiseerd is in luxe maar korte trips. Een van de best verkochte reizen is die met de Venice Simplon- Orient-Express, die net weer vertrokken is naar Venetië.
Heel toevallig is Annelies, de zus van de inspecteur, van plan om met haar man in de Italiaanse stad in die trein te stappen. Wie ook aan boord is, is David Tobbers, een treinfanaat, die om een speciale reden deze reis gratis mag maken. Zij leren elkaar kennen en raken betrokken bij een bende die zich bezig houdt met akelige praktijken.

In Gent intussen verdenkt de inspecteur Matteo er van zijn broer vermoord te hebben. Er is namelijk in een oude schrijfmachine bij Mathis thuis een deel van een brief gevonden waarin deze aangeeft dat hij 'de praktijken beu is'. Als Matteo zich op het politiebureau bevindt, meldt zich een getuige, een jongetje dat iets gezien heeft in het park. Maar voor hij zijn verhaal kan doen is hij verdwenen. Weggelopen, zegt zijn moeder. Later wordt het joch dood teruggevonden.

Soetaert bijt zich vast in deze onverkwikkelijke zaak, terwijl Matteo glad als een aal lijkt te zijn en alles ontkent. In de tussentijd lezen we over ongure types die zorgen voor ‘waar’, voor de Belgische markt. Ze maken een fout als ze een jongen ontvoeren wiens oom ook niet al te fris is. Hij belooft zijn zus er alles aan te doen de jongen terug te halen. Ergens in Frankrijk komen de verhaallijnen samen in een spannende apotheose.

Dient Viaggi Stravaganzi als dekmantel voor ongure zaken en wisten beide broers er van?
Waarom moest Mathis dan dood, en wat is de rol van het joch? Wat heeft hij gezien?
Wat voor ‘waar’ wordt met de trein vervoerd?

Echt een Vlaamse thriller: de taal is niet vernederlandst.

‘Verwittigen’ ’een plastieken doos die ze toilet noemen’ ’onnozelaar’ ‘Ik sta in panne. Kan je me komen depanneren?’ en meer van die voor ons Nederlanders leuke woorden.

Ook het verhaal is bij tijden sappig, bijvoorbeeld als Annelies en haar man misdadigers proberen te overmeesteren. Maar een beetje humor kan geen kwaad, want de kern van het verhaal, de misdaad waar alles om draait, is een gruwelijk gegeven. En spannend is het absoluut!
Stobbe voegt af en toe wat achtergrondinformatie toe aan het verhaal, bijvoorbeeld door Tobbers in contact te brengen met Annelies, die erg geïnteresseerd blijkt te zijn in de geschiedenis van de Oriënt Expres. Dit soort dingen vormen leuke extraatjes in dit verhaal.
Leuk is ook de persoon van Soethaert, die zich hardnekkig vastbijt in het onderzoek, en intussen niet wil scheiden van zijn geliefde autootje, waarvan de dagen evenwel zijn geteld.

Guido Strobbe (1956, Sint-Denijs-Westrem bij Gent) was journalist voor Het Nieuwsblad en is leraar grafische media te Brugge. Mendacium I is zijn vijfde thriller, net als zijn eerdere boeken met een historische inslag.

ISBN 9789461539113 | Paperback | 368 pagina's | Uitgeverij Aspekt | mei 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER