Ronald van Assen

www.ronaldvanassen.nl

De tranen van de eenhoorn
Ronald van Assen

De zeventienjarige Linda Loofhout woont samen met haar tante Sofie in een knus huisje aan het Lommerpad in Woudenveld. Linda’s ouders leven niet meer. Niet lang na haar geboorte zijn ze allebei overleden. Sofie, die niet haar echte tante is, heeft haar in huis genomen en liefdevol opgevoed. Linda is dol op haar. Sofie is een warme, moederlijke vrouw die haar oogappel op gure herfstdagen steevast op een kop warme chocolademelk trakteert. Ook nu nipt Linda genietend van het heerlijke drankje. De wind waait fluitend rond het huis maar binnen is het warm en veilig.

Het huisje van Linda en Sofie staat in een afgelegen straatje. Linda’s beste vriendinnen Masha en Miranda wonen naast haar. De laatste tijd doen ze wat geheimzinnig. Bereiden ze soms in het geheim een feestje voor Linda’s achttiende verjaardag voor? Ook de ouders van de meisjes gedragen zich vreemd. Ze brengen zelfs nachtelijke bezoekjes aan tante Sofie. Wanneer Linda hen betrapt, beweren ze dat het met haar verjaardag te maken heeft. Linda vertrouwt het niet. Is het niet een beetje overdreven om in het holst van de nacht een verrassingsfeestje voor te bereiden? Bovendien hebben ze nog twee weken de tijd.

Linda’s dierbaren gedragen zich steeds geheimzinniger. Ze hoort ze regelmatig roezemoezen. Al snel heeft Linda er schoon genoeg van. Wat een belachelijk gedoe! Wanneer ze weer wordt buitengesloten, stuift ze boos naar boven. Ze ligt op bed te mokken wanneer ze ziet dat haar kastdeur op een kier staat. Linda, die erg netjes is, staat op om de deur te sluiten. Het lukt niet. Er ligt iets in de weg. Linda opent de kastdeur om het obstakel op te bergen en slaakt vervolgens een gil. Het obstakel is geen kledingstuk maar een groengrijs, oerlelijk mannetje!

Linda is haar boosheid op slag vergeten en rent naar beneden. Het mannetje zet de achtervolging in. Tot haar verbazing reageert tante Sofie uiterst kalm. Ze blijkt het wezen zelfs te kennen! Linda is verbijsterd. De groengrijze griezel heet Smorgy. Hij is gekomen om ene prinses Ginerva te waarschuwen. Linda begrijpt er niets van. Wie is prinses Ginerva?

Tante Sofie legt uit dat Linda in werkelijkheid Ginerva heet en de kroonprinses van het verborgen rijk Amarena is. Kort na Linda’s geboorte, en het overlijden van haar ouders, is Sofie met haar naar Woudenveld gevlucht. Amarena maakt deel uit van het gebied Invisia, een deel van de aarde dat bij de meeste mensen niet bekend is. De hardvochtige koningin van het naburige rijk Mockelburg wil prinses Ginerva, alias Linda, om het leven brengen, zodat haar eigen dochter Ciardha over Amarena zal kunnen heersen. Lange tijd was Linda veilig in Woudenveld maar nu is de koningin haar op het spoor. Linda moet naar Amarena terugkeren. Masha en Miranda gaan met haar mee. Zij blijken Linda’s hofdames te zijn.

Wat volgt is een spannend avontuur vol wonderlijke en ook gewelddadige gebeurtenissen. Invisia bestaat uit meerdere rijken. Sommige rijken worden door vriendelijke wezens bewoond, andere door monsters. Er wordt een aanval op Amarena voorbereid. Linda zelf krijgt weinig van alle paniek mee. Zij is, kort na haar aankomst in Amarena, door een onbekende vergiftigd en vecht voor haar leven. Alleen de tranen van een eenhoorn kunnen het gif neutraliseren. Miranda en Masha aarzelen geen moment en beginnen aan een levensgevaarlijke reis door woeste gebieden om een eenhoorn op te sporen. Zullen ze de reis overleven en op tijd terug in Amarena zijn?

Met De tranen van de eenhoorn bewijst auteur Ronald van Assen dat hij van alle markten thuis is. Hoewel het niet eenvoudig is een goed fantasyverhaal te schrijven, is de auteur erin geslaagd een verhaal te bedenken dat van begin tot eind boeiend is. Het verhaal begint als een vertelling voor alle leeftijden maar na verloop van tijd voegt de auteur behoorlijk grimmige elementen toe. Vriendelijke scènes worden doorbroken door brute moorden. Het is een wat grillig verhaal waarbij opvalt dat er geen vaste hoofdpersoon is.

Het verhaal bevat veel elementen die ook in andere fantasyboeken voorkomen, aangevuld met enkele eigen vondsten. Het resultaat mag er zijn. Ondanks het feit dat er te veel spel- en typfouten in het boek staan en de opbouw soms wat chaotisch is, heb ik genoten van dit wonderlijke fantasyverhaal. Dit genre past goed bij de charismatische schrijfstijl van de auteur.

ISBN 9789048441044 | paperback | 235 pagina's | Free Musketeers | december 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

height= Het lijk op Jaffa
Ronald van Assen

Het lijk zit haast nonchalant tegen een grafsteen op begraafplaats Jaffa in Delft geleund. Het gat in zijn slaap verraadt dat hij door een kogel om het leven is gekomen. Volgens de jonge Chris de Vries heeft de man overduidelijk zelfmoord gepleegd. De zaak is wat hem betreft zo klaar als een klontje. De oudere en meer ervaren rechercheur Willem van Velzen twijfelt nog. Hij heeft in de loop der jaren geleerd dat niet alles altijd is wat het in eerste instantie lijkt. Van Velzen krijgt gelijk. Uit de lijkschouwing komt naar voren dat het slachtoffer bewusteloos moet zijn geweest op het moment dat het schot is afgevuurd. De vermeende zelfmoord is in werkelijkheid een onvervalste moord.

Het slachtoffer heet Patrick Doherty. Hij was vierenvijftig jaar oud en afkomstig uit Ierland. Hij verbleef in een hotel en sjouwde een koffer vol krantenknipsels met zich mee. Volgens de hoteleigenaar hield Patrick zich bezig met het schrijven van een boek. Hij verbleef al zes weken in Delft. Van Velzen en Chris zijn nieuwsgierig naar het onderwerp van het boek maar dat blijft onduidelijk. Wel is inmiddels vastgesteld dat de broer van Patrick, Connor, lid van de IRA is geweest. Connor is niet lang geleden overleden. Heeft de moord op Patrick met de dood van Connor te maken?

Van Velzen en Chris werken alweer anderhalf jaar samen. Een mijlpaal want voor de samenwerking met Van Velzen heeft Chris drie andere rechercheurs tot wanhoop gedreven. Aan ijver ontbreekt het Chris niet maar de jonge man beschikt over het twijfelachtige talent altijd precies het verkeerde te zeggen. Chris hanteert daarnaast een ongewoon en grof taalgebruik. Van Velzen probeert zijn jonge pupil voor al te grote fouten te behoeden. Chris moet nog veel leren maar Van Velzen is het gezelschap van zijn jonge collega op prijs gaan stellen.

De grafsteen waar de dode tegenaan leunde, behoort toe aan het echtpaar Maria en Kees Schut. Zij kwamen in 2009 bij een verkeersongeluk om het leven. Vreemd genoeg vond het dodelijke ongeval in Ierland plaats. Dat kan toch geen toeval zijn? Van Velzen besluit om een bezoek aan de zoon van het overleden echtpaar te brengen. Wie weet beschikt de zoon over belangrijke informatie. Van Velzen en Chris krijgen de zoon van Maria en Kees echter nooit te spreken. Een afschuwelijke gebeurtenis verandert het leven van Van Velzen voorgoed.

Maanden later kamp Van Velzen nog altijd met slaapproblemen. Vrijwel elke nacht wordt hij geplaagd door afschuwelijke nachtmerries. Keer op keer speelt het drama zich weer voor zijn ogen af. De vermoeidheid en het verdriet knagen aan hem. Na het verzamelen van de nodige moed, meldt Van Velzen zich bij een psychiater. Er wordt vastgesteld dat hij PTSS heeft, oftewel een posttraumatische stressstoornis. Van Velzen is verbaasd maar leert dat veel mensen na een traumatische gebeurtenis met PTSS kampen. Zelfs doorgewinterde politiemannen. Sommige ervaringen of gebeurtenissen zijn nu eenmaal teveel van het goede voor lichaam en geest. Van Velzen hoeft zich niet te schamen. Mensen met PTSS hebben tijd, begrip en een goede behandeling nodig.

Auteur Ronald van Assen heeft zelf ook het nodige meegemaakt. Om dit te verwerken begon hij met schrijven en inmiddels heeft hij al meerdere boeken op zijn naam staan. Hij verwerkt zijn eigen ervaringen in de verhalen. Thema in het boek Het lijk op Jaffa is PTSS. Omdat het verhaal in de vorm van een politieroman is gegoten, wordt het onderwerp vrij luchtig gebracht. De schrijfstijl is eenvoudig en ongedwongen. Dit boek lees je voor de boodschap die het uitdraagt. Het lezerspubliek leert wat PTSS is zonder dat er een lesje wordt opgedreund. De auteur beschrijft met veel gevoel en inlevingsvermogen hoe Van Velzen met PTSS te maken krijgt en welke hulp hij nodig heeft. Het boek eindigt onwaarschijnlijk en vreemd. Veel blijft onduidelijk maar ik snap de gedachtegang achter dit gekozen boekeinde wel. Om te kunnen zijn wie we willen zijn, moeten soms bijzondere keuzes gemaakt worden. Dat heeft de maatschappij maar te accepteren. Ronald van Assen schrijft vanuit het hart met als resultaat een warm en vriendelijk boek.

ISBN 9789402214604 | paperback | 152 pagina's| Boekscout.nl | februari 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het meisje in het riet
Ronald van Assen

De zestienjarige Sanne is een vrolijk, lief meisje. Ze helpt ijverig mee op de boerderij van haar ouders en doet goed haar best op school. Voor de vier jaar jongere Lotte is ze een lieve zus. Sannes beste vriendin heet Judith. Met haar fietst ze elke dag naar school. Een kilometerslange rit die benut wordt om honderduit te kletsen. Sanne is een gelukkige tiener.

Judith is een leuke meid. Wel vindt Sanne het jammer dat ze met Marja omgaat. Sanne vindt haar maar raar. Marja en haar moeder zijn een soort moderne heksen die zich met allerlei kruidenmengsels en rituelen bezighouden. Het is niks voor Sanne die op zondag keurig naar de kerk gaat. Judith is echter dolenthousiast over haar laatste bezoekje aan Marja en Sanne laat zich overhalen de volgende keer mee te gaan.

Tijdens het bezoekje aan Marja stelt Sanne zich enigszins afwerend op. Ze keurt de levensstijl van Marja en haar moeder af en laat dat duidelijk merken. Achter het huis bevindt zich een grote kruidentuin. Er staan zelfs giftige planten in. Volgens Marja is dat niet gevaarlijk als je precies weet hoe je de kruiden en planten toe moet passen. Bovendien worden zij en haar moeder door “de godin” beschermd.

Marja laat zien welke planten er in vliegzalf gaan. Het zijn doornappel, bilzekruid en alruin. Als de zalf op de juiste manier bereid wordt, kan het gebruikt worden om buiten het lichaam te treden en een kijkje in de toekomst te nemen. Het is vrij gevaarlijk en alleen voor ingewijden, aldus Marja. Sanne vindt het allemaal maar belachelijk en wanneer Judith en Marja op zolder een speciale heksencirkel maken, weigert ze in de cirkel te gaan staan. Ze heeft genoeg van het rare gedoe en uit dwarsheid smeert ze zomaar ineens wat vliegzalf op haar pols. Marja schrikt ervan maar er gebeurt gelukkig niks.

Die nacht heeft Sanne een nachtmerrie die overgaat in een heerlijke droom. Ze ontmoet Abyssia, een meisje dat haar ontvangt op een vredige plek in het riet waar alle zorgen in het niets lijken te verdwijnen. Sanne voelt zich fantastisch bij Abyssia. Ze wil haar terugzien. Ze wil terug naar de heerlijke plek in het riet. Met een list haalt ze Marja over haar wat doornappel te geven. Ze gebruikt de hallucinerende werking van de plant om Abyssia nogmaals te zien.

Abyssia straalt een en al liefde uit en Sanne voelt zich heerlijk in haar nabijheid. Dan verandert er iets. Sanne heeft de doornappel niet meer nodig. Abyssia zit permanent in haar hoofd en fluistert haar liefdevolle dingen toe. Dan veranderen de liefdevolle dingen langzaam in hatelijke opmerkingen. In nare opmerkingen over haar vriendinnen, haar ouders en haar zusje. Over iedereen in haar omgeving. Ook gebeuren er vreemde dingen. Sanne hallucineert maar dat beseft ze zelf niet. Voor haar gevoel raakt ze steeds meer in de ban van Abyssia. Abyssia is de enige die echt van haar houdt. De gedachten van Abyssia worden de hare. Sanne denkt niet alleen aan vreselijke daden, ze voert haar gedachten ook uit.

In het voorwoord van dit boek waarschuwt Ronald van Assen, die op therapeutische basis met schrijven begon, de lezer al. Dit boek is anders dan zijn andere boeken. Hij wil zich niet beperken tot een bepaald genre. Het meisje in het riet begint als een lieflijke roman over een gezin uit Overijssel en eindigt als een thriller vol gruwelijkheden. De auteur hanteert zijn gebruikelijke, gemoedelijk schrijfstijl maar verder valt dit verhaal niet te vergelijken met zijn vorige boeken. Hoewel ik regelmatig heftige thrillers lees, verlangde ik tijdens het lezen van deze thriller toch stiekem naar de sympathieke personages uit de vorige boeken van deze schrijver.

Het meisje in het riet gaat over de gevolgen van het gebruik van hallucinerende middelen. Iets wat aanvankelijk onschuldig en zelfs goed lijkt, kan vreselijke gevolgen hebben. Hoewel het boekje maar 120 bladzijden telt, heb ik het toch regelmatig even weggelegd om op adem te komen. De gedachten die door het hoofd van Sanne spoken zijn we erg heftig! Wanneer ze ook nog eens de daad bij het woord voegt, is er niets meer over van de vrolijkheid waar het verhaal mee begon. De boodschap in deze thriller is duidelijk: experimenteer niet zomaar met onbekende middelen of mengsels. Gaat het toch mis, zoek dan hulp. Sanne heeft dat niet gedaan…

ISBN 9789048439072 | paperback | 120 pagina's| Free Musketeers | maart 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER