Tatiana de Rosnay
Het appartement
Tatiana de Rosnay
Colombe Barou is zielsgelukkig met haar nieuwe woonruimte. Het appartement dat ze heeft weten te bemachtigen is licht en ruim. Ze gaat met haar gezin ongetwijfeld een heerlijke tijd tegemoet in het nieuwe huis. Dat ze de verhuizing zelf moet regelen maakt haar niets uit. Ze is immers gewend dat haar man Stéphane regelmatig van huis is voor zijn werk.
De verhuizing verloopt voorspoedig en Colombe duikt aan het eind van de vermoeiende dag moe maar tevreden in bed. Ze geniet van de rustige omgeving en de stilte. Toch schrikt ze diep in de nacht wakker. Waarvan? Ze weet het niet. Een geluid heeft haar slaap onderbroken. Het komt uit het appartement boven haar. De dag die volgt sleept zich voort, Colombe voelt zich uitgeput. Tegen de tijd dat Stéphane thuiskomt, heeft ze al een paar nachten slecht geslapen. Ze is kribbig, totaal niet in haar gewone doen. Ze bereidt zich opnieuw voor op de nachtelijke herrie. Nu zal Stéphane het ook gaan horen. Maar de herrie blijft uit. En de daarop volgende nachten ook.
Stéphane vertrekt voor een nieuwe zakenreis en Colombe geniet stiekem van zijn afwezigheid. Maar de rust is van korte duur, die nacht schalt er keiharde muziek door de slaapkamer. De nacht erop weer. Steeds opnieuw worden er liedjes van The Rolling Stones gedraaid. Het is alleen in haar slaapkamer te horen, de andere vertrekken van het appartement blijven verstoken van de herrie. Colombe slaapt nauwelijks meer, ze is compleet gefixeerd op het moment dat de muziek weer aangezet zal worden. Ze weet zeker dat haar bovenbuur dit met opzet doet. Hij negeert haar briefjes en doet niet open wanneer ze bij hem aanbelt.
Volgens de andere bewoners van het appartementencomplex is de bovenbuurman een ronduit geweldige man. Hij is knap, arts, aardig en beleefd. Iedereen dweept met hem. Niemand zal geloven dat deze fantastische man haar terroriseert. En het erge is, Stéphane gelooft haar ook niet. Wanneer hij thuis is, is er immers niets te horen. De zus van Colombe denkt dat Colombe alles uit haar duim zuigt, als een soort schreeuw om aandacht.
Colombe is volledig op zichzelf aangewezen. Zij zal dit probleem moeten oplossen, niemand anders zal het voor doen. Colombe verandert. Het lieve, gedienstige vrouwtje - dat leeft voor haar gezin en werkt als ghostwriter zodat anderen met de eer van haar werk strijken - verdwijnt. Colombe wordt harder, onverschilliger. Ze beseft dat ze eigenlijk helemaal niet weet wie ze is en wat ze wil. Het slaapgebrek maakt een ander mens van haar. Het is een aanslag op haar psychisch gestel. Ze raakt geobsedeerd door haar buurman. Ze doet dingen die ze nooit van zichzelf had verwacht. Haar buurman blijkt echter een waardig tegenstander.
Tatiana de Rosnay is doorgebroken met het adembenemende boek Haar naam was Sarah. Daarna zijn er nog een aantal andere boeken van haar hand verschenen. Allen goed maar nooit meer zo overweldigend als Haar naam was Sarah. Dit boek, een psychologische thriller, is weer heel anders. Het is geschreven in 1999 toen de schrijfster zelf geplaagd werd door een luidruchtige bovenbuurman. Het verhaal begint met een sluimerende onrust, de spanning bouwt zich meer en meer op en aan het eind ontlaadt het zich zo snel dat het de lezer bijna overspoeld.
Nadat ik begon met lezen kon ik het boek niet meer wegleggen. Het verhaal zit uitstekend in elkaar en de frustratie van Colombe sleepte me helemaal mee. Misschien is het omdat ik zo van thrillers hou maar wat mij betreft is Het appartement na haar naam was Sarah het beste werk van Tatiana de Rosnay.
ISBN 9789047202905| Paperback | 216 pagina's| Artemis & Co | juni 2012
Vertaald door Noor Koch
© Annemarie, 12 juli 2012
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER