Andreas Pflüger

Nooit en te nimmer
Andreas Pflüger

Werd er in het eerste boek over Jenny Aaron al niet op een mensenleven meer of minder gekeken, in dit boek vallen in de proloog, die zich 10 jaar eerder afspeelt, al de nodige doden. Het tellen van de doden in dit boek is vrijwel onbegonnen werk, te meer daar het niet altijd duidelijk is hoeveel mensen er bij een actie om het leven komen.

Jenny Aaron krijgt van haar aartsvijand, die we in het eerste boek al zijn tegengekomen, een zeer flinke erfenis. Om deze in ontvangst te nemen, moet ze naar Marrakesh reizen. Hier hoopt ze definitief af te kunnen rekenen met haar verleden. Haar oud-collega Pavlik reist met haar mee, als bescherming. Dit kan echter alleen als Jenny Aaron zich weer aansluit bij het team, waar ze ooit deel van uit heeft gemaakt, tot ze door een noodlottige schietpartij blind is geworden. Aan het einde van dat boek kon ze weer licht en donker onderscheiden en in dit boek wordt haar de mogelijkheid geboden om misschien haar zicht weer terug te krijgen.

In Marrakesh begint het avontuur echt en er komen allerlei dingen uit het verleden aan het licht. Aan actie is geen gebrek en ook hier kijkt men niet op een mensenleven meer of minder. Er zitten de nodige droomstukken in, die het verhaal soms wat lastig te volgen maken. In ieder geval moet je het hoofd er een beetje bij houden.

Net als in het eerste boek zitten er weer de nodige lijstjes van 10 dingen in, hoewel op een lijstje van 10 dingen maar 1 ding staat. Voorts worden er nog gebeurtenissen van 8 jaar geleden beschreven, die verband houden met de mensen achter de allerlei zaken in dit boek.
Op een bepaald moment neuriet Jenny Aaron "La-lee-loe" voor een doodzieke vrouw, die ze samen met haar zoontje uit Marokko gehaald heeft en ik vraag me af of de auteur hetzelfde liedje in z'n hoofd heeft gehad bij het schrijven hiervan, als ik heb bij het lezen. In tegenstelling tot 'Strangers in the night', waarvan tekstfragmenten in het boek opduiken, wordt dit niet achterin het boek vermeld.

De auteur heeft zich duidelijk verdiept in de vaardigheden van blinden en hiervan gebruik gemaakt om Jenny Aaron geloofwaardig te maken. Het is een mens van vlees en bloed, hoewel ze soms wel een beetje overkomt als een soort getrainde vechtmachine. Dit past misschien goed in de actiethriller die dit boek is, maar het maakt dat niet alles even geloofwaardig overkomt.
Toch kijk ik na het lezen van dit razend spannende tweede deel, dat weer een echte achtbaanrit is, uit naar het derde en laatste deel van de serie over Jenny Aaron.

Mag ik tot slot nog een opmerking maken over de titel? De uitdrukking is natuurlijk 'Nooit ofte nimmer' en hoewel 'Nooit en te nimmer' typografisch misschien beter staat, komt het op mij toch een beetje onzorgvuldig over. Hadden titels van 1 woord, zoals bij de Duitse uitgaven dan niet beter gepast?

ISBN 978 94 0160 929 6 | Paperback | 415 pagina’s | Xander Uitgevers | september 2018
vertaald door Renée Vink

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Voor eens en altijd
Andreas Pflüger

Jenny Aaron was ooit lid van een Duits elitepolitieteam, tot een operatie in Barcelona misloopt en ze haar gezichtsvermogen verliest. Ze heeft een collega zwaargewond achter moeten laten, iets waar ze zich nog steeds schuldig over voelt. Ze werkt inmiddels bij het BKA in Wiesbaden en moet met een veroordeelde seriemoordenaar praten, die in z'n cel een gevangenispsychologe heeft vermoord. Jenny Aaron heeft de man 16 jaar geleden opgepakt en nu wil hij alleen met haar praten.

Het boek begint met een uitgebreide beschrijving van het schoonmaken van een pistool, iets dat gepaard gaat met verschillende flashbacks. Na deze beschrijving volgt een terugblik op gebeurtenissen waarbij ze 5 jaar geleden haar gezichtsvermogen heeft verloren.
Het verhaal springt heen en weer tussen het heden en het verleden, hetgeen het soms lastig te volgen maakt. Spannend is het wel met de gijzeling van een schoolbus met kinderen door een gewetenloze crimineel. Het gaat om iemand die Jenny beter kent dan ze had gedacht en ze blijkt een pion te worden in een spel om leven en dood.

Het verhaal wordt zeer beeldend beschreven en het is wel te merken dat Andreas Pflüger z'n sporen heeft verdiend als scenarioschrijver, onder andere voor Tatort. De mensen in het boek worden over het algemeen alleen met hun achternaam aangesproken, hetgeen soms ook wat verwarrend is. Toch zijn er ook wel een paar dingen die me storen. De opsommingen van dingen waar Jenny niet van houdt en waar ze wel van houdt vind ik persoonlijk wat overbodig en een ding is voor mij duidelijk vreemd. Bij de 10 geuren waar Jenny niet van houdt zit namelijk sigarettenrook en dat kan ik moeilijk rijmen met de sigaretten die ze regelmatig in het boek opsteekt.

De auteur heeft zich duidelijk verdiept in de vaardigheden van blinden om zich te oriënteren zonder zicht, maar slaat voor mij dan weer de plank flink mis met gevechten, waarin ongeloofwaardige technieken gebruikt worden. Het is een echte actiethriller, waarin niet op een dode meer of minder wordt gekeken.
Dit boek is het eerste van een serie van 3 boeken over Jenny Aaron en ik ben heel benieuwd hoe het allemaal verder gaat.

ISBN 9789401607148 | Paperback | 399 pagina’s | Xander Uitgevers | juni 2017
vertaald door Renée Vink

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Voor eens en altijd
Andreas Pflüger

Moordenaar Reinhold Boenisch heeft opnieuw toegeslagen. Nota bene in zijn eigen gevangeniscel. Gevangenispsychologe Melly Breuer was nog maar drieëndertig toen Boenisch tijdens het drinken van een kopje thee in zijn cel toesloeg. Het gevangenispersoneel was door een afscheidsfeestje minder alert waardoor de moord pas de volgende ochtend werd opgemerkt. Boenisch lag lepeltje-lepeltje met het ontzielde lichaam, alsof het een liefdevol samenzijn was. Op de zin “Ik praat alleen met Jenny Aaron” na, zei hij niets.

Nog maar vijf jaar geleden was Jenny Aaron een van de beste agenten van de Afdeling, een Duitse geheime dienst. In een wereld die door mannen werd gedomineerd had ze bewezen niet voor haar collega’s onder te doen. Jenny was een bikkel. Een uitblinker. Zelfverzekerd voerde ze samen met haar collega en geliefde Niko Kvist een undercoveractie uit. In Barcelona zouden ze samen twee handelaren in gestolen kunst inrekenen. Hoewel ze hun opdracht tot in de kleinste details hadden voorbereid en ze uitstekende dekmantels hadden, lieten de kunstdieven zich niet voor de gek houden. Nadat Niko werd neergeschoten, sloeg Jenny op de vlucht. Het mocht niet baten. Ze werd in haar hoofd geschoten en verloor haar zicht.

Het zijn vijf zware jaren voor Jenny geweest. Nadat ze afscheid van de Afdeling had genomen, moest ze leren met haar blindheid om te gaan. Jenny heeft keihard geknokt om het verlies van haar gezichtsvermogen zo goed mogelijk te compenseren. Met een indrukwekkend staaltje doorzettingsvermogen heeft ze de techniek echolocatie onder de knie gekregen. Jenny kan nu aan de weerkaatsing van geluiden horen wat zich in haar nabijheid bevindt. Ook heeft Jenny getraind en is ze nog altijd topfit. Wie niet weet dat ze blind is, heeft dat niet direct door. Het is echter niet haar blindheid die haar dagelijks kwelt. Jenny wordt verteerd door schuldgevoel. Toen Niko vijf jaar geleden zwaargewond op de grond lag, rende ze weg in plaats van zich om hem te bekommeren. Ze heeft de erecode van de Afdeling gebroken. Jenny schaamt zich diep.

Nu Boenisch nadrukkelijk naar Jenny heeft gevraagd, keert ze terug naar Berlijn. Niko haalt haar op. Het is fijn en verwarrend tegelijk hem weer te zien. Nadat ze hem in de steek heeft gelaten, was hun relatie als vanzelfsprekend voorbij. Waarom heeft ze hem laten liggen? Waarom is ze toch zo laf geweest? Jenny weet het niet. Wat ze aan niemand vertelt is dat haar geheugen niet meer goed functioneert. Ze kan zich niet herinneren wat er die dag precies is gebeurd. Ze weet alleen dat ze heeft gefaald en daarom is ze blij dat haar hulp is ingeroepen. Jenny wil de kans haar eer te herstellen beslist niet onbenut laten.

Boenisch en Jenny zijn oude bekenden van elkaar. Door haar zit hij al jaren vast. Toen Jenny nog een groentje bij de politie was, belde ze op een avond bij Boenisch aan omdat ze nog wat aanvullende vragen in het kader van een politieonderzoek voor hem had. Toen ze merkte dat Boenisch steeds zenuwachtiger werd, was het al te laat. Hij duwde haar in een donkere, stinkende kelder waar ze op twee lijken stuitte. Hoewel de angst haar dreigde te overweldigen wist ze een roestige spijker te bemachtigen waarmee ze het slot van de kelderdeur opende en Boenisch uitschakelde. Toch heeft Jenny nooit geloofd dat Boenisch alleen handelde. Ook nu gelooft ze dat niet. Nadat ze Boenisch heeft gesproken weet ze zeker dat hij opnieuw slechts een speelbal is. Een ander monster uit het verleden trekt aan de touwtjes.

Voor eens en altijd is een combinatie van een bloedstollende thriller en een psychologische roman over vriendschap, liefde, schaamte en loyaliteit. Toen Jenny jaren geleden lid van de Afdeling werd, sloot ze vriendschappen voor het leven. Nu ze tijdelijk terug is, kan ze rekenen op een groep trouwe vrienden, mannen die stuk voor stuk bereid zijn hun leven voor haar te geven. Auteur Andreas Pflüger beschrijft deze bijzondere vorm van liefde heel treffend. Hoewel Jenny een knappe vrouw is, heeft het niks met lustgevoelens te maken. Het is een kameraadschap die alles overstijgt.

Voor eens en altijd ademt kwaliteit uit. De aandacht die de auteur aan de opbouw en de uitwerking van dit intense verhaal heeft besteed is indrukwekkend. De hoofdpersonen voelen als goede bekenden, vrienden zelfs en de balans tussen goed en kwaad is in perfect evenwicht. Over een uitmuntende thriller als Voor eens en altijd kan ik alleen maar lovend zijn!

ISBN 9789401607148 | paperback | 399 pagina's | Xander Uitgevers | juni 2017
Vertaald door Renée Vink

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER