Ronald van den Broek

Fantoomzoon
Ronald van den Broek

Na een verslag van een moord in Maastricht, bijna dertig jaar geleden, begint het verhaal in het heden.

In dezelfde stad is sinds kort een Amsterdamse rechercheur gedetacheerd. Irisa Romijn woont in een gestripte woning, er is helemaal niets, haar matras ligt op de grond. Het is tijdelijk, en ze is ook van plan dat zo te houden. Maar veel tijd om zich daar druk over te maken krijgt ze niet. Er vinden een aantal moorden plaats: een veertienjarige jongen wordt aangetroffen op een begraafplaats, gewurgd. Het vermoeden van pedofilie is er al snel, te meer als blijkt dat de jongen, Mikki, vaak vertoefde op de begraafplaats en veel optrok met de beheerder aldaar.
Niet veel later wordt een CEO vermoord. Diederick, alleenstaande vader, heeft zijn zoon bij zijn zus ondergebracht om een vrouw te kunnen ontvangen. Voor de politie lijkt het fout gelopen seksdate. De lezer weet beter, al begrijpt die er ook niet veel van.

Het duurt even voor er verband wordt gelegd tussen beide zaken. Dat gebeurt als rechercheur Skip – een ex van Irisa - ontdekt dat de zoon van de man in dezelfde klas zit als de vermoorde jongen.
Dan pleegt ook nog iemand een overval op Irisa. Dit had ze niet verwacht, dat het zo gevaarlijk zou zijn in Maastricht!
En dan is er al weer een volgend slachtoffer.

Er is een andere verhaallijn, die begint in 1977. Vincent is een jongen die flink gepest, zelfs mishandeld, wordt. Hij laat zich gebruiken als drugskoerier en belandt in de cel.

Het bijzondere van dit verhaal is dat er boven ieder hoofdstuk een citaat of titel staat van een zeer toepasselijke songtekst. Sfeerbevorderend werkt dat.

Naast deze twee verhaallijnen zijn er de persoonlijke perikelen van Irisa. Als Amsterdamse heeft ze het best moeilijk tussen de Maastrichtenaren. Zuiderlingen vinden haar directe manier van doen bijvoorbeeld heel onbeleefd. En ze is een vrouw tussen al die mannen, ook een puntje. Zij werkt namelijk meer intuïtief – helemaal niet fout! - terwijl de mannen feiten willen.
Dat alles bij elkaar zorgt er voor dat dit een afwisselend verhaal is geworden. En al weten we als lezer meer dan de speurders, het waarom is nog lang niet duidelijk. Dat wordt op het einde duidelijk als de verhaallijnen bij elkaar komen.

Een goed opgebouwde thriller, met veel actie en plotwendingen, lekker spannend dus. Beide hoofdpersonages zijn goed neergezet, zowel Irisa als Vincent zijn ieder op hun eigen terrein interessante mensen.

Ronald van den Broek (Utrecht, 1967) werkt als gezondheidswetenschapper en jurist bij de overheid en houdt hij zich bezig met het opsporen en bestrijden van fraude in de zorg. In 2014 debuteert Ronald met z'n psychologische thriller Varkensbloed in chocolade. Daarna volgde Beschermduivel en Mijn kartonnen broer.

ISBN 9789493059825| paperback | 362 pagina's | Uitgeverij Palmslag | februari 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Mijn kartonnen broer
Ronald van den Broek

Mila van Efferen runt samen met haar vriendin Nynke een fysiotherapiepraktijk in Rotterdam. Vijf jaar eerder zijn haar ouders omgekomen bij een terroristische aanslag op een lunchroom in Amsterdam. Een Joodse lunchroom waar hun aanstaande schoonzoon, Nathan, hen mee naar toe nam. Nadien is haar leven niet meer hetzelfde geweest, mede doordat ze haar broer Julian uit het oog verloor.

Als er een rouwkaart op de mat valt, niet bij haar thuis, maar de praktijk, heeft ze geen idee wat de Finse tekst wil vertellen, maar als het vertaald wordt beseft ze: het moet haar broer zijn die overleden is. Hals over kop vertrekt ze naar Finland, ze moet zekerheid hebben. Ze beseft al snel dat de laatste ontmoeting die ze met Julian had een afscheid geweest moet zijn. Hij gaf haar een briefje met plaatsnamen:

‘Dit zijn de plaatsen die we samen gaan bezoeken.’
‘Sure,’ zei ik neutraal en stopte het papiertje zonder er ook maar een blik op te werpen in de achterzak van mijn spijkerbroek.
‘Hé, ik meen het.’
Hij stootte me speels aan.
‘Dat weet ik.’
’En je gaat er ook heen als ik straks onverhoopt hier voor de deur wordt doodgereden.’

Achteraf weet ze dat Julian toen al wist dat zijn leven niet zeker was, maar op dat moment maakte ze er een grapje van. Maar ze weet: ze zal doen wat hij gevraagd heeft: ze moet op al die plaatsen een foto maken van zichzelf, met een foto van hem ernaast. De kartonnen broer.
Ze gaat op reis, laat Nynke die zich ernstig zorgen maakt, achter met een vervanger.
Maar Mila maakt zich geen zorgen, ze heeft een man ontmoet, Jason, een journalist, die haar helpt.

En hoewel ze zelf in de loop der dingen ergens opmerkt dat ze geen Dan Brown wil zijn, is het toch precies dat wat zij tweeën gaan doen. Van het ene puzzelstukje naar het andere, om te proberen er achter te komen wie de dood van Julian op zijn geweten heeft en wie er achter Mila aan zit. Maar wie is Jason eigenlijk? Waarom wordt de man met wie ze willen praten vermoord? Door wie?

Mijn Kartonnen Broer is een meeslepende thriller, een reuze spannend verhaal, met misschien een wat vergezochte plot. Tegen de tijd dat je dat - misschien - constateert - ben je evenwel al helemaal verslingerd aan de jacht op het ontcijferen van dat plot. Bovendien zit er (ja ja, à la Dan Brown) feitelijke, soms historische informatie, die lekker aanvult, en een intrigerende blik op een eventuele toekomst.
Ronald van den Broek is een schrijver die intussen zijn plaats tussen de thrillerschrijvers ruimschoots verdiend heeft!

Auteur Ronald van den Broek studeerde gezondheidswetenschappen en rechten en werkt als jurist. Na het debuut Varkensbloed in chocolade verscheen in 2016 Beschermduivel.

ISBN 9789493059054 | paperback | 345 pagina's | Uitgeverij Palmslag | februari 2019

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Varkensbloed in chocolade
Ronald van den Broek

Denise, advocaat, heeft al tien jaar een relatie met Bram, advocaat. Samen wonen ze in het voormalige huis van haar ouders, ze hebben geen kinderen. Op het oog gaat alles zo’n beetje zijn gangetje.
Het saaie leventje en een vermoeden dat haar vriend al eerder gezocht heeft naar spanning, brengt Denise er toe om een verhouding te beginnen met Richard, een collega. Hij heeft een huisje op een tuinencomplex, handig voor hun afspraakjes.
Groot is haar schrik als ze daar Richard op de grond aantreft. Dood. En niet zomaar: hij zit onder het bloed. Haar advocatengeest denkt meteen aan haar vingerafdrukken en aan het DNA dat overal in het huisje te vinden is: de politie waarschuwen is geen goed idee. Hun relatie moet geheim blijven. Wegwezen dus, denkt ze.
Een hachelijk avontuur volgt, want de moordenaar was nog in de buurt en had meer plannen: hij zet ook het huisje in brand. Denise kan ternauwernood ontsnappen.

Als ze het rustige leventje beu was, kan ze nu haar lol op: er rijzen verdenkingen ten opzichte van de zoon van een cliënte, maar haar baas wil niet dat ze de politie inschakelt en vraagt Denise er achter aan te gaan. Hetgeen ze nog doet ook. Ze heeft haar handen vrij, haar partner is in Barcelona. Denkt ze.
Dan komt de echtgenoot van haar beste vriendin in verdachte omstandigheden ten val en belandt in coma in het ziekenhuis.
Denise is bang, en wil zichzelf als ze thuis is opsluiten. Maar daar lopen de twee Polen rond die het benedenhuis aan het verbouwen zijn, en die hebben een sleutel. Ze heeft geen rust. Misschien helpt een weekendje Barcelona met Bram?

Varkensbloed in chocolade, ooit las Denise een verhaal over een chocolatier die bloed vermengde met de chocolade om het donkerder en mooier te laten lijken. ‘Wat je niet ziet, is er niet’, denkt ze als een bang kind. Iedereen probeert de zaken mooier te laten lijken dan ze zijn, niets is wat het lijkt te zijn. Een goed voorbeeld is Facebook, het medium bij uitstek om je anders voor te doen.

Een spannende thriller die zich afspeelt in de wereld van jonge welopgevoede mensen, verwend door het leven, die denken alles te kunnen doen, en er dan tot hun verbazing achter komen dat het toch niet zonder gevolgen is. Overspel, ach... moet kunnen. Maar dat overspel vaak samenhangt met achterdocht en jaloezie, dat intriges geweven moeten worden, en dat niet alleen voor je jezelf, maar natuurlijk ook bij de ander eigenbelang het meest telt, daar wordt niet bij stilgestaan. Voeg daarbij een moord, en een ietwat heetgebakerde jongeman, en je hebt wel de ingrediënten voor een meeslepend verhaal.

Waarom al die woorden en korte zinsneden cursief staan, daar zie ik het belang niet zo van in. Anderstalige woorden, ik noem er maar enkele: Titanic; snooze; rendez-vous, die zijn al zo ingeburgerd, die hebben die geen speciale behandeling nodig. Om gedachten weer te geven, doet de schrijver het ook, en dat kan wel, maar als ook namen, van merken of plaatsen cursief staan vind ik dat storend.

Afgezien daarvan is dit debuut een prima psychologische thriller om je enkele – nou ja, meer dan 400 pagina’s! - uren te vermaken. Er zit vaart in, het plot is uitstekend in elkaar gestoken, en de ontknoping zie je heel lang niet aankomen.

ISBN 9789491884207 | Paperback | 430 pagina's | Uitgeverij Scelta Publising |december 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER