Joop Hoekman

Hebzucht
Joop Hoekman

Onderschat criminelen niet, die doen alles voor geld en macht!

Als zijn vriendin Natasja verdwijnt, is rechercheur Tom Meijer al snel verdacht. Maar hij ontkent ten stelligste: waarom zou hij de vrouw met wie hij zou gaan samenwonen vermoorden?
Ze stonden op het punt een samenlevingscontract af te sluiten, volgens zijn collega’s van de politie een motief, want Natasja zou binnen niet al te lange tijd miljonair zijn. Dat Tom daar niets van af wist, vindt de politie nogal onwaarschijnlijk.
En dan wordt haar auto gevonden, met heel veel bloed in de kofferbak. En met DNA van Tom!

Later zal blijken dat er een fout is gemaakt, maar de toon is gezet. Vooral de mensen die in het verleden door Tom op de vingers zijn getikt, hebben nu een wapen in handen om dat Tom betaald te zetten. Hij wordt ontslagen, en bij gebrek aan verdere aanwijzingen stopt het onderzoek.

Als een vriendin van Natasja, Dorien, ook verdwijnt en Tom moet toegeven dat hij een afspraak heeft gehad met haar, een paar dagen eerder, gelooft niemand hem meer. Dus gaat Tom zelf op zoek.
Beide vrouwen blijken te maken hebben gehad met een beleggingsproject in Costa Rica, waarbij fraude geconstateerd werd. Beide vrouwen hebben volop geld. Tom heeft niet veel keus, vindt hij. Zolang hij een verdachte is, moet hij het zelf oplossen en hij besluit te infiltreren bij de manege waar de verdachte van de fraude domicilie heeft.
Dat wordt linke soep!

Het verhaal is gebaseerd op een fraudezaak die de schrijver zelf heeft onderzocht. Deze verhaallijn vormt de hoofdmoot, maar er is ook nog de verdwijning van de vrouwen. In het voorwoord stelt Hoekman dat het een enorme impact heeft op de achterblijvers als zij niet weten waar hun geliefde of familielid gebleven is.
Beide verhaallijnen zijn duidelijk, en worden goed in elkaar verweven. Maar helaas valt Hoekman geregeld in herhalingen. Reuze jammer dat je je als lezer ergert aan een stuk tekst waarvan je denkt: dit heb ik net al gelezen - in andere bewoordingen, maar toch – want verder leest het verhaal als een trein, en is de spanningsboog hoog. Nog meer als je weet dat de fraudezaak op de werkelijkheid berust!

Joop Hoekman (Kampen) schreef met Hebzucht zijn vijfde misdaadroman. Hij woont in Apeldoorn en is oud-politieman.

ISBN 9789463653312| paperback | 299 pagina's | Uitgeverij Elikser| april 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Misdaadgeld Misdaadgeld
Joop Hoekman

Advocaat Peter Tichelaar zit niet echt om geld – of opdrachten – verlegen maar hij vindt wel dat rekeningen betaald moeten worden. Hij maakt tijd vrij om op zoek te gaan naar de man die hem nog een flink bedrag schuldig is na een ontslagprocedure. Ruud Kleinsma woont op de derde verdieping van een flatwoning, maar het is niet Ruud die de deur opendoet. Een jonge vrouw staat voor hem.

‘Mijn naam is advocaat Tichelaar, is uw man of vriend de heer Kleinsma thuis?’
De jonge vrouw schudde ontkennend haar hoofd en antwoordde:
‘Kleinsma is niet thuis. U kunt beter voor die tijd een telefoontje plegen, want ik weet niet wanneer hij er is.’
Terwijl de vrouw de laatste woorden uitsprak, draaide ze zich half om en vanuit de gang van de woning vroeg een mannenstem op grove toon:

‘Wie is dat?’

De vrouw probeert Peter duidelijk te maken dat hij weg moet gaan, maar die vermoedt dat de stem van Ruud Kleinsma is, en laat zich niet afschepen. Niet veel later is hij - net als de vrouw - vastgebonden en wordt hij ondervraagd door een man met een bivakmuts op, terwijl nog andere mannen de woning op zijn kop zetten. Hij heeft ook klappen gehad, de overvallers geloofden niet dat hij geen antwoord had op hun vragen. Maar ze gaan toch weg, en hij weet hen beiden te bevrijden. De vrouw vertelt dat ze Anja Kleinsma is, de zus van Ruud. Ze heeft geen idee waar hij uithangt, maar, vertelt ze Peter: in haar kelderbox staan wel spullen van hem. Of Peter wil helpen dat uit te zoeken?

In de box blijken een aantal dozen administratie te staan en twee tassen boordevol geld. Ze schrikken er van. Hoe komt Ruud aan dat geld? Moeten ze de politie inschakelen? Ze besluiten dat niet te doen, laat Ruud eerst maar eens uitleg geven. Die heeft intussen wel naar Anja gebeld, een kort telefoontje, maar vlak daarna krijgt hij een ongeluk en belandt in een ziekenhuis in Nice.
Als Peter Anja vergezelt naar Zuid-Frankrijk is hij al tot over zijn oren verwikkeld geraakt in een zaak die draait om het witwassen van geld. De criminelen die Ruud bedreigen, zijn er van overtuigd dat Peter meer weet. Ook Anja is niet veilig meer.

In plaats van de politie te waarschuwen, gaat Peter zelf op onderzoek uit. Het brengt hem in contact met de journaliste Frances Cloppenburg, die hem in de krant beschuldigt van betrokkenheid bij zwendel. Gelukkig wil zij wel van hem aannemen dat hij geen dader maar een slachtoffer is, maar ze is ook nieuwsgierig: hoe zit dit dan?
Samen gaan ze de strijd aan, met gevaar voor eigen leven en zonder dat ze beseffen hoe meedogenloos de bende kan zijn.

Een misdaadroman hoeft niet beoordeeld te worden op literaire kwaliteiten, maar een goede redacteur had hier wel wat kleine ergernissen voor de lezer uit kunnen halen. Hoekman herhaalt vaak woorden en zinsdelen waar dat niet nodig is voor het begrip en ook spelfouten hadden dan vermeden kunnen worden.
Het verhaal verloopt soms wel heel gemakkelijk – in het voordeel van het hoofdpersonage natuurlijk. Dat is niet erg, maar in het geval van de brandstichting in de woning van Peter lijkt het toch de bedoeling dat hij om het leven komt, terwijl even later gesteld wordt dat ze nog informatie van hem hopen te krijgen. Dat zou lastig zijn als hun plannetje gelukt was. Natuurlijk slaagt Peter erin om levend uit de flat te komen, zijn avonturen zijn nog niet voorbij en brengen hem in Luxemburg en Zuid-Frankrijk. Het ziet er naar uit dat de bende onze advocaat danig onderschat…

Spannend is het dan ook wel, en het romantische element maakt het verhaal wat sappiger, en dus prettig leesbaar. Hoekman was werkzaam bij de politie, gespecialiseerd in financiële misdaden zoals fraude en weet wat er zich afspeelt in de frauduleuze monetaire wereld. Hoewel het vast niet de bedoeling is om mensen te leren hoe witwassen in zijn werk gaat, kan Hoekman prima in eenvoudige bewoordingen uitleggen hoe zo’n constructie in elkaar zit.

Joop Hoekman (1952) heeft ruim 40 jaar bij de politie gewerkt. Schrijven is een hobby geworden.

ISBN 9789057868214 | paperback | 224 pagina's | Uitgeverij Servo | juni 2003

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Een oude vijand
Joop Hoekman

Ruud Bergman is al drie jaar samen met zijn vriendin Fiona, en ze willen graag een gezinnetje stichten. Maar Ruud heeft een drugsverleden en een flinke schuld. Daar wil hij eerst van af, en daarom gaat hij er nog af en toe op uit om in te breken. Met medeweten overigens van Fiona.

Als hij een kraak zet bij een bungalow neemt hij behalve het reguliere werk dat hij vrij snel kan slijten ook in het voorbijgaan een laptop mee. En als hij deze verkoopt aan zijn heler begint de ellende. Willem is een nerd, een kei in hacken. Nietsvermoedend hackt hij ook de laptop, en bekoopt dat met zijn leven.
Op dat moment heeft de politie geen idee waarom hij vermoord is, en het onderzoek ligt al snel stil.

Enkele maanden later raakt Chris van Lier, die een succesvol accountantskantoor runt met twaalf personeelsleden, betrokken bij een erfeniskwestie. Zakenman Leo Brands is onlangs overleden, en zijn nalatenschap is vrij ingewikkeld. De familie wil een buitenstaander om de boel af te handelen, ze vertrouwen de eigen accountant van Brands, Sloots, niet. Chris maakt afspraken met de notaris, Wijnants, en met Sloots, en begint er aan te twijfelen of het allemaal wel zo makkelijk is als hij verwachtte. Het zaakje stinkt, vindt hij.
Als hij ontdekt dat Brands te maken had met valse eurobiljetten die op ingenieuze manier geproduceerd werden en nauwelijks van echt te onderscheiden zijn, neemt hij contact op met de politie. Maar omdat hij het idee heeft dat die niet geïnteresseerd is gaat hij zelf op onderzoek uit, en raakt verzeild in gevaarlijke situaties. Hij wordt zelfs overvallen en bedreigd.

Als hij ook nog ontdekt dat zijn grootste vijand ook bij die louche zaakjes betrokken is, bijt hij zich er evenwel nog meer in vast. Die vijand is ene Matar, de man die een ongeluk veroorzaakt heeft waarbij de vrouw van Chris is omgekomen en hun dochtertje ernstig gehandicapt is geraakt.
De politie waarschuwt hem er mee op te houden, maar laat nog steeds niet blijken dat zij wel belangstelling hebben bij de ontdekkingen van Chris. Toch hebben ze dat wel degelijk, want de vervalsingen zijn zo goed dat ze het betalingsverkeer in Europa danig kunnen ontwrichten. Maar dat vertellen ze Chris niet, al nemen ze wel maatregelen.

Het boek leest als een trein, mede door een romantische element. Er zijn nogal wat verschillende invalshoeken, die afleiden van de kern, de valsemunterij, maar over het algemeen hapt het verhaal lekker weg. Chris van Lier is een overtuigend personage, gedreven als hij wordt door wraak. Het verhaal draait dan ook om Chris. Het personage Ruud waarmee het boek begint, komt verder niet meer in het verhaal voor, en eigenlijk zijn maat Willem evenmin. Pas als men ontdekt wat er met de laptop aan de hand was, komt diens dood weer even in de belangstelling.
De schrijfstijl is eenvoudig, zit vol dialogen, waardoor het verhaal ondanks de uitweidingen goed te volgen is.

Joop Hoekman heeft voor dit boek uit eigen ervaring geput, hij heeft ruim 40 jaar bij de politie gewerkt. In een voorwoord legt hij uit dat de manier om vals geld te maken zoals die beschreven wordt in dit boek nog niet bestaat, maar verwacht dat het niet lang op zich zal laten wachten.
Hoekman schreef drie eerdere misdaadromans.

ISBN 9789402237580 | Paperback | 251 pagina's | Uitgeverij Boekscout | oktober 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER