Patrick De Bruyn

Hoog spel
Patrick de Bruyn

Na een inleidend stuk waarin een man in de afgrond wordt geduwd, een val die hij niet overleeft, ontmoeten we in een nieuwe verhaallijn Eva, bij het publiek bekend vanwege de televisie en alleenstaande moeder. Tegen beter weten in - want had zij niet beter wat meer tijd met haar zoontje doorgebracht? - gaat ze op stap met een hooggeplaatst persoon uit de politiek, die strikte geheimhouding rondom hun relatie wenst. Als Eva ontdekt dat hij daarbij nogal ver gaat, heeft ze er genoeg van. Maar hij is haar voor.

Ook is er Amy, eveneens alleenstaand, maar zonder banden. Zij heeft een beginnende relatie, die zozeer in een beginstadium is dat ze eigenlijk niet eens weet waar haar uitverkorene zich mee bezig houdt. Als ze na een tijdje door de politie benaderd wordt omdat ene Jan Vandecasteele vermist wordt, heeft ze dan ook geen idee dat de man die zij kent onder de naam John Duchateau, dezelfde is.
Waar hij is weet ze niet, ook voor haar is het een raadsel.
Ze beseft eigenlijk ook nauwelijks dat ‘beschikbaar blijven voor de politie’ betekent dat ze ergens van verdacht wordt. Ze heeft nog minder een idee dat haar leven vanaf dat moment totaal zal veranderen. Met andere woorden: hoe een doodgewoon bestaan verandert in een avontuurlijk, zelfs gevaarlijk leven.

‘Als er ergens een schip met ellende de haven zoekt, dan ben ik gegarandeerd de vuurtoren,’ zegt ze.

Dat de twee vrouwen, die elkaar niet kennen, gelinkt zijn, dat zit er wel in, en de manier waarop brengt ons meteen naar het thema: uitbuiting, roof en hebzucht die het systeem van ontwikkelingshulp ontwricht.
Wat heeft Duchateau daar mee te maken? Aan welke kant staat hij? En wat wil hij precies van Amy?
Zij dacht de ware gevonden te hebben, maar of ze bereid is het leven te leiden dat hij haar biedt is de vraag. Al lijkt het alsof ze de spanning en de luxe waar ze mee te maken krijgt, wel prettig vindt. Maar tot hoever wil ze gaan?

In het begin is de wisseling van verhaallijnen best ingewikkeld. Naast de twee vrouwen komen er namelijk nog anderen aan bod. Later als de verhalen meer in elkaar overvloeien wordt het beter te volgen maar tegelijk ook spannender.
En die laatste wending, hè, wat doet de Bruyn zijn lezers aan?
Omdat zijn eerdere thrillers stand-alones waren, zit er een eventueel vervolg waarschijnlijk niet in, dus er blijven vragen open.
Als je dat niet erg vindt, dan is dit een heerlijke thriller, met een maatschappelijk tintje, dat hopelijk niet op feiten berust.

Patrick De Bruyn is misdaadauteur. Van zijn hand verschenen dertien thrillers. Voor Dodelijk verlangen ontving hij de Hercule Poirotprijs.

ISBN 9789464012194 | Paperback | 416 pagina’s | Uitgeverij Pelckmans | oktober 2022

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De vrouw die liefhad
Patrick de Bruyn

De onbekende inbreker schrikt zich wild als hij in het huis dat hij binnendringt een dode man aantreft. Tenminste: hij kijkt niet echt goed of er teken van leven is, hij wil alleen maar weg van die plek! Toch belt hij nog even het alarmnummer.
Zo komt het dat als Alice aankomt bij de man met wie ze een latrelatie heeft een ambulance en politie aantreft. Ze vertelt hen dat de bewoner van het huis Nick Wauters is, en windt zich steeds meer op als ze haar niets willen vertellen.

‘Is er iets met hem?’
De agent opent zijn mond, maar ze onderbreekt hem:

‘Er is iets met hem, hè. Zeg het mij. Er is iets ergs gebeurd, hè. Anders zouden jullie hier niet zijn. Is hij naar het ziekenhuis gebracht? Kan ik daar dan naartoe?’

Maar de agenten willen haar niets vertellen. Ze zorgen er voor dat ze naar huis wordt gebracht met de vraag of Alice de volgende dag naar het bureau wil komen.
In de ogen van de commissaris die de zaak behandelt klopt er het een en ander niet. Alice probeert zo goed mogelijk antwoord te geven, maar echte helderheid verschaffen kan ze niet.

Alice zorgt voor haar zestienjarige dochter, Emma, die al een tijdje de nodige heisa veroorzaakt. Ze is het tegendeel van een braaf tienermeisje. Alice geeft daarvan haar ex Laurens de schuld. Op de avond dat Nick de dood vond was ze op weg naar Brussel om Emma naar haar vader te brengen. Ze vertelt de commissaris dat ze een vechtscheiding achter de rug hebben en dat de relatie niet zo best is. Maar Laurens kent Nick verder niet, al weet hij wel dat Nick voor hun huwelijk al Alice‘s vriendje was. Hij geeft Emma inderdaad alles waar ze om vraagt, en dat is nogal wat. Ze blijkt actief te zijn op internet met een vlog die ze inzet als influencer. Een dure hobby voor een zestienjarige.
Alice verdient de kost met het schijven van romantische, maar vooral spannende boeken. Dat doet ze onder een pseudoniem.

Al snel komt ex-commissaris de Cock aan de deur. Deze vrouw heeft veel vragen, die Alice niet altijd kan beantwoorden. Als de Cock ontdekt wie Alice is, accepteert ze de antwoorden ook niet meer zonder meer. Alice is immers een meester in het schrijven van thrillers! Alice wordt er wanhopig van, ze is er van overtuigd dat Nick gewoon onvoorzichtig is geweest en van de trap is gevallen. Het wordt nog erger als ze door de school waar Emma op hoort te zitten op het matje wordt geroepen: haar dochter blijkt een slechte reputatie te hebben onder meer omdat ze zoveel spijbelt!

Terwijl we het verhaal volgen dat moet leiden tot de oplossing van dit mysterie, lezen we ook een feuilleton dat Alice heeft geschreven voor een damesblad. Tot haar grote ergernis denkt de Cock dat zij feiten kan halen uit dat verhaal! Ze zou zich ook ergeren aan de oplettende lezer die door enkele kleine verwijzingen van Patrick de Bruyn ook steeds meer gaat twijfelen aan de ‘waarheid’ die zij vertelt.

Het geheel zit ingenieus in elkaar, je leest ademloos door tot het einde. Want: wie vertelt nu de waarheid? Wat is de waarheid eigenlijk? Is Alice slachtoffer of dader? Lekker vlotte dialogen en de afwisseling met het feuilleton zorgen er voor dat je aandacht niet verslapt. Een extraatje vormen de tegeltjeswijsheden onder andere boven de hoofdstukken.
Een sterke psychologische thriller!

Patrick De Bruyn (Halle, 1955) heeft al vele thrillers op zijn naam, die meermaals werden genomineerd voor de belangrijkste thrillerprijzen in Vlaanderen en Nederland. Met Dodelijk verlangen won hij de prestigieuze Hercule Poirotprijs.

ISBN9789492958488 | Paperback | 352 pagina's | Uitgeverij Horizon | mei 2020

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Eeuwignacht Eeuwig nacht
Patrick de Bruyn

Elise bezoekt haar grootvader, mijnheer Adam, in het ziekenhuis, niet alleen omdat hij haar opa is, maar ook omdat hij bereid is om gesprekken met haar te voeren in het kader van haar opleiding. Opa vertelt haar dat hij naar huis mag. Dat vindt ze vreemd. Niet naar een revalidatiecentrum? Dat blijkt eigenlijk wel te moeten, hij werd opgenomen met grote uitputtingsverschijnselen, maar mijnheer Adam is eigenwijs. Ook al heeft hij in de afgelopen maanden ook al drie keer een ongeluk gehad met zijn auto. Dat liep dan wel goed af, maar toch.

Elise maakt zich ongerust. Terecht blijkt. Want net voor mijnheer Adam naar huis zou vertrekken wordt hij dood gevonden.
Bij het lezen van het testament blijken al zijn bezittingen naar zijn veel jongere vriendin te gaan. Hij had Elise al eerder verteld over die fantastische Michèle Godeau. Elise weet intussen dat haar opa die laatste dagen toch een beetje begon te twijfelen aan deze mevrouw:

‘Ze heeft het natuurlijk geweldig druk. Zoveel patiënten die haar aandacht opeisen. En ze is een pietje-precies. Ze wil voor iedereen het beste…’ Maar daar klonk minder adoratie in door dan er ooit was geweest.
‘Bedoel je dat ze je niet zo vaak is komen bezoeken?’
En ineens liet hij de idolatrie volledig achterwege en reageerde enigszins geprikkeld:
‘Dat kun je wel zeggen ja. Ik had het nochtans anders verwacht. Dat kan toch niet zo moeilijk zijn om even binnen te springen. Ze werkt hier toch.’

Naast deze aanwijzing was er ook dat eigenaardige voorwerp dat Elise steeds aantrof in de auto’s na de ongelukken, een voorwerp dat er onschuldig uit zag, maar makkelijk de rem klem had kunnen zetten. Voor Elise is er geen twijfel: deze mevrouw, die Michèle, heeft haar grootvader opgelicht en diens centen ingepikt. Als ze later van haar vader hoort hoeveel geld er van de rekeningen afgeschreven werd ten behoeve van haar fratsen, en als ook de laatste onroerende goederen door haar ingepikt worden, gaat ze op onderzoek uit en stuit op nog een verdacht overlijden waar Michèle bij betrokken was. Haar besluit staat vast. Dat moet afgelopen zijn, die oplichterij!

Het verhaal van zijn vader en de valstrik die hem zijn leven heeft gekost wordt onderwerp van het boek dat Jean-Pierre, de vader van Elise, gaat schrijven. Maar dat blijkt zo makkelijk nog niet te zijn.

De vorm van het verhaal is bijzonder: Jean-Pierre laat zijn dochter stukken lezen en ze voeren hele gesprekken over hoe die intrigante hun vader/opa zijn geld afpakte voordat ze hem om het leven hielp. De grenslijn tussen fictie en non-fictie blijkt lastig.
Voor de lezer wordt het eveneens onduidelijk: wanneer is wat je leest het verhaal dat Jean-Pierre schreef, en dus wat hij er misschien bij verzon, en wanneer is het daadwerkelijk wat er gebeurde? Maar deze twijfel maakt het verhaal niet minder aantrekkelijk. Integendeel, het is intrigerend er achter te komen – of niet. Het is geen thriller met veel actie, maar daarentegen een boeiende psychologische misdaadroman geworden.

Humor zit er ook in, deels door de Vlaamse taal: ‘toen het grillen werd, was het te laat.’ Maar ook door zinnen als deze:
‘en dat allemaal door de vlinders in zijn buik.’
’Alleen kon hij het onderscheid niet maken tussen de vlinder en de vampier.’

De auteur heeft in dit boek net als zijn mannelijke hoofdpersoon geschreven over zijn vader. Hetgeen niet makkelijk was, stelt hij. ‘Dè waarheid? Die bestaat niet’ staat op de omslag.

Patrick De Bruyn (Halle, 22 augustus 1955) van oorsprong psycholoog heeft als Vlaams misdaadauteur zijn sporen verdiend. Zijn thrillers worden gekenmerkt door een beschrijving van gewone mensen die door het noodlot of door eigen toedoen in een nachtmerrie belanden.
Zijn boeken werden genomineerd voor de Gouden Strop, de Diamanten Kogel en de Hercule Poirotprijs. De laatste prijs won hij met Dodelijk Verlangen in 2010.

ISBN 9789492958464 | Paperback | 304 pagina's | Uitgeverij Horizon | maart 2019

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Verminkt
Patrick De Bruyn

Peter Bressing, ex-Sabenien, komt terug van een sollicitatiegesprek. Op de autosnelweg rinkelt zijn GSM in zijn jaszak op de passagiersstoel. Met een half oog op het verkeer en met 1 hand sturend, probeert hij de GSM uit zijn zak te vissen. Daardoor gaat hij uit zijn strook en hindert een terreinwagen. De bestuurder van de terreinwagen is zo woedend dat hij, als Peter terug op zijn rijstrook is gaan rijden, nog een tijdje “pest” door voor hem te gaan rijden, kort te remmen enz. Peter is zo geschrokken dat hij op een parking stopt om te bekomen.

Dezelfde avond, als Peter het gras aan het maaien is, dringen 2 mannen zijn woning binnen en gijzelen zijn vrouw en dochter. Ze willen de BMW van zijn vrouw. Om aan hun eis te kunnen voldoen moet Peter naar boven om de sleutels te halen. Kort daarna horen ze de sirene van een prioritair voertuig. De daders slaan in paniek en wat er dan gebeurt is te erg voor woorden.

Na het voorval reageert Peter als een kip zonder kop. Hij schaamt zich omdat hij zijn vrouw en dochter niet heeft kunnen beschermen, houdt feiten achter of verzint details voor de politie, tegen het advies van de inspecteur doet hij zijn verhaal in een weekblad en komt steeds meer in een neerwaartse spiraal terecht die eindigt met zijn arrestatie.

Ik lees veel thrillers, horrorverhalen maar dit is zo realistisch dat het je tot in het diepste raak. Heel het begin heb ik echt zitten gruwelen, net als bij een film alleen kon ik nu niet achter een kussen wegduiken. Hier moest ik het doen door het boek even een half uurtje weg te leggen. Alhoewel in de rest van het verhaal het “gruwelen” tot een minimum beperkt is blijf je op het puntje van je stoel zitten lezen.

Zijn het de gasten uit de terreinwagen die de homejacking gedaan hebben? Waarom het gezin van Peter? Ze wonen in een doodlopende straat aan het eind van een netwerk van straatjes. Had iemand zijn vrouw gevolgd toen ze na het werk naar huis kwam? Waarom vertelt Peter niet voluit de waarheid? Wat wil hij verborgen houden? Dit zijn maar enkele van de vragen die je jezelf stelt.
Beetje met een keer komt de waarheid naar boven. En het mooie is, terwijl het hele verhaal geschreven is vanuit het oogpunt van Peter,dit dan soms vanuit het standpunt van de betrokkene geschreven is.

Patrick De Bruyn is voor mij een openbaring op thrillergebied. Hij kan de test met mijn favoriete Scandinavische auteurs zeker doorstaan. Hij komt alvast op mijn lijstje met favoriete schrijvers.

ISBN 9789022317952 | Paperback | 423 pagina's | Manteau thriller | juni 2004

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER