Jason Mott
De teruggekeerden
Jason Mott
“Mensen hadden al genoeg moeite om de dag door te komen wanneer de wereld gewoon draaide en de doden netjes in hun graf bleven.”
Wanneer de bel gaat staat hij daar. Aan de hand van een overheidsfunctionaris is hun achtjarige zoon Jacob teruggekeerd. Normaliter is het een plezierige aangelegenheid wanneer een verloren gewaand kind veilig naar zijn ouderlijk huis terugkeert maar Lucille en Harold zijn allesbehalve uitzinnig van vreugde. Hun zoon Jacob, hun innige geliefde zoon Jacob is namelijk dood. Al vijftig jaar.
De wereld wordt opgeschrikt door een angstaanjagend fenomeen: doden keren terug naar het rijk van de levenden. Sommigen duiken in hun eigen woonplaats op terwijl anderen ver van huis blijken te zijn. Ze worden de Teruggekeerden genoemd. Lucille heeft de Teruggekeerden altijd verfoeid. Ze noemde hen duivels. Maar nu is Jacob terug en Lucille kan niet anders dan haar kind liefdevol in haar armen sluiten. Zelf is ze inmiddels een oude vrouw maar Jacob is geen dag ouder dan hij was op de dag dat hij stierf. Lucille beseft dat het niet kan. Dit kind dat zo sprekend op haar Jacob lijkt, kán haar Jacob niet zijn. Toch geniet ze al snel met volle teugen van de aanwezigheid van het jongetje. Haar vooroordelen zijn als sneeuw voor de zon verdwenen en ze zet zich fanatiek in voor de belangen van de steeds groter wordende groep Teruggekeerden. Harold heeft meer moeite met de aanwezigheid van Jacob. Hij vindt het moeilijk om aan zijn gevoelens voor het kind toe te geven.
Het aantal Teruggekeerden groeit explosief. Ze blijven maar opduiken en de onrust neemt toe. Steeds meer mensen geven openlijk aan hun aversie tegen de Teruggekeerden toe en er ontstaan opstootjes. Aanvankelijk werden alle Teruggekeerden keurig thuis afgeleverd maar al snel is dat niet meer mogelijk. Er zijn er simpelweg te veel en grote groepen Teruggekeerden worden opgevangen in bijvoorbeeld schoolgebouwen. Nog steeds is niet duidelijk wie of wat de Teruggekeerden zijn. Zijn het dezelfde mensen of toch niet? Waar zijn ze al die tijd geweest en…gaan ze nu nooit meer weg? Zoals altijd roept de angst voor het onbekende gevoelens van haat en agressie op. De opstootjes veranderen in rellen en aanvallen en de wereld stevent onherroepelijk op een ramp af.
In het naschrift schrijft auteur Jason Mott dat hij in juli 2010 heel levendig over zijn overleden moeder droomde. In de bewuste droom zat ze ineens bij hem aan de keukentafel en spraken ze over het leven dat Jason na de dood van zijn moeder heeft geleid. De droom maakte indruk en uiteindelijk sprak hij er met een vriend over. Zijn vriend reageerde als volgt: “Stel je eens voor dat ze écht terugkeerde, gewoon voor één avond. En stel je eens voor dat zij niet de enige was. Wat dan?” Dankzij deze zinnen is het boek De teruggekeerden een feit.
Het verhaal zet de lezer aan het denken. Hoe zou je zelf reageren als de doden zich ineens weer bij de levenden zouden voegen? Zou je dierbaren opnieuw omarmen of zou angst je in zijn greep houden? Zou je de teruggekeerde doden steunen of zou je hen als vijanden beschouwen? Natuurlijk is het verhaal niet realistisch maar er gebeuren in het leven wel vaker dingen die we niet verwachten. De grote vraag is: Hoe gaan we daar mee om? De teruggekeerden gaat over liefde, naastenliefde en ruimhartigheid en over het ontbreken ervan. Het boek is indringend maar ook bedachtzaam geschreven en heeft me tot de laatste bladzijde geboeid.
ISBN 9789034753212 | paperback | 384 pagina's| Harlequin Holland | augustus 2013
Vertaald door Karin Jonkers
© Annemarie, 26 september 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
De teruggekeerden
Jason Mott
Harold Hargrave is verbijsterd, geschokt en wil het niet accepteren, maar op een dag staat ook bij hem een ‘teruggekeerde’ aan de deur: Jacob, het achtjarige zoontje dat hij en zijn vrouw Lucille 50 jaar geleden verloren hebben, is teruggekeerd uit de dood. Vele anderen zijn hem al voorgegaan, het land wordt overspoeld door mensen die overleden waren en nu weer fit en wel bij hun familie aankloppen. Alleen: zij hebben nog de leeftijd die ze hadden ten tijde van hun overlijden terwijl voor de levenden de tijd niet stilgestaan heeft.
Lucille en Jacob hebben na vijftig jaar niet de energie voor zo’n jong kind. Lucille doet haar best, maar Harold wil eigenlijk helemaal niet. Dat wezen is zijn zoon niet. Dat kan niet. Maar het joch is vertrouwd, zijn gedrag onschuldig en ontwapenend en zijn vrouw is dolblij. Harold moet er wel in mee gaan.
Tenslotte is het een feit: overal duiken ze op, steden worden te klein voor al die teruggekeerden. En omdat ze niet altijd terugkomen op de plaats waar ze overleden zijn, zijn ze ook vaak ontheemd. De overheid begint kampen in te richten, claimt scholen en andere openbare gebouwen om ze onder te kunnen brengen.
De situatie loopt, zoals iedereen begrijpen kan, danig uit de hand. Hoe moet dit verder?
Eigenlijk is het gegeven te gek voor woorden. Het is daarom des te knapper dat Jason Mott de lezer overtuigt. Je gaat mee in het verhaal dat eigenlijk niet goed kan aflopen. Maar waar je misschien een depressief verhaal verwacht, wordt het dat helemaal niet.
Het is een verhaal over hoop, over bezinning. Menigeen heeft het wel gewenst: nog één keer die dierbare in de armen sluiten, nog de mogelijkheid hebben om te vergeven. Als de doden inderdaad terugkeren, is die mogelijkheid er. Maar wat doe je dan?
Behalve het verhaal van Jacob worden er ook andere 'gevallen' besproken. Die onderbreken het hoofdverhaal in korte cursieve stukjes, en maken het aannemelijker dat niet alleen Harold en Lucille te maken hebben met een bizarre gebeurtenis als deze, en tonen aan dat het een probleem is dat de gehele wereld treft. Onvoorstelbaar!
Omdat Mott dit gegeven erg uitvergroot door geen grenzen te stellen, wordt het een surrealistisch verhaal, waar de lezer nieuwsgierig van wordt: hoe gaat dit aflopen?
ISBN 9789034753212 | Paperback | 384 pagina's | Harlequin Holland | 27 augustus 2013
Vertaald uit het Engels door Karin Jonkers
© Marjo, 11 september 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
De Teruggekeerden
Jason Mott
De inwoners van het stadje Arcadia in de staat Arkansas zijn verbijsterd. Om met dominee Peters uit het boek te spreken: 'Het zijn interessante tijden die de mensen meemaken'. Doden keren wereldwijd terug uit de dood en er is een federaal bureau opgezet om elke Teruggekeerde terug naar huis te brengen. Maar daar staat niet iedereen om te springen. Lucille Hargrave wel; zij is dolblij wanneer ze vijftig jaar na zijn tragische dood haar 8-jarig zoontje Jacob weer in de armen kan sluiten. Haar man is sceptischer: hij wil 'het' niet in huis hebben; dit kan zijn zoon niet zijn.
De angst en onrust onder de bevolking breidt zich steeds sneller uit naarmate er meer Teruggekeerden komen.
Geloof, hoop en liefde; zo is het centrale thema van het boek te typeren, naast andere universele topics als vergeving en verzoening. Jason Mott heeft een meesterlijk debuut geschreven over een onderwerp waar iedereen die een geliefde heeft verloren, wel eens van droomt: hem of haar nog een keer in je armen te kunnen sluiten, mee te kunnen praten, in het reine te komen met onafgedane zaken. Dat zoiets niet zo eenvoudig is als het wel lijkt, beschrijft 'De Teruggekeerden'. Mott houdt de lezer een onbarmhartige spiegel voor waaruit blijkt dat het laagje beschaving dat ons bedekt soms maar heel dun is. Veel van de vragen die worden gesteld worden niet beantwoord: waar komen de Teruggekeerden vandaan, waarom zijn ze terug, wat is er met ze gebeurd? Maar daar gaat het hier ook niet om; van belang is de impact op de 'gewone' mensen en hoe zij reageren op de onvoltooid verleden tijd.
Ondanks de heftige thema's heeft de auteur een prachtig, toegankelijk en vlot leesbaar boek geschreven, dat leest als een spannende roman. Sfeertekening, karakters, plot; het past allemaal naadloos in elkaar.
Jason Mott is van huis uit dichter en hij studeerde poëzie en literatuur een de University of North Carolina. Zijn gedichten hebben hem onder andere een nominatie voor de prestigieuze Pushcart Prize Award opgeleverd. Met dit debuut bewijst hij ook op het gebied van proza zijn mannetje te staan. Het boek is inmiddels verwerkt tot een televisieserie met als titel 'Resurrection'.
ISBN 9789034753212 Paperback 384 pagina's Harlequin Holland 27 augustus 2013
Vertaald door Karin Jonkers
Joanazinha, 27 augustus 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER