Max van Olden

Het zwarte dossier
Max van Olden

Riemke wil graag volwaardig advocaat worden, maar het werk vraagt veel van haar, omdat ze ook nog alleenstaande moeder is van een vijfjarig zoontje. En daarnaast tijd probeert te besteden aan een nieuwe vriend. De driejarige periode als stagiaire op een advocatenkantoor op de Zuidas is bijna ten einde als ze op een dag een zwarte map vindt op haar stoel. Ze weet wat dat betekent: haar laatste kans. Ze heeft immers al enkele fouten gemaakt en met haar directe baas, Margot, met wie ze familierechtszaken doet, klikt het niet zo goed.

Nu ligt er het zwarte dossier: haar cliënt is Sjoerd Tervoort, die een kort geding wil aanspannen tegen Novak Petroviç, die in de gevangenis zit. Daar heeft hij een dichtbundel geschreven om met het leven in het reine te komen, en Tervoort wil niet dat die bundel gepubliceerd wordt. Er zou een code in staan voor handlangers van Petroviç, om Tervoort uit de weg te ruimen.

Het is een vreemde zaak en Riemke heeft maar een paar weken de tijd, de bundel ligt binnen twee weken in de winkels. Riemke gaat onmiddellijk in gesprek met haar cliënt en die vertelt hoe hij Petroviç, vluchteling uit voormalig Joegoslavië, opgevangen heeft en hem de taal heeft geleerd. Hij trok zijn handen af van zijn protegé toen die betrokken bleek bij een overval op een juwelier. Nadat Tervoort hem, overigens pas na zeven jaar – aangaf, belandde Novak in de gevangenis. Nu zint hij op wraak, en moet de publicatie van het boek tegengehouden worden. Als Tervoort laat op de avond aan de deur staat om haar te waarschuwen – ‘ze’ weten dat zij zijn advocaat is en loopt dus ook gevaar. Op Tervoorts aandringen gaat ze mee naar een veilige plek. Enigszins naïef misschien, maar als je verantwoordelijk bent voor een vijfjarig kind denk je misschien niet al te helder.

'We staan op de dodenlijst, het spijt me, Riemke.'
Het woord dodenlijst dringt niet tot haar door. Het is een woord uit een film, niet iets dat hoort bij haar leven. 'Sjoerd, wie of wat is die uitgeverij? Heb je dat gecheckt? Verdomme!' zegt ze, harder dan ze wil. Ze voelt hoe een golf van paniek komt aanrollen en over haar heenspoelt, een paar seconden lijkt het alsof haar hoofd uit elkaar spat. Ze probeert haar gedachten op iets anders te richten maar het lukt niet en haar ademhaling slaat op hol.'

De volgende dag ontdekken haar collega’s dat ze niet op de zitting is verschenen, net zo min als de eiser. Waar zijn ze gebleven? Ook Joost, de nieuwe vriend maakt zich zorgen.Terecht blijkt. Riemke is in een gevaarlijke situatie verzeild geraakt.

De schrijver Max van Olden is zelf advocaat, dus die kant van het verhaal zal wel kloppen, maar het criminele avontuur lijkt op flinke duimzuigerij. Niet dat het dan minder spannend is, dat is niet het geval: als lezer wil je absoluut weten hoe dit allemaal afloopt. Van Olden geeft je waar voor je geld, het is superspannend! De schrijfstijl in de tegenwoordige tijd en vrij korte zinnen is goed gekozen.

Max van Olden (1973) debuteerde met Lieve edelachtbare en won daarmee de Schaduwprijs 2016. Ook werd hij genomineerd voor de Hebban Thriller Debuutprijs. In 2017 verscheen De juiste man, een psychologische en gelaagde thriller met een ingenieuze plot, die op de longlist van De Gouden Strop belandde. Het zwarte dossier is een waardig opvolger!

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De juiste man
Max van Olden

Oscar Seefelt kan het niet achter zich laten. Al twintig jaar lang lukt het hem niet de vreselijke gebeurtenis van zich af te zetten en zijn leven te hervatten. Voor die vreselijke avond in 1996 was zijn leven goed. Hij was een succesvol advocaat en hard op weg een felbegeerde plek in de maatschap in de wacht te slepen. Vier jaar eerder was hij met zijn vrouw Karin en tienerzoon Jelte naar een boerderij verhuisd. De vele klusjes in de buitenlucht vormden een uitstekend tegenwicht voor zijn intensieve werkdagen. Oscar was gelukkig, oprecht gelukkig.

Op de avond dat alles veranderde, was Oscar laat thuis. Hij had een lange cursusdag achter de rug. Jelte was nog niet thuis. Hij was te laat. Oscar probeerde Karin gerust te stellen. Jelte wachtte vast even tot het wat minder hard regende, of misschien zat hij net midden in een portje Risk. Toch was Oscar er zelf ook niet gerust op. Net als Karin besefte hij maar al te goed hoe hard er op de dijk werd gereden. Onder het mom dat Jelte misschien een lekke band had gekregen, besloot hij de jongen tegemoet te rijden.

De dijk was afgezet. Een politieagent sommeerde hem een andere route te nemen. Oscar liet zich niet wegsturen. Hij vertelde dat hij zijn veertienjarige zoon zocht. Zijn zoon die over de dijk onderweg naar huis was. Oscar werd apart genomen. Nadat hij het uiterlijk van zijn zoon had beschreven, werd hem verteld dat er een aanrijding met dodelijke afloop had plaatsgevonden. Oscar werd mee naar het lichaam genomen. Midden op de weg lag Jelte. Zijn ogen staarden in het niets.

Oscar wist meteen wie verantwoordelijk voor de dood van zijn kind was. Zijn collega en grootste concurrent Alexander Henzel had die dag dezelfde cursus gevolgd, waarna hij zich flink volgegoten had. Vervolgens was hij gewoon in zijn auto gestapt. Oscar wist precies welke route Alexander had genomen. Zijn collega reed immers lange tijd als een dolleman achter hem. Toen Oscar de afslag naar de boerderij nam, stoof de auto van Alexander weg, de dijk op. Alexander had zijn zoon gedood, Oscar wist het zeker.

Enkele uren na het ongeluk raakte Alexander in Frankrijk bij een eenzijdig ongeval betrokken. Zijn auto lag in de prak. Oscar besefte meteen dat Alexander bewust op de stilstaande tractor was gebotst om het bewijsmateriaal te laten verdwijnen. Nu kon niemand meer zien dat de auto voor het ongeluk al beschadig was geweest. Oscar ging op kantoor de confrontatie met de moordenaar van zijn zoon aan. Alexander ontkende alles en niet lang na het voorval werd Oscar gevraagd niet meer terug te komen. Niemand nam zijn verhaal serieus.

In de jaren die volgden raakte Oscar alles kwijt. Zijn huwelijk sneuvelde en hij mocht zijn beroep niet langer uitoefenen. Oscar ging door een diep dal maar krabbelde op. Tegenwoordig werkt hij als zelfstandig advocaat. De dood van zijn zoon heeft hij nog altijd niet verwerkt. Alexander gaat nog altijd vrijuit en binnenkort is de moord verjaard. Wanneer een nieuwe cliënt een zaak tegen Alexander aan wil spannen, hapt Oscar toe. Krijgt hij eindelijk de kans de dood van zijn zoon te wreken?

De juiste man is het tweede boek van schrijver en advocaat Max van Olden. Met zijn debuut Lieve edelachtbare sleepte hij de Schaduwprijs 2016 in de wacht. De juiste man heeft me diep geraakt. Oscar is een gebroken man. De enige zekerheid die hij in zijn leven heeft, is dat de man die hem zijn kind heeft ontnomen, fluitend en ongestraft door het leven gaat. Zijn arrogante oud-collega heeft zijn kind gedood en zich daar nooit voor verontschuldigd. Hoewel de weinige mensen in zijn leven er nog altijd op aandringen zijn woede en frustratie los te laten, is Oscar daar niet toe in staat.

De nieuwe cliënt biedt Oscar een mogelijkheid Alexander voor het blok te zetten. In Oscars hoofd ontvouwt zich een plan dat zowel briljant als beangstigend is. Zal het Oscar lukken de gevierde advocaat ten val te brengen? Oscar is bereid ver te gaan, heel ver.

Door de diepgaande schrijfstijl van Max van Olden leefde ik enorm met Oscar mee. Zal wraak hem wel gemoedsrust kunnen schenken? Wat als Oscar al twintig jaar achter de verkeerde dader aanzit? Door de intensiteit van het verhaal zal ik Oscar niet snel vergeten. Ik ben benieuwd welke prijzen Max van Olden met deze voortreffelijke thriller in de wacht zal slepen!

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER