Jax Miller

Mijn naam is vrijheid
Jax Miller

Twee minuten en zeventien seconden. Freedom Oliver teert er al jaren op. Al achttien jaar lang woont ze, kinderloos, in een stoffig dorpje ergens in Oregon. Achter de bar van rockcafé Whammy Bar heeft ze geleerd hoe ze mannen moet weren. Het leven is hard en uitzichtloos. Overdag houdt Freedom zich staande maar zodra de duisternis invalt, kan ze de verleiding niet langer weerstaan en wordt ze steevast stomdronken. Vrijwel elke dag bekommert plaatselijke politieman Mattley Delaney zich om haar. Het naar huis slepen van Freedom vormt haast een ritueel. Overdag houdt Freedom haar geheimen voor zich maar ’s-nachts deelt ze haar verdriet met wie het maar horen wil. De discrete Mattley probeert er maar niet naar te luisteren.

Freedom heeft talloze brieven geschreven. Brieven dus ze niet durfde te posten. Op die ene keer na dan maar toen heeft ze de auto van de postbezorger in brand gestoken zodat de brieven hun eindbestemming niet zouden bereiken. De leegte die zich al jaren in Freedoms lichaam ophoopt, slokt haar langzaam op. De medicatie die ze uit haar mond spaart, verzamelt ze in een pot. Het is Freedoms zelfmoordpot. Op een dag zal ze alle pillen innemen. Dit leven houdt ze niet lang meer vol.

Achttien jaar lang was Freedom veilig. Haar zwager Matthew zat een gevangenisstraf uit voor de moord op Freedoms echtgenoot Mark. Een moord die eerst Freedom aangerekend werd. Freedom kreeg een uitweg aangeboden. Ze mocht in een getuigenbeschermingsprogramma verdwijnen. En Freedom verdween. Ze wierp haar echte naam af en deed afstand van haar kinderen. Uit liefde, niet uit onverschilligheid. Een leven op de vlucht, is immers geen leven voor kinderen. Haar zoon en dochter groeiden op in een fantastisch adoptiegezin. Freedom had het juiste voor haar kinderen gedaan.

Wat Freedom niet weet, is dat de adoptieouders van haar kinderen hun ware gezicht niet aan de buitenwereld tonen. Haar zoon Mason heeft inmiddels geen contact meer met zijn adoptieouders. Hij is verstoten. De jongere Rebekah is zwaar godsdienstig. Zo is ze opgevoed. Toch verschijnt ze op een avond met afgeknipt, gebleekt haar in een bar. Ze draagt een spijkerbroek en een strak T-shirt. Rebekah huilt. Een vervelende vrachtwagenchauffeur dringt zich aan haar op en Rebekah vlucht naar buiten. Daarna wordt er niets meer van haar vernomen. Rebekah wordt vermist.

Wanneer Freedom hoort dat haar kind verdwenen is, slaat de angst in alle hevigheid toe. Matthew is inmiddels op vrije voeten en ze weet maar al te goed hoe gevaarlijk hij is. Heeft hij haar dochter gevonden? Probeert hij Freedom via haar kinderen te straffen? Freedom aarzelt geen moment. Ze moet haar dochter vinden. Haar redden. Freedom was jarenlang onzichtbaar maar nu zal ze de rest van de wereld niet langer schuwen. Haar kinderen hebben haar nodig. Freedom is nog altijd hun moeder, ook al weten ze dat zelf niet.

Mijn naam is vrijheid is het debuut van de Amerikaanse schrijfster Jax Miller, die tegenwoordig in Ierland woont. Het verhaal kenmerkt zich door een ruwe schrijfstijl met vrij grof taalgebruik. Aanvankelijk beviel deze schrijfstijl me niet erg en Freedom kon niet op mijn sympathie rekenen. Toen er mondjesmaat steeds meer informatie over het verleden van Freedom werd toegevoegd, veranderde ik van mening. Het verhaal werd steeds intenser.

De geharde Freedom transformeerde in een vrouw met een verbijsterend verleden. Een vrouw die een mengeling van medelijden en bewondering in me opriep. Een moeder die voor haar kinderen vocht. Toen Freedom het slachtofferschap afwierp, verrees er een vrouw die kracht uit een oerinstinct putte. Een niet te onderschatten vrouw.

Mijn naam is vrijheid is een ruwe bolster met een blanke pit. Een veelbelovend debuut.

ISBN 9789023493990 | paperback | 367 pagina's| Cargo | mei 2016
Vertaald door Danielle Stensen en Marion Drolsbach

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER