Tim Weaver
Nooit meer terug
Tim Weaver
Het huis geurde naar bloemen, koffie en kaarsen. De tafel was gedekt, overal lag speelgoed en in de woonkamer stond de tv aan. Op de oprit stonden de auto’s van het gezin en bezoekers werden door de hond verwelkomd. In het huis van Carrie, haar man Paul en hun dochters Annabel en Olivia bruiste het van het leven, maar van het gezin zelf ontbrak ieder spoor. Het water in de pan met aardappels was verdampt en de koteletjes waren zwart geworden. Volgens Carries zus Emily was het alsof het gezin van het ene op het andere moment was vertrokken. Er waren geen sporen van geweld. Het enige wat opviel was een groot pak melk dat op de vloer lag. Alle melk was eruit gestroomd.
David Raker zou zich niet met de zaak moeten bemoeien. Hij is vijf maanden geleden gestorven. Zijn hart stond minutenlang stil. Toch leeft hij nog. Teruggekeerd uit de dood, als het ware. David zit nog altijd midden in het herstelproces. Hij heeft Londen de rug toegekeerd om in de cottage van zijn overleden ouders op krachten te komen. Toch lukt het David niet om het verzoek van zijn jeugdliefde Emily te negeren. Hij is immers gespecialiseerd in vermissingszaken. Hij is de man die verlorenen opspoort en met hun familie herenigd. Het voelt haast als een verplichting. Een drang die hij niet kan negeren.
De plaatselijke politie heeft niet veel met de vermissingszaak gedaan. Davids onderzoek wordt niet op prijs gesteld. Probeert de politie iets te verbergen? David vermoedt van niet. Men houdt gewoon niet van buitenstaanders die zich met hun zaken bemoeien en bovendien viel er niks te onderzoeken. Carrie en haar familie zijn op ongebruikelijke wijze verdwenen maar er is niets dat erop wijst dat het gezin problemen had. Na een zware tijd, ging het ze juist weer voor de wind. Toch zijn ze van het ene op het andere moment verdwenen. Het is alsof ze in het niets zijn opgelost. Wat is er gebeurd? Zijn ze vrijwillig vertrokken of is hen iets overkomen?
In het kustdorp waar David verblijft, is de politie druk met een ongewone vondst. Er is een lichaam aangespoeld. Het is gevonden door een jongetje dat naar visaas zocht. David volgt het nieuws op de voet en probeert tevergeefs informatie van de plaatselijke politie los te krijgen. Heeft het lichaam iets met de verdwijning van Emily’s familie te maken? En dan stuit David eindelijk op een aanwijzing. Het is zo summier dat het hij het makkelijk over het hoofd had kunnen zien. Toch besluit David zijn vondst als uitgangspunt voor zijn verdere onderzoek te gebruiken. Hij weet niet dat zijn speurwerk nauwlettend in de gaten wordt gehouden. Vijf maanden geleden keek hij de dood in de ogen maar ook nu wijkt de man met de zeis niet van zijn zijde.
Nooit meer terug is niet het eerste boek over David Raker maar het is prima als standalone te lezen. Tim Weaver – woonachtig in het toeristisch Bath - maakt dat de lezer nieuwsgierig naar de vorige boeken over Raker wordt maar beslist niet in het duister tast. De sfeer van het verhaal wordt bepaald door een grimmige verhaallijn en het eens zo zonnige leven van het vermiste gezin, wat een interessant contrast oplevert. Wat is er toch met het gezin gebeurd? Wie werkt David bewust tegen en wie houdt om persoonlijke redenen informatie achter?
Nooit meer terug is spannend, kent verrassende verhaalwendingen en biedt een ontknoping die me kippenvel bezorgde. Deze thriller zit uitstekend in elkaar. Lukt het jou om dit boek langzaam te lezen? Mij is het niet gelukt!
ISBN 9789022571200 | paperback | 560 pagina's| Boekerij | september 2015
Vertaald door Marjolein van Velzen
© Annemarie, 8 oktober 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER