Jane Shemilt
De dochter
Jane Shemilt
Het leven van Jenny Malcolm loopt op rolletjes. Haar werk als huisarts in Bristol slokt veel van haar tijd op maar gelukkig vinden haar tweelingzoons Theo en Ed en hun 15-jarige zusje Naomi dat geen enkel probleem. Jenny’s kinderen zijn zelfstandige en tevreden tieners. Echtgenoot Ted maakt lange dagen in het ziekenhuis waar hij als chirurg werkzaam is. Soms vindt Jenny het jammer dat hij ook veel avonden in het ziekenhuis doorbrengt maar dat hoort nu eenmaal bij zijn baan.
Naomi heeft de hoofdrol in de schoolmusical bemachtigd. De première is een groot succes en Naomi krijgt lovende kritieken. Jenny is trots op haar dochter maar ze is ook blij dat het musicalgebeuren nu bijna achter de rug is. Naomi ziet er de laatste tijd moe uit, de musicalrepetities hebben het tienermeisje duidelijk uitgeput. Toch geeft Jenny haar dochter toestemming voor een etentje met de cast. Ze vindt het niet prettig dat het diner op een doordeweekse avond plaatsvindt maar ze gunt haar dochter een leuke tijd. Na enig gekibbel wordt afgesproken dat Naomi om 23:30 uur weer thuis zal zijn.
Maar Naomi komt niet thuis. Niet om 23:30 uur en ook niet op een ander tijdstip. Naomi is weg. Jenny en Ted schakelen de politie in. In eerste instantie proberen de politiemensen de doodongeruste ouders te sussen maar al snel delen zij de zorgen van Jenny en Ted. Naomi heeft gelogen. Er was helemaal geen etentje. Naomi is al veel langer weg dan in eerste instantie vermoed werd. Ook is er meerdere keren een man bij het schooltheater gesignaleerd. Jenny’s grootste nachtmerrie komt uit: iemand heeft haar innig geliefde dochter ontvoerd. Zal Naomi nog leven? Is ze mishandeld, verkracht of misschien zelfs vermoord? Haar dochter heeft haar nodig. Elke porie van Jenny’s lichaam ademt moederinstinct uit. Ze wil haar kind beschermen, als een leeuw voor haar kind vechten, maar ze staat machteloos.
Een jaar na Naomi’s verdwijning woont Jenny samen met haar hond Bertie in een cottage in Bristol. Het intense gemis van haar dochter beheerst haar leven volledig. Jenny gaat de medemens zoveel mogelijk uit de weg. Contact met haar gezin is er wel. Theo zit inmiddels in het buitenland en Ed slijt zijn dagen in een kliniek. Ted stuurt haar regelmatig een ansichtkaart zonder tekst. Nog altijd weet Jenny niet wat er met haar dochter is gebeurd. Keer op keer beleeft ze de weken voor Naomi’s verdwijning opnieuw.
Jenny beseft dat ze zichzelf voor de gek heeft gehouden. Haar leven liep helemaal niet op rolletjes en misschien heeft ze haar kinderen zelfs tekort gedaan. Heeft ze door haar drukke baan niet genoeg aandacht aan haar gezin besteed? Waarom heeft ze niet gemerkt dat Naomi veranderde, dat ze geheimen met zich meedroeg. De geheimen van Naomi waren geen onschuldige kindergeheimen, het waren geheimen die een ouderlijk ingrijpen vereisten. Jenny was te druk met haar eigen beslommeringen. Jenny zag haar kinderen wel maar ze keek niet goed genoeg.
In De dochter wisselt auteur Jane Shemilt heden en verleden met elkaar af. Een deel van het verhaal speelt zich een jaar tot veertien maanden na de verdwijning van Naomi af. Andere verhaaldelen gaan over de weken voor en na de avond van het etentje. De fragmenten zijn kort en intens. Het verhaal kroop onder mijn huid en ook als ik even niet las, bleef het door mijn hoofd spoken. Wat is er met Naomi gebeurd? Waarom zit Ed in een kliniek en waarom woont Jenny moederziel alleen in een cottage in Dorset?
Wat dit verhaal zo intrigerend maakt is het bewustwordingsproces dat Jenny doormaakt. Ze beseft dat ze zichzelf heeft voorgelogen. Ze was niet de moeder die ze pretendeerde te zijn. Haar ontbrekende aanwezigheid had haar kinderen van haar vervreemd. Ook het huwelijk van Jenny was niet zo perfect als ze graag wilde geloven. Jenny ziet de waarheid moeizaam maar dapper onder ogen terwijl ze nog altijd zoekt naar haar dochter. Haar dochter die geheimen had, haar dochter die ze niet zo goed kende als ze dacht. Maakt het verschil? Maken de leugens van Naomi het gemis minder?
De dochter is het debuut van Jane Shemilt. De ervaring en inzichten die ze tijdens haar werk als arts en psychologe heeft opgedaan, zijn verwerkt in een indringende thriller over moederliefde en zelfinzicht. Door de gekozen schrijfstijl waarbij korte fragmenten en verschillende tijdstippen elkaar afwisselen kon ik niet meer stoppen met lezen. Ik moest en zou weten hoe het zat. Een simpelweg perfect debuut.
ISBN 9789044344677 | paperback | 320 pagina's | The House of Crime | september 2014
Vertaald door Davida van Dijke
© Annemarie, 3 oktober 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER