Jackie Bateman
Dorst
Jackie Bateman
Nadat Oliver een korte gevangenisstraf heeft uitgezeten, besluit hij een nieuw leven op te bouwen in het Schotse dorpje Dalbegie. Hij neemt zijn intrek in een huis dat hem voldoende privacy biedt en houdt zich in eerste instantie op de achtergrond. Vanuit zijn nieuwe stulpje kan hij zijn dorpsgenoten ongemerkt gadeslaan en al snel trekt Lauren zijn aandacht. Hij vindt haar de ideale vrouw.
Lauren is een alleenstaande moeder. Haar ex-man heeft haar mishandeld en lange tijd heeft ze niet in de liefde geloofd. Wanneer ze kennismaakt met Oliver begint Lauren te ontdooien. Ze valt als een blok voor de mysterieuze man die elke dag een exemplaar van de Times koopt in de winkel waar ze werkt. Oliver negeert de wulpse toenaderingspogingen van Laurens knappe collega volkomen en gedraagt zich ronduit charmant tegen Lauren zelf. En dan vraagt hij haar eindelijk uit. Lauren hapt meteen toe. Tijdens het tweede afspraakje gaat het mis. Lauren komt niet meer thuis. Oliver weet precies waar ze is maar hij houdt zijn mond. Lauren is zijn achttiende slachtoffer.
Lizzy, de twaalfjarige dochter van Lauren, is in eerste instantie boos op haar moeder. Waarom heeft Lauren haar een hele nacht alleen gelaten? Lauren heeft niemand over haar afspraakjes met Oliver verteld en Lizzy denkt dat haar moeder een avond met haar vriendinnen heeft doorgebracht. Wanneer blijkt dat niemand weet waar Lauren is, slaat de ongerustheid toe. Waar is Lauren? Na een paar eindeloos durende dagen wachten, neemt de politie de verdwijning van Lauren eindelijk in behandeling. Lizzy heeft inmiddels haar intrek genomen bij Maureen, de zus van Lauren.
Lauren komt niet terug en elk spoor dat de politie volgt, loopt dood. Lizzy blijft bij Maureen wonen en mist haar moeder vreselijk. Maureen is druk met haar jonge kinderen en heeft nauwelijks tijd voor haar nichtje. Lizzy wordt aan haar lot overgelaten. Het interesseert niemand dat ze niet meer naar school gaat. Het lijkt niemand te deren dat ze al haar haren afknipt en samen met haar vriendje sterke drank nuttigt. Ook boeit het niemand dat Lizzy drugs gaat gebruiken. Slecht één iemand houdt haar in de gaten. Ongemerkt. Het is Oliver.
In Dorst maakt schrijfster Jackie Bateman gebruik van verschillende schrijfstijlen. De drie hoofdpersonen – Lauren, Oliver en Lizzy – vertellen elk hun eigen verhaal. De niet al te slimme Lauren komt behoorlijk naïef over terwijl Lizzy zich van vrij grove taal bedient. Het taalgebruik van Lauren en Lizzy vind ik niet mooi en daarom greep het verhaal me niet echt aan. Ook is niet alles even geloofwaardig. Oliver vertelt zijn verhaal wat verfijnder maar ook in zijn versie van het verhaal ontbreekt diepgang. Toch is het verhaal boeiend genoeg om door te blijven lezen, de ironische afloop is goed bedacht. Ook vind ik de invalshoek goed gekozen. Vaak staan het slachtoffer of de moordenaar centraal in een thriller maar in dit verhaal draait het vooral om Lizzy. Het lot van Lauren is vreselijk maar Lizzy blijft achter. Lizzy weet niet wat er gebeurd is. Lizzy moet opgroeien zonder moeder.
De moordenaar legt het lot van zijn slachtoffers vast op een geheime website. Achterin het boek staat de betreffende website vermeld evenals de inloggegevens. Het is een onschuldige pagina over bloemen maar wie goed heeft opgelet weet waar de geheime link naar de werkelijke site zich bevindt. Wie inlogt voelt zichzelf even ook een voyeur. Een originele toevoeging. Dorst heeft mij dan misschien niet volledig overtuigd maar met dit thrillerdebuut heeft Jackie Bateman wel degelijk de SFU Writer’s Studio First Book Competition gewonnen.
ISBN 9789023485070 | paperback | 304 pagina's| Cargo| april 2014
Vertaald door Auke Leistra
© Annemarie, 28 april 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER