Antonio Hill

De wraak van de honden
Antonio Hill

Een vrouw springt voor de metro. Dat is toch geen zaak voor inspecteur Héctor Salgado? Maar zijn agent Fort roept hem er wel bij: er is iets raadselachtigs aan deze zelfmoord. Er is een mobieltje gevonden waarop niets staat, behalve een foto van drie honden die aan een boom zijn opgehangen, met een bericht erbij: ‘vergeet het niet’. En op de bewakingscamera’s is te zien dat de vrouw, Sara Mahler, steeds schichtig om zich heen keek. Toch moord dus?

Als Salgado de zaak gaat onderzoeken, ontdekt hij een verband met een gezinsdrama dat een paar maanden eerder plaatsvond: De man die zijn vrouw en kind doodde en toen zichzelf, werkte bij hetzelfde kantoor als de vrouw. Gaspar Rodenas had eigenlijk geen enkele reden om deze moorden te plegen, dus wat was er aan de hand? Als Salgado en Fort gaan graven, ontdekken ze dat een achttal werknemers van hetzelfde kantoor meegedaan hebben aan een teambuildingsweekend: behalve Sara en Gaspar was hun baas Silvia Alemany er. Zij is de zus van de eigenaar en eigenlijk degene die het familiebedrijf in cosmetica runt.

Silvia is verloofd met César Calvo, de chef van het magazijn. Niet direct Victors keuze. Maar wel die van Silvia’s dochter. Dan is er financieel directeur Octavi Pujades, die zich al even niet meer op kantoor laat zien, omdat hij zorgt voor zijn echtgenote die terminaal is. En de homoseksuele Braïs Arjona, manager van de verkooplijn, laborant Manel Caballero en Amanda Bonet, verantwoordelijk voor het design, waren er ook dat weekend. Wat is er gebeurd? Salgado wil het graag weten, maar deze mensen hebben blijkbaar een pact gesloten: ze zwijgen in alle talen over wat er gebeurd is. Tot er opnieuw een dode valt, er chantage in het spel is, en de zaak toch wel erg angstig wordt.

Naast deze plot is er het privéleven van de inspecteur: zijn vrouw is verdwenen, en nu moet hij hun vijftienjarige zoon in z’n eentje opvoeden. Hij is weinig thuis, en de jongen is een echte puber, dus dat valt niet mee. In verband met de verdwijning van Ruth loopt er nog een derde verhaal mee: dat van inspecteur Leire Castro, die zch verveelt nu ze met zwangerschapsverlof thuis zit. Zij besluit het onderzoek naar de verdwijning weer op te pakken. Salgado zelf is toch van de zaak afgehaald, niemand hoeft te weten dat zij verder zoekt. En ze vindt dat zij onbevooroordeeld is en vast een betere kijk op de zaak heeft. Daar vergist ze zich toch enigszins in.

Het is een beetje irritant: het verhaal over het teambuildingsweekend wordt wel afgerond, maar dat van Ruth niet. Daar moet duidelijk nog een derde boek aan te pas komen. ‘De wraak van de honden’ is namelijk al deel twee en als je dat eerste deel ‘Dodelijke zomer’ niet gelezen hebt, mis je toch het een en ander. De verschillende verhaallijnen passen niet bij elkaar, en daarom leest het verhaal niet vlot door. Jammer.

ISBN 9789056724801 | paperback | 326 pagina's | Signatuur| augustus 2013
Vertaald uit het Spaans door M. Vanderzee

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

alt De wraak van de honden
Antonio Hill

Inspecteur Héctor Salgado snapt niet waarom hij door de ijverige agent Roger Fort is gevraagd zich naar een metrostation te begeven. Er valt wel degelijk een dode te betreuren maar de jonge vrouw sloeg de hand aan zichzelf door voor de metro te springen. Er is geen misdrijf gepleegd. Agent Fort wil hem echter een opname laten zien die door een bewakingscamera is gemaakt. Op de beelden is duidelijk te zien dat de vrouw onrustig was en steeds om zich heen keek. Werd ze soms door iemand achtervolgd? Er is nóg iets vreemds: de inhoud van de mobiele telefoon van de vrouw lijkt te zijn gewist. Er staat slechts één bericht op dat bestaat uit een tekst en een foto. De foto toont een grote boom waarin drie dode honden hangen. De tekst neemt maar drie woorden in beslag: vergeet het niet.

Héctor besluit de dood van de vrouw, ene Sara Mahler, nader te onderzoeken. Ze werkte als secretaresse bij het cosmeticabedrijf Alemany. Sara was een eenzame vrouw die niet erg geliefd was. Er was niemand die een uitgesproken hekel aan haar had maar ook niemand die haar liefhad. Ze had geen vrienden maar ook geen vijanden. Waarom pleegde Sara Mahler zelfmoord? Heeft het te maken met de afschuwelijke foto? Waar is deze gemaakt en wat heeft het met Sara te maken? Dan doet Héctor een opvallende ontdekking. Nog geen jaar geleden pleegde een andere werknemer van Alemany ook zelfmoord. En dat niet alleen: Gaspar Ródenas doodde ook zijn vrouw en babydochter.

Ondertussen zit agent Leire Castro thuis. Ze is met zwangerschapsverlof en weet dat ze met volle teugen zou moeten genieten van haar rust. Maar Leire verveelt zich. Stilzitten is niets voor haar en bovendien dwingt het nietsdoen haar om na te denken over de toekomst. Leire weet dat ze zal moeten beslissen of ze verder wil met de vader van haar ongeboren kind maar voorlopig wil ze er niet te veel over nadenken. Ze besluit zich te verdiepen in een vermissingszaak. Ruth, de ex-vrouw van Héctor, verdween een half jaar geleden spoorloos. Niemand weet wat er met haar is gebeurd en Héctor is inmiddels, tot zijn grote woede, van de zaak gehaald. Leire weet toestemming los te peuteren om de zaak tijdens haar verlof te onderzoeken. Ze ontdekt iets vreemds over het verleden van Ruth. Zal het te maken hebben met haar verdwijning?

De verdwijning van Ruth loopt als een rode draad door het verhaal. Het is duidelijk dat het ook in een volgend boek over inspecteur Héctor Salgado centraal zal staan. Héctor zelf heeft te kampen met slapeloosheid. Hij mist zijn ex-vrouw en hij vindt het moeilijk om zijn tienerzoon Guillermo alleen op te voeden. Héctor is bang dat Ruth niet meer in leven is en de onzekerheid over haar lot vreet aan hem. Het gure en grauwe winterweer in zijn woonplaats Barcelona past goed bij zijn stemming.

De wraak van de honden – Het vervolg op Dodelijke zomer - boeit van begin tot eind. De personages spreken aan en het verhaal zit goed in elkaar. Het personeel van Alemany zwijgt in alle talen over de dood van hun collega’s terwijl Héctor zeker weet dat zij meer weten over de vermeende zelfmoorden. Het motief is grondig uitgedacht maar toch logisch en overtuigend. Bijzonder is dat deze Spaanse politiethriller doet denken aan thrillers die uit Scandinavië afkomstig zijn. De schrijfstijl van Antonio Hill vertoont grote overeenkomsten met de typisch Scandinavische stijl: sfeervol, sober, melancholiek en sympathiek. Ik heb genoten van dit boek.

ISBN 9789056724801 | paperback | 326 pagina's | Signatuur| augustus 2013
Vertaald door M. Vanderzee

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Dodelijke zomer
Antonio Hill

‘Maar uit liefde vermoord je nooit iemand. Degelijke onzin wordt alleen in tango’s uitgekraamd. Moorden doe je uit hebzucht, wraak of jaloezie, neem dat maar van mij aan.’

Als we kennis maken met Inspecteur Héctor Salgado doen we dat niet op het meest geschikte moment. Hij staat op non-actief omdat hem een proces te wachten staat: in een woede-uitbarsting heeft hij een mogelijke getuige aangevallen, die natuurlijk een aanklacht heeft ingediend. De politie was net een eind op scheut in een onderzoek naar vrouwenhandel, maar dat staat nu weer stil. Men is niet blij met hem.
Maar commissaris Savall weet wel iets te doen voor hem. Na de dood van een jonge man, waarschijnlijk een ongelukkige val uit een zolderraam, belt de moeder van de overledene alsmaar met de commissaris. Ze wil er niet aan dat het een ongeluk was. Twee vliegen in één klap, denkt Savall: Salgado is bezig, de moeder is tevreden.
Maar dan blijkt de zaak van de jongen groter dan die van de aanklacht. En het slachtoffer daarvan, een man die aan voodoopraktijken deed, is verdwenen. Salgado probeert niet te denken aan de gevaren die hij en zijn (ex-)gezin lopen, en concentreert zich op de zaak van de 21-jarige Marc.
Dat de dode jongen iets te maken blijkt te hebben met drugs, is niet zo vreemd, maar er zijn in zijn verleden nog andere voorvallen geweest, die hun tentakels uitstrekken naar het heden.
Als er nog een dode valt, komt alles in een stroomversnelling.

Je zou dit boek een psychologische thriller kunnen noemen, eentje die heel knap in elkaar zit. De titel vind ik niet mooi, misschien was een letterlijke vertaling van ‘El verano de los juguetes muertos’ mooier geweest. Maar gelukkig hoef ik daar niet over te beslissen. Het doet natuurlijk aan het verhaal niets af!
Dit is een veelbelovend debuut.

Antonio Hill is psycholoog van beroep en hij heeft veel boeken vertaald. Daarbij heeft hij ongetwijfeld goed opgelet. Perspectiefwisselingen, klifhangers, flashbacks - soms in tegenwoordige tijd, hetgeen spanningsverhogend werkt - dat maakt allemaal al dat je het boek niet weg wilt leggen. Maar er is meer: ook al is het kort, de zijdelingse thema’s spelen wel degelijk een rol: Eenzaamheid, pedofilie, vooroordelen tegen homofilie, het negatieve nieuws over de Kerk in de afgelopen decennia. Liefde, een hete zomer en misdaad: voilà een donker Barcelona!

ISBN 9789056724306| paperback | 280 pagina's | Signatuur | mei 2012
Vertaald uit het Spaans door M. Vanderzee.