Ruth Rendell (Barbara Vine)

Het buurmeisje
Ruth Rendell

Het is juni 1944 als een groep kinderen de tunnels ontdekt. De tunnels, die ze qanats noemen, zijn gebleven toen de bouw van een nieuw wijkje aan de rand van Londen gestaakt werd. Dat werd gedaan toen de oorlog uitbrak, en in de tussentijd is het terrein begroeid geraakt en een idyllisch speelterrein geworden voor de kinderen. Het was hun geheime plek. Tot op een dag de vader van een van de jongens verscheen en hen wegjoeg. En zoals ze later zouden vertellen: in die tijd gehoorzaamde je aan volwassenen. Ze bleven weg.

Ze hadden er natuurlijk geen idee van waarom ze weg moesten. Ze hadden geen weet van de bezigheden van de man toen die de tunnels voor zichzelf had. Evenmin konden ze iets weten van de moord die in die tijd gepleegd werd. De moeder van een hen verdween. Maar het was heel aannemelijk dat zij was weggelopen met een ander, zoals zijn vader verklaarde. En als er mannen verdwenen, ach, die waren vast in een opwelling het leger in gegaan. Het was een tijd waarin veel gebeurde en het allemaal niet zo duidelijk was. Bovendien werd de jongen ook weggestuurd, en was het spreekwoord 'uit het oog uit het hart' van toepassing.

Zeventig jaar later blijken de gebeurtenissen van 1944 toch nog gevolgen te hebben. Natuurlijk waren er die al eerder: alles wat plaatsvindt, heeft gevolgen. Het was alleen niet duidelijk wat de bron was. De tunnels zijn al lang verdwenen - er is zoals al gepland was - een woonwijk gekomen. De kinderen hebben al een heel leven achter de rug, en zijn hun jeugd al haast vergeten.

Maar als er een koektrommel gevonden wordt waarin de botten van twee handen zitten, komt alles weer terug. De betrokkenen willen nu het verleden duidelijk krijgen. Wat is er precies gebeurd? Politie-inspecteur, Colin Quell, moet de zaak onderzoeken, maar heeft er niet zo veel zin in. Hij heeft het al druk genoeg. Intussen leeft de man van wie de lezer weet dat hij een moordenaar is ook nog, hij slijt zijn dagen in een zeer luxueus verzorgingshuis.

Veel personages die allemaal een rol vervullen in het verhaal over de gevolgen van een daad van zeventig jaar geleden. Ruth Rendell heeft niet de bedoeling gehad een heuse thriller te schrijven, het is een psychologische misdaadroman, die een inkijkje geeft in de mens.

Ze begint dan ook met het verhaal van de moord, met de gebeurtenis die zoveel jaren later de gemoederen nog in beroering zal brengen. Dan brengt ze de kinderen van toen weer bij elkaar, mensen die veranderd zijn maar diep van binnen nog steeds de kinderen van toen zijn. Zonder de vondst van de koektrommel zouden hun levens gewoon verder gekabbeld zijn. Nu is er iets opgerakeld dat opnieuw de dingen in beweging kan brengen. Hun gezapig leventje is opgeschrikt, en zo wordt het gelukkig toch nog een spannend verhaal.

ISBN 9789400506190 | paperback| 288 pagina's | Uitgeverij A.W. Bruna| juni 2016
Vertaald door Marike Groot en Sander Brink

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

height= Heb uw naaste lief
Ruth Rendell

Uitgerekend de sensatiebeluste, praatzieke werkster Maxine Sams vindt het lijk van Sarah Hussain. Ze vertelt honderduit over haar ontdekking aan iedereen die het maar horen wil. Ook degenen die niet op haar kletspraatjes zitten te wachten, worden niet ontzien. Zelfs voormalig hoofdinspecteur Wexford moet eraan geloven.

Sarah Hussain werkte als priester voor de St Peter’s Church. Ze was gedreven maar lang niet bij iedereen geliefd. Sommige inwoners van Kingsmarkham konden een vrouwelijke priester niet waarderen. Daarnaast was Sarah Hussain van Indiase afkomst. Een immigrant. Niet iedereen in het enigszins bekrompen Kingsmarkham was gesteld op buitenlanders. Het gegeven dat Sarah een alleenstaande moeder was, werkte ook al niet in haar voordeel. Bovendien is de vader van haar zeventienjarige - en beeldschone - dochter Clarissa onbekend.

Sarah is geen natuurlijke dood gestorven. Iemand heeft haar in de pastorie gewurgd. Wie heeft de vrome vrouw van het leven beroofd? De piepjonge Clarissa staat er nu moederziel alleen voor. Ze wordt tijdelijk opgevangen door een vriendin van haar moeder. Wat moet er nu van het meisje worden? Ze is niet alleen haar moeder maar ook haar thuis kwijt. Ze zal immers niet in de pastorie kunnen blijven wonen.

Wexford is dan wel met pensioen, hij is nog altijd een politieman in hart en nieren. Regelmatig treedt hij als politieadviseur op en hij wordt ook bij de zaak van de vermoorde priester betrokken. Samen met zijn opvolger – en tevens goede vriend – Mike Burden stort hij zich op de zaak. De twee goede vrienden zijn het echter niet met elkaar eens. Wanneer Burden een verdachte in de kraag vat, is Wexford niet overtuigd van diens schuld. Hij blijft, tot groot ongenoegen van Burden, onderzoek doen naar de toedracht van de moord.

Er doen zich praatjes genoeg de ronde in Kingsmarkham. Maxine vertelt hem steeds opnieuw ongevraagd over het wel en wee van haar familie. Vooral haar zoon Jason blijkt een geliefd onderwerp te zijn. Wexford weet meer over de man dan hij zou willen weten. Ook de vriendinnen van de vermoorde Sarah hebben genoeg te vertellen. De waarheid houdt zich schuil tussen tal van kletspraatjes. Welke roddels zijn regelrechte nonsens en welke praatjes leiden naar de waarheid? Heeft Burden het soms toch bij het juiste eind of gaat Wexford er met de twijfelachtige eer vandoor?

Heb uw naaste lief is een heerlijke, onvervalste Ruth Rendell. Het verhaal staat bol van de opmerkelijke, kleurrijke personages en er zijn meerdere mensen die de moord op hun geweten zouden kunnen hebben. Wexford en zijn vrouw Dora vormen het middelpunt van het verhaal maar ook de mooie Clarissa trekt de nodige aandacht. Een aan alcohol verslaafde huisbaas maakt er een potje van en dan is er nog het mysterie rondom de identiteit van Clarissa’s vader. Te midden van dit alles moet een moord opgelost worden.

Het verhaal in deze gemoedelijke detective kabbelt vredig voort terwijl de lezer getrakteerd wordt op levendige beschrijvingen van het wel en wee in Kingsmarkham. Dit verhaal lees je om te genieten, om even de boel de boel te laten en je over te geven aan opnieuw een succesvol verhaal van de koningin van de misdaadroman.

ISBN 9789400503861 | paperback | 272 pagina's| A.W. Bruna Uitgevers| juli 2014
Vertaald door Rogier van Kappel

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De kindmoeder
Ruth Rendell

Wanneer Grace en Andrew het grote huis van hun oma erven, aarzelen ze geen moment. Broer en zus delen het huis, dat in Londen staat, in tweeën. De linkerkant is voor Grace, de rechterkant voor Andrew. Ze zijn volmaakt tevreden.

In het nieuwe huis kan Grace ongestoord aan haar proefschrift over alleenstaande ouders werken. In haar buurt slingert een exemplaar van het boek De kindmoeder rond. Op de een of andere manier stelt Grace het lezen van het boek steeds uit. Het is al een wat ouder boek, geschreven door een bekend auteur. De kindmoeder is echter nooit uitgeven en alleen in eigen beheer gedrukt. Het verhaal begint in 1929 en gaat over een ongehuwde moeder en haar homoseksuele broer. In de tijd dat het boek geschreven is, werd de inhoud als schokkend beschouwd.

De vredige sfeer in het huis van Grace en Andrew wordt ruw verstoord door de komst van James, de nieuwe partner van Andrew. James brengt steeds meer tijd in het huis van Grace en Andrew door en al snel wonen de twee geliefden samen. Grace mag James niet zo en James is op zijn beurt duidelijk niet erg op Grace gesteld. Ze discussiëren vaak op vijandige toon over het proefschrift van Grace. Grace vertelt dat ongehuwde vrouwen vaak werden verstoten door hun familie. Ongehuwde vrouwen en homoseksuelen werden als zondig beschouwd en slecht behandeld. James vindt dat het leed van homoseksuelen niet met dat van ongehuwde moeders vergeleken kan worden. Volgens hem hebben homoseksuelen het veel zwaarder gehad. De discussies zijn zo hevig dat ze in ruzies ontaarden.

Grace moet bekennen dat James gelijk heeft wat betreft het hedendaagse leven. Tegenwoordig worden kinderen van ongehuwde vrouwen geen bastaards meer genoemd en worden alleenstaande ouders door niemand gemeden. Homoseksualiteit wordt echter nog altijd niet door iedereen geaccepteerd. Een gewelddadig incident waarbij een vriend van James en Andrew voor hun ogen wordt doodgestoken, vormt het bewijs. De man is vanwege zijn geaardheid om het leven gebracht. James stort in en verandert in een schim. Andrew en Grace doen hun uiterste best James te steunen maar de gemoederen lopen hoog op wanneer Grace een onverwachte onthulling doet. Terwijl haar leven in een chaos verandert, begint ze eindelijk aan het lezen van De kindmoeder. De lezer leest het volledige verhaal met haar mee.

De kindmoeder gaat over Maud die in het jaar 1929 zwanger raakt. Ze is nog maar vijftien jaar oud. Haar familie is woedend en wil niks meer van haar weten. Maud staat op het punt voorgoed weggestuurd te worden. Het kind zal ze ter adoptie af moeten staan.

Er komt hulp uit onverwachte hoek. Mauds broer John biedt aan zijn zusje onder zijn hoede te nemen. Hij verhuist met haar naar het landelijk gelegen Devon waar hij een huisje huurt. Maud krijgt een trouwring en iedereen in hun nieuwe woonplaats denkt dat ze een pas getrouwd stel zijn. Op deze manier zal Maud met haar kind in haar nieuwe omgeving een zo gewoon mogelijk leven kunnen leiden.

Niemand weet dat John zijn goede daad deels uit eigenbelang verricht. John is homoseksueel en schaamt zich voor zijn geaardheid. Hij is tot over zijn oren verliefd op Bertie en deelt regelmatig het bed met hem. Hij vindt dat hij zondigt. Homoseksualiteit is verboden. Je kunt ervoor in de gevangenis belanden. John hoopt dat het samenwonen met zijn zusje de buitenwereld tevreden stemt. Een getrouwde man wordt immers niet door vrijgezelle vrouwen lastiggevallen en in Devon hoopt hij aan zijn liefde voor Bertie te kunnen ontsnappen. John en Maud doen zichzelf geweld aan om een voor de buitenwereld zo normaal mogelijk leven te kunnen leiden. De twee jonge mensen ontzeggen zichzelf en elkaar elke kans op een liefdevol leven. Voor de buitenwereld zijn ze een gelukkig getrouwd stel, in werkelijkheid zijn ze een eenzame broer en zus.

In De kindmoeder schetst de onlangs overleden Ruth Rendell twee soortgelijke situaties die zich in twee heel verschillende tijden afspelen. Tijdens het lezen van de verhalen besefte ik me dat er sinds 1929 heel wat is veranderd. Ongehuwde moeders hebben het tegenwoordig minder zwaar dan vroeger en ook wat betreft acceptatie van homoseksualiteit is er vooruitgang geboekt. Toch is er nog een lange weg te gaan. Een alleenstaande moeder wordt tegenwoordig nauwelijks meer met de nek aangekeken maar homo’s worden, ook in de Westerse landen, nog veel te vaak slachtoffer van geweld. Soms sleept het verhaal zich wat voort maar daardoor krijgt de lezer wel de tijd om alles goed op zich in te laten werken. De twee verhalen in het zonder terughoudendheid geschreven De kindmoeder zetten aan het denken.

ISBN 9789400503878| paperback | 285 pagina's| A.W. Bruna Uitgevers | mei 2015
Vertaald door Valerie Janssen

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

alt Het genootschap
Ruth Rendell

In de wijk Pimplico vertoeven welgestelde Londenaren die zich personeel als chauffeurs, huishoudsters, tuinmannen, au-pairs en kindermeisjes kunnen veroorloven. De rijkelui wonen in statige huizen en laten zichzelf rondrijden in peperdure auto’s. Het personeel wordt goed behandeld maar toch wordt er onderling geklaagd. Het is immers niet altijd een pretje om bevelen op te moeten volgen. Na werktijd verzamelt het personeel zich in de pub Dugong waar het Genootschap van de Heilige Zita wordt opgericht. Zita was de beschermheilige van huisdienaren. Het is nog niet helemaal duidelijk waar het genootschap precies toe moet dienen maar dat is maar bijzaak. Het genootschap verbindt hen.

De rijke bewoners van Pimplico vormen samen met hun personeel een heel divers gezelschap. De opvallendste inwoner is misschien wel de tweeëntachtigjarige, steenrijke dame die zich al jaren prinses laat noemen. Ze woont samen met haar werkneemster June die nog altijd heel wat afdraaft voor de prinses, ook al is ze inmiddels achtenzeventig jaar oud. Andere inwoners van de wijk zijn een goeiige ziekenhuisarts, een onsympathiek homostel, een alziend oudje, een voetveegje en een echtpaar met huwelijksproblemen.

Op locaties waar veel mensen vertoeven, gebeurt altijd wel iets wat het daglicht niet kan verdragen. De achterneef van June, een bekende televisiester, gaat na een bezoekje aan zijn oudtante vaak ook even in het naastgelegen huis naar binnen. Au-pair Montserrat laat hem via de kelderdeur naar binnen maar hij komt niet voor haar. Als de beroemde gast in de slaapkamer van de vrouw des huizes verdwijnt, ontfermt kindermeisje Rabia zich over de kinderen. Ze is stapel op Thomas, de jongste telg van haar werkgevers. Ze houdt meer van hem dan goed is en het idee dat ze Thomas kwijt kan raken, jaagt haar grote angst aan.

De tuinen in de fraaie wijk worden bijgehouden door Dex. Hij is door dokter Jefferson aangesteld en goed in zijn werk. Misschien is de vriendelijke arts iets te goedhartig geweest want Dex gelooft in de god Orange die regelmatig via zijn telefoon contact met hem zoekt. Orange beschermt hem tegen de kwade geesten die hij regelmatig waarneemt. De kwade geesten lijken ogenschijnlijk normale mensen maar Dex laat zich niet voor de gek houden. Hij heeft zelfs geprobeerd zijn moeder te doden maar nu is Dex genezen verklaard. Dokter Jefferson vertrouwt hem.

Een groep personeelsleden met uiteenlopende karakters, rijke bazen, beroemdheden, een geesteszieke man, een kindermeisje met moedergevoelens, affaires én een losse trapleuning; dat moet vroeg of laat fout gaan.

In Het genootschap zijn alle personages min of meer met elkaar verbonden. Vrijwel iedereen kent elkaar en heeft wel eens met elkaar te maken gehad. De opzet van het verhaal biedt ruimte voor diverse ontwikkelingen. Welke verhaallijnen zullen een spannende wending nemen? Ruth Rendell zet in Het Genootschap een fraai geschreven en smeuïg verhaal neer. Heel knap hoe uit een wirwar van personages en gebeurtenissen toch een goed te volgen en aantrekkelijk verhaal ontstaat. Ruth Rendell schrijft al meer dan vijftig jaar en haar thrillers vinden nog altijd gretig aftrek. Hoe doet ze het toch? Waar haalt ze keer op keer inspiratie vandaan? Het is bewonderingswaardig.

ISBN 9789400502925 | paperback | 240 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | oktober 2013
Vertaald door Rogier van Kappel

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De grafkelder
Ruth Rendell

Orcadia Cottage is onder kunstliefhebbers bekend omdat het geschilderd is door Simon Alpheton. Op dat schilderij staat een echtpaar afgebeeld: Harriet en Marc. Helaas, dit is fictie, uit Rendells duim afkomstig. Het huis en het schilderij zijn fictief en bestaan alleen in de nieuwe misdaadroman van de hand van de beroemde schrijfster, een verhaal dat overigens blijkt te volgen op ‘Streling voor het oog - A sight for sore eyes’.
Achtentwintig jaar lang woonde in het huis inderdaad een Harriet, getrouwd met Franklin, die na al die jaren besloot terug te gaan naar zijn eerste vrouw. Als hij de scheiding wil gaan regelen, is Harriet nergens te vinden. Met een grote koffer, haar kleren en de mooiste juwelen is zij spoorloos verdwenen.

‘Er was één ding dat ik nogal raar vond,’ zei hij. ’Al die jaren dat ik daar woonde ben ik nooit de kelder ingegaan. Daar was geen reden toe. Toch had ik kunnen zweren dat er een keldertrap was, met een deur vlak naast de keukendeur. Maar die is er niet.’

Maar als jaren later de nieuwe bewoners hun huis willen uitbreiden met een ondergrondse ruimte waarvoor de tuin ondergraven met worden, ontdekken ze de kelder. Met daarin vier lijken in meer of mindere staat van ontbinding.
Inspecteur Wexford, overigens geen inspecteur meer, hij is met pensioen, raakt bij de zaak betrokken als adviseur. Daar is hij reuze blij mee, des te meer als zijn baas inziet dat het beter werkt als Wexford niet ‘met iemand meeloopt’ maar zijn eigen gang gaat.
Drie lijken blijken er al twaalf jaar te liggen, de vierde slechts twee jaar. Wie zijn deze mensen?
Het wordt een flinke puzzel voor onze inspecteur die zijn gave om tot slimme, niet voor de hand liggende inzichten te komen nog niet verloren is. Hoewel het toeval hem wel af en toe een handje helpt.

Enkele dingen vind ik niet kloppen. Er is sprake van een achterdeur in de tuin die altijd open staat, en na de vondst zijn er natuurlijk sensatietoeristen. Maar die komen nooit op het idee om eens achterom te gaan kijken, maar blijven braaf voor de deur staan. Hm... En een voor Engelsen handig trucje met de pincode vervalt in de Nederlandse vertaling.
Maar ondanks dat is het speurwerk van Wexford iets wat wij als lezers graag volgen. Soms trekken we de conclusie al eerder dan hij, maar even vaak is hij ons voor. Natuurlijk – dat hoort zo tegenwoordig – is er ook de persoonlijke noot. Er gebeuren ook in Wexfords privéleven vervelende dingen, waar hij zich mee bezig moet houden.
Al met al is dit niet Rendells sterkste boek, maar niettemin een prettige leeservaring. Een voorproefje om een ander en misschien beter boek van haar hand te gaan lezen?

ISBN 9789400501638 |paperback |224 pagina's| Bruna | januari 2013
Vertaald uit het Engels door Rogier van Kappel

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Goede buren
Ruth Rendell

In Lichfield House wonen mensen van allerlei slag:
Olwen Curtis is een alleenstaande oudere dame. Nou ja, dame? Ze is nogal aan het verslonzen omdat ze zich vast voorgenomen heeft dat ze zich dood gaat drinken. Fatsoenlijk eten doet ze ook niet meer, zodat ze ook verzwakt en medebewoners moet vragen om drank voor haar te halen. Daar neemt ze een groot risico mee.
Aanvankelijk doet huismeester Wally Scurlock de boodschappen, maar hij vindt het prima als Sophie het van hem overneemt; hij houdt zich liever bezig met andere dingen.
Sophie woont met Molly en Noor samen in een flat. Zo is het voor haar betaalbaar. Maar Noor vindt een rijke vriend, en aangezien haar vader de eigenaar van de flat is, moeten de andere twee iets anders zoeken. Voor Sophie blijft maar één uitweg open. Molly heeft een vriend, bij wie ze in kan trekken, maar die loopt veel te hard van stapel, en bovendien is zij meer gecharmeerd van Stuart Font, een andere bewoner van Lichfield House.
Stuart is een beetje de spil waar het verhaal om draait - dit is tenslotte een thriller en dan is het gebruikelijk dat er een dode valt - maar er is ook nog een echtpaar, een dokter en zijn vrouw; twee vrijgezellen die elkaar al eerder blijken te hebben ontmoet, en er is de overbuurman, een ex-politieman, later automonteur, die graag alle buurtbewoners observeert, en die vooral interesse heeft in zijn geheimzinnige Aziatische buren.
Stuart is een charmeur, een ijdeltuit. Hij heeft een relatie met een getrouwde vrouw. Als hij een welkomstfeestje geeft waarvoor de andere bewoners plus zijn maîtresse uitgenodigd zijn, stormt Freddy, de echtgenoot van zijn geliefde binnen. Voor ieders ogen slaat hij met een knuppel op Stuart in, en bedreigt hem.
Nu had Stuart al enigszins genoeg van Claudia, hij ziet meer in dat mooie meisje van de overkant, maar het lukt hem niet contact met haar te krijgen, en van het gaan en komen van de bewoners van dat huis krijgt hij geen hoogte. Claudia laat hem echter niet met rust. Ook Molly draait alsmaar om hem heen.
Tenslotte slaagt hij er in een afspraak te maken met ‘Tigerlily’ zoals hij haar noemt zolang hij haar niet kent, maar zij komt niet opdagen. Iemand anders wel…

Het duurt vrij lang voor het verhaal echt op gang komt, zoals we dat gewend zijn van Ruth Rendell. Zij bouwt heel rustig haar verhaal op, tot er iets gebeurt waardoor alles in een versnelling komt.
Haar personages zijn als de mensen die je zelf om je heen bezig kunt zien. Hun karakters worden dusdanig uitgediept dat hun gedrag heel logisch overkomt. Het verhaal wordt uit steeds wisselend gezichtspunt verteld, waardoor je bijna in een film lijkt te zitten.
Ook de setting van het verhaal is in feite heel gewoon. Maar Rendell zou Rendell niet zijn, als ze er niet opnieuw een boeiend geheel van weet te maken.
Heerlijke psychologische thriller.

ISBN 9789400500389 | paperback | 219 pagina's | Bruna | maart 2012
Vertaald uit het Engels door Rogier van Kappel

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Slapende honden
Ruth Rendell

Laat ik eerst even vermelden dat ik geen Wexfordkenner ben. Dus ook niet speciaal een fan.
Natuurlijk maakt dat verder niets uit, als het er om gaat of je kunt genieten van een verhaal rond die persoon. Ik heb dat zeker gedaan, ik wilde het boek niet meer wegleggen, ik wilde weten of die man die voor Inspecteur Wexford een obsessie vormde, ook inderdaad die moordenaar is zoals hij denkt.
Het is een duik in het verleden, in de eerste zaak waarbij Wexford betrokken was, een moord op een schijnbaar brave huisvrouw, viel zijn oog op een man, die zijn hond in de buurt uitliet.
De man is helemaal niet betrokken bij de zaak, niet officieel, maar onze inspecteur vertrouwt hem niet. Waarop baseert hij zijn oordeel? Tja, dat is het probleem. Het is een gevoel. Noem het intuïtie. De man heeft hem op een bepaalde manier strak aangekeken, alleen daarom ‘weet’ Wexford dat de man de dader is, en hij weet dat de dader weet dat hij dat weet. Leuk allemaal, maar natuurlijk wordt de man niet veroordeeld. Zelfs niet verdacht.
Maar Eric Targo lijkt er op te kicken om Wexford dwars te zitten: hij stalkt hem zelfs een tijdje steeds onder het mom van hond uitlaten. Targo is een hondenvriend, hij verschijnt nooit zonder hond. Nog een paar keer ontmoet Wexford de man, en steeds ‘weet’ Wexford dat de man de dader is van een moord.
Als hij, anno nu, het verhaal vertelt aan een collega, omdat hij Targo weer opnieuw gespot heeft, wijst die erop dat er helemaal geen motief is. Waarom zou Targo die mensen waar hij niets mee van doen had, vermoorden? Maar Wexford is er van overtuigd, hij verwacht dus ook een nieuwe moord.
Intussen is er anno nu een andere verhaallijn: de vrouw van de collega maakt zich zorgen om een meisje met een Pakistaanse achtergrond. Dat meisje haalt prachtige punten op school, maar blijft niet doorleren. Wordt ze misschien gedwongen tot een huwelijk? Een vrouwelijke collega verdiept zich in die zaak. Als het meisje ook nog verdwijnt, lijken die vermoedens bevestigd.

Twee zaken die alleen berusten op vermoedens. Ik vraag me af of een politie-inspecteur in de werkelijkheid zoveel tijd zou mogen besteden aan een zaak waarbij niet veel op feiten berust, maar voor dit boek maakt dat niet uit. Het is geloofwaardig en spannend. En dat ken ik dan weer wel van Ruth Rendell. Want niet al haar boeken draaien om deze Wexford. Gelukkig.
Ach, een aardige man hoor, maar het gaat mij toch meer om de psychologie van de plot. En laat Rendell daar nou een meester (es) in zijn.

ISBN 9789022997390 | 256 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | januari 2011
Vertaald door Rogier van Kappel

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De eerlijke vinder
Ruth Rendell

Laat ik maar beginnen bij het begin: de titel. Ik begrijp wel dat men waarschijnlijk vond dat de Engelse titel de Nederlandse lezer minder zou zeggen, maar: het boek begint en eindigt op Portobello Road, en ook tussendoor wordt daar regelmatig rondgesnuffeld bij de kraampjes aan de straat zelf. Het verhaal speelt zich af aan Portobello Road, en de zijstraatjes. Ruth Rendell beschrijft dat specifieke gebied in Londen dan ook uitgebreid in dit boek. Als je er ooit geweest bent, loop je er als het ware weer door! Ik zou dan ook de titel gehandhaafd hebben.

De Nederlandse titel is 'De eerlijke vinder', en ja, er wordt een envelop met geld gevonden, waardoor een reeks gebeurtenissen in gang wordt gezet.
De vinder is Eugene, een man die al geld genoeg van zichzelf heeft. Ligt het daaraan dat hij onnadenkend een briefje ophangt aan de lantaarnpaal waar de envelop lag, met zijn telefoonnummer erop? Als hij de eerste beller meteen bij zich thuis uitnodigt, vind ik hem echter een domme man. Ook al doordat hij het hele verhaal bezig is met zijn verslavingen. Noem de geijkte dingen, en hij is er wel een tijdje aan verslaafd geweest. Hij heeft ze evenwel allemaal kunnen afzweren, omdat hij inzag dat het niet goed was voor zijn
gezondheid. Maar die suikervrije snoepjes, Chocorange, die hij nu eet, kunne n geen kwaad. Staat erop.
Helaas is zijn verslaving de verslaving zelf. Kom daar maar eens van af!

Door zijn briefje komt hij in aanraking met Lance, een kruimeldief, die woont bij een oerzuinig ver familielid, een oom die actief is binnen een godsdienstige sekte. Lance meldt zich als degene die de envelop verloren heeft. Hij weet niet hoeveel geld er in zat, maar is wel in de gelegenheid om de rijkdom van Eugene goed in zich op te nemen. Tenslotte komt het geld weer terug bij de eigenaar, die in het ziekenhuis ligt na een hartoperatie. Dat is ook al een wazig figuur, die Joel. Zijn moeder bezoekt hem wel, maar hij is min of meer verstoten door zijn vader, die hem vreemd genoeg wel voorziet van grote hoeveelheden geld. Geld maakt niet gelukkig, hè: Joel is depressief, voert de hele dag niets uit, en wil alleen maar in het donker leven.
Degene die hem het geld terugbezorgt is Ella, een arts. Zij staat op het punt om te trouwen met Eugene.
Zo is de cirkel rond. Joel wil dat Ella zijn arts wordt, hij vraagt haar zelfs bij hem komt wonen!
Lance wil zijn vriendin terug, maar heeft geen geld. Dan ga je dus inbreken. Eugene probeert zijn verslaving onder controle te krijgen.

De levens van deze drie mensen raken met elkaar verweven en dat zorgt voor situaties die Ruth Rendell heel geloofwaardig weet te schetsen. Zij is een meester in psychologische beschrijvingen en ook dit boek moet het daarvan hebben. Niet echt een pageturner, maar wel boeiend vanwege de thema's in het boek: het toeval, en de mens in al zijn wijsheden en domheden.
Het enige jammere is dat de overgangen soms heel vreemd zijn. Wat meer witregels om de stukken over de verschillende personages te splitsen, had het lezen wat prettiger gemaakt.

ISBN 978 90- 229 9615 7 Paperback 287 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | oktober 2009
Originele titel 'Portobello' Vertaald door Rogier van Kappel

De man zonder verleden
(onder het pseudoniem Barbara Vine)

Ik ben nooit een fan van Vine geweest, maar dit boek werd van verschillende kanten getipt, dus vooruit. En, ja, deze is heel erg goed.

Een schrijver sterft, en laat zijn twee dochters ontredderd achter. Er is wel een moeder, maar de vader heeft de kinderen eigenlijk in zijn eentje opgevoed, en hen verwend. De moeder heeft nooit de kans gekregen. Ergens zegt ze dat hij een bepaalde macht uitstraalde waar ze niet tegen op kon, maar ook had ze de pech dat hij als schrijver thuis werkte en er dus gewoon altijd was voor de meisjes. Alleen fysiek geweld zou haar bij de meisjes kunnen brengen, zover ging ze niet, dus er is geen echte band ontstaan.
Als de vader sterft is zijn vrouw eerder opgelucht..
Maar dan vraagt de uitgever of een van de dochters een biografie wil schrijven. Ze doet daar onderzoek voor en stuit op vreemde dingen: haar vader was helemaal niet wie hij voorgaf te zijn. En tergend langzaam lezen we hoe ze in zijn verleden duikt en van alles bovenhaalt.

Een psychologische thriller eerste klas. Ik vind zelf de rol van de boeken in dit verhaal erg leuk. Vine maakt duidelijk dat een schrijver niet alleen maar fantaseert, maar ook biografisch bezig is. Maar: wat is fictie, en wat niet?

Uitgever Bruna Uitgevers, A.W. ISBN 9022987612 Verschijningsdatum 8/2003 Bindwijze Paperback Aantal pagina's 416 blz. van de oorspr. The chimney sweeper's boy.

Asta's boek
Ruth Rendell

Volgens de achterflap.
Het is 1905. Asta en Rasmus zijn met hun twee zoontjes van Denemarken naar Londen geëmigreerd. Terwijl Rasmus meestal voor zaken in het buitenland is, probeert Asta via haar dagboeken haar isolatie en eenzaamheid te verdrijven in dat vreemde huis in dat vreemde land. Deze dagboeken zullen meer dan zeventig jaar later met enorm succes worden gepubliceerd en, door toeval, de waarheid onthullen over een nooit opgeloste misdaad en nog vele andere mysteries.
Wanneer Asta's kleindochter de dagboeken leest, ontdekt ze onvermoede facetten van een vrouw die ze dacht te kennen. Een passage verwijst naar ene Mrs. Roper, een van Asta's buren destijds in Londen. Op datzelfde moment wordt er een documentaire gemaakt over een nooit opgeloste moord aan het begin van de eeuw - de moord op Lizzy Roper, wier dochter daarop spoorloos verdween. Kan dit dagboekfragmentje uitkomst brengen in een van de meest geruchtmakende rechtszaken van deze eeuw? Kan het ook licht werpen op het raadsel van de ware achtergrond van Asta's dochter Swanny?

Mijn mening.
In het begin had ik enorm veel moeite om het boek te volgen. Er komen zoveel namen, personen en generaties in voor dat ik soms gewoon de draad kwijtraakte.
Het boek kan verdeeld worden in 3 stukken ( zelfs 4 zou ik zo zeggen)
Stuk 1 zijn de dagboeken van Asta (de grootmoeder)
Stuk 2 wordt vertelt door Ann, de kleindochter
Stuk 3 gaat over een moord die gepleegd is.
Stuk 4 is een zéér onverwachtte wending in het verhaal.
In het begin heb ik zeer dikwijls gedacht om het boek terug naar de bieb te dragen. Door al die generaties en namen was het zo verwarrend dat het verhaal niet uit de verf kwam. Er waren teveel personen, teveel straatnamen, er werd teveel gepraat over lang vervlogen generaties,…. Je kent het wel, je spreekt soms tegen mensen die dan bezig zijn van de nicht van vader van moederskant….. Tegen de tijd dat je weet over wie ze het nu hebben zijn ze al twee verhalen verder.
Maar plots is al die familiegeschiedenis minder van belang en wordt je het verhaal ingezogen. Er zijn opeens zoveel verschillende onvoorziene wendingen dat het steeds intrigerender wordt. Je begint je dingen af te vragen. Je leest stukken opnieuw om te zien of je iets gemist hebt. Je probeert zelf achter de oplossing te komen. En van dat moment af kun je het boek niet meer wegleggen. En zo hoort een spannend boek ook te zijn.
Ik heb me ook heel de tijd afgevraagd of de dagboeken van Asta echt gepubliceerd zouden zijn. Ik heb op het internet al gezocht maar vind daar niets terug.
Ik moet zeggen een echt heel goed boek. Alleen jammer dat je je eerst door dat begin moet worstelen.

Pocket | 434 Pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | 2005 ISBN: 9046111253

Reageren? Klik hier!

Het huis met de trappen
Ruth Rendell

Een ingewikkeld verhaal, dat begint op het moment dat de vertelster, Elizabeth, een oude bekende ziet vanuit een taxi. Ze gaat achter haar aan, maar raakt haar kwijt.
De vrouw, Bell, heeft meer voor haar betekend dan alleen een kennis, en nu ze haar veertien jaar niet gezien heeft (ze zat in de gevangenis) wil Elizabeth weten wat er van haar geworden is. Terwijl het verhaal in het heden doorgaat, krijgen we ook het verleden van Elizabeth voorgeschoteld, dat eindigt met een moord, gepleegd door Bell.

We weten pas op het laatst wie er vermoord is, en waarom, en daar komen we achter via dat hele ingewikkelde, maar boeiende verhaal.

Uitgever Bruna Uitgevers, A.W. ISBN 9046110060 Verschijningsdatum 6/2003 Bindwijze Paperback Aantal pagina's 352 blz.

Reageren? Klik hier!