Peter J.L.M. Bernink

Onder schuilnaam
Verraderlijke verlangens, dodelijke ontmoetingen
Peter J.L.M. Bernink

In dit boek hebben we een seriemoordenaar, die zich lijkt te richten op dames, die tot de clientèle van Pier Ebbinge zouden kunnen behoren.
U kent de advertenties van deze relatiebemiddelaar misschien wel. De persoon die een partner zoekt is altijd gefortuneerd, heeft leiding gegeven, of geeft leiding aan een internationaal bedrijf, en zo voorts, en zo voorts, kortom, rijk en succesvol. Trefwoorden zijn dan, reizen, cultuur, golf, maar men is bovenal bescheiden en gewoon gebleven, hetgeen me dan weer doet denken aan een liedje van Peter Blanker (Het is moeilijk bescheiden te blijven), gezien de gezwollen taal waarin de relatiezoekende wordt gepresenteerd.

Het boek begint met een proloog, die zich in 2020 in Beesterzwaag afspeelt. Daar zijn vier echtparen bij Hotel Landgoed Lauswolt. Op de golfbaan bij het hotel hebben ze golf gespeeld en na het diner in het clubhuis van de golfclub staat een echtpaar op het punt om naar huis te rijden. Als ze bij de auto staan, ruikt de vrouw iets en bij een zwarte auto zien ze een zwermvliegen. De man wil weggaan, maar de vrouw vertrouwt het niet. Om de auto krioelt van de vliegen en de vrouw keert terug naar het hotel, om bij de receptie te vertellen wat ze heeft aangetroffen. De dienstdoende manager loopt onwillig met haar mee en ziet dat het een Bentley betreft die niet in het systeem van het hotel staat en dus niet van een gast is. De vrouw vindt dat de manager de politie moet waarschuwen, omdat het beslist geen stukje rottend vlees is wat de stank bij de auto produceert.

Er komen 2 politieagenten, die constateren dat de stank uit de kofferbak komt, die op slot zit. Men besluit er anderen bij te halen en gevragd wordt om iemand mee te nemen die de kofferbak, bij voorkeur zonder schade aan te richten, kan openen. Tien minuten later arriveren er 2 rechercheurs, rechercheur Pieters uit Drachten en Jansema uit Leeuwarden. Die besluiten de technische recherche te laten komen en uiteindelijk wordt de kofferbak geopend. Er ligt het lichaam van een vrouw in en er wordt besloten dat de auto naar Leeuwarden gaat, omdat men daar meer expertise heeft. Het slachtoffer wordt geïdentificeerd als Carla Sevensteijn.

In het voorspel, dat op deze proloog volgt, gaan we eerst terug naar 2016. Els Geeskens, die in Eindhoven woont is van haar man gescheiden en wordt nog steeds door hem lastig gevallen. Ze wil seksueel contact met een nieuwe man en haar bridgevriendinnen weten wel een manier. Er hangt overigens wel een prijskaartje van 10.000 euro aan, maar dat is voor Els geen probleem. Vervolgens springt het verhaal naar 2018, waar we kennis maken met Lisanne Breukens in Alkmaar, die problemen heeft met haar getrouwde minnaar. Hierna springt het verhaal naar 2019, waar Carla Sevensteijn in Amsterdam Zuid naar de Bentley van haar man kijkt. Ze heeft de auto te koop gezet, omdat ze van haar man wil scheiden.

Dan krijgen we een stuk dat cursief gedrukt is en dat zich in 2018 afspeelt. We krijgen een blik in het hoofd van de moordenaar die juist z’n tweede slachtoffer heeft gemaakt en al aan het denken is aan z’n volgende slachtoffer. Vervolgens gaan we naar het hoofdbureau van de politie in Leeuwarden en zijn we weer terug in 2020. Ook in Amsterdam houdt men zich met de moord op Carla Severeijns bezig, omdat het slachtoffer daar vandaan komt. Men wil de zaak maar wat graag naar zich toe trekken. We keren weer terug naar de dader en zijn getuige van de moord op Carla Severeijns.

En zo springen we door de tijd en langs verschillende locaties. Niet alleen de politiebureaus in Amsterdam en Leeuwarden spelen een rol, maar later duiken ook die in Alkmaar en Eindhoven op. Ook Bert Koch, de geneesmiddelenonderzoeker uit Groningen, die in meer boeken van de auteur een rol speelt, komen we tegen. De politie van Leeuwarden haalt hem bij de zaak en samen met z’n secretaresse, komt hij op het spoor van 2 andere moorden, die vergelijkbaar zijn met die op Carla Severeijns. Het spoor leidt naar een exclusief bemiddelingsbureau voor mensen die uit zijn op een seksueel avontuurtje.

In het middenspel blijven we in 2020 en springen we alleen nog tussen diverse locaties en verschillende personen. In het eindspel is ook aandacht voor het proces tegen de moordenaar. Het is weer een uiterst spannend boek geworden en de lijst met personen, die voor in het boek staat is wel praktisch. Helaas ontbreken er een aantal politiemensen die wel regelmatig in het verhaal opduiken. Dan zou het toch wel handig zijn om even te weten bij welk korps ze horen. Er zit ook nog een foutje in de lijst, want rechercheur Talens werkt in Alkmaar, terwijl hij volgens de lijst in Eindhoven actief is.

ISBN 9789493245655 | Paperback | 390 pagina’s | Uitgeverij Palmslag | november 2022

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het icoon
Peter J.L.M. Bernink

De familie Zeelen, met aan het hoofd Gina Zeelen vormt de directie van Eindeloze Toewijding (aan ons eigen vermogen), een vastgoedorganisatie die aan het hoofd staat van een conglomeraat van 4 wooncomplexen voor bemiddelde ouderen. Dit zijn Morgenschittering in Groningen, Avondzon in
Haren, Schemerhoeve in Eelde en Zicht op Licht in Leeuwarden.

Hier hebben we al een klein probleem, want de naam Morgenschittering lijkt gebruikt te worden voor 2 verschillende complexen, namelijk het nieuwe complex Het Icoon en het oude complex. De complexen zijn allemaal zeer gewild door hun ligging en uitstraling en daar maakt de directie misbruik van, door de bewoners flink uit te persen. Zo worden er onderhands hoge borgen gevraagd, die nooit worden terugbetaald en voor elk extraatje moet ook worden betaald. Bovendien moeten de bewoners hun boodschappen verplicht in de winkel in het complex doen, op straffe van boetes en worden er hoge schoonmaakkosten gerekend. Als een woning interessant lijkt te zijn voor een nieuwkomer, worden de bewoners gedwongen te verhuizen naar een minder aantrekkelijke woning. Een cliëntenraad is er niet, evenmin als een ondernemingsraad. Wie het een en ander niet beviel, kan vertrekken. Het ziekteverzuim onder het personeel wordt kunstmatig laag gehouden, door zieke werknemers onder druk vakantiedagen op te laten nemen.

Het boek begint met een proloog, die zich in 2015 afspeelt. Gina Zeelen loopt op haar hoge hakken ’s avonds laat door Morgenschittering (in dit geval dus het nieuwe gebouw, dat in de titel Het Icoon wordt genoemd). Haar hakken maken lawaai op de marmeren vloer en het idee dat er bewoners niet kunnen slapen zorgt er voor dat ze moet glimlachen. De bewoners hadden een brief aan de directie geschreven met het verzoek om niet meer na 11 uur ’s avonds over de gangen te lopen. De teugels waren nog strakker aangehaald en de bewoners waren nog banger geworden. Ze komt bij het atrium en kijkt vanaf de 27ste verdieping naar beneden. De gigantische hal was in de plaats gekomen van een flink aantal appartementen.- Dit klopt natuurlijk niet helemaal, omdat je aan de binnenkant van een gebouw geen appartementen kunt realiseren. Je zult namelijk altijd ramen in de verblijfsruimtes moeten hebben. Alleen natte ruimtes, zoals douche en toilet en eventueel de keuken kun je dus aan de binnenkant van het pand bouwen. Je kunt dus alleen meer appartementen kwijt, door ze smaller en dieper te maken. -

Gina Zeelen wil de bewoners die uit het oude Morgenschittering zijn gekomen, het liefst zo snel mogelijk elders huisvesten, want voor het nieuwe complex bestaat een wachtlijst van mensen die er graag willen wonen en die daar veel geld voor willen betalen. Om subsidie van de gemeente te kunnen krijgen, had men de bewoners van het oude complex over moeten plaatsen naar het nieuwe complex. Nu was het zaak om deze mensen kwijt te raken. Zo had ze een bewoner van de 27ste verdieping voor gek gezet, om deze op die manier er toe te bewegen om te verhuizen naar het complex in Eelde. Een paar bewoners liggen om half 12 nog wakker, in afwachting van het geluid van de hakken van Gina Zeelen. Als deze aankomt bij het atrium en naar beneden kijkt, wordt ze door 2 handen opgetild en over de balustrade geduwd.

Vervolgens gaan we 10 jaar terug in de tijd, naar 2005, waar we getuige zijn van een vergadering van de directie van Eindeloze Toewijding. Gina Zeelen is de directrice, die geen tegenspraak duldt. Adriaan Zeelen is haar neef en rechterhand en voert het financiële beleid. Tina Zeelen is de dochter van Gina en beheert de portefeuille personeelszaken. Zij zet de medewerkers en de bewoners tegen elkaar op. En dan is er nog stiefdochter Francien Balder, de enige die een eigen mening heeft en die ook regelmatig uit. Ze is een lastpost, maar omdat ze het hoogst opgeleid is, is ze nodig.

Het ontwerp voor het nieuwe complex wordt besproken. De begroting wordt gebaseerd op een ontwerp met een atrium van 8 verdiepingen, maar wat er gebouwd wordt zal een atrium van 28 verdiepingen bevatten. Lucht is per slot van rekening goedkoper dan beton, marmer en hout. Daar staat natuurlijk tegenover dat het een en ander gevolgen heeft voor de constructie, want je kunt niet zomaar een stuk uit alle vloeren weglaten, zonder de constructie aan te passen, voor extra stevigheid.

Voor het ontwerp besproken gaat worden, gaat de vergadering eerst nog over de bewoners van het oude Morgenschittering. Deze zijn bezocht en van de 46 bewoners hebben er 26 levensmiddelen buiten de deur gekocht, terwijl ze verplicht zijn deze in de winkel in het gebouw te kopen. Ze hebben een boete gekregen en 12 hebben deze betaald. Dan is er nog mevrouw Klaassens, die haar appartement weigert te verlaten. Dat zal wel moeten gebeuren, maar ze heeft gedreigd zelfmoord te plegen. Er is echter een echtpaar dat bereid is de hoofdprijs te betalen, dus mevrouw Klaassens moet weg. Voorts gaat het nog over 2 medewerkers, die de vakbond in hebben geschakeld. Ze willen dat het bedrijf gedwongen wordt een ondernemingsraad in de stellen. In de medezeggenschapsraad, hebben ze geen vertrouwen, omdat daar mensen in zetten, die daar door de directie in zijn gezet.

Als men het eindelijk over de nieuwbouw wil gaan hebben, komt de portier de vergaderruimte binnenrennen, om te vertellen dat mevrouw Klaassens zich van haar balkon heeft gestort, hetgeen ze niet overleefd heeft. De recherche komt er bij en constateert uiteindelijk dat er geen sprake is van een misdrijf. Op de volgende vergadering wordt besproken aan wie het appartement van mevrouw Klaassens verhuurd zal gaan worden. Dat is een echtpaar dat niet op de wachtlijst staat, maar dat bereid is om onderhands 25.000 euro over te maken naar een buitenlandse bankrekening van Gina.

Het voert te ver om alle manipulaties die plaatsvinden voor de bouw van het nieuwe complex uit de doeken te doen en we maken een sprong van jaren in de tijd, zoals bij het eerste hoofdstuk van het deel met de titel ‘Middenspel’ vermeld staat. Eigenlijk kan er wel gezegd worden dat er een sprong van 10 jaar gemaakt wordt. In het nieuwe gebouw van Morgenschittering wordt het echtpaar De Monchy dood in hun appartement gevonden. Ze blijken gestorven te zijn door koolmonoxidevergiftiging. Men staat voor een raadsel, want hoe kan zoiets gebeuren in een nieuw gebouw? Men kan ook nergens fouten vinden en dit raadsel lijkt dus onopgelost te blijven. Vrij kort na de crematie van de heer en mevrouw De Monchy komt Gina Zeelen om het leven en dit is natuurlijk een zaak die de politie echt moet onderzoeken. Verschillende bewoners staan hoog op het lijstje van verdachten, want mevrouw Zeelen was niet bepaald populair. Toch blijft men ook bezig met de dood van het echtpaar De Monchy en via niet geheel toelaatbare methoden komt men iets op het spoor. De dood van het echtpaar blijkt geen toeval te zijn.

Het is een heel spannend verhaal geworden, waarbij er regelmatig heen en weer wordt gesprongen tussen de politiemensen, de bewoners en de leden van de directie van Eindeloze Toewijding. Soms krijg ik wel de indruk dat de auteur zelf een beetje verdwaalt in z’n eigen plot. Zo gaat het op verschillende momenten om de sterfgevallen in Morgenschittering, waarbij dus ook de zelfmoord van mevrouw Klaassens wordt vermeld. Maar dit sterfgeval vond plaats in het oude Morgenschittering, dus niet in Het Icoon en kan dus ook op geen enkele manier aan dit nieuwe gebouw gekoppeld worden. Er wordt ook flink gereisd in het boek en het plot brengt ons onder andere in Zwitserland en Londen.

Om alle personen een beetje uit elkaar te kunnen houden is voor in het boek een personenlijst opgenomen. Achternamen met een lidwoord staan bij het lidwoord en Adriaan Zeelen staat 2 keer vermeld, omdat hij in Stellenbosch, Zuid Afrika onder een valse naam leeft. Dat is een beetje overbodig, omdat dit ook op de plaatsen waar hij zich daar bevindt, vermeld staat.

ISBN 978 94 917 7375 4 | Paperback | 321 pagina’s | Uitgeverij Palmslag | november 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Zoutzuur
Weerzinwekkend, verminkend, verwoestend
Peter J.L.M. Bernink

‘Adriënne van Gulik had haar eigen doodvonnis getekend. Zij zou de derde worden. Ze hadden er allemaal om gevraagd. De vorige twee was hij al bijna weer vergeten. Dat was goed. Te lang hadden ze hem pijn gedaan. Het probleem was echter dat hun dood hem niet de rust en de bevrijding had gegeven die hij verwacht had. Geen echte bevrediging. Meer iets dat schuurde en dat langzamerhand door het vele schuren glad was geworden. De derde moest meer opleveren.’

Het is 2014, als de moordenaar dit bij zichzelf bedenkt. Wat heeft deze Adriënne gedaan dat ze dood moet? In zijn ogen dan. En er waren twee anderen? Wie waren dat, en wat hadden zij gedaan?

Nu er geld blijkt te zijn om oude moordzaken – cold cases – opnieuw te bekijken, wordt hoofdinspecteur Kuitert benaderd door de ouders van Doortje van Capel. Deze jonge vrouw, 24 jaar toen zij stierf, is twintig jaar eerder in Groningen op beestachtige wijze vermoord. Zij werd verminkt teruggevonden, ze was overgoten met zoutzuur en levend begraven. Een dader werd nooit gevonden. De forensische technieken zijn verbeterd, en wie weet herinneren getuigen van toen zich andere dingen?

Tegen de zin van de officier van justitie neemt Kuitert contact op met Bert Koch, een oud-neuroloog, die zich graag in schijnbaar onoplosbare zaken vastbijt. Toch waarschuwt Koch de ouders dat er weinig hoop is. Het is al zo lang geleden. Maar de ouders confronteren hem met het feit dat hij zelf bij hun dochter in de zesde klas van de lagere school zat. Dat intrigeert hem, en hij opent de zaak. Dinah Kreulder die behalve een uitstekende secretaresse, ook geoefend is in vechtsport, en nog meer verborgen talenten heeft, is zijn assistente. Ook haar vriendin Lenie Tak, expert in ICT-zaken, wordt op de zaak gezet.
Dan ontdekken ze dat er tien jaar geleden in Deventer een moordzaak was, waarbij een jonge vrouw op soortgelijke manier om het leven kwam. Ook hier werd nooit een dader gevonden. Dat de link niet eerder gelegd is, heeft te maken met nalatigheid van het team in Deventer.

Nu verdwijnt er in Utrecht opnieuw een vrouw, Adriënne van Gulik. Als zij na een tijdje gevonden wordt, is er onmiddellijk herkenning: hier is dezelfde dader bezig geweest! Maar als Koch nu dacht dat de moordenaar snel gevonden zou worden, heeft hij het mis. Ze blijken te maken te hebben met iemand, die geen sporen achterlaat. Hij lijkt onzichtbaar. Als ook nog duidelijk wordt dat hij een meesterhacker is, meer thuis in de wereld van de cybercriminaliteit dan welke ICT-er bij de politie ook, wordt het verdraaid lastig hem op te sporen. Hij lijkt te weten wat de politie doet en blijft hen steeds een stap voor. En durft hen zelfs te bedreigen. Ook Koch is zijn leven niet meer zeker.

Omdat de lezer eveneens een inkijkje krijgt in het leven van de dader, kunnen we dat gevaar goed volgen. Wij weten dat hij niet onderschat moet worden! De man – dat het een man is weten we – is in zijn eigen wereld een genie.

Superspannend verhaal! Regelmatig worden de verschillende feiten opnieuw op een rijtje gezet, dat is prettig want meestal kun je een boek als dit niet in een keer uitlezen. Maar nu hoef je niet terug te bladeren om uit te zoeken hoe het ook al weer zat.
Bernink gebruikt vaak cliffhangers met een beetje humor:

'Samen zouden ze dat varkentje wel even wassen.
Het liep anders.'

Behalve de moordzaak rond de seriemoordenaar speelt op de achtergrond ook de concurrentie binnen het politiekorps een rol. Er zijn verschillende blaaskaken die het de goede speurders niet bepaald makkelijk maken, van die machomannetjes die denken de wijsheid in pacht te hebben, of mensen die ten koste van een ander hogerop willen komen.
Gelukkig zijn er ook goede, integere politiemensen.
Wie is hier de slimste mens? De moordenaar is wel een grote kanshebber…

Peter J.L.M. Bernink (Enschede, 1944) was cardioloog van beroep. Hij was werkzaam in Groningen. In 2014 verscheen zijn eerste thriller Geen weg terug. Na Valse hoop (2015), Kwade vrienden (2016), Het Icoon (2017) en Gifgas (2018), is Zoutzuur zijn zesde thriller.

ISBN 9789493059306 | paperback | 333 pagina's | Uitgeverij Palmslag | december 2019

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Geen weg terug
Peter J.L.M. Bernink

“We zouden gek zijn om wél een contract aan te bieden. Ten eerste draaien wij op voor de meerkosten gedurende zeker vijf jaar áls ze het al goed zouden doen. Bovendien geven we een concurrent een stevige kans waar we niet op zitten te wachten.”

Zorgverzekeraar Tauzorg ziet de komst van een neurologisch ZBC (Zelfstandig Behandel Centrum) in Groningen niet zitten. Dat het behandelcentrum patiënten veel voordelen biedt, zoals een kortere wachttijd, interesseert het grote bedrijf niet. Tauzorg heeft een monopoliepositie in het hoge noorden en is niet van plan dat op te geven. Als het ZBC voet aan de grond krijgt, zal het ook contracten met andere zorgverzekeraars afsluiten en dat wil Tauzorg niet. Het centrum mag er niet komen. Tjalling Waters, lid van de Raad van Bestuur van Tauzorg, mag het oplossen.

Tjalling Waters gooit al zijn creativiteit in de strijd maar de initiatiefnemers laten zich niet ontmoedigen. Het centrum zal er komen, ook als Tauzorg niet met hen in zee gaat. Collega’s en goede vrienden Jasper van Halen en Hans Keesom hebben hun idee goed uitgewerkt. Alles is tot in de puntjes geregeld. Het ontmoedigingsbeleid van Waters heeft dan ook niet het gewenste effect. De tegenwerpingen van Van Halen en Keesom zijn ijzersterk. Waters is geen makkelijk mannetje en het bedrijf staat vierkant achter hem. Tauzorg zal als winnaar uit de strijd komen, goedschiks of kwaadschiks. Dat het in de eerste plaats om het belang van de patiënten gaat, doet er niet toe. Bij Tauzorg staat niet de patiënt maar het geld op de eerste plaats.

Waters schuwt geen enkel middel. Hij huurt een paar zware jongens in om Van Halen een waarschuwing te geven. Zij moeten zijn tegenstander op niet mis te verstande wijze te kennen geven dat hij zich terug moet trekken. Het dreigement verloopt niet helemaal volgens plan. De auto van Van Halen eindigt in het Tjeukemeer. Merel, de dochter van Jasper van Halen, overlijdt ter plekke. Van Halen zelf wordt met spoed naar het ziekenhuis vervoert. Hij ligt in coma.

Waters is woedend. Hij is gewend dat alles gaat zoals hij dat wil. Wroeging voelt hij niet. Zo zit hij niet in elkaar. Het plan moet aangepast worden en eventuele sporen die naar hem kunnen leiden, moeten grondig uitgewist worden. Waters is niet de enige die zich in een wespennest heeft gestoken. Hij deinst er niet voor terug anderen voor het blok te zetten. Het is tijd voor de volgende stap. Wat Waters betreft, is er geen weg meer terug.

Geen weg terug is het debuut van voormalig cardioloog Peter J.L.M. Bernink. Het verhaal is deels gebaseerd op zijn eigen ervaringen. Bernink wilde in Groningen een Zelfstandig Behandel Centrum Cardiologie oprichten maar Menzis weigerde een contract met het ZBC af te sluiten. Hoewel het verhaal fictief is, haalt Bernink in zijn boek duidelijk uit naar de machtspositie van de grote zorgverzekeraar.

Bernink gaf zijn debuut in 2014 in eigen beheer uit. Inmiddels heeft hij drie thrillers op zijn naam staan. Tegelijk met zijn derde thriller, Kwade vrienden, is een heruitgave van Geen weg terug verschenen.

Geen weg terug begint wat moeizaam. Het duurt even voor duidelijk is wat er precies speelt. Op het moment dat Waters besluit drastische maatregelen te nemen, wordt het verhaal wat spannender. Na de aanslag op Van Halen en zijn dochter, verschijnt ook de politie op het toneel. Een aantal van deze politiemensen keren terug in het boek Kwade vrienden.

Hoewel Bernink het verhaal goed uit de doeken doet, is het boek Kwade vrienden beduidend beter. Het is daarnaast erg jammer dat deze heruitgave niet volledig is herzien. Een gemiste kans! Nu stuitte ik regelmatig op vreemde of foutieve zinnen, waardoor ik steeds mijn concentratie verloor. Het verhaal verdient een betere afwerking. Met Geen weg terug maakt Peter J.L.M. Bernink een vuist naar de zorgverzekeraars en geeft hij openheid van zaken. Zijn wraak is zoet.

ISBN 9789491773471 | paperback | 276 pagina's | Palmslag | juni 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Kwade vrienden
Peter J.L.M. Bernink

Thijs Glastra is een naarling. Al in zijn kindertijd werd duidelijk dat hij niet over een fraaie persoonlijkheid beschikt. Hij was destijds bevriend met de vriendelijke Karel van Gent. De jongens trokken veel met elkaar op maar toen Karel ontdekte dat zijn jongere broertje door niemand minder dan Thijs gepest werd, ontstak hij in woede. De vriendschap was voorbij maar Thijs had het nog altijd op Willem voorzien. Uiteindelijk pleegde Willem zelfmoord. Hij kon er niet meer tegen. De familie Glastra verhuisde en later sloeg ook Karel zijn vleugels uit.

Jaren later keren Thijs en Karel terug naar Groningen. Karel gaat als juniorpartner bij een architectenbureau aan de slag en Thijs opent een sportschool. Het gaat beide heren voor de wind. Dan draagt een vriend van Karel hem voor als lid van de Ronde Tafel. Thijs, die ook lid van de club is, reageert verbolgen. Het is duidelijk dat hij een hekel aan Karel heeft. De clubleden reageren verbaasd. Niemand weet immers wat er dertig jaar geleden voorgevallen is.

Je zou denken dat Karel een hekel aan Thijs heeft maar het is dus andersom. Karel wil verder met zijn leven maar Thijs wil niets liever dan het leven van zijn oude schoolvriend vergallen. Er doen zich tal van kleine, vervelende incidenten voor met als hoogtepunt een opzettelijke voedselvergiftiging. Ook geeft Thijs zijn oude kameraad een duw tijdens het hardlopen. De sfeer is gespannen. Karel voelt zich er niet prettig bij.

En dan gebeurt het: wanneer de zestienjarige Joost Vaders zijn hond uitlaat, stuit hij op twee hardlopende mannen. Hij ziet de mannen wel vaker maar dit keer lopen ze naast elkaar. Ze maken ruzie, dat is duidelijk. De hond van Joost gaat luid blaffend achter het schreeuwende tweetal aan. Joost heeft moeite het dier weer aangelijnd te krijgen. Wanneer hij opkijkt, ziet hij iets vreemd. Zo’n driehonderd meter verderop ligt een van de mannen op de grond. De andere man zit naast hem en slaat op hem in. Joost rent zo snel mogelijk naar de mannen toe.

De man die op de grond ligt is bewusteloos. Het is Thijs Glastra. Naast hem ligt een kei. Er zit bloed op. De tweede man staat op en maakt zich uit de voeten. Enige tijd later wordt de man in verwarde toestand in een greppel aangetroffen. Het is niemand minder dan Karel van Gent. Hij zegt niet te weten wat er is gebeurd. Thijs is ondertussen in allerijl naar het ziekenhuis gebracht. Hij ligt in coma.

Wat is er gebeurd? Karel weet het niet en Thijs is nog altijd buiten bewustzijn. Is de kalme Karel werkelijk tot zware mishandeling in staat? Karel kan niet geloven dat hij Thijs met een kei op zijn hoofd heeft geslagen. Hij koesterde geen wrok en is niet gewelddadig aangelegd. Het politieteam dat op de zaak is gezet, neigt hem te geloven. Toch ziet het er niet goed voor Karel uit. Er is immers een getuige. Joost Vaders heeft zijn getuigenverklaring bovendien aangepast. Dit keer beweert hij wel degelijk gezien te hebben dat Karel een kei in zijn hand hield. Is het toeval dat de vader van Joost een goede vriend van Thijs Glastra is?

Kwade vrienden gaat over vriendschap, loyaliteit en wraaklust. Wat is er precies op het hardlooppad voorgevallen? Heeft Karel werkelijk iemand letsel toegebracht? Waarom is hij zijn geheugen kwijt? Thijs ontwaakt gelukkig uit zijn coma maar ook hij kan zich niks meer herinneren. Karel wordt veroordeeld en gaat in hoger beroep. Als de waarheid niet snel aan het licht komt, zal hij een jarenlange gevangenisstraf opgelegd krijgen.

Dit serieuze verhaal is op gemoedelijke toon geschreven, waardoor het prettig leest. De diverse personages vormen samen een mooi palet. Over het verhaal is duidelijk goed nagedacht en er is veel aandacht aan de uitwerking besteed. Ik had al snel precies door hoe het zat, maar dat maakte het verhaal niet minder interessant. Wel vroeg ik me af waarom het politieteam niet in die richting dacht. Kwade vrienden is een goed geschreven misdaadverhaal. De nadruk ligt op het achtergrondverhaal en het onderzoek. Een fijn boek voor lezers die van uitgebreide misdaadverhalen zonder al te veel gruwelijkheden houden.

ISBN 9789491773488 | paperback | 300 pagina's |Palmslag | juni 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER