Dennis Lehane

http://www.dennislehane.com

De vrouw in de spiegel
Dennis Lehane

De vrouw in de spiegel is de veertiende thriller van Dennis Lehane (1965, VS). Naast dat hij enkele series heeft geschreven, heeft hij ook een paar stand-alones geschreven. Daar valt ook dit boek onder te scharen. Een aantal boeken zijn verfilmd, met niet de minste acteurs zoals Leonardo DiCaprio, Sean Penn en Kevin Bacon.

Lehane bouwt in De vrouw in de spiegel de spanning langzaam op; hij neemt alle tijd om de lezers uitgebreid met de 2 hoofdrolspelers kennis te laten maken. De levens van journaliste Rachel Childs en houthandelaar Brian Delacroix raken elkaar in de loop van een aantal jaren terloops tot ze als eind dertigers – beiden inmiddels gescheiden van hun eerste partner – elkaar weer tegen het lijf lopen en een relatie krijgen. Door psychische problemen krijgt Rachel pleinvrees en Brian ondersteunt haar wanneer ze na hun trouwdag drie jaar lang het huis niet meer uit durft. Ondanks deze beperking hebben Rachel en Brian een zeer gelukkig huwelijk. Stapje voor stapje gaat het beter en komt ze weer voorzichtig naar buiten. Haar hele wereld stort weer in wanneer ze tijdens een uitstapje erachter komt dat haar man haar heeft voorgelogen: hij is niet op zakenreis naar Londen maar is nog in de stad. In plaats van opnieuw onderuit te gaan, borrelt bij Rachel de woede omhoog en gaat ze op onderzoek uit. Wie is haar man?

Heb je eerst het gevoel een feelgood roman te lezen, op het moment dat Rachel op zoek gaat naar de waarheid over haar man ontwikkelt het boek zich meer in de richting van een thriller. Onverwachte plotwendingen, personen die niet zijn wie je denkt dat ze zijn, korte hoofdstukken waarin veel gebeurt; Lehane weet hoe hij zijn publiek moet boeien. Dat neemt echter niet weg dat het boek niet verrassend is en de uitkomst eigenlijk halverwege het boek al door het verhaal schemert.

Wat is dat ongrijpbare dat maakt dat je bij de ene thriller compleet in het verhaal gezogen wordt en het bloed in je aderen stolt bij alles wat de hoofdpersoon meemaakt, en dat je bij de andere thriller de meest afgrijselijke martelingen kunt lezen zonder dat je een spier vertrekt? Wat moet een schrijver in zijn of haar mars hebben om jou als lezer mee te sleuren in de roetsjbaan van een zinderend verhaal?

De vrouw in de spiegel is een boek dat noch het ene noch het andere uiterste benadert. Het is zo'n boek dat je op zich graag uitleest, het is vermakelijk en het boeit, en toch laat het aan het eind een licht gevoel van teleurstelling achter. Het is allemaal te gemakkelijk en de oplossingen voor problemen komen iets te toevallig naar voren. Dat doet afbreuk aan de verwachting die wordt gewekt ('Dit is Lehane op zijn best' – achterflap) dat je een fantastische thriller te pakken hebt.

Wanneer je probeert te analyseren waarom het boek niet aan de verwachting voldoet, is dat grotendeels doordat Lehane er niet in is geslaagd de hoofdpersonen goed uit de verf te laten komen. Ondanks mooie dialogen en veel nuttige informatie, met name over Rachel, haar journalistieke carrière en haar psychische problemen, blijft de lezer met een afstandelijke blik naar de protagonisten kijken. Dat ongrijpbare, het vermogen om de lezer bij de keel te pakken en niet los te laten voordat het laatste woord is gelezen, heeft de auteur in De vrouw in de spiegel helaas niet tevoorschijn weten te toveren.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Mystic River
Dennis Lehane

Een elfjarige jongen wordt een auto ingetrokken, voor het oog van twee leeftijdgenootjes. Vier dagen later komt hij terug; nooit zal hij zijn mond opendoen over wat er gebeurd is. Wel kunnen er aan de hand van de twee getuigen tekeningen gemaakt worden van de twee mannen, maar de zaak wordt nooit opgelost. Jaren later wordt een van de twee herkend als hij opgepakt wordt voor een gewapende roofoverval. Hij vertelt dat zijn maat omgekomen is bij een auto-ongeluk.

Vijfentwintig jaar later: het slachtoffertje van toen, Dave Boyle, lijkt zijn leven opgepakt te hebben, hij is gelukkig getrouwd met Celeste, met wie hij een zoontje heeft.
Jimmy Marcus, een van de jongens, is op het verkeerde pad geraakt, hij heeft in de gevangenis gezeten, maar nu lijkt ook hij gelukkig met zijn vrouw. Er zijn drie dochters, een ervan van een eerdere - overleden - echtgenote.
Als dat meisje op een gruwelijke manier vermoord wordt, begint een dramatisch verhaal waarbij de drie jongens opnieuw betrokken zijn.
Sean Devine, de andere getuige van vroeger, is nu politieman en krijgt de zaak van de moord toegeschoven.
De levens van de drie jongens die nooit meer vrienden waren na het voorval, raken elkaar nu weer.
Een van hen is de vader van het meisje, een is de politieman die het op moet lossen, is de derde nu de dader?

In een wervelende opeenvolging van gebeurtenissen waarbij de sfeer van armoedige wijken in Boston levensecht opgetekend worden, volgen we de mannen en andere betrokkenen. Tot ongeveer de helft van het boek denk je als lezer te weten wie de dader is, maar langzaam sluipt de twijfel erin. Ineens kan iedereen de dader zijn!
Het boek is verfilmd. Dat moet een spannende thriller zijn, want dat is dit boek ook.
Onverwachte verwikkelingen, sterke psychologische karakterschetsen houden je aandacht vast tot het einde.
(Er staan wat rare dingen in het boek, maar die vergeet je als je eenmaal in het verhaal zit)

ISBN 9789044308419 |paperback | 384 pagina's| House Of Books B.V| oktober 2003
Vertaald uit het Engels door Hugo Kuipers

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

alt Mystic river
Dennis Lehane

Vijfentwintig jaar geleden stapte de toen elfjarige Dave Boyle in een auto met daarin twee onbekende mannen. De mannen deden zich voor als politieagenten en hun auto rook naar appels. De auto reed weg en Dave’s vrienden Jimmy Marcus en Sean Devine keken het voertuig niet begrijpend na. Pas vier dagen later wist Dave te ontsnappen. Hij was getekend voor het leven maar niemand praatte ooit met hem over de ontvoering en wat hem in die vier verschrikkelijke dagen overkomen moest zijn.

Het leven gaat door maar Dave is niet meer dezelfde. Aan de buitenkant is niets te zien en niets te merken maar binnenin hem tiert het duister welig. Iets in Dave is tijdens de ontvoering onherstelbaar beschadigd. Dave is getrouwd met Celeste en samen hebben ze een zoon. Jimmy is getrouwd met een nicht van Celeste en af en toe zien ze elkaar. Oude vrienden, nu kennissen.

Jimmy weet niet dat zijn negentienjarige dochter Katie op het punt staat om van huis weg te lopen. Ze wil stiekem gaan trouwen met haar vriendje. Jimmy weet niet dat Katie een relatie heeft en als Katie op een ochtend niet thuiskomt maakt hij zich niet direct zorgen. Het meisje is jong en logeert vast bij een vriendin. Maar Katie logeert nergens en ze is er ook niet met haar vriendje vandoor. Katie bevindt zich in een park. Ze is dood, door iemand op beestachtige wijze om het leven gebracht.

Wanneer het ontzielde lichaam van Katie gevonden wordt, kruisen de wegen van Jimmy, Dave en Sean zich weer. Sean werkt op de afdeling moordzaken en hij is vastbesloten de moordenaar van het tienermeisje op te pakken. Dave is een mogelijke getuige. Hij bevond zich op de avond voorafgaand aan de gruwelijke moord in dezelfde bar als het meisje. Sean en Jimmy weten niet dat Dave in de nacht van de moord onder het bloed is thuisgekomen. Zijn vrouw Celeste heeft zijn bloederige kleding in de wasbak gewassen en het bewijsmateriaal weggewerkt. Dave vertelde zijn vrouw dat iemand hem wilde beroven en dat hij zo verbolgen was over zoveel brutaliteit dat hij door het lint ging. Celeste gelooft haar man niet en wanneer ze hoort dat Katie vermoord is, dringt een gruwelijk besef tot haar door.

Deze psychologische thriller komt een beetje langzaam op gang maar na de vermissing van Katie komt de vaart er eventjes in. De auteur zet de lezer steeds weer op het verkeerde been en laat de lezer fijntjes merken hoe eenvoudig het is om verdenkingen om te zetten in aannames. Is het voorbarig om Dave als moordenaar van Katie te bestempelen, of juist niet? Celeste trof stukjes hersenweefsel aan op de bebloede kleding van Dave maar er is geen ander lijk opgedoken. De drie oude vrienden draaien om elkaar heen. Vermoedens rijzen, zakken in en rijzen weer.

Het verhaal zit goed in elkaar en bevat geen losse eindjes maar de spanning is soms ver te zoeken. Het moordonderzoek neemt maar een paar dagen in beslag maar het lijkt zich voort te slepen. Het is allemaal te uitgebreid naar mijn zin en het verhaal gaat te lang door. Het misbruik van Dave en het trauma dat hij daardoor opgelopen heeft, zijn nogal zwart-wit neergezet. Ben ik te kritisch? Misschien wel, maar naar mijn mening heeft dit boek het net niet.

ISBN 9789044327779 | paperback | 384 pagina's| House of Books | juni 2010
Vertaald door Vertaald door Hugo & Nienke Kuipers

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER