Elizabeth George

http://www.elizabethgeorgeonline.com

Ook op Leestafel: Elizabeth George - Jeugd 15+

Iets te verbergen
Elizabeth George

Deborah St. James, fotografe van beroep, is op zoek naar een nieuw project nu haar portrettenboek over Londenaars af is. Het ministerie van Onderwijs vraagt haar een reportage te maken over Orchid House, een opvangadres voor kwetsbare meisjes, dat geleid wordt door Zawadi. Narissa Cameron zou haar assisteren maar zij heeft het druk met een eigen reportage, een film. Voor beide projecten had Zawadi liever makers van zwarte origine aan het werk gezien en dat steekt ze niet onder stoelen of banken.

Intussen wordt het nieuws beheerst door de verdwijning van een jong meisje dat verdwenen is. Zij is de dochter van een advocaat, geboren in Nigeria. Mark Phinney, hoofdinspecteur van politie, is gezwicht voor de charmes van een Nigeriaanse schone. En hoewel zijn vrouw die al haar tijd besteedt aan hun enige gehandicapte dochter, hem zijn escapades toestaat: het was niet de bedoeling dat Mark verliefd zou worden.

Adaku Obiaka heeft tijdens haar werk als vrijwilliger op Orchid House duistere zaken ontdekt die ze op eigen houtje aan de kaak probeert te stellen.

De wederwaardigheden van Tani, de oudste zoon in een Nigeriaans gezin, vormen de kern van het verhaal. Hij en zijn ouders zijn geboren in Nigeria, zijn jongste zusje Simisola is in Londen geboren. Tani ontdekt dat zijn nogal tirannieke vader vast van plan is om de oude Nigeriaanse gewoonten, ook al wonen ze in Londen, na te volgen. Hij heeft een man in Nigeria al koeien geboden voor het huwelijk van diens dochter met Tani, en voor zijn achtjarige zusje zijn er nog erger plannen.

Nigeriaanse – en Somalische meisjes – worden ook in het moderne Londen nog steeds besneden, of nog erger: verminkt, alles om te voldoen aan de eisen van de aanstaande echtgenoot. Tani weigert aan de wens van zijn vader te voldoen en hij wil ook zijn zusje redden. En maakt aldus kennis met de strenge tradities van de clan waar het gezin volgens zijn vader nog toe behoort.

Na een lang eerste deel waarin al deze verhaallijnen uiteengezet worden komen dan waarnemend hoofdinspecteur inspecteur Lynley en Barbara Havers in beeld voor een moordzaak: Brigadier Bontempi is dood aangetroffen in haar flat door Mark Phinney. Zij blijkt vermoord.
Wat heeft Mark met haar te maken? Waar was ze mee bezig? Is dat werk, undercover, haar fataal geworden?

Lynley en Havers ontdekken dat Bontempi bezig was met de problemen binnen de Nigeriaanse gemeenschap. Alles draait om hoe de Nigeriaanse cultuur volop leeft in de Engelse hoofdstad. In het geheim worden meisjes verminkt ‘omdat het zo hoort.’

Wie de detectiveverhalen met in de hoofdrol Lynley en Havers kent, weet dat het een ingewikkeld verhaal zal zijn. In de ruim 600 pagina’s moet je inderdaad je aandacht erbij houden, maar dat is dankzij de schrijfstijl van Elizabeth George geen probleem. De hoofdstukken zijn kort en worden voorzien van tijd- en plaatsaanduiding.
Het thema is dus VGV, vrouwelijke genitale verminking.

Elizabeth George (Ohio, VS, 26 februari 1949) is de auteur van negentien thrillers in de Inspecteur Lynley-reeks. Daarnaast schreef ze de spannende 4-delige crossoverserie ‘Het Fluistereiland’. Na haar studie Engels en een master in psychologie werkte ze als docent Engels en als remedial teacher. Haar eerste boek, Totdat de dood ons scheidt, verscheen in 1988.

ISBN 9789400513778 | Paperback| 640 pagina's | Uitgeverij Bruna| maart 2022
Vertaald door Fanneke Cnossen

Lees de reacties op het forum, klik HIER

Een duister vermoeden
Elizabeth George

De kern van het verhaal is het onderzoek naar een geval van overlijden waarbij eigenlijk helemaal geen twijfel bestaat dat het een ongeluk was. Waarom wil de oom van de overledene dan toch dat inspecteur Lynley een onderzoek komt instellen? En nog onofficieel ook? Dat geheimzinnige gedoe is niets voor Lynley, hij wordt gedwongen zich in allerlei bochten te wringen, die hun weerslag hebben op zijn leven.
Maar dat speelt allemaal op de achtergrond. Waar het hele verhaal om draait, en waar Lynley zich dan ook op richt is de familie Fairclough. Werkelijk niemand van die familie is een normale gedegen recht door zee burger. Allemaal hebben ze geheimen, die er voor zorgen dat de familie een waar wespennest is.
Aan Lynley de taak om zich daar in te wagen, en het onderzoek dat hij naar eer en geweten uitvoert, tegen zijn zin, in al zijn ingewikkeldheid tot een goed einde te brengen.
Als hij naar Cumbria gaat neemt hij zijn vrienden St James en diens vrouw Deborah mee.
En de schrijfster zou niet Elisabeth George zijn, als ook zij niet hun persoonlijke besognes hadden die verweven raken met het onderzoek. En er loopt nog een journalist rond, die niet echt gelooft in zijn werk, waarschijnlijk terecht.

Het thema is ‘familie’ in alle opzichten: de kinderwens, hetero- en homoseksuele relaties, vader-dochter(s), vader-zoon, en nog meer.
Eisabeth George is een meester in het vertellen, en ook al vraag je je af of je een misdaadverhaal aan het lezen bent of dat het een roman is, dat maakt niet uit: het sleept je mee, in al zijn verwikkelingen, en als het eenmaal ten einde is, wil je eigenlijk nog meer…
Want hoe loopt het af met die twee kinderen? En was die Kaveh te goeder trouw of had hij zo zijn eigen plannen?
Natuurlijk was ook brigadier Havers in het verhaal aanwezig, zij was achtervang in Londen, en haar verhaal moet toch zeker verder gaan in een volgend boek. Want haar kant van het verhaal ligt volledig open!
Dus we wachten vol spanning op het volgende verhaal over inspecteur Lynley en brigadier Havers, waarbij mevrouw George ongetwijfeld weer een superplot zal bedenken.
Wil je een recht toe recht aan spannend verhaal dan is dit niet de schrijfster die je moet lezen. Maar voor een verhaal waar alles op en aan zit, en waar je echt helemaal in duikt, zijn haar boeken heerlijk!

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De straf die ze verdient

De straf die ze verdient
Elizabeth George

30 jaar geleden verscheen ‘Tot de dood ons scheidt’, het het eerste boek in de Lynleyreeks.
In ‘De straf die ze verdient’, het twintigste boek (!), zijn inspecteur Lynley en zijn medewerker brigadier Barbara Havers nauwelijks ouder geworden. Ook hun werkwijze is nog dezelfde: met veel psychologisch inzicht in daders en verdachten, ontwarren zij minutieus - en daardoor langzaam - het raadsel van de zaak waar zij bij betrokken worden. Barbara Havers gaat daarbij nogal eens buiten haar boekje, maar Lynley, de man die ondanks zijn afkomst – hij is sir Lynley – inspecteur is gebleven, heeft geen moeite met haar manier van werken.

In een eerder verhaal weigerde hij een promotie, zodat Isabelle Ardery de baan kreeg. Ardery heeft een hekel aan Havers, en laat dat ook merken. Als Scotland Yard bij een vermoedelijke zelfmoord betrokken raakt, krijgt ze de opdracht van de grote baas Hillier om Havers mee te nemen en er voor te zorgen dat die zodanig blundert dat ze eindelijk overgeplaatst kan worden. Maar Barbara is niet gek, en ze weet zich gesteund door Lynley, met wie ze in contact blijft.

In het Engelse stadje Ludlow is de plaatselijke diaken dood in zijn cel gevonden, waar hij verbleef na zijn arrestatie op verdenking van misbruik. De diaken was als vrijwilliger bij veel verenigingen en clubjes betrokken, en de dorpelingen zijn verbijsterd, door de beschuldiging en door zijn dood. Ook de vader van de man gelooft niet dat zijn zoon dit gedaan heeft, hij eist nader onderzoek. Omdat hij politieke invloeden heeft, wil Hillier de zaak snel afgerond hebben. Ardery wil hem graag van dienst zijn, maar Havers ontdekt dat er feiten zijn die niet kloppen of toch vragen oproepen.

Terwijl Ardery in Londen worstelt met haar drankprobleem, vertrekt Barbara voor een tweede keer naar Ludlow, nu met Lynley. In het stadje wordt nogal wat in de doofpot gestopt, het is een hele klus voor Lynley en Havers om uit te zoeken wie er liegt en wie de waarheid vertelt.

Elizabeth George gebruikt ruim 700 pagina’s om de plot langzaam uit de doeken te doen. Zoals we gewend zijn worden ook de persoonlijke besognes van de speurders in het verhaal betrokken. Havers doet verrassend genoeg aan tapdansen!

Naast de vraag of de diaken schuldig is aan misbruik, en of hij zelfmoord gepleegd heeft of toch vermoord is, komen er ook thema’s aan de orde als gebroken gezinnen, en verslavingsproblematiek. De vraag in hoeverre ouders hun invloed moeten uitoefenen bij de toekomst van hun kinderen wordt behandeld en we krijgen toeristische informatie over Ludlow, een plaats in het Engelse graafschap Shropshire. Het plaatsje staat bekend om het Ludlow Festival, een groot jaarlijks festival dat voor een groot deel in het teken staat van Shakespeare. En omdat Havers zich op aanraden van Lynley in Shakespeare verdiept heeft, komen er ook nog literaire citaten aan te pas. Van alles wat dus eigenlijk, veel meer dan alleen een plot. Liefhebbers van de Lynleymysteries weten dat en zullen ook smullen van dit uitgesponnen verhaal.

Elizabeth George (Ohio, VS, 26 februari 1949) is de auteur van negentien thrillers in de Inspecteur Lynley-reeks. Daarnaast schreef ze de spannende 4-delige crossoverserie ‘Het Fluistereiland’. George begon op haar zevende al met schrijven. Na haar studie Engels en een master in psychologie werkte ze als docent Engels en als remedial teacher.

ISBN 9789400508514 | Paperback | 729 pagina's | A W Bruna| september 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Dag des oordeels
Elizabeth George

Onuitputtelijk is de fantasie van Elizabeth George. Wederom levert ze een indrukwekkende hoeveelheid pagina’s af, met een verhaal waar je compleet in verdwijnt om weer ontzettend van te genieten, als zij wederom Inspecteur Lynley en Brigadier Havers in een complexe moordzaak laat duiken. Een extra complicatie is dat Barbara Havers flink de wacht is aangezegd na haar eerdere avonturen in Italië. Als ze ook maar één verkeerde stap zet, zal ze verbannen worden naar een afdeling in het noorden van het land. Angstvallig houdt ze zich in, tot grote ergernis van Lynley, die met lede ogen aanziet hoe Havers haar werk niet op haar best kan uitvoeren, nu ze zich zo krampachtig aan de regels houdt.

Als een bekende feministische schrijfster dood wordt aangetroffen, voelt Barbara zich bij de zaak betrokken. Zij kende de vrouw, en diens uitgever en als deze laatste ook als bijna dood wordt gevonden, stelt ze zich vragen. De uitgeefster overleeft wat nu toch duidelijk een moordaanslag was. Is de dood van de schrijfster ook een moordpoging geweest?

Barbara weet Lynley te overtuigen: zij mag de zaak onderzoeken, met als assistent – en waakhond – Nkata Winston. Hun onderzoek brengt hen naar Dorset en in contact met een familie waar het een en ander speelt. De vrouw is de assistente van de feministe, zij is gaan werken om om te kunnen gaan met de zelfmoord van haar jongste zoon. Diens vriendin beschuldigt de moeder, en deed - voor ze een straatverbod kreeg opgelegd - pogingen het leven van haar schoonmoeder te ontwrichten en de bakkerij van haar schoonvader – niet de echte vader van de zelfmoordenaar – te benadelen. Er is nog een broer, die eveneens problemen heeft met de verwerking. Hoe kon hij als psychotherapeut zijn eigen broer niet helpen? Het kost hem zijn eigen relatie.

De betrokkenen hebben allemaal zo hun eigen problemen, net zoals de speurders. Lynley is verliefd op een zeer zelfstandige vrouw. Havers wordt dolgemaakt door de secretaresse op het Bureau, die haar wil ‘omvormen’.

Een thriller van Elizabeth George moet je met de juiste instelling lezen. Natuurlijk is er een plot. Er is een misdaad gepleegd en de dader moet gevonden worden. Maar bij de Koningin van de Misdaadliteratuur, zoals Elizabeth George genoemd wordt, gaat het vooral om de psychologische achtergronden. Of, zoals ze het zelf haar personage inspecteur Lynley laat zeggen:

‘Ik heb gemerkt dat een mens tegengestelde eigenschappen kan hebben. Je zou haast wilen dat dat niet zo was, want dat zou wel gemakkelijk zijn, maar is het niet zo dat mensen goed zijn en slecht, simpel en gecompliceerd, gelukkig en verdrietig, angstig en moedig? Het is één grote mengeling. We leren om de mens te zien als delen van een geheel, en we houden van dat geheel, zelfs op momenten dat de ander niet degene is zoals we zouden wensen dat hij is.‘

Dat is de basis van al de misdaadverhalen van Elizabeth George.
Elizabeth George speelt met haar lezers: ze begint met hetgeen voorafgegaan is, de zelfmoord van de jongen, de onthulling van een gedenksteen, en de ontmoeting van Havers met de feministe. Op het moment dat de twee vrouwen kort na elkaar gevonden worden, volgen we de verschillende verhaallijnen met wisselende vertellers, en natuurlijk de beroemde cliffhangers. Op het moment dat duidelijk wordt wie de dader is, is het verhaal nog lang niet afgelopen. Havers moet het kunnen bewijzen... En waarom dit boek nog beter is dan vorige, kan ik eigenlijk niet zeggen zondert de clou te verklappen.

ISBN 9789022998762 | hardcover| 548 pagina's | Uitgeverij A W Bruna| januari 2016
Vertaald uit het Engels door Fanneke Cnossen

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Een duister vermoeden
Elizabeth George

Wanneer Ian Cresswell door een ongelukkige val te water raakt en verdrinkt, wordt dat afgedaan als een tragisch ongeval. Volgens de politie en de lijkschouwer is er beslist geen sprake van moord. Ians oom, de invloedrijke Sir Bernard Fairclough, heeft echter zijn twijfels. Hij haalt een hoge politiepief over om Thomas Lynley af te laten reizen naar Cumbria, om het sterfgeval aan een nader onderzoek te onderwerpen.

Omdat het bezoekje van de Scotland Yard onopgemerkt moet blijven vraagt Lynley zijn twee goede vrienden, Simon en Deborah St. James, hem te vergezellen naar het afgelegen oord. Als toeristen kunnen ze op informele wijze proberen informatie te vergaren. Vooral Deborah stort zich vol gedrevenheid op haar taak. Ze doet onderzoek naar Nicholas Fairclough, de zoon van Bernard. Nicholas is het zwarte schaap van de familie maar de laatste jaren gaat het beter met hem. Hij heeft zijn drugsverslaving overwonnen en een beeldschone vrouw aan de haak geslagen, de Argentijnse Alatea. Hij hunkert naar de goedkeuring van zijn vader en zijn grootse wens is om hem te verblijden met een schare kleinkinderen. Maar Alatea raakt maar niet zwanger. Deborah, die geen kinderen kan krijgen, voelt zich hierdoor sterk verbonden met Alatea. Lichtelijk geobsedeerd richt ze al haar pijlers op de Zuid-Amerikaanse schone.

Thomas en Simon merken al snel dat de Faircloughs alles behalve een doorsnee familie zijn. Het lijkt wel alsof elk familielid een duister geheim met zich meedraagt. Maar hebben deze geheimen te maken met de dood van Ian of juist helemaal niet? En wat moet er worden van Ians twee kinderen nu het lijkt alsof zelfs hun eigen moeder hen niet wil?

Natuurlijk wordt Thomas Lynley ook in dit boek geassisteerd door de trouwe brigadier Barbara Havers. Dit moet in het geniep want de hoofdinspecteur, Isabelle Ardery, is alles behalve blij met Lynleys vertrek naar Cumbria. Ze kan het niet uitstaan dat ze hier niets over te zeggen heeft gehad. Dat Isabelle en Thomas stiekem het bed delen maakt het er ook niet makkelijker op. Thomas heeft de moord op zijn vrouw Helen nog niet verwerkt. In theorie is de relatie tussen Isabelle en Thomas dan ook puur fysiek maar in de praktijk blijkt dat minder eenvoudig.

Barbara Havers heeft andere dingen aan haar hoofd. Ze wordt onder druk gezet door Isabelle Ardery om wat aan haar uiterlijk te doen. Ze heeft haar tanden recht laten zetten en nu is haar kapsel aan de beurt. Het is nachtmerrie voor Barbara die niets geeft om uiterlijk vertoon. Ook weet ze zich geen raad met haar gevoelens voor haar buurman nu zijn vrouw weer bij hem teruggekeerd is.

Mijn sympathie gaat vooral uit naar de kinderen van Ian. Vooral zoon Tim heeft het erg moeilijk met de dood van zijn vader en met het feit dat Ian zijn gezin verliet voor een man. Tim en zijn zusje woonden ten tijde van het ongeval bij hun vader en diens “huurder”. Een rare situatie voor een jonge tiener en Tim worstelt dan ook erg met zijn eigen seksuele geaardheid. Op zijn moeder kan hij niet rekenen, die is met heel andere dingen bezig en heeft haar interesse in de kinderen verloren. Al snel wordt de kwetsbaarheid van Tim opgemerkt door een man die heel verkeerde plannen met hem heeft.

Een duister vermoeden biedt een zeer smeuïg verhaal boordevol schandalige familiegeheimen. Het boek is met bijna zeshonderd bladzijdes een flinke pil. Het verhaal komt rustig op gang en houdt goed de aandacht vast. Het is een boek om lekker lang van te genieten en naar het einde toe wordt het nog spannend ook. Het is smullen van alle duistere geheimen en verboden verlangens. Het is maar te hopen dat dergelijke families in werkelijkheid niet bestaan.

ISBN 9789400501041 | Paperback | 576 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | februari 2012
Vertaald door Fanneke Cnossen

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Lichaam van de dood
Elizabeth George

Een boek lezen dat door Elizabeth George geschreven is, is als proberen zo'n houten puzzel die in stukjes voor je ligt in elkaar te zetten. Soms past het stukje, maar heel vaak niet.
In dit boek waarin Inspecteur Lynley en Brigadier Havers hun rollen weer spelen, is Lynley nog met buitengewoon verlof. Isabelle Ardery is aangesteld als plaatsvervangend hoofdinspecteur. Haar eerste vuurproef is al snel aan de orde als een vrouw dood gevonden wordt op een begraafplaats. Al snel vindt ze het nodig om Lynley te vragen om bij het team te komen. Om haar de fijne kneepjes te leren, zegt ze. Maar ook om rust te brengen in het team dat nog zeer loyaal is aan de vorige inspecteur. Hij blijkt inderdaad enkele verkeerde beslissingen recht te kunnen breien. Maar als een verdachte achtervolgd wordt en onder een auto komt, moet ze zelf zien dat ze het hoofd biedt aan de pers, die maar al te graag de politie aan het kruis nagelt. Commissaris Hillier controleert haar doen en laten, hij is een akelige 'bijkomstigheid' die haar hindert.
Intussen is de identiteit van de vermoorde vrouw vastgesteld. Er zijn heel veel personen, die met haar te maken hebben, waarvan de belangrijkste een broer, een vriendin, diverse mannen, een hospita, en een helderziende zijn. Is een van hen de dader? Of is ze het toevallige slachtoffer van een gestoord iemand?
Ardery probeert het team op haar manier aan het werk te zetten, en komt tot de ontdekking dat men niet blindelings doet wat ze hen opdraagt. Dat het deels te maken heeft met het feit dat ze een vrouw is, is een van de thema's die we bij Elisabeth George altijd tegenkomen: er zijn altijd vrouwenhaters, en/of mannen die het niet kunnen hebben dat een vrouw boven hen staat; of dat ze in de weg staat bij een eventuele promotie. En dan zijn er de mannen die juist het tegengestelde gedrag vertonen, ook niet altijd prettig voor een carrièrevrouw.
Bovendien heeft ze natuurlijk ook privé niet alles op orde.

Het privéleven van enkele inspecteurs is ook als altijd bij George een deel van het verhaal. Voor veel lezers is dat juist de kracht van de boeken: Lynley en Havers. Hoopt men niet stiekem dat er iets groeit tussen deze twee tegengestelde persoonlijkheden? In dit boek is de weg vrij wat Lynley betreft: zijn vrouw is immers overleden.
Een ander kenmerk van de boeken van Elizabeth George is dat ze een spel speelt met de lezer. Er zijn steeds perspectiefwisselingen, waardoor de lezer door de belevenissen van de andere spelers te volgen, vaak meer weet dan de inspecteurs. Maar tegelijk laat ze die in hun onderzoek soms dingen ontdekken, die dan niet nader benoemd worden. Ze zien iets, beseffen iets, en gaan dan meteen aan de slag zonder het er met een ander over te hebben. Dan blijft de lezer in het ongewisse. Is het iets wat we al wisten? Of iets nieuws? Dat een van de personages een eigen onderzoek doet, met onorthodoxe methodes, maakt het nog ingewikkelder.
En dan is er in dit boek ook steeds de onderbreking die een heel ander verhaal vertellen, waarvan heel lang niet duidelijk is wat het met het onderzoek naar de moord op de vrouw te maken heeft.
Meester in het creëren van spanning, dat is ze, dit boek, toch al niet het dunste, leg je niet makkelijk weg!

Isbn 978 90 229 9295 1 Paperback 624 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | juli 2010
Oorspronkelijke titel: This Body of DeathVertaling: Fanneke Cnossen

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER