Elvin Post
Vals beeld
Tja, ik ben geen thrillerlezer en uiteindelijk heeft ook dit boek me niet overtuigd om het wél te gaan doen. Het begin was goed, een leuk spannend verhaal.
De meestervervalser Elijah Fish leidt een lekker leventje na een flinke tijd gevangen te hebben gezeten, hij vervalst schilderijen maar doet dat openlijk, zet zijn eigen naam onder de schilderijen. Hij heeft een vaste afnemer en kan zo in zijn levensonderhoud voorzien.
Maar dan komt een oude 'vriend' Vincent Bloom langs die hem een een voorstel doet, een schilderij van Rembrandt stelen uit het Isabella Stewart Gardner Museum in Boston. Bloom heeft een opdrachtgever die daar 5 miljoen voor over heeft. Fish peinst er niet over totdat Bloom hem een krantenbericht laat zien met foto... De vaste afnemer van Fish is vermoord.
Er wordt een derde man bijgehaald en gedrieën lukt het ze op hun dooie akkertje, verkleed als politieagenten, de Rembrandt en en passant nog enkele andere leuke werkjes te stelen o.a. een Vermeer.(Deze roof heeft werkelijk plaatsgevonden in 1990)
Opgelucht dat alles goedgegaan is rijden ze naar hun schuilplaats. Nu nog even de overdracht en klaar zijn ze.
Maar dan begint het pas, alles loopt anders dan gedacht. De ene 'ramp' na de andere vindt plaats. Ze bedenken van alles om er toch nog een goed eind aan te breien maar dat wil niet echt lukken. Tussendoor worden nog enkele mensen neergeschoten en gedumpt.
Het begin, de voorbereiding, de roof zelf en de onverwachte wending is spannend en goed. Maar dan begint het verhaal minder te worden, de spanning valt weg en je ziet mijlenver aankomen wat er gaat gebeuren. Ook wordt het verhaal steeds onwaarschijnlijker en dat is wat me vaak tegenstaat in thrillers en zo ook nu weer. Er wordt gemoord maar de laatste moord wordt zo tussen neus en lippen door beschreven, het personage was niet meer van belang blijkbaar, dat niet eens meer de moeite wordt genomen enige emotie weer te geven. Ach, een man dood in je kamer, soit. Die ruim je even op en je gaat daarna lekker vrijen. Logisch toch?
Of iemand die ontvoerd is, neem je gewoon mee uit eten in een restaurant.....
Het einde vond ik erg zwak, makkelijk en bijna zoetsappig. De goede tegen de kwade.
Op zich heeft het verhaal wel leuke elementen, een man Kenny bijvoorbeeld die absoluut op tilt slaat als hij Ken (van barbie) genoemd wordt. De museumdirecteur die bijzonder reageert enz. De ideeën zijn wel apart maar de uiteindelijke uitwerking van die ideeën is net te voorspellend.
Nu voorlopig écht geen thrillers meer voor mij.
ISBN 9041409955 Hardcover 292 pagina's Anthos januari 2006
© Dettie, april 2006
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Vals beeldElvin Post
Na zijn verbluffende debuut in 2004 met het bekroonde “Groene Vrijdag” heeft Elvin Post met zijn tweede literaire thriller bewezen allesbehalve een eendagsvlieg te zijn. Sterker nog: hij heeft een bijna onmogelijke prestatie geleverd door zijn eerste boek met “Vals Beeld” ruimschoots te overtreffen. Als dit boek niet wederom de Gouden Strop gaat winnen, dan klopt het hele systeem van deze onderscheiding niet, want Post heeft bewezen op werkelijk eenzame hoogte te staan. Echt alles aan “Vals Beeld” blijkt namelijk te kloppen. Zeer aansprekende hoofdpersonen, een uitstekend verhaal, helder en meeslepend taalgebruik, uitmuntende dialogen, onvoorspelbare situaties, zeer verrassende wendingen, een prachtige cover en bovenal een uitstekend bedacht plot. Daarnaast is ook de schrijfstijl van Post zeer prettig en heb je totaal geen moeite om meteen van de eerste pagina meegezogen te worden in het zeer aansprekende en soms zelf verbluffende verhaal. Het boek staat vol met feiten over de internationale kunstwereld en is voor een deel zelfs gebaseerd op ware gebeurtenissen. De beschreven kunstroof uit het Isabella Stewart Gardner Museum in Boston heeft in maart 1990 écht plaatsgevonden en de schilderijen zijn ondanks een beloning van vijf miljoen dollar nog steeds niet teruggevonden. Post heeft de details van de roof goed bestudeerd, een aantal kleine aanpassingen gedaan en er een knap en vooral overtuigend verhaal van gemaakt.
In “Vals Beeld” zijn het de gewiekste crimineel Vincent Bloom en de wat naïeve meestervervalser Elijah Fish die de spectaculaire roof beramen, nadat Bloom de opdracht krijgt een schilderij van Rembrandt te stelen uit het museum. Vanwege de zeer gebrekkige beveiliging van het museum lukt het ze om – verkleed als politieagenten – ’s nachts ongehinderd binnen te komen en op hun gemak een groot aantal meesterwerken mee te nemen. Maar eenmaal in het bezit van de kunstwerken blijken de problemen pas te gaan beginnen en komen Bloom en Fish terecht in een stortvloed van gebeurtenissen, waardoor ze steeds minder grip op de situatie krijgen. Een ‘oude bekende’ uit “Groene Vrijdag”, het debuut van Elvin Post, komt zelfs nog even opduiken en de spanning binnen het verhaal wordt met ieder hoofdstuk weer verder opgevoerd. Maar gelijk met de spanning blijft ook de humor een belangrijke rol spelen, hoewel dat soms in subtiele details zit verwerkt en nergens de aandacht voor de zeer precaire situatie van de kunstdieven doet verslappen.
Na het lezen van “Vals Beeld” is er nog maar één conclusie mogelijk en moet je vaststellen dat Elvin Post definitief is doorgedrongen tot de top van het Nederlandse schrijversgilde. Maar in plaats van keurig achteraan bij te sluiten, is hij meteen doorgeschoten naar de bovenste plaats en heeft hij als beginnende auteur gewoon twee absolute meesterwerken achter zijn naam staan. Beide boeken zijn daarnaast ook nog eens van internationale allure en als een echte Hollandse Meester kan Elvin Post ook buiten de grenzen van het Nederlandse taalgebied wel eens gaan uitgroeien tot een sensatie. Hij bezit hier absoluut de kwaliteiten voor en gezien de groei die aanwijsbaar te vinden is tussen “Groene Vrijdag” en “Vals Beeld” is de kans groot dat Post als schrijver nog lang niet aan zijn plafond zit. In eigen land heeft de auteur nu de toon gezet en de nieuwe norm bepaald waaraan de rest van de Nederlandse auteurs van (literaire) thrillers zich moeten conformeren. De lat ligt vanaf nu hoger dan ooit tevoren en Elvin Post is misschien wel de enige die in staat zal zijn hieraan te voldoen.
ISBN 9041409955 Ingenaaid, 292 pagina's Verschenen: januari 2006 Anthos
© Eric, januari 2006
Groene vrijdagElvin Post
Winston Malone pleegt een overval op het geldkantoor waar hij zelf werkt. Hij kon niet opschieten met zijn baas, had een hekel aan het werk en bovendien had hij schulden. Zijn vader zei tegen hem, voor hij naar Vietnam vloog, dat een mens om wat te bereiken in zIjn leven op bepaalde momenten initiatief moest nemen. En nu vindt Winston het tijd worden op dat te doen.
Zijn vrouw Cordelia is niet blij met zijn beslissing, maar weet niet hoe ze hem moet stoppen, als de gebeurtenissen zich opeenstapelen, onafwendbaar als een sneeuwlawine.
Ze raken betrokken in de louche zaakjes van de ijscoman, die meer verkoopt dan ijsjes, en diens onbetrouwbare zoon. Deze Jimmy heeft de pest aan een soapster, ene Jack, die het slachtoffer wordt van een kidnapzaak.
Niemand doet wat hij zou moeten doen, en zo ontstaan er vreemde, zelfs bizarre, situaties. De ontknoping is niet na te vertellen. Als ik dat al zou willen doen.
Dit boek heeft in 2004 de Gouden Strop gewonnen en al had ik zelf de neiging het niet uit te lezen, ik kan wel begrijpen waarom de prijs naar dit boek is gegaan. Het is een heel apart boek, vol -vaak cynische- humor. Elvin Post is de alwetende schrijver: ieder personage krijgt zijn/ haar eigen perspectief, waardoor het in het begin heel verwarrend overkomt. Maar het went, en het wordt door de rare wendingen spannend.
Verrassend boek.
ISBN 9041408096 Ingenaaid, 285 pagina's Verschenen: februari 2004 Anthos
© Marjo, oktober 2005