Luke Scull
Het zwaard van het Noorden
De donkere broederschap 2
Luke Scull
Brodar Kayne is de jongste niet meer. Zijn haren en ook die van zijn goede vriend Jerek de Wolf zijn grijs gekleurd en de tijd heeft hun gezichten getekend. Al vijfentwintig jaar zijn de twee bevriend en samen hebben ze het nodige meegemaakt. In een wereld waar magiërs de dienst uitmaken en onderling om macht over het volk strijden, deinzen stoere mannen als Kayne en Jerek nergens meer voor terug. Toch hebben zelfs de stoerste krijgers een zwakke plek. Die van Kayne is zijn gezin. Lange tijd dacht hij dat zijn vrouw Mhaira niet meer in leven was maar onlangs heeft hij vernomen dat de liefde van zijn leven nog in leven is. Brodar wil niets liever dan zijn vrouw terugvinden.
Kayne hunkert niet alleen naar een weerzien met zijn vrouw Mhaira, ook zijn zoon Magnar is hem enorm dierbaar. Magnar heeft het tot koning van zijn volk geschopt maar nu is hij onttroond. Magnar bevindt zich in een kooi. Een kooi die Kayne maar al te goed kent. Een kooi die hem bijna tot waanzin dreef. Kayne is niet altijd een goede vadar voor Magnar geweest. Hij heeft gefaald. Magnar is uitgeroeid tot een man die vol verbittering aan zijn vader denkt. Kayne hoopt dat hij ooit nog de kans zal krijgen het goed te maken. Zijn reis zal lang en zwaar zijn. Of hij het zal overleven, weet hij niet. Vastberaden is Kayne wel. Hij is immers nog altijd de man die Het zwaard van het Noorden wordt genoemd.
Niet lang geleden is het volk van een dictator verlost. De Witte Dame heerst nu over Dorminia. Ook de Witte Dame is een magiër. Een goede magiër, beweert ze zelf. Een heerser die het beste met haar volk voorheeft. Toch gaat het niet goed met de bevolking. De straten zijn smerig en voedsel is vrijwel onbetaalbaar. Angst zorgt voor een onaangename sfeer en het volk raakt uitgeput en verbitterd door de aanhoudende armoede en honger. Wie slim is, komt niet in opstand want de toezichthouders van de Witte Dame zijn overal.
Ook Sasha is niet gelukkig. Ze is verslaafd aan een goedje dat de ellende uit haar geest verdrijft. Tijdelijk. De man met wie ze gelukkig zou kunnen zijn, is omgekomen en de band met haar zus verslechtert met de dag. Sasha beseft dat de beloftes van de Witte Dame klinkklare leugens zijn geweest. De kersverse heerseres geeft geen zier om haar volk. In Sasha borrelt een woede op. Een woede die steeds grotere vormen aanneemt maar nutteloos is.
Eens joeg Davarus Cole zijn tegenstanders schrik aan maar tegenwoordig ziet hij er zo ziekelijk uit dat hij door zijn lotgenoten Geest wordt genoemd. Cole zit gevangen op een plek waar ontsnappen niet tot de mogelijkheden behoort. Hij zal de rest van zijn leven als dwangarbeider ploeteren terwijl het restje leven dat hem nog rest, langzaam uit hem wegvloeit. Steeds als hij op het punt staat te sterven, gebeurt er iets vreemds. Het lijkt wel of iets of iemand niet wil dat hij het loodje legt. Iemand heeft Cole nodig. Welke plannen worden er beraamd en door wie?
De Britse auteur Luke Scull is een gamedesigner. Hij heeft meerdere computerspellen – waaronder Neverwinter Nights 2: Mysteries of Westgate en The Shadow Sun - ontworpen. De ervaring die hij tijdens het ontwerpen van deze spellen opdeed, heeft hij gebruikt voor het creëren van de fantasiewereld waarbinnen Het zwaard van het Noorden zich afspeelt.
Het Zwaard van het Noorden is het tweede boek van Luke Scull. Hij debuteerde met de titel De donkere broederschap. Beide boeken behoren tot een trilogie. Momenteel werkt de auteur aan het derde deel dat Dead Man’s Steel zal gaan heten. De Nederlandse titel is nog niet bekend. Op zijn website geeft de auteur aan dat hij zal proberen ervoor te zorgen dat het eind 2016 zal verschijnen.
Omdat ik het eerste deel in deze reeks niet heb gelezen, werd ik in het diepe gegooid. In rap tempo maakte ik kennis met allerlei verschillende personages die het in een voor mij onbekende wereld tegen monsters, demonen, krijgers en magiërs opnemen. Over de gebeurtenissen die aan dit boek vooraf waren gegaan, tastte ik in het duister. Ook moest ik wennen aan het taalgebruik. Ik las over mannen, de jongsten niet meer, die taalgebruik bezigden die eerder past bij opstandige pubers. Het was even wennen. Dat het verhaal niet chronologisch verteld wordt, maakte het er niet eenvoudiger op. Soms wilde ik het boek wegleggen, het was te ingewikkeld en te uitgebreid allemaal. Toch bleef ik lezen want dat het goed geschreven is, valt niet te ontkennen. Voor het derde deel hoop ik op iets meer diepgang en iets minder personages.
ISBN 9789022565216 | paperback | 459 pagina's| Boekerij | augustus 2015
Vertaald door Inge Pieters
© Annemarie, 4 oktober 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER