Lyndsay Faye

http://www.lyndsayfaye.com

Fatale vlam
Lyndsay Faye

New York, 1848: Koperster (rechercheur) Timothy Wilde heeft het op een brandstichter voorzien. Iemand legt opzettelijk panden van wethouder Robert Symmes in de as. Timothy mag Symmes niet. De man is een onbetrouwbaar sujet die corruptie hoog in het vaandel heeft. Zijn politieke tegenstander heet Valentine maar ook in hem ziet Timothy niet de held die de stad naar betere tijden zal leiden. Valentine is Timothy’s broer. Sinds hun ouders bij een brand om het leven zijn gekomen, hebben ze alleen elkaar nog, maar de twee broers kunnen niet met elkaar overweg.

Door de branden ziet Timothy zijn broer vaker dan hem lief is want politiecommandant Valentine Wilde is tevens brandweerman. De stoere Valentine wordt zowel aanbeden als gevreesd. De politiemacht in New York staat nog in de kinderschoenen en het volk reageert sceptisch op de aanwezigheid van kopersterren. Logisch ook want corruptie en geweld vieren hoogtijd bij de politie. Arrestanten worden niet zelden gemarteld. De rechtschapen Timothy vormt een uitzondering.

New York heeft het moeilijk. Ierse immigranten stromen met scheepsladingen tegelijk toe en de hoopvolle nieuwelingen verdwijnen met bakken tegelijk in een uitzichtloos bestaan. Sommigen belanden in de textielfabrieken van wethouder Symmes waar ze een loodzwaar leven te wachten staat. Anderen vallen in handen van hoerenmadam Silkie Marsh. Timothy is erin geslaagd de piepjonge Bird uit haar klauwen te redden. Het nu dertienjarige meisje moest al op achtjarige leeftijd mannen behagen. Nu probeert de oprechte Timothy haar een beter leven te bieden.

Terug naar de branden. De uiterste onsympathieke Symmes meent te weten wie er achter de branden zit. Zijn voormalig medewerkster Sally Woods is een vreemde vrouw. Ze draagt pantalons – uitzonderlijk voor die tijd – en zet zich in voor de rechten van de vrouw. Bovendien heeft Sally de drukpers van haar ouders geërfd. De branden gaan gepaard met dreigbrieven en Symmes weet zeker dat die uit de drukpers van Sally afkomstig zijn.

Timothy laat zich volledig door de feministische Sally inpakken. Hij beseft heel goed dat Sally de dader wel moet zijn maar de vrouw intrigeert hem en jaagt hem tegelijkertijd angst aan. Luidt Sally een tijdperk vol veranderingen in? Een tijdperk waarin de maatschappelijke positie van vrouwen zal verbeteren en ze wellicht zelfs stemrecht krijgen? Timothy snapt best dat vrouwen er in hun huidige bestaan vaak maar bekaaid vanaf komen maar zo is het nu eenmaal altijd geweest. Enerzijds juicht hij vooruitgang toe, anderzijds huivert hij al bij het idee. Simpelweg uit onwetendheid over wat komen gaat. Hij probeert zijn hoofd goed bij het politieonderzoek te houden maar een oude liefde eist al zijn aandacht op. Een aantal jaar geleden vertrok zijn grote liefde Mercy Underhill naar Londen maar nu is ze terug.

Alsof het leven nog niet ingewikkeld genoeg is, besluit Valentine zich kandidaat voor het wethouderschap te stellen. De toch al wrede en gewelddadige Robert Symmes ontpopt zich tot een meedogenloze tegenstander. Hij dreigt bekend te maken dat Valentine van de mannenliefde is, iets wat streng verboden is in het New York van de negentiende eeuw. Ook Timothy ontkomt niet aan de toorn van Symmes. Het onderzoek naar de brandstichtingen is nog altijd niet afgrond en nieuwe branden breken uit. Waarom lukt het Timothy maar niet om Sally in de kraag te grijpen?

Fatale vlam is het laatste deel van de Timothy Wilde-trilogie. Ik had wat moeite om in het verhaal te komen en heb het boek zelfs even weggelegd om later opnieuw te beginnen. Misschien had ik beter eerst de twee vorige delen (De goden van Gotham en Zeven is zwijgen) kunnen lezen. Auteur Lyndsay Faye hanteert een schrijfstijl die heel goed bij de setting en de periode waarin het verhaal zich afspeelt past. Er wordt veelvuldig gebruikt gemaakt van een straattaal die Flash heet. Achterin het boek staat een verklarende woordenlijst. Toch duurde het even voor ik aan de vertelstijl gewend raakte en het verhaal interessant ging vinden.

De rechten van de vrouw staan in dit boek centraal. Of eigenlijk: de opkomst van deze rechten en tevens gelijkheid van de mens want ook de slavernij was nog niet afgeschaft. Er waren veranderingen op komst en die waren voelbaar. Het was een roerige, broeierige tijd en Lyndsay Faye legt die periode in de Amerikaanse geschiedenis zeer overtuigend vast. Wie van historische thrillers houdt heeft met de Timothy Wilde-reeks een zeer interessant verhaal te pakken.

ISBN 9789022573372 | paperback | 413 pagina's| Boekerij | mei 2015
Vertaald door Lucie Schaap en Maaike Bijnsdorp

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Zeven is zwijgen
Lindsay Faye

‘Ik ben een geval apart in de stad New York: iemand bij wie politiek het gevoel oproept dat anderen krijgen van het afschrapen van varkensstront van hun schoenzolen.‘

Opnieuw treffen we ‘Koperster’ Timothy Wilde. Hij is een jonge man met een missie. Maar ook een jongeman met een verminkt gezicht. En een jongeman die zijn grote liefde, Mercy, die vertrokken is naar Londen, verafgoodt.

Zoals in het voorafgaande boek 'De goden van Gotham' speelt dit verhaal in New York, in 1846. De politie van New York – de kopersterren – bestaan nog maar een half jaar en worden nog niet echt voor vol aangezien door de bevolking van de stad. Daar speelt de corruptie ook een grote rol bij, want zoals Timothy zal ontdekken: niet alleen neemt niet iedere politieman zijn werk serieus, enkelen zijn zelfs alleen maar koperster vanwege de macht en mogelijkheden die ze dan hebben om zichzelf te verrijken.
New York wordt overspoeld door Ieren, die de hongersnood in hun eigen land ontvluchten.
Maar het goud ligt niet voor het oprapen zoals zij denken: het is bittere armoe, ze wonen in grote aantallen in krotten en proberen al bedelend hun grote gezinnen te voeden.
Een van degenen die hen helpt is Valentine Wilde, de oudere broer van Timothy, maar ook dat is voor een doel: als hij de Ieren voor zich weet te winnen, zijn zij ook bereid te stemmen op de Partij. Want Valentine is in tegendeel tot zijn broer wel politiek actief.

Ook de misdaad waar Timothy in dit verhaal mee te maken krijgt is politiek, maar het duurt even voor hij dat ontdekt. Het begint met een mooie vrouw: Lucy Adams. Zij is een achtste zwart, een verwaarloosbare fractie zou je denken, maar in die tijd, in dat land, is zwart zwart.
Het is meteen de reden waarom zij bij Timothy hulp vraagt. Voor hem is een mens een mens, kleur en afkomst doet er niet toe. Is hij zelf immers niet van Ierse afkomst? Het enige waar hij tegen in verweer komt is misdaad. Dus als Lucy hem vraagt om haar zus en haar zoon te redden van de slavenhandelaars, is hij van de partij.
Het Noorden kent geen slavernij. Zwarten kunnen er leven en wonen als ze dat willen, vrij en onbekommerd. In theorie is dat zo. Maar er zijn organisaties die zwarten toch ‘vangen’ en onder het mom van dat ze ontsnapte slaven zijn, verkopen op de slavenmarkt in het Zuiden. En dat is dan weer legaal, zodat zwarten in feite nooit veilig zijn.
Nu Delia en Jonas zijn ontvoerd, vreest Lucy dat ook zij onderweg zijn naar het Zuiden.
Timothy weet dat hij haar niet kan helpen zonder zelf ook naast de wet te gaan werken. Hij moet zijn broer om hulp vragen. Valentine werkt ook als koperster, in een ander district, maar kent meer wegen door zijn betrokkenheid bij de Partij.
Het wordt een web van intriges, raadsels, omkoperij, waarbij Timothy zijn baan kwijt dreigt te raken en er doden vallen.

Boven ieder hoofdstuk staat een citaat, en het zal niet verbazen als dat vaak uit het werk van Solomon Northup komt ‘12 yrs a slave’. Het verhaal dat daarin opgetekend werd, vormt ook het thema van dit boek.
Een historische thriller in de sfeer van de tijd, met de taal van die tijd, heerlijk om je helemaal in te verliezen. Het leest niet snel, maar dat wil je ook helemaal niet. Er gebeurt vast nog meer spannends in die tijd, zodat we meer mogen verwachten!

'Onderweg worstelde ik me kniediep door de nalatigheid van bewoners op het gebied van stoepveegetiquette.'
'Deze stad speelt een dodelijke stoelendans met haar inwoners en als de rammelende pianoklanken verstommen rest de verliezer alleen een langzame door of een snelle.'

ISBN 9789000303755|paperback|384 pagina's |Uitgeverij Van Holkema & Warendorf | juli 2013
Vertaald uit het Engels door Maaike Bijnsdorp en Lucie Schaap

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De goden van Gotham
Lyndsay Faye

Als je de beschikking zou hebben over een tijdmachine raad ik het je niet aan om je terug te laten flitsen naar New York in de in dit boek gebruikte tijdspanne!
In 1845 werd een groot deel van New York door brand verwoest; de veiligheid was in handen van enkele nachtwakers en een vrijwillige burgerwacht; de bevolking nam met grote sprongen toe.
Pas in 1845 werd er een politiemacht opgericht, niet bepaald onomstreden. Voor de immigranten was (en is) vrijheid een groot goed. Waren zij immers niet vooral geëmigreerd om aan de regels van hun thuisland te ontkomen?
De nieuwe ordebewaarders waren dus niet erg geliefd. Maar ze bleken wel noodzakelijk. De bevolking van New York was in enkele decennia zeer sterk toegenomen en doordat het merendeel van de nieuwkomers armoedzaaiers uit Ierland waren - hun land ontvlucht wegens de mislukte aardappeloogst – tierde de misdaad welig. Niet omdat het Ieren waren natuurlijk, maar omdat ze niets bezaten, en honger leden.
Na de indianen, de zwarten en de joden waren de Ieren bovendien de nieuwe zondebokken. Katholieken waren sowieso al niet geliefd. De meest idiote verzinsels werden verteld over de Paus en de priesters.

Bovengenoemde roerige tijden vormen het draagvlak van deze thriller waarbij Lyndsay Faye historisch verantwoorde feiten gebruikt en die verwerkt in een meeslepend verhaal.
Zij voert twee broers ten tonele: Timothy en Valentine Wilde, die hun ouders bij een eerdere brand verloren hebben. Val, een nogal losbandige man, die het gebruik van drank en drugs niet schuwt en werkt bij de brandweer, is voorvechter voor de Democraten. Om de stemmen op peil te houden, ronselt hij de Ieren. Een stem voor de democraten in ruil voor een goed maal.
Timothy, zijn jongere broer, droomt van een eigen veerdienst over de Hudson en werkt achter de toog van een oesterbar. Behalve deze droom is er ook nog die over de jongedame Mercy, dochter van een predikant, die hem en Val indertijd geholpen heeft.
De brand vernietigt beide dromen, en als Timothy weer kan beginnen om zijn leven op poten te zetten blijkt Val hem aangemeld te hebben bij de nieuwe politiemacht. Hij heeft niet veel keus.
Toch denkt hij er hard over om er maar mee te stoppen, maar dan komt de tienjarige Bird in zijn leven.
Het is het begin van onverwachte, soms gruwelijke, soms ontroerende avonturen, waarbij een seriemoordenaar betrokken is en de lezer een prachtig inkijkje krijgt in het dagelijkse leven in het New York van die tijd.
De titel intrigeert: Gotham staat voor New York, maar wie zijn die goden? Wordt er de politie mee bedoeld? Of alleen Timothy en zijn helpers?
Ieder hoofdstuk begint met een citaat uit geschriften over die tijd, of krantenknipsels.

‘…de paapse landen van Europa braken jaar na jaar hun achterlijke, bijgelovige en ontaarde inwoners op onze kusten uit, niet slechts met tientallen maar met honderdduizenden tegelijk…’

'Pike Street 50 heeft een kelder van ca drie vierkante meter, twee meter hoog, met slechts één zeer klein raam en een ouderwetse schuine kelderdeur. In deze ruimte verbleven onlangs nog gelijktijdig twee gezinnen van in totaal tien personen van alle leeftijden.’

De wetenschap dat de omstandigheden werkelijk zo vreselijk waren, maakt dit boek met zijn gruwelijke verhaal nog aangrijpender. Het is bovendien prachtig verteld. Naast gebruik van de oude New Yorkse straattaal – die een hele kluif moet zijn geweest voor de vertalers – hanteert de schrijfster een heel mooie stijl, en ze weet ook een spanning op te bouwen waardoor je een zucht slaakt als het boek uit is… het was een genot om te lezen!

'Het was het enige nachtelijke tijdstip waarop in de staten van New York op zijn minst een suggestie van stilte hangt, het beschutte straatje verloren tijd dat ergens tussen drie en vier in de ochtend ligt. Al ruim verwijderd van het tijdstip van twee uur 's nachts dat stijf staat van de drankwalmen en de geur van gebraden vlees van middernachtelijke hapjes en die van na de opera genuttigde koffie en vleselijk verkeer in donkere steegjes. En nog niet in de buurt van vijf uur in de ochtend als er steeds meer paarden opduiken in de straten en het hanengekraai niet van de lucht is. Het scharnier tussen vertier en arbeid, wanneer een hoer na een orgie tot ver in de kleine uurtjes eindelijk haar bed opzoekt en daarbij rakelings een nog slaapdronken steenhouwer die op weg is naar zijn werk zo'n vijf kilometer van huis zou kunnen passeren.'

Ik kijk nu al uit naar het volgende boek van deze schrijfster, want als het lijkt op deze dan wordt dat opnieuw een feest om te lezen!

ISBN 9789000303519 | paperback | 384 pagina's | Van Holkema & Warendorf | maart 2012
Vertaald uit het Engels door Maaike Bijnsdorp en Lucie Schaap

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER