Mons Kallentoft
Aardschok
Mons Kallentoft
Het lichaam wordt gevonden door de zevenjarige Frida, een vrolijke boxer, die vervolgend luid blaffend haar bazinnetje alarmeert. Het lijk is naakt. Het gezicht heeft iets bekends maar door de gezwollen mond en neus, herkent inspecteur Malin Fors de omstreden politicus niet. Het is Frida’s vriend Daniel Högfeldt die duidelijkheid verschaft. Wanneer de beroepsmatig nieuwsgierige journalist een kijkje bij het ontzielde lichaam mag nemen, trekt hij verbaasd zijn wenkbrauwen op. Het slachtoffer is Peder Åkerlund, voormalig gemeenteraadslid voor de nationalistische partij Sverigedemokraterna.
De nog jonge Peder Åkerlund had veel vijanden. Hij stak zijn haat voor buitenlanders niet onder stoelen of banken. Zijn uitlatingen over moslims waren zo schandelijk dat hij uit de gemeenteraad werd gezet. Peder Åkerlund was een onvervalste racist. Een haatzaaier. Al op jonge leeftijd had Peder het volledig verknald. Toen kwam de ommekeer. Peder zette zijn haat bij het grofvuil en nam zich voor zich juist tegen vreemdelingenhaat in te gaan zetten. Er werden lezingen op scholen aangekondigd. Peder zou zijn verhaal vertellen. Als een slachtoffer die op het verkeerde pad was geraakt en nu zijn spijt betuigde. Waren de excuses van Peder oprecht? Zijn moordenaar heeft dat vermoedelijk betwijfeld.
Peder is geen zachte dood gestorven. Hij heeft geleden. De pijn moet ondraaglijk zijn geweest. Wilde de dader het slachtoffer monddood maken? Hem zijn spreekvaardigheid afnemen? Er zijn verdachten in overvloed. Peder was allesbehalve geliefd, de zoektocht naar zijn moordenaar lijkt onbegonnen werk. Wrang genoeg is de rechts-extremist gestorven toen hij een goede daad probeerde te verrichten.
Kort na de dood van Peder verdwijnt de zestienjarige Nadja Lundin. Haar ouders zijn ervan overtuigd dat het meisje iets is overkomen. Net als Peder, verkondigde ook Nadja luidkeels haar mening. Ze streefde echter een tegenovergesteld doel na. Nadja wilde racisme uitbannen. Malin vreest dat de verdwijning van Nadja en de dood van Peder met elkaar verbonden zijn. Gaat het om dezelfde dader? Nadja’s lichaam is echter niet gevonden. Leeft het meisje nog? De lezer weet al vanaf de eerste bladzijde van dit boek dat Malins vermoeden klopt. Nadja leeft. Het meisje is levend begraven:
“De randen zitten aan alle kanten. En ik sla en duw, maar het helpt niet. Dat weet ik nu.
Ik ben moe, wil slapen.
Misschien ben ik al dood?”
De intelligente Malin stort zich met hart en ziel op het onderzoek. Toch heeft ze moeite haar aandacht bij haar werk te houden. De alcohol lonkt. Elk moment van de dag voert Malin strijd. Strijd tegen de drank, strijd tegen haar moeilijke aard. Ze maakt zich zorgen. Zorgen om haar dochter Tove die in Congo zit. Tove zet zich in voor de minderbedeelden. Deed ze haar nobele werk maar in Zweden. En dan is er Daniel. Lieve, zachte Daniel. Malin geeft om hem maar ze durft geen tederheid in haar leven toe te laten. Ze is een hard leven gewend.
De zevenenveertigjarige Mons Kallentoft hanteert een prachtige schrijfstijl. Harde feiten gaan gepaard met haast poëtische overpeinzingen. Het verhaal kent meerdere spannende en aangrijpende verhaallijnen die uitstekend met elkaar in balans zijn. De moordenaar maakt er een persoonlijke strijd van en deelt zijn verleden met de lezer. Wanneer Tove vermist raakt in Congo, wordt Malin overweldigd door angst. Stevent het verhaal op een gruwelijk einde af?
Aardschok is een krachtig geschreven, diepgaande thriller. Het maakt deel uit van de Malin Fors-reeks maar is ook prima als standalone te lezen. Het gaat over gebeurtenissen die een hele gemeenschap schokken en over persoonlijk leed. Een gebeurtenis kan aan velen voorbij gaan terwijl een ander er voorgoed door gebrandmerkt wordt. Ondertussen tikt de tijd door. Zal de onbekende dader besluiten om ook Nadja voorgoed het zwijgen op te leggen? De bloedstollende thriller Aardschok is een absolute aanrader!
ISBN 9789401604567 | paperback | 320 pagina's | Xander uitgevers | september 2015
Vertaald door Neltje Wiersma
© Annemarie, 12 november 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Lichthemel
Mons Kallentoft
Konrad Karlsson was dan wel negenenzeventig en bedlegerig maar de oude man zat nog vol levenslust. Hij genoot van de bezoekjes van zijn kleindochter Gabriella en was altijd goedgehumeurd. Toch heeft Konrad zojuist een einde aan zijn leven gemaakt. De negentienjarige vakantiehulp Tove treft het ontzielde lichaam aan. Konrad heeft zichzelf opgehangen met het snoer van de alarmknop. Het meisje gilt het uit bij het zien van de dode, blauw verkleurde man.
“Ik moest eens ophouden de lichamelijke pijn te voelen. En nu kan ik met mijn ziel voelen. Ik durf het.
Dus wees niet bang, jij die kijkt naar wat ik geweest ben.
Rustig, Tove.”
Tove was dol op Konrad. Hij was als een opa voor haar. Het verdriet grijpt haar bij de keel en Tove doet wat negentienjarige, verdrietige meisjes in dat geval doen: ze belt haar moeder. Terwijl inspecteur Malin Fors luistert naar het relaas van haar dochter, komt de melding over de zelfmoord al op de politieafdeling binnen. Omdat bij een onnatuurlijke dood de doodsoorzaak altijd officieel vastgesteld moet worden, zal Malin samen met haar collega’s de dood van Konrad onderzoeken. Ze spoedt zich naar het bejaardentehuis waar ze haar dochter in de armen sluit. De rest kan wachten, Malin is in de eerste plaats moeder.
In eerste instantie is de zaak zo klaar als een klontje. Konrad Karlsson heeft zelfmoord gepleegd. Toch is een eerste indruk niet altijd de juiste. Verder onderzoek wijst namelijk uit dat Konrad om het leven is gebracht. Iemand heeft zijn zelfmoord in scène gezet. Wie heeft de vriendelijke man gedood? Waarom moest de innemende Konrad sterven?
“Vermoord.
Ik ben vermoord.
Dus wie was ik? Hoe was het leven dat nu afgelopen is?”
Konrad had drie kinderen. Twee dochters en een zoon. Een van de dochters is jaren geleden overleden. Ze liet Konrad een kleindochter na. Gabriella. Met haar had Konrad een warme band. Met zijn andere zoon en dochter stond Konrad op minder goede voet. Malin komt erachter dat het tweetal niet bijzonder ontdaan is door het nieuws dat hun vader niet meer leeft. Hoe kan het dat iedereen dol was op Konrad behalve zijn eigen kinderen? Zowel de zoon als de dochter blijkt voordeel te hebben bij Konrads dood. Maar je eigen vader doden: is één van hen daar toe in staat geweest? Er is nog een punt van aandacht: Konrad was iemand die zijn mening niet onder stoelen of banken stak. Zo schreef hij regelmatig zijn frustraties over de privatisering van de gezondheidszorg van zich af. Zouden zijn bemoeienissen gevaar hebben opgeleverd voor een grote bedrijfsovername?
Het thema in Lichthemel is de privatisering van de gezondheidszorg en de negatieve gevolgen hiervan voor de Zweedse burgers. Zorgverlening is een winstgevend bedrijf geworden waarin mensen die zorg nodig hebben ongewenste kostenposten zijn. De winst moet omhoog, de kosten moeten omlaag en dat bereik je alleen door zorgbehoevenden niet langer als mensen te zien. In het boek komen schrijnende voorbeelden aan bod. Helaas zijn deze niet ontsproten aan de fantasie van de auteur.
Hoofdpersoon in het boek is Malin Fors. Ze is vrijgezel en woont samen met haar dochter Tove. Lange tijd heeft Malin te veel alcohol genuttigd maar nadat haar relatie op de klippen liep, is ze gestopt. Het is een dagelijkse strijd om van de drank af te blijven. Dochter Tove ontdekt dat drank verdriet verzacht en Malin maakt zich zorgen. Zal de geschiedenis zich gaan herhalen? Moeder en dochter maken zich allebei zorgen over de stank die in hun huis hangt. Waar komt de doordringende, onheilspellende geur toch vandaan?
Dit boek is het tweede deel in de Malin Fors reeks maar ook prima “los” te lezen. De hoofdverhaallijn heeft een duidelijk einde terwijl de andere verhaallijnen een volgende deel beloven. Lichthemel is een maatschappelijk kritische politiethriller waarin meerdere verhaallijnen en verschillende perspectieven zorgen voor een uitnodigend, boeiend en spannend verhaal.
ISBN 9789401602020 | paperback | 301 pagina's| Xander Uitgevers| mei 2014
Vertaald door Neeltje Wiersma
© Annemarie, 5 juli 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER