Paula Hawkins

In het water
Paula Hawkins

Wanneer ze het nieuws hoort, gaat er een golf van opluchting door Jules heen. Toen de politiemensen bij haar aanbelden, vreesde ze even dat er iets met haar vrienden of collega’s was gebeurd. Dat was niet zo. Het ging om Nel. Haar zus heeft zelfmoord gepleegd. De opluchting maakt plaats voor woede. Hoe heeft Nel zo zelfzuchtig kunnen zijn? Jules zal terug moeten keren naar Beckford, de plek die ze jaren geleden ontvlucht is, enkel en alleen omdat Nel zo onverantwoordelijk is geweest.

Toen Jules het plaatsje waar ze opgroeide ontvluchtte, was ze vastbesloten nooit meer terug te keren. Het was de plek waar ze haar ernstig zieke moeder verloor. De plek waar haar zus Nel haar de rug toekeerde toen ze haar het meest nodig had. Toch is er geen ontkomen aan. Nel was een alleenstaande moeder. Door haar egoïstische daad staat haar vijftienjarige dochter Lena er nu alleen voor. Jules kan het meisje onmogelijk in de steek laten.

Het botert al meteen niet tussen Jules en Lena. De tiener stelt zich kil en terughoudend op. Tot overmaat van ramp had Nel haar intrek in haar ouderlijk huis genomen. Elke hoek en kier van het gebouw doet Jules aan het verleden denken. Lena geeft haar bovendien het gevoel dat ze een indringer is. Hoort een kind trouwens niet te rouwen om het verlies van haar moeder? Lena gedraagt zich griezelig onaangedaan.

Nel heeft zichzelf van het leven beroofd door in de Verdrinkingspoel te springen. De naam verraadt al dat velen haar zijn voorgegaan. Niet iedereen deed dat vrijwillig. Lang geleden werd de poel gebruikt om heksen te ontmaskeren. Talrijke onschuldige vrouwen zijn in het rimpelloze water om het leven gekomen. Jules ontdekt echter dat er ook recentere gevallen zijn. Nel deed er zelfs onderzoek naar. Enkele maanden voor Nel voor de dood koos, sprong de vijftienjarige Katie in de poel. Niemand weet waarom de beste vriendin van Lena zelfmoord pleegde.

Hoewel Nel zelfmoord heeft gepleegd, wordt haar dood toch door de politie onderzocht. Een ongeluk of een misdaad moeten immers uitgesloten worden. Rechercheur Erin, die niet uit Beckford komt, kan zich niet vinden in de laconieke houding waarmee inspecteur Townsend de zaak probeert af te doen. Wat Erin betreft moet de zaak tot op de bodem uitgezocht worden. Is er misschien een verband tussen de twee sterfgevallen? En hoe zit het alle andere zelfdodingen? Er bekruipt Erin een ongemakkelijk gevoel.

Ook Jules heeft moeite de dood van Nel en Katie van zich af te zetten. Ze weet zich geen raad met het haar opgelegde voogdijschap en daarnaast kan ze het gedrag van Lena niet plaatsen. Ze vermoedt dat het meisje iets verzwijgt, een vermoeden dat Erin met haar deelt. Jules ziet iets in Lena’s ogen dat haar angst aanjaagt. Ze heeft die blik eerder gezien. Lena kijkt naar haar met ogen die zich in haar jeugd al eens in de hare hebben geboord. Toen dat ene gebeurde waar ze nooit met iemand over heeft gepraat. Wat weigert Lena prijs te geven?

In het water is de tweede thriller van de in Zimbabwe geboren en in Londen woonachtige Paula Hawkins. Van haar uitermate spannende debuut Het meisje in de trein werden maar liefst 20 miljoen exemplaren verkocht. Ook werd het boek verfilmd. Wie zo’n denderend debuut schrijft, staat daarna voor de haast onmogelijke taak het succes met een tweede boek te overtreffen. Het is dan ook niet vreemd dat het Paula Hawkins niet helemaal is gelukt. Hoewel In het water van een uitstekende kwaliteit is, is het niet zo tergend spannend als Het meisje in de trein.

Paula Hawkins heeft in dit tweede boek dezelfde stijl als in haar debuut gehandhaafd. De basis is klein en groeit uit tot een steeds groter geheel. Er is iets gebeurd maar de lezer weet niet precies wat. Pas als elk brokje informatie is opgespoord, kan de waarheid ontrafeld worden. Tot die tijd mag de lezer heerlijk puzzelen. Een groot aantal inwoners van Beckford passeren de revue. Vrijwel iedereen heeft wat te verbergen. Welke informatie is onschuldig en welke onthullingen voeren naar de trieste of schokkende waarheid? In In het water is iedereen tot op het laatste moment verdacht!

ISBN 9789400503892 | paperback | 352 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | mei 2017
Vertaald door Ineke de Groot

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het meisje in de trein
Paula Hawkins

Rachel kijkt twee keer per dag naar het huis langs het spoor. Er staan meer huizen maar nummer 15 is haar lievelingshuis. Het is het huis van Jason en Jess. Hij heeft een donkere haardos en een stoer uiterlijk, zij is blond en frêle. Samen vormen ze het perfecte stel. Elke ochtend en avond probeert Rachel een glimp van het tweetal op te vangen. Soms zijn ze in de tuin die aan het spoor grenst en drinken ze – afhankelijk van het tijdstip – koffie of wijn. Ze zijn gelukkig samen en voor Rachel symboliseren ze het geluk dat ze zelf ook eens kende.

Eens leefde Rachel haar eigen sprookje. Ze woonde met haar eigen droomprins Tom ook in het rijtje langs het spoor. Op nummer 23. Tom was – en is – haar grote liefde. Hij aanbad haar en hun leven was perfect. Toch zit Rachel nu eenzaam en dronken in de trein en vermijdt ze het naar nummer 23 te kijken. Twee keer per dag stopt de trein waarin Rachel zit bij het rode sein ter hoogte van het bewuste huizenrijtje. Twee keer per dag richt ze haar blik op nummer 15 en droomt ze weg bij het zien van het geluk van Jason en Jess.

Eens was Rachel een knappe vrouw en werd ze door Tom begeerd. Nu woont hij samen met een andere vrouw op nummer 23. Rachel is vervangen door Anna en daarom kijkt ze niet langer naar nummer 23. Ze zal het moment dat ze een overduidelijk zwangere Anna door de tuin zag scharrelen nooit vergeten. Het voelde alsof haar hart ruw uit haar lijf werd gerukt. Rachel zelf is niet langer knap en begeerlijk. Haar alcoholverslaving heeft haar lichaam verwoest. Rachel huurt al twee jaar een kamertje bij een vriendin van vroeger. Regelmatig belt ze Tom lallend en brallend op. Ze belaagt hem, ze belaagt Anna. Rachel kan haar liefdesverdriet maar niet verwerken. Haar leven ligt in puin.

Gelukkig heeft Rachel haar “vrienden” Jason en Jess nog. Rachel heeft hen nog nooit ontmoet en weet niet hoe ze echt heten maar dat maakt niet uit. Rachel vindt het heerlijk om stiekem van hun leven mee te genieten. Op een dag ziet ze echter hoe Jess in haar tuin door een onbekende man gezoend wordt. Ze is geschokt. Wat bezielt Jess? Waarom is ze haar knappe en galante Jason ontrouw? Niet veel later krijgt Rachel een nieuwe schok te verwerken. Jess, die in werkelijkheid Megan heet, is spoorloos verdwenen. De politie is met man en macht naar haar op zoek.

Moet Rachel vertellen wat ze heeft gezien? Moet ze de politie vertellen dat Megan een minnaar had? Rachel was de bewuste avond in de buurt van het huis van Megan. Ze was uitgestapt op het station waar ze vroeger dagelijks de trein verliet en liep stomdronken door de straten van het stadje waar ze eens gelukkig was. Misschien heeft Rachel iets belangrijks gezien maar Rachel weet het niet meer. Ze weet dat ze die avond is gevallen en dat ze bloedde maar daar houden haar herinneringen op. Soms meent ze dat er die avond meer is gebeurd maar meer dan een onmiddellijk wegebbend gevoel is het niet. Een flits die alweer vervaagt voor het duidelijkheid verschaft. Rachel is door haar dronkenschap hele stukken van haar leven kwijt.

De politie neemt haar verklaring over Megans minnaar niet serieus. Ze beschouwen Rachel als een labiele vrouw die regelmatig dronken voor het huis van haar ex rondhangt. Ze is geen betrouwbare getuige. Wat moet Rachel doen? Is Megan er met haar minnaar vandoor gegaan of is haar echtgenoot soms achter haar affaire gekomen met alle gevolgen van dien? Rachel beseft niet dat het haar zaak niet is. Ze moet verder gaan met haar leven, haar drankprobleem overwinnen en een huisje zoeken. In plaats daarvan kiest Rachel voor een roekeloze aanpak.

Het meisje in de trein stevende in sneltreinvaart op een nummer 1-notering in Engeland en de Verenigde Staten af en de filmrechten van het boek zijn al verkocht aan DreamWorks. Na het lezen van deze ronduit verrassende thriller begrijp ik heel goed waarom. Dit boek is zó spannend en zó beklemmend dat ik alleen maar wilde lezen-lezen-lezen. Paula Hawkins heeft het aangedurfd om voor een onsympathiek hoofdpersoon te kiezen. Rachel drinkt, liegt en valt mensen lastig. Het vleugje medelijden dat ze opwekt is genoeg om geïnteresseerd in haar te blijven. Daarnaast is er achterdocht: is Rachel eigenlijk wel te vertrouwen? Wat is haar rol in de verdwijning van Megan? Het meisje in de trein moest in één ruk uit. Wat een verpletterend goed thrillerdebuut!

ISBN 9789400503885 | paperback | 358 pagina's| A.W. Bruna Uitgevers | mei 2015
Vertaald door Miebeth van Horn

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het meisje in de trein

Paula Hawkins

Het meisje in de trein is Rachel, een jonge alleenstaande vrouw. Na een hoop moeilijkheden om zwanger te worden is ze depressief geraakt en ze drinkt te veel. Haar man kon er niet tegen en is nu haar ex. Nog een probleem voor Rachel, want ze kan het niet accepteren. Ze blijft contact opnemen met Tom, al heeft hij intussen een nieuwe vrouw, en een lief dochtertje.

Elke ochtend neemt ze dezelfde trein naar Londen, zelfs al heeft ze al een tijd geen werk meer. Dronken een klant uitschelden, dat is niet zo best. Haar vriendin waar ze bij in woont, weet van niets. Met de trein komt ze langs het huis waar ze gewoond heeft, en waar Tom nu met Anna woont. De trein vertraagt altijd daar, of staat zelfs stil, zodat ze goed kan zien wat er gebeurt. Een paar huizen verderop ziet ze regelmatig een man en een vrouw, die ze maar Jess en Jason noemt, en die stapelverliefd lijken. Rachel is jaloers...

Dan ziet ze ‘Jess’ niet meer. Wat is er aan de hand? Waar is ze gebleven? Het is een schok in de krant te lezen dat ze verdwenen is. Zeker nadat Rachel een paar dagen eerder zag dat ze met een andere man in de tuin stond te zoenen.

Wat moet ze doen? De politie waarschuwen? Maar haar eigen stalkgedrag is ook interessant voor de politie.

En zo raakt Rachel betrokken bij de levens van Megan, de verdwenen vrouw, en haar man Scott. Maar Anna ziet haar komen en gaan in de straat als een bedreiging, en waarschuwt Tom.

Het is een verhaal dat moeilijk op gang komt. Er zijn behalve drie verhaallijnen, van de drie betrokken vrouwen, ook steeds sprongen in de tijd. Als je die mist, snap je er niets van.

Maar als je na zo’n vijftig pagina’s eindelijk het verhaal in getrokken bent, laat je het niet meer los. Tot het moment dat je weet hoe het zit.

Ongeveer dan, want je moet toch tot het einde lezen om te weten hoe het precies in elkaar steekt. Thriller van het jaar, wat zegt dat dan over het overige aanbod...

ISBN 9789400503885 | paperback | 358 pagina's| A.W. Bruna Uitgevers | mei 2015

Vertaald door Miebeth van Horn

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER