Sophie Hannah

http://www.sophiehannah.com

Geen spat veranderd
Sophie Hannah

Een kleine, felblauwe rugzak tuimelt uit de auto op de grond. Ik zie een been verschijnen, daarna een jongen.
Een heel jong kereltje.
Wat is dit?
‘Kom op, Emily,’ zegt Flora. ‘Thomas, raap je rugzak op.’
Een klein meisje rolt uit de auto. Ze pakt de blauwe rugzak op en geeft hem aan het jongetje.’

De ik-figuur, Beth, heeft genoemde Flora twaalf jaar niet gezien, en ook haar kinderen niet. Maar die kinderen moeten nu dus 15 en 17 jaar zijn. Niet zoals deze kinderen 5 en 3. Maar ze hebben hetzelfde uiterlijk, dus ook dezelfde ouders! En… dezelfde namen!
Dat kan niet. Je noemt je jongere kinderen niet hetzelfde als je oudere kinderen!
Flora is overigens wel verouderd.

Flora en Beth waren ooit dikke vriendinnen, maar om voorlopig niet vermelde redenen is die vriendschap verbroken. Dat zou misschien toch wel gebeurd zijn, want volgens Dominic, de echtgenoot van Flora, is het gezin verhuisd naar Florida. Het dorp waar Beth hen nu gezien heeft is vlakbij Cambridge, Engeland.
Beth begrijpt niet wat ze nu eigenlijk gezien heeft. Er klopt niets van. En ze is wel zo nieuwsgierig dat ze op onderzoek uit gaat.
Inderdaad wonen Lewis, Flora en hun twee tienerkinderen in Florida, dat bewijs wordt geleverd door social media. Maar wie zijn dan die kinderen die Beth gezien heeft? En waar is het derde kind dat Flora en Lewis hadden gebleven?

Beth duikt in haar herinnering, stelt vragen: aan haar man, aan Flora’s ouders, aan de buren. Ze gaat naar school, en belt Lewis en later ook Flora. Ze schakelt zelfs de politie in. Maar duidelijk wordt het allemaal niet.

Ook voor de lezer niet. Is hier iets ‘onmogelijks’ aan de hand? Dat is helemaal niet de stijl van Sophie Hannah. Het verhaal wijst ook niet echt in die richting, het enige eigenaardige is dat er zowel in Amerika als in Engeland twee kinderen wonen van dezelfde ouders, met dezelfde namen, maar met twaalf jaar leeftijdsverschil…
De ontknoping is tot op het laatst een puzzel, die onmogelijk lijkt. Maar het niet is.

Beth is niet de enige die puzzelt. Haar dochter Zannah denkt graag mee, en heeft soms verrassende ideeën. Maar ook geen verklaring. Hun gesprekken en de gedachtegang van Beth vormen een mooie basis voor een ingewikkeld maar goed te volgen psychologisch raadsel dat op het einde dan toch een thriller wordt.
Ongetwijfeld haar meesterwerk, dit Ingenieuze plot!

Sophie Hannah (Manchester, 1971) is een Britse auteur van thrillers, kinderboeken, romans en poëzie. Zij is vooral bekend om haar psychologische thrillers, die in meer dan 24 landen worden uitgegeven. Ze woont met haar man en twee kinderen in West Yorkshire.

ISBN 9789044360486| paperback | 352 pagina's | Uitgeverij The House of Books| mei 2021
Vertaald uit het Engels door Joost van der Meer en Bill Oostendorp

© Marjo, 2 september 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De moorden op Kingfisher Hill
Sophie Hannah

Hercule Poirot stapt met zijn vriend, inspecteur Catchpool, in de bus van de Kingfisher Bus Compagnie voor een reis naar het landgoed Kingfisher Hill, waar meerdere luxueuze huizen staan. In een ervan woont de familie Devonport. De zoon des huizes, Richard, heeft de inspecteur gevraagd de moord op zijn broer te onderzoeken. Maar dan wel incognito.

Poirot en Catchpool doen alsof ze geïnteresseerd zijn in Peepers, een nieuw bordspel, dat door Sidney Devonport en diens vriend Godfrey Laviolette ontwikkeld is. Catchpool, die het verhaal in de ik-figuur vertelt, vindt het maar niks, en hij is bijna opgelucht dat hun alias al snel verraden wordt en ze gewoon hun werk kunnen doen. Al is de heer des huizes daar faliekant tegen!

De vrouw die hen verraadde hadden de twee in de bus ontmoet. Hun tweede ontmoeting was voor beide partijen een verrassing. Daisy, zo heet ze, heeft Poirot verteld dat ze een perfecte moord gepleegd heeft, want niemand weet dat zij de dader is! Ze vertelde niet haar naam, maar wist wel wie hij was. Maar Poirot zei dat hij een ander reisdoel had…

Voor de moord is al iemand gearresteerd, en dat is dus niet Daisy, die overigens de zus is van het slachtoffer, Frank Devonport. Het verhaal is dat hij van de balustrade gevallen is met de dood tot gevolg. Helen, zijn verloofde, bekende onmiddellijk dat zij de dader was, hetgeen haar vreemd genoeg niet hinderde bij een nieuwe verloving, met diens broer Richard. Die weet zeker dat Helen onschuldig is, vandaar dat de speurders er nu zijn.

Frank had geld gestolen van zijn vader, en al had hij dat teruggegeven, hij was volledig uit de gratie bij zijn ouders. Zijn broer en zus mochten evenmin contact meer met hem hebben. Omdat nu zijn moeder ernstig ziek is, was hij gevraagd terug te komen. Hij nam zijn verloofde mee. Helen zou op het eerste gezicht verliefd zijn geworden op Richard en vermoordde Frank.
Het is sowieso al een vreemd verhaal, en Poirot heeft al snel door dat niet iedereen de waarheid vertelt. Er is nog een vrouw in het spel, die eveneens in de bus zat.
Zij leek bang, en verdween. Terwijl Poirot druk is met zijn onderzoek, duikt die vrouw ineens weer op.
Maar wie is ze? En wat is haar rol in het geheel?

Poirot geeft zijn vriend de opdracht om iedereen te ondervragen, maar Catchpool heeft niet dezelfde knappe gave van deductie. Hij is net als de familieleden en vrienden heel benieuwd naar wat tenslotte de conclusie zal zijn. Wie heeft Frank vermoord? Maar vooral waarom?

Catchpool vertelt over zijn eigen wederwaardigheden en over hetgeen Poirot hem vertelt. Hij doet dat heel gedetailleerd, ieder onbelangrijk feit wordt vermeld. Maar zoals zijn superieur hem vertelt: je weet nooit wat er nog cruciaal kan zijn om de dader te vinden! En de vertelstijl is zo ook bijna gezellig.
Het leest dan ook heerlijk weg, misschien zijn de Poirot-thrillers nog wel beter dan de thrillers die Sophie Hannah ook schrijft, maar dan zonder de stijl van Agatha Christie te willen nabootsen. In dit boek doet ze dat dus wel, voor de vierde keer, en heel verdienstelijk.

Poirot verzamelt alle feiten, stelt vragen en zoekt antwoorden, om dan tenslotte in een plenaire zitting het hele verhaal uit de doeken te doen. Een beetje valsspelen doet hij ook in de zin dat hij iemand iets vertelt wat niet klopt, om een reactie uit te lokken.
Er mogen gerust nog meer Poirotverhalen volgen, het meepuzzelen hoe het zit, is een prettig tijdverdrijf.

Sophie Hannah (Manchester, 1971) is een Britse auteur van kinderboeken, romans en poëzie, maar in Nederland vooral bekend vanwege haar psychologische thrillers. En, zeker na dit vierde boek, ook van de Poirotthrillers.

ISBN 9789044360424 | Paperback | 228 pagina's | Uitgeverij The House of Books | augustus 2020
Vertaald uit het Engels door Joost van der Meer & Bill Oostendorp

© Marjo, 6 november 2020

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het mysterie van de drie kwarten
Sophie Hannah

Voor wie de Poirotmysteries van Agatha Christie graag las, zijn ook de nieuwe verhalen van Sophie Hannah waarin de Waalse detective een hoofdrol heeft niet te versmaden.

In het mysterie van de drie kwarten, dat verteld wordt door inspecteur Edward Catchpool, wordt Poirot geconfronteerd met een brief waar zijn handtekening onder staat, en die hij naar vier personen zou hebben gestuurd. Deze mensen komen op hoge poten verhaal halen, want ze worden beschuldigd van moord, met als slachtoffer iemand die ze niet eens kennen. Poirot is net zo verbaasd, verbijsterd zelfs, hij, de onkreukbare detective weet immers niets van deze brief! Natuurlijk gaat hij meteen op zoek naar die briefschrijver. Hoe durft die persoon zijn naam te gebruiken!

De eerste van de vier geadresseerden die op de stoep staat is Sylvia Rule. Hoogst verontwaardigd is ze, zij denkt dat haar aanstaande – en niet welkome - schoonzoon de detective opgestookt heeft. Maar bijna nog erger gaat de heer John McCrodden te keer, die Poirot er van beschuldigt samen te spannen met zijn vader, Rowland McCrodden. Rowland is rechter en zou graag zien dat zijn zoon in zijn voetsporen treedt, hetgeen John altijd geweigerd heeft.
De derde is Annabel Treadway, die verklaart wel op de hoogte te zijn van de identiteit van het vermeende slachtoffer, maar ook aangeeft er zeker van te zijn dat diens dood een ongeluk was. Dat slachtoffer is Barnabas Pandy, de grootvader van Annabel. Hij woonde in hetzelfde - enorme – huis waarin ook Annabel, haar zus Lenore en diens twee kinderen wonen. Pandy, een oude man is verdronken is bad, zonder dat er van boze opzet enige sprake was.De vierde ontvanger van de vermaledijde brief is Hugo Dockerill, afdelingshoofd op een jongensschool.

Barnabas Pandy is inderdaad dood, en Poirot moet zeker weten of hij niet toch een slachtoffer was van een gewetenloze moordenaar. Maar wie is de briefschrijver, die het brutaalweg aandurfde de naam van Poirot te gebruiken? En waarom zijn deze vier mensen uitgekozen? Kennen zij elkaar misschien? Kenden zij Pandy? De titel van het verhaal slaat terug op een plak cake, door de detective zo vakkundig in vier stukjes gesneden. Vier geadresseerden, waarvan er drie een directe of verre connectie blijken te hebben met de oude man. Maar waarom heeft nummer vier dan ook een brief gekregen?

Hercule Poirot wordt geassisteerd door inspecteur Catchpool, die in ik-persoon het mysterie uit de doeken doet. Het is dus niet Poirot zelf die vertelt, zodat hij allerlei verbanden en raadsel achter kan houden tot de uiteindelijke ontknoping, waarbij tot in de finesses verteld wordt hoe hij alles uitgepuzzeld heeft. In dit gedeelte lijkt Agatha Christie herself aan het woord te zijn!

Sophie Hannah (Manchester, 1971) is een Britse auteur van kinderboeken, romans en poëzie, maar in Nederland vooral bekend vanwege haar psychologische thrillers. Het mysterie van de drie kwarten is haar derde Poirot-mysterie.

ISBN 9789044354881 | Paperback | 336 pagina's | House of the Books | september 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Hebjijhaargezien Heb jij haar gezien?
Sophie Hannah

De Engelse Cara Burrows, de ik-verteller, is de oceaan overgestoken en wacht nu op de auto die ze gehuurd heeft. Dat duurt even, en zo heeft ze alle tijd om eens te denken over wat ze gedaan heeft: haar man en twee kinderen zullen haar briefje pas vinden, als ze al lang weg is. Omdat ze bang is dat de verleiding te groot zal worden om contact op te nemen, doet ze haar telefoon weg.

Als ze eindelijk op weg kan gaan, is het doel een wellnessresort in Arizona. Twee weken wil ze helemaal alleen zijn, zonder enig contact met thuis. En hoewel ze zich zorgen maakt, om de achterblijvers en hun reactie op haar vertrek, maar ook om de reden waarom ze vertrok, is ze vast van plan er van te genieten.

Het loopt enigszins anders: de receptioniste geeft haar abusievelijk de sleutel van een kamer die al bezet blijkt te zijn. Cara heeft dan nog geen idee, maar het meisje dat ze ziet in ‘haar’ kamer is een meisje dat al jaren vermist wordt. Men heeft haar ouders veroordeeld tot levenslang, maar er is nooit een lichaam gevonden. Als Engelse heeft Cara geen idee wie het meisje is. Ze begint pas nieuwsgierig te worden als ze een oudere vrouw bij de receptie hoort zeggen dat ze zeker weet dat ze Melody Chapa gezien heeft. Als Cara de weinige aanwijzingen die ze heeft combineert met krantenartikelen, weet ze het bijna zeker: dat meisje was echt Melody!

Vanaf dat moment is ze haar leven niet meer zeker. Maar ze heeft ook hulp. Een Amerikaanse vrouw en haar dochter willen kost wat kost het raadsel oplossen. En dan is er op de achtergrond nog de reden waarom Cara überhaupt hier in dat resort zit.

Langzaam ontwikkelt zich een bijna onvoorstelbaar plot. Ook als je dacht dat te weten wat de ontknoping zal worden, dan zet Sophie Hannah je toch nog op het verkeerde been.

Heb je haar gezien? is een psychologische thriller, waarbij de lezer een zeer goed beeld krijgt van Cara. De nadruk ligt wel op de psychologische kant, maar er zit wel degelijk een spanningsboog in het verhaal. Die spanning wordt verhoogd door de tussenstukken: teksten van iemand die het heeft over ‘mensen met vriendelijke gezichten’ en verslagen van de rechtszaak waarbij de ouders van Melody veroordeeld zijn.

Een bijkomend thema is de gekte die Amerika kent rondom tv-shows, terwijl ook de normen en waarden van het preutse beleefde Engeland afgezet wordt tegen de grote spontaniteit van de Amerikanen en hun kordate directe manier van handelen, die in de ogen van een Engelse vrij bot is.

Het boek leest als een trein, dat kunnen we Sophie Hannah wel toevertrouwen. Dit is inmiddels haar 16e boek. Ze wordt in 27 landen vertaald en heeft diverse prijzen gewonnen.

ISBN 9789044352511 | Paperback | 336 pagina's | Uitgeverij House of the Books | januari 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Een duister koor
Sophie Hannah

Louise en haar man wonen nog niet zo lang in Cambridge, en als ze geweten had dat de buurman graag avonden lang naar harde muziek luistert, dan had geen haar op Louises hoofd er aan gedacht om daar te gaan wonen.

Op de avond dat het verhaal begint is het weer zover: Louise staat op de stoep bij de buren, om nog maar eens te vragen om die muziek uit of toch zachter te zetten. Ze is wanhopig, ze wil slapen, maar met Freddy Mercury die zo luid in haar oren zingt, krijgt ze geen enkele kans daartoe.
Als je leest dat deze muziekavonden één, hooguit twee avonden per maand voorkomen, in het weekend, en per uitzondering twee avonden achter elkaar, vraag je je af waarom Louise daar zo’n punt van maakt. Kan ze niet in een andere kamer gaan liggen waar de muziek niet zo doorklinkt?
Nu veroorzaakt ze alleen maar irritatie bij de buurman, die om haar te pesten vanwege haar ‘gezeur’ de muziek nog eens harder zet.
Stuart, haar man, heeft er geen last van, die slaapt er dwars doorheen en vindt dat Louise dat ook moet doen. En hun zoontje Joseph is niet thuis. Dàt blijkt juist het probleem: Joseph, zeven jaar oud, is opgenomen in het koor van een beroemde koorschool en moet daar intern verblijven. Alleen in de vakanties mag hij naar huis. Het zit Louise ongelooflijk dwars. Ze mist hem enorm en zit duidelijk niet goed in haar vel. Dan is iedere kleine irritatie al snel een bron voor grote ergernis.

De politie bellen, ach, die leggen het naast zich neer. Of toch niet? Midden in de nacht staat er een vrouw voor de deur, milieuambtenaar Patricia Jervis, die belooft te zullen helpen. Louise moet maar eens beginnen met het bijhouden van een overlastdagboek.
Als Stuart de verbouwing van hun huis wil doorzetten – nog meer overlast – en Louise toevallig aanloopt tegen een idyllisch huizencomplex, koopt ze daar een woning. Zo heeft ze altijd een uitwijkmogelijkheid en voor Joseph is het ook goed. Stuart laat het zo, als zij dan maar ophoudt met zeuren over dat ze Joseph van die school af wil halen. En het is er ook wel mooi, daar op dat complex.
Maar dan begint Louise nog andere muziek te horen: een koor zingt! Joseph? Waar komt deze muziek vandaan? De buurman? En hoe kan het dat alleen zijzelf die muziek hoort en later ook de zangers ziet?
Het web sluit zich langzaam om Louise, die zich heel alleen voelt staan.

Dit is in het geheel niet een thriller zoals we die kennen van Sophie Hannah, zoals zij dat dan ook uitlegt in een nawoord. Ze wilde een boek schrijven over geesten, een subtiel verhaal over een geest die je de stuipen op het lijf jaagt.
Is dat gelukt?
Niet als het de bedoeling was dat ook de lezer kippevel zou hebben bij het lezen...
Bijna had je het boek afgedaan als een mislukking als je beseft dat Louise niet alleen een bijna wanhopige moeder is die haar kind zo mist, maar echt belaagd wordt door duistere geestverschijnselen. Op dat moment valt alles op zijn plaats en begrijp je wat de schrijfster aan het doen was. Voor een lezer die Sophie Hannah niet kent van haar eerdere boeken is een geslaagd psychologisch griezelverhaal, maar ja, als je een thriller verwacht valt het tegen en dat is jammer, want schrijven kan ze zeker!

ISBN 9789032514464 | Hardcover| 240 pagina's | De Fontein | maart 2014
Vertaald uit het Engels door Anna Livestro

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Fatale fout
Sophie Hannah

We maken kennis met Nicki Clements, een veertiger, getrouwd met Adam. Samen hebben ze twee kinderen. Ze wonen sinds kort in Spilling, waarheen ze op aandringen van Nicki sinds kort verhuisd zijn vanuit Londen.

‘Dit is geen spelletje, Nicki.’
Maar alles is een spelletje. Dat moet wel, anders zou ik het niet trekken. Alles is een spel, en ik moet winnen.’

Al snel weten we dat Nicki een onbetrouwbare verteller is. Want met al leugens die ze om zich heen zaait, hoe kunnen wij haar dan vertrouwen?
Ook de politie vindt haar onbetrouwbaar: ze hebben haar op een camera gespot, heen en weer rijdend langs de plek waar de bekende columnist Damon Blundy op een gruwelijke manier om het leven kwam.

Maar Nicki houdt bij hoog en laag vol dat ze de man niet kent, en zeker niet vermoord heeft.
Er is evenwel iets wat ze niet vertelt: ze heeft lange tijd gedacht dat ze de man wél kende, dat hij zelfs haar geheime internetminnaar was. En tegen iedereen die negatief reageerde op zijn blogs, verdedigde zij hem vol verve. Het is niet vreemd dat hoofdinspecteur Simon Waterhouse haar met grote argwaan in de gaten houdt. Ook al heeft hij een hele lijst met verdachten.
Want hij ontdekt dat Nicki liegt. Hij weet het zeker: ook als zij de dader niet is, ze heeft er wel mee te maken.

Nicki heeft inderdaad een geheim leven, al is ze gelukkig met Adam. Hij mag er dus absoluut niet achter komen, ze is als de dood voor zijn reactie als hij zou ontdekken dat zij al jaren via internet contacten heeft met een man die ze nog nooit ontmoet heeft, maar van wie ze denkt te houden.
Intussen raakt ze steeds meer verstrikt in het web van leugens en waarheden. Ze wordt bang: wie is die man die haar achtervolgt? Waar bemoeit haar schoonzus Melissa zich mee? En wat voor rol speelt haar jeugd bij haar leugenachtige gedrag?
We volgen ook het speurwerk van Simon Waterhouse, wiens gedrag niet altijd naar de zin van zijn meerdere is.

Het levert een thriller op met een zeer ingewikkeld plot. Maar zoals Sophie Hannah dat iedere keer weer doet, ze trekt de lezer in het verhaal, dat ze met veel humor, flitsende dialogen en een gedoseerde hoeveelheid informatie tot een goed eind weet te brengen.
Haar psychologische thrillers worden in meer dan 24 landen uitgegeven. Haar eerste literaire thriller, Kleine meid, werd zeer positief ontvangen. Nog acht boeken verschenen, dit is haar tiende thriller. De negende met speurder Simon Waterhouse.

ISBN 9789026137167 | paperback| 432 pagina's | Uitgeverij Fontein| september 2015
Vertaald uit het Engels door Anne Livestro

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De lege kamer
Sophie Hannah

Waarom wordt Fliss Benson zo plotseling gebombardeerd tot de opvolger van haar baas Laurie Mattrass? Ze is stomverbaasd, dit wilde ze helemaal niet! Het betekent namelijk ook dat Laurie opstapt, en ze is stiekem smoorverliefd op hem. Bovendien dumpt hij de documentaire die hij aan het maken is, bij haar op haar bordje, en dat is nogal wat. Hij was bezig een film te maken over gerechtelijk dwalingen, over vrouwen die ten onrechte veroordeeld zijn voor de moord op hun baby. Speciaal heeft hij het gemunt op de deskundige die de rechter wist te overtuigen.
Fliss is een consciëntieuze en gewetensvolle vrouw. Niet alleen accepteert ze haar nieuwe taak, ze probeert ook de waarheid te vertellen.

En zo komt ze in aanraking met vrouwen van wie ze denkt dat die wel degelijk hun kind(eren) vermoord hebben, naast vrouwen die inderdaad onschuldig zijn. Hun kind kan gestorven zijn vanwege wiegendood, of een aangeboren ziekte.
Er is nog iemand anders met deze zaak bezig, iemand die er niet voor terugdeinst vrouwen te vermoorden, als hij (of zij) denkt dat ze schuldig zijn. Bij de slachtoffers vindt men een kaart waarop zestien cijfers staan. Fliss krijgt er ook een, en later hoort ze dat ook Laurie er een heeft gekregen. Is hij daarom weggegaan? Fraai heerschap is het dan!

De politie staat voor een raadsel. Rechercheur Simon Waterhouse heeft eigen ideeën, die helemaal niet stroken met die van zijn baas. De kaarten met cijfers, daar kunnen ze evenmin een touw aan vastknopen. En ze denken dan Fliss gevaar loopt, maar denk maar niet dat zij zich laat tegenhouden!

Wie Sophie Hannah kent, weet dat je een ingewikkelde plot kan verwachten. En zo is het dan ook. Er zijn veel meer personages, meer verwikkelingen, en steeds als je denkt dat je weet hoe het zit, komt er weer een nieuwe verhaallijn naar voren.
Een lekker puzzelthriller dus. Echt spannend is het niet, maar je wilt allicht wel weten waarom Laurie zo raar doet? En wat die cijfers betekenen. En... of de vrouwen wel of niet terecht zijn veroordeeld.

ISBN 9789032513030 | paperback |432 pagina's | Uitgeverij De Fontein |oktober 2011
Vertaald uit het Engels door Anna Livestro

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Moederziel
Sophie Hannah

Als je dit boek leest, ga je denken dat kinderen de grootste ramp zijn die je kan overkomen. Het verhaal gaat over gezinsmoord: een moeder en dochter worden dood aangetroffen in hun badkuip, en als de vader een perfect alibi blijkt te hebben, denkt de politie dat de moeder eerst haar dochter en toen zichzelf gedood heeft. Maar waarom zou ze dat gedaan hebben? Ze waren het perfecte gezin. Geraldine was full-time moeder en leek gelukkig. Dochter Lucy was het kind dat je zelf zou willen hebben. Marc was wel vaak afwezig, maar zorgde op zijn eigen manier goed voor het gezin. Maar de politie twijfelt niet meer als er wordt op de laptop een dagboek gevonden waaruit blijkt dat er wel degelijk van alles mis was.

Sally, hoofdpersoon in het verhaal is ook een jonge moeder. Zij en haar man Nick hebben twee jonge kinderen , en je kan wel zeggen dat zij geterroriseerd worden door die twee. Op de dag dat zij het nieuws verneemt, is ze al opgeschrikt doordat iemand haar onder een bus heeft willen duwen. Ze is daarbij niet ernstig gewond geraakt, maar ze is wel van de kook. En als ze dan ’s avonds op het nieuws Mark Bretherick ziet, slaat de schrik haar om het hart: ze kent die man! Althans: ze kent de naam, en de man met die naam heeft haar hele verhalen verteld over zijn vrouw Geraldine en hun dochter Lucy. Er bestaan toch niet twee zulke gezinnen? Wie is dan die man op de televisie die zegt Mark Bretherick te zijn? Dit is geen toeval meer, wat is er aan de hand?

Sally weet niet wat ze moet doen. Zij was een jaar eerder voor haar werk een week in een luxe hotel, en daar heeft ze die Mark ontmoet. De hele week hebben ze samen opgetrokken, en ja, ze zijn ook met elkaar naar bed geweest. Natuurlijk heeft ze het niemand verteld, en hoe kan ze dan nu nog doen? En de politie waarschuwen? Dan zou Nick het te weten komen. Ze stuurt anonieme brieven, en gaat zelf onderzoeken wie dan de Mark was die zij kende. Haar vriendin Esther heeft in de gaten dat ze dingen verzwijgt…

Deze verhaallijn wordt afgewisseld door de speurtocht van de politie. Door de vasthoudendheid van rechercheur Simon Waterhouse, die natuurlijk ook weer zo zijn persoonlijke problemen heeft, worden de moorden toch verder onderzocht.

Dit is een ongelooflijk spannend verhaal, dat redelijk realistisch is. Afgezien van de vraag of kinderen inderdaad de grootste ramp zijn, is het natuurlijk wel zo dat het opvoeden niet altijd van een leien dakje gaat. De door de politie geraadpleegde deskundige in het boek legt uit hoe een man tot een gezinsmoord komt – meestal om financiële redenen, en dat een vrouw vrijwel nooit zoiets zal doen, tenzij onder invloed van een flinke depressie. Dit vormt de kern van deze psychologische thriller, die totaal onvoorspelbaar is. Er hangt een onheilspellende sfeer, de spanningsboog is groot. Als lezer heb je totaal niet in de gaten waar je naar toe leest, maar omdat je het wil weten kun je het boek niet wegleggen.
Smaakt naar meer.

ISBN 9789032511319 Paperback 432 pagina's | de Kern | september 2009
Vertaald door Anna Livestro

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De andere helft leeft
Sophie Hannah

Weer een spannende psychologische thriller van een schrijfster die we kennen van ‘Gevarenzone’ en ‘Moederziel’. Een boek dat je met ontzettend veel genoegen leest, en het zou me niet verbazen als de schrijfster niet net zo veel, zo niet meer plezier heeft gehad om dit ingenieuze plot in elkaar te zetten! Dat er niet al te veel over verteld moet worden over een thriller als deze, dat is altijd al zo, maar het is ook nauwelijks na te vertellen, het is heerlijk gecompliceerd. En dan ook weer niet zo dat je als lezer de draad kwijtraakt. Daar waakt Sophie Hannah wel voor, ze zorgt dat je er bij blijft.
Nergens wordt het verhaal ongeloofwaardig, ondanks het feit dat de personages mensen zijn die door hun verleden beschadigd zijn, die de wereld met andere ogen bekijken dan de lezer zou doen. Ze gebruikt cliffhangers, ontwart precies op het goede moment een draadje, en houdt de lezer tot bijna op het laatst in onverdraaglijke spanning.

Dat wordt dan het enige minpuntje, in een laatste hoofdstuk werkt ze de nog hangende draadjes weg, maar omdat die nauwelijks ter zake deden voor het plot, bevredigt ze zo alleen de nieuwsgierigheid van de lezer. De spanning is dan al weg; het was al goed zo. Maar menige lezer zal die losse draadjes wèl weggewerkt willen zien.

Toch in het kort de inhoud: Aidan Seed, lijstenmaker van beroep, biecht aan zijn vriendin Ruth op dat hij in het verleden een vrouw heeft vermoord. Maar als hij haar naam noemt, Mary Trelease, beseft Ruth dat hij die moord niet begaan kan hebben: zij kent die vrouw, en zij leeft immers nog! Ruth is in verwarring. Ze kan haar vriend niet tot andere gedachten brengen, en roept ten einde raad de hulp van de politie in. Zij kunnen hem er vast wel van overtuigen dat de vrouw leeft, dat hij niet schuldig is.
Het is een verhaal dat speelt in de wereld van kunstenaars en daarmee bijna automatisch de wereld van het geld. Over mensen die zich van alles denken te kunnen permitteren, al of niet in verband met dat geld. Over beschadigde mensen die door wat ze hebben meegemaakt niet functioneren zoals een ander dat doet. Over de ene helft die je vergeten wil, maar ook over de andere helft die nog voortleeft.

Sophie Hannah is een schrijfster waar we meer van willen. Nog veel meer!

ISBN 9789032511739 | Paperback | 494 pagina's | Kern De | oktober 2010
Vertaald door Anna Livestro

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER