Karin Hazendonk

Ongenadig
Karin Hazendonk

Op het moment dat bijna-dertiger Anouk tijdens een personeelsfeest nader kennis maakt met Sven Bogerd denkt ze dat het leven haar toelacht. De man is knap en maakt werk van haar, het kan niet anders dan dat ze het volmaakte geluk heeft gevonden. Al snel trekt ze bij hem in, in zijn grote huis in Kijkduin.

Anouks tweelingzus Miranda heeft haar het laatste zetje gegeven, want eigenlijk twijfelde ze zelf nog. Was het niet te snel? Maar het duurt niet lang of ze is al helemaal gewend aan het lekkere leventje aan het strand. Zij en Sven gaan vaak op stap, ze genieten van het leven. Natuurlijk zijn er dingen waarbij het verschil tussen de twee duidelijk wordt, maar dat hoort er bij toch?
Het ergste vindt Anouk wel dat Sven dol blijkt te zijn op horrorfilms. Zij kan daar niet eens naar kijken zonder misselijk te worden! Maar het huis is groot genoeg en het strand vlakbij.

Sven van zijn kant had er een beetje spijt van dat hij haar al zo snel gevraagd had om bij hem in te trekken. Hij had gehoopt dat ze samen naar die films zouden kijken en als Anouk dat net zo leuk vond als hij, dan had hij nog wel meer ideeën. Het perfectionisme van Sven en de chaotische levenswijze van Anouk botsen steeds meer. Als hij ontslag neemt en hele dagen thuis blijft, vraagt ze zich af hoe dat kan. En wat doet hij de hele dag?

Helaas komt ze daar snel genoeg achter. Zijn manier van leven en zijn dagindeling maakt haar leven tot een hel. Sven blijkt een psychopaat eerste klas en hij heeft haar volledig in zijn macht. Of ze aan hem zal kunnen ontsnappen?

Karin Hazendonk laat alle personages aan het woord, Anouk en Sven het meest. Daarnaast een oude vlam van Sven, en Miranda, die als ze niets meer verneemt van haar zus, contact opneemt met Evert Kok van de Haarlemse politie.
Door deze afwisseling ontvouwt het volledige verhaal zich langzaam en met toenemende spanning en worden ook de achtergronden en beweegredenen duidelijk.
Er zijn onverwachte wendingen, maar het is vooral het verhaal van Anouk dat de lezer in zijn greep houdt. Haar situatie staat lang open voor veranderingen, waar andere slachtoffers het minder treffen.

Het bijzondere aan deze thriller is dat het verhaal halverwege het boek eigenlijk gedaan zou kunnen zijn. Maar je weet als lezer dat er nog heel wat moet komen. Maar wat dan? Als je eenmaal weet welke kant het op gaat wordt het alleen nog maar spannender.
Dit is een thriller die je niet graag weg legt. Je wil alleen maar doorlezen, weten hoe het afloopt!

Karin Hazendonk (Utrecht, 1961) heeft zowel talent voor cijfers als voor letters. Ze werkt als boekhouder en schrijft daarnaast vooral spannende boeken, waarmee ze intussen haar naam wel gevestigd heeft. Er vloeien superspannende thrillers uit haar pen.

ISBN 9789491875878 | Paperback| 330 pagina's | Uitgeverij LetterRijn | oktober 2019

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De dood heeft blauwe ogen
Karin Hazendonk

Als jonge meisjes ontsnappen aan de aandacht van oplettende ouders kan het heel verkeerd met ze aflopen!

De vijftienjarige Hannah is tot over haar oren verliefd op een jongen dj, Xander, die tot haar blijde verrassing in de omgeving komt optreden bij een schuurfeest. Ze mag er helemaal niet heen, ze is immers nog geen zestien, maar haar vriendin Ilse wel. En die weet wel hoe ze er voor kunnen zorgen dat Hannah binnen komt. Hannah weet met valse voorwendselen toestemming te krijgen van haar vader, schaft met hulp van Ilse de juiste kleding en make-up aan en daar staat ze dan: voor het podium, in aanbidding starend naar de jongen voor haar, die haar op zijn beurt nauwelijks ziet staan.Maar als iemand haar vertelt dat die jongen haar wil zien in de pauze, gaat ze zonder vragen met die onbekende mee.
Wat daarna gebeurt maakt haar leven kapot.

Als Hannah niet thuis komt, is haar vader Jan van Dijk, niet alleen zeer ongerust, hij voelt zich ook schuldig. Heeft hij niet te makkelijk toestemming gegeven aan zijn oogappeltje? Als hun dochter ook de weken daarna niet gevonden wordt, is dat de doodsteek voor het huwelijk van haar ouders. Beide echtelieden hebben geheimen, ze leven met leugens die hun leven en hun huwelijk verzieken.

Loes de Koning is nog maar net aangewezen als familierechercheur, en zij krijgt de zaak toebedeeld. Behalve dat ze een prima rechercheur is, werkt ze vaak intuïtief, hetgeen haar vaak in de goede richting brengt. Zo is ze ook niet blind voor de vreemde gedragingen van haar partner, en doorziet ze de leugens van de ouders en van de vriendin van de verdwenen Hannah.
Als het zwaar verminkte lichaam van een man gevonden wordt binnen hetzelfde gebied dreigt de zaak van Hannah opzij geschoven te worden. Of heeft deze moord te maken met haar verdwijning?

De zaak van de verdwenen tiener lijkt vrij snel opgelost (halverwege het boek) zodat je weet dat dit slechts de aanzet was tot een veel grotere zaak. De spanningsboog is vrij laag tot dan toe, maar dat komt later wel goed. Het wordt een krachttoer voor Loes de Koning om alles tot een goed einde te brengen, want ze wordt nogal tegen gewerkt door enkele hooggeplaatste belanghebbenden. Geld speelt een grote rol.
En dan dreigt het meisje de boel in de war te gooien…

De schrijfster gooit in deze thriller een heleboel op een hoop. Omdat ze meeslepend weet te schrijven en omdat haar hoofdpersoon, Loes de Koning, een vrouw is met wie je als lezer sympathiseert, komt ze er mee weg.De omgeving van Wassenaar en de polders waar het verhaal zich afspeelt, kent zij als haar broekzak, en dat voel je.

Karin Hazendonk (1961) studeerde financiële en commerciële administratie, trouwde, kreeg kinderen en werkte vijfentwintig jaar in de financiële sector. Het schrijven van thrillers gaat haar ook al vrij goed af.

ISBN 9789491875571 | paperback | 320 pagina's | Uitgeverij LetterRijn | juni 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Waanidee
Karin Hazendonk

‘Ik zal je vertellen, iedere vierde mei sta ik op de Waaldorpervlakte en hoor ik de woorden: nooit meer. Dan denk ik: geen oorlog meer, nergens.‘

Hier is rechercheur van Dul aan het woord als hij met collega Tuinman een aantal vermissingen en verdachte sterfgevallen onderzoekt. Op dat moment weet hij nog maar een fractie van het waanzinnige plan dat Victor Bronckhorst wilde uitvoeren. Bronckhorst is een vijftiger, hij is een steenrijke hoteleigenaar die alleen met zijn huishoudster in een protserige villa woont.

Jarenlang is hij bezig geweest het gedachtegoed van zijn opa uit te werken. Nu is het zover: hij verzamelt de mensen om zich heen die zijn plan mede moeten uitvoeren en Bronckhorst wacht tot het zover is. Zijn opa, reeds lang overleden, leeft nog steeds in zijn hoofd. Hij praat met hem, opa is zijn leidsman. Want Victor is zijn uitverkorene, degene die het plan van de eerste uitverkorene moet afmaken. Nu – in 2018 - heeft Bronckhorst meer middelen tot zijn beschikking, en zo lijkt het er op dat een verfoeide periode uit onze geschiedenis zich zal gaan herhalen. Als het eerste deel van zijn plan uitgewerkt is, sterven er mensen. Veel mensen. Men staat voor een raadsel: er is geen duidelijke oorzaak aan te wijzen. Ook zijn er mensen vermist. Wat rechercheur van Dul en zijn collega ontdekken is verbijsterend.

De lezer weet dat intussen al voor het grootste deel, omdat Bronckhorst voor het merendeel het vertelperspectief vormt. Hij is erg intelligent, en kwam tot zijn eigen grote vreugde al op zijn elfde onder de hoede van zijn grootouders. Zijn opa, die was – en is – alles voor hem. Hij is er dan ook van overtuigd dat de taak van de uitverkorene een heilige taak is. Maar waar het zijn opa ging om de vervolmaking van de plannen van zijn vriend, is Victor behalve geniaal ook een enorme egotripper. Wat hij doet - gaat doen - is dan misschien wel nodig voor de mensheid, zoals zijn opa zei, Victor vindt dat hij er zelf ook plezier aan moet beleven.

‘Het duurt niet lang meer,’ fluisterde Keuning. ‘Iedereen wordt ertoe verplicht. En hij…hij speelt voor God en niemand zal hem kunnen tegenhouden.’

Hetgeen Karin Hazendonk beschrijft in deze spannende thriller is – helaas - erg realistisch. Dat is eng, heel eng. Het verhaal speelt in de toekomst, maar die is al wel erg nabij en sommige elementen vinden op dit moment plaats. Levensecht beschrijft ze wat er gebeurt als een gek zijn vingers op de knoppen heeft. Het roept herinneringen op aan een periode waarvan iedereen wenst dat het nooit meer zal gebeuren. Het beangstigende is evenwel dat Hazeldonk feilloos weet aan te geven hoe makkelijk de mens te bespelen is.

Haar boek zit heel goed in elkaar. De flashbacks hebben een verklarende rol. Je begrijpt wel enigszins hoe Victor geworden is wie hij is. Zijn naam – ‘overwinnaar’ - is vast niet voor niets zo gekozen! De nieuwsflitsen, van media die we nu heel goed kennen, maken het allemaal nog echter. Dan zijn er nog de onverwachte wendingen, zodat het verhaal toch niet helemaal verloopt als de lezer verwacht.

Karin Hazendonk (Utrecht, 1961) kwam oorspronkelijk in het bedrijfsleven terecht maar verloor wegens reorganisatie haar baan. Haar besluit om dan maar iets te gaan doen met al die verhalen die in haar hoofd zaten blijkt een schot in de roos geweest te zijn. Ze schreef een kinderboek en een boek voor de oudere jeugd. Daarna volgden twee thrillers en een aantal korte verhalen.

ISBN 9789491875397 | paperback | 332 pagina's | Letterrijn |augustus 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Handelswaar
Karin Hazendonk

Qua stijl is het een vlot leesbaar boek, maar de indeling maakt het geheel verwarrend.

In dit eerste deel van de Van Dijk & Ahmadi-serie moet je goed moet letten op de tijdsaanduidingen boven de hoofdstukken, want degene waar de boeken over gaan, Monique van Dijk dus, is niet altijd aanwezig in het verhaal. Dat leest lastig.

Monique van Dijk is nieuwbakken forensisch rechercheur, aangesteld in Gouda. Samen met haar collega Herman de Waal neemt ze de zaak over van rechercheur Katja Mulder.
Op dat moment hebben ze de lijken van twee onbekende vrouwen, gezien de staat van hun lichaam is er geen twijfel over dat ze door een psychopaat vermoord zijn. Het wordt bevestigd door een derde slachtoffer die het overleefd heeft, en iets vertelt over een vreemdsoortige tekst die de man uitkraamde.

Een van de slachtoffers is een jonge psychologe. Natuurlijk worden haar dossiers bekeken, en dan blijkt Lisa een van haar cliënten geweest te zijn. De zestienjarige Lisa van Veen was een half haar eerder vermist, en het is Katja die met haar partner van Beek die zaak behandelde. Het blijkt dat Lisa slachtoffer was van een loverboy, die een pion was in een netwerk van kleine criminaliteit.

Met Katja en Wim leren we veel over de Marokkaanse scene, waar de slechten het bederven voor de goeden.
Het is jammer dat de schrijfster het nodig vindt het hele verhaal van Lisa expliciet uit de doeken te doen. Het had zeker aan
kracht gewonnen als haar wederwaardigheden waren overgelaten aan de verbeelding van de lezer.
Daarnaast is het verhaal rommelig, je realiseert je pas laat dat het een soort raamvertelling is.

Waarschijnlijk worden de komende boeken ook een samenspel als in dit eerste boek, omdat het de ‘Van Dijk & Ahmadi’-serie
is. Hopelijk wordt het wat helderder aangepakt, want nieuwe lezers lopen geheid tegen hetzelfde euvel aan.
Niettemin is het een vlot leesbaar verhaal met een open einde dat verwijst naar een volgend boek.

ISBN 9789491884184 |paperback |400 pagina's |Uitgeverij Scelta|oktober 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER