Loes den Hollander

http://www.loesdenhollander.nl

Geloof mij nooit
Loes den Hollander

Het huwelijk van Jochem en Pattie, twee vertellers in deze thriller, loopt mis.
Jochem had graag willen blijven vanwege hun dochter Kiki, maar Pattie wilde dat absoluut niet. Ze houdt zelfs een omgangsregeling tussen vader en dochter tegen, tot Jochems verdriet.
Al gauw wordt duidelijk dat Pattie geheimen had voor haar ex, en om te voorkomen dat hij nog contact zoekt, maakt ze hem zwart door allerlei leugens te verkondigen.
Jochem vraagt zijn broer Ted, die psycholoog is, om hulp.
Die verklaart dat hij altijd al geweten heeft dat Pattie een persoonlijkheidsstoornis heeft: ze denkt het slechtste over iedereen en is egocentrisch. Je weet niet wat je aan haar hebt.

Na een traag begin wordt duidelijk dat het meer draait om het gezin Tersteege - Jochem, Ted en hun ouders - dan om Pattie. Al is zij wel de trigger voor alles wat er gaat gebeuren.

Zoals gezegd zijn Pattie en Jochem vooral degenen van uit wie het verhaal verteld wordt, maar tussendoor staan er ook stukken tekst die van een dader zijn, en waarin heel langzaam duidelijk wordt wie dat is, en wat die persoon uitspookt.
Er vallen doden, maar een echte spannende thriller wordt het niet.
Als lezer heb je namelijk snel een vermoeden wie degene is die die cursiefjes vertelt, maar eerst zet Loes den Hollander je een paar keer op het verkeerde been.
Helaas ben je dan misschien niet meer echt geïnteresseerd want de indirecte vertelstijl maakt dat het geheel vrij saai is. Het is dat je wilt weten hoe het precies zit, maar Loes den Hollander kan veel beter dan dit!
Jammer.

Loes den Hollander schreef al ruim vijfentwintig thrillers, meestal bestsellers. Van haar boeken zijn ruim 1 miljoen exemplaren verkocht.

ISBN 9789461097446 | Paperback | 300 pagina's | Uitgeverij de Crime Compagnie | mei 2023

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De heks in mij
Loes den Hollander

Kaia is kinderboekenschrijfster. Ze is na veertien jaar behandelingen eindelijk zwanger als ze een vreselijk bericht krijgt. In een klap is haar toekomst heel anders dan ze dacht. Ze moet zich er bij neerleggen, maar daar heeft ze de grootste moeite mee.

Haar man, Gijs, heeft een roerig verleden achter de rug. Zijn ex, Wiesje, bemoeit zich nog steeds met zijn leven, dus ook met dat van Kaia. Dat Kaia dat liever niet heeft is logisch, maar omdat Gijs in het bedrijf van Wiesjes vader is gestapt, met succes overigens, moet er wel contact zijn met de ex.
Gelukkig kan Kaia met al haar zorgen terecht bij haar beste vriendin Jill. Die heeft, in tegenstelling tot de andere vrouwen wel een kind, George, maar dat kind heeft geen vader, zegt Jill, die niet wil zeggen wie dat is. Kaia en Jill noemen de ex van Gijs heks ex…

Echt soepel loopt het leven van deze drie vrouwen dus niet, ze hebben wensen die niet vervuld lijken te kunnen worden. En als zich dan een dramatische gebeurtenis voordoet, zijn de problemen nog groter. Groeien ze nu naar elkaar toe? Of stoten ze elkaar juist af? En wie van de drie is degene die de ‘heks in mij’ heeft?

In het eerste deel heeft Kaia het vertelperspectief, in een tweede deel is dat Jill. Bij Kaia zijn er cursieve stukken tekst, die bestaan uit een gesprek met haar baby. Bij Jill zijn dat brieven aan haar moeder. Dan volgt een kort derde deel waarin Wiesje vertelt en tot slot een vierde deel waarin ze elkaar afwisselen.

Tot op een kwart van het boek is het een roman, een verhaal over verdriet en acceptatie of de onmogelijkheid daarvan. Met het drama begint evenwel de spanningsboog te groeien: dan lijkt hun leven niet meer veilig. Want het drama ontketent onvoorziene krachten in elk van de vrouwen.

Loes den Hollander is heel goed in het neerzetten van karakters. Dat doet ze dan ook in dit boek. Je kan je als lezer goed inleven in de beweegredenen van de hoofdpersonen, vooral bij Kaia is dat het geval. Zij wordt heen en weer geslingerd tussen verstand en gevoel, waarbij ze zelf beseft dat als ze afgaat op haar gevoel dat niet altijd strookt met wat ze verstandelijk beredeneert. Dat wordt zo goed beschreven dat je het als lezer helemaal begrijpt.
De spanning wordt er bovendien in gehouden door onverwachte wendingen. Dit is genieten van begin tot einde!

Loes den Hollander 1948) schreef reeds ruim vijfentwintig thrillers en is jaren een bestsellerauteur. Toen ze in 2006 haar carrière als directeur van een gezondheidszorginstelling beëindigde, vond ze vrijwel meteen een uitgever voor Vrijdag, haar eerste literaire thriller.

ISBN 9789461096975 | Paperback | 300 pagina's | Uitgeverij de Crime Compagnie| oktober 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER

Je bent aaqn de beurt Je bent aan de beurt
Loes den Hollander

‘Opleiding en levenservaring zijn geen garantie dat je leugens doorziet. Denk niet: dit gebeurde met mij omdat ik niet goed oplette of omdat ik een bepaald soort beschikbaarheid uitstraalde of wat er verder te bedenken valt aan mogelijke drogredenen. Het kan met iedereen gebeuren, lieve meid, op een verkeerd paard wedden is al talloze vrouwen overkomen.’

Aan het woord is Amber. Als psychiater staat ze vrouwen bij die flink in de knoei zitten doordat ze mishandeld zijn door een partner, fysiek en/of psychisch. Geen enkele vrouw verdient dit soort molest,’ zegt ze tegen Tessa, haar patiënt.
Amber is ervaringsdeskundige. Net als haar zus Paula heeft ze flink wat voor haar kiezen gekregen toen ze nog erg jong en weerloos was. Hun vader was een man tegen wie ze niet op konden.
Beiden helpen nu lotgenoten. Op nogal onorthodoxe wijze.

Paula werkt als afdelingshoofd op de afdeling geriatrie waar Tessa werkt. Na de dood van haar man Levi is Tessa weer gaan werken. Haar dochters zijn volwassen en het huis uit. Nu heeft Tessa een man ontmoet. Zouden haar dochters dat wel fijn vinden?
Het blijkt het minste van haar zorgen, want David is niet de man voor wie hij zich uit geeft. Hij is een manipulator, iemand die meedogenloos in zijn methoden om te krijgen wat hij wil. En Tessa is niet zijn eerste slachtoffer. Ze lijkt niet los van hem te kunnen komen, ook niet als ze toch echt denkt duidelijk gemaakt te hebben dat ze dit niet wil. Hij stalkt en bedreigt haar en haar dochters.

Dan ontmoet ze Josephine, de ex van David. Hij heeft haar overigens verteld dat Josephine dood was! Dus ook dat is niet waar. Maar helaas voor Tessa is ook Josephine niet degene voor wie ze zich uitgeeft.

Tessa raakt verwikkeld in een onmogelijke situatie. Als haar baas, Paula dus, dat opmerkt, verwijst deze haar door naar haar zus.
Amber laat het niet bij praten, zij en Paula weten allang dat dit soort foute mannen er steeds mee weg weten te komen. Ze hebben zo hun eigen methoden…

In dit verhaal verzamelt Loes den Hollander een aantal verknipte figuren. Je mag hopen dat dit in werkelijkheid niet gebeurt! Maar behalve dat ze een netelig probleem aan de orde wil stellen, wil de schrijfster natuurlijk ook een spannend boek schrijven. En dat is haar gelukt!
Niet alleen is de plot spannend, je zit als lezer ook met twijfels of de personages wel zo recht door zee zin. De enige van wie je zeker weet dat hij het niet is, is David…

Loes den Hollander (1948, Nijmegen) won in 2021 de Gouden vleermuis, de Nederlandse oeuvreprijs voor een binnenlandse of buitenlandse auteur van meerdere spannende boeken.

ISBN 9789461096005| paperback| 350 pagina's | Uitgeverij the Crime Compagnie| oktober 2021

Lees de reacties op het forum, klik HIER

Wacht maar af
Loes den Hollander

‘Ik wil mezelf herkennen, want ik ben dezelfde nog, en toch ben ik dezelfde niet.’

Franka, de ik-verteller – wordt wakker in een omgeving die ze niet kent. Een ziekenhuis? Waarom is ze daar? En waarom vraagt die verpleegkundige haar of ze thee wil? Ze lust helemaal geen thee!
Maar de vrouw vertelt haar dat ze alle dagen dat ze daar al is, thee heeft gedronken.
Het lijkt een kleinigheid, maar dit betekent wel dat ze niet meer is wie ze was. Natuurlijk schakelt ze weer snel over op koffie, maar er zijn wel meer dingen. Ze is weken uit haar leven gewoon kwijt. Ze herinnert zich dat ze bij haar moeder was die wilde vertellen over een prijs die ze gewonnen had, maar of haar moeder het haar ook verteld heeft? Ze weet nog dat ze een vaas wilde pakken en op weg was naar de kelder, maar dan… niets meer.

Een dokter – zeg maar Wolf - vertelt haar dat ze geopereerd is, ze had een aneurysma in haar hoofd, die een bloeding heeft veroorzaakt. Na twee weken in het ziekenhuis is ze nu op de revalidatieafdeling van een verpleeghuis.
Als ze voor de tweede keer wakker wordt, is Brent er. Dat weet ze: dat is haar elf jaar jongere echtgenoot. En er is een ex, Dries, die bij haar weggegaan is omdat hij kinderen wilde en Franka daar geen zin in had. Brent vertelt haar dat haar moeder overleden is, zes dagen nadat Franka de hersenbloeding kreeg. Brent heeft intussen de crematie al geregeld. Franka is – begrijpelijk – nogal van slag. Behalve dat haar moeder er niet meer is, gedraagt Brent zich anders, hij kondigt inderdaad aan dat hij even een time-out wil. Huh? Wil hij nu ook ineens kinderen?
Franka is veel afgevallen en heeft nog steeds geen eetlust. Ze heeft veel hoofdpijn, en moet aan de therapie, waar ze niet altijd zin in heeft.

Er gebeuren ook vreemde dingen: ze krijgt brieven van haar moeder! Het is toch diens handschrift? Maar ze is overleden! Ze weet ineens niet meer of ze de mensen die ze altijd vertrouwd heeft, nog kan vertrouwen. Ligt dat aan haarzelf, of gedragen haar man, haar ex en haar halfzus zich inderdaad anders? Franka wendt zich liever tot haar collega-vriendinnen…
Het duurt wel even, maar langzaam herstelt ze zich weer. Al beseft ze dat ze niet meer de oude Franka is. Maar: dat is maar goed ook!
Er zijn mensen die denken dat ze maar alles met haar kunnen doen wat zij willen. Ze zullen ontdekken dat ze niet meer zo volgzaam is.
Maar eerst moet ze naar huis, ze heeft rust nodig om alles op een rijtje zetten. Want er kloppen een aantal dingen niet. Een ervan is dat thuis nu niet meer bij Brent is. Ze heeft het huis van haar moeder geërfd, en haar man, ex en halfzus hebben haar spullen verhuisd. Dachten ze echt dat ze niet beter zou worden?

“Ik ben er weer, in versie 2.0. Dat betekent: minder snel bang, minder afwachtend en minder soft. Waar medelijden en medeleven vroeger begrippen waren die aan mij vastgeplakt leken te zitten, ben ik tegenwoordig niet meer in staat om diep te voelen. Het lijkt of een deel van mijn gevoelsleven verdwenen is.”

Af en toe zijn er korte hoofdstukken in een ander lettertype waarin we lezen hoe iemand de volle maan afwacht om snode plannetjes uit te voeren. Geen idee wie dat is! En wat die persoon van plan is!
Spannend dus! Zal Franka deze persoon weerstand kunnen bieden?

‘Wacht maar af’ is de 26^e thriller van Loes den Hollander, die in 2018 aan den lijve ondervond wat het betekent om te herstellen van een hersenbloeding en haar ervaringen verwerkte in dit boek dat tegelijk een thriller is geworden zoals we die van haar kennen. Spannend tot op het laatst, en met verrassende wendingen.

Loes den Hollander (Nijmegen, 1948) schreef al vijfentwintig thrillers en is jaren een bestsellerauteur.

ISBN 9789461094711 | paperback | 300 pagina's | Uitgeverij de Crime Compagnie | november 2020

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Onderuitgehaald
Onderuitgehaald
Loes den Hollander

Onderuitgehaald vertelt het verhaal van het gezin Fortuin. De naam is niet echt aan hen besteed: de eerste mevrouw Fortuin overlijdt op 35-jarige leeftijd aan een hartstilstand. Dochters Sigrid en Wieke zijn dan respectievelijk 12 en 9 jaar oud. De tweede mevrouw Fortuin (Freddy, de boze stiefmoeder in het kwadraat) verdrinkt op het moment dat de overige leden van het gezin op familievakantie zijn in een villa in Frankrijk. Vader Fokke Fortuin heeft deze vakantie gepland om zijn dochters te vertellen dat hij na 15 jaar huwelijk op het punt staat scheiding aan te vragen. Freddy duikt onverwachts op bij de villa en er ontstaat een grote ruzie. De volgende ochtend wordt haar lichaam in het zwembad gevonden. Hoe is ze daarin terechtgekomen terwijl iedereen weet hoe bang ze voor water is?

Zeven jaar later lijkt het tij zich te keren; de toekomst lacht Fokke en zijn dochters weer toe. Hij heeft een nieuwe, lieve vrouw gevonden en iedereen verheugt zich op de trouwerij. Dan ontvangt Sigrid, redacteur van beroep, een manuscript van iemand die dichtbij Freddy stond en waarin dreigementen worden geuit om haar dood te wreken. Maar waarom? Freddy's dood was toch een ongeluk?

Een boek van Loes den Hollander lezen is bijna elke keer weer een feestje. De personages zijn herkenbaar met omstandigheden waarin ze vaak tegen wil en dank terechtgekomen. Ze moeten proberen greep op de situatie te krijgen of angsten onder ogen zien. Tel daarbij op een meeslepende schrijfstijl en korte, krachtige hoofdstukken en je hebt de ingrediënten bij elkaar waarmee de auteur al jarenlang een schare trouwe fans aan zich weet te binden.

In Onderuitgehaald wordt de focus regelmatig verlegd van heden naar verleden en wordt verder informatie druppelsgewijs doorgegeven door middel van onthullingen in het aan Sigrid toegestuurde manuscript. Dat houdt de aandacht goed vast en je moet goed opletten om de volgorde in het verhaal te kunnen blijven volgen. Wie is de auteur van het manuscript? Sigrid gaat op onderzoek uit en komt op het spoor van vroegere vrienden en vriendinnen van Freddy. De verdenking wordt van de een naar de ander verschoven en lang blijft onduidelijk wie Freddy zo na heeft gestaan dat hij of zij nu op obsessieve wijze probeert wraak te nemen.

Het boek zindert niet van de hoogspanning en moet het niet hebben van adembenemende cliffhangers maar is een vlot leesbare thriller met een enigszins verrassende plot. Een minpuntje is dat het allemaal niet echt diepgravend is. De personages worden niet verder uitgewerkt dan voor het verhaal nodig is. Zelfs hoofdpersoon Sigrid ontkomt niet aan deze oppervlakkige schets; het zou voor het meeleven met de karakters prettiger zijn wanneer ze wat meer body gekregen zouden hebben. Bijvoorbeeld Sigrids relatie met architect Engel ontpopt zich wel heel erg vlot. Geen diepere gedachten over haar switch van overtuigd single bestaan naar een volledige overgave aan deze relatie. Ook de andere personages, zoals vader Fokke en zus Wieke krijgen niet meer kleur dan strikt noodzakelijk is, waardoor acties en reacties soms uit de lucht komen vallen. De basis voor een steviger verhaal ontbreekt.

Om die reden is Onderuitgehaald een heerlijk leesboek, maar niet één die lang blijft hangen in je geheugen.

ISBN 9789461092830| paperback|350 pagina’s| De crime compagnie | oktober 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

alt Troostkind
Loes den Hollander

Het verlies van een haar jongste dochter hakt er natuurlijk stevig in bij Astrid, haar man Charles en de andere kinderen, de nu volwassen Jolien en Bjorn. Het is nu vijf jaar geleden, dat Meike omkwam bij een ongeluk – ze kwam bij het oversteken onder een te hard rijdende auto. Langzaam pakken ze hun leven weer op, maar makkelijk is het niet. Vooral omdat Bjorn zich erg schuldig lijkt te voelen. Hij was er bij toen het gebeurde. Bjorn is toch altijd al een moeilijk kind geweest: een brokkenmaker, altijd er op uit om anderen te pesten, veeleisend naar zijn ouders toe. Op school werd gezegd dat hij intelligent genoeg was, maar dat hij geen moeite deed.

’Het lijkt of hij nooit tevreden is.’ Dat was de regelmatig terugkerende kritiek van Charles. Als hij erg boos op hem was noemde hij hun zoon een bodemloze put. Ze (=Astrid) wist dat het klopte, maar wilde het niet toegeven. Ze probeerde de hele wereld te bewijzen dat liefde en aandacht, warmte en veiligheid tot ieder kind zouden doordringen en zeker tot een kind van haar.'

Astrid heeft zelf een akelige jeugd gehad als dochter van een Jehova. Toen ze op zeventienjarige leeftijd weigerde gedoopt te worden werd ze het huis uit gezet. Ze kende Charles nog maar net, wat hem er niet van weerhield haar op te vangen. Ze trouwden snel, vooral omdat ze al in verwachting bleek te zijn. Dat kind werd Bjorn. Het kind bij wie ze het anders moest doen dan haar moeder bij haar. Die moeder heeft ze nooit meer gezien.
Als nu, vijf jaar na het overlijden van Meike, iemand een roze jurkje op Joliens kamer legt, en naar Astrid een wit sokje en een slipje stuurt, komen de gebeurtenissen snel tot een akelige climax.
Mensen in hun omgeving worden het slachtoffer van wat lijkt op een roofoverval, en er waren al akelige voorvallen geweest in een park nabij.
Astrid kan niet anders dan een en een bij elkaar optellen: wat heeft Bjorn daar mee te maken?
Ze confronteert hem met haar vermoedens, en natuurlijk ontkent hij. Ze wil hem graag geloven, accepteert veel, maar de voorvallen houden maar niet op. Astrid moet iets doen. Maar kan ze haar zoon aangeven? Wat moet er gebeuren voor ze iets doet?

In dit verhaal windt Loes den Hollander er geen doekjes om: het is niet altijd de opvoeding en/of de omgeving die een kind maakt tot wie hij is. Een kind is niet ‘maakbaar.’
Maar ze heeft het zelf ook niet goed voor met haar personages: Bjorn is degene die alles bederft, wat goed is wordt slecht als Bjorn er maar naar kijkt. Tussen Charles en Astrid zit het eigenlijk prima, maar helaas staat Bjorn ook tussen hen in. Jolien lijkt een beetje te ontsnappen aan alle ellende, ze is de enige die het leven een positieve draai weet te geven.
Dit houdt in dat er veel ellende in het verhaal zit. Vrolijk word je er niet van. Maar ja, andermans ellende, zeker als die fictief is, blijkt lekker te lezen... Tijdens dat lezen vraag je je steeds af waar die titel op slaat. Een troostkind, daar komen Astrids kinderen toch niet voor in aanmerking? Het antwoord komt pas op pagina 300, dus dat verklap ik ook niet. Hoe het afloopt trouwens ook niet. Dat wordt een verbijsterende ontknoping, dat kan ik wel zeggen.

ISBN 9789045201061 | paperback |352 pagina's| Uitgeverij Karakter| april 2012

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Pijngrens
Loes den Hollander

Na zevenendertig jaar is het verdriet nog altijd tastbaar. Annemiek was nog maar zestien jaar oud toen ze haar grote liefde Garin en haar pasgeboren baby verloor. Toen Garin met zijn vrouw op het vliegtuig stapte, wist hij niet dat Annemiek zwanger was. Toen Annemiek las dat het vliegtuig was neergestort en Garin om het leven was gekomen, spatte haar prille en geheime liefdesgeluk als een zeepbel uiteen. Zo lang mogelijk hield Annemiek haar zwangerschap verborgen. Toen haar strenggelovige moeder eindelijk doorkreeg wat er aan de hand was, reageerde de vrouw onverbiddelijk. Annemiek moest haar dochtertje afstaan en zo snel mogelijk doorgaan met haar leven, alsof er niets gebeurd was.

In 2014 wordt het steeds moeilijk het verleden te vergeten. Door de vliegtuigramp in de Oekraïne komt alles weer boven. Zal ze het Fiom bellen om te informeren of haar dochter opgespoord kan worden? Annemiek verlangt vurig naar haar kind en ook Garin is geen moment uit haar gedachten. Kort nadat ze alles wat haar dierbaar was verloor, regelde haar moeder een baan als kindermeisje bij Arnoud Jan, een weduwnaar, voor haar. Niet veel later trouwde hij met haar, om kletspraatjes te voorkomen. Jarenlang heeft Annemiek zich in haar lot geschikt. Ze voedde haar stiefdochter Linda liefdevol op en nam genoegen met een huwelijk zonder seks. Nu heeft Arnoud Jan echter besloten dat hij wil scheiden. Annemiek wordt afgedankt.

De vliegramp is ook Maxims leven binnengedrongen. De politie vertelde hem dat zijn vriendin Sharon samen met zijn beste vriend Doug in het vliegtuig had gezeten. Maxim toont zich geschokt maar hij weet wel beter. Sharon zat helemaal niet in het vliegtuig. Doug had haar paspoort geleend om de achterdochtige echtgenoot van zijn maîtresse Sonja op een dwaalspoor te zetten. Het komt Maxim echter prima uit dat iedereen denkt dat Sharon bij de vliegramp om het leven is gekomen. Nu hoeft niemand erachter te komen dat hij haar in werkelijkheid achter het schuurtje in zijn achtertuin begraven heeft. Het was niet zijn bedoeling haar te doden maar ze bleef maar zeuren. Maxim verloor zijn zelfbeheersing. Dat overkomt hem soms.

Maxims ex-vrouw Bridget denkt, net als Annemiek, door de recente vliegramp steeds aan de ramp die jaren geleden plaatsvond. Toen Annemiek haar grote liefde verloor, verloor zij haar ouders, zus en zwager. Ze kan de beelden op het nieuws dan ook nauwelijks verdragen. Ook heeft ze moeite met het gedrag van Maxim. Ze zijn al jaren uit elkaar maar hij wil haar nog altijd terug. Het valt Bridget op dat Maxim niet om Sharon rouwt. Hij beweert woedend op haar te zijn omdat ze hem met Doug bedrogen heeft maar Bridget vindt het maar een vreemd verhaal. Iedereen weet dat Sharon dol op Maxim was en niets liever wilde dan met hem trouwen. Bridget stopt haar twijfels over Maxim diep weg. Ze is helemaal klaar met hem. Heus.

In Pijngrens schrijft Loes den Hollander over drie levens die door de vliegramp in de Oekraïne zijn ontwricht. Voor de ramp lukte het de hoofdpersonen hun problemen in bedwang te houden maar nu staan ze voor een keerpunt in hun leven. Annemiek kiest noodgedwongen voor een nieuwe start en Bridget moet besluiten of ze wel echt over Maxim heen is. De twee vrouwen weten niet dat hun kwellingen nauw met elkaar verbonden zijn. Maxim zelf denkt alleen maar aan zijn eigen hachje. Hoewel hij een lijk in zijn achtertuin verbergt, hoopt hij nog altijd op een hereniging met Bridget. Hij weet wel dat hij haar in het verleden regelmatig geslagen heeft maar dat zal hem nu niet meer gebeuren. Dat met Sharon was een uitzondering. Daar kon hij niks aan doen. Wanneer ook de weduwe van Doug spoorloos verdwijnt, wast Maxim zijn handen in onschuld. De metamorfose die zijn achtertuin ondergaat, blijft echter niet onopgemerkt.

Pijngrens gaat over het onder ogen zien van wie je werkelijk bent. Annemiek heeft iets vreselijks meegemaakt maar moet ze daar werkelijk de rest van haar leven voor boeten? Bridget is zo met haar slachtofferrol vergroeid, dat ze het gedrag van haar ex in stand houdt en Maxim is ronduit een griezel. Zolang hij anderen de schuld van zijn gedrag geeft, zal er nooit iets veranderen. In deze raak geschreven en heerlijk meeslepende thriller maakt Loes den Hollander duidelijk wat er gebeuren kan als je weigert je eigen tekortkomingen onder ogen te zien. Soms kom je ermee weg, soms niet…

ISBN 9789045212814 | paperback | 350 pagina's | Karakter Uitgevers | april 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Duivelspact
Loes den Hollander

Door Roel voelde Marijn eindelijk dat ze leefde. Het was alsof hij haar van extra zuurstof voorzag waardoor ze voor het eerst in haar leven vrij kon ademen. Dat haar welgestelde familie het maar niks vond dat ze met een tuinarchitect ging trouwen, was misschien wel de kers op de taart. Marijn voelde zich eindelijk vrij.

Op hun trouwdag, vijf jaar geleden, sloeg het noodlot toe. Roel had een verrassing voorbereid. Hij zou Marijn met een bijzonder voertuig ophalen. Marijn hoopte dat het schril zou afsteken bij de protserige limousine waarin haar familie naar het gemeentehuis zou rijden. Deze dag was van haar en Roel alleen. Dat ze zich niet aan de hen opgedragen regels van de familie zouden houden, voelde heerlijk. Het vreselijke nieuws sloeg dan ook in als een bom. Roel was, in zijn trouwpak, op een opgevoerde scooter tegen een boom geknald. Zijn verrassing werd hem fataal.

Al vijf jaar leeft Marijn in een roes. Op steun van haar familie hoeft ze niet te rekenen. Haar moeder is een vreselijke vrouw, die haar jeugd tot een hel heeft gemaakt. Marijn heeft geprobeerd haar broer en zus te vertellen wat haar moeder haar heeft aangedaan maar ze stuitte op een muur van ongeloof. Haar vader is dement en herkent haar nauwelijks meer. Marijn staat er alleen voor.

Dan meldt zich een onbekende. Terwijl Marijn nog altijd uit alle macht de dood van Roel probeert te verwerken, vertelt de al wat oudere vrouw haar dat ze het ongeluk heeft zien gebeuren. Roel is niet zomaar van de weg geraakt. Een dronken drietal vond het grappig om Roel te laten schrikken waardoor hij de macht over het stuur verloor. Het spijt de vrouw dat ze zich niet eerder heeft gemeld. Ze weet precies om wie het gaat en ze heeft een plan gesmeed. Een wraakzuchtig plan.

Het drietal heeft zich nooit bij de politie gemeld. Ze zijn vrolijk doorgegaan met leven. Nu zullen ze boeten voor hun gruwelijke misdaad. Marijn en haar nieuwe vriendin Selma, die op een soortgelijke manier een dierbare is verloren, zullen de partners van de drie vrienden om het leven brengen. De drie onverantwoordelijke vrienden zullen straks voelen hoe het is een dierbare te verliezen. Ze zullen lijden en rouwen, net als Marijn en Selma.

Arjan, Remco en Belinda zien het enorme zwaard van Damocles dat boven hun hoofden hangt niet. Ze zijn te druk met hun eigen sores en proberen de nare gebeurtenis uit alle macht te vergeten. Ze hebben het nooit aan iemand verteld. Arjan richt al zijn aandacht op een pijnlijke vechtscheiding. Zijn ex Jacky heeft hem bovendien venijnig toegebeten dat hij misschien niet eens de vader van hun twee dochters is. Hoewel Remco nog vaak aan het voorval denkt, gaan zijn gedachten vooral uit naar de kinderwens van zijn Leonie. Remco wil beslist geen kinderen maar Leonie kan ineens aan niets anders meer denken. Ook Belinda wil dolgraag kinderen maar het lukt haar maar niet zwanger te worden.

Dan, kort na een uit de hand gelopen ruzie tussen Arjan en Jacky, wordt Jacky om het leven gebracht. Op haar dode gezicht is de blauwe plek van de klap die Arjan haar enkele dagen voor haar dood gaf, nog altijd duidelijk zichtbaar. Terwijl de politie Arjan als hoofdverdachte aanmerkt, slaat bij Marijn de paniek toe. Ze wist helemaal niet dat Arjan en Jacky in scheiding lagen! Toch is er geen weg meer terug. Leonie is de volgende op de dodenlijst.

Duivelspact is spannend, leest als een trein en zit vol verrassende verhaalwendingen. Ik dacht de schrijfster te doorzien maar in plaats daarvan zette ze me heel slim op het verkeerde been. Heerlijk! Dat Marijn woedend op de drie vrienden is, is natuurlijk goed te begrijpen maar waarom stemt ze zomaar in met het lugubere plan van de onbekende vrouw? In de loop van het verhaal wordt duidelijk dat er veel meer aan de hand is geweest in het leven van Marijn. De knop in haar hoofd is niet zomaar omgegaan.

Loes den Hollander heeft het aangedurfd om een vrij onbekende vorm van kindermishandeling aan de kaak te stellen. Ze doet dat op weergaloze wijze waardoor ik Marijns daden veroordeelde maar toch met haar meeleefde. Deze contante emotiestrijd, gecombineerd met een verrukkelijk dramatisch verhaal, zorgde ervoor dat ik deze thriller in één ruk heb uitgelezen. Ik snap heel goed dat er al meer dan 1 miljoen boeken van deze schrijfster zijn verkocht!

ISBN 9789045210292 | paperback | 298 pagina's | Karakter Uitgevers | oktober 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

alt Nooit alleen
Loes den Hollander

Wie Loes den Hollander kent, weet dat ze een vlotte pen heeft.
Nu ze het geschenkboek mocht schrijven voor de Maand van het Spannende Boek, dacht ik dat het wel goed zou zitten.
Inderdaad: een vlotte pen, het leest in een klein uurtje snel weg.
Maar er zit wel erg veel ingestopt en dat maakt dat ik het niet erg goed vind.

Het verhaal: er is een koppel, Aline en Giel, nog kinderloos, omdat Aline twijfelt. Giel wil wel erg graag. Maar de omstandigheden zijn niet zo goed: hij is journalist en zit op het moment zonder werk, al doet hij zijn best om aan de bak te komen.
Als de nieuwe buurvrouw tijdens een bezoekje aan Aline vertelt dat ze de dood in diens huis ziet, en dan ook nog tussen neus en lippen door vertelt dat Giel meer van Aline houdt dan van die onbekende vrouw die toch wel vaak komt, slaat de twijfel ook nog op een ander terrein toe.
Aline durft er haar man pas mee te confronteren als ze hem op een andere leugen betrapt, maar er is niets aan de hand verzekert hij haar: hij houdt vraaggesprekken met die vrouw, en doet dat in de tuin, omdat ze anders niet mee wil werken.

Maar vanaf dat moment twijfelt Aline ook over de buurvrouw. Wat weet ze? En wie zijn die andere vrouwen die Aline daar in huis ziet, terwijl de vrouw er toch echt alleen woont?
Het is niet vreemd dat er een moord gepleegd wordt, zoals ook de afloop niet zo verrassend is.
Snel lezen en wegleggen maar.

ISBN 9789059652040 |paperback | 95 pagina's| CPNB Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek | juni 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Naaktportret
Loes den Hollander

Marijke is even alleen in huis. Haar man, Lodewijk, heeft een ongeluk gehad en ligt in het ziekenhuis. Op dat moment gebeuren er dingen die haar leven verstoren: er worden brieven bezorgd met een foto. Jeroen, de bijzondere zoon van Lodewijk, vertelt over zijn dromen, die niet bepaald geruststellend zijn. Hij heeft al eerder voorspellende dromen gehad.

Het valt haar op dat er steeds een rood autootje achter haar rijdt, en ook is er te vaak sprake van een vrouw met een hoofddoek. Bij die laatste kan ze een verklaring bedenken: was er niet in het plaatsvervangend gezinshuis waar Jeroen woont, een moslima weggestuurd omdat haar hoofddoek de bewoners bang maakte? Is zij op wraak uit? Maar die foto’s dan? Daar heeft zo’n meisje toch geen weet van?
Bovendien is het mei. In die maand heeft Marijke het altijd moeilijk. Er zijn in haar verleden verschrikkelijke dingen gebeurd, in de meimaand. Dingen die haar blijven achtervolgen.
En nu is Lodewijk er niet. Moet ze alles alleen oplossen. Als dan ook nog blijkt dat Jeroen en Lodewijk in gevaar zijn, moet ze haar verleden onder ogen zien. Want daar moet de oplossing liggen…

Een erg spannende thriller, die zeer goed in elkaar steekt. Heden en verleden zijn verweven, of wisselen elkaar af. Langzaam vallen de puzzelstukjes op hun plek, voor Marijke en voor de lezer.
De spanning neemt toe, naarmate het verhaal vordert, en met verrassende wendingen is dit een thriller die je niet weglegt. Zoals het een goede thriller betaamt dus.

ISBN 9789061121169 | paperback |320 pagina's | Karakter |oktober 2007

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER