http://www.paulweelen.nl

https://www.facebook.com/pages/Lucie-Whitehouse

http://ingerwolf.com

http://www.rcdezeeuw.nl

Wereld van Chaos
Fernande Brugman

‘Vier Keturi voor de Balans zullen zich verenigen;
zij zullen samenkomen in het anker van Tijd en Ruimte,
waar een Dryade hen zal opwachten, en de Poort zal openen.’

Isyl is de dochter van een koning, maar haar opvoeding is bepaald niet koninklijk. Ze mag ravotten zoveel ze wil en omdat ze nogal jongensachtig is, schudden veel mensen aan het hof hun hoofd: daar kan niets van terecht komen.
Als ze 9 jaar oud is heeft ze een bijzondere ervaring: in het kasteel van haar tante dwaalt ze ondanks een waarschuwing ’s nachts rond en ontdekt een geheime kamer. Daar is een jongen, iets ouder dan zij: Serjed. Er is meteen een klik, ze verheugt zich op een fijne tijd, maar ontdekt tot haar verdriet dat ze die kamer en de jongen niet meer zal zien.
Isyl heeft een onbezorgde jeugd, pas later wordt haar verteld over de profetie waar zij deel van uit maakt. Net als Serjed, die in een andere wereld opgroeit. Net als Alfa, en net als Charlie.

Vier jongelui die beseffen dat zij niet zijn als de anderen, maar nog niet weten dat hen een groots avontuur te wachten staat.
Als zij ieder vanuit hun eigen wereld besluiten hun leven achter zich te laten, komen zij onafhankelijk en onwetend van elkaar bijeen in de Tempel, en ontdekken dat zij dingen gemeen hebben. Een daarvan is een vlek als een lemniscaat, ergens op hun lichaam.
Ze worden welkom geheten door een Dryade, die hen vertelt wat hun opdracht is: de Balans is ernstig verstoord. Er is een strijd gaande tussen Chaos en Orde en Chaos is aan de winnende hand. Binnen twee maanden moet er vier stenen gevonden worden die in een mozaïek horen. Maar er zijn mensen die er van overtuigd zijn dat die stenen niets betekenen: zij willen een dochter van de zevende generatie offeren aan de Dryaden, en zo het evenwicht herstellen.
En een van hen is die dochter...

‘Eén van hen zal sterven.
Indien zij slagen, zal de Tijd een Cirkel blijven,
en de Ruimte één.
Indien zij falen, zal Chaos de Scheur openen,
het oneindige Niets zal alles opslokken.
Dit is het lot van de Keturi, en zo zal het zijn.’

Vier jongelui, met een totaal andere achtergrond, staan voor een haast onmogelijke taak. Alfa is de jongste, een nomade; Charlie komt uit onze tijd, toen er nog geen sprake was van socialmedia, hij is al wat ouder. En Isyl en Serjed, die elkaar al kenden, ach, bloeit daar iets op?

Het is een vlotte fantasyroman, geschreven vanuit het perspectief van Isyl.
Fernande Brugman weet binnen het genre toch nog verrassingen te verzinnen, naast de gebruikelijke draken en magische wezens.

Op de site van de uitgever staat te lezen dat Fernande Brugman aan dit boek begon toen ze zeventien was, en dat het drie jaar later klaar was. Dat belooft wat. Met de fantasie zit het helemaal goed, nu nog wat schaven aan het taalgebruik en de grammatica en er staat ons lezers nog wat te wachten.

Fernande Brugman ( Den Bosch, 1992) studeert in Groningen en heeft vele hobby's. Schrijven is er een van. Dit laatste doet ze al meer dan tien jaar met veel passie. Wereld van Chaos is haar eerste roman, zonder isbnnummer, maar met website.

ISBN geen| Paperback | 310 pagina's | Uitgeverij Izomen| november 2014

© Marjo, 13 maart 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Denken aan vrijdag
Frida Klein: Deel 5
Nicci French

De kleine Kitty die met haar ouders een boottochtje over de Thames maakt denkt in eerste instantie dat ze een walvis ziet. Wanneer haar vader uitlegt dat walvissen niet in rivieren zwemmen, wijst Kitty naar de massa die haar aandacht heeft getrokken. Er breekt paniek uit. Kitty heeft geen zeldzame rivierwalvis ontdekt. Er drijft een man in het water. Een dode, opgezwollen man.

Hoofdinspecteur Sarah Hussein en rechercheur Glen Bryant onderzoeken het sterfgeval. Er worden wel vaker lichamen in de Thames gevonden. Vaak gaat het om mensen die zelf een einde aan hun leven hebben gemaakt. In het geval van de nog niet geïdentificeerde man, is dat niet zo. Zijn keel is doorgesneden. Om zijn pols draagt hij een ziekenhuisbandje met daarop de naam Dr. F. Klein.

Het is niet Frieda Klein die uit de Thames is gevist. De dode is immers een man. Maar wie is het dan wel? De politie trommelt Frieda op en ze identificeert het lichaam. Het is Alexander Holland. Sandy. De man van wie Frieda eens zo innig hield. Frieda reageert stug en kil. Ze is niet goed in het tonen van haar emoties maar dat weten Hussein en Bryant niet. Ze vinden haar reactie maar verdacht. In de dagen die volgen wordt Frieda’s doopceel gelicht. De ijverige Hussein en Bryant ontdekken dat Frieda in de afgelopen jaren heel wat heeft meegemaakt. In haar omgeving zijn doden en gewonden gevallen.

Frieda beweert dat ze door de crimineel Dean Reeve gestalkt wordt maar Dean Reeve is dood. Volgens Frieda was het lichaam dat de politie vond niet van Dean maar van zijn tweelingbroer. Is Frieda een fantast? Feit is dat ze regelmatig bij politiezaken betrokken is geweest en steeds met een excuus voor haar betrokkenheid op de proppen komt. Ook nu roept Frieda dat Dean Reeve achter de moord op Sandy moet zitten maar de politie gelooft haar niet langer. Eens was Frieda werkzaam als adviseur voor de politie maar ze heeft al haar geloofwaardigheid verloren. Frieda wordt als moordverdachte aangemerkt en wordt gesommeerd naar het bureau te komen. Ze zal gearresteerd worden. En dan doet Frieda iets heel onverwachts. Ze slaat op de vlucht.

De hechte vriendengroep van Frieda is verbijsterd. Niemand gelooft dat hun dierbare Frieda haar ex-geliefde heeft vermoord. Waarom is ze dan gevlucht? Haar vrienden willen haar graag helpen maar Frieda wil hen niet in de problemen brengen. Ze is gevlucht omdat ze uit wil zoeken wie Sandy heeft vermoord. Vanuit de gevangenis kan ze niets doen en dat past niet bij de doortastende Frieda. Ze duikt onder op een plek  in een buurt waar ze nog nooit eerder een voet heeft gezet. In een vies flatje op een plek waar het leven van de buren door alle muren sijpelt, probeert Frieda uit handen van de politie te blijven. Ze is nu officieel voortvluchtig.

Denken aan vrijdag is het vijfde deel van de Frieda Klein-reeks en misschien wel het sterkste verhaal tot nu toe. Het boek is prima los van de andere boeken te lezen maar wie al meer boeken in de reeks heeft gelezen zal genieten van de terugkeer van alle bekende personages uit de serie. Frieda is geen makkelijke vrouw maar de mensen die ze in haar hart toelaat, zijn verzekerd van een langdurige vriendschap. Frieda’s vrienden op hun beurt zijn tot vrijwel alles bereid om haar te helpen. Frieda heeft haar vrienden hard nodig maar ze wil niemand problemen met de politie bezorgen. Frieda bevindt zich in een lastig parket. De politie is naarstig naar haar op zoek. Zij weten niet wat Frieda wel weet: zij heeft Sandy niet vermoord. De echte moordenaar loopt dus nog vrij rond. Wie loopt er nog meer gevaar?

Denken aan vrijdag zit erg goed in elkaar. De zoektocht van Frieda mondt uit in een mooi, diepgaand verhaal. Omdat Frieda door de politie op de hielen wordt gezeten, ontstaat er een sluimerende spanning die steeds meer in omvang toeneemt. Het karakter van Frieda en de diversiteit van de leden van haar vriendengroep voegen pit aan het verhaal toe. Tot slot is het geheel doordrenkt met de warmte van echte vriendschap. Nicci Gerrard en Sean French zijn erin geslaagd een reeks met een geheel eigen “smaak” te creëren. Ik ben erg gesteld geraakt op de weerbarstige Frieda en haar hartelijke vrienden. Was het maar vast zaterdag!

ISBN 9789026330704 | paperback | 335 pagina's| Ambo|Anthos | april 2015

Vertaald door Caecile de Hoog

© Annemarie, 5 mei 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://www.sophiemckenziebooks.com

Vertrouw op mij
Sophie McKenzie

Livy en Julia zijn al jaren beste vriendinnen. Livy’s kinderen Hannah en Zack aanbidden Julia en elke zondag lunchen de vier samen. Vreemd genoeg staan Livy en haar kinderen op een zondagmorgen voor een dichte deur. Is Julia hun afspraak vergeten? Livy kan het zich bijna niet voorstellen. Uiteindelijk laat Livy zichzelf binnen om niet veel later met de kinderen verbijsterd naar Julia te staren. Julia ligt ontspannen ogend op haar bank. Ze ziet er vredig uit maar toch is het tafereel dat Livy, Hannah en Zack aanschouwen allesbehalve gemoedelijk. De kleine Zack denkt even dat Julia slaapt maar dat is niet zo. Julia ligt dood op haar bank.

De dood van Julia slaat in als een bom. Livy, Hannah en Zack zijn ontroostbaar. Livy’s echtgenoot Will is op zakenreis maar keert zo snel mogelijk naar huis terug om zijn gezin bij te staan. Omdat Julia nog maar zesendertig jaar oud was en zo plotseling is gestorven heeft de politie het sterfgeval onderzocht. Ze komen met een conclusie die haast nog harder aankomt dan het bericht van haar dood. Julia heeft zelfmoord gepleegd. Eerst heeft ze pillen geslikt, daarna heeft ze zich op een fles drank gestort. Julia heeft vrijwillig voor de dood gekozen.

Livy kan het niet geloven. Julia bruiste van de levenslust en sprak vol enthousiasme over haar nieuwe vriend. Julia’s familie, met wie Julia geen goede band had, reageert vol nauwelijks verholen woede. Volgens hen was Julia helemaal niet vrolijk. Ze was een moeilijk en egoïstisch persoon en zelfmoord plegen was typisch iets voor haar. Livy weet ook wel dat Julia de makkelijkste niet was maar toch gelooft ze geen moment dat haar vriendin zichzelf van het leven heeft beroofd. Julia hield van het leven. Ze hield van Zack en Hannah. Julia zou nooit gewild hebben dat de kinderen haar lichaam zouden vinden. Livy staat er echter alleen voor. Zelfs haar man Will vindt dat ze zich bij de zelfmoord van Julia neer moet leggen.

Kort voor haar dood stuurde Julia een sms naar Livy. Het bericht luidde als volgt: “Bel me ajb. Moet met je praten.” Wilde Julia soms afscheid nemen? Livy denkt dat er iets anders aan de hand was. Julia had vast iets belangrijks ontdekt. Misschien is ze daarom wel vermoord. Zou het te maken hebben gehad met de moord op Livy’s zus Kara? Vijftien jaar geleden kwam het meisje om het leven na een avondje stappen en Julia was nog altijd naar haar moordenaar op zoek. Destijds was Julia de beste vriendin van Kara. Na Kara’s dood zijn Julia en Livy naar elkaar toe gegroeid. Livy weet nog altijd zeker dat Julia geen zelfmoord heeft gepleegd. Kort na de uitvaartdienst vindt Livy een bondgenoot in Julia’s nieuwe vriendje Damian.

Tot Livy’s grote verbazing blijkt Damian al een half jaar samen met Julia te zijn geweest. Julia heeft hem nooit aan Livy voorgesteld en Livy wist zelfs zijn naam niet. Volgens Damian was de relatie serieus en stond er zelfs een huwelijk op stapel. Waarom wist Livy dat niet? Waarom heeft Julia zo iets belangrijks voor haar verzwegen? Hoe goed kende ze haar beste vriendin eigenlijk? Ondanks het verbazingwekkende nieuws van Damian gelooft Livy nog altijd dat Julia vermoord is. Samen met Damian gaat ze op onderzoek uit.

De lezer weet inmiddels dat de kans groot is dat Julia inderdaad is vermoord. Er bevindt zich een zeer gestoord individu in de omgeving van Julia. Hij deelt zijn griezelige gedachten en herinneringen met de lezer maar verzwijgt zijn identiteit. Wel is duidelijk dat de man niet alleen Julia en Kara kende maar ook weet wie Livy is. Het moet iemand zijn die Livy goed kent. Is het Damian? Wanneer Livy op informatie stuit die haar vertrouwen in Will ernstig beschadigd, kan het verhaal eigenlijk alleen nog maar slecht aflopen.

Ook in het boek Sluit mijn ogen kiest auteur Sophie McKenzie voor een personage dat er alleen voor staat. Heeft Sophie McKenzie een voorkeur voor sterke vrouwen die op hun eigen gevoel vertrouwen? Haar keuzes hebben in ieder geval al twee spannende thrillers opgeleverd. Vertrouw op mij is spannend, mysterieus en een tikje smeuïg. Oké, het is soms misschien wat vergezocht maar wie net als ik liever de confrontatie aangaat dan de andere kant opkijkt, zal volledig in dit meeslepende verhaal opgaan!

ISBN 9789400502543 | paperback | 416 pagina's| A.W. Bruna Uitgevers | april 2015
Vertaald door Guus van der Made

© Annemarie, 5 mei 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Denk aan mij
Sabine Durrant

Het verdriet van Lizzie gaat gepaard met een torenhoog schuldgevoel. Een jaar geleden is haar echtgenoot Zach bij een auto-ongeluk om het leven gekomen. Op een bochtige, natte weg vloog hij uit de bocht. Reed hij te snel? Heeft de whisky die in zijn auto werd aangetroffen zijn reactievermogen beïnvloed? Waarschijnlijk is het een combinatie van factoren geweest. Zach is veel te jong gestorven. Niemand weet echter dat Lizzie een echtscheiding overwoog.

De relatie van Zach en Lizzie begon als een modern sprookje. Het stel leerde elkaar via internet kennen. Er was een klik die al snel overging in verliefdheid. Lizzie had weinig ervaring met de liefde. Ze werkte in een bibliotheek en was het type “grijze muis”. Haar uiterlijk was doorsnee. Zach was zeer aantrekkelijk en Lizzie wist best dat mensen vonden dat ze bofte met zo’n knappe en charmante man. Zach aanbad haar. Lizzie vond zichzelf ook een geluksvogel. Aanvankelijk dan. Soms zijn dingen gewoon te mooi om waar te zijn.

Wat mensen niet wisten, was dat Zach een duistere kant had. Een kant die hij alleen toonde als ze alleen waren. Zach was perfectionistisch, veeleisend en jaloers. Soms ging hij te ver. Daarna putte hij zich uit in verontschuldigingen en Lizzie vergaf hem keer op keer. Tot die ene keer. Lizzie durfde het hem niet recht in zijn gezicht te zeggen. Ze stuurde een brief naar zijn huisje in Cornwall maar het ongeluk vond plaats voor Zach in Cornwall aankwam. In de brief stond dat Lizzie niet meer met hem verder wilde. Zach heeft het nooit gelezen en Lizzie heeft het nooit iemand over de brief verteld.

Pas nu, een jaar na het overlijden van Zach, is Lizzie in staat om het huisje in Cornwall te bezoeken. Zach, die kunstschilder was, trok zich er graag terug om te schilderen. Lizzie vond zijn werken mooi maar Zach verdiende weinig. Kort voor zijn dood boekte hij eindelijk succes. Er zou een expositie komen. De schilderijen in kwestie bleken na Zachs dood echter verdwenen te zijn. Heeft iemand ze gestolen? Ook in het huis in Cornwall zijn ze nergens te bekennen. Vreemd genoeg is er ook een schilderij van de muur gehaald. Het lievelingsschilderij van Zach.

Lizzie ontdekt meer vreemde dingen in Cornwall. Ze vindt haar brief niet tussen de berg post die zich onder de voordeur heeft opgehoopt. Uiteindelijk treft ze de brief in de prullenbak aan. De envelop is geopend. Heeft Zach de brief toch gelezen? Hij is voor zijn dood toch helemaal niet in Cornwall geweest? Lizzie begrijpt er niets van. Vreemd genoeg vindt Lizzie ook de laptop van Zach in het huis. Die had hij toch bij zich? Hoe kan hij dan hier zijn en… waarom ontbreken er kleren? Er klopt iets niet, er klopt iets helemaal niet.

Eenmaal thuis stuit Lizzie op meer vreemde dingen. Regelmatig ontvangt ze telefoontjes waarbij de persoon aan de andere kant van de lijn niets zegt. Ook heeft ze het gevoel dat ze bekeken wordt en regelmatig rijdt er in de avonduren een auto waaruit het lievelingslied van Zach schalt door de straat. En dan beginnen er dingen uit haar huis te verdwijnen of juist onverwacht weer op te duiken. Lizzies hond Howard wordt ziek en haar moeder heeft het over een man in haar badkamer. Ook in haar moeders kamer in een verzorgingshuis beginnen spullen te verdwijnen. En dan ziet ze hem. Weliswaar in de verte maar Lizzie weet het zeker: het is Zach. Hij leeft nog. Alleen… niemand gelooft haar.

Denk aan mij van de Britse auteur Sabine Durrant is een heerlijk spannende thriller. Het verhaal wordt vanuit het perspectief van Lizzie maar ook uit vanuit dat van Zach verteld. Zach blijkt behoorlijk verknipt te zijn. Zwaar gestoord zelfs. Hij is geobsedeerd door Lizzie en ziet in elke man een concurrent. Zach glijdt verder en verder af. Er gaat iets dreigends van hem uit. Als het om Lizzie gaat kan hij niet meer normaal nadenken.

Wat is er gaande? Heeft Zach zijn ongeluk in scène gezet en zint hij nu op wraak? Wraak vanwege de brief die Lizzie hem stuurde? Wraak omdat ze hem afgewezen heeft? Lizzie wordt steeds banger en de spanning neemt toe. Denk aan mij is een thriller om in één ruk uit te lezen. Goed uitgekiend en met een verrassende ontknoping. Sabine Durrant weet de spanning er goed in te houden!

ISBN 9789021457406 | paperback | 351 pagina's | Uitgeverij Q | april 2015
Vertaald door Alexandra van Raab van Canstein

© Annemarie, 2 mei 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER