Verdronken hart
Lisa Unger
Birdie Burke verwacht zoals ieder jaar haar familie op ‘haar’ eiland: Heart Island.
Maar het zal dit jaar niet gaan zoals de voorgaande jaren. Eerst al vertrekt haar echtgenoot Joe naar het vasteland, hij heeft geen zin in al die poespas - dus moet ze haar zoon en dochter alleen ontvangen. Birdie voelt zich niet zo goed, heeft last van ischias, en ze denkt ook nog mensen – geesten? – te zien, terwijl er niemand op het eiland kan zijn.
De zoon belt af, en verwittigt meteen zijn zus dat hij pas weer op het eiland zal komen als hun moeder dood is. Al meteen is er spanning: wat is er tussen de zoon en zijn moeder gaande?
Kate, die zus, is al aan het pakken, om met man, zoon en dochter de volgende dag te vertrekken. Ze wil graag naar het eiland, omdat ze daar dol op is. Zij neemt haar moeder voor lief.
Maar dan verstuikt Brendan zijn enkel, en eigenlijk wil Sean, zijn vader, liever zelf de open dag leiden van het huis dat hij net in de verkoop heeft. Zo vertrekt tenslotte Kate alleen met haar dochter Chelsea, maar ze nemen dan weer wel diens vriendin Lulu mee. Sean en Brendan zullen later komen.
Maar ze zijn niet de enigen die op weg zijn naar het eiland. Ook Emily is onderweg, met twee mannen van wie de een haar partner, en de ander diens ‘vriend’. Zij worden gezocht door de politie, Emily bevindt zich in een hachelijke situatie!
Zij en Kate kennen elkaar niet, maar hebben wel een link met elkaar.
Hoe dat allemaal zit wordt duidelijk op het eiland, waar de situatie alleen al vanwege de samenkomst van deze zo verschillende mensen penibel wordt, en dan doet het eiland zelf ook nog zijn best: er steekt een storm op, hetgeen uitval van elektriciteit kan veroorzaken. Communicatie via de mobiele telefoon of internet is sowieso al moeilijk, tot grote ergernis van Lulu, die het hele eiland maar niks vindt.
Meerdere familiegeheimen, een storm en geesten vallen samen met de snode plannen van Emily’s gezelschap. Het levert een superspannend verhaal op.
Er hangt een duistere sfeer, door Unger zeer goed weergegeven, en omdat er een algemene wetende verteller is krijgt de lezer inkijkjes in de meest belangrijke personages, hun karakters worden goed uitgediept. Door afwisseling en onderbrekingen door middel van details die niet belangrijk lijken vervullen, maar wel degelijk een rol vervullen, stijgt de spanning alleen maar. De twee verhaallijnen haken in elkaar, de storm en de verlatenheid van het eiland doen hun werk.
Je kan niet anders dan doorlezen, iedere pagina brengt meer spanning!
ISBN 9789400501713 | paperback | 336 pagina's| Bruna | mei 2013
Vertaald uit het Engels door Jaap-Wim van der Horst
© Marjo, 31 mei 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Passagier 23
Sebastian Fitzek
Het leven van politiepsycholoog Martin Schwartz stelt weinig meer voor. Zonder zijn vrouw Nadja en zijn zoon Timmy heeft het alle glans verloren. Vijf jaar geleden kwamen ze om. Martin werkt tegenwoordig regelmatig mee aan undercoveracties die bijzonder risicovol zijn. Zo heeft hij zich voor zijn laatste actie met een goedje laten injecteren waardoor een hiv-test een positief resultaat zal opleveren. Het is de enige manier om binnen te kunnen dringen bij een bug party, een feest waarbij hiv-geïnfecteerden bewust anderen met hiv besmetten. Vreemd genoeg gebeurt dit vaak vrijwillig maar tegenwoordig is het ook een trend om weerloze mensen te verkrachten en te besmetten tijdens een ‘event’. Het slachtoffer in kwestie is de twaalfjarige Liam die door jeugdzorg aan de organisator van het ‘event’ is toevertrouwd.
De undercoveractie slaagt maar Martin heeft op het laatste moment een tand bij zichzelf moeten trekken en bovendien moet hij voor de zekerheid hiv-remmers slikken waarvan de bijwerkingen voor hem haast ondragelijk zijn. Het boeit Martin niet. Hij voelt zich nog altijd verdoofd door het verlies van zijn gezin. Een onverwacht telefoontje verandert alles. Ene Gerlinde Dobkowitz, een excentrieke dame van achtenzeventig, meldt hem dat ze belangrijke informatie over zijn gezin heeft. Ze beweert dat ze mogelijk nog in leven zijn. Ze nodigt Martin uit voor een bezoekje op een plek die hij voor geen goud wil bezoeken: het cruiseschip The Sultan of the Seas.
Vijf jaar geleden zou Martin stoppen met zijn undercoverwerkzaamheden. Tijdens zijn laatste opdracht maakten Nadja en Timmy een cruise. Martin hoopte zijn gezin op die manier wat broodnodige afleiding te bezorgen. De luxe cruise eindigde in een nachtmerrie. Nadja verdoofde haar zoon met chloroform en gooide hem overboord, de oceaan in. Daarna sprong ze achter haar zoon aan waarna het tweetal voorgoed uit het leven van Martin verdween. Vreemd genoeg had Nadja, een fanatiek briefschrijfster, geen afscheidsbriefje achtergelaten. Toch was een zelfmoord de enige verklaring voor de verdwijning van Nadja en Timmy.
Martin boekt een peperdure reis om het schip op te komen. Hij is niet van plan mee te varen maar wil enkel aanhoren wat de oude dame hem te zeggen heeft. Gerlinde overhandigt hem echter iets verbazingwekkends. Het is Luke, de teddybeer van Timmy. Gerlinde vertelt dat een klein meisje de beer bij zich droeg. Het meisje was een passagier 23. Een passagier 23 die vreemd genoeg weer opgedoken was.
Jaarlijks verdwijnen er gemiddeld 23 mensen van cruiseschepen. Deze mensen gaan aan het begin van de reis aan boord maar zijn op het eindpunt verdwenen. De algemene verklaring voor hun verdwijning is dat ze zelfmoord hebben gepleegd. Nooit eerder dook een passagier 23 weer op maar nu is de elfjarige Anouk Lamar na een afwezigheid van weken zomaar weer opgedoken. Ze is hevig getraumatiseerd en weigert te praten. Waar is ze al die tijd geweest? Wat is haar overkomen? Haar verwondingen doen het ergste vermoeden.
Martin blijft aan boord van het imposante schip. Hij kan het verzoek om Anouk bij te staan niet weigeren. Hoe is het meisje aan de teddybeer van Timmy gekomen en waar is haar moeder Naomi? Gerlinde komt met allerlei complottheorieën op de proppen maar Martin heeft al snel genoeg van de bizarre uitspraken van de bejaarde dame. Toch beseft ook hij dat er iets vreemds op het schip gaande is. Heeft iemand Anouk al die tijd gevangengehouden? Maar wie dan en… met welk doel?
De lezer weet dat Naomi Lamar nog in leven is maar dat daar snel verandering in kan komen. Ze wordt gevangengehouden in een soort ronde put. Bevindt ze zich nog op het schip? Haar ontvoerder heeft haar zo uitgeput dat Naomi alleen nog maar naar de dood verlangt. Naomi zal snel sterven maar alleen als ze al haar geheimen opbiecht. Naomi begrijpt het niet. Welk geheim wil het monster dat haar gevangenhoudt toch van haar horen?
Dat Duitser Sebastian Fitzek kan schrijven wist ik al maar met Passagier 23 heeft hij me toch weer verrast. Het verhaal is heftig en gruwelijk maar bovenal intrigerend. Fitzek weet precies waar de grens ligt en zorgt ervoor dat de gruwelheden niet afschrikken maar juist nieuwsgierig naar de afloop maken. Zo hoort een thriller te zijn, spannend van begin tot eind. Er zijn meer verhaallijnen die allemaal naadloos op de hoofdverhaallijn aansluiten.
Passagier 23 is taboedoorbrekend, bloedstollend en meeslepend. De briljant getimede verhaalwendingen zorgen ervoor dat je als lezer hopeloos aan het verhaal overgeleverd bent. Sebastian Fitzek heeft wederom een topthriller afgeleverd.
ISBN 9789048825271 | paperback | 383 pagina's| The House of Books | april 2015
Vertaald door Lucienne Pruijs
© Annemarie, 19 mei 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
IJzige stilte
Wulf Dorn
Jan Forstner is als 12-jarige getuige van het verdrinken van zijn buurmeisje, nadat ze ontsnapt was uit de psychiatrische instelling waar zijn vader werkt. Omdat hij gelooft dat de stem van een dode kan opgenomen worden glipt hij ’s nachts zijn huis uit met de dictafoon van zijn vader. Zijn broertje Sven is hem gevolgd en wanneer Jan heel eventjes achter een boom gaat plassen verdwijnt zijn broertje spoorloos.
Diezelfde nacht nog verongelukt zijn vader wanneer hij, na een telefoontje, vlug wegrijdt en te snel een bocht neemt op een glad wegdek. En daar begint Jans zoektocht naar antwoorden: waarom was zijn buurmeisje zo in paniek? Hoe kon zijn broertje zo geluidloos verdwijnen? Waar ging zijn vader midden in de nacht naartoe?
Veel jaren later krijgt Jan, die nu zelf psychiater is, de kans om in de psychiatrische instelling in zijn geboortedorp te gaan werken. Enige voorwaarde is dat hij zelf ook in therapie gaat om zo zijn obsessie over de verdwijning van zijn broertje en zijn schuldgevoelens op te lossen.
Als een jonge vrouw, die onlangs uit de instelling werd ontslagen, zelfmoord pleegt stelt Jan zich in eerste instantie niet echt vragen. Maar als blijkt dat ze als 2 druppels water op zijn buurmeisje lijkt gaat Jan verder op zoek naar antwoorden.
Het boek begint heel spannend en gaat heel snel. De gebeurtenissen (en de doden) volgen elkaar heel snel op. Het gaat zo snel dat het met momenten net niet zijn geloofwaardigheid verliest. Pas bij de ontknoping zakt voor mij het hele verhaal in elkaar. Toegegeven, tot op het einde gok je op de verkeerde moordenaar. Als dan de echte moordenaar bekend is wordt het verhaal bijna een klucht, best te vergelijken met een James Bond verhaal. Knallende munitiedepots, rondvliegende bomen, enz. Best een beetje overdreven.
ISBN 9789047517481 Paperback 381 pagina's De Boekerij april 2011
© Inge, 18 mei 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Het zevende kind
Erik Valeur
Op 5 mei 2008 ontvangt Orla Pil Berntsen, de stafchef van de Deense minister van Nationale Zaken, een brief. Natuurlijk ontvangt Orla wel vaker post op kantoor maar deze brief trekt toch meteen zijn aandacht. De adressering bestaat uit zestig keurig uitgeknipte letters uit een krant of tijdschrift.
De inhoud van de envelop is nog veel vreemder. Er zit een paar babysokjes in evenals een fotokopie van een oud artikel uit een tijdschrift. Het artikel gaat over zeven kleine kinderen. Verder bevat de envelop een adoptieformulier. Orla begrijpt niet waarom iemand hem deze gegevens stuurt. Toch voelt hij zich niet op zijn gemak want Orla verbleef als kind tijdelijk in een kindertehuis.
De geheimzinnige afzender heeft dezelfde informatie ook naar Knud, een journalist van de krant Fri Weekend, gestuurd waarbij vermeld is dat Orla een kopie heeft ontvangen. De interesse van Knud is gewekt en hij ontdekt dat het oude artikel gaat over zeven kinderen die in 1961 in de zogenoemde Olifantjeskamer van het beroemde kindertehuis Kongslund verbleven. Knud speurt naarstig verder en schrijft uiteindelijk een onthullend artikel in de krant: Was Kongslund betrokken bij activiteiten waarbij beroemde lieden op discrete wijze van ongewenst nageslacht af werden geholpen?
De afkomst van de zeven kinderen uit de Olifantjeskamer blijkt niet te achterhalen. Dit staaft het vermoeden van Knud. Er is duidelijk veel moeite gedaan te verbergen wie de ouders van deze kinderen zijn. Een van de zeven kinderen, Marie, is de pleegdochter van de oud-directrice van het weeshuis. Marie heeft de andere kinderen al die jaren stiekem gevolgd en weet verrassend veel over hen. Ze geeft echter maar mondjesmaat informatie aan Knud prijs en doseert hierbij heel gewiekst wat ze wel en wat ze niet onthult.
Dit ruim zevenhonderd bladzijden tellende boek vertelt het uitgebreide verhaal van de zeven weeskinderen. De meesten van hen dragen geheimen met zich mee. Om de waarheid boven tafel te krijgen worden hun levens uitgepluisd waardoor oud zeer opgerakeld wordt. Een andere verhaallijn is politiek getint. De regering wil zijn handen niet branden aan de uitwijzing van een 11-jarig asielzoekertje uit Sri Lanka. Kan dit afgehandeld worden op een wijze waarbij men zich niet de woede van het Deense volk op de hals haalt?
Het zevende kind is een bijzonder intrigerend boek. De auteur heeft het verhaal van alle mogelijke kanten belicht en ik ging volledig in het verhaal op. Interessant weetje is dat de schrijver zelf ook enkele jaren in het kindertehuis heeft gewoond. Sommige onthullingen had ik van tevoren al door, anderen wisten me te verrassen. Het is een verhaal over doofpotaffaires en misleiding. Over persoonlijke ontwikkeling, liefde en afkomst maar bovenal gaat dit boek over eenzaamheid. Heb je genoten van (de serie of het boek) Borgen? Dan valt dit vast ook bij je in de smaak! Het zevende kind heeft een aantal mooie onderscheidingen in de wacht gesleept en als ik bij machte zou zijn het ook een prijs toe te kennen dan had ik dat gedaan. Dit is een voortreffelijk boek.
ISBN 9789023476108| paperback | 718 pagina's| Cargo | januari 2013
Vertaald door Angelique de Kroon
© Annemarie, 14 augustus 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
De genezer
Antti Tuomainen
‘We worden niet verrast door de dingen die we nog niet kennen, maar door de dingen waarvan we dachten dat we ze kenden terwijl dat niet zo blijkt te zijn.’
In de wereld zoals die in het boek beschreven wordt is het snel bergafwaarts gegaan met onze aardbol. Het milieu is helemaal naar de knoppen, meer dan de helft van de wereldbevolking - wie er nog over is dan - is op de vlucht, er is nauwelijks meer genoeg te eten voor al die hongerigen, laat staan onderdak, en het klimaat is verslechterd: het regent continu, waardoor er gaten vallen in wegen en huizen verzakken. Ziektes worden epidemieën en zijn niet meer tegen te houden, en op straat is het niet veilig meer.
In die wereld proberen Tapani Lehtinen en zijn vrouw Johanna er het beste van te maken.
Maar dan slaat het noodlot toe: Johanna, die onderzoeksjournalist is, heeft al een etmaal niets van zich laten horen. Dat is compleet tegen haar gewoontes in en Tapani maakt zich zorgen. Te meer als de fotograaf die bij haar was ook niet terugkeert.
Tapani schakelt de politie in, maar die is onderbemand: teveel misdaden en te weinig agenten.
Ze werken liever aan een grote zaak: er is iemand die complete gezinnen uitmoordt; gezinnen waarvan de hoofdkostwinner een bankdirecteur is, of de directeur van een fabriek die slecht is voor het milieu. Dat is dan ook de achterliggende reden: die mensen hebben deze slechte tijden op hun geweten, vindt de moordenaar. Hij zal de wereld van hen bevrijden cq genezen. Zo wordt hij genoemd: ‘De Genezer’. De politie heeft wel een verdachte maar die is al vijf jaar dood! Als Tapani ontdekt dat zijn vrouw bezig was met een artikel over de Genezer, moet hij wel zelf op onderzoek uit. Dat levert heel onverwachte situaties op. De bodem onder zijn bestaan dreigt weg te vallen.
Wie is die doorgedraaide milieuactivist? Waar is Johanna?
Op het moment dat je denkt dat je een pure milieuthriller zit te lezen, slaat het plot om, en wordt het meer een ’romantische’ thriller. Het verhaal heeft twee kanten, maar het is vooral de naargeestige akelige sfeer van een bijna apocalyptische wereld die blijft hangen. De romankant, Tapani en Johanna, doet er minder toe. Ik had de voorkeur gegeven aan wat meer evenwicht, misschien tussenstukjes verteld vanuit de persoon Johanna, zonder te verklappen waar ze is en waarom.
ISBN 9789400501188 | paperback |208 pagina's| A.W. Bruna Uitgevers | januari 2013
Vertaald uit het Fins door Annemarie Raas
© Marjo, 8 december 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Bloedlijn
Felix Francis
Sportverslaggever Mark Shillingford was liever jockey geworden maar de pubertijd gooide roet in het eten. Zijn slungelige jongenslijf veranderde in een groot en stevig mannenlichaam. Mark zag zijn droombaan in rook opgaan en neemt nu genoegen met een baan als verslaggever van paardenraces. Ook praat hij uitzendingen aan elkaar en neemt hij interviews af. Hij is redelijk tevreden met zijn leven maar zijn tweelingzus Clare vindt juist dat hij niet alles uit het leven haalt. Ze vindt het de hoogste tijd dat Mark het schamele appartementje dat hij huurt verruilt voor een gedegen koopwoning. Ook is Clare niet tevreden over zijn partnerkeuze. Mark heeft weliswaar al vijf jaar een relatie maar de dame in kwestie, Sarah, is getrouwd. Met een invloedrijk figuur binnen de paardensportwereld nog wel.
Clare heeft het beter voor elkaar. Ze woont in een leuke cottage, is verliefd en als klap op de vuurpijl is ze een succesvol jockey. Clare is populair en het leven heeft ongetwijfeld nog heel wat moois voor haar in petto. Toch heeft Mark onlangs iets gezien wat niet bij zijn zus past. Tijdens haar meest recente wedstrijd werd Clare tweede terwijl ze met gemak als eerste had kunnen eindigen. Mark kent zijn zus en haar rijstijl door en door en daarom heeft hij opgemerkt dat Clare haar paard inhield, iets wat uiteraard streng verboden is. Heeft Clare de uitslag van de wedstrijd beïnvloed? Het heeft er alle schijn van.
Wanneer Mark zijn zus met zijn bevinding confronteert, ontsteekt ze in woede. Hun gezellige etentje eindigt in een ruzie en Clare vertrekt. Later op de avond probeert ze Mark nog te bellen maar Mark neemt niet op. Hij moet alles eerst even laten bezinken. Waarom heeft Clare de uitslag van de race gemanipuleerd? In Engeland wordt fanatiek op renpaarden gewed dus misschien is er geld mee gemoeid. Toch begrijpt Mark niet dat Clare haar carrière op het spel zet voor geld. Zo is Clare niet. Nooit geweest in ieder geval. Mark besluit te gaan slapen, hij heeft zijn nachtrust hard nodig. Om drie uur in de ochtend wordt er echter op de deur gebonsd. Er staat een politieman voor de deur. Clare is dood.
Volgens de politie heeft Clare zelfmoord gepleegd. Na het etentje met Mark heeft ze onverwacht ingecheckt bij het Hilton Hotel in Londen. Niet veel later is ze van het balkon van haar hotelkamer gesprongen.
Mark is met stomheid geslagen. Na de eerste schrik overheerst vooral een gevoel van ongeloof. Waarom is Clare naar het Hilton gegaan en waarom is ze van het balkon gesprongen? Mark kan niet geloven dat zijn zus zichzelf van het leven heeft beroofd en neemt de gebeurtenissen die mogelijk tot haar dood hebben geleid onder de loep. Het speurwerk van Mark zet een aaneenschakeling van bizarre gebeurtenissen in werking. Kan hij de waarheid achterhalen?
Felix Francis is de zoon van jockey en auteur Dick Francis die in 2010 overleed. Nadat in 1957, na een valpartij, een einde aan Dicks carrière als jockey kwam, schreef hij een autobiografie. Daarna volgden heel wat thrillers waarin het thema paarden de boventoon voerde. In 2006 verscheen de eerste thriller die hij samen met zijn zoon Felix schreef. Ze schreven samen drie thrillers. Felix Francis heeft nu het stokje van zijn vader overgenomen. Bloedlijn is de tweede thriller die Felix zonder zijn vader heeft geschreven.
Op de achterkant van het boek staat dat de boeken van Felix Francis in dezelfde stijl als die van zijn vader Dick zijn geschreven. Ik heb nog nooit een boek van Dick Francis gelezen maar ik ga ervanuit dat het klopt. In ieder geval staat ook in dit boek de paardensport centraal. Persoonlijk ben ik niet erg in het paardenrennen geïnteresseerd maar Felix Francis zet het wel en wee op en om de renbaan zo natuurgetrouw en enthousiast neer dat het verhaal me toch wist te boeien. De auteur gunt de lezer een boeiend kijkje achter de schermen.
Het verhaal is spannend maar niet bloedstollend. Ondanks alle schokkende gebeurtenissen leest deze thriller vooral als een prettige detective. Luchtig, vlot, smeuïg en niet al te diepgaand. Her en der had de uitwerking wat beter gekund. Bloedlijn is een fijn boek voor de broodnodige ontspanning.
ISBN 9789021457529 | paperback | 320 pagina's| Uitgeverij Q | april 2015
Vertaald door Waldemar Noë
© Annemarie, 16 mei 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
De doden hebben geen verhaal
Gard Sveen
In de bossen van Nordmarka zijn botten gevonden. De studenten geneeskunde die de botten tijdens een uitje vonden, zijn ervan overtuigd dat het om menselijke botten gaat. Inspecteur Tommy Bergmann van de Oslose politie gaat met zijn team polshoogte nemen. Uiteindelijk worden er drie skeletten gevonden waaronder dat van een kind. Een van de skeletten draagt een ring met daarop de tekst “Voor eeuwig de jouwe. Gustav”.
Wie zijn de drie die in het bos zijn gegraven? Het laat Tommy Bergmann niet los. Wat is de mensen die in het bos stierven overkomen? Werden ze vergeten? De botten blijken al behoorlijk lang onder de grond gelegen te hebben. De zaak is verjaard. Er zijn andere zaken waar de politie zich op moet richten. Op de moord op de hoogbejaarde Carl Oscar Krogh bijvoorbeeld. Hij is enkele weken na de vondst van de drie lichamen om het leven gebracht. Gewelddadig om het leven gebracht zelfs. Iemand heeft verwoed met een mes op hem ingestoken en zijn ogen verwijderd. Wat kan een oude man gedaan hebben dat iemand zo woedend heeft gemaakt?
Carl Oscar Krogh was een held. In de Tweede Wereldoorlog zette hij zijn leven op het spel om dat van vele anderen te redden. Hij werkte samen met Kaj Holt die misschien wel de beroemdste verzetsman van Noorwegen was. Holt pleegde kort na de oorlog zelfmoord. En dan is er ineens een verband met de lichamen in het bos. Na intensief speurwerk in oude archieven heeft Tommy Bergmann ontdekt dat twee vrouwen en een kind op dezelfde dag als vermist zijn opgegeven. Het gaat om de verloofde en de dochter van SS-er Gustav Lande en hun dienstmeisje. Ze zijn in de Tweede Wereldoorlog spoorloos verdwenen.
Is het toeval dat uitgerekend een verzetsheld kort na de vondst van juist deze lichamen vermoord werd? Tommy Bergmann gelooft van niet. Heeft Krogh de mensen in het bos vermoord? Is de moord op Krogh een wraakactie? Maar waarom nu pas en waarom zo gewelddadig? Om de waarheid te achterhalen zal Tommy Bergmann ouderwets speurwerk moeten verrichten. Stukje bij beetje spoort hij de oude vrienden en kennissen van Carl Oscar Krogh op. Wie is nog in leven en bij wie vindt hij het volgende broodkruimeltje dat bewijst dat hij het juiste spoor volgt?
Wat Tommy Bergmann niet weet, maar de lezer wel, is dat de verloofde van Gustav Lande niet was wie ze beweerde te zijn. Agnes Gerner bevond zich dan wel in SS-kringen, haar trouw lag elders. Agnes speelde gevaarlijk spel. Ze hield niet van Gustav Lande maar wel van iemand die zich de Pelgrim noemde. Met hem hoopte ze een gelukkige toekomst tegemoet te gaan. Met hem wilde ze kinderen krijgen en oud worden. Agnes Gerner was actief in het verzet. Haar relatie met Gustav was niets meer dan een middel om belangrijke informatie te vergaren. Een toekomst met haar grote liefde heeft Agnes echter nooit gekregen. Ze eindigde immers in een graf in het bos. Welke gebeurtenis heeft tot haar dood geleid?
De doden hebben geen verhaal is het debuut van Gard Sveen (1969) die bij het Noorse ministerie van Defensie werkt. Het is niet te geloven dat deze talentvolle schrijver nu pas met zijn eerste boek op de proppen komt want Gard Sveen is in de wieg gelegd voor het schrijverschap. Zijn personages komen in het boek tot leven en hun menselijkheid zorgt ervoor dat de lezer een diepe betrokkenheid bij het verhaal voelt. Het verhaal zelf is intrigerend, hartverscheurend en tot in de puntjes uitgewerkt. Elk detail klopt.
Ik hou van boeken waarin gebeurtenissen in het heden gekoppeld worden aan zaken die in het verleden hebben plaatsgevonden. Gard Sveen weet heden en verleden op intrigerende wijze met elkaar te verbinden. Soms blijkt de waarheid gecompliceerder te zijn dan men in de geschiedenisboeken opgetekend heeft. Wie is held en wie is de schurk in dit verhaal? Het personage Tommy Bergmann is in ieder geval een antiheld. Zijn neiging tot agressief gedrag heeft de relatie met zijn grote liefde verwoest. Door het hele verhaal heen sijpelt de angst van Agnes. De angst ontmaskerd te worden. De doden hebben geen verhaal heeft me van begin tot eind mateloos geïntrigeerd. Wie zo’n belachelijk goed debuut schrijft, wekt torenhoge verwachtingen voor de toekomst!
ISBN 9789400505452 | paperback | 479 pagina's| A.W. Bruna Uitgevers | april 2015
Vertaald door Carla Jousta en Kim Snoeijing
© Annemarie, 16 mei 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Pagina 115 van 215