Het Engelse meisje
Daniel Silva

De zevenentwintigjarige Madeline Hart is populair. Ze werkt voor de grootste politieke partij van Engeland en ze is ambitieus genoeg om de top te bereiken. Madeline is het type vrouw dat bij iedereen in de smaak valt. Tijdens een gezellige vakantie met een groep collega’s is Madeline dan ook degene die de touwtjes in handen heeft. Madeline heeft alles tot in de puntjes geregeld en iedereen geniet. De vakantie op Corsica is een succes.

Madeline is dan wel razendsnel opgeklommen binnen de politiek, het is haar niet aan komen waaien. Ze heeft geen eersteklas opleiding genoten en is ook niet van goede komaf. Madeline heeft ouderwets moeten vechten en ziet haar toekomst nu met vertrouwen tegemoet. Ze zal vast een zetel in het parlement gaan bemachtigen. Volgens de geruchten geniet ze bovendien speciale bescherming van een hooggeplaatste politicus. Misschien zelfs van iemand die nauwe banden met de premier onderhoudt. Niets staat Madeline nog in de weg. De vakantie op Corsica is dan ook een welverdiend uitje.

Ondanks haar knappe uiterlijk en sprankelende karakter is Madeline nog altijd vrijgezel. Niet iedereen gelooft dat. Roddelaars beweren dat ze er vast een geheime, verboden liefde op nahoudt. Op Corsica licht Madeline onbedoeld een tipje van de sluier op. Zonder dat ze het in de gaten heeft wordt ze door twee collega’s gadegeslagen. Ze hebben Madeline “betrapt” terwijl ze met een man op een terras aan de kade zit. Er wordt zelfs stiekem een foto van het stel genomen maar Madeline heeft niets door. Al haar aandacht gaat uit naar de man die bij haar zit. Een keurige man die dure kleding draagt. Is hij haar nieuwe vriend? Dat Madeline die nacht niet thuiskomt, verbaast dan ook niemand.

Dat Madeline wegblijft verbaast haar vrienden en collega’s wel. Uiteindelijk gaan ze naar de politie en op de laatste vrijdag van augustus om twee uur in de middag wordt Madeline Hart officieel vermist verklaard. Er wordt met man en macht naar haar gezocht maar Madeline wordt niet gevonden. Ook de man met wie ze op het terras is gezien, lijkt van de aardbodem verdwenen. Even domineert de vermiste Madeline de voorpagina’s van de kranten maar tegen de tijd dat de herfst aanbreekt, is ze al vergeten.

Niet iedereen is Madeline vergeten. Niemand weet dat meesterspion Gabriel Allon alles op alles heeft gezet om Madeline te redden. Te redden uit handen van haar ontvoerders welteverstaan. Haar ontvoerders hebben zich rechtstreeks tot de geheime minnaar van de vrouw gewend, niemand minder dan de premier zelf. Ze chanteren hem met een opgenomen verklaring waarin een angstige Madeline hun relatie bevestigt. Gabriel Allon had zeven dagen de tijd om Madeline uit handen van haar ontvoerders te redden maar Madeline dook nooit meer op. Wat is er in die zeven dagen gebeurd? Heeft Gabriel gefaald?

Het Engelse meisje is het vijftiende boek over Gabriel Allon. De Israëlische Gabriel restaureert kunstwerken maar is daarnaast ook meesterspion en huurmoordenaar voor een geheime dienst. Gabriel is getrouwd met Chiara die ook een verleden bij de geheime dienst heeft. Het Engelse meisje, dat prima als standalone te lezen is, vormde mijn eerste kennismaking met Gabriel. Ik heb hem leren kennen als een meedogenloze man die ook intens lief kan hebben. Hij is hard maar eerlijk. In deze spionagethriller wordt de vijand zonder pardon gemarteld en vermoord wat maakt dat dit niet mijn favoriete genre is. Als het om het welzijn van machtige lieden gaat tellen mensenrechten kennelijk niet meer mee.

Wie wat minder soft is dan onderstaande recensent en wél dol is op spionagethrillers zal genieten van dit boek. Het is goed geschreven en de auteur trakteert zijn lezerspubliek op een paar goed uitgedachte en verrassende verhaalwendingen. Het kan zomaar zijn dat je huurmoordenaar Gabriel Allon in je hart sluit. 

ISBN 9789022567760 | paperback | 384 pagina's| Boekerij | april 2015
Vertaald door Anne Jongeling en Carla Hazewindus

© Annemarie, 26 mei 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Costa del Sol
Suzanne Vermeer

Alexandro Sanchez is taxichauffeur. Als er een speciale oproep bij het bedrijf komt, specifiek voor hem, stelt hij zich op bij het Centraal Station in Amsterdam. Het duurt lang, maar dan trekt een persoon in een boerka het achterportier open. Er worden Alex enkele woorden toegebeten. ‘Alex está en peligro. Un hijo por un padre.’  (Alex is in gevaar.  Een zoon voor een vader’)  Zijn rustige leventje was voorbij, wist hij.  Achterhaald door het verleden, zal hij nooit meer met gerust hart zijn vrouw en kinderen alleen thuis achter kunnen laten. Het brengt hem zo van zijn stuk dat hij terwijl hij zich naar huis haast, vanachter het stuur een sms verstuurt. Het wordt hem fataal. Zijn vrouw Eline krijgt de vreselijke boodschap dat ze verder als weduwe door het leven zal moeten. Maar er is nog iemand die deze boodschap krijgt: Sara Verbeek, journalist.

De levens van deze vrouwen worden verder verbonden als Eline een jaar later besluit om naar Spanje te gaan met haar kinderen. Om afscheid te nemen van het verleden. Om een nieuw leven te kunnen beginnen. Na een kort verblijf bij de ouders van Alexandro, zullen ze hun vakantie doorbrengen aan de Costa el Sol. Maar het bezoek van Sara gooit roet in het eten. Eline vertrekt met vragen voor haar schoonouders. En de antwoorden - of het gebrek er aan - zullen hun leventje danig in de war schoppen.

Ook al duurt het lang voor duidelijk wordt wat er allemaal aan de hand is, is er vanaf het begin een spanning in het verhaal. Na het eerste hoofdstuk wil je immers weten wat er aan de hand was. Wie was die onbekende, en wat betekenen die woorden? Het wordt levensgevaarlijk voor de twee vrouwen en hun kinderen...

Ook dit boek dat sinds de dood van Paul Goeken door een geheimzinnige auteur geschreven wordt onder de naam Suzanne Vermeer, is weer een spannend lekker verhaal, heerlijk voor op het strand, Spaans of anderszins, maar natuurlijk hapt het net zo lekker weg in je luie stoel.
Prettig korte hoofdstukken, en een vlot lopende stijl. Lekker vakantieboek!

ISBN 9789400504899 |Paperback |320 pagina's |Uitgeverij Bruna| mei 2015

© Marjo, 25 mei 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://johnajvide.com

Wolfskinderen
John Ajvide Lindqvist

Lennart Cederström heeft een absoluut gehoor en daarom hoort hij het meteen: de toon die de baby voortbrengt is een loepzuivere E. Het kind dat het prachtige geluid maakt, ligt in het bos. Iemand heeft geprobeerd zich van haar te ontdoen. Lennart trof het babymeisje half begraven aan en met mond-op-mondbeademing redde hij haar leven. En nu is ze van hem, hij neemt haar mee naar huis.

Het vondelingetje wordt verborgen in de kelder van Lennart en zijn vrouw Laila. Even overweegt Laila nog om de autoriteiten in te schakelen maar uit angst voor Lennart doet Laila niets. Net zoals Laila niets deed toen haar agressieve echtgenoot jaren geleden haar knie verbrijzelde. Eens timmerden Lennart en Laila als zangers aan de weg. Maar de gehoopte roem bleef uit. En nu houdt Lennart een wonderlijk wezen in huis verborgen. Een kind met een wonderschone stem. Ze maakt hem gelukkig.

Het baby’tje groeit op tot een beeldschoon klein meisje. Lennart leert het kind zingen en ze overtreft zijn verwachtingen. Het meisje heeft geen naam, zelf denkt ze dat ze Kleintje heet. Voor de buitenwereld is ze bang, daar heeft Lennart voor gezorgd. Alleen hij, Laila en hun volwassen zoon Jerry zijn op de hoogte van het bestaan van het kind. Jerry houdt zijn mond in ruil voor geld. Lennart weigert stil te staan bij het feit dat er iets niet in orde is met het meisje. Ze eet uitsluitend potjes babyvoedsel, kijkt nooit iemand aan, blijft achter in haar ontwikkeling en praten doet ze nauwelijks. Het meisje zingt en dat is alles wat telt voor Lennart.

Elders in Zweden groeit een ander meisje op. Teresa. Teresa groeit op onder normale omstandigheden maar is erg introvert. Haar overgewicht maakt haar onzeker. Ze vindt zichzelf lelijk en ze is ervan overtuigd dat ze geadopteerd is. Haar beste en enige vriend is haar buurjongen Johannes. Wanneer hij verhuist en verkering krijgt met het populairste meisje van de klas, dringen steeds naargeestiger gedachten zich aan Teresa op.

Het leven van het naamloze meisje is inmiddels drastisch veranderd. Na een gruwelijke gebeurtenis woont ze nu bij Jerry, de zoon van Lennart en Laila, in huis. Jerry noemt het meisje Theres en ziet haar als zijn kleine zusje. Door een speling van het lot – en een internetforum – komen Theres en Teresa in contact met elkaar. Er ontstaat een hechte band die het woord vriendschap ontstijgt. Ook Teresa beseft dat er iets niet in orde is met Theres maar ze is betoverd door het meisje en wil niets liever dan bij haar zijn. Het tweetal maakt samen muziek en dat trekt andere meisjes aan. Ze brengen hun jonge fans volledig in vervoering en voeden hun gedachten met duistere inzichten. De fans die Theres ontmoeten worden gewillige volgelingen die bereid zijn alles te doen wat Theres juist acht. Alles.

Wolfskinderen geeft de lezer al snel een onheilspellend gevoel. Er is iets mis met Theres. Er is iets heel erg mis met haar.  Zodra je dat beseft, is het al te laat want dit boek laat zich niet meer wegleggen. Net zoals Theres haar bewonderaars in haar greep houdt, zo is er voor de lezer geen ontsnappen aan het verhaal. Deze spannende thriller ontpopt zich tot een waar horrorverhaal. Literaire horror welteverstaan want het boek is meesterlijk geschreven. Terwijl het verhaal steeds gruwelijker wordt en het onherroepelijke einde aan de horizon opdoemt, lees je door en door en door. John Ajvide Lindqvist is een buitengewoon goede auteur. Wat een voortreffelijk boek!

ISBN  | paperback | 424 pagina's| Signatuur | januari 2013
Vertaald door Edith Sybesma

© Annemarie, 2 september 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Zusje
Rosamund Lupton

In flashbacks vertelt Beatrice wat haar overkomen is vanaf het moment dat ze hoorde dat haar vijf jaar jongere zusje vermist wordt. Ze vertelt haar verhaal aan een advocaat.
Ze vertelt hoe ze onmiddellijk in het vliegtuig stapte en naar Londen kwam. Hoe ze er achter kwam dat Tess dreigtelefoontjes kreeg. Of die iets te maken hadden met haar zwangerschap, dat wist ze niet. Maar het kon: Tess is 21 jaar, studeert nog, en de vader van haar baby is een docent.
Helaas: als Tess een paar dagen later gevonden wordt, is ze dood en er is geen baby te bekennen. Het lijkt een geval van zelfmoord.

Beatrice weet het zeker: dat zou Tess nooit doen, en wel doordat zij een broertje hadden, dat gestorven is aan taaislijmziekte. Ook niet toen er inderdaad dezelfde ziekte geconstateerd werd bij de ongeboren baby. Tess had verteld over een nieuwe gentherapie, waarbij er een kans was dat het kind zou overleven zonder de ziekte. Volgens Beatrice had Tess gemeld dat het kind genezen was. Maar nu blijkt ze toch bevallen te zijn van een doodgeboren kind. Beatrice wist dat niet, en al zou ze bij iedereen accepteren dat de moeder aan een postnatale depressie zou lijden, zou dat zeker niet gelden voor Tess. Maar de politie houdt het toch op zelfmoord.
En dat betekent dat Beatrice zelf op onderzoek uit moet.

Het is de kracht van de schrijfster dat ze haar het hele verhaal in gedeelten laat vertellen zonder te verwijzen naar een dader. Al moet die natuurlijk al bij de vragensteller en ondervraagde bekend zijn.
Ook lezen we hoe Beatrice het steeds moeilijker krijgt met al die vertelsessies. Wat mankeert haar? Is ze in gevaar geweest?
Een psychologische thriller, waarin het natuurlijk gaat om de moord op de jongere zus, maar vooral om de sterke band tussen de twee zussen. Hoe het nu verder moet met Beatrice, is ook een belangrijk onderdeel van het verhaal.

De Britse schrijfster Rosamund Lupton schreef dit boek al in 2010. Het was haar debuut.
In Engeland werd het direct een succes, in Nederland kwam de verkoop van de vertaling Zusje maar moeizaam op gang. Maar met deze nieuwe uitgave ging het snel.

ISBN 9789022565339| paperback |352 pagina's| Uitgeverij Boekerij | maart 2013
Vertaald uit het Engels door Iris Bol en Marcel Rouwe

© Marjo, 18 mei  2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De vlinder en de storm
Walter Lucius

Farah Hafez is journaliste, maar we leren haar eerst kennen als een beoefenaar van vechtsport.
Ze beoefent Pencak Silat, een Indische krijgskunst die ze geleerd heeft van haar vader.
Als ze betrokken raakt bij het slachtoffertje van een gewetenloze misdadigersbende, is zij degene die herkent wat er achter zit. Farah is van oorsprong Afghaanse, ze kent de Bacha Bazi. De bende profiteert van de armoede in Oosterse landen, bijvoorbeeld door na een natuurramp ouders hun jonge kinderen, jongetjes, te ontfutselen, onder mooie beloftes. In werkelijkheid belanden ze in een circuit waar ze uitgebuit worden, vaak seksueel.
Ze wil zich graag voor haar werk verdiepen in deze kwestie, en krijgt er groen licht voor op voorwaarde dat ze samenwerkt met onderzoeksjournalist Paul Chapelle. De naam alleen al roept oude herinneringen op, want Paul is geen onbekende voor haar.
Intussen komt ze door haar bemoeienissen met de jongen herhaaldelijk in aanraking met de politie, in de gedaante van Joshua Calvino en Marouan Diba (grapje? Farah en Diba??). Ook van deze mannen komen we het een en ander te weten over hun privéleven in de snelle opeenvolging van hoofdstukken die steeds een ander vertelperspectief hebben. Marouan Diba wordt onder druk gezet door een man die wil dat de hele kwestie met het kind uit de pers gehouden wordt, of sterker: genegeerd. Maar dat heeft Diba niet helemaal in de hand. Behalve Farah is er nog de dokter die het kind geopereerd heeft, Daniëlle Bernson, die zich schuldig voelt omdat de operatie niet naar haar zin is gegaan. Ze wil iets doen voor de jongen.

Doordat iedereen een eigen agenda heeft, zijn er veel verhaallijnen. Teveel in mijn ogen, het gaat ten koste van de spanning. Maar als je eenmaal in het verhaal zit, lees je daar wel overheen. Het is een lekker verhaal, vlot geschreven en een goed gebruik van cliffhangers. Ik wilde wel weten hoe het afloopt, vooral wat Farah en het kind betreft.
Voor de liefhebber volgen er nog twee boeken in deze trilogie. Daarin zullen enkele onafgeronde kwesties nog wel aan de orde komen denk ik.

ISBN 9789400501737 | paperback | 460 pagina's| A.W. Bruna Uitgevers | april 2013

© Marjo, 6 juli  2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Roodkapje
Unni Lindell

Lilly Marner, de moeder van Carol, Judith en Lisbet hield het moederschap al snel voor gezien. Ze dumpte haar kinderen bij haar moeder Berit en de spaarzame bezoekjes aan haar kroost hielden al snel helemaal op. “Moeder Berit” zoals de drie meisjes hun oma noemden, deed haar uiterste best om haar kleinkinderen een goede jeugd te bieden maar ondanks alle goede zorgen misten de zusjes hun moeder. Tegenwoordig leiden de zussen een eigen leven, ze zien elkaar sporadisch. Alle drie zijn ze emotioneel beschadigd door hun jeugd maar één van hen is zwaar gestoord en heeft al meerdere keren gemoord. Niemand heeft haar ooit betrapt maar als het aan de gepensioneerde politieman Holger Eliassen ligt zal daar snel verandering in komen.

De zussen delen dezelfde moeder maar hebben alle drie een andere vader. Ze zijn zowel uiterlijk als innerlijk heel verschillend. Judith is de oudste. Ze timmert als fotografe aan de weg en staat op het punt een grote opdracht binnen te slepen. Lisbet is de middelste zus. Zij werkt als vroedvrouw, is getrouwd en heeft twee zoons die Thomas en Nicolai heten. Carol is de benjamin van het stel. Op haar zeventiende kreeg  ze een kind maar net als haar moeder bakte ze weinig van het moederschap. Zoon Willy groeide op in pleeggezinnen. Carol rolt van het ene probleem in het andere en kan de drank niet laten staan. De drie zussen hebben met elkaar gemeen dat ze alle drie een extreem laag zelfbeeld hebben. Dat hun moeder hen afwees heeft er diep ingehakt.

Toen één van de zussen zes jaar oud was speelde ze stiekem in het bos. Haar oma wilde niet dat ze het bos inging maar ze vond het zo heerlijk daar. Het zesjarige meisje stuitte helaas op een “slechte man”. De man maakte haar jurk kapot en trok een pluk haar uit haar hoofd. Vanaf die dag besefte het meisje dat er slechte mannen op de wereld zijn. Ook oom Olaf was een slechte man. Oom Olaf kwam altijd op visite als moeder Berit een avondje uit was. De zusjes mochten van hun oom niets vertellen over zijn bezoekjes. Op een dag werd oom Olaf dood op bed gevonden. Hij was gestikt in zijn eigen braaksel. Niemand weet dat de moordzuchtige zus haar oom een handje hielp door een kussen op zijn gezicht te drukken. Het zou niet bij deze moord alleen blijven.

Jarenlang kon de moordende zus ongestoord haar leven leiden. Niemand besefte dat ze een moordenares is. Maar nu is iemand haar op het spoor. Oud-politieman Holger Eliassen heeft bewijs verzameld dat overduidelijk naar de zussen leidt. Hij staat op het punt de moordenares te ontmaskeren maar er is een probleem: hij weet niet om welke zus het gaat.

In de eerste helft van het boek weet de lezer niet wie van de zussen de moordenares is. Alle drie dragen ze de zware last van een ongelukkige jeugd met zich mee. Wie van de zussen is zo getraumatiseerd dat ze een gevaar voor haar medemens is geworden? Wie van de zussen ontmoette de “slechte man” in het bos? Halverwege het boek wordt de identiteit van de moordende zus onthuld. De zus om wie het gaat voelt de hete adem van Holger Eliassen in haar nek. De angst om tegen de lamp te lopen maakt dat haar gemoedstoestand verergert. De gestoorde zus slaat opnieuw aan het moorden.

Roodkapje gaat over de gevolgen van een traumatische jeugd. De gebeurtenis in het bos nam de onschuld van het jonge meisje weg en het ontbreken van een veilig thuis zorgde ervoor dat de zus psychisch steeds instabieler werd. Unni Lindell beschrijft indringend en zonder terughoudendheid het toenemende gevoel van verwarring dat de moordende zus ervaart. Van de ene kant is deze zus een meedogenloze moordenaar, van de andere kant is ze nog altijd een klein meisje dat naar haar moeder smacht. De andere twee zussen beseffen ergens wel dat er iets niet in orde is met haar maar doen niets. Ze kunnen het simpelweg niet aan.

Roodkapje is een standalone boek dat niet bij de Cato Isaksen-reeks hoort maar ook dit boek is in de typische Unni Lindell-stijl geschreven. Roodkapje behoort tot haar beste werk.

ISBN 9789056722524 | paperback | 334 pagina's| Signatuur | midprice editie |mei 2009
Vertaald door Carla Joustra en Ingrid Hilwerda

© Annemarie, 3 maart 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://unnilindell.no

http://www.noordseliteratuur.nl/auteur/lindell

http://www.inejacet.nl/unnilindell/lindellbegin.html

Medelijden met de duivel
Violet Leroy

Een jarenlange vriendschap komt plotsklaps tot een einde wanneer de 32-jarige Sara Hirsch wordt doodgeschoten. Achter de toonbank van haar winkel aan de P.C. Hooftstraat eindigt haar leven, twee kogels vonden de weg naar haar hart. Haar goede vriendin Isabel Jansen krijgt dit slechte nieuws van inspecteur Hofman te horen. Haar beste maatje leeft niet meer. Het is een groot verlies voor Isabel en ook voor haar dochter Melissa die Sara als een tweede moeder zag.

De vriendschap van Sara en Isabel gaat terug tot hun kindertijd. Ze woonden naast elkaar in Amsterdam en hun vriendschap was vanaf het eerste moment hecht. Zo hecht dat er nooit veel ruimte is geweest voor anderen. Isabel raakte op 16-jarige leeftijd zwanger en werd door haar kille ouders pardoes het huis uitgezet. Sara en haar moeder namen Isabel op in hun huis. Nog jarenlang hebben Sara en Isabel samengewoond. De verstandhouding tussen Sara en Isabel leek op een huwelijk, al was er geen sprake van een liefdesverhouding. Deze band zorgt er nu voor dat de politie Isabel als mogelijke dader beschouwt. Vaak is een moord gepleegd door de partner en de band tussen de twee vrouwen was minstens even sterk. De politie, onder leiding van inspecteur Hofman, richt haar pijlers ook op de verloofde van Sara, Bob Goodman, die sinds de dood van Sara van de aardbodem lijkt te zijn verdwenen.

Isabel is een gesloten vrouw. Ze is geen lieve moeder voor haar dochter Melissa. Ze is zich hier zelf ook van bewust maar kan zich er niet toe zetten wat meer liefde voor Melissa te tonen of te voelen. Toen Melissa vier jaar oud was, is Isabel getrouwd met Daniel. Daniel is homofiel en kwam door geruchten hierover niet aan de bak als voetballer, Isabel zocht een vader voor Melissa. Met elkaar trouwen bleek de oplossing. Daniel woont in Londen en Isabel in Amsterdam. Ze zien elkaar regelmatig en Melissa is dol op haar vader. Isabel heeft een reden voor haar stugge houding maar kan dit niet uiten. Ze draagt een groot geheim met zich mee.

Na de dood van Sara ontdekt Isabel dat de twee families elkaar al vanaf de Tweede Wereldoorlog kennen. De vader en grootouders van Sara hebben ondergedoken gezeten bij de grootouders van Isabel. Op een gegeven moment zijn ze verraden. Door wie? Door de grootouders van Isabel? Ook is het heel toevallig dat Sara precies 50 jaar na de zelfmoord van Isabels grootouders is vermoord. Er moet een verband zijn, daar is Isabel van overtuigd. Ze begint te spitten in de geschiedenis en ontdekt steeds meer nieuwe dingen. Dingen die verborgen hadden moeten blijven. Zaken die het daglicht niet kunnen verdragen. De speurwerkzaamheden worden Isabel dan ook niet in dank afgenomen en ze brengt zichzelf in groot gevaar.

Een boek over vriendschap, de Tweede Wereldoorlog, wraak, trauma’s, verwaarlozing, misbruik, familiebanden en geheimen. Heel wat thema’s komen aan bod zonder dat het ook maar één moment teveel van het goede wordt. Sterker nog, alles sluit naadloos op elkaar aan. Om en om zijn de hoofdstukken vanuit Isabel en vanuit inspecteur Hofman geschreven. De een probeert op eigen houtje de moordenaar te vinden, de ander probeert hetzelfde beroepsmatig. Allebei zijn ze geraakt door de zaak en door elkaar. Het plot is uitstekend doordacht en ijzersterk. De personages zijn mooi neergezet. Dit boek heeft klasse.

Violet Leroy volgde tien jaar geleden haar hart en gooide haar leven om. Ze is niet langer drie uur per dag kwijt aan reizen van en naar haar werk. Ze besteedt haar tijd nu aan schrijven en aan haar kat Pasja. Medelijden met de duivel is haar tweede thriller. Haar debuut heet Tot de bodem.

ISBN 9789461090195 | Paperback | 318 pagina's | Verbum Crime| augustus 2011

© Annemarie, 1 december 2011

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Mystic River
Dennis Lehane

Een elfjarige jongen wordt een auto ingetrokken, voor het oog van twee leeftijdgenootjes. Vier dagen later komt hij terug; nooit zal hij zijn mond opendoen over wat er gebeurd is. Wel kunnen er aan de hand van de twee getuigen tekeningen gemaakt worden van de twee mannen, maar de zaak wordt nooit opgelost. Jaren later wordt een van de twee herkend als hij opgepakt wordt voor een gewapende roofoverval. Hij vertelt dat zijn maat omgekomen is bij een auto-ongeluk.

Vijfentwintig jaar later: het slachtoffertje van toen, Dave Boyle, lijkt zijn leven opgepakt te hebben, hij is gelukkig getrouwd met Celeste, met wie hij een zoontje heeft.
Jimmy Marcus, een van de jongens, is op het verkeerde pad geraakt, hij heeft in de gevangenis gezeten, maar nu lijkt ook hij gelukkig met zijn vrouw. Er zijn drie dochters, een ervan van een eerdere - overleden - echtgenote.
Als dat meisje op een gruwelijke manier vermoord wordt, begint een dramatisch verhaal waarbij de drie jongens opnieuw betrokken zijn.
Sean Devine, de andere getuige van vroeger, is nu politieman en krijgt de zaak van de moord toegeschoven.
De levens van de drie jongens die nooit meer vrienden waren na het voorval, raken elkaar nu weer.
Een van hen is de vader van het meisje, een is de politieman die het op moet lossen, is de derde nu de dader?

In een wervelende opeenvolging van gebeurtenissen waarbij de sfeer van armoedige wijken in Boston levensecht opgetekend worden, volgen we de mannen en andere betrokkenen. Tot ongeveer de helft van het boek denk je als lezer te weten wie de dader is, maar langzaam sluipt de twijfel erin. Ineens kan iedereen de dader zijn!
Het boek is verfilmd. Dat moet een spannende thriller zijn, want dat is dit boek ook.
Onverwachte verwikkelingen, sterke psychologische karakterschetsen houden je aandacht vast tot het einde.
(Er staan wat rare dingen in het boek, maar die vergeet je als je eenmaal in het verhaal zit)

ISBN 9789044308419 |paperback | 384 pagina's| House Of Books B.V| oktober  2003
Vertaald uit het Engels door Hugo Kuipers

© Marjo, 8 oktober  2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER