Tweedracht
Nicolet Steemers

Men beweert vaak dat tweelingen onafscheidelijk zijn maar wat Lucy van Alphen betreft had haar tweelingzus Danielle weg mogen blijven. Voorgoed. Een aantal jaar geleden heeft ze met Danielle gebroken. Danielle woonde samen met een verkeerde man, was verslaafd en dreef haar familie, zonder enige wroeging te voelen, naar de rand van de afgrond. Het was genoeg geweest. Gelukkig vertrok Danielle uiteindelijk naar het buitenland. Lucy en haar ouders praten nooit meer over haar. Proberen haar te vergeten. Lucy’s vriend Martin, met wie ze al drie jaar een relatie heeft, weet niet eens dat Danielle bestaat.

Danielle duikt echter weer op. Schaamteloos neemt ze haar intrek in het huis van hun ouders die op vakantie zijn. Lucy is ontzet. Volgens Danielle vinden hun ouders het geen enkel probleem maar Lucy weet haar toch het huis uit te loodsen. Binnen de kortste keren logeert Danielle bij Lucy. Wanneer hun ouders van vakantie terugkeren, zijn ze tot Lucy’s grote verbazing dolblij dat Danielle terug is. Haar vader biecht haar zelfs op dat ze altijd contact met Danielle hebben gehouden en haar zelfs stiekem in het buitenland bezocht hebben.

Moeiteloos windt Danielle iedereen om haar vingers. Lucy kijkt met lede ogen toe. Ze weet precies wat er gaat gebeuren. Zo is het altijd gegaan. Het is alsof Danielle nooit weg is geweest. Danielle krijgt wat Danielle wil, of dat nu een ander schaadt of niet. Vaak is Lucy de klos en wordt ze zonder pardon opzij geschoven om Danielle meer ruimte te kunnen geven. Dit keer is ze niet van plan toe te geven maar is dat wel zo eenvoudig? Gelukkig toont Danielle geen interesse in Lucy’s baan als lichttechnicus maar haar beginnende carrière als cabaretière én Martin trekken wel haar aandacht.

De thriller Tweedracht bestaat niet alleen uit twee zussen maar ook uit twee verhaallijnen. De eerste verhaallijn staat hierboven beschreven en vindt in het recente verleden plaats. De tweede verhaallijn speelt zich in het heden af. Lucy en Danielle worden door de politie ondervraagd. Er is een moord gepleegd en de politie vermoedt tot Lucy’s grote verbazing dat de tweeling daar meer over kan vertellen.

Het slachtoffer heet Clarice Woltering. Lucy is verbaasd. Ze vertelt de politie ietwat ongeduldig dat ze Clarice Woltering al jaren niet heeft gezien. Ze heeft zelfs nooit meer aan haar gedacht. Clarice is iemand uit het verleden. Ze werkte als psychologe bij het NMI (Nederlands Meerlingen Instituut) waar de twee zusjes in hun kindertijd regelmatig kwamen. Danielle blijkt nare herinneringen aan die tijd te hebben maar Lucy heeft dat helemaal niet. Ze hebben het instituut jarenlang met grote regelmaat bezocht maar het heeft allemaal weinig indruk op Lucy gemaakt. Stelt Danielle zich weer eens aan?

Volgens een getuige heeft het busje van Lucy op de dag van  de moord voor het huis van de psychologe gestaan. Lucy begrijpt er niks van. Ze heeft die dag samen met haar collega Harry gewerkt en haar bus stond op een parkeerplaats. Hoe kan haar bus dan bij het huis van  Clarice Woltering zijn gezien? Kan iemand haar sleutel hebben gepakt? Weet Danielle meer dan ze toegeeft? Vervelende zus of niet, Lucy houdt haar poot stijf. Ze is niet van plan om Danielle in de problemen te brengen. Familie is nog altijd familie.

Tweedracht biedt niet alleen een spannend verhaal, het is ook nog eens heel interessant om te lezen vanwege de mooi uitgediepte personages. Concurrentie tussen broers en zussen is een bekend fenomeen maar bijna niemand staat er bij stil dat ook tweelingen een concurrentiestrijd kunnen voeren. Lucy voelt zich altijd overschaduwd door Danielle. Danielle manipuleert en konkelt om haar zin te krijgen. Lucy ziet het keer op keer gebeuren en weet dat ze het onderspit zal delven. Lucy is maar een paar minuten ouder dan Danielle maar heeft het gevoel dat ze al haar hele leven over haar zusje moet moederen. En nu zijn de zusjes betrokken bij een moordonderzoek. Is Lucy bereid haar zusje ook nu in bescherming te nemen?

Met het boek Tweedracht heeft schrijfster Nicolet Steemers mijn aandacht getrokken. Het verhaal is krachtig, boeiend en goed onderbouwd en de personages zijn intrigerend. Deze sterk geschreven thriller smaakt naar meer!

ISBN 9789044534986 | paperback | 254 pagina's| Uitgeverij De Geus | juni 2015

© Annemarie, 5 juli 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Hemelstrand
John Ajvide Lindqvist

Bij het ontwaken is alles veranderd. De lucht die voor het slapengaan nog gonsde van de stemmen en de camping die bruiste van het leven, zijn anders. Het is stil. Zelfs het gezoem van koelkasten en airco-systemen is verstomd. Even lijkt er niks aan de hand, even is de stilte zelfs prettig maar dan slaat de werkelijkheid keihard en onverbiddelijk toen. Alles is weg. Nou ja, bijna alles dan.

Vier caravans, vier auto’s, 8 volwassen, 2 kinderen, een hond en een kat zijn overgebleven. De rest van de wereld is in het niets opgelost. De caravans staan eenzaam op een uitgestrekt grasveld met perfect gemaaid gras. Het gras strekt zich in alle richtingen uit. Zover het oog reikt is er gras te zien, een prachtige grasmat. Verder is er niks. De hemel heeft een egale kleur blauw. Nergens is ook maar het kleinste wolkje te zien en ook de zon heeft zich aan het zicht onttrokken.

De situatie is zo bizar dat vooral verbazing overheerst. Achter de verwondering bouwt zich echter een diepe angst op. Waarom is juist deze groep mensen overgebleven? Waar zijn de andere campingbezoekers? Waar is de rest van de wereld? Volgens het navigatiesysteem dat in een van de auto’s prijkt, bevinden ze zich nog op precies dezelfde plek als toen ze gingen slapen. Hoe kan dat? Een van de volwassen, Peter, biedt aan met zijn auto op verkenningstocht te gaan maar al snel keert hij terug. Volgens zijn TomTom is hij door een dorpje gereden en waren er bruggen en rivieren te zien. In werkelijkheid was er niets. Op een bepaald punt gaf de TomTom alleen nog maar een grote leegte aan. Peter durfde niet verder. Er is daar iets. In het niets houdt zich iets onheilspellends schuil.

De groep mensen is divers en past slecht bij elkaar. Het eerste gezin bestaat uit Peter, Isabelle en Molly Sundberg. Ex-profvoetballer Peter is een aardige man maar het beeldschone fotomodel Isabelle is onuitstaanbaar. Dochtertje Molly ziet er allerliefst uit maar er gaat iets dwingends en onvoorspelbaars van haar uit. Het tweede gezin bestaat uit Stefan, Carina en de kleine Emil. Het is zo op het oog een doodnormaal, ietwat sullig gezin. In de derde caravan huizen Donald en Majvor. Ze zijn in de zeventig en hun kinderen zijn allang volwassen. Tijdens hun lange huwelijk heeft de liefde plaatsgemaakt voor iets onbenoembaars. Ze tolereren elkaar. De vierde caravan wordt bewoond door de stevig uit de kluiten gewassen boeren Lennart en Olof. Zijn ze vrienden of vormen ze een stel? Tegen wil en dank zijn de tien mensen op elkaar aangewezen.

Is de situatie tijdelijk of onomkeerbaar? Gaan ze dood – zijn ze soms al dood - of is een uitweg? Zijn ze zelf verdwenen of is de rest van de wereld weg? Er zijn vragen genoeg maar de antwoorden blijven uit. Er wordt een tweede verkenningstocht gemaakt. Dit keer gaan alle mannen, gewapend met stokjes om hun route af te bakenen, op weg. Ze gaan allemaal een andere kant op. Wanneer ze terugkomen weigeren ze te vertellen wat ze gezien hebben. Hebben ze allemaal hetzelfde gezien? Iets heeft hun angst aangejaagd. Allemaal hebben ze het al eens eerder gezien. Toen zijn ze de dans ontsprongen…

De fantasie van auteur John Ajvide Lindqvist kent geen grenzen. Hij plaatst zijn personages in ongewone situaties en geeft hun de kans er samen het beste van te maken. Angst doet rare dingen met mensen en Lindqvist maakt daar dankbaar gebruik van. Hemelstrand ademt vanaf de eerste bladzijde iets onheilspellends uit. Er is iets heel griezeligs gaande. De mensen zijn daar met een reden, dat moet wel. Maar waarom juist zij? Waarom twee onschuldige kinderen? Lindqvist confronteert de personages met het engste dat er is: hun innerlijke demonen. Iedereen maakt in zijn of haar leven wel iets naars mee. Iedereen moet dat een plekje geven. Maar wat als het plekje waar je de herinnering veilig hebt opgeborgen, ruw opengereten wordt?

Hemelstrand is fascinerend, beklemmend en griezelig maar vooral heel meeslepend. Lindqvist heeft me met zijn verhaal overmeesterd en hij liet me pas weer gaan toen ik het boek van begin tot eind had verslonden. Het is vrij dik boek maar geloof me, je leest het in één ruk uit!

ISBN 9789056725280 | paperback | 430 pagina's| A.W. Bruna Uitgevers | juni 2015
Vertaald door Edith Sybesma

© Annemarie, 2 juli 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De levenden en de doden
Deel 7 van de reeks over Pia Kirchhoff en Oliver von Bodenstein
Nele Neuhaus

De oudere vrouw was eenzaam gestorven, haar hondje in verwarring achterlatend. Ze werd niet liefdevol door familie en vrienden omringd. Het was ook haar tijd nog niet. Een sluipschutter had besloten dat de vrouw, die haar gebruikelijke ochtendwandeling maakte, moest sterven. Een fietser zag haar in elkaar zakken nadat het dodelijke schot haar in haar hoofd trof. Haar vrolijk gekleurde muts stak schril af bij het onrecht dat haar was aangedaan.

Eigenlijk heeft hoofdinspecteur Pia Kirchhoff vakantie. Ze staat op het punt samen met haar grote liefde Christoph naar het buitenland te vertrekken. Het wordt een reis naar Ecuador en de Galapagoseilanden. De vakantie is werk gerelateerd want Christoph is ingehuurd als reisleider. Voor Pia en Christoph is het stiekem een huwelijksreis. Niemand weet nog dat ze onlangs zijn getrouwd. Het feest zal pas in de zomer gegeven worden. Nu staan eerst de kerstdagen nog voor de deur. Pia verheugt zich erop het koude Duitsland voor een warmer oord in te ruilen.

Toch is Pia degene die de dochter van de vermoorde vrouw het vreselijke nieuws moet vertellen. Haar baas Bodenstein kampt met onderbezetting en Pia heeft ruim de tijd voor het vliegtuig vertrekt. Christoph begrijpt het wel. Als directeur van een dierentuin komt hij ook vaak voor onverwachte verrassingen te staan.

Renate Rohleder, de dochter van het slachtoffer, is ontzet dat haar moeder gestorven is. Even weet ze zich nog goed te houden maar wanneer Pia haar voorzichtig vertelt dat haar moeder door iemand om het leven is gebracht, gaat de schreeuw die uit haar mond ontsnapt door merg en been. Waarom heeft iemand haar lieve moeder, die geen vlieg kwaad doet, vermoord? Waarom? Pia moet haar het antwoord schuldig blijven. Ze begrijpt het zelf ook niet.

Die nacht slaapt Pia slecht. Ze weet dat ze zich op haar vakantie moet verheugen maar de moord blijft door haar hoofd spoken. Christoph, begripvol als altijd, stelt voor dat Pia thuisblijft. De reis is immers meer werk dan een echte vakantie. Pia wil er niks van weten. Dat houdt zichzelf tenminste voor. Het tweede slachtoffer laat echter niet lang op zich wachten. Opnieuw heeft een sluipschutter een vrouw door het hoofd geschoten. De kogel drong zich door het keukenraam van het huis van het slachtoffer om zich vervolgens in haar hoofd te boren. De schutter zag niet dat de kleindochter van de vrouw ook in de keuken was. Het meisje zag het hoofd van haar oma uit elkaar spatten en verkeert in shock. Opnieuw is een lieve, zorgzame vrouw gestorven.

Pia besluit thuis te blijven. Ze kan deze zaak niet meer loslaten. Ze wil weten waarom de onbekende moordenaar juist deze twee vrouwen heeft gedood. Het zijn geen willekeurige moorden maar zorgvuldig geplande executies. Heeft de dader nog meer slachtoffers op het oog? Al snel is dat overduidelijk het geval. Er blijven doden vallen. En dan valt de eerste brief door de brievenbus. Volgens de moordenaar zijn de slachtoffers gestorven omdat niet zijzelf maar hun familieleden een misdaad hebben begaan. De familieleden in kwestie ontkennen in alle toonaarden. Zij begrijpen er niks van. Ook kennen ze de andere slachtoffers en hun families helemaal niet. Wat is het verband in deze aangrijpende reeks moorden?

De souplesse en warme betrokkenheid waarmee Nele Neuhaus schrijft, staan keer op keer garant voor een dijk van een thriller. De levenden en de doden vormt geen uitzondering. Het thema in het boek, wat ik nog maar niet verklap, is schokkend. Het gaat over iets waar ik al jaren zonder aarzelen achter sta maar na het lezen van dit boek, moest ik toch even flink slikken. Ik hoop maar dat de misstanden in dit boek niet op de werkelijkheid zijn gebaseerd. Nele Neuhaus kennende zit er echter een kern van waarheid in, wat haar verhaal nog intenser maakt.

De personages in het boek, met name Pia en Bodenstein, zijn inmiddels uitgegroeid tot goede bekenden. Hun privélevens vormen een prettig contrast met het hoofdverhaal. Alles keurig in balans. Pia heeft haar leven aardig op de rit maar Bodenstein staat op het punt zijn leven ingrijpend te veranderen. Durft hij het roer om te gooien? De levenden en de doden is, net als de andere delen in deze reeks, een absolute topthriller. Nele Neuhaus is een uitblinker.

ISBN 9789021458472 | paperback | 471 pagina's| Uitgeverij Q | juni 2015
Vertaald door Sander Hoving

© Annemarie, 1 juli 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Obsessie
Jeffery Deaver

Kinesisch expert Kathryn Dance is niet gewend fouten te maken. Ze is ervan overtuigd dat Serrano, de hovenier van drugsbaas Guzman, niet weet dat zijn opdrachtgever een crimineel is. Een informant heeft het California Bureau of Investigation op Serrano gewezen maar er is geen enkele reden om de tuinman ergens van te verdenken. Tijdens de ondervraging van Serrano heeft Kathryn de lichaamstaal van Serrano nauwkeurig bestudeerd en het is overduidelijk dat de man goudeerlijk is. Serrano gaat vrijuit.

Niet veel later blijkt dat Kathryn een grote fout heeft gemaakt. Serrano’s werk als hovenier blijkt een dekmantel voor zijn activiteiten als huurmoordenaar te zijn. Kathryn heeft een moordenaar laten lopen, een onvergeeflijke fout. Serrano blijkt een bijzonder goede leugenaar te zijn. Een natuurtalent. Kathryn wordt zonder pardon gedegradeerd naar Civiele Zaken waar het werk allesbehalve een uitdaging vormt. Ze mag beginnen met het onderzoeken van een brand in uitgaanscentrum Solitude Creek. Zijn er soms regels overtreden?

De brand in Solitude Creek blijkt helemaal geen brand te zijn geweest. De bezoekers dachten dat er brand was maar in werkelijkheid ging het om een brandend olievat buiten het pand. Er ontstond echter paniek toen de bezoekers van een concert een brandlucht roken en massaal naar de uitgang stroomden. Deze bleek geblokkeerd te zijn door een vrachtwagen van een nabijgelegen bedrijf. In het gedrang dat ontstond verloren de gasten de controle over zichzelf met als gevolg drie doden en talrijke gewonden. Iemand heeft met opzet paniek gezaaid en de vrachtwagen voor de deur geparkeerd. De dader heeft meerdere malen gedood zonder zelf ook maar iemand aan te raken. Kathryns saaie civiele zaak is ineens allesbehalve slaapwekkend geworden. Wanneer ze de camerabeelden van het gebeuren ziet, is ze geschokt.

Terwijl Kathryns voormalige collega’s met man en macht naar Serrano op zoek zijn, duikt Kathryn in haar nieuwe zaak. Als eerste wordt de bestuurder van de vrachtwagen ondervraagd. Heeft hij de vrachtwagen met opzet voor de deur geparkeerd of is hij soms vergeten het grote gevaarte op de handrem te zetten? Kathryn ontdekt dat het niet altijd veilig is om, ongewapend, voor Civiele Zaken te werken. Een woedende menigte heeft de vrachtwagenchauffeur voor het gemak alvast als schuldige aangewezen en valt hem aan. Ook Kathryn is niet langer veilig en weet samen met de chauffeur op het nippertje aan het tumult te ontsnappen. De chauffeur, die onschuldig blijkt, houdt er een gebroken kaak aan over.

Kathryn hoopt met heel haar hart dat het om een eenmalige actie gaat maar helaas is dat niet het geval. De dader houdt er kennelijk van om uitgangen af te sluiten en vervolgens paniek te zaaien. Het is moeilijk te bepalen waar de dader toe gaat slaan want er zijn tal van openbare gelegenheden die veel bezoekers kunnen herbergen. Valt er een patroon te ontdekken? Eén ding is zeker: de dader moet zwaar gestoord zijn.

Obsessie is een nieuw deel in de Kathryn Dance-reeks. Het boek kan ook als standalone gelezen worden maar als je nog nooit iets over Kathryn hebt gelezen, zal je haar in dit boek niet heel goed leren kennen. Kathryn is een weduwe met twee kinderen. Sinds een jaar heeft ze een nieuwe vriend maar ze weet nog niet of ze verder met hem wil. Er speelt ook iets tussen haar en haar collega Michael O’Neill. Kathryn beseft dat ze gevoelens voor de gescheiden Michael koestert maar het lijkt erop dat hij op het punt staat zich met zijn ex-vrouw te verzoenen.

Het verhaal in Obsessie is omvangrijk. Ik vond het verhaal over de paniekzaaier intrigerend en zelfs griezelig maar de andere verhaallijnen en politiezaken wisten me niet erg te boeien waardoor ik steeds delen vergat wat verderop in het verhaal voor verwarring zorgde. Wat mij betreft had het verhaal zich volledig rondom de paniekzaaier mogen concentreren. Ik heb nu drie boeken van Jeffery Deaver gelezen en ik ben tot de conclusie gekomen dat hij niet tot mijn favoriete schrijvers behoort. Meneer Deaver zal daar niet wakker van liggen want zijn vele thrillers vallen regelmatig in de prijzen. 

ISBN 9789022573389 | paperback | 413 pagina's| Boekerij | juni 2015
Vertaald door Jan Mellema

© Annemarie, 29 juni 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De kindmoeder
Ruth Rendell

Wanneer Grace en Andrew het grote huis van hun oma erven, aarzelen ze geen moment. Broer en zus delen het huis, dat in Londen staat, in tweeën. De linkerkant is voor Grace, de rechterkant voor Andrew. Ze zijn volmaakt tevreden.

In het nieuwe huis kan Grace ongestoord aan haar proefschrift over alleenstaande ouders werken. In haar buurt slingert een exemplaar van het boek De kindmoeder rond. Op de een of andere manier stelt Grace het lezen van het boek steeds uit. Het is al een wat ouder boek, geschreven door een bekend auteur. De kindmoeder is echter nooit uitgeven en alleen in eigen beheer gedrukt. Het verhaal begint in 1929 en gaat over een ongehuwde moeder en haar homoseksuele broer. In de tijd dat het boek geschreven is, werd de inhoud als schokkend beschouwd.

De vredige sfeer in het huis van Grace en Andrew wordt ruw verstoord door de komst van James, de nieuwe partner van Andrew. James brengt steeds meer tijd in het huis van Grace en Andrew door en al snel wonen de twee geliefden samen. Grace mag James niet zo en James is op zijn beurt duidelijk niet erg op Grace gesteld. Ze discussiëren vaak op vijandige toon over het proefschrift van Grace. Grace vertelt dat ongehuwde vrouwen vaak werden verstoten door hun familie. Ongehuwde vrouwen en homoseksuelen werden als zondig beschouwd en slecht behandeld. James vindt dat het leed van homoseksuelen niet met dat van ongehuwde moeders vergeleken kan worden. Volgens hem hebben homoseksuelen het veel zwaarder gehad. De discussies zijn zo hevig dat ze in ruzies ontaarden.

Grace moet bekennen dat James gelijk heeft wat betreft het hedendaagse leven. Tegenwoordig worden kinderen van ongehuwde vrouwen geen bastaards meer genoemd en worden alleenstaande ouders door niemand gemeden. Homoseksualiteit wordt echter nog altijd niet door iedereen geaccepteerd. Een gewelddadig incident waarbij een vriend van James en Andrew voor hun ogen wordt doodgestoken, vormt het bewijs. De man is vanwege zijn geaardheid om het leven gebracht. James stort in en verandert in een schim. Andrew en Grace doen hun uiterste best James te steunen maar de gemoederen lopen hoog op wanneer Grace een onverwachte onthulling doet. Terwijl haar leven in een chaos verandert, begint ze eindelijk aan het lezen van De kindmoeder. De lezer leest het volledige verhaal met haar mee.

De kindmoeder gaat over Maud die in het jaar 1929 zwanger raakt. Ze is nog maar vijftien jaar oud. Haar familie is woedend en wil niks meer van haar weten. Maud staat op het punt voorgoed weggestuurd te worden. Het kind zal ze ter adoptie af moeten staan.

Er komt hulp uit onverwachte hoek. Mauds broer John biedt aan zijn zusje onder zijn hoede te nemen. Hij verhuist met haar naar het landelijk gelegen Devon waar hij een huisje huurt. Maud krijgt een trouwring en iedereen in hun nieuwe woonplaats denkt dat ze een pas getrouwd stel zijn. Op deze manier zal Maud met haar kind in haar nieuwe omgeving een zo gewoon mogelijk leven kunnen leiden.

Niemand weet dat John zijn goede daad deels uit eigenbelang verricht. John is homoseksueel en schaamt zich voor zijn geaardheid. Hij is tot over zijn oren verliefd op Bertie en deelt regelmatig het bed met hem. Hij vindt dat hij zondigt. Homoseksualiteit is verboden. Je kunt ervoor in de gevangenis belanden. John hoopt dat het samenwonen met zijn zusje de buitenwereld tevreden stemt. Een getrouwde man wordt immers niet door vrijgezelle vrouwen lastiggevallen en in Devon hoopt hij aan zijn liefde voor Bertie te kunnen ontsnappen. John en Maud doen zichzelf geweld aan om een voor de buitenwereld zo normaal mogelijk leven te kunnen leiden. De twee jonge mensen ontzeggen zichzelf en elkaar elke kans op een liefdevol leven. Voor de buitenwereld zijn ze een gelukkig getrouwd stel, in werkelijkheid zijn ze een eenzame broer en zus.

In De kindmoeder schetst de onlangs overleden Ruth Rendell twee soortgelijke situaties die zich in twee heel verschillende tijden afspelen. Tijdens het lezen van de verhalen besefte ik me dat er sinds 1929 heel wat is veranderd. Ongehuwde moeders hebben het tegenwoordig minder zwaar dan vroeger en ook wat betreft acceptatie van homoseksualiteit is er vooruitgang geboekt. Toch is er nog een lange weg te gaan. Een alleenstaande moeder wordt tegenwoordig nauwelijks meer met de nek aangekeken maar homo’s worden, ook in de Westerse landen, nog veel te vaak slachtoffer van geweld. Soms sleept het verhaal zich wat voort maar daardoor krijgt de lezer wel de tijd om alles goed op zich in te laten werken. De twee verhalen in het zonder terughoudendheid geschreven De kindmoeder zetten aan het denken.

ISBN 9789400503878| paperback | 285 pagina's| A.W. Bruna Uitgevers | mei 2015
Vertaald door Valerie Janssen

© Annemarie, 29 juni 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De jacht
Deel 5 van de Meave Kerrigan-reeks
Jane Casey

Met 'De jacht' heeft Jane Casey haar vijfde thriller geschreven met politieagente Maeve Kerrigan als protagonist. Het verhaal begint prettig genoeg met een bruiloft waar zowel Maeve als haar directe chef Josh Derwent aanwezig zijn. Ze hebben dienst en wanneer een politieman wordt vermoord worden ze teruggeroepen naar Londen. De samenwerking tussen is, ondanks zijn botheid en onverminderde vrouwonvriendelijkheid, soms ongemakkelijk maar goed. Ze vormen een hecht team maar zijn ze goed genoeg op elkaar ingespeeld om de moord op een collega op te lossen?

De vermoorde agent is onder compromitterende omstandigheden met een precisieschot in een park doodgeschoten. Hier is blijkbaar een professional aan het werk geweest. Zijn vrouw is eerder boos dan verdrietig dat hij dood is omdat ze nu alleen voor de opvoeding van haar gehandicapte zoon staat.
Maeve heeft nog meer zorgen om zich druk over te maken. Ze worstelt met haar loyaliteit naar chef Godley die niet helemaal zuiver op de graat is. En hoewel ze al een tijdje niets van hem heeft gehoord, is ze nog steeds bang dat ze weer wordt opgespoord door de man die haar al langere tijd stalkt.

Ingrediënten genoeg voor een intrigerend verhaal. Casey heeft geen flitsende politieroman met gemakkelijke oplossingen geschreven. Het is een struikeltocht voor Kerrigan en Derwent waarbij het lang onduidelijk blijft in welke hoek ze de dader moeten zoeken. De lezer raakt bijna net zo gefrustreerd als de hoofdpersonen terwijl ze moeizaam ploeteren, tegenwerking ondervinden en kleine stapjes zetten op weg naar de moordenaar, die nog meer moorden pleegt op politiemensen.

De jacht is een goed opgebouwde thriller met veel aandacht voor onderliggende verhoudingen, met name tussen de soms wat nerveuze, op het angstige af overkomende Maeve Kerrigan en de (te) krachtige Josh Derwent. Je houdt van hem of je haat hem, maar het is nooit saai op de momenten dat hij in het boek optreedt. Daar tegenover staat Maeve Kerrigan, naar wie de serie is vernoemd. Maar voor iemand die als dé hoofdpersoon wordt aangemerkt speelt ze af en toe een te ondergeschikte rol.

De personages zijn verder wel interessant en levensecht neergezet. Er is geen sprake van superhelden maar van goed uitgewerkte en tot de verbeelding sprekende karakters. Het verhaal is niet nagelbijtend spannend en er zit ook niet veel vaart in; het moet het meer hebben van de onderlinge verhoudingen en de morele dilemma's waar Maeve mee worstelt. De balans daarin is op het randje. Iets minder gepieker van Maeve en iets meer vaart in de oplossing van de moorden zou het boek ten goede zijn gekomen. Toch scoort het een ruime voldoende vanwege de vlotte schrijfstijl en de goed opgebouwde plot. En tot slot krijgt de lezer nog een fraaie cliffhanger voorgeschoteld die doet uitkijken naar een volgend boek. Maar dan hopelijk met een stabielere Maeve Kerrigan zodat ze echt kan uitgroeien tot de dragende hoofdpersoon.

ISBN 9789026329913 | paperback | 383 pagina's| Ambo|Anthos | mei 2015
Vertaald door Maartje van de Loo

© Joanazinha, 27 juni 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Een schim in de nacht
De Waal & Baantjer

Rechercheur Peter van Opperdoes geniet van een lange, lichte zomerdag. Na het eten van een goed gelukte, zelfgemaakte pasta maakt hij een ommetje. Al snel strijkt hij bij café Papeneiland neer waar Carlo hem van een lekkere kop koffie voorziet en er ongevraagd een warme punt appeltaart bij serveert. Van Opperdoes stribbelt alleen voor de vorm tegen. Op het moment dat de eerste hap appeltaart in de mond van Van Opperdoes verdwijnt, wordt de rust door vuurwerk verstoord. Van Opperdoes beseft echter meteen dat de knalgeluiden in werkelijkheid pistoolschoten zijn.

Met zijn mond nog vol appeltaart spoedt Van Opperdoes zich in de richting van de schoten. Vlak bij de ingang van de Noorderkerk, op de Noordermarkt, ligt iemand op de grond. Het slachtoffer, een man, is nog bij kennis maar maakt het niet goed. Zodra de ambulance is gebeld vraagt Van Opperdoes aan de man wie op hem heeft geschoten. De man kan nauwelijks praten van de pijn maar weet, voor hij zijn ogen definitief sluit, uit te brengen dat hij zelf de dader is. “Ik was het zelf”, zegt de man.

De woorden van de man blijven door het hoofd van Van Opperdoes spoken. Hoe kan de man zichzelf doodgeschoten hebben? Het moordwapen is gevonden, het lag 40 meter verderop. Daar kan het niet beland zijn als de man zichzelf daadwerkelijk heeft doodgeschoten. Waarom deed het slachtoffer de opmerkelijke uitspraak? Een onverwachte bezoeker zaait nog meer verwarring. Of licht hij juist een tipje van de sluier op? Van Opperdoes en zijn politiepartner Jacob staren vol verbazing naar de man die zojuist het politiebureau is binnengewandeld. Is het slachtoffer soms weer tot leven gekomen?

De bezoeker stelt zich voor als James Holten. Hij maakt zich zorgen om zijn broer Freddy. Zijn tweelingbroer. Freddy is afgelopen nacht niet thuisgekomen en James zag overal politie. Hij wil weten of er soms iets gebeurd is. Van Opperdoes en Jacob wachten nog op de uitslag van het DNA-onderzoek maar twijfelen niet langer aan de identiteit van het slachtoffer. Ze vertellen James dat zijn broer vermoord is. James reageert ietwat vreemd. Is hij wel ontdaan door de dood van zijn broer? Is zijn reactie verdacht of is hij gewoon iemand die zijn emoties moeilijk toont? En dan spookt de uitspraak van Freddy weer door het hoofd van Van Opperdoes. Bedoelde het slachtoffer soms dat hij naar zijn eigen spiegelbeeld keek toen hij neergeschoten werd?

James gedraagt zich verdacht. Hij beweert dat hij en Freddy een goede band met elkaar hadden maar Freddy’s vriendin vertelt aan Van Opperdoes en Jacob dat de twee broers ruzie om een erfenis hadden. Er was een grote geldsom verdwenen en de broers verdachten elkaar. Is geld het motief voor de moord op Freddy? Heeft James zijn eigen tweelingbroer vermoord?

Freddy was een handelaar. Samen met zijn maatje Henkie, een simpele ziel, verkocht hij spulletjes op het Waterlooplein. Is Freddy soms in het criminele circuit verzeild geraakt? Is hij als kruimeldiefje met de grote jongens in zee gegaan of is het toch James die achter de tralies thuishoort? Van Opperdoes twijfelt. Er klopt iets niet. Zijn gevoel en jarenlange ervaring vertellen hem dat er meer aan de hand is. Maar wat? Wat ziet Van Opperdoes over het hoofd?

Wat de boeken over Van Opperdoes en Jacob zo aantrekkelijk maakt, is dat de verhalen altijd een verrassende maar geloofwaardige ontknoping kennen. De verhalen zijn luchtig van toon maar absoluut niet voorspelbaar. Ook met Een schim in de nacht weet Simon de Waal de lezer van begin tot eind te boeien.

Van Opperdoes is een schat van een man. Door zijn jarenlange ervaring als politieman laat hij zich niet snel intimideren of voor de gek houden maar ondanks alles wat hij heeft meegemaakt, blijft hij de verdachten die op zijn pad komen met respect behandelen. Hij beseft dat mensen door emoties overmand kunnen raken en dat mensen die fouten maken niet per definitie uitschot zijn. In de ogen van Van Opperdoes is iedereen gelijk en dat maakt de boeken in deze reeks zo hartverwarmend. Ook in Een schim in de nacht gaan een goed politieverhaal en compassie hand in hand.

ISBN 9789048827633 | paperback | 172 pagina's| Lebowski | mei 2015

© Annemarie, 26 juni 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Stille grond
Hilde Vandermeeren

“Wat viel er in godsnaam te lachen, had Eve zich afgevraagd, in een wereld waarin je ene zus verdwenen was en je andere zus vervaagd was tot een schim.”

De uit Glasgow afkomstige Eve Thompson was nog maar drie jaar oud toen aan haar onbezorgde jeugd abrupt een eind kwam. In 1983 verdween haar drie jaar oudere zus Rosie midden in de nacht uit haar gloednieuwe stapelbed. Ruby, de tweelingzus van Rosie, bleef achter en woont inmiddels al jaren in een psychiatrische instelling waar ze haar dagen zwijgend doorbrengt. Naast Ruby staat steevast een lege stoel waarin niemand plaats mag nemen. Ruby kan het leven zonder haar zus Rosie niet aan.

Het is al dertig jaar geleden dat Rosie verdween. De moeder van de drie meisjes is inmiddels overleden en vader Edward Thompson heeft de hoop op een veilige terugkeer van Rosie opgegeven. Rosie is dood, dat kan niet anders. Eve ergert zich soms aan haar vader. Ze vindt dat hij Ruby niet genoeg bezoekt. Edward houdt van Ruby maar hij kan niet aanzien dat ze zo lijdt. Dan vervult een onverwacht bericht, afkomstig van The Isle of Skye, Eve met nieuwe hoop. Zal er eindelijk een einde aan de lange jaren vol onzekerheid komen?

De eenentachtigjarige Donald Cunningham woont al jaren op The Isle of Skye. Onlangs haalde hij het nieuws omdat de kapel waarin al jaren een biechtboek ligt, wordt dichtgemetseld omdat de burgemeester vindt dat het hangjongeren aantrekt. Het biechtboek was een idee van Donald. De laagdrempelige manier om te biechten trok mensen van heinde en ver naar de kapel. Volledig anoniem vertrouwden ze hun geheimen aan het papier toe waarna ze opgelucht hun weg vervolgden. Op de dag dat Donald het dikke boek definitief uit de kapel verwijdert, valt zijn oog op een nieuw bericht.

“HET SPIJT ME WAT ER GEBEURD IS MET ROSIE THOMPSON. MOGE GOD ME VERGEVEN.”

Niet veel later worden Eve en haar vader door de politie op de hoogte gebracht. Edward reageert lauw maar Eve is dolblij met het nieuws. Ze is klaar om zich volledig op een hernieuwd onderzoek te storten maar al snel komt ze tot de conclusie dat de politie de nieuwe ontwikkeling niet serieus genoeg neemt. Ze besluit zelf naar The Isle of Skye te reizen om bij de inwoners naar informatie te vissen. Heel langzaam gaat het balletje rollen.

Kyle Crawford, leider van de sekte Orde van het Licht, is niet blij met de onthulling in het biechtboek. Hij hoopt dat niemand de biecht aan De Boerderij zal koppelen, de plek waar hij heer en meester is en over de levens van zijn volgelingen beslist. Kyle is een sekteleider van het ergste soort maar dat vindt hij zelf uiteraard niet. Hij houdt zijn volgelingen stevig onder de duim. Op het moment houdt hij vooral Carol Jones goed in de gaten. Hij heeft het idee dat haar hoofd met twijfels gevuld is.

Carol Jones twijfelt inderdaad. Ze groeide op De Boerderij op maar nu woont ze met haar man Fergus en haar dochter Zoë in een huurhuis. Kyle heeft Fergus voor haar uitgekozen en gelukkig is hij een goede man. Toch vindt ze het moeilijk dat ze niet alles over haar echtgenoot weet en Zoë vindt het naar dat ze niet met de buurkinderen mag spelen. Eigenlijk mogen Carol en Zoë helemaal niks. Hun gerieflijke huis is niets meer dan een kooi. Contact met de buitenwereld is er niet. Kranten, televisie en internet zijn verboden. Kyle bepaalt zelfs wat ze eten en drinken. Carol heeft altijd trouw gedaan wat van haar verwacht werd maar de laatste tijd voelt ze een gevoel van onrust in haar binnenste borrelen. Terwijl Carol twijfelt en Kyle zich zorgen maakt, komt Eve bij toeval op het spoor van De Boerderij. Na dertig jaar onzekerheid, na dertig jaar gemis en verdriet, is ze niet van plan haar onderzoek te staken.

Stille grond is alweer de derde thriller van de Vlaamse Hilde Vandermeeren die ook een tweelingzus heeft. Na haar verpletterende debuut Als alles duister wordt, viel haar tweede boek De toeschouwers ietsje tegen. Met Stille grond bewijst Hilde Vandermeeren echter opnieuw dat ze het kan! Ik heb genoten van dit boek. Het verhaal wordt voornamelijk vanuit Eve en Carol verteld. Het is vanaf het begin af aan duidelijk dat de verdwijning van Rosie en de sekte iets met elkaar te maken hebben. Is Carol soms Rosie? De ervaren thrillerlezer heeft de clou op een gegeven moment wel door maar dat doet niets af aan de spanning. Voor een boek van Hilde Vandermeeren mag je me midden in de nacht wakker maken!

ISBN 9789021458632 | paperback | 286 pagina's| Uitgeverij Q | mei 2015

© Annemarie, 25 juni 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

 Kluis 21
Rosslund en Helström

Tegen de achtergrond van vrouwenhandel en prostitutie vertelt het boek het verhaal van politieman Ewert Grens, middelbaar, praktisch zonder vrienden en met een uitzichtloze liefde voor Anni.
25 jaar geleden raakte Anni, samen met Grens en Bengt Nordwall, betrokken bij een auto-ongeluk, veroorzaakt door een crimineel genaamd Jochum Lang. Haar hersenen raakten hierbij onherstelbaar beschadigd en sindsdien vegeteert ze in een verzorgingstehuis waar Grens haar elke maandag bezoekt. Hij koestert een niet aflatende haat tegen Lang, die nu vrijkomt uit de gevangenis en direct weer bij een smerig zaakje wordt betrokken. Hierbij vindt in het plaatselijke ziekenhuis een junkie de dood.
In dat zelfde ziekenhuis wordt Lydia Grajauskas verpleegd. Zij komt uit Litouwen en is door vrouwenhandelaars met de smoes van goed werk en goed loon naar Stockholm gelokt. Vanaf het moment dat zij voet heeft gezet op Zweedse bodem, nu 3 jaar geleden, wordt zij samen met een mede slachtoffer (Alena Sljusareva) vastgehouden in een flat en moet zij 12 maal per dag een man ‘ontvangen’. Op een gegeven moment denkt ze eisen te kunnen stellen en wordt door haar pooier ongenadig in elkaar geslagen met o.a. een zweep. Wanneer de politie op het rumoer afgaat en ontdekt wat er gaande is, wordt de pooier het land uitgezet (hij heeft diplomatieke onschendbaarheid), wordt Lydia naar het ziekenhuis gebracht en ontsnapt haar mede-slachtoffer.

Van daaruit neemt het boek een razende vlucht en volgen de gebeurtenissen elkaar heel snel op. De 2 zaken (Lang en Grajauskas) lopen parallel aan elkaar door het boek heen. In beide zaken verzwijgt Grens iets, wat verstrekkende gevolgen voor de betrokkenen heeft.
Wat is de reden voor Lydia om in het ziekenhuis een aantal mensen te gijzelen, wat eindigt in de dood van Bengt Nordwall en haarzelf? Wat is de rol van Alena? Waarom vernietigt Ewert Grens een videoband met bewijsmateriaal? En wat is de rol van de vrouw met de capuchon? Langzaam maar zeker wordt de rol van de diverse hoofdrolspelers helder. Wanneer het antwoord op de laatste vraag is geleverd, is het boek uit en staat het kippenvel op mijn armen.

Paperback | De Geus Spanning  ISBN13: 9789044507669

© Joanazinha, januari 2008

Reageren? Klik hier!

Kluis 21
Rosslund en Helström

Dat er al tijden lang jonge meisjes gedwongen worden tot prostitutie is natuurlijk al lang bekend. In dit boek gaat het over meisjes uit Litouwen, aan wie een beter leven voorgespiegeld wordt, en die hoopvol, denkend dat hun leven nu eindelijk beter zal worden, meegaan met de lokkers.
In dit boek wordt dat thema aangegrepen voor een misdaadroman, waarin Ewert Gren een politieman met problemen is. Zijn vriendin is door toedoen van een junk onherstelbaar gehandicapt geraakt, en Ewert jaagt nog steeds op deze junk.
Als het verhaal begint, komt hij vrij uit de gevangenis, dus Ewert is zeer alert.
De hoertjes zijn Lydia en Alena, die opgesloten worden in een flat, en onder bedreiging aan de wensen van hun klanten moeten voldoen. Lydia treft ondanks de uitzichtloosheid maatregelen die hen kunnen helpen als ze ooit uit dit bestaan weg komen: ze legt spullen, afgetroggeld van haar klanten, zonder dat haar pooier het weet, in een kluisje (Kluis 21) geld, kleren en... explosieven.
Beide verhaallijnen komen tot een climax in een ziekenhuis. Daar vertel ik verder niets over.

Op de achterflap staat dat de schrijvers laten zien hoe ver goede mensen kunnen gaan in hun goede bedoelingen. Ik twijfel aan die goede bedoelingen, het is meer zo dat ze het onderzoek manipuleren voor hun eigen voordeel. Integriteit is ver te zoeken. En wie zijn er in dit geval de dupe? Die jonge meisjes dus.
De auteurs zeggen in hun nawoord dat ze zich schamen voor het feit dat mannen vrouwen als een product kunnen zien. Die schaamte komt ook terug in het verhaal en is volgens mij een neventhema. Het is een boek dat leest als een trein. Het wordt na een wat langzame start steeds spannender.
Aardig wel, maar het smaakt niet naar meer.

Paperback | De Geus Spanning ISBN10: 9044507664 | ISBN13: 9789044507669

© Marjo, januari 2008

Reageren? Klik hier!