De slaap en de dood
A.J. Kazinski

Voor het eerst in zijn carrière slaagt politieonderhandelaar Niels Bentzon er niet in een zelfmoord te voorkomen. Voor zijn ogen springt de spiernaakte vrouw, die hij probeert te overreden niet te springen, van de brug af. Het raakt Niels meer dan hij had verwacht. Zijn collega’s spreken haast laatdunkend over het slachtoffer. Ze was vast een junkie met waanbeelden. Niels is het daar niet mee eens. Hij heeft het vermoeden dat de vrouw uit angst is gesprongen. Angst voor iemand die tussen het toegestroomde publiek naar haar stond te kijken. De angst voor deze persoon was groter dan de angst voor de dood. Niels denkt dat de dood voor de vrouw als een bevrijding is gekomen. Dat het alternatief erger was.

De dood van de vrouw laat Niels niet los. De laatste woorden die hij tegen de vrouw zei echoën door zijn hoofd: “Als jij springt, spring ik je achterna.” Meende hij het? Toen de vrouw sprong probeerde hij haar te grijpen. Bijna viel hij zelf ook. Even balanceerde Niels op het randje van de brug. Op het randje van de dood. Sterke armen grepen hem en trokken hem naar boven. Was het beter geweest als hij ook was gevallen?

Niels schrikt van zijn eigen gedachtes. Hij zou gelukkig moeten zijn. Gelukkig met zijn kersverse vrouw Hannah. Hannah Lund is een astrofysicus. Hun relatie begon hemels maar nu raken ze steeds verder van elkaar verwijderd. Piekert Hannah ergens over? Niels is gespecialiseerd in het waarnemen van menselijke emoties. Het lijkt wel of Hannah zwanger is maar dat kan niet, Niels kan immers geen kinderen krijgen. Waarom delen ze hun gevoelens niet meer met elkaar? Ook Niels houdt zijn mond. Wanneer duidelijk wordt dat het slachtoffer geen junkie maar een beroemde balletdanseres was, stort hij zich vol overgave op de zaak. Zijn relatie met Hannah koerst in volle vaart op een onherstelbare breuk af.

Hannah piekert inderdaad. Ze is midden veertig en ze is inderdaad zwanger. Hannah wil het kind niet. Of misschien toch wel? Ze komt er maar niet uit. Hannah heeft een zoon gehad. Een fantastische zoon maar ook een zoon die ziek was. Een zoon voor wie het leven te zwaar was. Hij was nog geen  vijftien jaar oud toen hij zelfmoord pleegde. Wat als dit kind ook ziek is? Hoe groot is de kans daarop? Wat als Hannah opnieuw faalt als moeder? Zo voelt het nu eenmaal voor haar. Hannah piekert en Hannah twijfelt. Het ene moment kiest ze zonder aarzelen voor een abortus, het volgende moment slaat de twijfel weer toe. Terwijl Niels als een spook door hun huis waart, voelt ook Hannah hoe er een verwijdering ontstaat. Twee mensen die hun gevoelens niet langer met elkaar delen.

Vreemd genoeg wordt tijdens de autopsie ontdekt dat de ballerina, die Dicte heette, kort voor haar dood gereanimeerd is. Niels weet zeker dat de hulpverleners die ter plekke waren dat niet hebben gedaan. Dicte was na haar sprong niet meer te redden, haar schedel was verbrijzeld. De hulpverleners hebben haar niet meer gereanimeerd. Ook wordt ontdekt dat Dicte kort voor haar dood verdronken is. Ze is dus verdronken, gereanimeerd en daarna van een brug gesprongen. Niels besluit zijn onderzoek bij het ballettheater te beginnen en hij beseft al snel dat hij op het juiste spoor zit. Een van de twee verplichte AED-apparaten ontbreekt. Niels krijgt het vermoeden dat iemand Dicte heeft gedood om haar vervolgens weer tot leven te wekken. Waarom zou iemand zoiets doen? Terwijl Hannah blijft twijfelen, wordt Niels door zijn eigen verbetenheid opgeslokt.

Achter de naam A.J. Kazinski gaan de Deense auteurs Anders Rønnow Klarlund en Jacob Weinreich schuil. Ik lees graag boeken van schrijversduo’s omdat ze het beste in elkaar naar boven lijken te halen. Dat is ook bij dit boek het geval. De slaap en de dood telt bijna 550 pagina’s. Je zou denken dat ik er wel even zoet mee was maar niets is minder waar. Het boek is zo spannend dat ik het in een mum van tijd uit had. Het verhaal is beklemmend en fascinerend tegelijk en het onderwerp is ongewoon waardoor het erg intrigeert. Speelde Dicte zelf spelletjes met de dood of was ze een onschuldig en onwetend slachtoffer? En wat heeft een ernstig getraumatiseerd kind met het gebeuren te maken?

Klarlund en Weinreich geven precies genoeg prijs om een prettige verwarring en nieuwsgierigheid bij de lezer op te wekken. Door de intensiteit van de gebeurtenissen en de heftige gevoelens van de personages, liet het verhaal me vervolgens niet meer los. De slaap en de dood is in alle opzichten een uitmuntende thriller. 

ISBN 9789044528299 | paperback | 542 pagina's| Uitgeverij De Geus | mei 2015
Vertaald door Femke Blekkingh-Muller

© Annemarie, 24 juni 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://www.corinehartman.nl 
http://www.tomasross.nl

Doodskopvlinder
Ross & Hartman

Carrie Montevagio is het vluchten zat. Ze mist het zonnige Sicilië waar ze samen met haar beste vriendin onbezorgd opgroeide. Ze waren geen doorsnee meisjes. Hun vaders waren beruchte maffiabazen en de twee tieners verdienden een zakcentje met het smokkelen van drugs. Ze waren nergens bang voor maar daar kwam verandering in toen alles volledig uit de hand liep. Tegenwoordig denkt Carries vriendin dat haar vader door Carries vader is vermoord en koestert ze diepe wraakgevoelens jegens de vrouw die eens haar dierbaarste vriendin was. Bovendien heeft ze een relatie met een levensgevaarlijke maffioso die jacht op Carrie maakt. Carrie zelf houdt zich ergens in Zeeland schuil. Zal ze zich de rest van haar leven schuil moeten houden? Zal ze altijd en overal angstig over haar schouder moeten kijken?

In Schotland buigt Sir Charles Spencer Cavendish, hoofd van de veiligheidsdienst van de NAVO, zich ondertussen over de verdwijning van diplomaat Jan-Willem de Brauw. Voor hij van de aardbodem verdween reisde hij regelmatig naar Sicilie waar hij steevast in het gezelschap van advocate Gina Fioretti verkeerde. Het was overduidelijk dat de echtgenote van de Brauw niets van deze “vriendschap” afwist. De Brauw was tot over zijn oren verliefd op de Siciliaanse schone. Charles vindt het echter wel heel toevallig dat Gina ook het liefje van maffiabaas Silvio Carlentini is. Is De Brauw erin geluisd? Probeert de maffia hem nu belangrijke informatie te ontfutselen?

Paolo Vizzini was lang geleden een strijdmakker van Charles. Tegenwoordig is hij priester en weet vrijwel niemand iets over zijn gewelddadige verleden. Paolo vertrouwt zijn goede vriend Charles toe dat hij Gina wel kent van de tijd dat hij priester in haar woonplaats was. Hij weet ook dat Gina’s eens een hartsvriendin had, een vrouw die hij eveneens goed kent. Ze heet Carrie Montevagio en ze houdt zich tegenwoordig in Nederland schuil. Charles beseft dat Carrie bijzonder waardevol voor zijn onderzoek kan zijn. Misschien kan ze zelfs haar voormalige vriendin Gina benaderen. Paolo begrijpt op zijn beurt dat Charles de jonge vrouw een uitweg kan bieden. Hij regelt een ontmoeting.

Ook al is het een ongebruikelijke werkwijze, Carrie wordt aan het team toegevoegd. Haar kersverse partner Adam Kaplan is niet bij met dit besluit. Hij snapt niet wat ze met een groentje als Carrie moeten en bovendien wil hij helemaal geen nieuwe partner. Vera, zijn voormalige partner, is voor zijn ogen een gruwelijke dood gestorven. Ze was niet alleen zijn partner, ze was ook zijn geliefde. En hij, Adam Kaplan, heeft haar niet kunnen redden. Adam is nog lang niet over de dood van Vera heen en denkt regelmatig terug aan de vreselijke gebeurtenissen die tot haar dood hebben geleid. Toch zal hij nu met Carrie samen moeten werken. De diplomaat moet immers gevonden worden.

Wat volgt is een meeslepende thriller waarin een nieuwe Koude Oorlog dreigt uit te breken en de maffia doortrapter dan ooit is. De verdwijning van diplomaat Jan-Willem de Brauw is onderdeel van een groter geheel. Wie spant samen met wie? Zit Gina wel op een hernieuwde vriendschap met Carrie te wachten? Binnen de kortste keren breekt de hel los. Adam en Carrie vormen een twijfelachtig team. Ze zijn niet op elkaar ingespeeld. Toch moeten ze samenwerken, er moet een ramp afgewend worden.

Ik was behoorlijk nieuwsgierig naar dit boek. Twee begenadigd thrillerschrijvers die de handen ineen slaan: dat moet wel tot iets bijzonders leiden. En bijzonder is dit boek zeker. Het verhaal leest als een trein en biedt een goed uitgekiende spanning die door de actualiteit van het verhaal torenhoog oploopt. De meesten van ons weten immers wel dat we slechts een fractie van het grote geheel meekrijgen en dat nieuwsberichten niet altijd kloppen. Het scenario dat in Doodskopvlinder geschetst wordt, komt griezelig echt over. Worden wij burgers in het ongeluk gestort terwijl wij nietsvermoedend naar ons werk fietsen, een ijsje eten of boodschappen doen? Wat speelt zich eigenlijk in de schaduw van onze samenleving af?

Met Doodskopvlinder is een nieuw schrijversduo geboren. De hoofdpersonages in dit boek lenen zich uitstekend voor een vervolg. Misschien was de samenwerking als eenmalig schrijfavontuur bedoeld maar Corine Hartman en Tomas Ross zitten wat mij betreft voorlopig nog wel even aan elkaar vast. Wie samen een thriller van dit niveau schrijft, is het aan de lezers verplicht om meer van dit moois af te leveren!

 ISBN 9789023490890 | paperback | 350 pagina's| Cargo | mei 2015

© Annemarie, 23 juni 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De jacht
Deel 5 van de Meave Kerrigan-reeks
Jane Casey

De gladde tv-presentator Hugh en zijn jonge fan Megan hoorden de schoten in het stille gebied weerklinken. Voor de schoten de stilte doorboorden, verveelde Megan zich enorm. Het uitje met de beroemde tv-persoonlijkheid was op een teleurstelling uitgelopen. Dassen spotten zag er in het programma van Hugh interessant uit, in werkelijkheid was het dodelijk saai. Tot overmaat van ramp bleek het karakter van Hugh bijzonder goed bij de nachtelijke activiteit te passen. Nadat het geluid van de schoten was weggestorven en een auto met gedoofde lichten passeerde, ontpopte Megan zich tot de dapperste van de twee. Het was Megan die uiteindelijk op het lijk in de auto stuitte.

Toen het slachtoffer zijn laatste adem uitblies, genoot rechercheur Maeve Kerrigan samen met haar vriend Rob en haar collega’s van een gezellig bruiloftsfeest. Het bruidspaar straalde, de sfeer was gezellig en niets stond een feestelijke avond in de weg. Bijna niets dan want Maeve had oproepdienst. Moordenaars houden geen rekening met bruiloften en Maeve moest haar collega Josh Derwent het slechte nieuws vertellen toen hij zich net met een bruidsmeisje voor een “onderonsje” in zijn auto had teruggetrokken. De autorit naar de plaats delict verliep dan ook niet erg gezellig.

Op de plaats delict aangekomen blijkt het slachtoffer politieman Terence Hammond te zijn. Hij moet na afloop van zijn dienst naar de afgelegen plek zijn gegaan. Waarom zit hij aan de passagierskant van zijn eigen auto en waarom is zijn auto afgesloten? Heeft de moordenaar dat gedaan? Het is Maeve die als eerste beseft wat er is gebeurd. Terence Hammond was niet alleen. Toen de schutter op hem vuurde zat er iemand over zijn schoot heen gebogen. Terence was aan de passagierskant gaan zitten omdat het stuur anders in de weg zou hebben gezeten. Terence Hammond ging het op moment van zijn dood vreemd. De heer of dame in kwestie moet hebben geweten wat er zou gaan gebeuren want de auto stond precies goed geparkeerd om de verdekt opgestelde schutter een dodelijk schot te laten lossen. Terence Hammond is met voorbedachte rade vermoord.

Maeve en Derwent hebben hun handen vol aan het moordonderzoek. De vrouw en dochter van Terence Hammond reageren vrij koel op het akelige bericht. De zoon van Terence reageert helemaal niet, hij heeft een aantal jaar geleden hersenletsel opgelopen na een ernstig auto-ongeluk. Het gezin Hammond komt niet erg gelukkig over maar dat hoeft natuurlijk niet te betekenen dat ze bij de moord betrokken zijn. Maeve en Derwent sluiten echter niets uit. Dan wordt het politiekorps opgeschrikt door een vreselijke gebeurtenis. Een aantal politiemannen zijn in de val gelokt en zonder pardon afgeknald. Er waart een politiemoordenaar door Londen rond.

Het moordonderzoek verandert in een race tegen de klok. Wie heeft het op politiemensen voorzien? Gaat het om een losgeslagen gek of is er een groep moordenaars actief? En waarom ziet politiechef Godley er steeds slechter uit? Maeve ontdekt dat hij in de problemen zit. Tegen wil en dank komt Maeve achter gevoelige informatie die levens kan ruïneren. Wat moet ze doen? Dan slaat het noodlot ook in haar privéleven toe.

De jacht is het vijfde deel van de Maeve Kerrigan-reeks maar is ook prima los te lezen. Het verhaal lijkt in het begin wat rommelig maar het is een door de schrijfster bewust gecreëerde en georganiseerde chaos. Niemand leidt nu eenmaal een strak georganiseerd leven en dat geldt ook voor Maeve en haar collega’s. Al snel ontstaat er een prettige evenwicht tussen het dagelijks leven en het moordonderzoek waarna het verhaal steeds meeslepender wordt. Ik ging binnen de kortste keren helemaal in het verhaal op.

De uit Dublin afkomstige auteur Jane Casey schiet in de roos met haar personage Maeve Kerrigan. Maeve is stoer en ambitieus maar geen heldin. Ze heeft net als iedereen te maken met privéproblemen en twijfels. Haar barse, ongevoelige collega Derwent vormt een mooie tegenhanger. Welk verleden houdt hij zo angstvallig voor zijn omgeving verborgen. Heeft het te maken met zijn tijd in het leger? De jacht zit van begin tot eind uitstekend in elkaar en smaakt naar meer.

ISBN 9789026329913 | paperback | 383 pagina's| Ambo|Anthos | mei 2015
Vertaald door Maartje van de Loo

© Annemarie, 21 juni 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://www.karenrosebooks.com

Uitschot
Peter Robinson

In dit nieuwe boek van Peter  Robinson met inspecteur Alan Banks in de hoofdrol lopen, nog meer dan in de vorige boeken, werk- en privéleven van Banks naadloos in elkaar over omdat het slachtoffer nu zijn dochter Tracy is.

Het begint allemaal vrij rustig. Banks is na zijn laatste opdracht op vakantie in Amerika, waar hij geniet van de rust en de omgeving. Op zijn werk vraagt een vroegere buurvrouw naar hem en Annie Cabbot, Banks' rechterhand, neemt de honneurs waar. De buurvrouw vertelt dat haar dochter Erin een pistool in huis heeft gehaald en ze weten niet wat ze nu moeten doen. Wanneer een arrestatieteam naar het huis van de buurvrouw wordt gestuurd om te zien wat er precies aan de hand is, loopt de actie gigantisch uit de klauwen met als bitter dieptepunt de gijzeling van Tracy door Jaff McCready, de psychopatische vriend van Erin.
Op dat moment komt Alan Banks terug van vakantie. Wat kan hij doen om zijn dochter vrij te krijgen?
Na het rustige begin racet het verhaal met hartslagverhogende vaart en spanning naar het einde. Weet Banks het pleit in zijn voordeel te beslechten of is McCready in staat hem te slim af te zijn? Tot op het eind kan het balletje alle kanten op rollen.

Peter Robinson's boeken worden alleen maar steeds beter. Uitschot is weer een voltreffer wat mij betreft. Bij ieder nieuw boek is het of je oude bekenden tegenkomt met wie je weer even bijpraat en ondertussen krijg je ook nog een prima thriller voorgeschoteld.
En Peter Robinson ziet kans om steeds weer nieuwe elementen aan de hoofdpersonen toe te voegen, waardoor ze levendig en interessant blijven en er geen 'slijtage' optreedt. Banks kan wat mij betreft nog wel even mee!

Trouw schrijft op de achterkant: 'Smaakt naar heel veel meer.' En zo is het!

ISBN: 9789022999264 Paperback, 331 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | mei 2011
Vertaling: Valérie Janssen

© Joanazinha, 23 mei 2011

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De IRT-infiltrant
Joop van Riessen

Minister Nederveen wordt ernstig in verlegenheid gebracht door een overval op een wapentransport. De vrachtwagen in kwestie vervoerde maar liefst 5000 oude politiewapens die in een afvalverwerkingsbedrijf vernietigd zouden worden. Aan de verplichte begeleiding door motoragenten was niet voldaan en de overvallers hadden vrij spel. De minister is witheet en eist dat het nieuwe Interregionale Rechercheteam, het Team Hollands Glorie, met spoed een onderzoek naar de overval instelt. Hij geeft Anne Kramer, chef Zware Criminaliteit bij de Amsterdamse politie, leiding over het onderzoek.

Korte tijd later wordt een deel van de gestolen wapens teruggevonden in een flat op Nachtwachtlaan nummer 149. De politie komt de wapens op het spoor na een melding over wateroverlast. Het water dat uit de flat op de tiende verdieping naar beneden sijpelt, is afkomstig uit een badkraan. Het water gutst duidelijk al een tijdje uit het bad. In het bad zelf drijft het lichaam van een vrouw. Ze is met geweld om het leven gebracht.

Is het toeval dat de wapens en het lijk op het oude woonadres van crimineel Willem de Leder (leuk gekozen) en zijn vriendin Lotte zijn aangetroffen? Willem de Leder wordt al een tijd door de politie gezocht en bevindt zich waarschijnlijk in het buitenland. Hij en Lotte zijn niet langer de bewoners van Nachtwachtlaan 149 maar toch vindt Anne Kramer het opmerkelijk dat de ongewone ontdekkingen juist op dit adres zijn gedaan. Wanneer het lichaam van de vrouw wordt geïdentificeerd, is de schrik groot. Het is Geeske Bakema, een jonge officier van justitie.

Wat is Geeske overkomen? Was ze soms betrokken bij criminele activiteiten? Eigenlijk gelooft niemand dat. De jonge Friezin stond bekend als een rustige maar gedreven vrouw die dol was op haar werk. Toch is Geeske vermoord en aangetroffen in een huis vol wapens. Hoe kan dit verklaard worden? Vooralsnog is de dood van Geeske een groot mysterie.

De werkzaamheden van het Team Hollands Glorie vormen een volgend mysterie. Anne ontdekt dat de agenten van het team de misdaad op een wel heel vreemde manier bestrijden. Ze is ronduit woedend wanneer ze ontdekt dat het team, en daarmee dus ook de Nederlandse regering, grote partijen drugs het land laat binnensmokkelen. Het gaat om duizenden kilo’s. Doel van de grootschalige smokkel is om het spoor naar de kopstukken van de drugscriminaliteit te volgen maar vooralsnog is de drugs vrijelijk het land binnengestroomd zonder dat er resultaten zijn geboekt. Anne eist dat het team onmiddellijk stopt met de onorthodoxe werkwijze maar ze heeft zich de afgelopen jaren bij een groot aantal teamleden niet erg geliefd gemaakt. Vooral Peter van Bree is niet van plan mee te werken.

Alsof Anne het niet al druk genoeg heeft, reist ze in allerijl naar Zuid-Afrika omdat de voortvluchtige crimineel Willem de Leder, die zich in dat land schuilhoudt, het op een akkoordje wil gooien. Willem mist zijn vriendin Lotte en hun dochtertje die in Nederland zijn achtergebleven. De zware crimineel is echter niet van plan zich zomaar gewonnen te geven. Het is een drukke tijd voor Anne en het is dan ook niet handig om juist nu verliefd te worden…

Het is knap hoe voormalig hoofdcommissaris Joop van Riessen zowel integriteit als corruptie aan de kaak stelt. Door zijn jarenlange ervaring weet hij wat er in een gedreven politieagent omgaat. Dat er ook agenten zijn die de fout ingaan werd in 1993 pijnlijk duidelijk toen onder andere Joop van Riessen zelf ontdekte dat het Interregionale Recherche Team Noord-Holland/Utrecht een vreemde werkwijze hanteerde. Er werd, net als in dit verhaal, drugs doorgelaten in de hoop de kopstukken van de organisatie te kunnen ontmaskeren. De kwestie – die te boek staat als de IRT-affaire - riep veel vragen op en er werd een grondig onderzoek ingesteld.

De IRT-infiltrant biedt een realistisch en scherp geschreven verhaal. De combinatie van de harde werkelijkheid met de huiselijke perikelen van Anne Kramer levert een prettig leesbare en meeslepende politieroman op.

ISBN 9789491567896 | paperback | 285 pagina's| Uitgeverij De Kring | mei 2015

© Annemarie, 19 juni 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Dochter
Rosamund Lupton

Niet papa maar een politieagente wacht de tienjarige Ruby en haar moeder Yasmin bij het vliegveld in Alaska op. Informatie heeft de agente niet, tenminste: ze mag niks loslaten. Ruby vermoedt dat haar vader onderweg naar zijn gezin problemen met zijn sneeuwscooter heeft gekregen. Nog even en dan zal ze hem zien. Ruby heeft haar vader Matt, haar beste vriend, enorm gemist.

Matt verblijft al enige tijd in het dorpje Anaktue waar hij tussen de oorspronkelijke bewoners, de Inupiaq, woont. Matt is bezig met het maken van een natuurfilm. Het ijskoude en besneeuwde Alaska beschikt over een verbazingwekkende fauna. Eigenlijk zouden Yasmin en Ruby pas over vier weken naar Alaska reizen maar een onverwachte huwelijkscrisis heeft de reisplannen omgegooid. Matt heeft gezoend met een Inupiaq-vrouw. Hij bekende het aan de telefoon. Jaloezie en angst haar man te verliezen gaan sinds het bewuste telefoongesprek hand in hand.

En nu staat Yasmin met haar dochter op het vliegveld van Alaska. Matt komt niet opdagen. Als de plaatselijke hoofdagent eindelijk arriveert blijkt dat het dorpje Anaktue door het noodlot is getroffen. Een enorme brand heeft het dorp volledig verwoest. Alle 23 inwoners zijn omgekomen. Er zijn echter 24 lijken geborgen, ook dat van logé Matt.

Het nieuws komt hard aan. Zó hard dat Yasmin besluit dat het niet waar is. Haar Matt leeft nog. Hij kan niet dood zijn, dat zou ze simpelweg niet kunnen verdragen. Als Matt dood zou zijn dan zou Yasmin zonder haar grote liefde verder moeten leven. Dat kan ze niet. En Ruby, die volledig doof is, kan niet zonder haar vader. De hoofdagent komt met allerlei bewijs op de proppen en overhandigt Yasmin zelfs de trouwring van haar echtgenoot maar Yasmin houdt voet bij stuk: Matt leeft nog. Ze moet zo snel mogelijk naar Anaktue om Matt in veiligheid te brengen. De reddingsploeg heeft de zoektocht immers gestaakt.

Ruby begrijpt er niks van. Ze kan uitstekend liplezen en ze heeft een deel van het gesprek meegekregen maar volgens haar moeder leeft papa nog. Ruby besluit haar moeder te geloven. Waarom zou ze haar eigen moeder immers niet geloven? Mama besluit dat ze papa gaan zoeken en Ruby vrolijkt op. Binnenkort zal ze haar lieve papa eindelijk zijn welverdiende knuffel kunnen geven.

Het lukt Yasmin niet om een vlucht richting Anaktue te boeken maar een behulpzame man biedt haar aan met een aantal werklieden mee te vliegen. De werklui werken voor een bedrijf dat zich bezighoudt met fraccen, het ontginnen van schaliegas. Yasmin aarzelt maar durft uiteindelijk niet met de gladde prater in zee te gaan. Ze weet een vrachtwagenchauffeur over te halen haar en Ruby een lift te geven. Yasmin neemt plaats in de vrachtwagencabine van een wildvreemde man die haar over een onveilige en ijzige weg naar haar man gaat voeren. Bij gebrek aan een betrouwbare oppas gaat de kleine Ruby mee.

Yasmin kan niet meer helder denken. Ruby heeft haar vader nodig en daarom moeten ze Matt vinden. Hij is niet dood. Hij kan en mag niet dood zijn dus Matt is niet dood. Wat moet Ruby zonder haar vader? Yasmin vindt het moeilijk de doofheid van haar kind te accepteren. Ze wil dat Ruby naar een gewone school gaat, ook al is het meisje zelf enthousiast over de dovenschool. Yasmin wil ook dat Ruby met haar mond praat en niet met haar handen. Ruby wil dat niet maar Yasmin blijft aandringen. En nu doorkruist ze samen met haar dochter het barre Alaska. Als de chauffeur tijdens een stop onwel wordt neemt Yasmin een drastisch en levensgevaarlijk besluit…

Dochter is het derde boek van Rosamund Lupton en opnieuw heeft deze getalenteerde schrijfster me verrast met een ongewoon en zeer origineel verhaal. Rosamund Lupton heeft wederom voor een verrassend onderwerp gekozen en haar indringende schrijfstijl zorgt voor een spannend en meeslepend geheel. Haar vorige thrillers – Zusje en Later – zijn echter sterker geschreven dan dit boek. Dochter kent een aantal verhaalwendingen die niet erg geloofwaardig zijn.

Ondanks de lichte teleurstelling die ik voelde na het lezen van Dochter besef ik me ook dat de kracht van dit boek niet geloofwaardigheid maar liefde is. Het is een boek over liefde. Over de liefde tussen ouders en  hun kind en over de liefde tussen man en vrouw. Ook gaat dit boek over kwetsbaarheid in verschillende vormen en maten. De unieke boeken van Rosamund Lupton doen me verlangen naar meer. Ik ga ervan uit dat boek nummer vier weer een echte topthriller zal zijn.

ISBN 9789022573938 | paperback | 347 pagina's| Boekerij | april 2015
Vertaald door Sabine Mutsaers

© Annemarie, 13 juni 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De stilte voor Julia
Derwent Christmas

‘Hét medicijn tegen een burn-out is geen cursus mindfulness maar keiharde wraak.’

Aaron Nijdam is leraar op een middelbare school en komt met een burn-out thuis te zitten. Zijn vrouw Marianne probeert hem weer actief te maken, maar veel succes heeft ze niet. Ook hun vierjarige dochtertje Julia krijgt hem niet in de benen. Als op een dag de directeur van zijn school, Ernst Klapwijk, hem thuis bezoekt en hem een boek overhandigt wat hem zou kunnen helpen om weer beter te worden, groeit de kiem van wantrouwen in Aaron.  Waarom heeft Marianne haar eigen bezigheden op een laag pitje gezet? Hij kan toch best op Julia passen? En waarom is zij zo te spreken over die Klapwijk?
Hij wil het boek over mindfulness verbranden in de open haard, maar zij houdt hem tegen. En dan gaat hij er toch maar iets mee doen. Er lijkt een herstel in te treden en hij begint weer les te geven.  Maar Klapwijk, en die onhandelbare zoon van hem, maken het hem niet makkelijk.
Dan krijgt zijn dochter een ongeluk, en overlijdt.  Aaron is niet in staat zijn vrouw te troosten, hij kan het verdriet zelf alleen maar een plaats geven door de wraakgedachte. Want hij weet wie er schuld heeft van Julia’s dood.

Het verhaal begint op de dag dat zijn vrouw begraven wordt. Aaron gaat er niet heen, hij begint zijn wraak te regelen, terwijl het verleden hem in flashbacks achtervolgt.
Die herinneringen zijn niet chronologisch, en maken het verhaal nogal warrig. Daardoor weet je als lezer niet of het verhaal wel vertelt wat er echt gebeurt. Aaron is degene die vertelt, en hij was ziek, en nu overmand door verdriet.
Waarom wil hij wraak nemen? Op wie is wel duidelijk, maar hoe komt hij er bij dat er sprake is van een dader? Zijn vertwijfeling, de neergang maken het boek een boeiend verhaal, dat wel een literaire thriller genoemd wordt, maar het toch niet echt is, vind ik.

ISBN 9789044531305 | Paperback | 336 pagina's | Uitgeverij de Geus| mei 2014

© Marjo, 14 juni 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER