Rechercheur De Klerck en de ongrijpbare dood
De Klerck: Deel 3
P. Dieudonné

Dit is het derde boek uit de serie rond rechercheur De Klerck en het begint in Delfshaven, waar Recherceur De Klerck met z’n boot ligt.

Een schoonmaakster vindt het lichaam van de bewoner van het huis van haar werkgever op de grond in de woonkamer, die ze ontvlucht. Rechercheur De Klerck is onderweg naar het bureau, als hij de politiewagen passeert, die inmiddels bij het huis staat waar de vrouw zegt het lichaam te hebben gevonden. De vrouw spreekt nauwelijks Nederlands en De Klerck biedt aan om te assisteren. Hij gaat het pand binnen en ontdekt dat er brand is uitgebroken. Het lukt hem om in de kamer te kijken, maar kan geen spoor van een lichaam vinden. De brandweer komt, maar van een lichaam ontbreekt ieder spoor, terwijl er ook geen brandstichter lijkt te zijn, tenzij de schoonmaakster de brand heeft gesticht.

De bewoner van het huis is een jonge man, met de naam Romano Pasqualini, die als pizzakoerier schijnt te werken, een beroep dat niet genoeg betaalt, om zich dit huis te kunnen permitteren. De eigenaar van een antiekwinkel, die tegenover het pand woont, is van mening dat de heer Pasqualini zich met duistere zaakjes bezig houdt.
Dit wordt later bevestigd als De Klerck bij z’n boot wordt aangesproken door een privédetective, die zich voorstelt Fred Kroon. Deze weet hem te vertellen dat Romano Pasqualini lid is van een bende die onder bedreiging juwelen rooft. Damiano Pasqualini, de broer van Romano wordt er van verdacht de leider van de bende te zijn.

Sporenonderzoek in de woning leidt tot de ontdekking dat er inderdaad een moord is gepleegd. De vraag is echter of het slachtoffer Romano is. Fred Kroon is van mening dat er sprake is van een illusie en dat Romano nog in leven is. Volgens hem zal hij vroeg of laat wel weer opduiken.
Het is een weer een spannend verhaal geworden, dat je in een adem uitleest. Het werk van P. Dieudonné doet sterk denken aan de boeken van Baantjer, maar dat lijkt me nauwelijks een bezwaar.

ISBN 978 94 92715 50 0 | Paperback | 135 pagina’s | E-Pulp Publishers | november 2020

© Renate, 11 december 2022

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De Patiënt
Petra Spark

Vincent Roels en Erik Vermoes zijn al jaren dikke maatjes, maar hun levens lijken niet op elkaar.
Voor Vincent is de verkeerde kant van de munt boven komen te liggen. Zijn moeder ging op jonge leeftijd al over op zelfdoding. Ze was manisch-depressief, dat wisten haar man en zoon wel. Maar toch, Vincents vader is er nooit echt overheen gekomen. Vincent wel? Hij betwijfelt het zelf, is er beducht voor dat hij genetisch besmet is. Hij werd al jong gefascineerd door het menselijk lichaam en was graag chirurg geworden. Maar dat bleek te hoog gegrepen, en hij werd verpleger.

Erik daarentegen is geboren in een adellijke familie, er was geld, en hij had hersens. Erik heeft een drukke baan waarvoor hij vaak naar het buitenland moet. Maar hij heeft ook een moeder die door de ziekte ALS aan een rolstoel gekluisterd is en veel zorg nodig heeft. Ze verplaatst zich in een hoogtechnologische rolstoel, voorzien van een wangsensor. Spreken kan ze nog uitsluitend via een computerstem.

Een en een is twee: Vincent wordt inwonende verpleger bij Peggy, Eriks moeder. Hij solliciteert nog wel naar iets anders, maar komt niet aan de bak.
De problemen beginnen als op een dag de spraakcomputer van Peggy een bepaalde zin uitspreekt.

‘Ik ken jouw geheim, ik weet wat je met dat meisje deed.’

De schrik slaat Vincent om het hart. Kent Peggy zijn geheim? Ja, hij heeft ooit iets heel ergs gedaan, maar samen met Erik heeft hij het in de doofpot weten te stoppen.
Het is evenwel niet alleen wat Peggy zegt, er gebeuren meer akelige dingen. Vincent denkt aanvankelijk dat hij te veel valeriaanthee heeft gedronken of, dat kan ook, hij wordt ook gek, net als zijn moeder. Is dat zo? Of is er iets heel anders aan de hand? Is er überhaupt nog iemand die hij kan vertrouwen?

Na een kalm en gezapig begin (maar het is dan ook een hete zomer) mondt het verhaal toch uit in een zenuwslopende thriller! Wat is hier toch allemaal aan de hand? Als lezer weet je in het begin niet of je de hoofdpersoon Vincent wel sympathiek kunt vinden, maar als je daar toe wel geneigd bent, komen er weer nieuwe wendingen en weet je het niet meer.
Dan blijkt ook dat je als lezer er je hoofd bij moet houden, het is een knap doordachte thriller, die – eenmaal op gang – leest als een trein.

Petra Spark (Vilvoorde, België) debuteerde in 2017 met de thriller Artikel13, bij Houtekiet, een imprint van Veen, Bosch & Keuning. Vervolgens verschenen Eén kans op zes, Gruwelijke Gave en Astarte.

ISBN 9789493192454 | Paperback| 320 pagina's | Uitgeverij LetterRijn| oktober 2022

© Marjo, 6 december 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER

De heks in mij
Loes den Hollander

Kaia is kinderboekenschrijfster. Ze is na veertien jaar behandelingen eindelijk zwanger als ze een vreselijk bericht krijgt. In een klap is haar toekomst heel anders dan ze dacht. Ze moet zich er bij neerleggen, maar daar heeft ze de grootste moeite mee.

Haar man, Gijs, heeft een roerig verleden achter de rug. Zijn ex, Wiesje, bemoeit zich nog steeds met zijn leven, dus ook met dat van Kaia. Dat Kaia dat liever niet heeft is logisch, maar omdat Gijs in het bedrijf van Wiesjes vader is gestapt, met succes overigens, moet er wel contact zijn met de ex.
Gelukkig kan Kaia met al haar zorgen terecht bij haar beste vriendin Jill. Die heeft, in tegenstelling tot de andere vrouwen wel een kind, George, maar dat kind heeft geen vader, zegt Jill, die niet wil zeggen wie dat is. Kaia en Jill noemen de ex van Gijs heks ex…

Echt soepel loopt het leven van deze drie vrouwen dus niet, ze hebben wensen die niet vervuld lijken te kunnen worden. En als zich dan een dramatische gebeurtenis voordoet, zijn de problemen nog groter. Groeien ze nu naar elkaar toe? Of stoten ze elkaar juist af? En wie van de drie is degene die de ‘heks in mij’ heeft?

In het eerste deel heeft Kaia het vertelperspectief, in een tweede deel is dat Jill. Bij Kaia zijn er cursieve stukken tekst, die bestaan uit een gesprek met haar baby. Bij Jill zijn dat brieven aan haar moeder. Dan volgt een kort derde deel waarin Wiesje vertelt en tot slot een vierde deel waarin ze elkaar afwisselen.

Tot op een kwart van het boek is het een roman, een verhaal over verdriet en acceptatie of de onmogelijkheid daarvan. Met het drama begint evenwel de spanningsboog te groeien: dan lijkt hun leven niet meer veilig. Want het drama ontketent onvoorziene krachten in elk van de vrouwen.

Loes den Hollander is heel goed in het neerzetten van karakters. Dat doet ze dan ook in dit boek. Je kan je als lezer goed inleven in de beweegredenen van de hoofdpersonen, vooral bij Kaia is dat het geval. Zij wordt heen en weer geslingerd tussen verstand en gevoel, waarbij ze zelf beseft dat als ze afgaat op haar gevoel dat niet altijd strookt met wat ze verstandelijk beredeneert. Dat wordt zo goed beschreven dat je het als lezer helemaal begrijpt.
De spanning wordt er bovendien in gehouden door onverwachte wendingen. Dit is genieten van begin tot einde!

Loes den Hollander 1948) schreef reeds ruim vijfentwintig thrillers en is jaren een bestsellerauteur. Toen ze in 2006 haar carrière als directeur van een gezondheidszorginstelling beëindigde, vond ze vrijwel meteen een uitgever voor Vrijdag, haar eerste literaire thriller.

ISBN 9789461096975 | Paperback | 300 pagina's | Uitgeverij de Crime Compagnie| oktober 2022

© Marjo, 5 december 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER

Vergeef me
J.D. Barker

Dit is het derde boek met Sam Porter en het begint met de vondst van een dode vrouw door een dakloos meisje van 14. Sam Porter is in hechtenis genomen, omdat hij gevonden is bij een dode vrouw, met kruidsporen op zijn hand en het wapen waarmee de vrouw is doodgeschoten. Z’n team wordt van de zaak afgehaald, omdat ze te zeer betrokken zijn. De zaak komt in handen van de FBI en Frank Poole houdt zich er mee bezig Clair Norton en Brian Nash kunnen niet geloven dat Sam Porter schuldig is. Op dezelfde dag worden er op verschillende plaatsen nog meer slachtoffers gevonden, die allemaal in dezelfde houding zijn gezet. Daarnaast zijn er mensen opzettelijk besmet met het SARS-virus en deze zitten in quarantaine. (Het gaat hier niet om het virus dat ons de laatste jaren in z’n greep heeft gehouden, maar om een voorganger.) Clair is een van de mensen die in het ziekenhuis in quarantaine zit.

Op een gegeven moment geeft Anson Bishop zich over aan de politie. Dit gaat met enig geweld gepaard, waarvan ook opnamen gemaakt worden. Vervolgens wordt alles heel onduidelijk. Anson Bishop beschuldigd namelijk Sam Porter van de misdrijven die hij gepleegd zou hebben. Voor hij sterft zegt Paul Upchurch tegen Clair dat Sam Porter de Moordenaar van het Vierde Aapje is. Men zit ook nog met een computerprobleem, waardoor de datum en tijdsaanduiding van bestanden constant verandert. Dat betekent ook dat camerabeelden onbruikbaar zijn als bewijs, omdat de opnametijden niet meer kloppen.
Door een toevallige gebeurtenis weten zowel Sam Porter als Anson Bishop te ontsnappen. Sam Porter gaat weer op zoek en krijgt hulp van Emory, de jonge vrouw die hij in het eerste boek uit de handen van de Moordenaar van het Vierde Aapje heeft weten te redden.

Net als bij de vorige boeken staat bij ieder hoofdstuk het nummer van de dag, de tijd en de naam van de persoon die in het hoofdstuk de hoofdrol heeft. Dat dit boek het vervolg is op ‘Het vijfde meisje’ blijkt al uit het feit dat het op dag 5 begint. Een groot deel van het verhaal speelt zich op een dag af en op een gegeven moment zit er nog een foutje in de tijd, Hoofdstuk 82 heeft als titel: “Poole Dag 5 22.41 uur” en hoofdstuk 83 heeft als titel “Poole Dag 5 10.53 uur, terwijl er geen sprong terug wordt gemaakt, maar de handeling gewoon doorloopt. Er staan ook weer fragmenten uit het dagboek van Anson Bishop in, waarbij het de vraag is of alles wat daar in staat wel waar is, of dat er dingen aan de fantasie van Anson Bishop (als dat tenminste werkelijk de auteur van het dagboek is) zijn ontsproten. De grote vraag is wie nu eigenlijk verantwoordelijk is voor alle moorden, als er geen sprake is van meerdere daders.

Wie is er eigenlijk te vertrouwen? Normaal gesproken is het in een thriller duidelijk, de dader heeft het gedaan. Maar hier blijft alles zeer onduidelijk. We weten misschien dat Paul Upchurch verantwoordelijk is voor een deel van de moorden in het vorige boek, maar welke rol speelt Anson Bishop werkelijk? En dan er is er ook nog de vrouw die z’n moeder zegt te zijn. Over de vader is ook nog veel onduidelijk, hoewel Anson Bishop er van overtuigd lijkt te zijn dat die dood is. En wat is de rol van Sam Porter? Een probleem daarbij is dat deze een deel van z’n geheugen kwijt lijkt te zijn, waardoor hij allerlei dingen uit z’n verleden is vergeten.

Aan het eind van het boek springen we ineens een half jaar vooruit naar de rechtszaak tegen Anson Bishop. Ook hier gaat het weer mis met de tijdsaanduiding van een aantal hoofdstukken. Hoofdstuk 129 heeft als titel: ‘Porter Dag 199 15.19 uur’. Het verhaal gaat verder in hoofdstuk 130, met als titel: ‘Dag 199 10.21’, Dan krijgen we met hoofdstuk 131 met de titel: ‘Dag 199 11.39 uur’. Het lijkt er dus op dat de tijdsaanduiding van hoofdstuk 129 niet klopt.

Het boek heeft een zeer verrassende ontknoping, waar ik niets over kan vertellen. Zonder de voorgaande boeken is dit boek moeilijk te volgen en het is handig om de boeken na elkaar te lezen. Het eerste boek zou je eventueel nog als afzonderlijk verhaal kunnen lezen en dat geldt misschien in mindere mate voor het tweede boek, maar in dit boek vallen alle losse stukken pas echt op hun plaats.

ISBN 978 90 225 8963 2 | Paperback | 507 pagina’s | Boekerij | april 2020
vertaald door Ralph van der Aa

© Renate 4 december 2022

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Sidney Chambers en de gevaren van de nacht
James Runcie

James Runcie is de zoon van de vroegere aartsbisschop van Canterbury, Robert Runcie, en van Rosalind Runcie, een klassiek pianiste. Deze achtergrond is terug te lezen in zijn boeken. Zo schreef James Runcie in 2012 het eerste deel van de Grantchestermysterie over een priester die in zijn vrije tijd graag als detective raadsels oplost: Sidney Chambers en de schaduw van de dood.

Sidney Chambers begint in 1953 zijn carrière als fulltime priester en parttime detective in het kleine dorp Grantchester dat dicht bij Cambridge ligt. De jonge en aantrekkelijke Anglicaanse priester is dol op muziek, maar boven alles erg gefascineerd door het oplossen van misdaden. Diep in zijn hart vindt hij dat fijner om te doen dan leiding te geven aan zijn parochie.
Hij helpt zijn beste vriend inspecteur Geordie Keating, al wordt die hulp niet altijd op prijs gesteld. Geordie is een professional en werkt erg methodisch, terwijl Sidney meer op zijn intuïtie vertrouwt. Als priester komt Sidney echter op plaatsen waar de politie niet gewenst is en vertellen mensen hem meer dan aan de professionele speurders.

Het eerste boek over Sidney Chambers werd uitstekend ontvangen en bewerkt tot een tv-serie die door de BBC in 2014 werd uitgezonden. Na het eerste deel heeft James Runcie nog 5 Grantchesterdelen geschreven. In elk deel gebeuren er een aantal verschillende moorden. De achtergrond van de moorden is veelal complex en er zijn vaak ook veel verdachten. Tussen het ontrafelen van de mysteries is er ook ruimte voor romantiek, want voor Anglicaanse priesters geldt geen celibaat.

In juni 2022 is het eerste deel in het Nederlands uitgegeven. Sidney Chambers en de gevaren van de nacht is het tweede deel dat onlangs is uitgegeven. In dit deel worstelt Sidney met zijn gevoelens voor de voorname Amanda en de Duitse weduwe Hildegard. Verder krijgt hij te maken met een dodelijke valpartij vanaf één van de torentjes van de King’s College Chapel, een zeer verdachte brand, een elektrocutie, een vergiftiging, maar ook met spionage.

Zin in een boek vol mysteries? Een boek dat de sfeer uit de jaren ’50 goed weet weer te geven? Dan is deze serie een echte aanrader.

ISBN 978 90 297 3350 2| NUR 331 | Paperback| 328 pagina’s | Uitgeverij KokBoekencentrum| oktober 2022
Sidney Chambers en de gevaren van de nacht is vertaald door Willem Keesmaat.

© Els ten Voorde, 3 december 2022

Lees de reactie sop het forum en/of reageer, klik HIER

Het incident
Rudy Morren

De achttienjarige Laura is in een opwelling teruggekeerd naar haar ouderlijk huis. Maar ze heeft haar ouders niet gebeld.
Ze heeft namelijk ruzie gehad met haar vriendje, en is zomaar in de trein gestapt. Ze is moe en sjouwt grote reistassen mee. Als ze het station uitkomt regent het pijpenstelen. Ze wil alleen nog maar naar huis, maar de tram die ze zou moeten nemen zit propvol. Ze belt haar moeder. En die neemt haar telefoon niet op. Haar vader dan? Maar die zit in Ludwigshaven, vertelt hij, dus kan hij haar niet ophalen.
Er is nog iemand: broer Quinten. Ze hoort het al snel: die is druk met zijn vrienden en van plan op stap te gaan.
Laura baalt vreselijk, maar wat kan ze doen?
Tenslotte neemt ze een huurfiets op het station. Dan zich maar nat laten regenen, ze heeft er schoon genoeg van…

Het verhaal gaat verder twee jaar na deze avond. Het is duidelijk dat die ene avond verstrekkende gevolgen heeft gehad. Maar wat er gebeurd is weet je niet.
Zo heb je ook geen idee wat die zwerver in het verhaal doet. Steeds weer duikt hij op. Nu eens ziet Karen, de moeder, hem, dan weer struikelt Maarten, de vader over hem.
Het huwelijk van Karen en Maarten gaat bergafwaarts en lijkt niet meer te redden. Karen lijkt psychisch niet meer in orde, er is sprake van medicijngebruik en therapie.
Af en toe zijn er flashbacks waardoor je er langzaam achter komt wat er in de tussentijd gebeurd is.

Mocht je als doorgewinterde thrillerlezer deken dat je alles wel eens voorbij hebt zien komen, dan staat je een verrassing te wachten! Rudy Morren schotelt ons een verhaal voor zoals je nog niet eerder las. Zelfs al heb je op een gegeven moment wel door wat er aan de hand is, je hebt dan geen idee wat de gevolgen gaan zijn.
Een psychologische thriller waardoor je op het puntje van je stoel zit. Zoals dat hoort in een thriller gaat het eerst van kwaad tot erger, maar ook als je denkt dat het niet gekker kan, Blijkt Morren te vinden van wel. Zonder ongeloofwaardig te worden gaat het verhaal verder.

Er was dus een incident, en de gezinsleden zijn niet in staat om met de gevolgen om te gaan.
Het gezin valt uit elkaar, de desintegratie lijkt compleet. Maar waarom?

Rudy Morren (Aarschot, 30 juli 1963) is een Vlaams schrijver, scenarist en voormalig acteur. Vanaf midden jaren 2000 ging Morren zijn acteercarrière combineren met scenarioschrijven. In 2019 bracht hij als auteur een boek uit getiteld Wild vlees. In 2020 volgde een tweede boek, Sneeuwspoor, waarvoor hij de Hercule Poirotprijs won.

ISBN 9789464102598 | Paperback| 288 pagina's | Uitgeverij Horizon | september 2022

© Marjo, 26 november 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER

Het vijfde meisje
Sam Porter 2
J.D. Barker

Blauw verdriet
Hélène Wagener

De rechercheurs Rob Geerts en zijn oudere collega Fons Jansen krijgen een nieuwe zaak. Een dubbele nog wel. Een vrouw wordt vermist en aan de rand van een ven wordt een lijk gevonden, die daar duidelijk met een bedoeling zo is neergelegd: hij heeft een appel in zijn mond, en op zijn borst staan de woorden ‘blauw verdriet’. Wat de zaak vreemder maakt: juist op die plek is de vermiste vrouw voor het laatst gezien. Is er een verband?

De vermiste is de kunstenares Roos Moordhamer. Zij is vrij bekend vanwege haar buitenissige schilderijen: ze beeldt namelijk de dood uit. Onlangs heeft ze een schilderij gemaakt dat een replica zou zijn van het middelste deel van een drieluik. Dat middenstuk, ‘De stervende maîtresse’, is verdwenen, de twee zijstukken hangen in Gent.
Maar waar is nu de replica?

Intrigerend is het dat beide rechercheurs persoonlijk betrokken zijn bij de zaak. Fons Jansen is onlangs weduwnaar geworden. Op het bidprentje van zijn vrouw staat een afbeelding van De stervende maîtresse’. De moeder van Roos was de vriendin van zijn vrouw, en hij schaamt er zich wel voor, maar Fons is verliefd op deze Els. En Els houdt duidelijk dingen achter voor de speurders. Rob Geerts op zijn beurt heeft een relatie met de misdaadjournalist Gaby Geels, die weer bevriend is met Roos.
Niemand laat het achterste van zijn tong zien in dit verhaal, allemaal hebben ze geheimen, die slechts langzaam voor de lezer onthuld worden, als dat al gebeurt!

En dan is er ineens een andersoortig verhaal, dat zich af speelt in 1929. Een vrouw met geheugenverlies bevindt zich in een kasteel, met een eigenaardige kasteelheer, een bozige lakei en een doofstom dienstmeisje.  Je hebt geen idee waar dit nu weer op slaat, maar als dat duidelijk wordt, veel later, begrijp je als lezer dat het hele boek ook bedoeld is als een soort puzzel. Wie speelt welk spelletje? Is er überhaupt iemand oprecht? Het lijkt of ze elkaar allemaal van alles op de mouw spellen.
Maar: het komt goed: op het einde weet je hoe het zit.

Het boek begint zoals in de meeste thrillers met een proloog die de lezer verleidt om door te lezen. Het is een raadselachtig stukje tekst, je hebt geen idee wat er gebeurt, over wie het gaat, laat staan waarom, en je bent meteen nieuwsgierig. Dus je leest door.
Het laatste deel van de proloog is een cursieve tekst. De cursiefjes komen vaker voor, en zijn van een van de personages. De dader? Of toch niet?
Het maakt het allemaal nog raadselachtiger… niets is wat het lijkt.
Gelukkig zijn er af en toe samenvattingen die prima in het verhaal gepast worden, anders was het niet bij te houden.

Hélène Wagener is werkzaam in de journalistiek en doet de redactie voor het Reeshofjournaal. Onder het pseudoniem Hélène Rietman publiceerde zij in diverse genres, overwegend bij de Tilburgse uitgever Multi Media. In 2018 verscheen bij uitgeverij Kramat de spannende thriller De oorkonde onder haar eigen naam.

ISBN 9789492719522 | Paperback| 312 pagina's | Uitgeverij Keytree | november 2022

© Marjo, 19 november 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER

Wat ik niet deed
Johnny Bollé

Na een intrigerende inleiding over een vrouw die als ze wakker wordt ontdekt dat ze in een kelder opgesloten zit, en een stuk verhaal dat van de dader blijkt te zijn, gaan we terug naar het eind van de achttiende eeuw. In een klein dorp in de Schotse Hooglanden wordt Megan Kerr beschuldigd van hekserij. Zij moet vrezen voor haar leven.

Dan maken we een sprong naar het heden, naar de echte hoofdpersoon van dit boek: Emily, een schrijfster die met haar debuut al hoge ogen heeft gegooid. Haar wordt gevraagd om een boek te schrijven over Megan, en daarvoor mag ze zelfs naar Schotland komen, om ter plekke onderzoek te doen. Emily twijfelt, ze heeft net een groot verlies geleden. Kan ze dit wel aan, in haar eentje naar een afgelegen plek en alles wat haar vertrouwd is achterlaten?
Maar ze weet het: ze zal haar leven weer op moeten pakken en moeten leven met haar schuldgevoelens, en het altijd aanwezige verdriet.
Als ze geweten had wat haar in Durness te wachten staat, was ze vast niet gegaan. Er gebeuren daar vreemde dingen.
Heeft de heks hiermee te maken?

Er is een andere verhaallijn, over een achtjarig meisje dat aan een akelige ziekte lijdt. Zij leert in het ziekenhuis waar ze vaak voor behandeling heen moet een jongen kennen die eveneens ziek is. Twinkel, zoals haar vader haar noemt, vertelt haar verhaal net als Emily in de ik-persoon. Ze heeft dus niet zomaar een bijrol in het geheel.
Maar wat hebben Twinkel en Emily met elkaar te maken?

Dit boek is meer dan een doorsnee thriller. Het gaat over schuld en boete, over keuzes maken in het leven die vergaande gevolgen kunnen hebben.
De wisselende verhaallijnen en het feit dat je als lezer volledig in het duister tast over wat hier allemaal gebeurt, maken dit boek tot een heerlijke leeservaring. Het is dus absoluut een feit dat het verhaal erg spannend is, en dat je het heel graag in één ruk uitleest!

Toch een paar opmerkingen: Emily is zomaar in staat een Vroeg-Engelse tekst te lezen? En dat briefje dat ze vindt, is dat in het Engels of in het Nederlands? Muggenzifterij, hoor, het doet verder niets af aan het leesplezier en de bewondering voor hoe de schrijver een paar verhaallijnen die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben in elkaar knoopt tot een overtuigend verhaal.

Johnny Bollé (Antwerpen) debuteerde met de thriller Bloedmaan in 2018. Dit boek was evenals de boeken die volgden een succes. Zijn derde thriller Hij noemde me duivelskind werd genomineerd voor de longlist van de Thrillzone Awards 2020, voor de categorie Beste Nederlandstalige thriller.

ISBN 9789493192379 | paperback| 235 pagina's | Uitgeverij LetterRijn | september 2022

© Marjo, 17 november 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER

Zeven
Luc Vos

Inspecteur Anne Verelst van de Antwerpse politie is nog niet helemaal fit na een avondje stappen, als ze op haar mail een eigenaardig bericht leest. Dat ziet ze vast niet goed:

‘Anne, kijk hier als je levens wil redden.’

staat er. Een grap? Een virusmail? Haar vriend John is zeer bedreven in informatietechnologie. Hij kan haar wel vertellen of dit spam is, of dat ze er naar moet kijken. Hij adviseert om er maar eens naar te kijken, het is een veilige link, maar…

Anne klikt, en daarmee begint een nachtmerrie: ze ziet zeven lege doodskisten, in een bepaalde orde opgesteld. Nu nog leeg, maar ze voorvoelt al dat het niet zo zal blijven.

Inderdaad: al snel ligt er een vrouw in een van de kisten. Dichtgeschroefd. Anne en John zien een aftelmechanisme, de vrouw heeft zeven uur. En dan? Wat gebeurt er dan? De tijd gaat veel te snel, er is nog maar amper een onderzoek op gestart als het scherm waarop ze de vrouw zagen zwart wordt en er even later in een andere kist een man ligt. Wie zijn die mensen? Waarom liggen ze daar? Gaan alle kisten gevuld worden?
En natuurlijk: wie doet dit? Welke zieke geest ontvoert mensen en legt ze in een gesloten kist?

Een strijd tegen de klok volgt. Kan Anne dit raadsel oplossen en meer slachtoffers voorkomen?

Luc Vos heeft er voor gekozen om de lezer ook een inkijkje te geven bij de dader. Dit gebeurt niet helemaal chronologisch en daarbij worden ook nog voorvallen uit het verleden opgeroepen. Maar omdat je wel door moet lezen - het is zenuwslopend spannend allemaal - vallen die verschillende stukken vanzelf op zijn plaats, je krijgt niet de tijd om eens rustig te gaan zitten nadenken hoe het toch allemaal zit. Er wordt een spelletje gespeeld. Niet alleen met Anne, maar ook met de lezer...

Daarmee is meteen vastgesteld dat dit een sterke psychologische thriller is. Er zijn verrassende wendingen, zelfs als je ze aan voelt komen, weet je niet precies hoe en wat. Meer van dit, Luc Vos!

Luc Vos (Herk-de-Stad, 1968) begon met schrijven in 2003. Zijn eerste boeken waren een beetje van alles. Tot hij er achter kwam dat hij het liefst spannende verhalen en thrillers schreef met een vleugje horror, af en toe een tikkeltje romantiek, maar vooral spanning.

ISBN 9789493192478 | paperback| 330 pagina's | Uitgeverij LetterRijn | september 2022

© Marjo, 13 november 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER