Wat ik niet deed
Johnny Bollé

Na een intrigerende inleiding over een vrouw die als ze wakker wordt ontdekt dat ze in een kelder opgesloten zit, en een stuk verhaal dat van de dader blijkt te zijn, gaan we terug naar het eind van de achttiende eeuw. In een klein dorp in de Schotse Hooglanden wordt Megan Kerr beschuldigd van hekserij. Zij moet vrezen voor haar leven.

Dan maken we een sprong naar het heden, naar de echte hoofdpersoon van dit boek: Emily, een schrijfster die met haar debuut al hoge ogen heeft gegooid. Haar wordt gevraagd om een boek te schrijven over Megan, en daarvoor mag ze zelfs naar Schotland komen, om ter plekke onderzoek te doen. Emily twijfelt, ze heeft net een groot verlies geleden. Kan ze dit wel aan, in haar eentje naar een afgelegen plek en alles wat haar vertrouwd is achterlaten?
Maar ze weet het: ze zal haar leven weer op moeten pakken en moeten leven met haar schuldgevoelens, en het altijd aanwezige verdriet.
Als ze geweten had wat haar in Durness te wachten staat, was ze vast niet gegaan. Er gebeuren daar vreemde dingen.
Heeft de heks hiermee te maken?

Er is een andere verhaallijn, over een achtjarig meisje dat aan een akelige ziekte lijdt. Zij leert in het ziekenhuis waar ze vaak voor behandeling heen moet een jongen kennen die eveneens ziek is. Twinkel, zoals haar vader haar noemt, vertelt haar verhaal net als Emily in de ik-persoon. Ze heeft dus niet zomaar een bijrol in het geheel.
Maar wat hebben Twinkel en Emily met elkaar te maken?

Dit boek is meer dan een doorsnee thriller. Het gaat over schuld en boete, over keuzes maken in het leven die vergaande gevolgen kunnen hebben.
De wisselende verhaallijnen en het feit dat je als lezer volledig in het duister tast over wat hier allemaal gebeurt, maken dit boek tot een heerlijke leeservaring. Het is dus absoluut een feit dat het verhaal erg spannend is, en dat je het heel graag in één ruk uitleest!

Toch een paar opmerkingen: Emily is zomaar in staat een Vroeg-Engelse tekst te lezen? En dat briefje dat ze vindt, is dat in het Engels of in het Nederlands? Muggenzifterij, hoor, het doet verder niets af aan het leesplezier en de bewondering voor hoe de schrijver een paar verhaallijnen die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben in elkaar knoopt tot een overtuigend verhaal.

Johnny Bollé (Antwerpen) debuteerde met de thriller Bloedmaan in 2018. Dit boek was evenals de boeken die volgden een succes. Zijn derde thriller Hij noemde me duivelskind werd genomineerd voor de longlist van de Thrillzone Awards 2020, voor de categorie Beste Nederlandstalige thriller.

ISBN 9789493192379 | paperback| 235 pagina's | Uitgeverij LetterRijn | september 2022

© Marjo, 17 november 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER

Zeven
Luc Vos

Inspecteur Anne Verelst van de Antwerpse politie is nog niet helemaal fit na een avondje stappen, als ze op haar mail een eigenaardig bericht leest. Dat ziet ze vast niet goed:

‘Anne, kijk hier als je levens wil redden.’

staat er. Een grap? Een virusmail? Haar vriend John is zeer bedreven in informatietechnologie. Hij kan haar wel vertellen of dit spam is, of dat ze er naar moet kijken. Hij adviseert om er maar eens naar te kijken, het is een veilige link, maar…

Anne klikt, en daarmee begint een nachtmerrie: ze ziet zeven lege doodskisten, in een bepaalde orde opgesteld. Nu nog leeg, maar ze voorvoelt al dat het niet zo zal blijven.

Inderdaad: al snel ligt er een vrouw in een van de kisten. Dichtgeschroefd. Anne en John zien een aftelmechanisme, de vrouw heeft zeven uur. En dan? Wat gebeurt er dan? De tijd gaat veel te snel, er is nog maar amper een onderzoek op gestart als het scherm waarop ze de vrouw zagen zwart wordt en er even later in een andere kist een man ligt. Wie zijn die mensen? Waarom liggen ze daar? Gaan alle kisten gevuld worden?
En natuurlijk: wie doet dit? Welke zieke geest ontvoert mensen en legt ze in een gesloten kist?

Een strijd tegen de klok volgt. Kan Anne dit raadsel oplossen en meer slachtoffers voorkomen?

Luc Vos heeft er voor gekozen om de lezer ook een inkijkje te geven bij de dader. Dit gebeurt niet helemaal chronologisch en daarbij worden ook nog voorvallen uit het verleden opgeroepen. Maar omdat je wel door moet lezen - het is zenuwslopend spannend allemaal - vallen die verschillende stukken vanzelf op zijn plaats, je krijgt niet de tijd om eens rustig te gaan zitten nadenken hoe het toch allemaal zit. Er wordt een spelletje gespeeld. Niet alleen met Anne, maar ook met de lezer...

Daarmee is meteen vastgesteld dat dit een sterke psychologische thriller is. Er zijn verrassende wendingen, zelfs als je ze aan voelt komen, weet je niet precies hoe en wat. Meer van dit, Luc Vos!

Luc Vos (Herk-de-Stad, 1968) begon met schrijven in 2003. Zijn eerste boeken waren een beetje van alles. Tot hij er achter kwam dat hij het liefst spannende verhalen en thrillers schreef met een vleugje horror, af en toe een tikkeltje romantiek, maar vooral spanning.

ISBN 9789493192478 | paperback| 330 pagina's | Uitgeverij LetterRijn | september 2022

© Marjo, 13 november 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER

Doorbreek de stilte
Tony Hill thriller 9
Val McDermid

Dit is weer een Tony Hill thriller, hetgeen betekent, dat ook Carol Jordan weer van de partij is.

In het eerste hoofdstuk maken we kennis met de moordenaar, die zich richt op vrouwen, die onder andere actief zijn op sociale media en daar de nodige rotzooi naar hun hoofd krijgen. Vrouwen die zich uitspreken over vrouwenrechten en dergelijke.
De moord waarvan we min of meer getuige zijn wordt zo gepleegd, dat het op zelfmoord lijkt.

In het volgende hoofdstuk vertrekt Carol Jordan na een etentje en haar gastheer bied aan om haar naar huis te laten brengen, omdat ze niet bepaald nuchter is. Ze slaat dit af, omdat het niet ver rijden is naar haar huis, terwijl de weg die er heen leidt uitgestorven is. Helaas wordt ze aangehouden door de politie. Intussen wordt er op een bijeenkomst gepraat over een soort landelijk politieteam voor moeilijke zaken en men overweegt Carol Jordan de leiding te geven. Die zit intussen in een politiecel te wachten tot ze voor een tweede keer een blaastest kan doen. Later zal ze Tony Hill bellen met de vraag of hij haar op kan komen halen en naar huis kan brengen. Hij doet dat en zegt dat ze echt een drankprobleem heeft, hetgeen Carol ontkent. Ze zegt dat ze zonder problemen de drank kan laten staan (tja, dat lijkt iedere verslaafde die in de ontkenningsfase zit te zeggen) en spreekt uiteindelijk met Tony af dat ze een aantal dagen niet zal drinken. Tony Hill gooit op een gegeven moment alle drank die in huis is, weg, hetgeen Carol natuurlijk niet kan waarderen.

Tony Hill leest iets over een vrouw die zelfmoord gepleegd zou hebben. De vrouw, een feministe, die zich op internet uitsprak over vrouwenrechten en die met heel veel rommel en bedreigingen op sociale media te maken kreeg. Hij vraagt zich af er misschien toch iemand bij de zelfmoord betrokken is. Carol lijkt het met hem eens te zijn en hij probeert uit te zoeken of er meer vrouwen zijn die zelfmoord zouden hebben gepleegd, nadat ze op internet zich op internet hebben uitgesproken over vrouwenrechten en ze de nodige bedreigingen hebben ontvangen. Hij vindt inderdaad een tweede zaak.

Carol Jordan krijgt de opdracht om een team samen te stellen, dat zich op verschillende plaatsen bezig kan houden met complexe moordzaken. De aanklacht over dronken achter het stuur zitten verdwijnt van tafel, omdat het blaaspijpje niet goed gefunctioneerd zou hebben. Ook een drietal andere chauffeurs die op zijn gepakt, omdat ze op dezelfde avond dronken achter het stuur hebben gezeten, gaan vrijuit.

Er zijn ook hoofdstukken, waarin we de moordenaar leren kennen. Dit is een man, die op jonge leeftijd z’n moeder, die betrokken raakte bij een verkeersongeval, kwijt is geraakt. Hij is van mening dat vrouwen thuis moeten blijven om voor hun man en kinderen te zorgen en dat ze geen maatschappelijke carrière moeten ambiëren. Volgens hem leidt dit alleen maar tot ellende. Ze zullen zelfmoord plegen net als auteurs als Sylvia Plath, Virgina Woolf, Anne Sexton en anderen, die door feministen vaak als een soort helden worden gezien.

Carol Jordan kiest voor haar team de mensen die ze vertrouwd, zoals Tony Hill en Stacey Chen. Sam Evans, de partner van Stacey Chen, die ook bij de politie werkt, zal geen deel uitmaken van het team, hetgeen hij niet zo leuk vindt. Als een soort oefening besluit Carol dat men zich bezig moet gaan houden met de zelfmoorden van de vrouwen die te maken hebben gehad met bedreigingen via internet.

ISBN 978 90 245 7208 3 | Paperback | 349 pagina’s | Luitingh Sijthoff | 2016 
Vertaald door Frank Lefevre

© Renate 13 november 2022

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Los geslagen
Saskia M.N. Oudshoorn

De nieuwe bewoners van vier bosvilla’s worden geacht voor elkaar te zorgen indien nodig. Dat werd zo beschreven in de papieren die men bij de inschrijving kreeg. Frederik en Annemie de Waard met haar hulpbehoevende vader vormen een van de huishoudens. Het verhaal wordt grotendeels vanuit het perspectief van Annemie verteld.
Hun buren zijn het echtpaar Michel en Dolorés van Gelderen met hun al volwassen kinderen Mees en Lotte. Michel, Dolorés en Mees zijn alle drie werkzaam in de keten van apotheken die gerund wordt door een derde bewoner van de villa’s: Arno Hendrix met echtgenote Lesley, en hun vijfjarige tweeling. De vierde villa is voor een homo-echtpaar, Chris en Adrian.

In de proloog wordt verteld hoe de vader van Annemie het vindt dat hij bij zijn dochter in huis woont. Hij probeert te genieten van de kleine geneugten die hem nog gegund zijn, maar er is iemand die hem geen enkel geluk meer gunt.

Annemie werkt in een advocatencollectief, waar ze net een zaak verloren heeft. Het overlijden van haar moeder nog niet zo lang geleden, de verhuizing naar de villa en haar niet zo gelukkige huwelijk eisen hun tol. Ze geeft nog toe aan haar veeleisende echtgenoot, maar daar gaat verandering in komen als ze met alle bewoners op vakantie gaan naar het huis dat Arno heeft op Ibiza.
Is het het feit dat ze nu allemaal dicht op elkaar zitten terwijl ze elkaar nauwelijks kennen? Of zou het sowieso tot een uitbarsting gekomen zijn? Feit is dat het op Ibiza helemaal fout gaat.

In het verleden zijn er dingen gebeurd waarvan de gevolgen te voorzien waren. Maar zoals dat gaat, denken bepaalde mensen dat ze overal mee weg kunnen komen. De geheimen uit het verleden leiden dan ook tot verwikkelingen die niet mals zijn die en voor iedereen gevolgen zullen hebben.

Saskia Oudshoorn heeft zich verdiept in een aantal verschillende karakters en weet heel overtuigend te beschrijven hoe deze mensen elkaar aantrekken en/of afstoten. En wat de gevolgen daarvan zijn.
Door de proloog en door de cursieve stukjes tekst die her en der aan het verhaal zijn toegevoegd, weet je als lezer dat het om een misdaad gaat, maar het geheel is meer een psychologische roman over wat mensen beweegt. Het wordt een boeiend geheel, zelfs al herken je je als lezer misschien niet in een van deze mensen. Het leest namelijk als een trein!
En leen leuk extraatje vormen de quotes waar Annemie veel waarde aan hecht, en die dan ook passen in de situatie. Soms in het Engels soms in het Nederlands, zoals deze, die toepasselijk s voor het gehele boek.

‘Paradijs. Het is geen plaats, het is een gevoel.’

Saskia M.N. Oudshoorn (Rotterdam) schrijft zowel thrillers als feelgood romans. Zij debuteerde in 2015 met de vrouwenthriller "Buiten Spel" die genomineerd werd voor Boekgoud.

ISBN 9789461096791| Paperback | 300 pagina's | Uitgeverij de Crime Compagnie| september 2022

© Marjo, 6 november 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER

Rechercheur De Klerck en het duivelse spel
De Klerck: Deel 2
P. Dieudonné

Dit is het tweede boek uit de serie rond rechercheur De Klerck. De boeken van P. Dieudonné zijn duidelijk geïnspireerd door de boeken van Baantjer, dus voor de liefhebbers van deze boeken is deze serie zeker een aanrader. Het feit dat de boeken zich in Rotterdam afspelen (mijn geboortestad, waar ik tot m’n tiende gewoond heb) geeft het voor mij toch nog iets extra’s, hoewel ik verder niet veel met Rotterdam heb.

Het verhaal begint als rechercheur De Klerck bezig is met de voltooiing van een proces-verbaal. Als z’n assistent Ruben Klaver vertrokken is, krijgt hij een telefoontje van de wachtcommandant die ‘m zegt dat een jonge vrouw hem wil spreken. Hij gaat dus naar de hal en neemt de vrouw, die zich later voorstelt als Laurette Kasemier, mee naar een aangiftekamertje, waar ze aangifte wil doen, omdat ze geterroriseerd wordt door een rivaal.

De vrouw heeft een kleine uitgeverij en een andere uitgever maakt haar het leven zuur, door iedere keer negatieve commentaren op haar boeken te leveren. De vrouw heeft het idee dat haar ex de uitgever hiertoe heeft aangezet.
De volgende dag worden rechercheur De Klerck en Ruben Klaver naar Hilligersberg (een deel van Rotterdam) gestuurd, waar een dode in een woning is gevonden. Het slachtoffer blijkt notaris van Bokhoven te zijn en dit is de ex van Laurette Kasemier. De man is om het leven gekomen door een balpen, die via z’n oog in z’n hersenen terecht is gekomen. 

- Hierbij wordt nog gerefereerd aan de zaak waarbij iemand om het leven is gekomen doordat er een Bic-pen via het oog in de hersenen terecht is gekomen. Daarbij was het verweer dat het om een noodlottig ongeval ging. -  Daarvan is in dit boek geen sprake, want de pen blijkt met geweld in het oog geslagen te zijn. De pen blijkt een bijzondere kleur vulling te hebben en het logo op de pen is van de uitgeverij van Laurette Kasemier. Zou zij iets met de moord te maken hebben? Of wil iemand de politie op het verkeerde spoor zetten.

- Er volgt een spannende jacht op de dader, waarbij op een gegeven moment ook nog even de naam van Cor Docter valt, die heel veel thrillers heeft geschreven onder verschillende pseudoniemen. Als Cor Docter heeft hij ook een drietal topografische thrillers die zich in Rotterdam afspelen geschreven, misschien een beetje in navolging van Pim Hofdorp. Het verschil is dat de laatste in z’n boeken vaak wel erg veel topografische informatie stopte. Een aantal boeken van Pim Hofdorp is later, na de dood van de auteur, nog opnieuw uitgegeven. -

Een deel van de plot in het boek doet een beetje denken aan de Baarnse moordzaak. Het is een aardig boek geworden om lekker ontspannen te lezen. Ik heb het bijna in een ruk uit gelezen en ben heel benieuwd naar het volgende boek. Inmiddels zijn er al 6 boeken verschenen, dus ik kan nog even vooruit.

ISBN 9789492715463 | Paperback | 144 pagina’s | E-Pulp Publishers | maart 2020

© Renate 6 november 2022

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Moordstuk
Peter Mulhuijzen

Ravensville, Far North Queensland, Australië, is een stadje waar nooit iets gebeurt. Behalve dan het jaarlijkse festival. Dat zal ook dit jaar geopend worden met een toneelstuk van de spelersgroep RATS, die druk aan het repeteren zijn in de Festival Hall.
Onder leiding van regisseur Butt doen de mannen en vrouwen hun best een geloofwaardig stuk op het toneel te zetten. Het gaat over een moord.

‘Er gebeurt meer in dit whodunit-stuk dan alleen moord’, zei Felicity tegen niemand in het bijzonder, terwijl ze met een diva-achtig gebaar haar haren fatsoeneerde.
‘Waar heb je het over?’ wilde Arnie weten.
‘Nou…’, antwoordde ze lijzig, ‘het is toch overspel waar het eigenlijk over gaat?’

Maar als er dan tijdens de première ook echt een moord gepleegd wordt, zijn de gemoederen danig verhit. Het was al wel duidelijk dat het niet helemaal pais en vree was tussen de spelers onderling en ook niet ten aanzien van de regisseur, maar moord is toch weer van een ander kaliber!
De plaatselijke detective-sergeant Mortimer weet meteen wie de dader is, en niets brengt hem aan het twijfelen. Maar er komt versterking vanuit de Homicide Branch uit Brisbane, en detective-inspector Blake is het niet met hem eens.
Ook Mayn Powell denkt niet dat degene die het moordwapen vasthield ook de dader is. Mayn is een van de spelers van RATS, maar vanwege zijn beroep, psychotherapeut, is hij erg geïnteresseerd, en omdat hij denkt dat Mortimer het helemaal fout heeft, doet hij zijn eigen onderzoek.

De moord kan een ongeluk geweest zijn. Er is sprake van een revolver die verwisseld werd met de dummy die in het toneelstuk gebruikt werd. Wie kan dat dan gedaan hebben? Was het misschien per ongeluk? En was het slachtoffer dan wel doelwit?

Er blijken overeenkomsten te zijn tussen het toneelspel en de werkelijkheid. Er is inderdaad ook sprake van overspel, van jaloezie. Er zijn geheimen, soms uit een ver verleden. Wat is de betekenis van die gekleurde jongen die af en toe opduikt?
Ieder personage heeft eigen ideeën over hoe en wat, en Powell ontvouwt vanuit zijn beroep persoonlijkheidstheorieën, maar of dit het eenvoudiger maakt? Ook is er een rol voor de mythologie, bijzonder in een verhaal als dit.

Lijkt het aanvankelijk een simpel verhaal, dan vergis je je. Het is een verrassende plot, vrij ingewikkeld ook, al komt dat helemaal goed. In het begin is het lastig om de vele personages uit elkaar te houden, ook omdat ze bij hun echte naam maar ook hun toneelnaam genoemd worden.
Hier en daar worden authentieke uitdrukkingen uit Australië gebruikt. Voor in het boek staat een lijst met die termen.

Peter Mulhuijzen (1941) is klinisch- en ontwikkelingspsycholoog en sinds 1980 actief als managementcounselor. Eerder schreef hij Eenzijn of Eenzaam? Onderweg naar Ewa en Schitterend Imago.

ISBN 9789463654630 | paperback| 272 pagina's | Uitgeverij Elikser| september 2022

© Marjo, 30 oktober 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER

Zeventien
John Brownlow

’Ik heb je nog niet verteld hoe ik heet. Dat komt omdat mijn naam niet langer mijn naam is. Hij is de naam van iemand anders, iemand die ik ooit was, maar die ik al lang niet meer ben. Waarschijnlijk zijn er geen tien mensen op de wereld die zich die persoon kunnen herinneren, niet omdat ik al die anderen iets heb aangedaan, maar omdat die persoon een nul was, helemaal niemand, een cijfertje, een nietszeggend bijzinnetje in dit leven.’

Hij noemt zich Zeventien, omdat zestien anderen hem voor gingen. Hij vervult de opdrachten die hij krijgt van ene Handler van de Special Forces. Hij is meedogenloos, erg slim en heeft de beschikking over alles wat hij nodig heeft om zijn opdrachten te vervullen.
Die opdrachten houden vrijwel altijd in dat er een dode valt: hij is namelijk een huurmoordenaar. De beste zelfs.

Steeds kreeg de opvolger de opdracht om degene die op dat moment de beste was te vermoorden. Maar waar is Zestien gebleven? Niemand weet waar hij zich verscholen heeft.  Zeventien ontdekt dat iets niet helemaal klopt bij de opdracht die hij in Berlijn deed, waarbij degene die hij doodde maar bleef herhalen: ‘parachute, parachute.’ Maar er is geen tijd om daar bij stil te staan, de volgende opdracht komt: vind je voorganger en breng hem om.
Maar ook aan deze opdracht klopt iets niet. En dat leidt tot spannende situaties, verrassend, en veelal onvoorspelbaar.
Het verleden speelt een rol. Dat heeft te maken met Zestien, maar ook met Zeventien: Hoe is hij geworden wie hij is?

In een razendsnelle opeenvolging van korte hoofdstukken is het niet verbazingwekkend te horen dat de schrijver iemand is die scenario’s schrijft. Hij is er aan gewend veel actie in de scènes te stoppen.
De ik-figuur is een huurmoordenaar, niet iemand met wie je om wilt gaan, maar tegelijk is hij iemand die hoopt het goede te doen. Hij doodt niet om te doden, en al is hij een eigenheimer, er zijn momenten dat hij zich sociaal op moet stellen. Dat doet het verhaal alleen maar goed.
Er is veel geweld en achtervolgingen waarbij je een aanval doet op je nagels!
Af en toe is er even rust, als er een andere verteller is, maar over het algemeen is dit een triller die je het liefst in een ruk uitleest!

John Brownlow (1964, Lincoln, Verenigd Koninkrijk) heeft zowel de Engelse als de Canadese nationaliteit. Hij is scriptschrijver en auteur. Hij schreef o.a. het script voor de film Sylvia, de tv-serie Fleming en de serie voor Het huis aan de Gouden Bocht, de bestseller van Jessie Burton.

ISBN 9789044363753 | paperback| 448 pagina's | Uitgeverij the House of Books| augustus 2022
Vertaald uit het Engels door Jan Pott

© Marjo, 24 oktober 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER

De engel van Sevilla
Deel uit de Vertrekserie
Marelle Boersma

Sascha heeft haar droombaan: in Spanje, het land waar ze graag verblijft, in een resort voor ouderen. De directeur, het overige personeel, en de bewoners: allemaal Nederlands, de taal is geen probleem.
Ze vindt een appartement in Sevilla, én - nog mooier -  ook een nieuwe liefde.
Klein probleempje: dat is de directeur, Joost Schoenmaker, hun relatie kan maar beter geheim blijven, want de baas en een personeelslid dat kan niet natuurlijk.

Het enige minpuntje is wat haar betreft dat ze haar oma bij wie ze gewoond heeft vanaf dat ze op tienjarige leeftijd haar ouderlijk huis verliet, in Nederland heeft moeten achterlaten. Maar Joost heeft haar beloofd dat Grammy, zoals ze haar noemt, op de wachtlijst staat en dat het niet zo lang kan duren voor ook zij naar Spanje mag verhuizen.

Het is natuurlijk niet gek dat er mensen overlijden, ze zijn op leeftijd, maar zo plotseling, zonder dat er tekenen vooraf waren dat er iets niet goed was, dat verrast Sascha wel. En niet alleen haar! Er zijn namelijk een paar dames die in het resort wonen, die zo hun bedenkingen hebben, zeker als er nog meer mensen overlijden. Maria, Els en Dollie steken de koppen bij elkaar en gaan detectiefje spelen. En eigenlijk is het feit dat deze dames dat doen hetgeen het verhaal leuk maakt. Zonder dat zou het een geijkte saaie plot zijn, te voorspelbaar ook. Dat blijft het toch wel, maar ook al denk je te weten wie, je weet nog niet hoe en waarom.

Helaas zijn er andere onvolkomenheden, zoals bijvoorbeeld Sascha die een opdracht van Joost weigert omdat ze andere plannen heeft en dan even later aanbiedt om bij hem te blijven. Waarop hij niet reageert. En Boersma onderschat haar lezers toch wel, door sommige dingen onnodig nog een keer te vertellen.
Maar zoals gezegd: die oude dametjes maken het de moeite waard om door te lezen, dat is dan weer een goede insteek. Roddel en achterklap, verdachtmakingen en geheimen, toch wel smeuïg en spannend.

Boersma kaart tussen neus en lippen door nog wat wantoestanden in de zorg aan, en ze lardeert het verhaal met enkele pittige amoureuze scenes, die niet echt iets toevoegen, maar vooruit. Het is ook een beetje jammer dat de titel al enigszins verraadt wat het thema zal zijn.

Marelle Boersma (1957) heeft inmiddels een heel rijtje thrillers op haar naam staan, waaronder een aantal bestsellers zoals Ik volg je en Vals alarm (ruim 85.000 ex.). Vals alarm won de tweede prijs bij de Thrillerawards 2012 en stond ruim 6 weken in de Bestseller 60.

ISBN 9789461096906 | Paperback| 300 pagina's | Uitgeverij de Crime Compagnie| september 2022

© Marjo, 21 oktober 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER

Doelwit Åland
Jacob Noordland thriller Deel 1
Jaap Jonker

Åland heeft een historie, waarover achterin onderhavig boek uitgebreider verteld wordt. Voor dit verhaal is echter alleen van belang dat het eiland als onderdeel van Finland tot 1917 bij Rusland hoorde. Sinds 1917 is het weer onderdeel van Finland.
Kolonel Igor Petrov, chef van de afdeling Oostzee van het Eerste Hoofddirectoraat van de KGB is vast van plan daar nu, in de jaren tachtig, weer verandering in te brengen. Het eiland zal het eerste zijn van een aantal andere eilanden in de Oostzee dat weer onder controle van de Russen zal komen.

Petrov stelt zijn zoon Boris aan als medewerker op het consulaat in Mariehamm op Åland met de opdracht zich voor te bereiden en gereed te houden voor de herovering. Het duurt een aantal jaren, maar in 2018 gaat dan eindelijk de actie beginnen. Boris Petrov heeft een aantal teams samengesteld, die het binnenvallen van de Russische marine voorbereid hebben.

De hoofdpersoon, hoofdinspecteur Jacob Noordland, is met zijn Zweedse echtgenote en hond onderweg naar het eiland. Hij is uitgenodigd door inspecteur van politie Eeva Loitonen en haar man Lasse, om de kerstvakantie op Åland door te brengen. Jacob heeft Eeva leren kennen bij een Europolactie tegen een internationale drugsbende, en ze hebben daarna contact gehouden.
Het sneeuwt en het is koud. Ideaal, vindt Kerstin, om twee weken rustig lezend bij de kachel door te brengen. Maar dat loopt anders. Eeva vraagt zijn raad als de politie ontdekt dat er raadselachtige stroomstoringen zijn: steeds als de monteur arriveert bij het transformatorstation lijkt het euvel al voorbij!

De lezer kent het plan van de Russen en weet wat er aan de hand is. Herhaaldelijk switchend tussen de vele personages volgen we hoe Eeva en haar mensen steeds meer sluiers oplichten van het raadsel. Dat er wat staat te gebeuren is hen duidelijk, maar wat en hoe, en vooral wanneer, dat is toch een lastige kwestie.
Natuurlijk zitten de Russen ook niet stil, zij hebben hun plan goed doordacht.

Zeer tegen de wens van zijn vrouw, die zich gedwongen ziet de rustige vakantie grotendeels in haar eentje door te brengen, voegt Jacob zich bij Eeva’s team.
Zij en haar collega’s trekken steeds de juiste conclusies, hetgeen de spanning wat omlaag brengt. Maar als de confrontatie nadert, komt dat wel goed, vooral door de actiescenes.  Zal het machtige Rusland er in slagen het eiland te annexeren?

Een spionage- en actiethriller, het eerste deel van een trilogie, die vooral boeiend is door de acties die beschreven worden. Hier is duidelijk dat de schrijver zijn arbeidzame leven doorgebracht heeft in de koopvaardij en als operationeel officier bij de marine.
Wat dit boek ook boeiend maakt is de actualiteit, nu Rusland druk bezig is Oekraïne in te lijven, hoewel Jonker ten tijde van het schrijven eerder de Russische annexatie van De Krim in 2014 in gedachte gehad zal hebben. Het is namelijk een heruitgave. In 2020 verscheen het boek al en is nu bewerkt. Nog niet perfect, gezien de vaak wat krom aandoende zinnen en soms overbodige herhalingen, maar wie weet komt het tweede deel beter uit de verf.

Jaap Jonker (1956) woont met vrouw en hond afwisselend in Hengelo en op de Finse Åland eilanden.

ISBN 9789493192515 |Paperback | 368 pagina's | Uitgeverij LetterRijn| augustus 2022

© Marjo, 16 oktober 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER

Wintereiland
Deel 4 uit de serie Bureau Kopenhagen
Katrine Engberg

Anette Werner en Jeppe Kørner vormen samen - al drie delen lang - een duo bij de politie van Kopenhagen.
Na problemen in de privésfeer heeft Jeppe zich teruggetrokken op het eiland Bornholm, waar hij bomen omzaagt in dienst van de houtzagerij.
Als er een koffer wordt gevonden in een park in Kopenhagen met daarin een half lichaam, staat Anette er dus alleen voor. Maar ze kan haar maat maar moeilijk missen en ze belt hem op met ‘alleen maar’ de vraag om even zijn licht op de zaak te laten schijnen. Als Anette op zoek gaat naar een mogelijk slachtoffer komt ze namelijk uit op het eiland Bornholm.

Ook de alleenstaande Esther de Laurenti is op Bornholm waar ze werkt aan een biografie over een antropologe Margarethe Dybris.  Deze Margarethe is twee jaar eerder overleden, en al had Esther ooit wel contact met haar, dat was verwaterd. Toen ze de dochter, Ida, om informatie vroeg, nodigde die haar uit om naar het huis van haar moeder te komen. Daar treft ze een kamer vol papieren, notities, tekeningen en nog meer. Aan Esther de taak dat uit te zoeken. Ze concentreert zich vooral op een briefwisseling met ene Elias. Ida vertelt dat hij een collega was, met wie Margaretha trouwde om legitiem kinderen te kunnen adopteren.

Behalve Ida is er de jongere Nikolaj. Hij is een van de mogelijke slachtoffers: al drie maanden heeft niemand iets van hem gehoord.
Een andere mogelijkheid is een leraar, Jan Søgard, iemand met kind noch kraai; de schoolleiding heeft vermelding gemaakt van zijn vermissing.
Een derde is Bo Winther Tjørnelund, door zijn ouders als vermist opgegeven.
Aan Anette de taak om uit te zoeken wie van deze mannen – of misschien nog een ander? – zich in de koffers bevindt.
Een tweede koffer wordt gevonden met de andere helft van het lichaam. En wat is het motief? Waarom is deze persoon vermoord?

We volgen drie verhaallijnen, die van Jeppe, Esther en Anette, die in elkaar blijken te haken.  Katrine Engberg laat af en toe wat los, wat een mogelijke oplossing kan bieden, maar natuurlijk blijken niet alle lijntjes van belang voor de ontknoping. Dat zou te makkelijk zijn,  het blijft tot het einde toe spannend!

Als je de proloog gelezen hebt, verwacht je een heel akelig verhaal, de moordmethode is naemlijk nogal luguber. Dat valt gelukkig wel mee!
Wintereiland speelt zich af in november, het is koud en die sfeer gebruikt Engberg om de toestand nog wat toe te spitsen. Ook de rol van een streng christelijke kerk zorgt voor dreiging.
En natuurlijk is er het persoonlijke verhaal van Anette en Jeppe, maar dat is gelukkig heel minimaal.

Katrine Engberg (1975) is in Denemarken oorspronkelijk bekend als danseres en choreograaf. In 2006 maakte ze haar schrijfdebuut met een non-fictieboek. Ze werkt nog steeds als regisseur en choreograaf voor theater en televisie, maar inmiddels heeft ze ook groot succes met haar boeken. Haar thrillerserie 'Bureau Kopenhagen' over Jeppe Kørner en Annette Werner worden ook in het buitenland goed ontvangen.

ISBN 9789400513549 | paperback | 352 pagina's | Uitgeverij Bruna| augustus 2022
Vertaald uit het Deens door Corry van Bree

© Marjo, 10 oktober 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER