
Cilla & Rolf Börjlind
Een beestachtig verbond
Suze van Baarle: Deel 1
Liz Brouwer
Het boek begint met een cursief geschreven hoofdstuk waarin de dader aan het woord lijkt te zijn.
Suze van Baarle, rechercheur en teamleider van de politie in Amsterdam wordt geconfronteerd met een gruwelijke moord in het Entrepotdok. Ze tobt met haar darmen en ook zijn er wat problemen in haar huwelijk. Haar man werkt vaak tot laat door en de au pair, die voor de kinderen zorgt heeft ook wel eens recht op een vrije avond. Daarom schakelt ze op een gegeven moment haar zusje in, hoewel haar man daar eigenlijk geen fan van is. Vreemd genoeg lijkt dit nu wel vrij goed te gaan, hetgeen ze ook wat verontrustend vindt.
In de cursieve geschreven hoofdstukken leren we de mogelijke dader kennen en ontdekken we misschien ook iets over het motief. Langzaam krijgt de lezer door deze hoofdstukken ook een idee wie de dader zou kunnen zijn.
Er lijkt een overeenkomst te zijn met een onopgeloste moord uit het verleden, maar wat het verband is, is niet helemaal duidelijk. Verhalen lijken een grote rol te spelen. Zo maakt het slachtoffer van de moord in het Entrepotdok deel uit van een groep mannen die zich de broeders van Oz noemen. Ook het verhaal van Reinaert de Vos lijkt een rol te spelen.
Delen van het boek spelen zich ook af in een verzorgingshuis, waar het slachtoffer wel eens kwam. Er lijken zich dingen af te spelen die niet helemaal kloppen. Een teamleider hier maakt ook deel uit van de broeders van Oz. Voorts lijkt ook een gruwelijke gebeurtenis uit de Tweede Wereldoorlog nog een rol te spelen en er is ook nog een schooltuintjescomplex, waar het slachtoffer iets deed.
Al met al is het een spannend boek geworden, waar ik niet te veel van weg wil geven.
ISBN 978 90 813482 6 3 | Paperback | 318 pagina’s | H&G Uitgevers | november 2013
© Renate 20 maart 2022
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
De duivel van Berlijn
Siegfried Sauer 2
Fabiano Massimi
Februari 1933, Wenen. Wie de geschiedenis een beetje kent weet dat het roerige tijden zijn. In die dagen begint de Jodenvervolging die al snel toeneemt. Hitler wint de verkiezingen en voert zijn plannen schijnbaar ongestoord door.
Siegfried Sauer - alias Peter Rach - was ooit commissaris van politie, maar is nu nachtwaker op het Weense stadhuis. Hij hoopt in de anonimiteit te blijven, maar als hij die dag in februari thuiskomt, hoort hij pianomuziek uit zijn appartement komen. Hij is gevonden!
Wie bevindt zich in zijn woning?
Als hij met zijn pistool in de hand voorzichtig de kamer binnengaat blijkt de man die daar is geen onbekende. Hij heeft Karl Julian al lang niet meer gezien. Wat wil hij van hem?
Dat zal hij snel vertellen: het gaat om Rosa, de vroegere partner van Sauer. Ze is naar München vertrokken om zich aan te sluiten bij het verzet tegen de nazi’s. Maar nu is ze verdwenen. Sauer gaat met Julian mee. Maar niet naar München. Ze arriveren in Berlijn. Daar ergens zou Rosa zijn. Als ze niet in handen van de nazi’s is gevallen.
Sauer heeft een paar oude vrienden in Berlijn. Hij zoekt hen op, om hulp te vragen. Een van hen blijkt om het leven gebracht te zijn - met achterlating van een boodschap voor Sauer! - de ander wil best helpen, maar op zijn eigen voorwaarden.
Het blijkt al snel dat het een wespennest is waar Sauer zich in begeeft: Het grootste probleem is dat hij niet weet wie hij kan vertrouwen. En waar is Rosa toch gebleven? De situatie wordt steeds grimmiger in Berlijn. Intriges, verraad, moord, Sauer moet er zijn weg zien te vinden. Hij gaat zelf ook niet volgens de regels te werk, dus het wordt een riskant avontuur, met een superspannende apotheose.
Massimi weet de spanning er goed in te houden, ondanks de vele feiten en personen die hij in het verhaal verwerkt. Achterin staat een overzicht van de historische werkelijkheid. En een lijst met de personages. Best handig om af en toe na te slaan.
Aan dit avontuur met Siegfried Sauer ging een eerste deel vooraf: De engel van München.
Gaandeweg wordt duidelijk dat niet alleen Sauer, maar ook andere personages al in dat eerdere deel voorkomen. Toch kan het wel: apart lezen.
Fabiano Massimi komt uit Modena. Hij studeerde filosofie in Bologna en Manchester en werkte daarna als vertaler en redacteur.
ISBN 9789401616089 | paperback | 496 pagina's | Uitgeverij Xander | januari 2022
© Marjo, 16 maart 2022
Lees de reacties op het forum, klik HIER
De verloren jongen
Julia Menken 1
Chantal van Mierlo
Nadat in het verleden er iets flink verkeerd is gegaan, is Julia Menken geswitcht van functie. Ze heeft een opleiding gevolg om als profiler, gedragsdeskundige verder te gaan. Wat er precies gebeurd is wordt niet volledig verteld, maar ook rechercheur Maarten, officier van justitie was erbij betrokken. En hij heeft bij deze nieuwe moord speciaal om Julia gevraagd. Eigenlijk houdt ze zich nu bezig met coldcases, maar ja, ze kan het verzoek niet naast zich neerleggen. En zo reist ze vanuit Zoetermeer af naar Arnhem, zeer tegen de zin van haar man Daniel, die opnieuw met hun twee jonge kinderen achterblijft.
De moord op een veertienjarige jongen is gepleegd in de rosse buurt van Arnhem. Het lichaam van de jongen is gruwelijk verminkt, en de politie denkt dat dit niet een eenmalige moord is. Ze staan onder druk: deze moordenaar moet gepakt worden voor hij opnieuw toeslaat.
Al snel blijkt dat de confrontatie uit het verleden, geëindigd met de dood van een kind, collega Maarten Brouwer ook nog dwars zit. Hij drinkt te veel. Julia zelf slikt pillen om te kunnen slapen.
Hen wacht een zware taak.
Heeft de moordenaar eerder slachtoffers gemaakt?
De moord is ter plekke gepleegd, maar waarom was de jongen, Brian, daar in die straat? Volgens zijn vader met wie hij samen het gezin vormde, was hij een goed oppassende knul, maar hij liet hem veel vrijheid, en weet nauwelijks wat zijn zoon de hele dag deed.
Aan Julia om uit te zoeken wat het antwoord op deze kwesties is.
‘Maar er is iets anders wat mijn aandacht heeft getrokken. Ik zie steeds twee verschillende patronen terugkomen. In de verwondingen, in de motieven die ik daaruit kan afleiden. Het is verwarrend.’
‘En in welke richting denk je?’
‘Ik denk dat we rekening moeten houden met twee daders.’
Natuurlijk zijn er anderen in hun team: Justus Beekmans ziet duidelijk het nut van een profiler niet in, en werkt Julia meer tegen dan dat ze iets aan hem heeft. Rechercheur Diego Kortzorg is haar wel goedgezind en de digitale recherche in de persoon van Rens ook.
Gelukkig maar, want de zaak hakt er behoorlijk in. En dan is er het thuisfront nog. Haar man is nog maar gedeeltelijk aan het werk na een burn-out. Hij neemt haar zeer kwalijk dat ze nu meer in Arnhem is dan bij hem en de kinderen. Hun huwelijk dreigt helemaal fout te lopen, als Daniel steeds depressiever wordt.
Omdat er nog twee thrillers over Julia Menken aangekondigd worden, is er in dit eerste deel een aanzet tot een lopend verhaal, dat gaat over Julia’s privéleven.
De zaak Brian vormt een afgerond geheel.
Julia blijkt een zeer betrokken profiler te zijn, ze doet ook recherchewerk, en wekt zo irritatie bij Justus én bij de moordenaar, die haar al snel in het oog heeft.
Behalve de politiezaak speelt ook het feit dat Julia een vrouw in een mannenwereld is een flinke rol. Het wordt haar niet makkelijk gemaakt en het feit dat ze haar mannetje eigenlijk best wel staat maakt haar niet direct sympathieker.
In snel tempo – korte hoofdstukken – wordt het plot verteld, en het is vrij logisch dat je aan het einde meer wil. Dat komt er dus aan…
Een spannende thriller, die inderdaad niet voor tere zieltjes is, zoals op de omslag ook vermeld staat.
Chantal van Mierlo (Boxtel, 1979) verhuisde na haar studie International Business naar Duitsland. Haar debuut De nummers stond op de shortlist voor de Hebban Thriller Debuutprijs.
ISBN 9789461095961 | Paperback| 376 pagina's | Uitgeverij the Crime Compagnie | januari 2022
© Marjo, 15 maart 2022
Lees de reacties op het forum, klik HIER
Duistere grens
Johnny Bollé
In de Antwerpse Kempen staat een bouwvallig magazijn. Verlaten zou je denken. Maar binnen zitten vier mensen in een benarde situatie, vastgebonden aan hun stoel. Sieg, Julian, Farah en Summer, vrienden tot dat moment. Want dit zal het moment van de waarheid worden. Een man met een wilde baard bedreigt hen met en pistool, wikkend en wegend over met wie hij zal beginnen.
‘We gaan een spelletje spelen. Net zoals jullie deden. Ik noem het: een voor allen, allen voor een. Ik wil van ieder van jullie één naam horen. De naam van degene die jij wil opofferen om jezelf te redden.’
Negen jaar later vinden we Sieg terug. Hij is 34, rijk en beroemd. Zijn bedrijf Medusa, waar spellen ontwikkeld worden, heeft hem multimiljonair gemaakt. Maar het verleden zit hem nog steeds dwars. Na het voorval in de loods is hij bestempeld tot held, hij heeft de anderen gered. Zegt men.
Al snel wordt duidelijk dat het verhaal dat verteld wordt, niet het ware verhaal is. Wat is er gebeurd in die loods? Hoe kwamen ze daar eigenlijk terecht?
Er zijn vijf mensen bij betrokken geweest, zij kennen de waarheid.
Maar dan schijnt er nog iemand te zijn, die dat weet. Iemand die zich Argus noemt. Hij bedriegt en chanteert Sieg.
Dat is op zich niet vreemd voor de spellenman, hij heeft jarenlang een maandelijks bedrag overgemaakt aan een chanteur, die zei de waarheid te kennen, maar dat was voor hem een schijntje. Hij betaalde en was er daarmee van af. Maar nu is er iemand anders, iemand die hogere eisen stelt, en die hem ook fysiek bedreigt. Niet alleen hem. Ook anderen. En dit kan Sieg niet over zich heen laten gaan. Hij wil weten met wie hij te maken heeft, en er dan eens en voor altijd een einde aan maken.
Maar hoe vind je een onbekende?
Het verhaal speelt zich grotendeels af op Zakynthos. Sieg is half Grieks, en heeft zich daar teruggetrokken na de verkoop van zijn bedrijf. Hij is alleen, mede door dat voorval in het verleden heeft hij zich nooit kunnen binden. De afperser weet hem daar ook te vinden.
Dan ontwikkelt zich een kat en muisspel, waarbij we steeds flarden uit het verleden toebedeeld krijgen. Zo wordt langzaam - tergend langzaam - duidelijk wat er in 2010 precies gebeurd is, en hoe het in de tussenliggende jaren verder is gegaan.
Voor Sieg, dus ook voor de lezer zullen er veel spannende ontwikkelingen zijn. Je kan van alles bedenken over het vervolg, maar steeds blijkt dat Johnny Bollé het toch anders heeft bedacht.
De opbouw, wisselend tussen Sieg en de onbekende, werkt spanning verhogend, net als de soms erg korte hoofdstukken. Als extraatje zijn er de verwijzingen naar de Griekse mythologie en geografie, waardoor je af en toe even rustig naar adem kunt happen.
Het is niet alleen spannend, er zijn ook vrouwen in het spel, die soms wel, soms niet onderdeel zijn van het spel dat gespeeld wordt.
Duistere grens, het spel waarmee Sieg zo rijk is geworden.
Johnny Bollé (Antwerpen) is schrijver van korte verhalen en thrillers. Oorspronkelijk paramedisch laborant, heeft hij zijn hart verloren aan het schijven. Zijn debuutthriller Egyptisch Blauw verscheen in 2018. Duistere grens is zijn vijfde thriller.
ISBN 9789493192270 | paperback | 255 pagina's | Uitgeverij LetterRijn| februari 2022
© Marjo, 13 maart 2022
Lees de reacties op het forum, klik HIER
ISBN 978 94 005 1148 4 | Paperback | 368 pagina’s | A.W. Bruna Uitgevers | september 2020
vertaald door Corry van Bree
© Renate 6 maart 2022
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Verlos ons van het kwade
Linda Jansma
Met de proloog ben je meteen binnen: wat gebeurt hier in vredesnaam?
Terwijl het feest voor de pater familias, Ernst Foreest, die vijfenzeventig is geworden, in volle gang is, gebeurt er iets vreemds achter in de enorme tuin. Renée Foreest, schoondochter van de jarige, heeft een licht gezien en gaat kijken wat daar aan de hand is.
Ze ziet haar man Francis staan, met zijn broer Julian naast zich. Ook staat er een jonge vrouw die de broers onder schot houdt, en daarnaast een nogal dikke man. Het gezelschap bevindt zich aan de rand van een kuil waarin iets ligt dat ingepakt is in een zeil. Het heeft de omtrekken van een lichaam.
De vrouw zegt dat ze Judith is, de zus van het lichaam dat begraven gaat worden. Ties, de zoon van Renée, had haar verteld dat Miriam, haar zus, door Francis Foreest gedood is, een jaar eerder. Maar voor die kan reageren op de beschuldiging klinkt er een stem: de jarige verschijnt en bekent schuld. Ook Ties is er ineens.
Ernst vertelt: een jaar eerder had deze Miriam hem aangesproken. Zij had ene Marco Verduin aangeklaagd wegens verkrachting en mishandeling, met als gevolg een kind, een ernstig zieke dochter. Hij was met hulp van Ernst, die zoals altijd zijn best deed de grootste misdadigers vrij te pleiten, aan straf ontsnapt en nu kwam Miriam geld eisen. Bij de woordenwisseling zou Miriam per ongeluk om het leven gekomen zijn.
Ernst bekende dat hij ook de hand had gehad in de dood van Paul Verduin, zoon van Marco en vriend van Ties. Dit ging om drugshandel.
En dan springt ineens nog een man naar voren, en dan vallen er doden.
‘En nu?’ vroeg Julian uiteindelijk zacht. ‘Er liggen hier drie lijken, wat moeten we in vredesnaam doen?‘
Renée hoorde hoe Francis zijn keel schraapte. En toen zijn stem: ‘Ik weet maar één oplossing.’
Dit geheim houdt de familie nog steeds stevig in zijn greep. De betrokkenen zwijgen, maar als de derde zoon Foreest kaarten krijgt van zijn vader die na zijn pensioen naar Noorwegen vertrokken is, wordt hij nieuwsgierig. Want deze Matthijs had helemaal geen goede band met zijn vader sinds hij een herensociëteit was begonnen in Laren. Een hoerentent, vond zijn vader. Hij had gewild dat Matthijs net als Francis advocaat was geworden en bij hem op kantoor was komen werken.
Julian was overigens ook niet in zijn vaders voetsporen getreden: hij was dokter geworden.
Francis - overigens niet corrupt net als zijn vader - en Renée hebben drie kinderen, Ties is de oudste, de jongste Cato, en daar tussen in Lidy.
Het gezin van Julian speelt geen rol, en dat van de dochter, Helena, nauwelijks. Haar echtgenoot Tobias overigens wèl.
Als er een journaliste neerstrijkt in Laren wordt het verleden omgewoeld. Zij is ook een Larense, deze Naomi. Hoewel ze daar al twintig jaar weg is, heeft zij deel aan het verleden, omdat haar broer Joël bij de vriendengroep met Julian en Francis hoorde en hij in die ene fatale nacht om het leven kwam. Naomi geeft de broers de schuld van de dood van haar broer die ze nog steeds mist.
En ze wil wraak.
Nog meer speelt er in het ogenschijnlijk lieflijke Laren: er is een loverboy actief, die samen met een kleine crimineel jonge meisjes verleidt en misbruikt. En deze crimineel heeft zijn oog laten vallen op Cato, omdat hij via haar Francis Foreest, haar vader, zal treffen. Foreest heeft er namelijk voor gezorgd dat hij in de cel belandde.
Best ingewikkeld allemaal, en dat je het als lezer toch kan volgen is te danken aan de schrijfster, Linda Jansma. En aan de stamboom voor in het boek. Overigens blijkt dit boek een vervolg te zijn op In naam van de vader, waarin het verhaal uit de proloog uitgebreider uit de doeken gedaan wordt.
Het verhaal draait om dat geheim dat in de tuin begraven ligt. Als er zoveel mensen van weten, is het al lastig om het geheim te houden en als er dan iemand komt ‘graven’, zal de beerput opengaan.
Het wordt almaar spannender, en zoals het in een goede thriller gaat, staan de lezer verschillende verrassingen te wachten.
Omdat je steeds vanuit een ander personage het verhaal te horen krijgt, in korte hoofdstukken, ben je als lezer zelfs meer op de hoogte dan deze personages.
Linda Jansma (1967) heeft inmiddels dertien thrillers geschreven met veelal psychologische insteek en vaak met een maatschappelijk thema. Haar debuut Kwetsbaar won de Schaduwprijs, stond op de longlist van de Gouden Strop en is inmiddels in het Engels vertaald. Houvast en Verbroken kregen een plek op de longlist van de Diamanten Kogel en Schuilplaats werd uitgeroepen tot Beste Vrouwenthriller 2013.
ISBN 9789461095787| paperback | 350 pagina's | Uitgeverij De Crime Compagnie | januari 2022
© Marjo, 3 maart 2022
Lees de reacties op het forum, klik HIER
Sleutel 17
Tom Babylon 1
Marc Raabe
Als Winkler, de koster van de dom in Berlijn, op een vroege ochtend zijn geliefde orgel wil gaan bespelen, ziet hij een schokkend beeld: in de koepel boven zijn hoofd hangt een bloedend lichaam. Hij beseft bovendien al snel dat het geen onbekende is voor hem!
Ook herkent hij de sleutel die om de nek van de dode hangt. Het is de sleutel met het donkere sleutelkapje waarop het cijfer 17 gekrast is. De sleutel waar het verhaal dat volgt om draait.
Niet alleen de koster, ook Tom Babylon, de rechercheur die op de zaak wordt gezet, herkent de sleutel. Jaren geleden verdween zijn zusje Viola, zij had precies dezelfde sleutel bij zich. Tom weet dat omdat hij zelf dat ding gevonden heeft, bij een dode man die hij en zijn vrienden gevonden hebben in de rivier. Tot hun verbijstering is dat lijk verdwenen als ze de politie erbij halen, een dag later.
Als de zaak van de dode in de Dom zich ontwikkelt, blijkt er een verband te zijn met dat voorval uit Toms jeugd. Hij wil dat niet vermelden bij zijn meerdere, dan zou hij van de zaak gehaald worden., Dat mag niet gebeuren: hij heeft opnieuw een kans om zijn zusje te vinden. Ook al beweren de autoriteiten dat zij verdronken en begraven is: hij weet zeker dat ze nog leeft!
Er duiken meer sleutels op, allemaal met het getal 17. Wat is de betekenis daarvan? En wat heeft de vrouw die in een privékliniek voor geesteszieken zit er mee te maken?
Tom krijgt assistentie van Sita Johanns, een psychologe, die de onorthodoxe manier van werken die Tom ten toon spreidt, lastig vindt. Vooral omdat hij het vaak op eigen houtje doet. Maar zelf wil ze ook wel eens buiten het boekje gaan, ze moet wel om zich staande te houden in het mannenwereldje waar ze in terecht komt.
We leren Tom kennen als een gedreven speurder, die bereid is ver - heel ver - te gaan om de schuldigen te pakken te krijgen en de raadsels op te lossen. De samenwerking met Sita werkt prima, ze zullen vast wel een team blijven in de komende verhalen over Tom Babylon.
Het persoonlijke tintje kan ook nog een vervolg krijgen, in de vorm van het verleden, maar ook in de relatie met partner Anne. Zij komt nu nog niet echt uit de verf, mogelijkheden genoeg dus.
De achtergrond van deze thriller is Berlijn. Het verhaal van het verleden speelt in 1998, met een rol voor de Stasi, de binnenlandse veiligheidsdienst en inlichtingendienst in de Duitse Democratische Republiek. De moord in de Dom speelt in 2017 (!)
Boven de vrij korte hoofdstukken staat een tijds- en plaatsaanduiding, handig om het verhaal te kunnen blijven volgen. Er gebeurt namelijk heel veel!
Marc Raabe (1986, Keulen) is redacteur, grafisch ontwerper en ook nog manager van een eigen filmproductiebedrijf. En schrijver!
In 2012 verscheen zijn debuut Schnitt, in 2018 gevolgd door Schlüssel 17. Dat is het eerste van een trilogie, die in Duitsland al een groot succes werd.
ISBN 9789400514010 | paperback | 448 pagina's | Uitgeverij Bruna | augustus 2021
Vertaald uit het Duits door Marcel Misset
© Marjo, 1 maart 2022
Lees de reacties op het forum, klik HIER
De moordflat
Dick en Didi van der Plas
In Warlingen, stadje in Noord-Nederland, wordt een nieuw gerechtsgebouw geopend, de trots van de bewoners. Niet alleen heeft dit miljoenenproject de stad op de kaart gezet, er wordt nu ook een spraakmakend proces gehouden, tegen Bernard B, een beruchte bendeleider, verdacht van moorden, afpersingen, en drugshandel wordt nu berecht vanwege de moord op een aankomend politicus. Diederik van der Kamp, leider van de door hemzelf opgerichte partij, hij was erg populair.
Bernard B. had het waarschijnlijk op hem voorzien vanwege een streng antidrugsbeleid.
Het nieuwe gebouw was evenwel niet onomstreden, er is flink actie gevoerd om te voorkomen dat een volkswijk werd afgebroken. Het enige dat ze bereikt hebben is dat er tegenover het nieuwe gebouw nog een flat uit de oude wijk is blijven staan, tien verdiepingen hoog. Hoofdpersoon van dit verhaal, Monique Klopper, rechercheur bij de Warlingse politie, verwacht dat ook deze flat wel snel zal verdwijnen, het heeft niet zo'n goede naam. En dat wordt nog erger, nu er een lijk gevonden is!
Monique wordt samen met haar veel oudere collega, Ben Verhil, op de zaak gezet. Daar is de nogal eerzuchtige Monique niet blij mee, Ze vindt hem sloom, en ergert zich aan zijn zogenaamde wijsheden en zijn steenkolenengels. Hun interesses liggen net zo ver uiteen als hun leeftijd, maar ze zal hem moeten verdragen tot hij met pensioen gaat. Al heel snel, hoopt ze.
Nu eerst de zaak van de gevonden dode. Het slachtoffer is een jonge vrouw, die aan een overdosis gestorven lijkt te zijn, maar Monique ontdekt al snel dat zoiets niet kan kloppen. Deze vrouw is vermoord!
Het onderzoek begint met het ondervragen van de flatbewoners. Daarbij stuiten ze op bijzondere figuren: een voodoopriesteres, hippies, en meneer Jansen, actievoerder. Ze willen natuurlijk ook graag de beheerder spreken, maar die schijnt nooit aanwezig te zijn!
Wat een eenvoudige moord leek te zijn ontwikkelt zich tot een ingewikkelde zaak. Gelukkig is Monique een goede rechercheur, en als ze eenmaal haar partners kwaliteiten accepteert, lossen ze de zaak natuurlijk op.
Dick en Didi van der Plas mogen nog veel van dit soort detectives schrijven! Natuurlijk is er het speurwerk. De zaak zit echt supergoed in elkaar, met steeds verrassingen voor de lezer. Daarnaast is het verhaal doorspekt met veel grappige elementen. ‘Kompliet lokdaun’; toemuts’; ‘’ ofkoors’…het lijkt een melige vondst maar het werkt uitstekend.
De combinatie van de jonge Monique, die aanvankelijk nogal arrogant overkomt, en de bedaarde oudere rechercheur, die nog half in de hippietijd zou willen leven, werkt perfect! Én er zijn de vele verwijzingen naar de actualiteit, die het verhaal herkenbaar maken.
Meer van dit!
ISBN 9789463654036 | paperback | 283 pagina's | Uitgeverij Elikser | december 2021
© Marjo, 25 februari 2022
Lees de reacties op het forum, klik HIER
Bloedbroeders
Rivierdelta 1
Arttu Tuominen
De Finse misdaadauteur Arttu Tuominen debuteert in 2019 met zijn thriller Bloedbroeders. Deze thriller wordt zo goed ontvangen in Finland dat hij hiervoor in 2020 de Finse literatuurprijs voor misdaadverhalen Vuoden johtolanka wint. Wat fijn dat deze thriller nu in het Nederlands vertaald is!
Zoals Finse recensenten toentertijd aangegeven hebben, laten de personages uit deze thriller je niet los. Arttu Tuominen weet heel goed de beide kanten van de wet te belichten en zo elk personage een geloofwaardige rol te geven.
Bloedbroeders is deel 1 uit de Rivierdeltaserie en speelt zich af in de west-Finse stad Pori.
Als waarnemend inspecteur van de recherche-eenheid van Pori heeft Jari Paloviita zijn handen vol aan het in de lucht houden van alle ballen in zijn leven. Zijn huwelijk zit in zwaar weer, hij moet zijn inspecteur tijdelijk vervangen en als hij dan ook nog te maken krijgt met de moord op Rami Nieminen, een oud-klasgenoot die hem het leven zuur maakte op de basisschool, wordt het heel moeilijk om de balans in evenwicht te houden. Groot is de schok als blijkt dat zijn beste jeugdvriend Antti Mielonen als dader wordt aangewezen. Jari verkeert in een groot dilemma. Vertelt hij aan zijn collega’s dat hij het slachtoffer en de dader in het verleden gekend heeft? Wat doet hij met het magere bewijs wat er is tegen Antti? Neemt hij contact op met Antti of laat hij dat aan zijn collega’s over? En wat doet hij met zijn belofte van eeuwige trouw aan Antti?
Het verhaal wisselt elke paar hoofdstukken van 2018, het jaar dat de moord plaatsvindt, naar 1991, het laatste jaar waarin Jari en Antti als beste vrienden met elkaar optrokken en elkaar gezien hebben. In de loop van het verhaal krijg je als lezer een steeds duidelijker beeld van de karakters van de personages, maar ook wat de invloed is van de gebeurtenissen uit het verleden op de situatie van het heden.
De voortdurende worsteling van Jari met zijn geweten blijft je als lezer tot de laatste bladzijde boeien. Jammer dat er af en toe grof taalgebruik in het boek staat. Dat is het enige wat voor mij als lezer een beetje afbreuk aan de verder ijzersterke thriller doet.
ISBN 978 90 261 5455 3 | NUR 332 | Paperback | 352 pagina’s | Uitgeverij De Fontein | februari 2022
Bloedbroeders is vertaald door Annemarie Raas.
© Els ten Voorde, 19 februari 2022
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
De weg naar huis
Sebastian Fitzek
Klara heeft geen succes met mannen, ze schijnt steeds weer foute types aan te trekken. Ook met de nieuwe man, met wie het zo veelbelovend begon, is het duidelijk: foute boel. Dit wordt verteld in de proloog.
Jules Tannberg heeft een dienst overgenomen van een vriend; hij zit aan de telefoon bij de begeleidingsdienst. Die is voor vrouwen die zich niet veilig voelen op straat. Als ze dan bellen zal Jules hen begeleiden.
Op de avond dat hij op de televisie het nieuws bekijkt over een moordenaar die al drie slachtoffers heeft gemaakt en die kalendermoordenaar genoemd wordt, omdat er een datum gevonden wordt, in de kamer waar het slachtoffer gevonden wordt, gaat de telefoon. In het begin is er geen contact, al blijft de lijn open. Hij kan horen dat er wel iemand is aan de andere kant van de lijn. Maar pas als hij een lange gil hoort, weet hij dat er inderdaad iemand hulp zoekt. De vrouw, Klara dus, denkt dat ze gevolgd wordt door een man die uit is op haar leven.
Het moet de kalendermoordenaar zijn, denkt ze: op de muur stond een datum geschreven, in bloed – haar bloed – en die tijd geeft aan dat ze nog maar een paar uur te leven heeft. Eigenlijk wil ze ophangen, ze moet zien te ontsnappen, maar Jules haalt haar over om in contact te blijven.
Dan volgt een huiveringwekkend verhaal, nu eens vanuit Jules, dan weer door Klara verteld. Het begon met dat telefoontje, maar er ging heel wat aan vooraf. Dus springt Fitzek steeds een periode terug, soms een langere tijdspanne soms kort. Dat staat dan wel boven de hoofdstukken.
Klara blijkt getrouwd met Martin, een man die haar mishandelt en laat misbruiken, maar hun dochter Amélie is volkomen veilig bij hem, denkt ze. Dus ze is nu van plan een einde aan haar huwelijk te maken, misschien zelfs haar leven. Dat moet ze ook doen van de moordenaar, ze heeft er nog maar weinig tijd voor.
Ze waarschuwt Jules: als de moordenaar er achter komt dat Jules haar geholpen heeft, zal hij het volgende slachtoffer zijn. Daar trekt hij zich niets van aan, hij blijft bereikbaar, en praat met Klara.
Verloopt het verhaal in het begin nog vrij rustig, omdat we eerst de twee hoofdpersonen leren kennen, gaandeweg wordt steeds enger. De bedreiging neemt toe, en je begrijpt steeds beter wat er aan de hand is. Hoe het precies zit, dat weet je bij een Fitzek pas als je het boek bijna uit hebt. Ook in dit verhaal is dat het geval. Het is onvoorspelbaar, en ook al is wat er in de realiteit gebeurt vaak nog erger, dat kan je je bij dit verhaal niet voorstellen. Wie eerder een Fitzek las weet ook dat hij gruwelijke details niet schuwt.
Bij dit boek vertelt hij in het nawoord dat hij hoopt een goede thriller geschreven te hebben: een confrontatie met een verzonnen gevaar om het inlevingsvermogen te trainen. En hopelijk laat zo'n verhaal de lezer nadenken: hoe zou je zelf handelen in zo'n extreme situatie. Maar vooral schrijft hij om te amuseren. Hoewel : bij deze thematiek? Dat is namelijk huiselijk geweld, waarbij de vrouw de dupe is.
Sebastian Fitzek studeerde rechtswetenschappen en werkt als journalist en schrijver voor radio en tv. Hij debuteerde in 2006 met De therapie. Ieder volgend boek was een psychologische thriller van grote klasse.
ISBN9789044362190 | Paperback | 352 pagina's | Uitgeverij House of Books | november 2021
Vertaald uit het Duits door Lucienne Pruijs
© Marjo, 15 februari 2022
Lees de reacties op het forum, klik HIER
Pagina 21 van 214