De verloren jongen
Julia Menken 1
Chantal van Mierlo

Nadat in het verleden er iets flink verkeerd is gegaan, is Julia Menken geswitcht van functie. Ze heeft een opleiding gevolg om als profiler, gedragsdeskundige verder te gaan. Wat er precies gebeurd is wordt niet volledig verteld, maar ook rechercheur Maarten, officier van justitie was erbij betrokken. En hij heeft bij deze nieuwe moord speciaal om Julia gevraagd. Eigenlijk houdt ze zich nu bezig met coldcases, maar ja, ze kan het verzoek niet naast zich neerleggen. En zo reist ze vanuit Zoetermeer af naar Arnhem, zeer tegen de zin van haar man Daniel, die opnieuw met hun twee jonge kinderen achterblijft.

De moord op een veertienjarige jongen is gepleegd in de rosse buurt van Arnhem. Het lichaam van de jongen is gruwelijk verminkt, en de politie denkt dat dit niet een eenmalige moord is. Ze staan onder druk: deze moordenaar moet gepakt worden voor hij opnieuw toeslaat.
Al snel blijkt dat de confrontatie uit het verleden, geëindigd met de dood van een kind, collega Maarten Brouwer ook nog dwars zit. Hij drinkt te veel. Julia zelf slikt pillen om te kunnen slapen.
Hen wacht een zware taak.

Heeft de moordenaar eerder slachtoffers gemaakt?
De moord is ter plekke gepleegd, maar waarom was de jongen, Brian, daar in die straat? Volgens zijn vader met wie hij samen het gezin vormde, was hij een goed oppassende knul, maar hij liet hem veel vrijheid, en weet nauwelijks wat zijn zoon de hele dag deed.
Aan Julia om uit te zoeken wat het antwoord op deze kwesties is.

‘Maar er is iets anders wat mijn aandacht heeft getrokken. Ik zie steeds twee verschillende patronen terugkomen. In de verwondingen, in de motieven die ik daaruit kan afleiden. Het is verwarrend.’
‘En in welke richting denk je?’
‘Ik denk dat we rekening moeten houden met twee daders.’

Natuurlijk zijn er anderen in hun team: Justus Beekmans ziet duidelijk het nut van een profiler niet in, en werkt Julia meer tegen dan dat ze iets aan hem heeft. Rechercheur Diego Kortzorg is haar wel goedgezind en de digitale recherche in de persoon van Rens ook.
Gelukkig maar, want de zaak hakt er behoorlijk in. En dan is er het thuisfront nog. Haar man is nog maar gedeeltelijk aan het werk na een burn-out. Hij neemt haar zeer kwalijk dat ze nu meer in Arnhem is dan bij hem en de kinderen. Hun huwelijk dreigt helemaal fout te lopen, als Daniel steeds depressiever wordt.

Omdat er nog twee thrillers over Julia Menken aangekondigd worden, is er in dit eerste deel een aanzet tot een lopend verhaal, dat gaat over Julia’s privéleven.
De zaak Brian vormt een afgerond geheel.
Julia blijkt een zeer betrokken profiler te zijn, ze doet ook recherchewerk, en wekt zo irritatie bij Justus én bij de moordenaar, die haar al snel in het oog heeft.
Behalve de politiezaak speelt ook het feit dat Julia een vrouw in een mannenwereld is een flinke rol. Het wordt haar niet makkelijk gemaakt en het feit dat ze haar mannetje eigenlijk best wel staat maakt haar niet direct sympathieker.

In snel tempo – korte hoofdstukken – wordt het plot verteld, en het is vrij logisch dat je aan het einde meer wil. Dat komt er dus aan…
Een spannende thriller, die inderdaad niet voor tere zieltjes is, zoals op de omslag ook vermeld staat.

Chantal van Mierlo (Boxtel, 1979) verhuisde na haar studie International Business naar Duitsland. Haar debuut De nummers stond op de shortlist voor de Hebban Thriller Debuutprijs.

ISBN 9789461095961 | Paperback| 376 pagina's | Uitgeverij the Crime Compagnie | januari 2022

© Marjo, 15 maart 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER

Duistere grens
Johnny Bollé

In de Antwerpse Kempen staat een bouwvallig magazijn. Verlaten zou je denken. Maar binnen zitten vier mensen in een benarde situatie, vastgebonden aan hun stoel. Sieg, Julian, Farah en Summer, vrienden tot dat moment. Want dit zal het moment van de waarheid worden. Een man met een wilde baard bedreigt hen met en pistool, wikkend en wegend over met wie hij zal beginnen.

‘We gaan een spelletje spelen. Net zoals jullie deden. Ik noem het: een voor allen, allen voor een. Ik wil van ieder van jullie één naam horen. De naam van degene die jij wil opofferen om jezelf te redden.’

Negen jaar later vinden we Sieg terug. Hij is 34, rijk en beroemd. Zijn bedrijf Medusa, waar spellen ontwikkeld worden, heeft hem multimiljonair gemaakt. Maar het verleden zit hem nog steeds dwars. Na het voorval in de loods is hij bestempeld tot held, hij heeft de anderen gered. Zegt men.
Al snel wordt duidelijk dat het verhaal dat verteld wordt, niet het ware verhaal is. Wat is er gebeurd in die loods? Hoe kwamen ze daar eigenlijk terecht?
Er zijn vijf mensen bij betrokken geweest, zij kennen de waarheid.

Maar dan schijnt er nog iemand te zijn, die dat weet. Iemand die zich Argus noemt. Hij bedriegt en chanteert Sieg.
Dat is op zich niet vreemd voor de spellenman, hij heeft jarenlang een maandelijks bedrag overgemaakt aan een chanteur, die zei de waarheid te kennen, maar dat was voor hem een schijntje. Hij betaalde en was er daarmee van af. Maar nu is er iemand anders, iemand die hogere eisen stelt, en die hem ook fysiek bedreigt. Niet alleen hem. Ook anderen. En dit kan Sieg niet over zich heen laten gaan. Hij wil weten met wie hij te maken heeft, en er dan eens en voor altijd een einde aan maken.
Maar hoe vind je een onbekende?

Het verhaal speelt zich grotendeels af op Zakynthos. Sieg is half Grieks, en heeft zich daar teruggetrokken na de verkoop van zijn bedrijf. Hij is alleen, mede door dat voorval in het verleden heeft hij zich nooit kunnen binden. De afperser weet hem daar ook te vinden.
Dan ontwikkelt zich een kat en muisspel, waarbij we steeds flarden uit het verleden toebedeeld krijgen. Zo wordt langzaam - tergend langzaam - duidelijk wat er in 2010 precies gebeurd is, en hoe het in de tussenliggende jaren verder is gegaan.
Voor Sieg, dus ook voor de lezer zullen er veel spannende ontwikkelingen zijn. Je kan van alles bedenken over het vervolg, maar steeds blijkt dat Johnny Bollé het toch anders heeft bedacht.

De opbouw, wisselend tussen Sieg en de onbekende, werkt spanning verhogend, net als de soms erg korte hoofdstukken. Als extraatje zijn er de verwijzingen naar de Griekse mythologie en geografie, waardoor je af en toe even rustig naar adem kunt happen.
Het is niet alleen spannend, er zijn ook vrouwen in het spel, die soms wel, soms niet onderdeel zijn van het spel dat gespeeld wordt.
Duistere grens, het spel waarmee Sieg zo rijk is geworden.

Johnny Bollé (Antwerpen) is schrijver van korte verhalen en thrillers. Oorspronkelijk paramedisch laborant, heeft hij zijn hart verloren aan het schijven. Zijn debuutthriller Egyptisch Blauw verscheen in 2018. Duistere grens is zijn vijfde thriller.

ISBN 9789493192270 | paperback | 255 pagina's | Uitgeverij LetterRijn| februari 2022

© Marjo, 13 maart 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER

Verlos ons van het kwade
Linda Jansma

Met de proloog ben je meteen binnen: wat gebeurt hier in vredesnaam?

Terwijl het feest voor de pater familias, Ernst Foreest, die vijfenzeventig is geworden, in volle gang is, gebeurt er iets vreemds achter in de enorme tuin. Renée Foreest, schoondochter van de jarige,  heeft een licht gezien en gaat kijken wat daar aan de hand is.
Ze ziet haar man Francis staan, met zijn broer Julian naast zich. Ook staat er een jonge vrouw die de broers onder schot houdt, en daarnaast een nogal dikke man. Het gezelschap bevindt zich aan de rand van een kuil waarin iets ligt dat ingepakt is in een zeil. Het heeft de omtrekken van een lichaam.

De vrouw zegt dat ze Judith is, de zus van het lichaam dat begraven gaat worden.  Ties, de zoon van Renée, had haar verteld dat Miriam, haar zus, door Francis Foreest gedood is, een jaar eerder. Maar voor die kan reageren op de beschuldiging klinkt er een stem: de jarige verschijnt en bekent schuld. Ook Ties is er ineens.

Ernst vertelt: een jaar eerder had deze Miriam hem aangesproken. Zij had ene Marco Verduin aangeklaagd wegens verkrachting en mishandeling, met als gevolg een kind, een ernstig zieke dochter. Hij was met hulp van Ernst, die zoals altijd zijn best deed de grootste misdadigers vrij te pleiten, aan straf ontsnapt en nu kwam Miriam geld eisen. Bij de woordenwisseling zou Miriam per ongeluk om het leven gekomen zijn.
Ernst bekende dat hij ook de hand had gehad in de dood van Paul Verduin, zoon van Marco en vriend van Ties. Dit ging om drugshandel.
En dan springt ineens nog een man naar voren, en dan vallen er doden.

‘En nu?’ vroeg Julian uiteindelijk zacht. ‘Er liggen hier drie lijken, wat moeten we in vredesnaam doen?‘
Renée hoorde hoe Francis zijn keel schraapte. En toen zijn stem: ‘Ik weet maar één oplossing.’

Dit geheim houdt de familie nog steeds stevig in zijn greep. De betrokkenen zwijgen, maar als de derde zoon Foreest kaarten krijgt van zijn vader die na zijn pensioen naar Noorwegen vertrokken is, wordt hij nieuwsgierig. Want deze Matthijs had helemaal geen goede band met zijn vader sinds hij een herensociëteit was begonnen in Laren. Een hoerentent, vond zijn vader. Hij had gewild dat Matthijs net als Francis advocaat was geworden en bij hem op kantoor was komen werken.
Julian was overigens ook niet in zijn vaders voetsporen getreden: hij was dokter geworden.

Francis - overigens niet corrupt net als zijn vader - en Renée hebben drie kinderen, Ties is de oudste, de jongste Cato, en daar tussen in Lidy.
Het gezin van Julian speelt geen rol, en dat van de dochter, Helena, nauwelijks. Haar echtgenoot Tobias overigens wèl.

Als er een journaliste neerstrijkt in Laren wordt het verleden omgewoeld. Zij is ook een Larense, deze Naomi. Hoewel ze daar al twintig jaar weg is, heeft zij deel aan het verleden, omdat haar broer Joël bij de vriendengroep met Julian en Francis hoorde en hij in die ene fatale nacht om het leven kwam. Naomi geeft de broers de schuld van de dood van haar broer die ze nog steeds mist.
En ze wil wraak.

Nog meer speelt er in het ogenschijnlijk lieflijke Laren: er is een loverboy actief, die samen met een kleine crimineel jonge meisjes verleidt en misbruikt. En deze crimineel heeft zijn oog laten vallen op Cato, omdat hij via haar Francis Foreest, haar vader, zal treffen. Foreest heeft er namelijk voor gezorgd dat hij in de cel belandde.

Best ingewikkeld allemaal, en dat je het als lezer toch kan volgen is te danken aan de schrijfster, Linda Jansma. En aan de stamboom voor in het boek. Overigens blijkt dit boek een vervolg te zijn op In naam van de vader, waarin het verhaal uit de proloog uitgebreider uit de doeken gedaan wordt.
Het verhaal draait om dat geheim dat in de tuin begraven ligt. Als er zoveel mensen van weten, is het al lastig om het geheim te houden en als er dan iemand komt ‘graven’, zal de beerput opengaan.

Het wordt almaar spannender, en zoals het in een goede thriller gaat, staan de lezer verschillende verrassingen te wachten.
Omdat je steeds vanuit een ander personage het verhaal te horen krijgt, in korte hoofdstukken, ben je als lezer zelfs meer op de hoogte dan deze personages.

Linda Jansma (1967) heeft inmiddels dertien thrillers geschreven met veelal psychologische insteek en vaak met een maatschappelijk thema. Haar debuut Kwetsbaar won de Schaduwprijs, stond op de longlist van de Gouden Strop en is inmiddels in het Engels vertaald. Houvast en Verbroken kregen een plek op de longlist van de Diamanten Kogel en Schuilplaats werd uitgeroepen tot Beste Vrouwenthriller 2013.

ISBN 9789461095787| paperback | 350 pagina's | Uitgeverij De Crime Compagnie | januari 2022

© Marjo, 3 maart 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER

Sleutel 17
Tom Babylon 1
Marc Raabe

Als Winkler, de koster van de dom in Berlijn, op een vroege ochtend zijn geliefde orgel wil gaan bespelen, ziet hij een schokkend beeld: in de koepel boven zijn hoofd hangt een bloedend lichaam. Hij beseft bovendien al snel dat het geen onbekende is voor hem!
Ook herkent hij de sleutel die om de nek van de dode hangt. Het is de sleutel met het donkere sleutelkapje waarop het cijfer 17 gekrast is. De sleutel waar het verhaal dat volgt om draait.

Niet alleen de koster, ook Tom Babylon, de rechercheur die op de zaak wordt gezet, herkent de sleutel. Jaren geleden verdween zijn zusje Viola, zij had precies dezelfde sleutel bij zich. Tom weet dat omdat hij zelf dat ding gevonden heeft, bij een dode man die hij en zijn vrienden gevonden hebben in de rivier. Tot hun verbijstering is dat lijk verdwenen als ze de politie erbij halen, een dag later.

Als de zaak van de dode in de Dom zich ontwikkelt, blijkt er een verband te zijn met dat voorval uit Toms jeugd. Hij wil dat niet vermelden bij zijn meerdere, dan zou hij van de zaak gehaald worden., Dat mag niet gebeuren: hij heeft opnieuw een kans om zijn zusje te vinden. Ook al beweren de autoriteiten dat zij verdronken en begraven is: hij weet zeker dat ze nog leeft!
Er duiken meer sleutels op, allemaal met het getal 17. Wat is de betekenis daarvan? En wat heeft de vrouw die in een privékliniek voor geesteszieken zit er mee te maken?

Tom krijgt assistentie van Sita Johanns, een psychologe, die de onorthodoxe manier van werken die Tom ten toon spreidt, lastig vindt. Vooral omdat hij het vaak op eigen houtje doet. Maar zelf wil ze ook wel eens buiten het boekje gaan, ze moet wel om zich staande te houden in het mannenwereldje waar ze in terecht komt.

We leren Tom kennen als een gedreven speurder, die bereid is ver - heel ver - te gaan om de schuldigen te pakken te krijgen en de raadsels op te lossen. De samenwerking met Sita werkt prima, ze zullen vast wel een team blijven in de komende verhalen over Tom Babylon.
Het persoonlijke tintje kan ook nog een vervolg krijgen, in de vorm van het verleden, maar ook in de relatie met partner Anne. Zij komt nu nog niet echt uit de verf, mogelijkheden genoeg dus.

De achtergrond van deze thriller is Berlijn. Het verhaal van het verleden speelt in 1998, met een rol voor de Stasi, de binnenlandse veiligheidsdienst en inlichtingendienst in de Duitse Democratische Republiek. De moord in de Dom speelt in 2017 (!)
Boven de vrij korte hoofdstukken staat een tijds- en plaatsaanduiding, handig om het verhaal te kunnen blijven volgen. Er gebeurt namelijk heel veel!

Marc Raabe (1986, Keulen) is redacteur, grafisch ontwerper en ook nog manager van een eigen filmproductiebedrijf. En schrijver!
In 2012 verscheen zijn debuut Schnitt, in 2018 gevolgd door Schlüssel 17. Dat is het eerste van een trilogie, die in Duitsland al een groot succes werd.

ISBN 9789400514010 | paperback | 448 pagina's | Uitgeverij Bruna | augustus 2021
Vertaald uit het Duits door Marcel Misset

© Marjo, 1 maart 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER

De moordflat
Dick en Didi van der Plas

In Warlingen, stadje in Noord-Nederland, wordt een nieuw gerechtsgebouw geopend, de trots van de bewoners. Niet alleen heeft dit miljoenenproject de stad op de kaart gezet, er wordt nu ook een spraakmakend proces gehouden, tegen Bernard B, een beruchte bendeleider, verdacht van moorden, afpersingen, en drugshandel wordt nu berecht vanwege de moord op een aankomend politicus. Diederik van der Kamp, leider van de door hemzelf opgerichte partij, hij was erg populair.
Bernard B. had het waarschijnlijk op hem voorzien vanwege een streng antidrugsbeleid.

Het nieuwe gebouw was evenwel niet onomstreden, er is flink actie gevoerd om te voorkomen dat een volkswijk werd afgebroken. Het enige dat ze bereikt hebben is dat er tegenover het nieuwe gebouw nog een flat uit de oude wijk is blijven staan, tien verdiepingen hoog. Hoofdpersoon van dit verhaal, Monique Klopper, rechercheur bij de Warlingse politie, verwacht dat ook deze flat wel snel zal verdwijnen, het heeft niet zo'n goede naam. En dat wordt nog erger, nu er een lijk gevonden is!

Monique wordt samen met haar veel oudere collega, Ben Verhil, op de zaak gezet. Daar is de nogal eerzuchtige Monique niet blij mee, Ze vindt hem sloom, en ergert zich aan zijn zogenaamde wijsheden en zijn steenkolenengels. Hun interesses liggen net zo ver uiteen als hun leeftijd, maar ze zal hem moeten verdragen tot hij met pensioen gaat. Al heel snel, hoopt ze.

Nu eerst de zaak van de gevonden dode. Het slachtoffer is een jonge vrouw, die aan een overdosis gestorven lijkt te zijn, maar Monique ontdekt al snel dat zoiets niet kan kloppen. Deze vrouw is vermoord!
Het onderzoek begint met het ondervragen van de flatbewoners. Daarbij stuiten ze op bijzondere figuren: een voodoopriesteres, hippies, en meneer Jansen, actievoerder. Ze willen natuurlijk ook graag de beheerder spreken, maar die schijnt nooit aanwezig te zijn!
Wat een eenvoudige moord leek te zijn ontwikkelt zich tot een ingewikkelde zaak. Gelukkig is Monique een goede rechercheur, en als ze eenmaal haar partners kwaliteiten accepteert, lossen ze de zaak natuurlijk op.

Dick en Didi van der Plas mogen nog veel van dit soort detectives schrijven! Natuurlijk is er het speurwerk. De zaak zit echt supergoed in elkaar, met steeds verrassingen voor de lezer. Daarnaast is het verhaal doorspekt met veel grappige elementen. ‘Kompliet lokdaun’; toemuts’; ‘’ ofkoors’…het lijkt een melige vondst maar het werkt uitstekend.
De combinatie van de jonge Monique, die aanvankelijk nogal arrogant overkomt, en de bedaarde oudere rechercheur, die nog half in de hippietijd zou willen leven, werkt perfect! Én er zijn de vele verwijzingen naar de actualiteit, die het verhaal herkenbaar maken.
Meer van dit!

ISBN 9789463654036 | paperback | 283 pagina's | Uitgeverij Elikser | december 2021

© Marjo, 25 februari 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER

Bloedbroeders
Rivierdelta 1
Arttu Tuominen

De Finse misdaadauteur Arttu Tuominen debuteert in 2019 met zijn thriller Bloedbroeders. Deze thriller wordt zo goed ontvangen in Finland dat hij hiervoor in 2020 de Finse literatuurprijs voor misdaadverhalen Vuoden johtolanka wint. Wat fijn dat deze thriller nu in het Nederlands vertaald is!
Zoals Finse recensenten toentertijd aangegeven hebben, laten de personages uit deze thriller je niet los. Arttu Tuominen weet heel goed de beide kanten van de wet te belichten en zo elk personage een geloofwaardige rol te geven.

Bloedbroeders is deel 1 uit de Rivierdeltaserie en speelt zich af in de west-Finse stad Pori.

Als waarnemend inspecteur van de recherche-eenheid van Pori heeft Jari Paloviita zijn handen vol aan het in de lucht houden van alle ballen in zijn leven. Zijn huwelijk zit in zwaar weer, hij moet zijn inspecteur tijdelijk vervangen en als hij dan ook nog te maken krijgt met de moord op Rami Nieminen, een oud-klasgenoot die hem het leven zuur maakte op de basisschool, wordt het heel moeilijk om de balans in evenwicht te houden. Groot is de schok als blijkt dat zijn beste jeugdvriend Antti Mielonen als dader wordt aangewezen. Jari verkeert in een groot dilemma. Vertelt hij aan zijn collega’s dat hij het slachtoffer en de dader in het verleden gekend heeft? Wat doet hij met het magere bewijs wat er is tegen Antti? Neemt hij contact op met Antti of laat hij dat aan zijn collega’s over? En wat doet hij met zijn belofte van eeuwige trouw aan Antti?

Het verhaal wisselt elke paar hoofdstukken van 2018, het jaar dat de moord plaatsvindt, naar 1991, het laatste jaar waarin Jari en Antti als beste vrienden met elkaar optrokken en elkaar gezien hebben. In de loop van het verhaal krijg je als lezer een steeds duidelijker beeld van de karakters van de personages, maar ook wat de invloed is van de gebeurtenissen uit het verleden op de situatie van het heden.
De voortdurende worsteling van Jari met zijn geweten blijft je als lezer tot de laatste bladzijde boeien. Jammer dat er af en toe grof taalgebruik in het boek staat. Dat is het enige wat voor mij als lezer een beetje afbreuk aan de verder ijzersterke thriller doet.

ISBN 978 90 261 5455 3 | NUR 332 | Paperback | 352 pagina’s | Uitgeverij De Fontein | februari 2022
Bloedbroeders is vertaald door Annemarie Raas.

© Els ten Voorde, 19 februari 2022

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De weg naar huis
Sebastian Fitzek

Klara heeft geen succes met mannen, ze schijnt steeds weer foute types aan te trekken. Ook met de nieuwe man, met wie het zo veelbelovend begon, is het duidelijk: foute boel. Dit wordt verteld in de proloog.

Jules Tannberg heeft een dienst overgenomen van een vriend; hij zit aan de telefoon bij de begeleidingsdienst. Die is voor vrouwen die zich niet veilig voelen op straat. Als ze dan bellen zal Jules hen begeleiden.
Op de avond dat hij op de televisie het nieuws bekijkt over een moordenaar die al drie slachtoffers heeft gemaakt en die kalendermoordenaar genoemd wordt, omdat er een datum gevonden wordt, in de kamer waar het slachtoffer gevonden wordt, gaat de telefoon. In het begin is er geen contact, al blijft de lijn open. Hij kan horen dat er wel iemand is aan de andere kant van de lijn. Maar pas als hij een lange gil hoort, weet hij dat er inderdaad iemand hulp zoekt.  De vrouw, Klara dus, denkt dat ze gevolgd wordt door een man die uit is op haar leven.

Het moet de kalendermoordenaar zijn, denkt ze: op de muur stond een datum geschreven, in bloed – haar bloed – en die tijd geeft aan dat ze nog maar een paar uur te leven heeft. Eigenlijk wil ze ophangen, ze moet zien te ontsnappen, maar Jules haalt haar over om in contact te blijven.
Dan volgt een huiveringwekkend verhaal, nu eens vanuit Jules, dan weer door Klara verteld. Het begon met dat telefoontje, maar er ging heel wat aan vooraf. Dus springt Fitzek steeds een periode terug, soms een langere tijdspanne soms kort. Dat staat dan wel boven de hoofdstukken.

Klara blijkt getrouwd met Martin, een man die haar mishandelt en laat misbruiken, maar hun dochter Amélie is volkomen veilig bij hem, denkt ze. Dus ze is nu van plan een einde aan haar huwelijk te maken, misschien zelfs haar leven. Dat moet ze ook doen van de moordenaar, ze heeft er nog maar weinig tijd voor.
Ze waarschuwt Jules: als de moordenaar er achter komt dat Jules haar geholpen heeft, zal hij het volgende slachtoffer zijn. Daar trekt hij zich niets van aan, hij blijft bereikbaar, en praat met Klara.

Verloopt het verhaal in het begin nog vrij rustig, omdat we eerst de twee hoofdpersonen leren kennen, gaandeweg wordt steeds enger. De bedreiging neemt toe, en je begrijpt steeds beter wat er aan de hand is. Hoe het precies zit, dat weet je bij een Fitzek pas als je het boek bijna uit hebt. Ook in dit verhaal is dat het geval. Het is onvoorspelbaar, en ook al is wat er in de realiteit gebeurt vaak nog erger, dat kan je je bij dit verhaal niet voorstellen. Wie eerder een Fitzek las weet ook dat hij gruwelijke details niet schuwt.

Bij dit boek vertelt hij in het nawoord dat hij hoopt een goede thriller geschreven te hebben: een confrontatie met een verzonnen gevaar om het inlevingsvermogen te trainen. En hopelijk laat zo'n verhaal de lezer nadenken: hoe zou je zelf handelen in zo'n extreme situatie. Maar vooral schrijft hij om te amuseren. Hoewel : bij deze thematiek?  Dat is namelijk huiselijk geweld, waarbij de vrouw de dupe is.

Sebastian Fitzek studeerde rechtswetenschappen en werkt als journalist en schrijver voor radio en tv. Hij debuteerde in 2006 met De therapie. Ieder volgend boek was een psychologische thriller van grote klasse.

ISBN9789044362190 | Paperback | 352 pagina's | Uitgeverij House of Books | november 2021
Vertaald uit het Duits door Lucienne Pruijs

© Marjo, 15 februari 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER

Stormachtig Berlijn
Evi Dekker

Suzanne heeft veel succes als interieurontwerper. Dat ligt vooral aan haar eigenzinnigheid, ze wil goed en gedegen werk afleveren met materiaal dat niet alleen degene voor wie ze het doet mooi vindt, maar zij zelf ook. En zij houdt er van om te recyclen: materiaal dat uit sloop overblijft opnieuw gebruiken. Als je dat niet accepteert wordt ze een haaibaai! Graag of niet!
Ze wil zelfstandig zijn, helemaal prima, maar dat gaat soms wel ten koste van anderen. Ze lijkt maar niet te zien dat ze haar naaste medewerker Niels niet zo netjes behandelt. Als ze hem nodig heeft mag hij opdraven, maar verder? Ze zegt het zelfs tegen hem: haar kat is haar meer waard dan hij!
Met haar ouders is ze gebrouilleerd, ook al vindt haar broer dat ze dat maar eens goed moet maken. Er is wel goed contact met haar oma, gelukkig.

Om dit leven vol te kunnen houden gaat ze één keer in de maand naar Berlijn. Daar heeft ze een vast logeeradres bij Vati, die ze al jaren kent. Hij verwent haar graag, wel lekker nu ze geen contact heeft met haar eigen vader. In Berlijn leeft ze zich uit: dansen in nachtclubs. Ze had daar een vriendin voor, maar die is uit Berlijn weg verhuisd en nu is er Ute voor in de plaats. Ute heeft geen idee dat de Zoey die zij kent in Berlijn in Nederland Suzanne is, een succesvol zakenvrouw.
Overdag bezoekt Suzanne in Berlijn graag plekken waar de tijd heeft stilgestaan: lege fabrieken of andere panden. In Nederland zouden ze gesloopt zijn, hier blijven ze staan.

Ze heeft haar leven goed op orde vindt ze zelf. Maar misschien wel te goed: er duikt een man op die van alles van haar weet wat hij niet kan weten! Nota bene in Berlijn!  Wie is die Jeffrey Vermeulen met zijn koude ogen? Wat moet hij van haar?
Als hij ingehuurd blijkt door een concurrent, schrikt ze enorm: een bedrijf dat veel groter is dan het hare, maar dat nog groter wil worden, is van plan haar bedrijf met huid en haar – zij mag wel blijven! – op te slokken. Dat voor geen goud! Suzanne wil houden wat ze heeft: een succesvol bedrijf en zelfstandigheid. Maar deze grote tegenstander gaat over lijken, dat blijkt al snel. En de politie kan haar niet helpen.
Wat kan Suzanne doen om overname te voorkomen? Ze zal in ieder geval eerst eens de bezem door haar eigen leven moeten halen. Maar dan blijkt ze goede vrienden te hebben.

Het verhaal begint rustig, het kabbelt rustig door, met veel aandacht voor details. Storm lijkt er nauwelijks op komst. Maar jawel, de wind wakkert aan en tenslotte waart er echt iets rond. Storm? Dat valt wel mee. Je verwacht wel zo’n beetje dat er gaat gebeuren wat er inderdaad gebeurt. De stijl is evenwel zodanig dat je door wilt lezen, de hoofdstukken zijn namelijk kort, dus ach, nog eentje dan… en zo vlieg je door het boek!
Het is vooral de confrontatie met zichzelf die het boek interessant maakt. Want Suzanne leek het allemaal wel voor elkaar te hebben, maar eigenlijk wist ze wel dat er lijken in de kast zaten.
En die moet ze opruimen.

Evi Dekker (1986) is een pseudoniem. Dit is haar tweede thriller.

ISBN 9789402708974 | paperback | 320 pagina's | Uitgeverij Harper Collins | november 2021

© Marjo, 8 februari 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER

Het icoon
Peter J.L.M. Bernink

De familie Zeelen, met aan het hoofd Gina Zeelen vormt de directie van Eindeloze Toewijding (aan ons eigen vermogen), een vastgoedorganisatie die aan het hoofd staat van een conglomeraat van 4 wooncomplexen voor bemiddelde ouderen. Dit zijn Morgenschittering in Groningen, Avondzon in
Haren, Schemerhoeve in Eelde en Zicht op Licht in Leeuwarden.

Hier hebben we al een klein probleem, want de naam Morgenschittering lijkt gebruikt te worden voor 2 verschillende complexen, namelijk het nieuwe complex Het Icoon en het oude complex. De complexen zijn allemaal zeer gewild door hun ligging en uitstraling en daar maakt de directie misbruik van, door de bewoners flink uit te persen. Zo worden er onderhands hoge borgen gevraagd, die nooit worden terugbetaald en voor elk extraatje moet ook worden betaald. Bovendien moeten de bewoners hun boodschappen verplicht in de winkel in het complex doen, op straffe van boetes en worden er hoge schoonmaakkosten gerekend. Als een woning interessant lijkt te zijn voor een nieuwkomer, worden de bewoners gedwongen te verhuizen naar een minder aantrekkelijke woning. Een cliëntenraad is er niet, evenmin als een ondernemingsraad. Wie het een en ander niet beviel, kan vertrekken. Het ziekteverzuim onder het personeel wordt kunstmatig laag gehouden, door zieke werknemers onder druk vakantiedagen op te laten nemen.

Het boek begint met een proloog, die zich in 2015 afspeelt. Gina Zeelen loopt op haar hoge hakken ’s avonds laat door Morgenschittering (in dit geval dus het nieuwe gebouw, dat in de titel Het Icoon wordt genoemd). Haar hakken maken lawaai op de marmeren vloer en het idee dat er bewoners niet kunnen slapen zorgt er voor dat ze moet glimlachen. De bewoners hadden een brief aan de directie geschreven met het verzoek om niet meer na 11 uur ’s avonds over de gangen te lopen. De teugels waren nog strakker aangehaald en de bewoners waren nog banger geworden. Ze komt bij het atrium en kijkt vanaf de 27ste verdieping naar beneden. De gigantische hal was in de plaats gekomen van een flink aantal appartementen.- Dit klopt natuurlijk niet helemaal, omdat je aan de binnenkant van een gebouw geen appartementen kunt realiseren. Je zult namelijk altijd ramen in de verblijfsruimtes moeten hebben. Alleen natte ruimtes, zoals douche en toilet en eventueel de keuken kun je dus aan de binnenkant van het pand bouwen. Je kunt dus alleen meer appartementen kwijt, door ze smaller en dieper te maken. -

Gina Zeelen wil de bewoners die uit het oude Morgenschittering zijn gekomen, het liefst zo snel mogelijk elders huisvesten, want voor het nieuwe complex bestaat een wachtlijst van mensen die er graag willen wonen en die daar veel geld voor willen betalen. Om subsidie van de gemeente te kunnen krijgen, had men de bewoners van het oude complex over moeten plaatsen naar het nieuwe complex. Nu was het zaak om deze mensen kwijt te raken. Zo had ze een bewoner van de 27ste verdieping voor gek gezet, om deze op die manier er toe te bewegen om te verhuizen naar het complex in Eelde. Een paar bewoners liggen om half 12 nog wakker, in afwachting van het geluid van de hakken van Gina Zeelen. Als deze aankomt bij het atrium en naar beneden kijkt, wordt ze door 2 handen opgetild en over de balustrade geduwd.

Vervolgens gaan we 10 jaar terug in de tijd, naar 2005, waar we getuige zijn van een vergadering van de directie van Eindeloze Toewijding. Gina Zeelen is de directrice, die geen tegenspraak duldt. Adriaan Zeelen is haar neef en rechterhand en voert het financiële beleid. Tina Zeelen is de dochter van Gina en beheert de portefeuille personeelszaken. Zij zet de medewerkers en de bewoners tegen elkaar op. En dan is er nog stiefdochter Francien Balder, de enige die een eigen mening heeft en die ook regelmatig uit. Ze is een lastpost, maar omdat ze het hoogst opgeleid is, is ze nodig.

Het ontwerp voor het nieuwe complex wordt besproken. De begroting wordt gebaseerd op een ontwerp met een atrium van 8 verdiepingen, maar wat er gebouwd wordt zal een atrium van 28 verdiepingen bevatten. Lucht is per slot van rekening goedkoper dan beton, marmer en hout. Daar staat natuurlijk tegenover dat het een en ander gevolgen heeft voor de constructie, want je kunt niet zomaar een stuk uit alle vloeren weglaten, zonder de constructie aan te passen, voor extra stevigheid.

Voor het ontwerp besproken gaat worden, gaat de vergadering eerst nog over de bewoners van het oude Morgenschittering. Deze zijn bezocht en van de 46 bewoners hebben er 26 levensmiddelen buiten de deur gekocht, terwijl ze verplicht zijn deze in de winkel in het gebouw te kopen. Ze hebben een boete gekregen en 12 hebben deze betaald. Dan is er nog mevrouw Klaassens, die haar appartement weigert te verlaten. Dat zal wel moeten gebeuren, maar ze heeft gedreigd zelfmoord te plegen. Er is echter een echtpaar dat bereid is de hoofdprijs te betalen, dus mevrouw Klaassens moet weg. Voorts gaat het nog over 2 medewerkers, die de vakbond in hebben geschakeld. Ze willen dat het bedrijf gedwongen wordt een ondernemingsraad in de stellen. In de medezeggenschapsraad, hebben ze geen vertrouwen, omdat daar mensen in zetten, die daar door de directie in zijn gezet.

Als men het eindelijk over de nieuwbouw wil gaan hebben, komt de portier de vergaderruimte binnenrennen, om te vertellen dat mevrouw Klaassens zich van haar balkon heeft gestort, hetgeen ze niet overleefd heeft. De recherche komt er bij en constateert uiteindelijk dat er geen sprake is van een misdrijf. Op de volgende vergadering wordt besproken aan wie het appartement van mevrouw Klaassens verhuurd zal gaan worden. Dat is een echtpaar dat niet op de wachtlijst staat, maar dat bereid is om onderhands 25.000 euro over te maken naar een buitenlandse bankrekening van Gina.

Het voert te ver om alle manipulaties die plaatsvinden voor de bouw van het nieuwe complex uit de doeken te doen en we maken een sprong van jaren in de tijd, zoals bij het eerste hoofdstuk van het deel met de titel ‘Middenspel’ vermeld staat. Eigenlijk kan er wel gezegd worden dat er een sprong van 10 jaar gemaakt wordt. In het nieuwe gebouw van Morgenschittering wordt het echtpaar De Monchy dood in hun appartement gevonden. Ze blijken gestorven te zijn door koolmonoxidevergiftiging. Men staat voor een raadsel, want hoe kan zoiets gebeuren in een nieuw gebouw? Men kan ook nergens fouten vinden en dit raadsel lijkt dus onopgelost te blijven. Vrij kort na de crematie van de heer en mevrouw De Monchy komt Gina Zeelen om het leven en dit is natuurlijk een zaak die de politie echt moet onderzoeken. Verschillende bewoners staan hoog op het lijstje van verdachten, want mevrouw Zeelen was niet bepaald populair. Toch blijft men ook bezig met de dood van het echtpaar De Monchy en via niet geheel toelaatbare methoden komt men iets op het spoor. De dood van het echtpaar blijkt geen toeval te zijn.

Het is een heel spannend verhaal geworden, waarbij er regelmatig heen en weer wordt gesprongen tussen de politiemensen, de bewoners en de leden van de directie van Eindeloze Toewijding. Soms krijg ik wel de indruk dat de auteur zelf een beetje verdwaalt in z’n eigen plot. Zo gaat het op verschillende momenten om de sterfgevallen in Morgenschittering, waarbij dus ook de zelfmoord van mevrouw Klaassens wordt vermeld. Maar dit sterfgeval vond plaats in het oude Morgenschittering, dus niet in Het Icoon en kan dus ook op geen enkele manier aan dit nieuwe gebouw gekoppeld worden. Er wordt ook flink gereisd in het boek en het plot brengt ons onder andere in Zwitserland en Londen.

Om alle personen een beetje uit elkaar te kunnen houden is voor in het boek een personenlijst opgenomen. Achternamen met een lidwoord staan bij het lidwoord en Adriaan Zeelen staat 2 keer vermeld, omdat hij in Stellenbosch, Zuid Afrika onder een valse naam leeft. Dat is een beetje overbodig, omdat dit ook op de plaatsen waar hij zich daar bevindt, vermeld staat.

ISBN 978 94 917 7375 4 | Paperback | 321 pagina’s | Uitgeverij Palmslag | november 2017

© Renate 6 februari 2022

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER