De stille vriend
Charlie Gallagher

Als Danny Evans weer eens de avond doorbrengt in een bar, wordt hij aangesproken door een onbekende. Aanvankelijk doet hij alsof hij een fan is van Danny, die een plaatselijke beroemdheid is.
Maar dan zegt hij:

‘Ik weet wie jij bent.’
’Ja, dat zei je net al’.
‘Ik bedoel niet Danny Evans, de verlopen voetballer. Ik bedoel: ik weet wie je echt bent.’
‘Wat is dit?’ Danny keek om zich heen in de verwachting dat er nog een belager uit de schaduw zou stappen. Dit gesprek voelde ineens heel anders aan dan zojuist.
‘Ik weet waarom je tegenwoordig in een hotel woont, en je je elke nacht een stuk in je kraag drinkt. Ik weet dat je bij je vrouw weg moest, je gezin. Ik weet wat er is gebeurd, Danny. Ik weet het van Callie.’

Danny is inderdaad uit huis gezet door Sharon, omdat hij niet om kon gaan met de zelfmoordpoging van hun dochter. De zestienjarige Callie ligt in coma, en de artsen zijn niet echt positief.

De man stelt zich voor als privédetective en vertelt dat hij weet wat er gebeurd is, wat het meisje bezielde. Callie is een van de slachtoffers van een pedofiel, die jonge meisjes chanteerde en hen onthullende foto’s liet maken. Callie kon de schande niet aan.
Maar wat beoogt die detective die Danny er toe weet te brengen dat hij een nogal onbezonnen beslissing neemt? En eenmaal in het net van de detective verstrikt, kan hij er niet meer uit. De detective blijkt een manipulator die nog meer pijlen op zijn boog heeft. Richards  vrouw is doodgereden en de dader is doorgereden. Hij wil maar al te graag wraak nemen.

Intussen wordt rechercheur Joel Norris betrokken bij een moordzaak. Er is een lijk aangespoeld. Maar voordat hij zich echt op de zaak geworpen heeft is er een tweede slachtoffer, een vrouw is doodgeschoten. Vanaf dat moment wordt Brigadier Lucy Rose zijn compagnon. Het zijn geen van twee recht toe recht aan zaken, er iets iets vreemds gaande. Zijn Norris en Rose in staat deze delicten op te lossen?

Natuurlijk zijn er persoonlijke zaken die een rol spelen. Norris is nog maar net hersteld van een burn-out. Zijn vrouw maakt zich zorgen. Rose is persoonlijk betrokken bij de tweede moord, het slachtoffer was een vriendin.
Op het politiebureau spelen ook dingen die niet altijd in zijn voordeel zijn. Hij moet zich bewijzen. 
En dan is er natuurlijk die manipulator. Wie is hij? Wat is hij van plan, maar vooral: waarom? Is hij ook degene die de meisjes misbruikte?

Als lezer puzzel je mee: wat is er allemaal gaande? Het is een intrigerende puzzel, spannend ook.
Fijne thriller, die best smaakt naar meer.

Charlie Gallagher heeft jarenlang als politieman gewerkt in diverse functies waaronder rechercheur Zware Criminaliteit. Hij schreef al vele thrillers:
Zes boeken in de Maddie Ives Serie, zeven boeken in de George Elms Serie en nog op zichzelf staande boeken. Wie De Stille Vriend kan waarderen, kan vooruit. Bovendien is het boek het eerste deel in een nieuwe serie!

ISBN 9789402708325 | Paperback | 364 pagina's | Uitgeverij Harper Collins | juli 2021
Vertaald uit het Engels door Anna Livestro

© Marjo, 25 oktober 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Pan
Maes & Wade

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De man die een vreemde was
Een Charlie Lager-thriller
Lina Bengtsdotter

Rechercheur Charlie Lager is een eenling, en gezien haar levensstijl is dat maar goed ook. Haar buren zijn niet blij met haar. Ze hebben last van haar in al die nachten dat ze met veel lawaai over de trap stommelt, meestal in gezelschap van weer een vreemde man. Er wordt geklaagd. Charlie weet zelf ook wel dat ze niet goed bezig is, maar ze kan het niet laten. Ze drinkt te veel, en dan weet ze nauwelijks meer wat ze doet. In haar werk is ze gelukkig wel goed.

Als er in Karlstadt een baby vermist is, wordt Charlie daarheen gestuurd. De negen maanden oude Beatrice is uit de wandelwagen gehaald terwijl ze daar lag te slapen. Haar moeder heeft haar op het terras voor hun huis alleen gelaten.
Later zal duidelijk worden hoe dat zo gekomen is, en dan weet Charlie ook langzaam maar zeker de waarheid los te peuteren van iedereen die erbij betrokken is. Het is niet een ontvoering waarbij losgeld gevraagd wordt. De ouders hebben geld genoeg, maar als er maar geen telefoontje of losgeldbrief komt, weet Charlie dat ze het elders moet zoeken. Wie heeft het gemunt op een onschuldig kind?

Als ze eindelijk de beerput open trekt, komt er heel wat naar boven. Behalve de ouders, zijn er een oom, een compagnon en zijn vrouw en de schoonmaakster die allemaal moeite hebben om informatie te delen en het de politie lastig maken.

Intussen volgen we ook het verhaal van twee jonge vrouwen die elkaar ontmoeten in een opvanghuis. Zij sluiten vriendschap, maar hun verleden blijft duister.
Hun toekomst overigens ook.
En dan zijn er nog de zeldzame stukjes cursief tussendoor, die duidelijk afkomstig zijn van degene die het kind heeft. Maar daar worden we niet wijzer van. Zelfs niet of het kind nog leeft of niet, er wordt geen datum vermeld.
Al deze lijntjes komen op het einde bij elkaar in een dan niet meer zo verrassend einde.

Als je een hoofdpersonage niet sympathiek vindt heb je een probleem. Want natuurlijk kan het ondanks de tegenzin waarmee je het verhaal leest, toch een goed verhaal zijn. Goed geschreven ook. Maar als de betrokken personages die het verhaal moeten dragen stuk voor stuk leugenaars zijn die de belangrijke dingen verzwijgen, dan vertrouwt de schrijver toch te veel op de goodwill van de lezer. De speurder in kwestie is dan vanzelf slim, want zij weet alles wat ze weten moet om de zaak op te lossen uit de betrokkenen te trekken. Ergens wringt dat, al lees je natuurlijk door omdat je wil weten wat ze dan allemaal ontdekt, en of de zaak opgelost wordt.

De vertelstijl van Bengtsdotter is vrij zakelijk en rechttoe-rechtaan. Dat past dan weer wel bij haar speurder, maar maakt het lezen net iets minder prettig in de zin dat je het boek rustig weg kan leggen.

Lina Bengtsdotter (1977, Gullspång) werkt als docente Zweeds en psychologie. De vrouw die terug moest - de eerste Charlie-Lagerthriller - werd in Zweden verkozen tot thrillerdebuut van het jaar.

ISBN 9789402708295 | paperback | 320 pagina's | Uitgeverij Harper Collins | juli 2021

© Marjo, 8 oktober 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Wilde Gok
Johnny Bollé

Léon bespiedt een jonge vrouw met de opzet haar te doden.
‘Iemand het leven ontnemen is niet moeilijk. Het wordt steeds makkelijker.’
Het is dan juni 1970. Rond dezelfde tijd ontvoert hij een jonge vrouw,
‘Eindelijk is ze van mij, mijn hart loopt over van oprechte liefde.’

Later leren we dezelfde man kennen als een liefhebbende echtgenoot. Het is dan bijna een jaar later, en met Fleur woont hij in een klein dorp in Zuid-Frankrijk. Ze weet niets meer van haar verleden, maar ze is gelukkig met Léon en hun zwarte kat. Tot een onbekende vrouw haar een briefje toestopt.
Wie is die onbekende? En wat staat er in dat briefje?

In de tussentijd is er nog een andere verhaallijn, die van Beau en haar moeder, Céleste De Châtillon. Beau is de lieveling van haar moeder maar er is nog een andere dochter, Manon, die met haar echtgenoot Destin bij haar moeder inwoont. Diens huis bij Menton is groot genoeg. De relatie tussen Manon en haar moeder, of die met haar zus is niet zo best. Manon is jaloers en aast op het kapitaal van haar moeder.
Na het overlijden van haar echtgenoot bleef Céleste namelijk achter als een rijke vrouw. Helaas zit ze zonder dat haar dochters dat weten zwaar in de schulden, hetgeen haar wanhopig maakt waardoor ze het slachtoffer wordt van criminelen. Vandaar de titel Wilde Gok.

Van een van haar plannen is Beau min of meer de dupe. Beau is haar leven lang gepusht om zangeres te worden, een beroemde natuurlijk, die bakken met geld binnenhaalt. Tot haar teleurstelling kan Beau niet de carrière als sopraan volgen, waar ze van droomde. Volgens de man die haar zal begeleiden kan ze beter een andere soort liedjes zingen. En ze wordt inderdaad beroemd onder de naam Princesse Masquée. In die hoedanigheid doet ze zelfs mee aan een songfestival!

De verhaallijnen passen in elkaar. Het steeds wisselen van tijd en personages maakt het extra lastig voor de lezer om deze puzzel te ontrafelen.
Johnny Bollé maakt het natuurlijk je niet makkelijk: mensen zijn niet altijd wie ze lijken te zijn. Zo word je nogal eens op het verkeerde been gezet. Maar als het verhaal goed is verhoogt dat alleen maar de spanning. En dit verhaal is dus goed! De plot is onvoorspelbaar, maar alles blijkt te kloppen…

‘Opnieuw zeg ik dat het me spijt en snikkend laat ik het pistool zakken. Haar verstomde blik is niet meer op mij gericht, met onnatuurlijk grote pupillen kijkt ze Fabian aan. Verbaasd draai ik mijn hoofd naar hem toe. Zijn zachte blik is veranderd in die van een hardvochtige man. De verroeste bijl die daarnet nog in de tronk zat, ligt nu in zijn handen. Het pistool valt, ik schreeuw het uit. De gil van Donatella gaat door merg en been. Alles gaat in slow motion. Ik knijp mijn ogen dicht als ik het zoevende geluid van de bijl hoor die de lucht doorklieft.
De geur van bloed vult mijn neusgaten.
Het wordt zwart voor mijn ogen. Ik val op de grond.’

Een fijne thriller, in een vlotte meeslepende schrijfstijl, die zich afspeelt in het chique wereldje aan de Riviera, dat zoals wel bekend ook een duistere kant heeft. Beide spelen een rol.

De Antwerpse auteur Johny Bollé schrijft korte verhalen en thrillers. Wilde gok is zijn vierde thriller.

ISBN 9789083140469| paperback | 300 pagina's | Uitgeverij Phoenix | augustus 2021

© Marjo, 5 oktober 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Vervlogen
Marijke Verhoeven

Dertig jaar geleden is de zes jaar oudere zus van Claire spoorloos verdwenen. Op een avond kwam ze niet terug van haar stiekeme uitstapje. Hoewel het gezin al geen hoogstaand voorbeeld voor andere gezinnen was, zal Claire zich altijd af blijven vragen of haar ouders bij elkaar gebleven zouden zijn als Eleanor niet verdwenen was. Nu staat het gezin zo onder druk dat het uit elkaar valt. De moeder verdwijnt naar Amerika met een andere – rijke – man, haar echtgenoot ontredderd met de overgebleven dochter achterlatend.

Haar vader heeft last van migraine aanvallen, en is bovendien niet in staat het verleden los te laten. Ieder jaar opnieuw gaan ze met vakantie naar Epen, de plek waar ze ook voor de verdwijning van Eleanor al ieder jaar heengingen. Claire en haar vader logeren dan in hetzelfde hotel, deden precies dezelfde dingen als toen.
Was Claire dan wèl in staat een eigen leven op te bouwen, ongeacht haar verleden? Dat dus ook niet. Relaties mislukken, haar psycholoog vertelt haar dat ze bindingsangst heeft.

Als ze een telefoontje krijgt van de jongen, die in de zomer dat Eleanor verdween ook in Epen was, met de mededeling dat hij een raadselachtig briefje gevonden heeft, dat voor Claire bedoeld is: 'Bid voor ons zondaars, nu en in het uur van onze dood’, kan Claire niet anders dan naar Epen gaan, en haar intrek nemen in hetzelfde hotel.
De herinneringen komen terug, en Claire probeert mensen te spreken te krijgen die er toen ook waren. Die jongen dus, Kasper, die nu zijn zussen helpt met het opzetten van een B&B in de omgeving, de nu gepensioneerde rechercheur en de mensen die dertig jaar eerder tot het vriendenclubje van Eleanor behoorden.

Soms lijkt Claire nogal naïef bezig, ze brengt zichzelf in gevaar. Alsof ze vergeet dat niemand een idee heeft wat haar zus overkomen is. Natuurlijk: het zou zomaar kunnen dat ze een succesvolle wegloop heeft ondernomen, maar eigenlijk weet ze wel beter. En er gebeuren vreemde dingen. Het brengt haar aan het twijfelen: heeft ze dan misschien toch last van die psychose?

‘Ja, het was juist dat Eleanors vermissing mij had gevormd. En het klopte dat ik er psychische schade van had opgelopen. Ik had medicijnen voorgeschreven gekregen om mezelf mee onder controle te houden toen ik volwassen was geworden, toen de demonen uit mijn jeugd me ’s nachts inhaalden en ik weer bang was geworden, me alleen voelde en niet op mezelf durfde te vertrouwen. Maar ik was niet gek!’

Behalve naïef en daardoor roekeloos is Claire sowieso labiel. Ze drinkt te veel, en heeft inderdaad nauwelijks vertrouwen in de mensen om haar heen. Of ze vertrouwt de verkeerde. Al met al voldoende gegevens voor een spannende misdaadroman waar de romantiek niet in ontbreekt.

De intrigerende proloog heeft je al meteen te pakken. Wat gebeurt daar precies? Wat betekent het voor het verhaal dat je gaat lezen? Het duurt even voor dat een plaats krijgt, maar waarschijnlijk duurt dat in de tijd gezien niet lang, want het boek is zo spannend dat je door lezen wil.
Heden en verleden vormen twee verhalen die langzaam naar elkaar toe groeien tot de apotheose. Dan volgt nog een korte epiloog om het geheel af te ronden.
Heerlijk boek!

De Groningse Marijke Verhoeven (1967) debuteerde in 2012 met de thriller Onder invloed. Daarna volgden diverse thrillers met zowel erotiek, romantiek als fantasy.

ISBN 9789461095220 | Paperback | 300 pagina's | Uitgeverij The Crime Compagnie| juli 2021

© Marjo, 26 september 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Valse getuige
Karin Slaughter

Het is al 23 jaar geleden, ze zijn bijna vergeten wat er gebeurd is op die vreselijke avond.
De zussen Harleigh (Leigh) en Calliope (Callie) zijn verder gegaan met hun leven, levens die zo van elkaar verschillen is dat ze niet veel contact met elkaar hebben.

Maar nu haalt het verleden hen in. Leigh is een succesvol advocate geworden, maar ze is niettemin verbaasd als ze op een dag bij de hoogste baas ontboden wordt. Kent die man haar dan? Wat wil hij van haar? Dat wordt snel duidelijk: er is een cliënt die speciaal om Leigh gevraagd heeft.  Als ze ontdekt wie hij is, weet ze dat haar hele leven overhoop ligt.
Ze beseft ook al snel dat haar ex Walter, met wie ze een goede band heeft, en hun dochter Maddy, gevaar zullen lopen. Maar weigeren is geen optie.

Andrew Trevor Tenant weet precies wat er 23 jaar geleden gebeurd is. Iedereen neemt aan dat zijn vader zelf de benen heeft genomen, dat hij om wat voor reden dan ook weg wilde. Hij werd nooit meer teruggezien. Andrew was toen tien jaar oud, hij was de reden dat eerst Leigh, later Callie in het huis van de Tenants was. Zij pasten op de jongen. Maar toen dat vreselijke gebeurde sliep hij! Hoe kan hij weten wat er gebeurd is?
Andrew wordt verdacht van verkrachting en mishandeling. Hij denkt zijn stoepje schoon te kunnen vegen: Leigh zal immers naar zijn pijpen dansen. Ze moet wel, wil ze zelf niet in de gevangenis belanden.

Leigh wil niet dat haar zus erbij betrokken raakt, Callie leidt een moeilijk leven als junkie. Maar Andrew heeft een privédetective ingeschakeld: hij wil wel degelijk dat Callie er bij betrokken wordt. Dus zijn de zussen vanaf dat moment weer eensgezind in hun doel: Nooit mag naar buiten komen wat er gebeurd is!
Vooral Walter en Maddy moeten buiten beeld blijven. Maar Andrew is slim en rijk, een geduchte tegenstander.
Leigh verkeert in tweestrijd: doen wat Andrew wil? Wat ongetwijfeld betekent dat hij meer slachtoffers zal maken. Of zorgen dat hij achter de tralies komt, wat het leven van haar gezinnetje, en Callie totaal kapot zal maken?

Een fantastische maar vooral overtuigende thriller met enkele bijzondere wendingen. Het draait om zussenliefde en een enorm schuldgevoel, en om mensen die in en in slecht zijn.
De lezer leert de personages goed kennen, natuurlijk vooral de zussen: sterke vrouwen in een wereld waar mannen de baas zijn of denken te zijn.
Het speelt deels in het verleden zodat de lezer weet wat er gebeurd is. Ook wordt verteld hoe het de zussen na die avond vergaan is, waarbij vooral het verhaal van Callie schrijnend is.
Het overgrote deel is in het heden, in de moderne tijd waarin me-too en covid-19 een rol spelen. Actuele thematiek dus.

Na het verhaal legt Slaughter uit waarom ze dat gedaan heeft, het is absoluut een aanrader om ook dat nawoord te lezen. Deze actualiteit zorgt voor een extra dimensie. Het is niet zomaar een thriller, het is er eentje met maatschappelijke betrokkenheid.
De flinke hoeveelheid pagina’s, die je het liefst in een ruk zou lezen, lees je gespannen, nergens verslapt je aandacht.
Karin Slaughter schuwt details niet, niet in het covid-19 verhaal, en evenmin wat betreft de akelige zaken waarvoor Andrew aangeklaagd wordt. Ook wordt duidelijk hoe het moet zijn om als junkie door het leven te gaan.

De ‘Queen of Crime’, Karin Slaughter (1971) groeide op in Georgia (Verenigde Staten) en woont tegenwoordig in Atlanta. Ze is auteur van tientallen thrillers die wereldwijd hoog op de bestsellerlijsten staan. Valse getuige is een stand alone.

ISBN 9789402708714| paperback| 456 pagina's | Uitgeverij Harper Collins| juni 2021

© Marjo, 10 september 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Eilandvilla's
Wiep-Fenna de Jong

Na een intrigerende inleiding, waarin de ik-persoon op een donker en eenzaam fietspad bedreigd wordt komen we in het verhaal van Maud. Zij is docente aardrijkskunde op een middelbare school, maar kampt al een tijdje met een zware burn-out. Haar man Marco, gezagvoerder bij KLM, doet alles om haar te helpen, en hij denkt dan ook dat hij haar een groot plezier doet door een vakantie te boeken op Terschelling. Ze is immers dol op dat eiland?

Dat daar in het verleden iets voorgevallen is waardoor ze er eigenlijk liever niet komt, dat heeft ze hem nooit verteld. Ook haar vriendin Carla is niet op de hoogte. Dus ze vertrekken, Maud, Marco en de kinderen, die al tieners zijn: Lucas, Stijn en Roos. Ze hebben het er reuze naar hun zin, Marco ziet Maud opbloeien en als hij ontdekt dat er op een oude vervallen camping nieuwe villa’s gebouwd gaan worden, wil hij daar meteen gebruik van maken. De campingeigenaar dringt aan: dit is de laatste kans, de rest is al verkocht. En ze tekenen het verkoopcontract zonder verder na te denken.

Later zullen ze ontdekken dat Sjoerd, die eigenaar, niet zo zuiver op de koffie is, maar het huis wordt wel gebouwd en bevalt prima. Ze blijken de eerste kopers te zijn! De overige huisjes zijn alleen nog maar gepland. Maar als Oerol plaats zal vinden op het eiland, zegt Sjoerd, is hij die geplande huizen snel genoeg kwijt. Oke, ze zullen wat langer in de rommel zitten. Dat blijkt dan weer niet zo erg, want het houdt in dat ze vriendschap kunnen sluiten met een stel Rotterdammers die hun caravan moet verlaten zodat die villa's gebouwd kunnen worden. Gelukkig nemen deze mensen het hen niet kwalijk, maar ze waarschuwen wel voor Sjoerd.

Toch is dat niet hetgeen het verblijf op Terschelling voor Maud zo precair maakt. Dat ligt aan het feit dat het verleden haar inhaalt. Hein, haar oude liefde, is ook op het eiland! Maar hij zat toch wegens drugssmokkel in de gevangenis?

Om en om volgen we de terugkeer van Maud en Hein op het eiland. Hij bedreigt haar: waag het niet iemand iets te vertellen over mij!
Maar als het festival Oerol begint  liggen voor Hein die continu in geldnood zit, de verleidingen weer op de loer. En Maud begaat ook een grote vergissing.
Kan dat allemaal wel goed aflopen?

Het is prettig om de verhalen van Hein en Maud apart te kunnen volgen, het geeft het verhaal meer diepgang.
Wiep-Fenna de Jong blijkt een goede verteller, en kent blijkbaar ook het eiland heel goed.
Grappig zijn de dialogen met de Rotterdammers… En er zit vast ook een beetje maatschappijkritiek in: het is immers een feit dat de eilanden steeds toeristischer worden, dat de charme steeds kleiner wordt, en alles duurder...

Wiep-Fenna de Jong (1956) woont in Oranjewoud, Fryslân. Ze publiceerde columns in Rinsma Magazine, Vakblad Kleur&Stijl en was modeblogger voor de website van weekblad Libelle. Dit boek is een vervolg op haar debuut: Het Nonnetje, een verborgen liefde, dat in 2011 verscheen. Maar het is prima te volgen zonder kennis te hebben van dat eerste boek.

ISBN 9 9789463653466 | Paperback| 256 pagina's | Uitgeverij Elikser| augustus 2021

© Marjo, 5 september 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De man die met poppen speelde
Magnus Jonsson

De moordenaar is woedend. Zijn slachtoffer had hem niet uit moeten lachen, hij zet het haar betaald…

Rechercheur Rickard Stenlander - gescheiden, vader van de vijfjarige Elvin - wordt gestoord op zijn vrije dag. Hij was van plan om aardappels te poten in zijn moestuin, maar de plicht roept. Zijn collega Erik Svensson zou hem niet bellen als het niet noodzakelijk was.

‘Ik heb je hulp nodig. Er is iets wat je moet zien.‘ Hij aarzelde. ’Een soort installatie, zou je het kunnen noemen.’

Stenlander heeft geen idee wat hij aan zal treffen op het door Erik genoemde adres, maar hij begrijpt de angst in diens stem als hij het ziet: een vrouw, zittend op een bed, dood natuurlijk. Maar ze heeft een onnatuurlijke glans over haar naakte lichaam, en haar gezicht is opgemaakt. Ze ziet er uit als een pop.
Zo’n ouderwetse porseleinen pop.

De moordenaar heeft er de tijd voor genomen om de vrouw zo toe te takelen en hij heeft alles superschoon achtgergelaten. De kamer waarin het slachtoffer zich bevindt is totaal anders dan de andere ruimtes in het appartement. De vrouw zit in fel wit licht, op het enige meubelstuk staat een laptop, die niets meer doet. Verder is de kamer leeg, steriel, niets aan de muren. Ze lijkt zich ook niet verzet te hebben.

Het wordt een zaak met vele raadsels. Waarom staat er niets persoonlijks in de kamer? De vrouw  blijkt goed in de slappe was te zitten.
Omdat een studiegenoot haar miste en alarm heeft geslagen is bekend wie het slachtoffer is.
Ze werkten samen aan een scriptie die al snel ingeleverd moet worden. Het is het enige aanknopingspunt: de studiegenoten en de professoren.
En de laptop. Het is teamchef Louise Sjostedt die op het idee komt haar nichtje er bij te halen: Linn Stahl is gespecialiseerd in encodering en decodering en ze is een whizzkid. Als iemand in staat is nog iets aan gegevens uit de laptop en de telefoon van de jonge vrouw te halen, is zij het wel!

Linn is een eigenzinnige jongedame, die in het verleden veroordeeld is, omdat ze betrokken was bij AFA = Antifacistisk Aktion. Ze deed onderzoek naar extreemrechtse organisaties.  Drie jaar zat ze in de gevangenis, nadat ze betrokken was geraakt bij rellen tussen extreem rechts en links. Na haar vrijlating heeft ze nooit meer contact gehad met de organisatie, ze is druk met haar studie. En met skateboarden (een belangrijk gegeven in het verhaal).
Het zou geen probleem moeten zijn dat ze ingeschakeld wordt bij het politieonderzoek. Dat is het natuurlijk wel: er is nog iemand die een appeltje te schillen heeft met Linn.
Al gauw lopen de twee zaken door elkaar: het moordonderzoek lijkt te maken te hebben met de extreemlinkse organisatie waar Linn lid van was.

Er vallen meer slachtoffers en Linn bevindt zich in groot gevaar.
Superspannend wordt het, je wil het boek niet ‘eventjes’ wegleggen. Je wil doorlezen. Hoe moet dit aflopen? Komt Linn er wel levend uit?
Je zou bijna de moordenaar vergeten, maar dat gaat natuurlijk niet gebeuren, als hij nog meer ‘poppen’ maakt. ..

Magnus Jonsson is docent op een middelbare school, maar schijft dus ook boeken. Dit boek is het eerste, overigens zelfstandig te lezen, deel van een trilogie. De aasgieren is het tweede deel. Van de serie zijn in Zweden in totaal meer dan 100.000 boeken verkocht.

ISBN 9789044359367 | paperback | 384 pagina's | Uitgeverij House of the Books | mei 2021
Vertaald uit het Zweeds door Ydelet Westra

© Marjo, 4 september 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Geen spat veranderd
Sophie Hannah

Een kleine, felblauwe rugzak tuimelt uit de auto op de grond. Ik zie een been verschijnen, daarna een jongen.
Een heel jong kereltje.
Wat is dit?
‘Kom op, Emily,’ zegt Flora. ‘Thomas, raap je rugzak op.’
Een klein meisje rolt uit de auto. Ze pakt de blauwe rugzak op en geeft hem aan het jongetje.’

De ik-figuur, Beth, heeft genoemde Flora twaalf jaar niet gezien, en ook haar kinderen niet. Maar die kinderen moeten nu dus 15 en 17 jaar zijn. Niet zoals deze kinderen 5 en 3. Maar ze hebben hetzelfde uiterlijk, dus ook dezelfde ouders! En… dezelfde namen!
Dat kan niet. Je noemt je jongere kinderen niet hetzelfde als je oudere kinderen!
Flora is overigens wel verouderd.

Flora en Beth waren ooit dikke vriendinnen, maar om voorlopig niet vermelde redenen is die vriendschap verbroken. Dat zou misschien toch wel gebeurd zijn, want volgens Dominic, de echtgenoot van Flora, is het gezin verhuisd naar Florida. Het dorp waar Beth hen nu gezien heeft is vlakbij Cambridge, Engeland.
Beth begrijpt niet wat ze nu eigenlijk gezien heeft. Er klopt niets van. En ze is wel zo nieuwsgierig dat ze op onderzoek uit gaat.
Inderdaad wonen Lewis, Flora en hun twee tienerkinderen in Florida, dat bewijs wordt geleverd door social media. Maar wie zijn dan die kinderen die Beth gezien heeft? En waar is het derde kind dat Flora en Lewis hadden gebleven?

Beth duikt in haar herinnering, stelt vragen: aan haar man, aan Flora’s ouders, aan de buren. Ze gaat naar school, en belt Lewis en later ook Flora. Ze schakelt zelfs de politie in. Maar duidelijk wordt het allemaal niet.

Ook voor de lezer niet. Is hier iets ‘onmogelijks’ aan de hand? Dat is helemaal niet de stijl van Sophie Hannah. Het verhaal wijst ook niet echt in die richting, het enige eigenaardige is dat er zowel in Amerika als in Engeland twee kinderen wonen van dezelfde ouders, met dezelfde namen, maar met twaalf jaar leeftijdsverschil…
De ontknoping is tot op het laatst een puzzel, die onmogelijk lijkt. Maar het niet is.

Beth is niet de enige die puzzelt. Haar dochter Zannah denkt graag mee, en heeft soms verrassende ideeën. Maar ook geen verklaring. Hun gesprekken en de gedachtegang van Beth vormen een mooie basis voor een ingewikkeld maar goed te volgen psychologisch raadsel dat op het einde dan toch een thriller wordt.
Ongetwijfeld haar meesterwerk, dit Ingenieuze plot!

Sophie Hannah (Manchester, 1971) is een Britse auteur van thrillers, kinderboeken, romans en poëzie. Zij is vooral bekend om haar psychologische thrillers, die in meer dan 24 landen worden uitgegeven. Ze woont met haar man en twee kinderen in West Yorkshire.

ISBN 9789044360486| paperback | 352 pagina's | Uitgeverij The House of Books| mei 2021
Vertaald uit het Engels door Joost van der Meer en Bill Oostendorp

© Marjo, 2 september 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Waan je in een andere wereld
Spannende vertrekverhalen
Marelle Boersma e.a.

In het voorwoord vertelt Marelle Boersma dat een nieuw bestaan opbouwen in het buitenland vaak niet zo makkelijk is als het lijkt. Ook als je alles goed voorbereid hebt kan er nog heel veel fout gaan.
Bundel van dertien verhalen door verschillende schrijvers met een thrillerelement, soms ook een beetje magisch of neigend naar horror. Nu is dat laatste niet zo moeilijk te geloven als je al weet dat het geen rozengeur en maneschijn is in de verhalen die volgen, er gaat natuurlijk van alles fout.

Marelle Boersma bijt zelf het spits af met C’est la vie. Een vrouw trekt de deur definitief achter haar dicht, ze is het zat om steeds slaag te krijgen. Ze is een beetje bang dat ze voor de charmes van haar man zal bezwijken als hij haar probeert terug te krijgen, maar ze heeft haar vertrek heel gedegen voorbereid. Al had ze niet verwacht dat ze hem dit keer graag zou zien komen!
Hij moet namelijk een probleempje oplossen voor haar. Maar als dat gedaan is, is ze dan sterk genoeg om dan daarna voorgoed met hem af te rekenen?

In dit verhaal is een gegeven dat in enkele andere verhalen terugkomt: je hebt een huis gekocht in het buitenland en bij aankomst blijken er andere mensen in te wonen! Krijg ze er dan maar eens uit!
In één geval zijn het wel heel bijzondere bewoners: in het verhaal van Atie Vogelenzang laten die bewoners zich niet zien maar iedere keer als de nieuwe eigenaren een poosje weg geweest zijn treffen ze het huis aan precies zoals ze het de eerste keer aangetroffen hebben! Vreemd geval!
Er van uitgaande dat de schrijvers niet van elkaar wisten waar ze over zouden schrijven is het toevallig dat een bepaald thema meerdere keren voorkomt. Anders uitgewerkt, dat wel. Niet alleen met het reeds bewoonde huis is dat het geval, ook zijn er meerdere verhalen waarin er iets aan de hand blijkt te zijn met de hoofdpersoon, hetgeen heel vervelende gevolgen kan hebben!

De personages reizen naar Parijs, naar Spanje of Zuid-Frankrijk. Ook Denemarken of een Waddeneiland komen aan de beurt. Altijd willen ze een nieuw leven beginnen, om wat voor reden ook. De verhalen variëren ook flink in het al of niet uitgebreid beschrijven van de achtergrond: een landschap, of toeristische informatie.

Ad van de Lisdonk is de enige man in het gezelschap. Hij schrijft een verhaal met een horrorachtige twist, dat speelt in Rome. Carmen Prins heeft zich beziggehouden met wadlopen, en
Marion van de Coolwijk verdient een aparte vermelding. Zij schrijft een spannend verhaal over een drugsbende dat een verrassende afloop kent.
Bij een verhalenbundel met gelijksoortige verhalen valt het aan te raden om zo af en toe het boek te pakken. Bij voorkeur niet alles achter elkaar lezen, zo hou je de spanning er in!

Smaken verschillen gelukkig, waarschijnlijk kiest iedere lezer er zijn of haar eigen favorieten uit. En zo hoort het ook. In ieder geval kun je na afloop van het verhaal dat je las en dat je wel aanstond een korte bio lezen, plus een bibliografie. Dan weet je alvast welke boeken je favoriete schrijver nog meer schreef!

Behalve Marelle Boersma schreven de volgende schrijvers een verhaal: Svea Ersson, Angelique Haak, Marijke Verhoeven, Heleen Smit, Heleen van den Hoven, Carmen Prins, Ad van de Lisdonk, Ingrid Oonincx, Martine Kamphuis, Atie Vogelenzang, Marion van de Coolwijk en Marja West.

ISBN 9789461095121 | paperback | 300 pagina's | Uitgeverij de Crime Compagnie | juni 2021

© Marjo, 22 augustus 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER