Stormachtig Berlijn
Evi Dekker
Suzanne heeft veel succes als interieurontwerper. Dat ligt vooral aan haar eigenzinnigheid, ze wil goed en gedegen werk afleveren met materiaal dat niet alleen degene voor wie ze het doet mooi vindt, maar zij zelf ook. En zij houdt er van om te recyclen: materiaal dat uit sloop overblijft opnieuw gebruiken. Als je dat niet accepteert wordt ze een haaibaai! Graag of niet!
Ze wil zelfstandig zijn, helemaal prima, maar dat gaat soms wel ten koste van anderen. Ze lijkt maar niet te zien dat ze haar naaste medewerker Niels niet zo netjes behandelt. Als ze hem nodig heeft mag hij opdraven, maar verder? Ze zegt het zelfs tegen hem: haar kat is haar meer waard dan hij!
Met haar ouders is ze gebrouilleerd, ook al vindt haar broer dat ze dat maar eens goed moet maken. Er is wel goed contact met haar oma, gelukkig.
Om dit leven vol te kunnen houden gaat ze één keer in de maand naar Berlijn. Daar heeft ze een vast logeeradres bij Vati, die ze al jaren kent. Hij verwent haar graag, wel lekker nu ze geen contact heeft met haar eigen vader. In Berlijn leeft ze zich uit: dansen in nachtclubs. Ze had daar een vriendin voor, maar die is uit Berlijn weg verhuisd en nu is er Ute voor in de plaats. Ute heeft geen idee dat de Zoey die zij kent in Berlijn in Nederland Suzanne is, een succesvol zakenvrouw.
Overdag bezoekt Suzanne in Berlijn graag plekken waar de tijd heeft stilgestaan: lege fabrieken of andere panden. In Nederland zouden ze gesloopt zijn, hier blijven ze staan.
Ze heeft haar leven goed op orde vindt ze zelf. Maar misschien wel te goed: er duikt een man op die van alles van haar weet wat hij niet kan weten! Nota bene in Berlijn! Wie is die Jeffrey Vermeulen met zijn koude ogen? Wat moet hij van haar?
Als hij ingehuurd blijkt door een concurrent, schrikt ze enorm: een bedrijf dat veel groter is dan het hare, maar dat nog groter wil worden, is van plan haar bedrijf met huid en haar – zij mag wel blijven! – op te slokken. Dat voor geen goud! Suzanne wil houden wat ze heeft: een succesvol bedrijf en zelfstandigheid. Maar deze grote tegenstander gaat over lijken, dat blijkt al snel. En de politie kan haar niet helpen.
Wat kan Suzanne doen om overname te voorkomen? Ze zal in ieder geval eerst eens de bezem door haar eigen leven moeten halen. Maar dan blijkt ze goede vrienden te hebben.
Het verhaal begint rustig, het kabbelt rustig door, met veel aandacht voor details. Storm lijkt er nauwelijks op komst. Maar jawel, de wind wakkert aan en tenslotte waart er echt iets rond. Storm? Dat valt wel mee. Je verwacht wel zo’n beetje dat er gaat gebeuren wat er inderdaad gebeurt. De stijl is evenwel zodanig dat je door wilt lezen, de hoofdstukken zijn namelijk kort, dus ach, nog eentje dan… en zo vlieg je door het boek!
Het is vooral de confrontatie met zichzelf die het boek interessant maakt. Want Suzanne leek het allemaal wel voor elkaar te hebben, maar eigenlijk wist ze wel dat er lijken in de kast zaten.
En die moet ze opruimen.
Evi Dekker (1986) is een pseudoniem. Dit is haar tweede thriller.
ISBN 9789402708974 | paperback | 320 pagina's | Uitgeverij Harper Collins | november 2021
© Marjo, 8 februari 2022
Lees de reacties op het forum, klik HIER
Het icoon
Peter J.L.M. Bernink
De familie Zeelen, met aan het hoofd Gina Zeelen vormt de directie van Eindeloze Toewijding (aan ons eigen vermogen), een vastgoedorganisatie die aan het hoofd staat van een conglomeraat van 4 wooncomplexen voor bemiddelde ouderen. Dit zijn Morgenschittering in Groningen, Avondzon in
Haren, Schemerhoeve in Eelde en Zicht op Licht in Leeuwarden.
Hier hebben we al een klein probleem, want de naam Morgenschittering lijkt gebruikt te worden voor 2 verschillende complexen, namelijk het nieuwe complex Het Icoon en het oude complex. De complexen zijn allemaal zeer gewild door hun ligging en uitstraling en daar maakt de directie misbruik van, door de bewoners flink uit te persen. Zo worden er onderhands hoge borgen gevraagd, die nooit worden terugbetaald en voor elk extraatje moet ook worden betaald. Bovendien moeten de bewoners hun boodschappen verplicht in de winkel in het complex doen, op straffe van boetes en worden er hoge schoonmaakkosten gerekend. Als een woning interessant lijkt te zijn voor een nieuwkomer, worden de bewoners gedwongen te verhuizen naar een minder aantrekkelijke woning. Een cliëntenraad is er niet, evenmin als een ondernemingsraad. Wie het een en ander niet beviel, kan vertrekken. Het ziekteverzuim onder het personeel wordt kunstmatig laag gehouden, door zieke werknemers onder druk vakantiedagen op te laten nemen.
Het boek begint met een proloog, die zich in 2015 afspeelt. Gina Zeelen loopt op haar hoge hakken ’s avonds laat door Morgenschittering (in dit geval dus het nieuwe gebouw, dat in de titel Het Icoon wordt genoemd). Haar hakken maken lawaai op de marmeren vloer en het idee dat er bewoners niet kunnen slapen zorgt er voor dat ze moet glimlachen. De bewoners hadden een brief aan de directie geschreven met het verzoek om niet meer na 11 uur ’s avonds over de gangen te lopen. De teugels waren nog strakker aangehaald en de bewoners waren nog banger geworden. Ze komt bij het atrium en kijkt vanaf de 27ste verdieping naar beneden. De gigantische hal was in de plaats gekomen van een flink aantal appartementen.- Dit klopt natuurlijk niet helemaal, omdat je aan de binnenkant van een gebouw geen appartementen kunt realiseren. Je zult namelijk altijd ramen in de verblijfsruimtes moeten hebben. Alleen natte ruimtes, zoals douche en toilet en eventueel de keuken kun je dus aan de binnenkant van het pand bouwen. Je kunt dus alleen meer appartementen kwijt, door ze smaller en dieper te maken. -
Gina Zeelen wil de bewoners die uit het oude Morgenschittering zijn gekomen, het liefst zo snel mogelijk elders huisvesten, want voor het nieuwe complex bestaat een wachtlijst van mensen die er graag willen wonen en die daar veel geld voor willen betalen. Om subsidie van de gemeente te kunnen krijgen, had men de bewoners van het oude complex over moeten plaatsen naar het nieuwe complex. Nu was het zaak om deze mensen kwijt te raken. Zo had ze een bewoner van de 27ste verdieping voor gek gezet, om deze op die manier er toe te bewegen om te verhuizen naar het complex in Eelde. Een paar bewoners liggen om half 12 nog wakker, in afwachting van het geluid van de hakken van Gina Zeelen. Als deze aankomt bij het atrium en naar beneden kijkt, wordt ze door 2 handen opgetild en over de balustrade geduwd.
Vervolgens gaan we 10 jaar terug in de tijd, naar 2005, waar we getuige zijn van een vergadering van de directie van Eindeloze Toewijding. Gina Zeelen is de directrice, die geen tegenspraak duldt. Adriaan Zeelen is haar neef en rechterhand en voert het financiële beleid. Tina Zeelen is de dochter van Gina en beheert de portefeuille personeelszaken. Zij zet de medewerkers en de bewoners tegen elkaar op. En dan is er nog stiefdochter Francien Balder, de enige die een eigen mening heeft en die ook regelmatig uit. Ze is een lastpost, maar omdat ze het hoogst opgeleid is, is ze nodig.
Het ontwerp voor het nieuwe complex wordt besproken. De begroting wordt gebaseerd op een ontwerp met een atrium van 8 verdiepingen, maar wat er gebouwd wordt zal een atrium van 28 verdiepingen bevatten. Lucht is per slot van rekening goedkoper dan beton, marmer en hout. Daar staat natuurlijk tegenover dat het een en ander gevolgen heeft voor de constructie, want je kunt niet zomaar een stuk uit alle vloeren weglaten, zonder de constructie aan te passen, voor extra stevigheid.
Voor het ontwerp besproken gaat worden, gaat de vergadering eerst nog over de bewoners van het oude Morgenschittering. Deze zijn bezocht en van de 46 bewoners hebben er 26 levensmiddelen buiten de deur gekocht, terwijl ze verplicht zijn deze in de winkel in het gebouw te kopen. Ze hebben een boete gekregen en 12 hebben deze betaald. Dan is er nog mevrouw Klaassens, die haar appartement weigert te verlaten. Dat zal wel moeten gebeuren, maar ze heeft gedreigd zelfmoord te plegen. Er is echter een echtpaar dat bereid is de hoofdprijs te betalen, dus mevrouw Klaassens moet weg. Voorts gaat het nog over 2 medewerkers, die de vakbond in hebben geschakeld. Ze willen dat het bedrijf gedwongen wordt een ondernemingsraad in de stellen. In de medezeggenschapsraad, hebben ze geen vertrouwen, omdat daar mensen in zetten, die daar door de directie in zijn gezet.
Als men het eindelijk over de nieuwbouw wil gaan hebben, komt de portier de vergaderruimte binnenrennen, om te vertellen dat mevrouw Klaassens zich van haar balkon heeft gestort, hetgeen ze niet overleefd heeft. De recherche komt er bij en constateert uiteindelijk dat er geen sprake is van een misdrijf. Op de volgende vergadering wordt besproken aan wie het appartement van mevrouw Klaassens verhuurd zal gaan worden. Dat is een echtpaar dat niet op de wachtlijst staat, maar dat bereid is om onderhands 25.000 euro over te maken naar een buitenlandse bankrekening van Gina.
Het voert te ver om alle manipulaties die plaatsvinden voor de bouw van het nieuwe complex uit de doeken te doen en we maken een sprong van jaren in de tijd, zoals bij het eerste hoofdstuk van het deel met de titel ‘Middenspel’ vermeld staat. Eigenlijk kan er wel gezegd worden dat er een sprong van 10 jaar gemaakt wordt. In het nieuwe gebouw van Morgenschittering wordt het echtpaar De Monchy dood in hun appartement gevonden. Ze blijken gestorven te zijn door koolmonoxidevergiftiging. Men staat voor een raadsel, want hoe kan zoiets gebeuren in een nieuw gebouw? Men kan ook nergens fouten vinden en dit raadsel lijkt dus onopgelost te blijven. Vrij kort na de crematie van de heer en mevrouw De Monchy komt Gina Zeelen om het leven en dit is natuurlijk een zaak die de politie echt moet onderzoeken. Verschillende bewoners staan hoog op het lijstje van verdachten, want mevrouw Zeelen was niet bepaald populair. Toch blijft men ook bezig met de dood van het echtpaar De Monchy en via niet geheel toelaatbare methoden komt men iets op het spoor. De dood van het echtpaar blijkt geen toeval te zijn.
Het is een heel spannend verhaal geworden, waarbij er regelmatig heen en weer wordt gesprongen tussen de politiemensen, de bewoners en de leden van de directie van Eindeloze Toewijding. Soms krijg ik wel de indruk dat de auteur zelf een beetje verdwaalt in z’n eigen plot. Zo gaat het op verschillende momenten om de sterfgevallen in Morgenschittering, waarbij dus ook de zelfmoord van mevrouw Klaassens wordt vermeld. Maar dit sterfgeval vond plaats in het oude Morgenschittering, dus niet in Het Icoon en kan dus ook op geen enkele manier aan dit nieuwe gebouw gekoppeld worden. Er wordt ook flink gereisd in het boek en het plot brengt ons onder andere in Zwitserland en Londen.
Om alle personen een beetje uit elkaar te kunnen houden is voor in het boek een personenlijst opgenomen. Achternamen met een lidwoord staan bij het lidwoord en Adriaan Zeelen staat 2 keer vermeld, omdat hij in Stellenbosch, Zuid Afrika onder een valse naam leeft. Dat is een beetje overbodig, omdat dit ook op de plaatsen waar hij zich daar bevindt, vermeld staat.
ISBN 978 94 917 7375 4 | Paperback | 321 pagina’s | Uitgeverij Palmslag | november 2017
© Renate 6 februari 2022
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Rots
Koen D’haene
Sarah heeft haar hele leven al een ingewikkelde relatie met mannen. Het begon met Mats, de man met wie ze dacht haar leven te zullen delen. Inderdaad hebben ze een roerig verleden samen, maar hij is jaren weg geweest uit haar leven. Maar hij is wel de enige wie weet wie zij is. Dat dacht ze althans, maar toen kwam Mories op de proppen. Dat was haar eerste vriendje, toen ze nog op Terschelling woonde. Maar ze woont nu in Oostende waar ze als lerares werkt op een middelbare school.
Ze had verwacht dat ze de gebeurtenissen uit het verleden achter zich gelaten had. Het avontuur met Mats in Zwitserse Alpen moet ze maar zo snel mogelijk vergeten. Het is al zo lang geleden.
En er is meer dat ze moet vergeten: toen ze dacht met Tom een nieuwe liefde gevonden te hebben en met hem op Schiermonnikoog was, gebeurde er iets vreselijks. Tom kwam om tijdens een storm. Een ongeluk denkt men. Maar Sarah verdenkt Michael, een man die notabene jonger is dan zij maar die vastbesloten lijkt te zijn om Sarah te verleiden. Heeft hij Tom omgebracht?
Ze laat hem achter in Nederland, denkt ze. Hij laat haar evenwel niet met rust.
Tot haar verrassing dook op Schiermonnikoog ook Mats weer op. Ze was in de veronderstelling dat hij de dood had gevonden in een gletsjer in Zwitserland. Hij blijkt gered, maar hij heeft er wel nadelige gevolgen van ondervonden. Hij herinnert zich niet alles meer wat er gebeurd is.
‘Hij blijft speuren naar zijn verleden, maar in zijn binnenste weet hij dat hij dat nooit helemaal zal terug vinden. De plotse herinneringsflitsen zijn steeds zeldzamer. De jaren nadat hij uit zijn coma was ontwaakt, was er progressie. Dat leidde hem naar mij op het eiland. Ik vrees dat hij minder vooruitgang boekt sinds hij bij mij is. Ik was zijn doel en dat heeft hij bereikt. We praten er vaak over en hij wordt er gek van dat hij niets meer weet van wat er in de Alpen gebeurde.’
Sarah vertelt hem wat hij weten wil en als dit verhaal begint wonen ze alweer drie jaar samen. Had in hun eerdere perioden van samenzijn Mats de overhand, nu lijkt Sarah de touwtjes in handen te hebben. Ze weet maar al te goed hoe de zaak er voor staat, al zou ze het graag anders zien:
‘Jij voelt al lang geen genegenheid meer, tegenover niemand. Toen op het eiland was dat ook al zo. Het enige wat je wilde, was mij terugwinnen. Jij hebt echt geen notie van wat je mensen emotioneel aandoet. Ook mij zag je niet graag toen. Je wilde me terug winnen omdat je wist dat we ooit gek op elkaar waren en omdat je hoopte je verleden terug te vinden als je mij had. Maar wat weet jij van liefde en verliefdheid? Je bent hard en onbuigzaam als een rots.’
Ze had dus beter moeten weten: samen met haar vriendin en diens partner op vakantie is geen goed plan. Mats, die graag zijn kennis etaleert en Jan, die maar zit te drammen, dat werkt niet. Maar de paniek slaat toe als Michael aankondigt dat hij naar Oostende komt. En Mories zit haar achter de vodden, hij wil zo graag eens praten over vroeger. Maar toen zij elkaar kenden, was zij nog niet de Sarah die ze nu is. Ze wil deze twee mannen echt niet zien!
Het besluit wordt genomen. Met z’n vieren gaan ze naar de Ardennen, lekker op vakantie.
Maar de sfeer is er om te snijden…
Speelde het eerste boek - IJs - in Chamonix, het tweede - Zand – twaalf jaar later op Schiermonnikoog, nu bevinden we ons in de nabijheid van Remouchamps. Vast locaties waar de schrijver lange tijd vertoefd heeft, de beschrijvingen zijn zodanig dat je denkt er zelf te zijn.
Je hoeft de eerdere boeken niet gelezen te hebben, maar het lijkt toch wel tot een beter begrip te leiden van wie Sarah en Mats zijn, en wat ze precies samen hebben.
Koen D’haene (1964, Wevelgem) was leraar Nederlands. Hij schreef romans en verhalen voor kinderen, jongeren en volwassenen, o.m. Gek van een eiland (2010) en Ketters van de Kemmelberg (2017).
ISBN 9789493192171 | Hardcover | 256 pagina's | Uitgeverij LetterRijn | december 2021
© Marjo, 3 februari 2022
Lees de reacties op het forum, klik HIER
Het complot tegen Nederland
Rob Bakker
Hoewel het boek begint met een scène die zich afspeelt in het verleden - in voormalig Joegoslavië worden ten tijde van de burgeroorlog drie mannen en drie vrouwen door één man op brute wijze geëxecuteerd - speelt het verdere verhaal zich af in een nabije toekomst.
In Amsterdam wordt een Eurotop wordt gehouden. Het doel is eindelijk eens de beslissing te nemen over de Federatie Europa. Ook de vorming van een Europese justitie zou besproken worden. Het was de bedoeling dat Nederland de zetel van Europol zou krijgen.
Natuurlijk zijn er tegenstanders actief, en er zijn dan ook uitgebreide veiligheidsmaatregelen getroffen, vooral in het Franse hotel waar de Duitse en Franse deelnemers verblijven. Ook de Duitse bondskanselier heeft er een suite, en het onmogelijke gebeurt: hij wordt dood aangetroffen in zijn bed, om het leven gebracht met behulp van een mes. Dat is onmogelijk, de enige toegangsdeur werd streng bewaakt door zowel een Duitse als een Nederlandse beveiligingsman. De Duitse onderzoekers weten het zeker: deze kamer was ontoegankelijk. Toch is het de moordenaar gelukt! De ondervragingen en antecedentenonderzoek van het personeel leveren geen enkel aanknopingspunt.
De klopjacht in Amsterdam zelf levert wel resultaat op, maar ook dit is een onmogelijkheid: hoe kan deze junk, deze zwerver, die daar totaal van de wereld aangetroffen wordt de dader zijn? Hij heeft wel een doekje bij zich waarop bloed van de kanselier aangetroffen wordt, en zijn vingerafdrukken staan op het mes waarmee de moord gepleegd is, toch geloven noch de Nederlandse politie, noch de Duitsers dat de zaak nu opgelost is. De junk overlijdt al snel aan een overdosis.
Doodlopend spoor.
Een Duits staatshoofd vermoord door een Nederlander in een Frans hotel… Is dit een Nederlands probleem? Of een Europees probleem? De minister-president wil liever niet de inmenging van de Duitse eenheden, maar kan dat niet voorkomen. Het is het begin van Europol weet hij. En die zaak is nog niet officieel beklonken.
Een korte tijd voor deze Eurotop plaatsvond in Amsterdam was er een schaduwtop in de Elzas. De Vrienden van de Vrede noemen de deelnemers zich, hun ontstaan dateert al van tijdens de Tweede Wereldoorlog. Zij ijveren voor een Duits-Franse as, een broederschap tussen deze twee landen die de leiders van Europa moesten worden. Nederland zou in hun visie het hoofdkantoor mogen krijgen van Europol, maar het zou er wel om gaan dat de drugshandel bestreden zou worden. Een probleem: Nederland gedoogde drugs.
Omdat de misdaad in Nederland draaide op drugs, met miljarden omzet, zou vernietiging leiden tot paniek in de onderwereld met onzekere gevolgen, om niet te spreken over de witwassende bovenwereld. De Vrienden besluiten dat ze moeten ingrijpen: Europol moet eindelijk eens gaan werken.
In dezelfde tijd als de Eurotop zijn in Den Haag processen gaande in het kader van het Joegoslavië-tribunaal. Officier van Justitie en aanklager in New York, Jonas Goldhagen, bevindt zich om die reden in Amsterdam. Hij heeft een persoonlijke reden om zich vast te bijten in het onderzoek. Daarbij heeft hij het spoor gevonden van een man die zich van andere daders onderscheidt door zijn manier van moorden. Het is hoogstwaarschijnlijk een Serviër, maar veel meer is er niet bekend. Met een Oostenrijker, werkzaam in de archieven, en een kei in het doorkijken van iedere database, vindt hij een spoor.
Drie verhaallijnen komen samen in een spannende thriller, waarbij het verleden een grote rol speelt. Politieke kwesties maken het onderzoek tot een bijna niet te ontwarren web, waarbij jagers en prooi nogal eens van rol wisselen. We volgen de ontwikkelingen vanuit meerdere perspectieven en kennen dan ook de dader. Dat hindert de spanning totaal niet. Achtervolgingen, een gijzeling en een beetje romantiek leiden tot een bevredigend einde.
Hoewel? In hoeverre houdt Nederland nu die zo gewrenste soevereiniteit?
Rob Bakker (Bussum) is zelfstandig auteur, journalist, historicus, erfgooier, ondernemer en gediplomeerd uitvaartverzorger. Hij was onder andere twaalf jaar hoofdredacteur van de Nederlandse MAD. Na verkoop van zijn uitgeverij in 2003, rondde hij in 2011 een geschiedenisstudie af met een doctoraal in Genocide- en Holocauststudies, waarvan een wetenschappelijke uitgave in 2019 volgt. Als romanschrijver schrijft hij verder aan zijn eerdere oeuvre.
ISBN 9789493192263 | Paperback | 256 pagina's | Uitgeverij LetterRijn | november 2021
© Marjo, 1 februari 2022
Lees de reacties op het forum, klik HIER
De celliste
Een Gabriel Allon-thriller
Daniel Silva
Opnieuw een superspannend en en intrigerend plot rond spionagepraktijken, zoals alleen Daniel Silva die aan zijn lezers voorschotelen kan. Het gaat over de oude en eeuwige strijd om de wereldmacht tussen Rusland en Amerika, veelal uitgevochten met behulp van spionage.
De Celliste speelt in 2020, en draagt alle kenmerken van dat jaar in zich: de presidentswissel in Amerika en de pandemie. Het kan zo actueel zijn omdat, zoals we lezen achterin het boek, de schrijver op het laatste moment een flink deel herschreven heeft zodat hij kon inspelen op de actualiteit.
Het verhaal begint in Londen met de moord op Victor Orlov, de rijkste man van Rusland – op een na dan – die in ballingschap leeft, omdat hij op de dodenlijst van het Kremlin staat. Helaas voor hem vindt er nu een aanslag plaats die tot gevolg heeft dat zijn naam van de lijst geschrapt kan worden.
Gabriel Allon onderzoekt de zaak omdat hij de conclusies die de Engelse politie trekt niet wil accepteren: de dader zou een onderzoeksjournaliste zijn. Ze maakt zichzelf wel verdacht door onmiddellijk uit Engeland te verdwijnen, maar denkt Allon: hier zit meer achter. Met behulp van het onderzoeksteam dat beschikt over de meest geavanceerde technologische middelen, ontrafelt hij een complot, en hij wil wraak, Orlov was een vriend van hem.
Dat hij met zijn activiteiten een wig drijft in bepaalde Russische plannen is mooi meegenomen, en daar maakt hij zelf al snel gebruik van. Hij ontdekt dat een vrouw die een zeer begaafd celliste is werkt bij de RheinBank AG, een zeer corrupte Duitse bank. Zij heeft eerder in Londen gewerkt, maar zit nu in Zurich.
Zij zal de spil worden in Allons plannetjes om Rusland, met name de leider daarvan, een gevoelige klap toe te brengen. Door haar talent voor muziek weet zij in de juiste kringen te komen, en door haar talent op het gebied van het bankwezen, slaagt zij er in ‘De Russische Wasserette’ waar zwart geld wit gewassen wordt door middel van ingenieuze handelingen een halt toe te roepen. Maar dat niet zonder gevaar voor eigen leven.
Hoe gaat Allon er voor zorgen dat zij, in feite een onschuldige medewerker, hier vellig uit komt?
In een nawoord zegt Silva dat ieder personage en iedere gebeurtenis uit zijn eigen verbeelding is ontsproten. Maar niettemin bekruipt je als lezer heel vaak de neiging om op te gaan zoeken hoe het precies zat. Want wat er in dit boek gebeurt rondom de presidentswissel klopt toch aardig! En het is bekend dat de Russische president precies is zoals beschreven wordt. Ook de circulatie van dat zwarte geld, dat zou best eens kunnen kloppen. En corona wordt duidelijk neergezet als een element dat het gewone leven verstoort.
Daniel Silva is er een meester in om met gebruikmaking van al die wel degelijk feitelijke elementen een overtuigend, maar fictief verhaal neer te zetten.
Het boek heeft een enigszins misleidende titel meegekregen, want ook al wordt er wel degelijk muziek gemaakt, het is vooral de meedogenloze blootlegging van de corruptie en ondoorgrondelijke geldstromen, die wel degelijk onze maatschappij beheersen. ‘Geld is een massavernietigingswapen’ zegt hij ergens door middel van een van zijn personages.
Daniel Silva heeft zijn personage Gabriel Allon vanaf het eerste boek een ontwikkeling laten doormaken. Nu loopt hij tegen het einde van zijn loopbaan bij de Mossad aan. Krijgt hij een waardig opvolger? Of is het nu gedaan met de Gabriel Allonserie?
Daniel Silva (Michigan, 1960) is een Amerikaans thrillerauteur van voornamelijk spionagethrillers. Hij was voordien werkzaam als journalist.
ISBN 9789402708981|Paperback | 480 pagina's | Uitgeverij Harper Collins| oktober 2021
© Marjo, 27 januari 2022
Lees de reacties op het forum, klik HIER
Brecht gaat voor recht
Berlijnse thriller deel 5
Marianne Vogel
Wie de Dreigroschenoper van Bertold Brecht kent en de Berlijnse thrillers van Marianne Vogel tot nu toe heeft gelezen begrijpt wel dat dit voor de schrijfster een onderwerp is dat absoluut aan de orde moest komen. Is Berthold Brecht zelf al een omstreden figuur, zijn werk is dat nog meer.
In deze spannende thriller draait alles om dat toneelstuk dat over zes dagen in première moet gaan in het Berlijnse Spreetheater. Er is een nieuw lied gevonden, dat Brecht pas geschreven zou hebben na de eerste opvoeringen. Door dat nieuwe lied is er veel belangstelling voor deze opvoering. En de regisseur heeft spannende plannen!
Er moet eveneens een première komen in Groningen, waar de Groningse rederijkerskamer Concordia toestemming heeft om het stuk op te voeren, met als voorwaarde dat het pas gebeurt na die première in Berlijn.Maar dan sterft de hoofdrolspeler - dat is een ramp, want gaat de opvoering nu niet door? - en het blijkt ook nog dat hij vermoord is!
De detectives Sofie Bank en Frits Arends zijn toevallig in Berlijn, voor een korte vakantie. Dat kunnen ze wel vergeten dus, het wordt hard werken, nauwelijks slapen en nog in gevaar verkeren ook! Hen wordt dringend verzocht de zaak incognito te onderzoeken.
Als de première in Berlijn niet door gaat, is dat ook voor Groningen een ramp.
Frits en Sofie kunnen zich backstage begeven als de Nederlandse vertalers van het toneelstuk, waardoor de spelers en andere betrokkenen vrij open met hen praten. Wat zij constateren is wat de spelers ook weten: het stuk (gebaseerd op een Engelse opera uit 1728, de Beggar’s Opera) speelt dan wel in Londen, in de 18e eeuw, het is vertaalbaar naar de huidige tijd. Brecht had er in 1928 al een maatschappijkritisch stuk van gemaakt dat speelde in zijn eigen tijd. Verwarrende tijden, politiek en sociaal gezien, met een enorme kloof tussen arm en rijk.
Het stuk trekt dan ook veel aandacht, des te meer nu er iemand vermoord is.
Waarom is Martin Bodenfeld om het leven gebracht? Wie is degene die pamfletten plakt op het standbeeld van Brecht? Zijn er verkeerde groeperingenactief?
Er vallen nog meer slachtoffers, en er wordt chantage gepleegd. Hebben al deze zaken met elkaar te maken?
Het is voor Sofie en Frits een hachelijke zaak, ze raken verstrikt in het web van de theaterwereld, waar toneelspel dagelijkse realiteit is. Is iedereen wel degene voor wie men zich uitgeeft?
Thema’s die door de jaren, door de eeuwen heen, gelijk blijven… niet alleen de ongelijkheid wat geld betreft, ook het machtsverschil tussen man en vrouw komt aan de orde.
Deze thriller is toepasselijk opgebouwd als een toneelstuk – in bedrijven. Het is de vijfde thriller in de serie Berlijnse thrillers. Het is niet nodig om die allemaal op volgorde te lezen, maar er wordt wel voortgeborduurd op een persoonlijk probleem van Sofie, die gaat over het Stasiverleden. En… er is een duidelijke verwijzing naar een volgend deel!
Behalve dat ze de lezer een onderhoudende en spannende thriller voorschotelt, geeft Marianne Vogel ook een rondreisje door Berlijn, waarbij de geschiedenis een flinke rol speelt en, de wereld van Brecht, en van zijn toneelstuk: als je dat nog niet gelezen hebt, bekruipt je vast en zeker de behoefte dat snel te doen!
Achterin wordt verteld wat er fictief is en wat niet. Ook is er informatie over geraadpleegde boeken en films.
Marianne Vogel (Rotterdam, 1958) is een Nederlandse schrijver, germanist, literair vertaler en persoonlijk coach.
ISBN 9789464247893 | paperback | 428 pagina's | Uitgeverij Aspekt | september 2021
© Marjo, 23 januari 2022
Lees de reacties op het forum, klik HIER
Zin in Zillertal
Vertrekserie
Svea Ersson
Omdat hun kinderen - Myrthe, 15 jaar en Rowan, 11 jaar - getalenteerde skiërs zijn, besluiten hun ouders te verhuizen naar Oostenrijk. In het Zillertal vinden ze het huis van hun dromen. Katja wil er een B&B beginnen, Ralph kan vanuit huis werken, en de kinderen kunnen er naar school en – het belangrijkste natuurlijk - op skiles. Katja, zelf half Oostenrijks heeft haar kinderen tweetalig opgevoed, dus dat is al een voordeel.
Maar het loopt anders: amper een jaar na dit besluit komt Ralph met het bericht dat hij een ander heeft. Het huis dat ze op het oog hadden, kan Katja in haar eentje niet meer kopen. Gelukkig blijkt de nieuwe eigenaar het te willen verhuren! Omdat het al een pension was, zou ze het met het beetje geld dat ze van de verkoop van hun huis in Nederland overhoudt, best in orde kunnen maken voor gasten.
Ook heeft ze zelf een kersverse vriend in Oostenrijk: Dietmar is een skileraar. Zo komt het dat Katja met volgepakte auto en twee tieners op weg gaat.
Maar het welkom wat hen te wachten staat, is niet bepaald wat ze voor ogen had! In het huis is zowat alles vernield! Wat is daar gebeurd?
Katja en de kinderen trekken zolang bij Dietmar in, maar dat roept de nodige spanningen op. Zijn huis is nogal klein.
Maar de kinderen kunnen in ieder geval volop trainen. Niet met Dietmar als leraar, en dat valt vooral Rowan tegen. Het kan wel zijn dat hij meer talent heeft dan zijn zus, maar hij is ook nogal een verwend mannetje. Dat botst met de nieuwe skileraar, met wie ook Katja dan ook al snel in de clinch ligt.
Problemen genoeg dus, en dan komen er ook nog telefoontjes van iemand waar Katja het liefst nooit meer van zou horen. Want ze blijkt nogal wat geheimen te hebben.
Op zich een prima verhaal, maar je vraagt je wel af waarom Katja in vredesnaam terug is gegaan naar de plek waarvan ze kon weten dat haar verleden open en bloot zou komen liggen! Het is vragen om problemen. Die er dan ook op allerlei manieren komen.
Voor wie graag in besneeuwde bergen op wintersport gaat, roept het verhaal vast heimwee op. Dat is de charme van dit verhaal dat verder nogal voorspelbaar is.
Katja is het vertelperspectief, eerlijk gezegd komt ze niet zo sympathiek over. En echt slim is ze ook niet. Maar omdat zij degene is die aan alle kanten klem gezet wordt blijft het verhaal wel enigszins spannend.
Svea Ersson (1965), financieel medewerker bij een gemeente, won in 2008 de schrijfwedstrijd die uitgeverij De Crime Compagnie (destijds Verbum Crime) had uitgeschreven in samenwerking met Vrouwenthrillers.nl en Chicklit.nl. In 2009 kwam haar debuut Alleen Eva uit. Voor altijd Isa (2010), Zonder Lisa (2012) en Na Melanie (2014) volgden. De eerste in de Ik-vertrekserie was Vlucht naar Kos.
ISBN 9789461095947 | Paperback | 300 pagina's | Uitgeverij The Crime Compagnie | september 2021
© Marjo, 23 januari 2022
Lees de reacties op het forum, klik HIER
Het rode koord
Ted Dekker & Rachelle Dekker
Met Het rode koord weet bestsellerauteur Ted Dekker samen met zijn dochter Rachelle een zeer beklemmende thriller neer te zetten.
In Haven Valley, een plaatsje diep in de bossen van Tennessee, woont een kerkgemeenschap die zich afgezonderd heeft van de rest van de wereld. Door zo rein mogelijk te leven en in het plaatsje te blijven, zullen ze bewaard blijven voor het kwaad dat door de wereld trekt.
Jamie Weathers is één van de inwoners van Haven Valley die meer dan tien jaar geleden het kwaad met eigen ogen gezien heeft. De Fury, zoals het kwaad door de gemeenschap genoemd wordt, zullen de aarde zuiveren en zich daarna terugtrekken. De inwoners van Haven Valley zijn veilig zolang zij achter het rode koord dat Haven Valley van de wereld scheidt, blijven. Daarnaast moeten zij rein blijven, want reinheid maakt de Fury machteloos en zal de Fury uit hun plaatsje houden. Dit alles wordt aan de inwoners verteld door de voorgangers Rose en Harrison. De inwoners geloven de woorden van de voorgangers, proberen zo rein mogelijk te leven en zijn enorm bang voor de Fury. Angst beheerst hun leven.
Het is nu echter al zoveel jaar verder en Jamie begint zich af te vragen of de Fury eindelijk klaar zijn met het zuiveren van de aarde. Met medeweten van Grace, zijn zus, weet hij verschillende keren Haven Valley te verlaten zonder dat de inwoners het merken, maar ook zonder de Fury te ontmoeten. Zodra echter uitkomt wat Jamie gedaan heeft, worden Jamie en Grace als straf uit Haven Valley gestuurd met de opdracht om op onderzoek te gaan. De inwoners zijn er diep van overtuigd dat Jamie en Grace het er niet levend vanaf zullen brengen. Ondanks een verschrikkelijke ontmoeting met de Fury weten beiden echter de weg terug naar Haven Valley te vinden.
Jamie is door de ontmoeting met de Fury een totaal ander mens geworden:
‘Ik begrijp de waarheid nu op een nieuwe en angstaanjagende manier. Ik heb een confrontatie met het kwaad gehad en heb dat overleefd om anderen te vertellen hoe bedreigend de duisternis in werkelijkheid is.’
Grace ontmoet echter Eli, een heel bijzondere jongen die haar ogen opent. Hij vertelt haar dat de angst bij haar binnengeslopen is en dat deze haar blind maakt voor het licht.
‘Pas wanneer je het licht ziet, in plaats van de duisternis, dan zal je liefde kennen in plaats van angst. In liefde is geen angst.’
Ted en Rachelle weten de strijd tussen licht en duisternis, angst en liefde op zo’n boeiende wijze neer te zetten dat het verhaal je in de greep houdt en je tot nadenken zet. Tijdens het lezen van het boek komen constant de volgende vragen in je op: Waar laat ik mijn leven door leiden? Waar luister ik naar? Leef ik onbewust ook in de duisternis? Hoe zou ik reageren als ik in een gemeenschap leefde dat door angsten geregeerd wordt? Welke keuzes zou ik maken?
Het rode koord is niet een boek dat je heerlijk ontspannen bij een bakje koffie leest, maar een boek dat je tot nadenken zet en eindigt met de prachtige waarheid.
ISBN 978 90 297 3012 9| NUR 330 | Paperback | 350 pagina’s | Uitgeverij KokBoekencentrum | november 2020
Het rode koord is vertaald door Willem Keesmaat.
© Els ten Voorde, 18 januari 2022
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Jeugdzonde
Eyewitness Thriller Deel 3
Wim Hendrikse
Joop Hamelink, die met zijn vader een detectivebureau heeft in Terneuzen, wordt geconfronteerd met het verleden, een zomerkamp van heel lang geleden. Eigenlijk weet hij er zelf niet zo veel meer van, hij was een buitenstaander, hij bemoeide zich nauwelijks met zijn klasgenoten. Maar hij herinnert zich wel dat tijdens het zomerkamp een jongen verdween. Mario de Vries werd nooit meer gezien. Maar dat is intussen al vijfendertig jaar geleden, waarom is er nu iemand bezig om de zaak op te rakelen? En nog wel op een gruwelijke manier.
Het begint namelijk met een usbstick die een onbekende aan Joop stuurt. Daarop ziet hij een filmpje: iemand sterft een vreselijke verstikkingsdood. Joop herkent het slachtoffer, een klasgenoot van toen.
Als Lisa Jansen hem wil spreken is hij daar niet zo happig op, ze is immers journalist! Lisa zat eveneens bij hem in de klas en was zijn eerste vriendinnetje. Als zij zich verdiept in het verleden, heeft ze het vermoeden dat ze gestalkt wordt. Ze vraagt Joop om samen te werken.
‘Ik begin bang te worden. Daarom wil ik de resultaten van mijn onderzoek bij jou neerleggen. Het is een soort levensverzekering, voor het geval mij iets overkomt.’
Lisa vertelt hem dat het slachtoffer uit het filmpje, ene Rob de Boer, in het verleden bijna iemand vermoord heeft door een plastic zak over zijn hoofd te trekken. Precies de manier waarop hij nu zelf om het leven is gekomen. Zijn slachtoffer van toen was Jeffrey Marcus. Joop kan het zich niet herinneren.
Hoewel hij eigenlijk niet wil samenwerken met Lisa - hij vertrouwt haar niet - heeft hij haar nodig: zij weet veel meer dan hij zich kan herinneren over die ene avond op dat kamp in La Roche. Dat vertelt ze hem dan ook. Maar kent zij dan wel de hele waarheid?
Terwijl er meer slachtoffers vallen, en er een schedel gevonden wordt, die van de verdwenen jongen blijkt te zijn, komt Joop er achter dat er vijfendertig jaar geleden veel gebeurd is waar hij niets van weet. Er waren ook meisjes bij betrokken, Carol en dus Lisa.
Natuurlijk gaat Joop bij zijn vriend langs, Theo de Rooy, die rechercheur is bij de afdeling Zedendelicten. Samen proberen ze uit te zoeken wie de waarheid vertelt en wie er liegt, als de betrokkenen om de hete brij heen draaien. Richard, Joops vader speurt ijverig mee, hij is een kei in computerzaken. Maar hij is ook een oude, kwetsbare man, Joop weet dat hij dat niet moet vergeten!
Joop gaat samen met Theo op zoek naar de betrokkenen om met hen te praten, een lastige taak! Al die geheimen, al die verwikkelingen, al die vragen die ze moeten zien te beantwoorden en intussen de zorgen om het thuisfront, het is een zware tijd voor Joop.
De twee vrienden zijn de tegenpolen van de veelal gelikte, stoere speurders in doorsnee thrillers. Zij zijn zeker net zo gedreven, maar tegelijk ook zo gewoon. Rouwdouwers zijn het, mannen van actie, die eerder handelen dan nadenken en plannen. Dat maakt hen alleen maar sympathieker.
Ook hun privéleven is ‘normaal’, niet probleemloos, dat niet, maar hun achtergrond is herkenbaar voor de lezer. Bovendien is ook in dit boek de couleur locale aanwezig. Met Joop en Theo doorkruisen we Terneuzen en omstreken, we gaan zelfs de grens over.
Met een achterliggend ‘Cherchez la femme’-element, een beetje reclame af en toe en mooie zinnen als ‘hun ogen schampten elkaar’, is ook deze Eye-witnessthriller met veel spannende scènes een aanrader!
Wim Hendrikse (1958) is een Nederlandse schrijver, met name van een aantal boeken over David Bowie en van boeken uit het thrillergenre.
In 2016 verscheen zijn eerste thriller: Familiegeheimen. Daarna volgden drie delen in de Eyewitness-reeks: Bloedband (2018), Duister verleden (2019) en Jeugdzonde (2021).
ISBN 9789464248890 | paperback | 372 pagina's | Uitgeverij Aspekt | november 2021
© Marjo, 18 januari 2022
Lees de reacties op het forum, klik HIER
Pagina 22 van 214