De engel van Sevilla
Deel uit de Vertrekserie
Marelle Boersma

Sascha heeft haar droombaan: in Spanje, het land waar ze graag verblijft, in een resort voor ouderen. De directeur, het overige personeel, en de bewoners: allemaal Nederlands, de taal is geen probleem.
Ze vindt een appartement in Sevilla, én - nog mooier -  ook een nieuwe liefde.
Klein probleempje: dat is de directeur, Joost Schoenmaker, hun relatie kan maar beter geheim blijven, want de baas en een personeelslid dat kan niet natuurlijk.

Het enige minpuntje is wat haar betreft dat ze haar oma bij wie ze gewoond heeft vanaf dat ze op tienjarige leeftijd haar ouderlijk huis verliet, in Nederland heeft moeten achterlaten. Maar Joost heeft haar beloofd dat Grammy, zoals ze haar noemt, op de wachtlijst staat en dat het niet zo lang kan duren voor ook zij naar Spanje mag verhuizen.

Het is natuurlijk niet gek dat er mensen overlijden, ze zijn op leeftijd, maar zo plotseling, zonder dat er tekenen vooraf waren dat er iets niet goed was, dat verrast Sascha wel. En niet alleen haar! Er zijn namelijk een paar dames die in het resort wonen, die zo hun bedenkingen hebben, zeker als er nog meer mensen overlijden. Maria, Els en Dollie steken de koppen bij elkaar en gaan detectiefje spelen. En eigenlijk is het feit dat deze dames dat doen hetgeen het verhaal leuk maakt. Zonder dat zou het een geijkte saaie plot zijn, te voorspelbaar ook. Dat blijft het toch wel, maar ook al denk je te weten wie, je weet nog niet hoe en waarom.

Helaas zijn er andere onvolkomenheden, zoals bijvoorbeeld Sascha die een opdracht van Joost weigert omdat ze andere plannen heeft en dan even later aanbiedt om bij hem te blijven. Waarop hij niet reageert. En Boersma onderschat haar lezers toch wel, door sommige dingen onnodig nog een keer te vertellen.
Maar zoals gezegd: die oude dametjes maken het de moeite waard om door te lezen, dat is dan weer een goede insteek. Roddel en achterklap, verdachtmakingen en geheimen, toch wel smeuïg en spannend.

Boersma kaart tussen neus en lippen door nog wat wantoestanden in de zorg aan, en ze lardeert het verhaal met enkele pittige amoureuze scenes, die niet echt iets toevoegen, maar vooruit. Het is ook een beetje jammer dat de titel al enigszins verraadt wat het thema zal zijn.

Marelle Boersma (1957) heeft inmiddels een heel rijtje thrillers op haar naam staan, waaronder een aantal bestsellers zoals Ik volg je en Vals alarm (ruim 85.000 ex.). Vals alarm won de tweede prijs bij de Thrillerawards 2012 en stond ruim 6 weken in de Bestseller 60.

ISBN 9789461096906 | Paperback| 300 pagina's | Uitgeverij de Crime Compagnie| september 2022

© Marjo, 21 oktober 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER

Doelwit Åland
Jacob Noordland thriller Deel 1
Jaap Jonker

Åland heeft een historie, waarover achterin onderhavig boek uitgebreider verteld wordt. Voor dit verhaal is echter alleen van belang dat het eiland als onderdeel van Finland tot 1917 bij Rusland hoorde. Sinds 1917 is het weer onderdeel van Finland.
Kolonel Igor Petrov, chef van de afdeling Oostzee van het Eerste Hoofddirectoraat van de KGB is vast van plan daar nu, in de jaren tachtig, weer verandering in te brengen. Het eiland zal het eerste zijn van een aantal andere eilanden in de Oostzee dat weer onder controle van de Russen zal komen.

Petrov stelt zijn zoon Boris aan als medewerker op het consulaat in Mariehamm op Åland met de opdracht zich voor te bereiden en gereed te houden voor de herovering. Het duurt een aantal jaren, maar in 2018 gaat dan eindelijk de actie beginnen. Boris Petrov heeft een aantal teams samengesteld, die het binnenvallen van de Russische marine voorbereid hebben.

De hoofdpersoon, hoofdinspecteur Jacob Noordland, is met zijn Zweedse echtgenote en hond onderweg naar het eiland. Hij is uitgenodigd door inspecteur van politie Eeva Loitonen en haar man Lasse, om de kerstvakantie op Åland door te brengen. Jacob heeft Eeva leren kennen bij een Europolactie tegen een internationale drugsbende, en ze hebben daarna contact gehouden.
Het sneeuwt en het is koud. Ideaal, vindt Kerstin, om twee weken rustig lezend bij de kachel door te brengen. Maar dat loopt anders. Eeva vraagt zijn raad als de politie ontdekt dat er raadselachtige stroomstoringen zijn: steeds als de monteur arriveert bij het transformatorstation lijkt het euvel al voorbij!

De lezer kent het plan van de Russen en weet wat er aan de hand is. Herhaaldelijk switchend tussen de vele personages volgen we hoe Eeva en haar mensen steeds meer sluiers oplichten van het raadsel. Dat er wat staat te gebeuren is hen duidelijk, maar wat en hoe, en vooral wanneer, dat is toch een lastige kwestie.
Natuurlijk zitten de Russen ook niet stil, zij hebben hun plan goed doordacht.

Zeer tegen de wens van zijn vrouw, die zich gedwongen ziet de rustige vakantie grotendeels in haar eentje door te brengen, voegt Jacob zich bij Eeva’s team.
Zij en haar collega’s trekken steeds de juiste conclusies, hetgeen de spanning wat omlaag brengt. Maar als de confrontatie nadert, komt dat wel goed, vooral door de actiescenes.  Zal het machtige Rusland er in slagen het eiland te annexeren?

Een spionage- en actiethriller, het eerste deel van een trilogie, die vooral boeiend is door de acties die beschreven worden. Hier is duidelijk dat de schrijver zijn arbeidzame leven doorgebracht heeft in de koopvaardij en als operationeel officier bij de marine.
Wat dit boek ook boeiend maakt is de actualiteit, nu Rusland druk bezig is Oekraïne in te lijven, hoewel Jonker ten tijde van het schrijven eerder de Russische annexatie van De Krim in 2014 in gedachte gehad zal hebben. Het is namelijk een heruitgave. In 2020 verscheen het boek al en is nu bewerkt. Nog niet perfect, gezien de vaak wat krom aandoende zinnen en soms overbodige herhalingen, maar wie weet komt het tweede deel beter uit de verf.

Jaap Jonker (1956) woont met vrouw en hond afwisselend in Hengelo en op de Finse Åland eilanden.

ISBN 9789493192515 |Paperback | 368 pagina's | Uitgeverij LetterRijn| augustus 2022

© Marjo, 16 oktober 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER

Wintereiland
Deel 4 uit de serie Bureau Kopenhagen
Katrine Engberg

Anette Werner en Jeppe Kørner vormen samen - al drie delen lang - een duo bij de politie van Kopenhagen.
Na problemen in de privésfeer heeft Jeppe zich teruggetrokken op het eiland Bornholm, waar hij bomen omzaagt in dienst van de houtzagerij.
Als er een koffer wordt gevonden in een park in Kopenhagen met daarin een half lichaam, staat Anette er dus alleen voor. Maar ze kan haar maat maar moeilijk missen en ze belt hem op met ‘alleen maar’ de vraag om even zijn licht op de zaak te laten schijnen. Als Anette op zoek gaat naar een mogelijk slachtoffer komt ze namelijk uit op het eiland Bornholm.

Ook de alleenstaande Esther de Laurenti is op Bornholm waar ze werkt aan een biografie over een antropologe Margarethe Dybris.  Deze Margarethe is twee jaar eerder overleden, en al had Esther ooit wel contact met haar, dat was verwaterd. Toen ze de dochter, Ida, om informatie vroeg, nodigde die haar uit om naar het huis van haar moeder te komen. Daar treft ze een kamer vol papieren, notities, tekeningen en nog meer. Aan Esther de taak dat uit te zoeken. Ze concentreert zich vooral op een briefwisseling met ene Elias. Ida vertelt dat hij een collega was, met wie Margaretha trouwde om legitiem kinderen te kunnen adopteren.

Behalve Ida is er de jongere Nikolaj. Hij is een van de mogelijke slachtoffers: al drie maanden heeft niemand iets van hem gehoord.
Een andere mogelijkheid is een leraar, Jan Søgard, iemand met kind noch kraai; de schoolleiding heeft vermelding gemaakt van zijn vermissing.
Een derde is Bo Winther Tjørnelund, door zijn ouders als vermist opgegeven.
Aan Anette de taak om uit te zoeken wie van deze mannen – of misschien nog een ander? – zich in de koffers bevindt.
Een tweede koffer wordt gevonden met de andere helft van het lichaam. En wat is het motief? Waarom is deze persoon vermoord?

We volgen drie verhaallijnen, die van Jeppe, Esther en Anette, die in elkaar blijken te haken.  Katrine Engberg laat af en toe wat los, wat een mogelijke oplossing kan bieden, maar natuurlijk blijken niet alle lijntjes van belang voor de ontknoping. Dat zou te makkelijk zijn,  het blijft tot het einde toe spannend!

Als je de proloog gelezen hebt, verwacht je een heel akelig verhaal, de moordmethode is naemlijk nogal luguber. Dat valt gelukkig wel mee!
Wintereiland speelt zich af in november, het is koud en die sfeer gebruikt Engberg om de toestand nog wat toe te spitsen. Ook de rol van een streng christelijke kerk zorgt voor dreiging.
En natuurlijk is er het persoonlijke verhaal van Anette en Jeppe, maar dat is gelukkig heel minimaal.

Katrine Engberg (1975) is in Denemarken oorspronkelijk bekend als danseres en choreograaf. In 2006 maakte ze haar schrijfdebuut met een non-fictieboek. Ze werkt nog steeds als regisseur en choreograaf voor theater en televisie, maar inmiddels heeft ze ook groot succes met haar boeken. Haar thrillerserie 'Bureau Kopenhagen' over Jeppe Kørner en Annette Werner worden ook in het buitenland goed ontvangen.

ISBN 9789400513549 | paperback | 352 pagina's | Uitgeverij Bruna| augustus 2022
Vertaald uit het Deens door Corry van Bree

© Marjo, 10 oktober 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER

Moordende hitte
Sophie Wester

Het is een fantastisch plan: een belevingstuin realiseren met een aantal buurtgenoten!
Toch zal Annejet, de initiatiefnemer, er gruwelijk spijt van krijgen.
Het moet een tuin worden waar bomen en struiken geplant worden, bloemen zullen er bloeien, maar ook groenten willen ze verbouwen. Het is een heidens karwei om dat voor elkaar te krijgen. Er is geldelijke steun vanuit de gemeente, niet onuitputtelijk natuurlijk, ze zijn mede afhankelijk van gulle giften, maar het fysieke werk, dat zal door de buurt zelf gedaan moeten worden.

Annejet heeft hulp toegezegd gekregen van haar vriendin Karin, buurvrouw Lieke en hun echtgenoten Remco en Simon. Ook Tineke en Mariska, die een stel vormen helpen en de nieuwe buurvrouw Katja, een alleenstaande moeder, zegt haar hulp toe.
Maar het enthousiasme dat Annejet verwacht, neemt allengs af.
Was het van begin af aan een plan dat gedoemd was te mislukken? Of komt dat door Katja, die ongewild onrust veroorzaakt en zo vele frustraties naar de oppervlakte doet komen? Zij heeft inderdaad een groot geheim, maar ze is niet de enige!
En helaas: geheimen hebben de neiging om openbaar te worden.

Als ze met hun groepje een barbecue organiseren om wat hun financiën wat op te krikken, loopt alles in deze hete zomer helemaal uit de hand.
Voorin het boek vind je een plattegrond van ’t Netelhof, de straat waar de betrokkenen wonen, met de namen van de bewoners. Handig, want er zijn nogal wat personages hoewel het verhaal vanuit slechts drie van hen verteld wordt: dat zijn Annejet, Katja en Karin.
Op deze manier krijg je een goed beeld van de problemen waarmee deze vrouwen worstelen, zonder dat ze dat nog van elkaar weten.
Het is meer een psychologische roman, denk je. Dat is het ook wel, maar de spanningen stijgen terwijl de hitte van de zomer toeneemt. En dan wordt het alsnog een heuse thriller waarin slachtoffers vallen. En als buitenstaander kun je dat helemaal begrijpen, al zou je hopelijk zelf andere keuzes maken.

Sophie Fraza en Ester Ankoné schrijven samen onder de naam Sophie Wester. Beiden doceren Nederlands. Moordende hitte is hun debuut, dat zeer geslaagd is. Op naar het tweede boek!

ISBN 9789461096777 | paperback | 297 pagina's | Uitgeverij De Crime Compagnie| augustus 2022

© Marjo, 30 september 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER

Luister naar mij
Een Rizzoli en Isles thriller
Tess Gerritsen

Een Rizzoli en Isles thriller houdt in dat we bekende hoofdpersonen tegenkomen, namelijk rechercheur Jane Rizzoli en patholoog-anatoom Maura Isles.

Als een verpleegster vermoord wordt, hebben zij geen idee wat het motief kan zijn. Sofia Suarez was geliefd bij velen, onder andere als verpleegkundige. Een van de eerste dingen die Jane dan ook doet is onderzoeken waar Sofia mee bezig was, hoe haar leven verliep, vooral in de laatste afgelopen maanden. Ze ontdekt eigenaardige dingen: Sofia had het blijkbaar druk met allerlei geheimzinnige telefoontjes, met een wegwerptelefoon, maar wat was daarvan de reden?
Heeft de aanval op haar iets te maken met de inbraken die bij haar in de buurt gepleegd zijn?
Heeft ze een inbreker betrapt en is het uit de hand gelopen?

Intussen valt Janes moeder haar dochter regelmatig lastig, met allerlei verhalen over de gebeurtenissen in haar straat. Ze houdt alles in de gaten en weet alles. Tot er nieuwe buren komen wonen tegenover haar, een man en een vrouw die duidelijk laten merken dat ze geen behoefte hebben aan een nieuwsgierige buurvrouw. Dat triggert Angela natuurlijk om het huis nog meer in de gaten te houden en alles wat ze ontdekt - inderdaad best eigenaardige dingen - geeft ze aan haar dochter door.
Als er een tiener verdwijnt is Angela er van overtuigd dat die twee overburen er meer van weten.

En dan is er nog de studente Amy. Het boek begint met het verhaal van een hit en run waardoor Amy in het ziekenhuis terecht komt. Ze woont nog bij haar ouders, die haar zo goed en kwaad als het gaat, helpen bij het herstel. Omdat Amy’s vader Sofia kende als collega en zij als ic-verpleegkundige voor Amy gezorgd heeft, wonen Amy en haar ouders de begrafenis van Sofia bij, net als Jane en Maura.
Daar komt een vreemde man op Amy af. Ze kent hem niet, en tegelijk komt hij haar toch wel bekend voor. Maar hij verdwijnt als Jane op haar af komt lopen.
Er ligt dus genoeg op het bordje van Jane Rizzoli. Niet zo gek dat ze haar moeder steeds afwimpelt…
Hebben deze afzonderlijke verhaallijnen iets met elkaar te maken?

Ook met deze thriller - intussen het 13^e boek rond Rizzoli en Isles – weet Tess Gerritsen je vanaf de eerste pagina geboeid te houden.
Een fijne thriller, waarin aan het einde alles keurig op zijn plek terecht komt.

De Chinees-Amerikaanse Tess Gerritsen (1953) studeerde medicijnen en werkte een tijd als internist. Toen haar eerste kind geboren werd, begon ze met het schrijven. Ze debuteerde in 1986 met Call after midnight (Dicht op de hielen) en heeft inmiddels meer dan 25 thrillers op haar naam staan.

ISBN 9789044364439 | paperback | 304 pagina's | Uitgeverij House of Books| juli 2022
Vertaald uit het Engels door Els Franci - Ekeler

© Marjo, 27 september 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER

Horen, zien, zwijgen
Sam Porter 1
J.D. Barker

De politie van Chicago maakt al ruim 5 jaar jacht op een moordenaar die mensen straft, door hun kinderen te ontvoeren. De volgende dag ontvangen ze een pakje met een oor. Dan volgen de ogen en tot slot de tong. Uiteindelijk wordt dan ook het lichaam van het slachtoffer gevonden. Zo heeft de moordenaar inmiddels 7 slachtoffers gemaakt, waarvan de leeftijd varieert van 17 tot 26 jaar.

Het boek begint als Sam Porter bij een verkeersongeval geroepen wordt. Het slachtoffer had een pakje met een oor bij zich, dat lijkt op de pakjes die eerder zijn ontvangen door de ouders van de eerdere slachtoffers. De man heeft ook een dagboek bij zich en een paar andere zaken. Het dagboek is van de moordenaar, die Aapman wordt genoemd. De vraag is echter of het verkeersslachtoffer ook de moordenaar is, of dat deze nog vrij rond loopt. In ieder geval is er een ontvoert meisje, dat weliswaar al een oor kwijt is, maar dat nog in leven moet zijn. Zaak is dus om het slachtoffer te vinden, voor ze overlijdt, mocht het verkeersslachtoffer de moordenaar zijn, waar men al zo lang jacht op maakt.

De redelijk lange dagboekfragmenten zijn regelmatig zeer gruwelijk en alleen geschikt voor mensen met een sterke maag. Als de inhoud op waarheid berust (dat wil zeggen de waarheid in het verhaal) en dus niet de fantasie van de auteur van dit dagboek is, dan hebben we te maken met een gezin dat rechtstreeks uit de hel afkomstig lijkt te zijn. Veel begrip voor de auteur van het dagboek krijg ik er overigens niet door. De ouders mogen sadistisch zijn, maar ze leven dit niet op hun kind uit. Het kind (de auteur van het dagboek) vermoord wel een kat, omdat hij wil weten hoe het ontbindingsproces in z’n werk gaat.

De hoofdstukken zijn over het algemeen relatief kort en dragen de naam van de hoofdpersoon en een dag en tijdsaanduiding. Sam Porter is de belangrijkste hoofdpersoon en er zijn ook hoofdstukken over het ontvoerde slachtoffer. Daar tussendoor zitten de dagboekfragmenten, die in een ander lettertype gedrukt zijn.
Het is een spannend boek en hoewel Sam Porter wat meer diepte krijgt, doordat we wat meer over z’n achtergrond, speelt zijn privéleven verder geen echte rol in dit boek. Ik moet zeggen dat ik uitkijk naar de volgende boeken in de serie, want het verhaal lijkt nog niet helemaal afgelopen te zijn.

ISBN 978 90 225 8866 6 | Paperback | 399 pagina’s | Boekerij | juni 2019
Vertaald door Jan Pot

© Renate 20 september 2022

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Isolatie
Een Renske Nijland-thriller
Tamara Onos

In de hoedanigheid van arboprofessional gaat Renske Nijland naar een piepschuimfabriek. De vader van haar vriendin Sara werkt in de fabriek als preventiemedewerker en heeft al een risico-inventarisatie gedaan, hetgeen gebeurt om er zeker van te zijn dat alle werknemers hun werk veilig kunnen doen. Renske is daar om diens rapport te toetsen, op uitnodiging van de fabriek. Toch leidt de directeur haar duidelijk met tegenzin rond.
‘We hebben het liever over foam’, zegt hij, en Renske ontdekt dat hij bepaalde ruimtes niet in zijn rondleiding meeneemt.

Als hij na afloop even wegloopt om een telefoontje aan te nemen, is Renske getuige van een vreemd voorval: een man rent door de gang, schreeuwt iets wat ze niet kan verstaan en als ze hem achterna gaat – naar een ruimte die ze niet eerder gezien heeft - is ze getuige van een ongeluk. Ze ontdekt meteen al dat de machines die daar staan niet veilig zijn, instructies ontbreken. Met hulp van Sara - via de telefoon! - lukt het haar de man die bekneld zit te helpen, ze begrijpt niet wat hij zegt: zoals meerdere werknemers is hij een Pool. Hij fluistert nog een woord dat ze ook niet verstaat, en wordt dan afgevoerd. Naar het ziekenhuis denkt ze. Maar later blijkt dat niet het geval te zijn.
Renske is vastbesloten hier werk van te maken: er is iets niet pluis in deze fabriek!
Als er een dode wordt gevonden in het dorp (Ellecom) krijgt ze nog meer op haar bordje.
Wat is er allemaal aan de hand?

In ‘Isolatie’ wordt aandacht besteed aan de werkomstandigheden van Poolse werknemers. Hun loon is karig, de arbeidsvoorwaarden worden met voeten getreden en dan is er natuurlijk het probleem van de taal. Er is sprake van meerdere betekenissen van de titel: de Poolse werknemers zijn geïsoleerd, en zij maken foam, ten behoeve van isolatie. En met een fantasie kun je ook de plot linken aan isolatie.

Naast het thema van de Poolse arbeiders - met een verantwoording over wat er fictie is en wat niet, Ellecom is namelijk een bestaand dorp en diverse locatie worden in het verhaal gebruikt - is er een spannend plot waarin slachtoffers vallen. Een moordzaak waar Renske mee te maken krijgt. Dit is allemaal uitstekend met elkaar verweven. Als het verhaal uit is volgt nog het verhaal Het Poolse bruidje.

Tamara Onos (1972) is arbeidshygiënist en hoger veiligheidskundige. Zij adviseert en schrijft over veilig en gezond werken. Haar liefde voor de pracht en problemen van arbeid deelt ze met Renske Nijland, de hoofdrolspeler uit deze serie.

ISBN 9789493192355 | paperback | 240 pagina's | Uitgeverij LetterRijn| juli 2022

© Marjo, 18 september 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER

De club
Ellery Lloyd

Ned Groom heeft al eerder clubs opgericht voor de mensen die zich dat kunnen veroorloven: een exclusief en besloten resort waar mensen die om wat voor reden ook beroemd zijn – en rijk – zich even kunnen terug trekken van de nieuwsgierige buitenwereld.

Zijn nieuwste project Island Home is nogal megalomaan: Ned heeft een eiland opgekocht, een plek die alleen bereikbaar is als de verbindingsweg niet onder water staat. Er zijn diverse bungalows die niet zichtbaar zijn vanaf het water, net zo min als de personeelsverblijven dat zijn. Telefoons moeten ingeleverd worden, maar daar staat tegenover dat het personeel geacht wordt aan alle eisen van de logees te voldoen zoals de verlangde omgevingstemperatuur, hun favoriete merk badschuim en shampoo, geurkaarsen, verduisterende jaloezieën, zoutlampen, wat ze maar wensen, hoe buitensporig ook.

Voor de feestelijke opening, het Halloweensweekend, wordt een select gezelschap genodigd. Slechts honderdvijftig gelukkigen mogen komen – het aantal clubleden is vijfduizend. De excentrieke Annie Sparks heeft het er als hoofd Lidmaatschappen maar druk mee.
Jess Wilson is pas in de week ervoor aangenomen als Hoofd van de Huishouding door Adam Groom, de broer van Ned. Hij is directeur Bijzondere Projecten en ook op het eiland aanwezig. Natuurlijk is ook Nikki Hayes er, zij is al vijfentwintig jaar PA (Personal Assistant), degene die de nukken en grillen van Ned Groom moet zien te beteugelen. Zij die dacht hem van haver tot gort te kennen…

En er zijn de gasten, stuk voor stuk over het paard getilde mensen, onsympathieke lui. Mensen die denken dat ze alles kunnen maken, en die zich niet alleen nu, maar ook in het verleden al misdragen hebben. Maar dat is dan ook waarom ze juist naar dit besloten oord komen, om hun geheimen geheim te houden. Alleen zal dat tijdens dit weekend erg lastig worden, héél erg lastig…

Annie, Nikki, Jess en Adam zijn de vertellers, vanuit wiens perspectief de lezer het allemaal kan volgen. Ook zij hebben zo hun sores en geheimen.
Onderdeel van het verhaal is ook - in gedeelten - een krantenartikel met een verslag dat dateert van een half jaar erna, natuurlijk wel op zo’n manier dat de lezer pas op het laatst het hele verhaal zal kennen.

Zelfs al is de setting niet helemaal jouw ding, je zal als lezer wel degelijk in spanning doorlezen. Wie weet krijgen die lui hun verdiende loon? Hoewel: ook dat hogere personeel, hm, dat zijn evenmin lieverdjes. Zelfs als je iemand min of meer sympathiek vindt, dan blijkt die ook fouten te hebben.
Maar het verhaal zit uitstekend in elkaar. Er is een tijdsaanduiding boven de hoofdstukken, die zoals gezegd steeds een andere verteller hebben. De plot zit vol raadsels, en die wil je opgelost hebben. De stijl is vlot, met beschrijvingen die net niet te lang duren.
Een bijzondere thriller, waarbij zoals dat hoort pas ver in het verhaal duidelijk wordt hoe het een en ander in elkaar steekt.

Ellery Lloyd is een Britse echtpaar. Collette Lyons en Paul Vlitos. Lyons is journalist, heeft onder andere voor Elle, The Guardian en The Sunday Times gewerkt.
Ook Vlitos is journalist. Hij schreef onder zijn eigen naam twee romans.

ISBN 9789402710625| paperback | 336 pagina's | Uitgeverij Harper Collins| juli 2022
Vertaald uit het Engels door Ingrid Zweedijk

© Marjo, 8 september 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER

Laatste weduwe
Karin Slaughter

Op zondag 7 juli 2019 wordt Michelle Spivey voor de ogen van haar dochter ontvoerd. Een paar weken later is ze nog steeds spoorloos, ondanks een grote zoekactie van de politie en een emotionele oproep van haar partner.

Op zondag 4 augustus worden Sara Linton en Will Trent opgeschrikt door het geluid van explosies. Ze gaan er op af, om hulp te bieden, maar stuiten op een auto-ongeluk. De poging om hier hulp te verlenen, loopt gigantisch uit de hand en Sara wordt ontvoerd, waarbij een aantal mensen gedood wordt en gewond raakt. Ook Will raakt gewond, maar hij wil er alles aan doen om Sara terug te vinden.

De ontvoerders blijken lid te zijn van de IPA en dat staat in dit geval niet voor Indian Pale Ale, maar voor Invisible Patriot Army, een behoorlijke enge, extreem rechtse en Christelijk fundamentalistische groep, die iets groots van plan is.
Bij haar ontvoering ziet Sara ook Michelle Spivey, die de groep uit de verkoeverkamer van het ziekenhuis heeft ontvoerd, waar men haar eerder gebracht heeft in verband met een acute blindedarmontsteking. De bomexplosies, waar de nodige slachtoffers bij zijn gevallen, functioneerden uitsluitend als afleidingsmanoeuvre, zodat men Michelle weer uit het ziekenhuis kan halen. Men heeft haar namelijk nog levend nodig voor de voorbereidingen van het grote plan. Daarna is haar leven niets meer waard omdat ze voor alles staat waar de groep een hekel aan heeft. Ze is lesbisch en is de moeder van een bastaardkind van gemengd ras, zoals Dash, de leider van de groep zich uitdrukt, zaken waar de groep een tegenstander van is.

De groep is gebaseerd op blanke, mannelijke superioriteitswaan en een mensenleven heeft voor de leider van de groep bitter weinig waarde, ook als het om leden van de eigen groep gaat. Het doel heiligt de middelen en wat het doel is, wordt tegen het einde van het boek wel duidelijk na een soort toespraak van Dash. De vrouw dient zich aan haar man te onderwerpen en andere rassen dienen zich aan het blanke ras te onderwerpen. Dat is in de ogen van Dash de natuurlijke orde der dingen. De blanke man heeft andere rassen te veel ruimte gegeven, waardoor ze hun natuurlijke plaats in de orde der dingen hebben verlaten. Men is iets groots van plan, waarvan men volgens Dash het totale aantal slachtoffers waarschijnlijk nooit echt vast zal kunnen stellen.

Men lijkt Sara nodig te hebben als arts, omdat er kinderen zijn, die de mazelen hebben. Dat is in ieder geval wat men haar vertelt. Verschillende kinderen blijken heel erg ziek te zijn en de medicijnen waar Sara om vraagt, lijken niet te helpen. Ze vraagt zich af wat de groep voor groots van plan is en waar voor men Michelle Spivey nodig had. Michelle werkt bij het CDC (Center of Disease Control) en is gespecialiseerd in infectieziekten. Ze zou graag een kijkje willen nemen bij een grote kas, die op het terrein waar de groep zich schuil houdt, staat. Dat is echter niet mogelijk, omdat het terrein bewaakt wordt door gewapende mannen in wachttorens. Als ze uiteindelijk achter de gruwelijke waarheid komt, begrijpt ze ook wat Dash bedoelde met de woorden dat het totale aantal slachtoffers van de geplande actie nooit echt vast te stellen zal zijn. Sara moet de getuige worden van het een en ander. Volgens Dash zal zij de laatste weduwe zijn, die haar man door criminelen verliest.

Will gaat undercover bij de groep, in de hoop op die manier Sara te kunnen redden. De groep zit na het verlies van de leden die omgekomen zijn bij de laatste actie, te springen om mensen die bereid zijn om met ze te strijden. Will geeft zich dus uit voor een teleurgestelde ex-militair, met ervaring in Afghanistan.

De hoofdstukken vertellen het verhaal afwisselend door de ogen van Sara, Will en Faith (de partner van Will bij de politie). Er wordt dus ook regelmatig teruggesprongen in de tijd, omdat allerlei gebeurtenissen zich in dezelfde tijd afspelen. In zekere zin is het een ander soort politieverhaal, omdat het minder gaat om het vinden van de daders van een misdrijf, maar meer om het voorkomen van een veel groter misdrijf, waarvan men nog niet weet wat het is en waar het plaats zal vinden. Het is een geweldig spannend boek geworden, met een angstaanjagend plot, zeker gezien het feit dat er groepen zijn, die vergelijkbare ideeën als die van de IPA hebben. En dat er mensen zijn die bereid zijn om geweld tegen de overheid te gebruiken, hebben we op 6 januari 2021 kunnen zien.

ISBN 978 94 027 0334 3 | Paperback | 492 pagina’s | Harper Collins | juni 2019
vertaald door Ineke Lenting

© Renate 28 augustus 2022

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De onbekende man
Julia Menken 3
Chantal van Mierlo

Julia Menken is gedragsdeskundige bij de politie, zij raakt betrokken bij politiezaken als haar gevraagd wordt om daderprofielen te maken.
Daar is ze goed in, dus waarom vindt haar baas het nodig haar nu op te zadelen met een nieuwe collega? Vanaf nu moet ze samenwerken met Charlotte, en ze werkt het best alleen!

In haar privéleven loopt ook niet alles op rolletjes. Het verleden is nog steeds aanwezig, ze kan immers haar zoon niet het contact met zijn vader ontzeggen. De nieuwe zaak is bovendien weer heftig, opnieuw wordt ze in het diepe gegooid: er is een jonge knul verdwenen. Er zijn geen sporen, niemand heeft iets gezien of gehoord.

Dat het opnieuw om kinderen gaat, dat is sowieso heftig, maar voor Julia des te meer (lees de eerdere boeken). De nieuwe zaak eist veel van haar, terwijl ze eigenlijk rustiger aan zou gaan doen. Het dreigt haar te veel te worden, en dat kun je best begrijpen.
De gebeurtenissen volgen elkaar in snel tempo op, waarbij de spanning nog opgevoerd wordt door de korte hoofdstukken. Het begint al met de proloog, die nieuwsgierig maakt. De onbekende man krijgt af en toe een stem, in een kort stukje cursieve tekst, die niets verraadt.

‘De verloren jongen‘ en ‘De laatste vrouw‘ gingen vooraf aan deze nieuwe thriller rond Julia Mencken. Je kan ze het beste op volgorde lezen, ook al wordt er af en toe wel wat uitgelegd over wat er eerder gebeurde. Te vaak misschien, het gegeven van haar overleden dochtertje, en de nieuwe relatie met Maarten is ook na is ook na één keer uitleg wel duidelijk. En als er een kind verdwijnt, trek je ook niet onmiddellijk de conclusie dat het om moord gaat. Hij kan zolang er verder niets bekend is ook best weggelopen zijn. Dus heb je het ook nog niet over een dader… Maar deze kleine onvolkomenheden vergeet je al snel als je verder in het verhaal geraakt. Dat wordt opnieuw superspannend!
Dit derde verhaal vormt de afronding van de trilogie. Maar Chantal van Mierlo komt vast terug met meer spannends…

Chantal van Mierlo (Boxtel, 1979) verhuisde na haar studie International Business naar Duitsland. Daar werkte ze in diverse marketing- en pr-functies. Van Mierlo’s debuut, De nummers, stond op de shortlist voor de Hebban Thriller Debuutprijs.

ISBN 9789461095893 | paperback | 300 pagina's | Uitgeverij de Crime Compagnie | juni 2022

© Marjo, 26 augustus 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER