http://jacbateman.com

Dorst
Jackie Bateman


Nadat Oliver een korte gevangenisstraf heeft uitgezeten, besluit hij een nieuw leven op te bouwen in het Schotse dorpje Dalbegie. Hij neemt zijn intrek in een huis dat hem voldoende privacy biedt en houdt zich in eerste instantie op de achtergrond. Vanuit zijn nieuwe stulpje kan hij zijn dorpsgenoten ongemerkt gadeslaan en al snel trekt Lauren zijn aandacht. Hij vindt haar de ideale vrouw.

Lauren is een alleenstaande moeder. Haar ex-man heeft haar mishandeld en lange tijd heeft ze niet in de liefde geloofd. Wanneer ze kennismaakt met Oliver begint Lauren te ontdooien. Ze valt als een blok voor de mysterieuze man die elke dag een exemplaar van de Times koopt in de winkel waar ze werkt. Oliver negeert de wulpse toenaderingspogingen van Laurens knappe collega volkomen en gedraagt zich ronduit charmant tegen Lauren zelf. En dan vraagt hij haar eindelijk uit. Lauren hapt meteen toe. Tijdens het tweede afspraakje gaat het mis. Lauren komt niet meer thuis. Oliver weet precies waar ze is maar hij houdt zijn mond. Lauren is zijn achttiende slachtoffer.

Lizzy, de twaalfjarige dochter van Lauren, is in eerste instantie boos op haar moeder. Waarom heeft Lauren haar een hele nacht alleen gelaten? Lauren heeft niemand over haar afspraakjes met Oliver verteld en Lizzy denkt dat haar moeder een avond met haar vriendinnen heeft doorgebracht. Wanneer blijkt dat niemand weet waar Lauren is, slaat de ongerustheid toe. Waar is Lauren? Na een paar eindeloos durende dagen wachten, neemt de politie de verdwijning van Lauren eindelijk in behandeling. Lizzy heeft inmiddels haar intrek genomen bij Maureen, de zus van Lauren.

Lauren komt niet terug en elk spoor dat de politie volgt, loopt dood. Lizzy blijft bij Maureen wonen en mist haar moeder vreselijk. Maureen is druk met haar jonge kinderen en heeft nauwelijks tijd voor haar nichtje. Lizzy wordt aan haar lot overgelaten. Het interesseert niemand dat ze niet meer naar school gaat. Het lijkt niemand te deren dat ze al haar haren afknipt en samen met haar vriendje sterke drank nuttigt. Ook boeit het niemand dat Lizzy drugs gaat gebruiken. Slecht één iemand houdt haar in de gaten. Ongemerkt. Het is Oliver.

In Dorst maakt schrijfster Jackie Bateman gebruik van verschillende schrijfstijlen. De drie hoofdpersonen – Lauren, Oliver en Lizzy – vertellen elk hun eigen verhaal. De niet al te slimme Lauren komt behoorlijk naïef over terwijl Lizzy zich van vrij grove taal bedient. Het taalgebruik van Lauren en Lizzy vind ik niet mooi en daarom greep het verhaal me niet echt aan. Ook is niet alles even geloofwaardig. Oliver vertelt zijn verhaal wat verfijnder maar ook in zijn versie van het verhaal ontbreekt diepgang. Toch is het verhaal boeiend genoeg om door te blijven lezen, de ironische afloop  is goed bedacht. Ook vind ik de invalshoek goed gekozen. Vaak staan het slachtoffer of de moordenaar centraal in een thriller maar in dit verhaal draait het vooral om Lizzy. Het lot van Lauren is vreselijk maar Lizzy blijft achter. Lizzy weet niet wat er gebeurd is. Lizzy moet opgroeien zonder moeder.

De moordenaar legt het lot van zijn slachtoffers vast op een geheime website. Achterin het boek staat de betreffende website vermeld evenals de inloggegevens. Het is een onschuldige pagina over bloemen maar wie goed heeft opgelet weet waar de geheime link naar de werkelijke site zich bevindt. Wie inlogt voelt zichzelf even ook een voyeur. Een originele toevoeging. Dorst heeft mij dan misschien niet volledig overtuigd maar met dit thrillerdebuut heeft Jackie Bateman wel degelijk de SFU Writer’s Studio First Book Competition gewonnen.

ISBN 9789023485070 | paperback | 304 pagina's| Cargo| april 2014
Vertaald door Auke Leistra

© Annemarie, 28 april 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Donderdagskinderen
Frida Klein: Deel 4
Nicci French


Drieëntwintig jaar geleden heeft Frieda Klein haar ouderlijk huis in Braxton de rug toegekeerd. De toen zestienjarige Frieda is weggegaan en nooit meer teruggekomen. De reden voor Frieda’s vertrek was een traumatische gebeurtenis. Nadat Frieda iets vreselijks overkwam, geloofde zelfs haar eigen moeder haar niet. Ook de politie deed nauwelijks onderzoek naar het voorval. Frieda raapte zichzelf bij elkaar en begon een nieuw, succesvol leven in Londen. Nooit keek ze om naar haar verleden.

Het verleden dringt zich ongevraagd aan Frieda op wanneer haar oud-klasgenootje Maddie uit Braxton contact met haar opneemt. Maddie heeft de afgelopen jaren diverse krantenberichten over het bewogen leven van Frieda gelezen en ze weet dat Frieda werkzaam is als psychotherapeut. Maddie maakt zich zorgen om haar dochter Becky en ze hoopt dat Frieda, bij wijze van vriendendienst, met het meisje wil praten. Enigszins onwillig biedt Frieda haar hulp aan.

Becky blijkt een weerbarstige, magere puber te zijn. Het is duidelijk dat het meisje niet goed in haar vel zit. Het kost Frieda de nodige moeite om het vertrouwen van Becky te winnen. Uiteindelijk onthult Becky de reden van haar problemen. De onthulling heeft grote gevolgen voor Frieda want Becky heeft exact dezelfde traumatische gebeurtenis doorstaan als Frieda destijds. Uit de informatie die het meisje prijsgeeft trekt Frieda zelfs de conclusie dat zij en Becky door dezelfde persoon zijn belaagd. Frieda adviseert Becky om naar de politie te stappen maar het meisje zal nooit op het politiebureau arriveren. Becky pleegt zelfmoord. Althans: volgens de politie en Maddie is dat het geval geweest. Frieda gelooft het niet. Ze heeft vastberadenheid en wilskracht in de ogen van het meisje gezien. Becky heeft geen zelfmoord gepleegd, iemand heeft haar vermoord.

De autoriteiten geloven het verhaal van Frieda niet en ze beseft dat ze terug moet naar Braxton. Ze moet haar belager vinden en daarmee ook die van Becky en mogelijk zelfs die van anderen. Voordat ze vertrekt vertelt ze haar vrienden wat haar al die jaren geleden overkomen is. Het begrip van de mensen die van haar houden voelt als een warm bad. Frieda heeft goede vrienden, vrienden die haar door dik en dun steunen en dat doen ze ook nu. Frieda voelt zich geliefd en dat gevoel was haar lange tijd onbekend.

De terugkeer naar Braxton betekent ook dat Frieda haar moeder weer onder ogen zal moeten komen. Of het een emotioneel weerzien zal worden valt te betwijfelen. Ook het vriendengroepje van toen duikt weer op. Frieda ziet onder ogen wat ze lange tijd niet heeft willen inzien: minstens één van haar oude vrienden moet tegen haar gelogen hebben. Misschien bevindt de dader zich zelfs onder hen. Maar wie zou het dan kunnen zijn? De indringende vragen van Frieda veroorzaken de nodige onrust onder de bewoners van Braxton. Frieda laat zich niet door de onwil van haar omstanders afschrikken, de waarheid moet boven tafel komen. De dader moet gestopt worden voor hij meer slachtoffers maakt.

De spanning en de intensiteit van het verhaal in Donderdagskinderen wordt afgewisseld met de gemoedelijke, chaotische sfeer die Frieda’s vrienden creëren. Er zit een enkel slordigheidje in het verhaal maar toch blijft het van begin tot eind boeien. De wat drukke, ongedwongen sfeer lijkt kenmerkend voor de Frieda Klein-reeks waarin spanning hand in hand gaat met gezelligheid. Het overvolle leven van Frieda brengt tal van verrassingen met zich mee. Zo wordt ze nog steeds op de hielen gezeten door een stalker die keer op keer op unieke en agressieve wijze haar problemen oplost. Frieda’s vrienden zijn divers en hebben zo hun eigen perikelen. Centraal in dit verhaal staat de familie van Frieda. Haar vader, van wie ze veel hield, heeft jaren geleden zelfmoord gepleegd. Hij was depressief. Frieda’s moeder was niet voor het moederschap in de wieg gelegd wat er mede toe heeft geleid dat Frieda ook nauwelijks contact met haar twee broers heeft. Direct na haar terugkeer in Braxton ontdekt Frieda dat haar moeder ziek is. Zal Frieda in de korte tijd die nog rest de verbroken band met haar moeder kunnen herstellen?

Met Donderdagskinderen bewijzen Nicci Gerrard en Sean French wederom dat ze rasechte verhalenvertellers zijn. Donderdagskinderen is een toegankelijke, indringende maar ook haast nonchalante thriller waarin een goed gekozen verhaal overtuigend wordt neergezet. Uitermate prettig leesvoer.

ISBN 9789041416322| paperback met flappen | 379 pagina's| Anthos| april 2014
Vertaald door Caecile de Hoog en Irving Pardoen

© Annemarie, 24 april 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De Killing 3
David Hewson

Op een autokerkhof is een lichaam aangetroffen. Waarschijnlijk was de dode een zwerver die een dutje deed in een auto die door een kraanmachinist onder handen werd genomen. De schrandere inspecteur Sarah Lund doet echter een interessante ontdekking. Een nauwelijks leesbare tatoeage op de zwaar gehavende arm van het slachtoffer lijkt te verwijzen naar het schip de Medea dat vlakbij de vindplaats van het lijk in een haven ligt.

Sarah en haar collega’s treffen op de Medea nog twee doden aan. De driekoppige bemanning – de dode op het autokerkhof blijkt geen zwerver maar een bemanningslid te zijn geweest -  van de Medea is op brute wijze aangevallen en gemarteld. Geen van hen heeft het overleefd. Welk drama heeft zich op het schip afgespeeld? Dan doet Sarah Lund opnieuw een ontdekking: op een bureautje ergens in het schip treft ze recent afgedrukte foto’s aan. Het zijn foto’s van Robert Zeuthen en zijn gezin. Robert Zeuthen is de eigenaar van het invloedrijke Zeeland-concern. Op de meeste foto’s staat echter niet Robert Zeuthen zelf maar zijn negenjarige dochtertje Emilie. Alarmbellen gaan af in het hoofd van Sarah en ze spoedt zich met haar team naar het landhuis van de Zeuthens. Ze zijn te laat.

Emilie is verdwenen. Ze ging ergens op het imposante landgoed een egeltje voeren maar kwam niet terug. Overduidelijke sporen wijzen erop dat ze is ontvoerd. Er wordt een rugzak gevonden met daarin een telefoon. Er komt een videoverbinding tot stand en de ontvoerder van Emilie verschijnt onherkenbaar in beeld. Hij vraagt wat de familie ervoor over heeft om Emilie terug te krijgen en verbreekt dan de verbinding.

De totaal ontredderde familie Zeuthen stelt een exorbitant bedrag ter beschikking. Robert Zeuthen en zijn vrouw Maja zijn onlangs uit elkaar gegaan en de verwijten vliegen over en weer. De spanning loopt hoog op. In eerste instantie accepteert de ontvoerder een groot bedrag aan losgeld maar de overdracht mislukt en een openbaar aanklager komt om het leven. Er wordt een nieuw, nog hoger, bedrag in het vooruitzicht gesteld maar bij Sarah is twijfel gerezen. Is de ontvoerder wel uit op geld? Het lijkt wel alsof hij een heel ander motief heeft.

Voor premier Troels Hartmann komt de ontvoering van Emilie hoogst ongelegen. Het Zeeland-concern is in opspraak geraakt vanwege een op hand zijnde verhuizing naar het buitenland en aangezien de regering nauwe banden met het concern onderhoudt, wordt Hartmann verantwoordelijk geacht voor het mogelijke banenverlies. Hartmann probeert de aandacht van Zeeland af te leiden maar dat lukt niet meer nu Emilie ontvoerd is. Toch merkt Hartmann dat zijn hart vooral uitgaat naar de kleine Emilie. Wil hij het politieke spel nog wel blijven spelen?

Sarah Lund is inmiddels vijfentwintig jaar in dienst. Ze staat op het punt om een nieuwe baan te accepteren maar de zaak van Emilie neemt al haar tijd en aandacht in beslag. De band met haar achttienjarige zoon Mark is slechter dan ooit. Ze ontdekt bij toeval dat hij vader wordt. Zijn vriendin is hoogzwanger. Mark verwijt haar dat ze gefaald heeft in het moederschap en Sarah is het met hem eens. Tijdens de zoektocht naar Emilie duikt een oude liefde van Sarah op die zijn nog altijd aanwezige gevoelens voor Sarah niet onder stoelen of banken steekt. De stugge Sarah weet niet wat ze met de situatie aan moet en doet waar ze het beste in is: ze negeert haar gevoelens en richt al haar aandacht op de vermiste Emilie. Uiteraard lapt ze tal van regels aan haar laars.

De Killing 3 is, net als de twee voorgaande delen, een dijk van een boek. Het verhaal is gebaseerd op het scenario van de Deense televisieserie Forbrydelsen (The Killing) dat door Søren Sveistrup is geschreven. Tijdens het kijken van het derde seizoen van de serie zat ik aan de buis gekluisterd en tijdens het lezen van het boek ervoer ik dezelfde spanning. Het verhaal is uitgebreid, diepgaand en meeslepend. David Hewson heeft de personages nog wat extra diepgang meegegeven en een geschikter einde voor het verhaal bedacht. Het lijkt erop dat met dit derde deel een eind is gekomen aan de reeks maar ik blijf hopen op een vierde seizoen en boek. Helaas lijkt alleen de – tegenvallende - Amerikaanse televisiebewerking van Forbrydelsen een vierde seizoen te gaan aanbieden. Ondanks al haar tekortkomingen heeft Sarah Lund heeft mijn hart veroverd en zal ik haar oprecht missen.

ISBN 9789022568156 | paperback | 399 pagina's| Boekerij| maart 2014
Vertaald door Herman van der Ploeg

© Annemarie, 21 april 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

en ze was
Alison Gaylin

Privédetective Brenna Spector heeft een supergeheugen. Elke dag uit haar leven is tot in de kleinste details in haar geheugen opgeslagen. Brenna lijdt aan de neurologische aandoening hyperthymesia  en vergeet nooit iets. Het klinkt misschien benijdenswaardig maar dat is het niet. Brenna sleept haar hele verleden met zich mee en moet zich elke dag weer met hand en tand verzetten tegen alle herinneringen die haar overspoelen. Brenna herinnert zich leuke dingen maar ook veel nare gebeurtenissen. Verdriet slijt niet bij Brenna, daar krijgt ze simpelweg de kans niet voor.

Soms steekt hyperthymesia na een traumatische gebeurtenis de kop op en dat is bij Brenna het geval. Achtentwintig jaar geleden zag Brenna haar zus Clea bij iemand in een auto stappen. Brenna keek toe hoe de auto met daarin haar zus aan de horizon verdween. Clea kwam nooit meer terug, Brenna is nog altijd op zoek naar haar. Ze voelt zich betrokken bij soortgelijke zaken. Toen elf jaar geleden de zesjarige Iris Neff van de aardbodem leek te zijn verdwenen, heeft Brenna geprobeerd te helpen. Helaas werd nooit meer iets van Iris vernomen.

Sinds de dag dat Iris Neff in het niets oploste, draagt de tweeënvijftigjarige Carol Wentz een groot geheim met zich mee. Carol voelt zich verantwoordelijk voor de verdwijning van Iris. Om de een of andere reden wordt ze verteerd door een enorm schuldgevoel. Carol praat er met niemand over, ook haar man Nelson neemt ze niet in vertrouwen. Carol en Nelson praten sowieso nauwelijks meer met elkaar. Zo weet Nelson ook niet dat Carol ’s-nachts actief is in een chatroom waar ze zich uitgeeft voor Lydia, de moeder van Iris.

Een nachtelijk telefoontje verandert alles. Een tienermeisje belt Carol op. Is het soms Iris? Korte tijd na het telefoontje raakt Carol vermist. De politie vindt haar portemonnee in het voormalige huis van Lydia en Iris Neff. In de portemonnee zit een briefje met de naam en het telefoonnummer van Brenna Spector. Carol wilde haar blijkbaar inhuren. En zo raakt Brenna opnieuw betrokken bij de zaak van de vermiste Iris. Dat de verdwijning van Carol verband houdt met de vermissing van Iris, staat voor Brenna vast. Terwijl Brenna probeert om - in opdracht van Nelson - Carol op te sporen, stuit ze op steeds meer bijzondere feiten. Zal ze naast Carol ook Iris kunnen vinden?

en ze was biedt spanning en een diepgaand verhaal. De aandoening van Brenna en de gevolgen die hyperthymesia voor haar heeft zijn heel mooi verwerkt. Soms komt haar goede geheugen haar van pas, andere keren wordt ze overweldigd door een oud verdriet of roept een bepaalde geur een schokkende herinnering of een pijngevoel op. Tussen alle bedrijven door probeert Brenna een goede moeder voor haar dertienjarige dochter Maya te zijn. Met haar ex-man Jim heeft Brenna nog altijd een goed contact hoewel ze uitsluitend met elkaar chatten. Brenna kan het niet aan om haar ex-man in levende lijve te zien of om zijn stem te horen. Op die momenten komen er zoveel herinneringen boven dat het verdriet over de scheiding ondraaglijk is.

Brenna gaat een onofficiële samenwerking aan met inspecteur Nick Morasco. Ze spelen interessante informatie aan elkaar door. Ze weten niet dat hun gangen nauwlettend door een onbekende in de gaten worden gehouden. Iemand stelt hun vruchtbare samenwerking beslist niet op prijs. Ondertussen groeien de nietsvermoedende Brenna en Nick naar elkaar toe. Nick laat Brenna inzien dat haar aandoening ook positieve kanten heeft. Er ontstaat een warme vriendschap die misschien, in een volgend deel, kan uitgroeien tot iets moois.

Ik heb genoten van deze spannende thriller. Het heeft een mysterieus sfeertje dat regelmatig doorbroken wordt door de perikelen van Brenna’s excentrieke assistent Trent. De vele verhaalwendingen houden de vaart erin zonder dat het al te veel afbreuk doet aan de geloofwaardigheid van het geheel. De paar onwaarschijnlijkheden hebben me niet gedeerd. De personages in het boek zijn interessant en goed uitgewerkt. De schrijfster heeft met en ze was een mooi afgerond verhaal afgeleverd en tegelijkertijd ruimte gecreëerd voor een vervolg. Deze originele thriller smaakt naar meer! 

ISBN 9789022566442 | paperback | 335 pagina's| Boekerij | maart 2014
Vertaald door Martin Jansen in de Wal

© Annemarie, 17 april 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://www.rosamundlupton.com

Later
Rosamund Lupton

De achtste verjaardag van Adam heeft alles in zich om een heerlijke dag te worden. Het is een mooie zomerdag en de schoollessen hebben plaatsgemaakt voor de jaarlijkse sportdag. Toch is het snel gedaan met de feestelijkheden. Adams moeder Grace bevindt zich op het schoolterrein wanneer een hevige paniek zich van haar meester maakt. Uit het schoolgebouw van haar kinderen kolkt een dikke, zwarte rook. Het gebouw staat in brand. Even staat de wereld stil maar dan komt Grace in actie. Haar kinderen zijn binnen!

Grace gilt het uit terwijl ze naar het schoolgebouw sprint. Tot haar grote opluchting staat Adam buiten. Hij ziet er ontsteld uit maar ze heeft geen tijd voor hem. Haar zeventienjarige dochter Jenny, die bovenin het pand de EHBO bemant, is nog binnen. Een soort oerinstinct neemt de handelingen van Grace over wanneer ze het brandende gebouw betreedt. Ze moet Jenny vinden, ze moet haar dochter uit het brandende gebouw zien te krijgen. Bovenaan de trap van de tweede verdieping treft ze Jenny aan. Wanneer ze probeert haar bewusteloze kind naar buiten te slepen, wordt Grace getroffen door neerstortend puin en verliest ook zij het bewustzijn.

Het volgende wat Grace zich herinnert is dat ze op de bodem van de oceaan ligt en zich niet kan bewegen omdat de romp van een groot schip op haar lichaam rust. Ze weet zich te bevrijden en zwemt naar de oppervlakte. In werkelijkheid heeft Grace zojuist haar comateuze lichaam verlaten. Ze ligt zwaar gewond in het ziekenhuis. Grace ziet haar lichaam en beseft dat het vreemd is dat ze naar zichzelf kijkt. En dan weet ze het weer: Jenny! Grace kan aan niemand vragen waar haar dochter is, dus gaat ze zelf naar haar op zoek.

Ook Jenny is zwaargewond. Grace treft het zwaar verbrande lichaam van haar dochter aan in een bed op de brandwondenafdeling. Jenny zelf, haar geest althans, ontmoet ze op de gang. Moeder en dochter hebben elkaar gevonden. Niemand kan hun horen, niemand kan hun zien maar Grace en Jenny zijn overal bij. Ze horen de artsen praten over hun overlevingskansen en ze zien het verdriet op de gezichten van hun vrienden en familie. Ze horen hoe Sarah – de schoonzus van Grace en tante van Jenny – vertelt over het politieonderzoek dat gestart is. De brand is aangestoken.

Wie heeft de brand aangestoken en waarom? Was het soms een wraakactie van de onlangs ontslagen leraar Silas Hyman? Mike, de echtgenoot van Grace, richt al zijn woede op de leraar. Hij moet wel want er is nog een andere optie en die mogelijkheid kan Mike niet verdragen: wat als de actie tegen Jenny persoonlijk was gericht? Jenny was het slachtoffer van postterreur. Maandenlang ontving ze afschuwelijke brieven en pakketjes. Het leek voorbij en Mike was opgelucht. Heeft hij zijn bezorgdheid te vroeg laten varen? Loopt er een moordenaar rond?

Al op de eerste bladzijde van Later werd ik gegrepen door het verhaal.  Het is bloedstollend. Jenny en Grace zien en horen alles maar ze kunnen niet communiceren met de buitenwereld. In het ziekenhuis wordt Jenny door een onbekende belaagd. Grace ziet het maar kan niemand waarschuwen. Volgens de artsen is de kans dat Grace ooit nog wakker zal worden nihil. Terwijl de geest van Grace bijzonder helder kan denken, stellen dat artsen vast dat er nauwelijks meer hersenactiviteit is. Ook de conditie van Jenny verslechtert en Grace probeert haar dochter gerust te stellen terwijl ze zelf overmand wordt door angst. Ondertussen is de allesoverheersende vraag: wat is er precies gebeurd op de dag van de brand? Wie heeft het vuur aangestoken?

Schrijf de naam Rosamund Lupton met grote letters bovenaan je verlanglijstje want het werk van deze schrijfster is fenomenaal. Later is een ijzingwekkend spannende thriller. De liefde van een moeder blijkt alle grenzen te kunnen overschrijden. Terwijl de gevoelens van Grace en Jenny prachtig worden beschreven, wijkt de spanning geen moment. Alles klopt aan deze thriller.

Over het vorige boek van Rosamund Lupton schreef ik: “Zusje is een weergaloos debuut”. Na het lezen van Zusje was ik ervan overtuigd dat de auteur haar debuut niet zou kunnen evenaren. Het was simpelweg te goed. Wat heb ik me vergist! Deze magnifieke thriller evenaart de kwaliteit en de spanning van Zusje met het grootste gemak. Later is verpletterend goed.

ISBN 9789022560372 | paperback | 400 pagina's | Boekerij | februari 2014
Vertaald door Iris Bol en Marcel Rouwé

© Annemarie, 14 april 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Pemberley
P.D. James

Pemberley is het vervolg op de klassieker Pride and Prejudice (1913) van Jane Austen. In Pride and Prejudice staan de vijf zussen Bennet centraal. Hun moeder zoekt naarstig naar rijke echtgenoten voor haar dochters omdat het familiekapitaal naar een mannelijke erfgenaam zal gaan. De dochters zullen tot armoede vervallen als zij geen goed huwelijk weten te sluiten. Hoofdpersoon Elizabeth, de een-na-oudste dochter, wordt ten huwelijk gevraagd door de erfgenaam maar ze slaat het aanzoek af. Na de nodige strubbelingen trouwt oudste dochter Jane met haar grote liefde Charles Bingley en stapt Elizabeth in het huwelijksbootje met de steenrijke Fitzwilliam Darcy. Ook jongste dochter Lydia, het zwarte schaap van de familie, trouwt. Zij kiest voor een huwelijk met de twijfelachtige Wickham.

Dit nieuwe verhaal begint in 1803, zes jaar nadat Elizabeth en Darcy in het huwelijk traden. Elizabeth – die inmiddels moeder van twee zonen is -  heeft haar draai op Pemberley, het grote landgoed van de Darcy’s, al aardig gevonden. De voorbereidingen voor het jaarlijkse bal zijn in volle gang. Kandelaars worden opgepoetst, bloemen in vazen gezet en de ingrediënten voor de talrijke, heerlijke gerechten zijn al ingeslagen. Het bal van de Darcy’s is een belangrijke gebeurtenis voor de welgestelden uit de omgeving. Nog even en dan zullen de dames in prachtige japonnen rondzwieren in de armen van de onberispelijke heren. Aan de vooravond van het bal gooit een schokkende gebeurtenis echter roet in het eten. In de verte doemt een sjees op die in hoge snelheid op het huis van de Darcy’s afstevent.

Het kost de koetsier van de sjees enige moeite om zijn onrustige paarden tot stilstand te dwingen. Wanneer de koets eindelijk stilstaat, buitelt een hysterische vrouw uit het voertuig. Het is Lydia. Lydia is totaal overstuur en beweert dat haar man Wickham dood is. Hij zou doodgeschoten zijn door zijn vriend, kapitein Denny. De eveneens geschrokken koetsier doet zijn verhaal. In het bos droeg kapitein Denny de koetsier op om de sjees te stoppen. Hij riep dat hij er “niks meer mee te maken wilde hebben” en rende weg, het bos in. Wickham ging zijn vriend achterna en korte tijd later klonken er schoten. Vervolgens begon Lydia hevig te gillen en droeg ze de koetsier op zich naar Pemberley te spoeden.

Darcy en zijn twee gasten kolonel Fitzwilliam en Alveston, gaan met de koetsier terug naar de plek waar kapitein Denny en Wickham in het bos verdwenen. Ze zullen de twee mannen opsporen en naar huis begeleiden. De drie redders in nood hebben de twee mannen in een mum van tijd gevonden. Voor hun doemt een tafereel op dat geen van hen snel zal vergeten. Kapitein Denny ligt levenloos op de grond terwijl Wickham zich snikkend op het ontzielde lichaam van zijn vriend werpt en uitroept dat het zijn schuld is dat Denny dood is.

Darcy en zijn vrienden brengen het lichaam van kapitein Denny naar Pemberley. Ook Wickham, die dronken en onhandelbaar is, gaat mee. De politie wordt ingeschakeld, de dood van kapitein Denny is duidelijk geen ongeluk. En dan breekt een zware tijd aan voor de bewoners van Pemberley en hun familie. Het bal wordt afgelast en Wickham wordt naar de gevangenis overgebracht. Als hij veroordeeld wordt voor de moord op kapitein Denny zal Wickam dat hoogstwaarschijnlijk met de dood moeten bekopen. Pemberley en zijn bewoners zullen de schande nooit te boven komen. Opnieuw heeft de onbetrouwbare Wickam een verwoestende uitwerking op zijn omgeving.

Pemberley is een heerlijk misdaadverhaal, eerder een spannende roman dan een thriller. De sfeer van Pride and Prejudice herleeft in dit stijlvolle verhaal vol galante heren en ruisende rokken. Het beroemde verhaal van Jane Austen is met de grootst mogelijke respect in dit verhaal verwerkt. Bij het vleugje romantiek had van mij nog wel een extra scheutje gemogen maar verder ben ik alleen maar positief over dit prachtige verhaal. De romantiek in het verhaal betreft vooral Georgiana, het jongere zusje van Darcy. Zij is niet langer een kind maar een jonge vrouw. Ze heeft de aandacht van twee knappe heerschappen getrokken. Wie van hen weet haar hart te winnen?

Phyllis Dorothy James, Baroness James of Holland Park (1920), oftewel P.D. James begon in 1950, na een roerige tijd, met schrijven. Inmiddels heeft ze ruim 19 boeken geschreven, zijn veel van haar boeken verfilmd en won ze belangrijke prijzen. Pemberley is in 2013 door de BBC verfilmd tot een driedelige miniserie met de naam Death Comes to Pemberley.

ISBN 9789022569337 | paperback | 304 pagina's | Boekerij | maart 2014
Vertaald door Mechteld Jansen

© Annemarie, 14 april 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De moord op mijn vader
Carina Bergfeldt


In het Zweedse Skövde gebeurt nooit iets. De ambitieuze verslaggevers Julia Almliden en Ing-Marie Andersson schrijven slechts over dronkemansruzies, overvalletjes en zeurende burgers. Julia en Ing-Marie vergapen zich aan de Amerikaanse televisieserie CSI en beklagen zich over het gebrek aan moorden in hun eigen woonplaats.

Dan, uitgerekend op een vroege zondagmorgen, wordt er in het bevroren Simsjönmeer een lichaam gevonden. Het lichaam zit vast in het ijs en alleen de knieën en voeten van het slachtoffer zijn zichtbaar. Ook is er een lap rode stof te zien. Kort nadat rechercheur Anna Eiler bij het meer arriveert, is ook Julia van de partij.

Op de achterbank van een politieauto zit Klas Hjort. De man ziet er verslagen uit en is gewikkeld in een gele ambulancedeken. Zijn broek is nat. Heeft hij geprobeerd bij het lichaam in het ijs te komen? Bij Julia en haar collega Janne, de fotograaf van de krant, rijst het angstige vermoeden dat de vermiste Elisabeth Hjort, moeder van twee kinderen en de vrouw van Klas, zojuist gevonden is. Hun vermoeden blijkt juist.

Een aantal maanden geleden liet Elisabeth Hjort een vreemd afscheidsbriefje achter voor haar gezin waarna ze de benen nam. Iedereen vermoedde dat Elisabeth, die op haar omgeving overkwam als een ongelukkige vrouw, zelfmoord had gepleegd. Even lijkt het vermoeden werkelijkheid te zijn geworden maar de lijkschouwer concludeert dat Elisabeth niet vrijwillig is gestorven. De depressieve moeder is vermoord.

Ing-Marie Andersson grijpt de kans zich te bewijzen als misdaadverslaggever met beide handen aan. Julia assisteert haar. De twee vrouwen zijn al jaren collega’s maar hebben nooit een hechte band met elkaar gehad. Nu groeien ze echter voorzichtig naar elkaar toe. Door het stellen van slimme vragen en een handige bron bij de politie zijn ze rechercheur Anna Eiler steeds een stapje voor. Anna baalt enorm en wordt door haar meerdere flink onder druk gezet. Eens waren Anna en Julia beste vriendinnen maar een akelig voorval maakte een eind aan de hechte vriendschap. Wat is er toch voorgevallen tussen de twee ambitieuze vrouwen?

Terwijl het onderzoek naar de moord op Elizabeth Hjort in volle gang is, wordt er een volgende moord beraamd. Een onbekende vrouw is vastbesloten om haar vader te gaan vermoorden. In een vrolijk schrift met afbeeldingen van muffins op de voorkant maakt ze aantekeningen die haar moeten gaan helpen haar daad zo goed mogelijk uit te voeren. Wie is deze vrouw en waarom wil ze haar vader doden?

Het levensverhaal van de onbekende moordenares in spe komt regelmatig aan bod. Er zijn twee versies. De eerste versie beschrijft - in de ik-vorm - gebeurtenissen die in de tegenwoordige tijd plaatsvinden. In de zij-vorm wordt geschreven over het verleden. De lezer leert een meisje kennen dat doorlopend een angstig gevoel ervaart. Haar vader is een bullebak die al meerdere huwelijken achter de rug heeft. Hij heeft al zijn vrouwen geslagen en met grote regelmaat regenen tal van scheldwoorden op zijn vier kinderen neer.

Wie is de onbekende vrouw? Gaat het om een van de hoofdpersonages in het boek of is ze heel iemand anders? De vrouw heeft altijd gesnakt naar vaderliefde en een blijk van waardering.  Ondanks de afschuwelijke daden van haar vader bleef ze hem trouw. Nu is er echter iets gebeurd waardoor ze beseft dat het genoeg is geweest. Iemand moet de daden van haar vader een halt toeroepen. Zij zal hem voor eens en altijd stoppen. In de tussentijd moet echter eerst de moord op Elizabeth Hjort opgelost worden.

De twee hoofdverhaallijnen in De moord op mijn vader passen goed bij elkaar. Het verhaal is goed uitgedacht maar de uitwerking had nog wat beter gekund, iets soepeler. Het verhaal is soms wat hoekig. De journalistieke achtergrond van auteur Carina Bergfeldt komt duidelijk naar voren en het jeugdverhaal van de moordenares is overtuigend. De auteur heeft gedegen onderzoek gedaan naar de effecten van emotioneel misbruik.

De moord op mijn vader is een mooie belofte voor de toekomst. Nu al heeft Carina Bergfeldt een gedegen thriller afgeleverd maar ik vermoed dat deze dame meer in haar mars heeft. Ze moet haar draai nog een beetje vinden. Ik ben benieuwd naar een volgend boek van deze schrijfster!

ISBN 9789400503182| paperback | 424 pagina's| A.W. Bruna Uitgevers| april 2013
Vertaald door Corry van Bree

© Annemarie, 14 april 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Een tien met een griffel
De Waal & Baantjer

Een jonge, knappe vrouw wordt dood aangetroffen in een appartement. Een oplettende overbuurman alarmeerde de politie en vertrouwt de toegesnelde rechercheur Peter van Opperdoes en zijn college Jacob niet veel later toe dat de dode dame niet de bewoonster van het appartement is. De overbuurman is slecht ter been en daardoor aan huis gekluisterd. Er ontgaat hem weinig en hij deelt de politiemannen tevens mee dat het slachtoffer waarschijnlijk ook in het appartementencomplex woonde, op de tweede verdieping. Hij blijkt het bij - zoals dat bij nieuwsgierige buren meestal het geval is - het rechte eind te hebben.

Het moordslachtoffer – want dat is ze – heette Sylvia Oosterbaan. Ze kwam vaak bij haar benedenbuurman Dennis Koster over de vloer maar Dennis zelf is nergens te bekennen. Niet veel later wordt hij alsnog aangetroffen. Helaas is hij niet in staat om een getuigenis af te leggen. Ook Dennis is dood. Het lijkt erop dat hij zelfmoord heeft gepleegd. Heeft hij Sylvia gedood en daarna de hand aan zichzelf geslagen? Al snel blijkt dat Dennis de dader niet kan zijn. Hij was al dood voor Sylvia het leven liet. Bovendien is uit onderzoek gebleken dat hij zichzelf niet van het leven heeft beroofd. Dennis Koster is eveneens vermoord.

Van Opperdoes en Jacob hebben het er weer druk mee. Een ex van Sylvia blijkt haar nog niet vergeten te zijn en Dennis had problemen op zijn werk. Volgens de moeder van Dennis moet de dader in die hoek gezocht worden. Dennis werkte als gevangenisbewaarder en de twee ijverige politiemannen doen navraag. Er was inderdaad sprake van een conflict op het werk. Een agressieve gedetineerde had het op Dennis voorzien. Het onvriendelijke heerschap is kort geleden op vrije voeten gesteld. De ex-vriend van Sylvia houdt zich voor de politie schuil. Wat heeft hij te verbergen? In het schuurtje van de stalker – die smetvrees lijkt te hebben – doen Van Opperdoes en Jacob een onthutsende ontdekking. Er zijn verdachten genoeg maar…wie heeft de dubbele moord gepleegd?

Een tien met een griffel is alweer het tiende boek in de populaire De Waal & Baantjer-reeks. Ik schreef vol lof over de vorige boeken en ook nu kan ik alleen maar de loftrompet steken over dit heerlijke detectiveverhaal. In de verhalen over Van Opperdoes en Jacob gaan spanning en ontspanning hand in hand en wordt een warm beeld van onze hoofdstad geschetst. De ware schuldige wordt zoals altijd pas aan het eind van het verhaal aangewezen en auteur Simon de Waal weet zijn lezerspubliek uiteraard weer te verrassen.

Achterin deze jubileumeditie staan foto’s van alle vertrouwde locaties uit de boeken. De eerste – en ook de grootste – foto is van Café Papeneiland waar Van Opperdoes zo graag vertoeft. Er volgen diverse foto’s van politiebureau Raampoort en een drietal foto’s van Simon de Waal en Appie Baantjer ten tijde van het verschijnen van het eerste boek in de reeks. Voorafgaand aan de foto’s staat een allerhartelijkst geschreven nawoord van Simon de Waal. Hij beschrijft hoe de boekenreeks tot stand is gekomen en wat een plezier de twee auteurs, oud-collega’s en vrienden aan het bedenken van de reeks hebben gehad. Liefdevol beschrijft Simon de Waal zijn band met Appie Baantjer en de plagerijtjes die laatstgenoemde graag uithaalde. Het derde boek in de reeks is het laatste verhaal dat het tweetal samen schreef. Appie Baantjer overleed in augustus 2010, 86 jaar oud. Simon de Waal schreef verder, zo wilde zijn goede vriend het. En nu is het tiende boek een feit. Laat het niet het laatste zijn!

ISBN 9789048819225 | paperback | 170 pagina's| Lebowski | maart 2014

© Annemarie, 9 april 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER