Illusies
Thomas Erikson
Tijdens het geven van een lezing, net als het publiek aan zijn lippen hangt, ziet gedragspsycholoog Alex King het hoofd van een van zijn toehoorders uit elkaar spatten. In de volle zaal heeft zojuist een executie plaatsgevonden. Het slachtoffer is multimiljonair Claes Ljunggren, een meedogenloze zakenman. Van de dader ontbreekt ieder spoor, op een imposant wapen na.
Inspecteur Gabriel Hellmark en rechercheur Nina Mander steken zoveel mogelijk tijd in de zaak. Als eerste worden de eventuele vijanden van Claes Ljunggren in kaart gebracht. Het zal niet eenvoudig worden de dader te ontmaskeren want velen hadden een hardgrondige hekel aan Ljunggren. Zijn harde manier van zakendoen bracht veel mensen naar de rand van de financiële afgrond. Dan werpt een telefoontje nieuw licht op de zaak. Meerdere kranten hebben een brief ontvangen waarin staat vermeld dat Ljunggren is vermoord omdat hij weigerde vijfentwintig miljoen te betalen voor zogenaamde “persoonlijke beveiliging”. Claes Ljunggren werd gechanteerd met zijn leven als inzet.
Ook Roger Axberg ontvangt een anonieme brief waarin hem wordt verzocht geld over te maken. Hij moet vijftig miljoen betalen. Axberg weet dat Ljunggren een soortgelijke brief heeft ontvangen, de kranten hebben dat feit breed uitgemeten. Hij besluit om gehoor te geven aan het advies van de politie en meldt zich op het politiebureau. Gabriel Hellmark verzekert Axberg en zijn ongeruste vrouw Eva dat ze vooralsnog geen enkel gevaar lopen. Enkele ogenblikken na de geruststellende woorden wordt Axberg zonder pardon voor het politiebureau neergeschoten. De boodschap is duidelijk: geen politie.
Nina Mander heeft de getuigenverklaring van Alex King opgenomen. Hij heeft indruk op haar gemaakt en ze vraagt hem om zijn mening over de zaak. Alex is gespecialiseerd in het analyseren van verschillende persoonlijkheidstypes – hij maakt gebruik van een kleurensysteem dat is gebaseerd op onderzoek van C.G Jung en William Moulton Marston - en probeert zich een beeld van de dader te vormen. Wat zeggen de feiten die bij de politie bekend zijn over het karakter en de werkwijze van de dader? Nina en Alex voelen zich prettig in elkaars nabijheid en zoeken elkaar steeds vaker op. Alex raakt steeds nauwer bij de zaak betrokken. Kunnen ze de moordenaar vinden voordat hij of zij nog meer rijke slachtoffers maakt?
Nina vraagt Alex om haar met name bij een andere zaak te helpen. Fredric Hellmark, de broer van Gabriel, lijkt samen met zijn gezin van de aardbodem verdwenen te zijn. In eerste instantie maakt Hellmark zich geen zorgen, Fredric is nogal chaotisch en meestal is er achteraf en logische verklaring voor zijn afwezigheid. Toch vraagt hij Nina om navraag te doen naar de verblijfplaats van Fredric. Samen met Alex neemt Nina een kijkje in het huis van Fredric en zijn gezin. Alles lijkt in orde maar toch trekt een klein detail de aandacht van Alex. Zijn Fredric en zijn gezin wel vrijwillig verdwenen?
Het verhaal in Illusies komt een beetje traag op gang. De lezer maakt kennis met veel verschillende personages. Er is een tweede verhaallijn en die blijkt nog veel interessanter te zijn dan de verhaallijn over de moorden op de miljonairs. Deze tweede verhaallijn gaat over Fredric. Zijn verhaal begint ruim voordat de moord op Claes Ljunggren plaatsvindt. Fredric is journalist en wanneer hij wordt gevraagd om voor een exorbitant bedrag een biografie te schrijven, hapt hij meteen toe. Zonder aarzelen ondertekent hij het contract. Fredric had het document beter even goed door kunnen lezen want er staan vreemde clausules in het contract. Wanneer Fredric de eerste deadline niet haalt merkt hij dat de bewoordingen in het contract letterlijk opgevat dienen te worden. Wie is zijn opdrachtgever eigenlijk?
Illusies is een verhaal dat steeds spannender wordt naarmate het vordert. Het verhaal heeft even tijd nodig om tot bloei te komen maar dan is het ook zeer de moeite waard. De verhaallijnen bouwen toe naar een spannende, stoere en verrassende ontknoping. De Zweedse auteur Thomas Erikson liet zich inspireren door de schrijfstijl van de Nederlandse auteurs Janwillem van de Wetering en Peter de Zwaan. Hij wilde geen doorsneethriller schrijven en dat is hem zeker gelukt. Er komen meer boeken over Alex King, in Zweden is het tweede deel al verschenen. Ik ben benieuwd hoe deze reeks zich verder zal ontwikkelen.
ISBN 9789021454726 | paperback | 368 pagina's| Uitgeverij Q | maart 2014
Vertaald door Edith Sybesma
© Annemarie, 2 april 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Een duister koor
Sophie Hannah
Louise en haar man wonen nog niet zo lang in Cambridge, en als ze geweten had dat de buurman graag avonden lang naar harde muziek luistert, dan had geen haar op Louises hoofd er aan gedacht om daar te gaan wonen.
Op de avond dat het verhaal begint is het weer zover: Louise staat op de stoep bij de buren, om nog maar eens te vragen om die muziek uit of toch zachter te zetten. Ze is wanhopig, ze wil slapen, maar met Freddy Mercury die zo luid in haar oren zingt, krijgt ze geen enkele kans daartoe.
Als je leest dat deze muziekavonden één, hooguit twee avonden per maand voorkomen, in het weekend, en per uitzondering twee avonden achter elkaar, vraag je je af waarom Louise daar zo’n punt van maakt. Kan ze niet in een andere kamer gaan liggen waar de muziek niet zo doorklinkt?
Nu veroorzaakt ze alleen maar irritatie bij de buurman, die om haar te pesten vanwege haar ‘gezeur’ de muziek nog eens harder zet.
Stuart, haar man, heeft er geen last van, die slaapt er dwars doorheen en vindt dat Louise dat ook moet doen. En hun zoontje Joseph is niet thuis. Dàt blijkt juist het probleem: Joseph, zeven jaar oud, is opgenomen in het koor van een beroemde koorschool en moet daar intern verblijven. Alleen in de vakanties mag hij naar huis. Het zit Louise ongelooflijk dwars. Ze mist hem enorm en zit duidelijk niet goed in haar vel. Dan is iedere kleine irritatie al snel een bron voor grote ergernis.
De politie bellen, ach, die leggen het naast zich neer. Of toch niet? Midden in de nacht staat er een vrouw voor de deur, milieuambtenaar Patricia Jervis, die belooft te zullen helpen. Louise moet maar eens beginnen met het bijhouden van een overlastdagboek.
Als Stuart de verbouwing van hun huis wil doorzetten – nog meer overlast – en Louise toevallig aanloopt tegen een idyllisch huizencomplex, koopt ze daar een woning. Zo heeft ze altijd een uitwijkmogelijkheid en voor Joseph is het ook goed. Stuart laat het zo, als zij dan maar ophoudt met zeuren over dat ze Joseph van die school af wil halen. En het is er ook wel mooi, daar op dat complex.
Maar dan begint Louise nog andere muziek te horen: een koor zingt! Joseph? Waar komt deze muziek vandaan? De buurman? En hoe kan het dat alleen zijzelf die muziek hoort en later ook de zangers ziet?
Het web sluit zich langzaam om Louise, die zich heel alleen voelt staan.
Dit is in het geheel niet een thriller zoals we die kennen van Sophie Hannah, zoals zij dat dan ook uitlegt in een nawoord. Ze wilde een boek schrijven over geesten, een subtiel verhaal over een geest die je de stuipen op het lijf jaagt.
Is dat gelukt?
Niet als het de bedoeling was dat ook de lezer kippevel zou hebben bij het lezen...
Bijna had je het boek afgedaan als een mislukking als je beseft dat Louise niet alleen een bijna wanhopige moeder is die haar kind zo mist, maar echt belaagd wordt door duistere geestverschijnselen. Op dat moment valt alles op zijn plaats en begrijp je wat de schrijfster aan het doen was. Voor een lezer die Sophie Hannah niet kent van haar eerdere boeken is een geslaagd psychologisch griezelverhaal, maar ja, als je een thriller verwacht valt het tegen en dat is jammer, want schrijven kan ze zeker!
ISBN 9789032514464 | Hardcover| 240 pagina's | De Fontein | maart 2014
Vertaald uit het Engels door Anna Livestro
© Marjo, 31 maart 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
De boerderij
Tom Rob Smith
Het telefoontje van zijn vader komt als een schok. Midden in Londen, te midden van de boodschappen die hij van schrik heeft laten vallen, hoort Daniel zijn huilende vader vanuit Zweden vertellen dat zijn vrouw Tilde – Daniels moeder - ziek is. Tot zijn grote verbazing bekent vader dat het de hele zomer al slecht gaat met Tilde. Ze beeldt zich dingen in. Omdat de situatie onhoudbaar is geworden heeft vader zijn vrouw op laten nemen in een psychiatrisch ziekenhuis.
Daniel is met stomheid geslagen. Enkele maanden geleden verhuisden zijn ouders naar Zweden, het geboorteland van zijn moeder, om daar hun droom waar te maken. Een idylissche boerderij werd hun nieuwe thuis en in de toekomst zouden toeristen op het prachtige stekje de vakantie van hun leven gaan vieren. Hoe kan het dat zijn sterke moeder nu is geveld door een “psychotische episode”? Daniel besluit om onmiddellijk naar Zweden af te reizen.
Daniel is al op het vliegveld wanneer vader opnieuw belt. Tilde heeft op eigen houtje de psychiatrische kliniek verlaten. Niemand weet waar ze zich nu bevindt. Het telefoontje van vader wordt opgevolgd door een telefoontje van moeder. Haastig deelt ze Daniel mee dat ze op weg is naar Londen, naar hem. Enkele uren later omhelst een totaal verbijsterde Daniel zijn slonzig uitziende moeder. De normaal onberispelijk geklede Tilde vraagt hem om eerst haar complete verhaal aan te horen voor hij een oordeel velt.
Tilde vertelt over de verhuizing naar Zweden. Voor het eerst hoort Daniel dat zijn ouders uit geldnood naar het buitenland zijn verhuisd. In Zweden wilden ze gaan leven van de rijkdommen van de natuur. De oude boerderij hebben ze voor een prikje gekocht. Ook al is Tilde opgegroeid in Zweden, de nieuwe buren behandelen haar als een vreemde. Daniels vader sluit al snel vriendschap met hun rijke buurman Håkan en wordt opgenomen in diens vriendenkring. Tilde zelf blijft een buitenstaander.
Al snel merkt Tilde dat de gemeenschap dingen voor de buitenwereld verborgen houdt. Waarom verkocht de oude bewoonster van de boerderij het pand aan Tilde en haar echtgenoot terwijl Håkan het drievoudige bood? Håkan doet Tilde hetzelfde aanbod maar ze weigert. Ze vertrouwt haar nieuwe buurman niet. Sterker nog: hij jaagt haar angst aan. Aan alles merkt Tilde dat Håkan zich met duistere zaken bezighoudt en daar nu ook haar echtgenoot in betrekt. Zo komen ze na een middagje vissen terug met een half bevroren vis. Wat hebben ze die middag werkelijk gedaan?
Wanneer Mia, de adoptiedochter van Håkan, spoorloos verdwijnt, wordt Tilde volledig door haar achterdocht opgeslokt. Ze heeft Mia een aantal keer ontmoet en ze merkte dat het meisje verdriet met zich meedroeg. Mia is ervan overtuigd dat Håkan zijn dochter iets heeft aangedaan, de bewijzen stapelen zich op. Alleen…niemand gelooft haar!
De boerderij is een mysterieus verhaal dat zich afspeelt in de binnenlanden van Zweden, waar de trollenverhalen nog hoogtij vieren. Het verhaal vertelt over een hechte gemeenschap die zijn problemen niet met de buitenwereld deelt. Håkan is een invloedrijke man en dat geldt ook voor zijn vrienden. Maar wat is er werkelijk aan de hand? Worden de ouders van Daniel bewust tegen elkaar uitgespeeld of is de fantasie van moeder op hol geslagen? Daniel heeft zijn ouders altijd als een twee-eenheid gezien en moet nu kiezen tussen zijn vader en moeder. Een onmogelijke keus voor iemand die een gelukkige jeugd heeft gekend en een goede band met zijn ouders heeft. Jeugdherinneringen worden aangetast en daarmee ook Daniels zelfbeeld. Wie heeft gelijk en wie liegt hem voor? Wie heeft werkelijk zijn hulp nodig? De waarheid is zowel ontluisterend als hartverscheurend. Daniel zelf heeft ook iets te verbergen. Althans: dat vindt hij.
De spanning in De boerderij is een sluimerende spanning, een gevoel van onbehagen en nieuwsgierigheid dat steeds meer toeneemt. Heeft Tilde het bij het rechte eind of toch niet? Is ze geestesziek of wordt ze er op gruwelijke wijze ingeluisd? Al snel liet het verhaal me niet meer los, de ik-vorm die wordt gebruikt voor zowel het verhaal van Daniel als dat van Tilde, droeg hier zeker aan bij. De boerderij is boeiend, indrukwekkend, anders dan anders en erg goed geschreven. Een absolute aanrader!
ISBN 9789041425379| paperback | 306 pagina's| Anthos| maart 2014
Vertaald door Irving Pardoen
© Annemarie, 21 maart 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Wat dood is
Belinda Bauer
‘De dood was een omgekeerde oerknal; een onmogelijke goocheltruc die alles in één moment in niets veranderde, die één toestand zo volledig door een andere verving dat er geen bewijs van de eerste meer kon worden opgespoord en die de katalysator van pure schrik deed verdampen.’
Als Patrick zes jaar oud is, komt zijn vader bij een dramatisch ongeluk om het leven. Het gebeurt voor zijn ogen. Dat alleen al is voldoende reden om ieder kind een obsessie met de dood te laten krijgen. Maar Patrick is bovendien autistisch: hij heeft Asperger. Hij neemt ieder woord letterlijk; vermijdt iedere aanraking, en begrijpt niets van emoties. Gelukkig is hij ook erg intelligent en weet hij het ondanks zijn ‘beperkingen’ wel te redden. Zijn moeder wordt wanhopig van Patricks obsessie. Steeds die dode dieren overal. Maar het bepaalt Patricks toekomst: hij gaat anatomie studeren.
Op de universiteit van Cardiff zegt een medestudente tegen hem:
‘Weet je, jij bent anders.’
‘Alleen maar anders dan jij,’ zei hij. ‘Niet anders dan ik.’
‘Dat is waar.’ Ze glimlachte. Toen goot ze voorzichtig een kleine piramide van zout op tafel.
‘Hoe is het om jou te zijn?’
Patrick is verbaasd. Niemand had hem ooit gevraagd hoe het was om hem te zijn, zelfs zijn moeder niet.’
Zijn talent om de wereld letterlijk te nemen brengt hem op het spoor van een misdaad. Maar niemand gelooft hem, behalve dan de moordenaar. Hetgeen gevaarlijk wordt voor de jongen.
Naast deze verhaallijn is er ook het verhaal dat zich afspeelt in het ziekenhuis: op de afdeling met comateuze patiënten. Daar gebeuren vreemde dingen. Maar wat heeft dit in vredesnaam te maken met Patrick?
Belinda Bauer heeft met dit boek een totaal andere thriller geschreven als te doen gebruikelijk. Zeker draait het om de misdaad, maar het is vooral ook het verhaal van de autistische Patrick, en van zijn obsessie.
Dit is de vierde thriller van Belinda Bauer, vroeger journaliste en scenarioschrijfster. ij debuteerde in 2010 met ‘Rusteloos land’, dat meteen bekroond werd met Gold Dagger Award 2010.
Haar eerste drie boeken speelden op de uitgestrekte velden van Exmoor; in dit vierde boek gaan we naar Cardiff. In de eerdere boeken, was de plaats van handeling belangrijk: er heerste een grimmige sfeer. In Cardiff, op de universiteit en op het ziekenhuis ontbreekt dat geheel.
In dit verhaal wordt de sfeer bepaald door Patrick en zijn manier van in de wereld staan.
Het boek is zelfs bij vlagen komisch te noemen, omdat Patrick zo anders reageert dan ‘normale’ mensen. Maar achter de humor proef je ook de wanhoop van de moeder en het onbegrip van de jongen, en je kan niet anders dan het erg knap vinden zoals hij zich staande weet te houden in die voor hem bevreemdende wereld. Hoewel hij dat zelf volkomen normaal vindt...
Een razend knappe psychologische thriler, die Belinda Bauers talent maar weer eens bevestigt!
ISBN 9789400503441 |paperback |320 pagina's |Uitgeverij A.W. Bruna |februari 2014
Vertaald uit het Engels door Valérie Jansen
© Marjo, 18 maart 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Erewoord, Alex Cross
James Patterson
Op een mooie aprildag wandelt Kevin Olmstead een massagesalon binnen. Zijn aandacht is getrokken door de belofte op een “happy ending”. Even denkt Kevin aan een andere salon en hij meent zich vijf lichamen met bloedende hoofdwonden te herinneren. Vreemd. Wanneer hij zijn gedachten weer op de mensen om hem heen richt, ontdekt hij tot zijn grote verbazing dat hij in het bezit is van een Glock met een geluidsdemper. Enthousiast trekt Kevin het wapen tevoorschijn.
Niet veel later worden rechercheur Alex Cross en zijn partner John Sampson naar de massagesalon gestuurd. Er is een bloedbad aangericht. In eerste instantie worden er drie slachtoffers gevonden maar in een achterkamertje bevindt zich nog een vierde dode. De ontdekking van het vierde slachtoffer veroorzaakt commotie: het is niemand minder dan Pete Francones. Francones is een beer van een vent, ster van de National Football League. Hoe komt een man die een grote populariteit bij de vrouwen geniet, in een smoezelige massagesalon terecht? Er ontbreekt een medewerkster van de salon. Heeft zij de meedogenloze moorden op haar geweten of heeft de werkelijke moordenaar haar ontvoerd? In ieder geval ontbreekt de dader.
Niet veel later, op een vroege vrijdagochtend, wordt een meisje van acht maanden ontvoerd uit een kinderdagverblijf. De dader, een jonge vrouw, doet zich voor als inspecteur van volksgezondheid. Ze hangt een geloofwaardig verhaal op over een onderzoek naar de ouders van de baby en de medewerksters van het kinderdagverblijf geven het meisje zonder aarzelen mee. Als hun fout later die dag aan het licht komt, is de paniek groot. Bree, de vrouw van Alex Cross, wordt op de ontvoeringszaak gezet.
Alex en Bree hebben het druk met hun werk maar ook met hun gezin. Bree is een lieve moeder voor haar drie stiefkinderen waarvan de twee jongste nog thuis wonen. Oudste zoon Damon volgt een studie aan een rustige school, ver weg van alle problemen waar achttienjarige jongens verzeild in kunnen raken. Aan het hoofd van het gezin staat de hoogbejaarde Nana Mama. Alex kan zich geen leven zonder zijn geliefde oma voorstellen. Het huis van het gezin staat op het punt grondig verbouwd te worden. Nana Mama krijgt een gloednieuwe, grotere keuken. Nu de werkzaamheden op het punt staan te beginnen, is de oude dame enigszins ontdaan door de op komst zijnde veranderingen.
Wat Alex en Bree noch Nana Mama en de kinderen weten, is dat ze in de gaten worden gehouden door schrijver Marcus Sunday. Sunday heeft een boek geschreven met de titel De volmaakte crimineel. Het boek werd goed ontvangen door de pers maar rechercheur Alex Cross liet zich negatief over zowel het boek als Sunday uit. Dat had Alex beter niet kunnen doen. Terwijl hij en zijn gezin zich nietsvermoedend op het drukke leven van alledag storten, begint Marcus aan de uitvoer van een luguber plan dat het gezin Cross te gronde zal richten. Marcus Sunday is zwaar gestoord.
Nog altijd behoren de boeken over rechercheur Alex Cross tot mijn favoriete thrillers. Met Erewoord, Alex Cross schittert Patterson opnieuw. De andere boeken van deze schrijver lees ik met groot enthousiasme maar de Alex Cross-reeks spant de kroon. De doorgewinterde Alex is in de eerste plaats een familieman en dat maakt hem kwetsbaar. In Erewoord, Alex Cross heeft een psychopaat het op hem en zijn familie voorzien maar niemand is zich bewust van het gevaar. Alex is druk met het onderzoeken van de moorden in de massagesalon en Bree probeert de ontvoerde baby op te sporen. Daarnaast vragen de kinderen de nodige aandacht en zoeken Alex en Bree in hun spaarzame vrije uurtjes naar hun weggelopen pleegkind Ava.
Ik heb geprobeerd om het boek zo langzaam mogelijk te lezen om er op die manier zo lang mogelijk van te kunnen genieten. Het is mislukt, ik heb deze bloedstollende thriller verslonden! James Patterson weet als geen ander een haast ondraaglijke spanning op te bouwen en in de Alex Cross-boeken is hij op zijn best. Erewoord, Alex Cross is een ijzingwekkend spannende thriller met een verontrustend eind. Ik moet en zal het volgende boek lezen!
ISBN 9789023484776 | paperback | 400 pagina's| Cargo| maart 2014
Vertaald door Dennis Keesmaat
© Annemarie, 18 maart 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Jacob is van mij
Simon Beckett
‘Hij vond het geldkistje op de dag na de begrafenis’.
Intrigerend begin! De inhoud van het kistje maakt je meer nieuwsgierig dan de vraag wie er begraven is, en wie de vinder is...
De ‘hij’ is Ben, fotograaf van beroep. Zijn artistieke aspiraties heeft hij verruild voor het ‘makkelijke’ werk: mode en reclame. Dit sluimert op de achtergrond, het is duidelijk dat hij niet helemaal tevreden is met zijn leven. Maar daar was Sarah, de vrouw die hem geluk bracht, met haar zoontje Jacob. Het is niet Bens kind, maar dat heeft nooit een verschil gemaakt, ook niet toen bleek dat Jacob autistisch was. Het is een redelijk zware vorm: het jongetje moet naar een speciale school, en het is nauwelijks mogelijk contact met hem te krijgen. Iedere verandering in het dagelijkse ritme maakt hem overstuur.
Maar nu Sarah plotseling overleden is - nee, geen misdrijf! - is Jacob alles wat Ben nog heeft.
Hoe groot de schrik is als hij begrijpt wat er in dat kistje zit, is voorstelbaar: er zitten krantenknipsels in waar uit geconcludeerd zou kunnen worden dat Jacob helemaal niet de zoon was van Sarah. Een kind is weggenomen van zijn ouders. In een ziekenhuis net na de bevalling. Jacob is precies van die leeftijd. Waarom heeft Sarah die knipsels bewaard?
Ben moet het weten, en bewandelt niet de geijkte weg via de politie maar zet er een detective op.
Helaas is die niet erg betrouwbaar, en voor Ben weet wat er gebeurt, zit hij tot over zijn oren in de ellende: de biologische moeder blijkt overleden, maar de vader, een ex-militair, wil koste wat kost zijn zoon terug. En is niet bereid Ben nog in dat leven toe te laten.
Hoever wil Ben gaan om contact te kunnen houden met zijn stiefzoon? Wat is de rol van de nieuwe stiefmoeder Sandra?
Er is nog een vraag, maar die bedoel ik anders: wat is de rol van de vriend Keith en zijn vrouw? Die hadden wel weg gekund in het hele verhaal, ze dragen niets bij aan het plot.
Het duurt even voor je in het verhaal zit, wat waarschijnlijk te wijten is aan het feit dat er eigenlijk weinig ‘slechts’ gebeurt, zoals te doen gebruikelijk in een thriller. Maar lees vooral door: Simon Beckett weet wat hij doet!
Je wordt meegesleurd naar een dramatisch einde.
Simon Beckett schreef voor diverse Engelse kranten voordat hij zijn roeping vond: het schrijven van topthrillers. De geur van sterfelijkheid, het eerste boek met de forensisch antropoloog David Hunter, was zijn grote doorbraak in de internationale thrillerwereld. Daarna volgden drie andere David Hunter- thrillers. Jacob is van mij is een op zichzelf staand boek.
ISBN 9789021806020 | Hardcover |336 pagina's |Luitingh-Sijthoff|januari 2012
Vertaald uit het Engels door Annoesjka Oostindiër
© Marjo, 17 maart 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
De blinde vlek
Julie Hastrup
Hovenier John-Erik Müller zal nooit meer onbezorgd het gras maaien. Wanneer hij tijdens het kortwieken van het nog vochtige gras bij de Kastellet op een koppig obstakel stuit, uit hij in eerste instantie een aantal krachttermen. Wanneer de maaimachine eindelijk korte metten maakt met het obstakel wordt John-Erik bedolven onder een regen van bloed. John-Erik is niet op een weerbarstige kluit aarde gestuit maar op een mensenlichaam. Hij leegt de inhoud van zijn maag op de zwaar verminkte vrouw.
Rechercheur Rebekka Holm heeft vijf maanden geleden haar baan als rechercheur bij de Nationale Recherche verruild voor een baan bij de Regionale Recherche van Kopenhagen. Haar nieuwe baan bevalt Rebekka goed maar ze heeft het nog steeds razend druk. Het is nog altijd moeilijk om tijd vrij te maken voor haar vriend Michael die niet bepaald om de hoek woont.
Rebekka is druk met een verkrachtingszaak maar moet haar aandacht verplaatsen naar de lugubere vondst op de Kastellet. De dode vrouw is de bekende maatschappelijk werkster Kissi Schack. Kissi runde een opvang voor mishandelde allochtone vrouwen. Ook nam ze vaak deel aan publieke debatten waarin ze opkwam voor deze groep vrouwen. De omgeving van Kissi reageert verslagen op haar dood. Haar volwassen zoon en dochter zijn ontroostbaar en dat geldt ook voor haar ex-man Jerome. Jerome en Kissi zijn jaren geleden gescheiden nadat Jerome uit de kast kwam maar het tweetal onderhield nog altijd een warme band. Ook het personeel van de opvang is ontzet evenals de leden van het Cairn terriër clubje dat Kissi opgericht had.
Kissi Schack is ongetwijfeld vermoord. De moordenaar heeft bovendien haar gezicht verwoest wat wijst op een persoonlijk motief. Het lijkt onwaarschijnlijk dat de kinderen van Kissi iets met haar dood te maken hebben. Het verdriet van Jerome lijkt ook oprecht hoewel hij een flink geldbedrag zal gaan erven. Liam, de partner van Jerome, kon minder goed met Kissi overweg. Ook de leden van het hondenclubje worden onder de loep genomen. De hondenvrienden blijken samen een vreemde groep te worden. Een aantal van hen trekt de aandacht van de politie. Elk mogelijk motief wordt grondig onderzocht. Ook een aantal bedreigingen aan het adres van Kissi worden nagetrokken. Heeft een boze echtgenoot van een van de opvangvrouwen zich soms gewroken op de maatschappelijk werkster? Ondertussen slaat ook de verkrachter weer toe. Rebekka heeft de verkrachtingszaak uit handen moeten geven maar kan het maar moeilijk loslaten.
De blinde vlek is een ijzersterke thriller. In het verhaal komt een bonte verzameling verdachten aan bod zonder dat dit afbreuk doet aan de geloofwaardigheid. Eerder is het een mooie doorsnede van de diversiteit van de mens. Hoofdpersonage Rebekka is een sympathieke dame die worstelt met herkenbare problemen. Ze heeft moeite haar tijd goed te verdelen tussen haar werk, haar ouders, haar beste vriendin en haar relatie. Haar werk komt op de eerste plaats wat haar regelmatig een schuldgevoel bezorgt.
Schrijfster Julie Hastrup mag zich in Denemarken een bestsellerschrijfster noemen. Ik begrijp goed waarom haar boeken over Rebekka Holm gretig aftrek vinden. De blinde vlek bevat alle ingrediënten voor een succesvolle thriller: het verhaal is spannend, sterk geschreven, goed uitgedacht en origineel. Zelfs een aan alcohol verslaafde oud-verslaggever wordt uiteindelijk van alle clichés ontdaan. Nadat ik begon met lezen kon ik het boek niet meer wegleggen en als een verhaal dat effect op mij heeft, ben ik zielstevreden.
ISBN 9789023484974 | paperback | 384 pagina's| Cargo| maart 2014
Vertaald door Lammie Post-Oostenbrink
© Annemarie, 16 maart 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Pagina 152 van 217