Witte ruis
Åke Edwardson

Met het boek De laatste winter sloot Åke Edwardson de succesvolle thrillerreeks rondom inspecteur Erik Winter af. Erik Winter kreeg een hersenbloeding, kon niet langer als politieman werken en verhuisde met zijn gezin naar Spanje. Toch konden Erik en Åke nog geen afscheid van elkaar nemen en Erik is in Spanje goed hersteld. Wel lijdt hij aan chronische tinnitus (oorsuizen) en wordt hij geplaagd door nachtmerries.

Het leven in Spanje is goed en Erik geniet met volle teugen van het samenzijn met zijn gezin. Ook zijn moeder woont in het zonnige land. Toch blijft zijn oude baan in Göteborg lonken en uiteindelijk kan hij de verleiding niet langer weerstaan. Erik keert terug naar Zweden waar hij zich bij zijn oude team voegt. Er dient zich vrijwel onmiddellijk een moordzaak aan waar Erik zich vol gedrevenheid op stort.

Op Amundön, een eilandje in het zuiden van Göteborg, is een meervoudige moord gepleegd. Dagenlang hebben een jonge vrouw en haar twee kinderen dood in hun huis gelegen. Een oplettende buurman heeft uiteindelijk de lichamen ontdekt en hij heeft zich ontfermd over de enige overlevende, een babymeisje. De dader heeft de baby niet verwond maar het kindje heeft dagenlang zonder eten en drinken in het huis gelegen. Ze heeft het drama ternauwernood overleefd en is ernstig uitgedroogd.  

De vrouw en haar andere twee kinderen zijn met messteken om het leven gebracht. Iemand lijkt een enorme woede op de moeder te hebben botgevierd. De verdenking gaat in eerste instantie uit naar de echtgenoot van de vrouw en tevens de vader van de kinderen. Bij dit soort misdaden is de partner immers wel vaker de dader. De man blijkt echter ten tijde van de moord elders werkzaam te zijn geweest en beschikt daardoor over een alibi.

Het gezin had sinds korte tijd een puppy in huis maar van het beestje is geen spoor te bekennen. Waar is het hondje gebleven? Erik en zijn collega’s ontdekken dat het hondje te koop werd aangeboden wegens allergie. Is de koper van de pup soms de dader? Het duurt niet lang voordat de nieuwe eigenaar van het hondje is opgespoord. De man slaat op de vlucht en biedt hevig verzet bij zijn aanhouding. De zaak lijkt afgerond te kunnen worden maar Erik is nog niet overtuigd. Hij blijft haast obsessief onderzoek doen naar de zaak. Hij vermoedt dat het volledig verhaal nog niet is verteld.

In Spanje gaat het minder goed. Eriks vrouw en kinderen missen hem en zijn moeder is ernstig ziek. Erik maakt zich grote zorgen om zijn moeder en weet dat ze niet lang meer te leven heeft. Hij verdeelt zijn tijd zo goed mogelijk tussen Zweden en Spanje. Makkelijk is het niet: in Göteborg worden zijn gedachten beheerst door zijn familie en in Spanje is hij met zijn hoofd bij zijn werk. Erik moet een balans vinden voordat zijn tegenstrijdige gevoelens hem verteren.

Åke Edwardson schrijft met dezelfde gedrevenheid die Erik Winter overvalt tijdens het speuren. Het verhaal neemt bezit van hem en voert auteur en lezer mee door de gedachtestroom van Erik Winter. Erik drinkt teveel in een poging het geruis in zijn oren te overstemmen en zijn nachtmerries te vergeten. De ruis en de nare dromen laten zich echter niet verdringen. Edwardson schrijft krachtig en zonder al teveel opsmuk. Indrukwekkend is de manier waarop hij de verbetenheid van Erik Winter omschrijft. Erik bijt zich als een haai vast in de zaak en hij vereert de verdachten keer op keer met een bezoekje. Zijn gedrag is intimiderend en vriendschappelijk tegelijk.

Erik heeft moeite om zich te concentreren en soms gaan zijn gedachten alle kanten op. De lezer mag de aandacht niet laten verslappen. Edwardson heeft het verhaal echter goed in de hand en weet de lezer precies op de juiste momenten tot de juiste inzichten te laten komen. Witte ruis was voor mij een onverwacht en prachtig cadeau: Erik Winter is terug! Ik hoop dat hij blijft. 

ISBN 9789400502789  |  paperback | 312 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | november 2013
Vertaald door Elina van der Heijden en Wiveca Jongeneel

© Annemarie, 12 december 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://www.glengoutstap.nl

Dubbelslag
Glen Goutstap

Richard Benne werkt als bedrijfsleider bij een drukkerij in Heerlen. De klantenkring is divers en Richard kent dan ook vele Heerlenaren. Met Hans Lender van het enorme tuincentrum ’t Groene Doen ligt hij momenteel overhoop. Hans heeft een grote hoeveelheid drukwerk afgekeurd en weigert de factuur van zesendertigduizend euro te betalen. Richard houdt voet bij stuk: het afgeleverde drukwerk voldoet aan alle eisen en is van een uitstekende kwaliteit.

Richard is behoorlijk verbaasd wanneer hij een telefoontje van Hans ontvangt. Hans vraagt hem om die avond naar het Tempsplein te komen en verbreekt de verbinding voordat Richard kan reageren. Een aantal uur later treffen de twee mannen elkaar in de stromende regen op het plein. Richard denkt dat Hans over de factuur wil praten maar Hans heeft heel andere dingen aan zijn hoofd. Hij vertrouwt Richard toe dat er iets aan de hand is bij ’t Groene Doen. Een medewerkster zou overleden zijn door een bedrijfsongeval maar Hans heeft met eigen ogen gezien dat de vrouw vermoord is. Hij is bang en durft zelf niet met zijn verhaal naar de politie te gaan. Hans vraagt of Richard bereid is zijn goede vriend Thom de Vries, rechercheur bij de Heerlense politie, op de hoogte te stellen. Richard heeft moeite om het vreemde verhaal van Hans te geloven. Hij belooft over het verzoek van Hans na te denken en neemt afscheid.

Richard rent door de stromende regen terug naar zijn auto. Wanneer hij het voertuig bijna heeft bereikt, wordt hij opgeschrikt door een luide knal. Enkele ogenblikken later wordt hij bijna geschept door een auto die met hoge snelheid wegrijdt. Geschrokken keert Richard terug naar Hans en doet vervolgens een gruwelijke ontdekking: Hans is doodgeschoten.

Omwonenden van het plein zijn na de luide knal naar buiten gekomen en zij treffen de hevig ontdane Richard aan bij de dode Hans. De politie arriveert al snel en Richard wordt ondervraagd. Hij beseft tot zijn grote schrik dat hij als verdachte wordt aangemerkt. Gelukkig is zijn goede vriend Thom inmiddels ook gearriveerd maar Thom gedraagt zich stug en terughoudend. Het ziet er slecht voor Richard uit.

Glen Goutstap is het pseudoniem (en tevens anagram) van Paul Göttgens. Paul Göttgens is jaren werkzaam geweest in de grafische industrie en wilde al lange tijd thrillers schrijven. Er zijn inmiddels een aantal boeken verschenen met Richard Benne in de hoofdrol. Andere personages in de boeken zijn rechercheur Thom de Vries en Jacqueline de Leer, de vriendin van Richard. Richard is een nogal nieuwsgierig type. Door zijn werk kent hij veel inwoners van Heerlen en hij vangt her en der regelmatig interessante wetenswaardigheden op. Het gebeurt dan ook regelmatig dat Richard zich met de politiezaken van Thom bemoeit, wat hem niet altijd in dank wordt afgenomen. Ook het oplossen van de moord op Hans Lender laat Richard niet aan de politieman over.

Het is grappig om te lezen over een drukker die in een tuincentrum op onderzoek uitgaat. Het is weer eens wat anders. En dan is er nog de zwarte Kia die steeds opduikt. De onbekende bestuurder van de – gestolen – Kia probeert Richard meerdere keren van de sokken te rijden. Het taalgebruik in het boek is vlot  - meer spreektaal dan schrijftaal - maar het is wel jammer dat er her en der wat krommen zinnen in het boek staan. Er gebeuren spannende dingen in het verhaal maar de toon van de vertelling is vooral sympathiek. Dubbelslag is een vermakelijke, gemoedelijk geschreven detectiveroman.

ISBN 9789491561214 | paperback | 176 pagina's | Uitgeverij TIC  | november 2013

© Annemarie, 9 december 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://www.ingridoonincx.nl

Sluipweg
Ingrid Oonincx

In de zomer van 1984 is er een vreselijk ongeluk gebeurd, waarbij drie leden van een vriendenclub om het leven zijn gekomen. Met z’n zevenen waren ze op stap, toen een van de twee auto’s waarmee ze naar huis reden na een uitbundig avondje feesten, van de weg raakte en in brand vloog.  ‘The Magnificent Seven’ noemden ze zich:  Koen, Laura en Ester zijn de pechvogels. Zij overleven niet.
Zijn de overlevenden evenwel  beter af?

‘Het kostte Marcel en mij misschien wel een halfuur om Patrick zo ver te krijgen terug te gaan naar de plek waar we de anderen uit het oog verloren. Waren. Wat we daar aantroffen ging mijn voorstellingsvermogen te boven. In de nasmeulende auto lagen de  zwartgeblakerde lijken van Laura, Ester en Koen.  Een paar meter verderop lag Guus, hij was uit de auto geslingerd en gaf geen teken van leven. Paniekerig voelde ik zijn pols. Toen ik merkte dat hij nog een hartslag had schreeuwde ik naar Patrick en Marcel dat ze hulp moesten halen. Marcel reageerde meteen.’

Patrick, Gwen, Marcel en Guus hebben na het ongeluk niet veel contact meer met elkaar. Patrick is uit het dorp vertrokken, Marcel probeert de boerderij van zijn ouders draaiende te houden en Gwen is met de eerste de beste getrouwd en heeft daar veel spijt van. Guus is aan lager wal geraakt en het is bij zijn begrafenis - een overdosis - dat de overgebleven ‘vrienden’ elkaar weer treffen. 
Het is tien jaar na het ongeluk en Patrick is terug in het dorp. Hij wil de oude banden weer aantrekken. Maar dat loopt niet soepel: Patrick, altijd al een machotype, is nu uitbater van een bordeel en als iemand meldt aan haar echtgenoot dat Gwen zich daar ophoudt, lopen de zaken uit de hand. Dan blijkt Patrick ook heel gemakkelijk naar wapens te grijpen.

Maar er is ook nog het verleden: bij Gwen heeft er al die jaren heeft iets dwarsgezeten. Ze heeft een schuldgevoel en wil dingen rechtzetten. Maar Patrick werkt niet erg mee, en er gebeuren dingen die haar aan het twijfelen brengen. Is wat zij altijd als waarheid heeft aangenomen wel waar?
Patrick nodigt haar en Marcel uit voor een weekend in de Ardennen, om het voor eens en voor altijd uit te praten.

Pff, het loopt allemaal heel anders dan je denkt. Oonincx zet je op het verkeerde been zonder dat je er erg in hebt. In een spannende directe stijl zonder dwalingen wordt het heden afgewisseld met flashbacks, waarbij deze verhaallijnen elkaar inhalen, tot de onverwachte ontknoping.
Ter afwisseling - even ontspannen - worden er liedteksten opgevoerd, die een jaren tachtiggevoel geven.

ISBN 9789044336894 |paperback |256 pagina's |Uitgeverij House of Books | oktober 2013

© Marjo, 6 december  2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://linwoodbarclay.com

Geloof je ogen
Linwood Barclay


De onverwachte dood van zijn vader bezorgt Ray Kilbride naast verdriet ook de nodige zorgen. Ray is nu verantwoordelijk voor het welzijn van zijn broer Thomas die bij zijn vader inwoonde. Thomas is schizofreen wat zich vooral uit in een obsessie voor kaarten. Dag in, dag uit zit Thomas achter zijn computer. Hij bezoekt via het programma Whirl360  - vergelijkbaar met Google Street View – zoveel mogelijk steden waarvan hij de plattegrond uit zijn hoofd leert. Thomas gelooft dat hij voor een geheime dienst werkt en dat hij in geval van nood geheim agenten overal ter wereld de weg moet kunnen wijzen. Zijn opdrachten krijgt hij naar eigen zeggen rechtstreeks van Bill Clinton die hem regelmatig opbelt.

Ray trekt tijdelijk bij zijn broer in maar het contact met Thomas verloopt moeizaam. Hij probeert de obsessie van Thomas te doorbreken wat de nodige strijd tussen de twee broers oplevert. Het is moeilijk om Thomas te doorgronden en bovendien brengt hij vrijwel al zijn tijd op zijn kamer door waar de muren en vloeren bezaaid zijn met uitgeprinte kaarten. Hoe kan Thomas op deze manier ooit zelfstandig wonen?

De vader van Ray en Thomas is door een ongeluk met de zitgrasmaaier om het leven gekomen. Ray ontdekt echter dat de grasmaaier uit stond en dat de messen omhoog waren geklapt terwijl vader nog niet klaar was met maaien. Heeft hij de maaier soms uitgezet om met iemand te kunnen praten? Waarom heeft diegene in dat geval dan geen hulp gehaald? Ray ontdekt nog iets vreemds. Zijn vader heeft op internet gezocht naar informatie over kinderprostitutie. Even denkt Ray dat zijn vader een duister geheim met zich meedroeg maar al snel verwerpt hij die gedachte. Maar waarom zocht zijn vader dan wel naar informatie over zo’n afschuwelijk onderwerp?

En dan is het Thomas die een verontrustende ontdekking doet. Tijdens een virtuele rondreis kijkt hij toevallig omhoog en ziet hij een wit gezicht voor het raam van een bovenverdieping. Er is iets vreemds aan de hand met het gezicht. Het lijkt wel of het bedekt is met een plastic zak. Thomas raakt bevangen door het idee dat hij een misdaad op het spoor is gekomen en hij deelt zijn bevinding met Ray, die sceptisch reageert. Toch weet Thomas zijn broer over te halen om polshoogte te gaan nemen op het bewuste adres. Helaas voor de twee broers wordt hun nieuwsgierigheid niet erg op prijs gesteld. Ray trekt onbewust de aandacht van zeer gevaarlijke mensen die zich tot dat moment niet bewust waren van het verontrustende gezicht op Whirl360.

Geloof je ogen zit vol verrassingen. De auteur regeert het verhaal met strakke hand en laat de lezer regelmatig de verkeerde conclusies trekken. Ik meende een paar keer dat ik de schrijver op een foutje betrapte en groot was mijn plezier toen ik ontdekte dat ik zelf degene was die fout zat. Ik werd keer op keer heel slinks op het verkeerde spoor gezet en ik tuinde er steeds weer in.

De personages in het boek zijn divers. De hoofdrollen zijn weggelegd voor Ray en Thomas maar er duikt ook een oude vlam van vroeger op. Deze sympathieke vrouw brengt wat leven in de brouwerij. Verder melden zich vrienden van de overleden vader van de broers die hun zorgen over Thomas uitspreken. En dan is er natuurlijk het verhaal met het gezicht. Van wie is het? En welke mensen weten wat er zich achter het raam op de bovenverdieping heeft afgespeeld?

Een wanhoopsdaad van de slechterik in het verhaal resulteert in een sneeuwbaleffect. Steeds als een probleem opgelost is, steken nieuwe problemen de kop op. Al snel is de ravage niet meer te overzien. Ray en Thomas vormen het ongewilde middelpunt van alle ellende en dat stelt de toch al breekbare band tussen de broers danig op de proef. Geloof je ogen biedt een perfect uitgebalanceerd verhaal dat niet alleen spannend maar ook intrigerend is. Een uitstekende en verrassende thriller.

ISBN  9789022565841|  paperback | 384 pagina's| Boekerij | oktober 2013
Vertaald door Nienke Van Der Meulen

© Annemarie, 1 december 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Beenderhuis
Elly Griffiths

Forensisch onderzoeker Ruth Galloway is uitgenodigd om er bij te zijn als de kist van een vroegere bisschop geopend wordt in het museum. De kist werd ontdekt bij werkzaamheden elders, en de inhoud moet een voorvader geweest zijn van de huidige eigenaar van het museum, Lord Smith.
Ruth is aan de vroege kant en loopt alvast wat rond door het museum. Tot haar grote schrik ontdekt ze naast de kist de curator: hij lijkt levenloos. Inderdaad zal hij niet snel daarna overlijden. Het openen van de kist zal elders en op een later tijdstip gebeuren, nu wordt het museum plaats delict.
Een dag of wat later wordt ook Lord Smith dood gevonden. Nu het toch wel op een moordzaak lijkt, mag politie-insecteur Harry Nelson de moordenaar zoeken.
Er blijken dreigbrieven verstuurd te zijn, maar die lijken meer te maken te hebben met het feit dat het museum ook schedels en meer botten van Australische negers bevat. Een groep die zich de Elginisten noemt wil al dit soort ‘gestolen’ voorwerpen terug naar het land van herkomst overbrengen.
De overblijfselen in de kist zorgen voor een verrassing, er zijn dierenactivisten actief en tussen dit alles in zwerft de druïde Cathbad rond. Hij lijkt overal te zijn. Wat voert de man in zijn schild?
Behalve dit alles zijn er ook nog drugs in het spel, en laat Lord Smith een goed lopende renpaardenstal achter en een gezin, met leden die erg diverse interesses hebben.

Bij elkaar genoeg verhaallijnen om een ingewikkeld plot te vormen, maar wie eerder boeken heeft gelezen van Elly Griffiths weet dat dit niet alles is.
Ruth, diep van binnen een verstokt vrijgezel, en Harry, gelukkig getrouwd en vader van bijna volwassen dochters,  hadden eerder ‘iets’ samen. Dat heeft er toe geleid dat Ruth nu ook alleenstaande moeder is. Ze heeft de zorg over een meisje van een jaar, en dat heeft de nodige impact op haar leven. Harry heeft zijn vrouw moeten beloven dat hij geen contact meer zal hebben met Ruth, en hij doet zijn best zich daar aan te houden. Dat leidt evenwel tot de nodige spanningen.
Elly Griffiths leidt de lezer soepel  langs al deze verhaallijnen om alles in een razendsnelle ontknoping tot een uitbarsting te laten komen.

ISBN 9789032513153 | paperback | 304 pagina's |Uitgeverij De Kern |mei 2012
Vertaald uit het Engels door Els Franci-Ekeler

© Marjo, 29 november  2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://www.harlancoben.com

Zie ook de Leestafelrecensies van Harlan Coben boeken voor jongeren van 13-15 jaar

Levenslijn
Harlan Coben


Myron Bolitar is agent. Geen agent die boeven vangt maar een agent die de belangen van sporters en andere beroemdheden behartigt. Myron is zeer toegewijd aan zijn cliënten en helpt hen waar nodig. Wanneer de hoogzwangere voormalig tennisster Suzze om zijn hulp vraagt, aarzelt Myron dan ook geen moment: natuurlijk zal hij haar helpen.

Suzze is acht maanden zwanger. De vader van het kind is Lex Ryer, de helft van het beroemde rockduo HorsePower. Ook Lex is een cliënt van Myron. Er is iets voorgevallen tussen de aanstaande ouders en nu heeft Lex de benen genomen. Suzze is radeloos. De ruzie tussen de twee echtlieden is ontstaan door een foto op Facebook. Of liever gezegd: door een reactie op die foto. Vol trots had Suzze een echofoto geplaatst wat haar veel hartelijke reacties opleverde. Op één na. Iemand plaatste de nijdige opmerking “niet van hem” met daarbij een vreemd tekentje.

Waarom reageert Lex zo heftig op een opmerking op Facebook?  Als hij twijfelt of hij de vader van de baby is dan kan hij dat toch eenvoudig laten testen? Myron belooft aan Suzze om haar man op te sporen en hij treft Lex al snel aan in een of andere club. Veel tijd om met de benevelde Lex te praten heeft Myron niet want ineens valt zijn oog op een vrouw die hij al jaren niet heeft gezien. Het is Kitty. Kitty Bolitar, zijn schoonzus. Kitty maakt zich uit de voeten en wanneer Myron de achtervolging inzet raakt hij in de drukke club, tegen zijn zin in, betrokken bij een handgemeen. Hij verliest Kitty uit het oog.

Zo’n zestien jaar geleden verdween Kitty uit het leven van Myron met in haar kielzog zijn broer Brad. Hij heeft ze sindsdien nooit meer gezien. En nu was Kitty in de club. Was Brad er ook? Myron wil niets liever dan zijn broer vinden, hij wil goedmaken wat jaren verleden zo verkeerd ging. Myron probeert nog steeds het probleem tussen Suzze en Lex op te lossen maar zijn aandacht is nu ook op Kitty gevestigd. Uit beveiligingsbeelden van de nachtclub wordt pijnlijk duidelijk dat Kitty drugsverslaafd is. Op de beelden is ook te zien dat Kitty de drugs met haar lichaam betaalt. Myron walgt van haar. Hoe kan ze zijn broer dit aandoen? En opnieuw rijst de vraag: waar is Brad? Brad en Kitty hebben bovendien een vijftienjarige zoon. Mickey. Waar is hij? De zoektocht naar Kitty blijkt niet ongevaarlijk te zijn en Kitty’s problemen lijken raakvlakken te hebben met de problemen van Suzze en Lex. Het drietal kent elkaar nog van vroeger. Haalt het verleden hen nu in?

De Myron Bolitar-reeks is een serie die vooral mannen aan zal spreken. Het verhaal lijkt soms wel een mannenfantasie. Myrons beste vriend en collega Win (Windsor Horne Lockwood III) is een steenrijke playboy die zich continue met beeldschone en gewillige dames omringt. Esperanza Diaz, de zakenpartner van Myron is een voormalig profworstelaar en dat geldt ook voor receptioniste Big Cyndi. Myron zelf is niet vies van een beetje geweld maar Win spant de kroon. Wie de toorn van de charmante maar levensgevaarlijke Win over zich afroept kan dat niet altijd navertellen. “Gelukkigen” belanden slechts zwaargewond in het ziekenhuis.

De liefdevolle band tussen Myron en zijn ouders biedt een mooi contrast met al het geweld. In dit boek wordt Myrons neefje Mickey geïntroduceerd, het hoofdpersonage in Cobens young adult-reeks. Zoals de lezer van Harlan Coben gewend is, leest ook Levenslijn als een trein en is het verhaal pakkend. Voor mij was het vooral leuk om het verhaal van Mickey vanuit een ander perspectief te lezen.

ISBN 9789022562666  | paperback | 352 pagina's | Boekerij | juni 2012
Vertaald door Martin Jansen in de Wal

© Annemarie, 25 november 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER