Schuilplaats
Linda Jansma
Linda Jansma (1967) stuurde op 12-jarige leeftijd al haar eerste manuscript naar een uitgever. Het boek werd niet uitgegeven, maar de positieve feedback gaf voeding aan haar schrijflust. Nadat ze in 2009 hoog scoorde bij een schrijfwedstrijd, volgde al gauw een contract met uitgeverij De Crime Compagnie (voorheen Verbum Crime), waar haar debuut Caleidoscoop verscheen. Inmiddels is met Schuilplaats haar vierde thriller verschenen en is ze bezig met de afronding van haar vijfde boek.
Linda Jansma staat er om bekend dat ze graag actuele, maatschappelijke thema's in haar boeken verwerkt. Voor Schuilplaats heeft ze gekozen voor het onderwerp Pleegzorg. Er zijn zoveel verhalen te vertellen: van de pleegmoeder, het pleegkind, van de hulpverlener van Bureau Jeugdzorg en niet te vergeten van de biologische ouders.
In Schuilplaats schetst de auteur een goed beeld van het werk van pleegzorg. Ze heeft zich duidelijk verdiept in het onderwerp en weet de mooie en minder mooie kanten helder naar voren te brengen. Dat wordt verpakt in een verhaal dat weinig dramatisch begint op het moment dat Mayke en Han, die op een grote boerderij in Friesland wonen, wordt gevraagd crisisopvang te bieden aan drie zusjes, de 14-jarige Nikki, die weigert te spreken, peuter Nadine en baby Noelle. Mayke en Han zijn gepokt en gemazeld in het bieden van zorg aan uit huis geplaatste kinderen en geven al jarenlang liefdevol onderdak aan zes andere pleegkinderen. Natuurlijk laten ze de zusjes niet in de kou staan.
Het verleden van de hoofdpersonen klopt echter steeds nadrukkelijker aan de deur en de spanning loopt langzaam op. Dan verdwijnt één van hun pleegkinderen en wordt op hun erf een moord gepleegd.
Er spelen verschillende verhaallijnen, die, samen met de vele personages, wel wat vragen van het inlevingsvermogen van de lezer. Maar dat doet aan het leesplezier niets af. Het verhaal is goed opgebouwd en niet alleen de problemen van de kinderen worden mooi verwoord; ook hun positieve kanten krijgen ruim de aandacht. Alle protagonisten, met name Mayke, komen goed voor het voetlicht, zodat het gemakkelijk is je in hen in te leven. In een alles verklarende finale met een onverwacht slot komen alle plotlijnen tenslotte samen.
Waar de auteur met haar derde boek, Houvast, meer de actiekant was opgegaan, heeft ze met Schuilplaats weer de hoek van de psychologische thriller gekozen. Niet ten onrechte, dit is naar mijn mening toch meer haar forte. Linda Jansma heeft zich ontwikkeld tot een echte topper op het Nederlandstalige thrillergebied naar wiers volgende boeken reikhalzend wordt uitgezien.
ISBN 9789461091055 Paperback 320 pagina's De Crime Compagnie oktober 2013
© Joanazinha, 18 november 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
http://www.robert-galbraith.com
Robert Galbraith is het pseudoniem van J.k. Rowling. Zie ook de Leestafelrecensies over de roman Een goede raad, het script van het toneelstuk Harry Potter en Het Vervloekte Kind en het filmscript Fantastic Beasts and Where To Find Them.
Koekoeksjong
Robert Galbraith
Begin dit jaar verscheen in de Britse boekhandels het thrillerdebuut van Robert Galbraith. Het boek, The Cuckoo’s Calling, ontving zeer lovende recensies. Vervolgens gebeurde er iets verbazingwekkends: Auteur J.K. Rowling (bekend van de Harry Potter-reeks) maakte bekend dat zij het boek heeft geschreven. Robert Galbraith is een pseudoniem. Na deze onthulling vloog het boek de winkels uit en de Nederlandse uitgever die de vertaalrechten al had gekocht sprong een gat in de lucht.
Rowling bracht het boek onder een andere naam uit omdat ze een eerlijk oordeel wilde. Ze wilde dat men het boek onbevooroordeeld zou lezen en beoordelen. Rowlings eerste roman, Een goede daad, kreeg in Engeland twijfelachtige kritieken omdat de lezer het pittige taalgebruik in het boek niet kon rijmen met de schrijfstijl van de Harry Potter-boeken.
Hoofdpersoon in Koekoeksjong is privédetective Cormoran Strike die ernstig om klandizie verlegen zit. Als er zich niet snel een klant meldt dan kan hij zijn zaak wel opdoeken. Tot overmaat van ramp heeft het uitzendbureau een nieuwe secretaresse gestuurd terwijl Strike zich geen personeel meer kan veroorloven. Het kersverse personeelslid Robin Ellacott is in de wolken. Ze heeft er altijd van gedroomd om een privédetective te assisteren.
En dan zit er zomaar een klant in het kantoortje van Strike. De uit de kluiten gewassen detective schrikt er een beetje van. De euforie gaat al snel over in een lichte teleurstelling wanneer de klant zich voorstelt als John Bristow. John is de broer van het onlangs overleden topmodel Lula Landry en hij wil dat Strike de dood van zijn zusje onderzoekt. Iedereen weet dat Lula een paar maanden geleden zelfmoord heeft gepleegd door van het balkon van haar peperdure appartement te springen maar Strike neemt de opdracht aan. De klant is koning of eigenlijk: het geld dat de opdracht oplevert is meer dan welkom.
De zaak is zo klaar als een klontje maar toch pakt Strike het onderzoek grondig aan. Hij achterhaalt de identiteit van iedereen met wie het model zich in de maanden voor haar dood inliet en vuurt een uitgebreide reeks vragen op hen af. De enthousiaste Robin blijkt haar gewicht in goud waard en ontpopt zich al snel tot een onmisbare en vindingrijke assistente. Nog altijd lijkt het erop dat Lula daadwerkelijk zelfmoord heeft gepleegd maar Strike heeft een paar kleine oneffenheidjes ontdekt. Betekenen de kleine rimpeltjes op het verder gladde water niets of houdt zich iets groots onder het oppervlak schuil?
Koekoeksjong is een smeuïge, onvervalste Engelse detective vol uiteenlopende personages. Strike zelf is een bonkige kerel die zojuist een punt achter de relatie met zijn beeldschone en rijke verloofde heeft gezet. Hij worstelt dagelijks met zijn beenprothese en met de gebeurtenis die tot het verlies van zijn onderbeen heeft geleid. Robin is een jonge, goedgemutste vrouw die zich zojuist verloofd heeft. Haar verloofde is nogal stijf en vindt Robins nieuwe baan totaal ongeschikt. De entourage van Lula is op zijn zachts gezegd kleurrijk. De schrijfstijl is gemoedelijk maar het verhaal is eveneens doordrenkt met de nodige pit. Resultaat is een overtuigend, goed uitgebalanceerd boek. Een traktatie.
Of de auteur van dit boek nu Robert Galbraith of J.K. Rowling heet, het maakt mij niets uit zolang er maar meer boeken over Strike en Robin zullen gaan verschijnen! Gelukkig is het tweede deel al in de maak. Ik wacht ongeduldig af want ik snak naar meer.
ISBN 9789022569122 | paperback | 432 pagina's | Boekerij | oktober 2013
Vertaald door Sabine Mutsaers
© Annemarie, 15 november 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
De hand van de keizer
Het boek en het zwaard deel 1
Antoine Rouaud
Eens was Dun-Cadal een gerespecteerde generaal maar het keizerrijk dat hij diende is tien jaar geleden gevallen. Nu vult Dun-Cadal zijn dagen met het drinken van wijn en het wachten op de dood. Niemand lijkt meer te weten wie hij eens was. Niemand praat nog over zijn heldendaden.
Dan wordt de oude generaal in de bar - waar hij als vaste klant vertoeft - benaderd door een jonge vrouw. Ze stelt zich voor als Viola en ze werkt als historica voor de Republiek. Viola is op zoek naar het zwaard van de keizer. Het legendarische zwaard Eraëd. Ze heeft het gerucht opgevangen dat Dun-Cadal na de val van het keizerrijk is gevlucht met medeneming van het keizerlijke zwaard. Viola wil het zwaard vinden en ze is ervan overtuigd dat de norse Dun-Cadal precies weet waar het is.
Het gesprek met Viola doen de gedachten van de oude dronkaard afdwalen naar het verleden. Hij denkt aan Kikker en de melancholieke toestand waarin hij zich bevindt, verdiept zich. Jaren geleden dreigde hij door een Rôarg vermorzeld te worden. Het enorme monster stond op het punt hem tussen zijn kaken te vermalen toen hij het beest nog eenmaal met de Kracht wist af te weren. Daarna verloor hij het bewustzijn. Toen hij acht dagen later bijkwam, bevond hij zich in het gezelschap van een kind. De jongen had hem al die dagen verzorgd en zijn zware wonden behandeld. Het zou nog bijna een jaar duren voor Dun-Cadal weer terug zou kunnen keren naar zijn keizer. Al die tijd week de jongen niet van zijn zijde. Het kind hield zichzelf en de ridder in leven met kikkers en omdat het joch zijn naam niet wilde noemen, doopte Dun-Cadal hem Kikker.
Kikker wilde niets liever dan ridder worden. Met een grote toewijding zoog hij alle kennis op die Dun-Cadal met hem deelde. Toen het tweetal terugkeerde naar de keizer, verleende de heerser aan Kikker de status van leerling. Kikker blonk uit als ridder in de dop en beheerste zelfs de Kracht, een soort telekinetische vaardigheid die alleen de beste ridders onder de knie kregen. Dun-Cadal was trots op hem maar nooit toonde de ridder zijn liefde voor Kikker. Kikker kreeg nooit een compliment en nooit een schouderklopje. En dat voedde alleen maar de verborgen bedoelingen van de jongen. Kikker was uit op wraak en hij wachtte geduldig op de kans zich te wreken voor het onrecht dat hem was aangedaan.
Het boek is opgedeeld in twee delen. In het eerste deel staat het verhaal van Dun-Cadal centraal. Heel mooi is beschreven hoe de oude man zichzelf steeds verliest in zijn herinneringen. Flashbacks dringen door tot het heden en nemen de lezer mee terug naar het verleden. Het tweede deel vertelt het verhaal van Kikker. Wie is het weesjongetje dat zijn echte naam verzwijgt? Met welke reden heeft hij zich destijds over de gewonde Dun-Cadal ontfermd? In eerste instantie overlappen beide verhalen elkaar totdat zij op een gezamenlijk punt belanden en als één verhaal verdergaan.
In het verhaal staat het onderwerp wraak centraal maar ook het onderwerp liefde. Zowel Kikker als Dun-Cadal kennen een grote liefde in hun leven. Kikker verloor zijn hart al als klein jongetje aan een iets ouder meisje. Hij is vastbesloten met haar te trouwen als de tijd rijp is. Zijn liefde voor haar is allesoverheersend. Ook gaat het verhaal over vaderliefde. Kikker mist zijn vader nog elke dag en Dun-Cadal betreurt het dat hij zijn grote liefde nooit een kind heeft kunnen schenken. Van Kikker houdt hij als van een zoon maar hij toont zijn liefde voor de jongen nooit. Kikker vraagt zich vaak af of de ridder wel enige vorm van genegenheid voor hem koestert.
Wie is nog altijd trouw aan de keizer en wie is een vriend van de Republiek? Het verhaal is niet eenvoudig en door zijn omvang niet altijd goed te volgen. Soms zakt het wat in. Het mooist vind ik het verhaal over de tijd die Dun-Cadal en Kikker met elkaar doorbrengen. Intrigerend zijn de contrasten in het verhaal die uiteindelijk toch ook in evenwicht zijn met elkaar. De hand van de keizer is het eerste deel in de trilogie Het boek en het zwaard. Dit literaire Fantasyboek is een aanrader voor belezen liefhebbers van verhalen over ridders, draken, magie en duistere complotten.
ISBN 9789022568453 | paperback | 400 pagina's| Boekerij | november 2013
Vertaald door Margreet van Muijlwijk
© Annemarie, 15 november 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
De doodskist
Arno Strobel
Als kind al heeft Eva wel eens perioden gehad dat ze er even niet was, stukjes uit haar leven zijn verdwenen. Waarschijnlijk is ze een gevoelig kind, leed ze aan slaapwandelen en had ze dagdromen. Maar nu heeft Eva wel heel levendige nachtmerries: ze droomde dat ze opgesloten was in een doodskist, niemand hoorde haar schreeuwen, ze was gedoemd een gruwelijke dood te sterven.
Het zijn eigenaardige nachtmerries. Hoe kan het dat als ze wakker wordt, ze diverse verwondingen heeft? Haar vingers zijn kapot, ze zit onder de krassen en blauwe plekken, haar hele lijf doet zeer. Het is zo echt...
Maar het is niet Eva die het overkomt, het is haar halfzus, Inge, die gevonden wordt in een doodskist. En daarna vindt men nog andere vrouwen, die allemaal min of meer hetzelfde lot hebben ondergaan. Hebben die ook een link met Eva? Wie stuurt haar die waarschuwingen?
Inspecteur Menkhoff is degene die de zaak krijgt toegewezen. In verband met persoonlijke problemen, weet zijn chef niet zeker of hij deze zaak, waarbij de moordenaar duidelijk een psychopaat moet zijn, wel aan kan. Natuurlijk kan hij dat wel, vindt Menkhoff.
In de loop van zijn onderzoek komt hij Eva natuurlijk vragen stellen in verband met haar zus, maar heeft geen idee van haar dromen. Dat heeft Eva’s vriendin, Wiebke, wél. Ze dringt er op aan dat Eva een psychiater raadpleegt. Ze gaat naar hem toe, maar verlaat zijn spreekkamer eigenlijk zonder dat ze precies heeft verteld wat er aan de hand is. Hij bezoekt haar thuis en zal daar vreselijk spijt van krijgen.
Intussen duikt de inspecteur in het wespennest dat Eva’s familie is, en ontsluiert diverse geheimen, dingen waar zelfs Eva geen weet van heeft.
Naast Eva en de inspecteur volgt de lezer ook Britta, een eenzame vrouw die blijkbaar weet wie de dader is, maar er niet over peinst hem aan te geven. Ze is bang.
Daar heeft ze dan ook alle reden voor...
Erg spannende thriller, van een Duitse schrijver, die al zeven boeken heeft geschreven, die ik niet ken. Ik weet niet of inspecteur Menkhoff in eerdere boeken voorkomt, maar die indruk krijg ik wel. Af en toe lijkt het alsof Strobel veronderstelt dat dingen bekend zijn bij de lezer. Het is geen onpersoonlijke politieman, en zijn verhaal zou best in komende boeken verder kunnen gaan.
Maar de plot in dit verhaal is afgerond. Het is een spannende thriller, en al krijg je op tweederde van het boek al wel enig idee hoe de vork in elkaar steekt - die ontknoping is in mijn ogen wat makkelijk - je moet natuurlijk wel doorlezen om het zeker te weten.
ISBN 9789048818440 | paperback | 348 pagina's | Mistral | oktober 2013
Vertaald uit het Duits door Corry van Bree
© Marjo, 13 november 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Letter voor letter
Mikkel Birkegaard
‘Voor jou is het nooit zomaar een boek’
Frank, de schrijver in dit verhaal, de ik-verteller, heeft al verscheidene boeken op zijn naam staan en hoewel hij er ooit van droomde om de schrijver te worden van die ene Grote Roman, heeft hij er zich bij neer moeten leggen dat hem dat niet gegeven is. Hij schrijft thrillers, en zijn succes ligt in het feit dat hij de moorden die hij beschrijft ongelooflijk precies en gedetailleerd beschrijven kan. Blijkbaar is daar een markt voor: hij kan er van leven.
Voor zover ik weet heeft Mikkel Birkegaard voor dit boek slechts één boek eerder laten uitgeven, maar het kan natuurlijk best zo zijn dat hij meerdere boeken geschreven heeft. Eerlijk gezegd hoop ik dat Birkegaard dit niet autobiografisch bedoelt: ik zal dan geen letter meer van hem lezen, want in dit verhaal werkt hij toe naar een ontzettend heftig einde. Zo gruwelijk dat ik het niet letter voor letter kon lezen.
Het is wel een logisch einde. Het hele verhaal door vertelt hij over de thrillers die hij schreef, waar ze over gingen in grote lijnen, gelukkig zonder die details; ze vormen de kern van het plot. Er is namelijk iemand die de door hem beschreven moorden pleegt! En dan wel preciesie, inclusief alle gruwelijke details!
Erger nog: door Franks eigen thrillers achter te laten op plaatsen waar de schrijver ze wel moet vinden, leidt de moordenaar hem naar de volgende copycatmoord.
Frank heeft geen idee wat de moordenaar van hem wil. Laat staan wie het is.
Een vroegere vriend van hem, die hem kwalijk neemt dat hij thrillers is gaan schrijven? Iemand uit de omgeving van Line, zijn vrouw? Zij is bij hem weggegaan, met medeneming van hun twee dochters die hij nooit meer mocht zien.
‘Je hebt nooit de fantasie van de werkelijkheid kunen scheiden, hè? Alles wat in werkelijkheid gebeurt, is voor jou een verhaal, of niet soms? Iets wat je kunt gebruiken, iets waar je over kunt schrijven. En alles wat je schrijft, wordt nu werkelijkheid, zo is het toch?’
Wanhopig wordt hij als de moordenaar de dood van een van zijn dochters aankondigt.
Op de flap staat dat het een origineel verhaal is. Toch heb ik vaker iets als dit gelezen, alleen liep dat heel anders af. Het boek vertelt ‘letter voor letter’ het verhaal dat de schrijver heeft beleefd vanaf het moment van de eerste moord, en leidt dus zoals ik al aangaf tot een gruwelijke ontknoping, die dan ondanks dat wel verrassend is. De opbouw is uitstekend, en over de spanning klaag ik ook niet. Maar ja...
ISBN 9789022553756 | paperback | 335 pagina's | de Boekerij | mei 2010
Vertaald uit het Deens door Femke Blekkingh-Muller
© Marjo, 13 november 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Spoor
Deon Meyer
Het brave huisvrouwtje Milla Strachan maakt een opvallende keuze. Ze gaat weg bij haar dominante echtgenoot Christo en haar verwende zoon Barend. Natuurlijk zal ze contact houden met Barend maar nu heeft ze tijd voor zichzelf nodig. Iedereen nam haar altijd voor lief en nu wil Milla leven. Ze wil ontdekken wie ze nu eigenlijk is. Milla weigert haar hand op te houden bij Christo en gaat op zoek naar een baan. Tot haar grote verbazing wordt ze aangenomen bij een overheidsinstelling.
De PIA, de presidentiële inlichtingendienst, heeft bewust gekozen voor Milla. Milla woont alleen en heeft nauwelijks sociale contacten. Er is dus niemand die haar lastige vragen over haar baan kan stellen. Milla werkt voor het zogenoemde Rapportageteam. Haar opdracht is het verzamelen van zoveel mogelijk informatie over bepaalde personen die de aandacht van de inlichtingendienst hebben getrokken. Verder wordt ze in het ongewisse gelaten. De PIA houdt een moslimorganisatie in de gaten. Het vermoeden bestaat dat er wapens ingevoerd gaan worden. Wordt er een aanslag gepland? Is Kaapstad het doelwit?
De stoere Lemmer heeft heel ander dingen aan zijn hoofd. Zijn relatie met Emma Le Roux wordt serieus en hij weet dat hij haar over zijn gewelddadige verleden zal moeten vertellen. Lemmer is geen lieverdje, nooit geweest ook, maar Emma heeft zijn hart week gemaakt. Hij weet dat hij Emma de waarheid moet vertellen maar hij vreest haar reactie. Dan krijgt Lemmer een onverwachte klus. Hij gaat als gewapende begeleider mee tijdens het transport van twee zwarte neushoorns. De dieren worden met uitsterven bedreigd en verdienen een veiliger onderkomen, ver weg van meedogenloze stropers. Er zijn echter wat haken en ogen aan het verhaal en wanneer Lemmer en zijn reisgenoten tijdens de tocht overvallen en bedreigd worden, is zijn woede gewekt. Waarom waren hun aanvallers ervan overtuigd dat ze meer vervoerden dan de twee neushoorns? Zijn de bedoelingen van zijn opdrachtgever wel zo eervol? Al snel komt de aap uit de mouw: Lemmer is erin geluisd. Tot overmaat van ramp is zijn wapen gestolen en Lemmer wil het terug. Stel dat het wapen, overdekt met zijn vingerafdrukken, in verkeerde handen valt.
Voormalig rechercheur Mat Joubert gaat aan de slag als privédetective. Het is even wennen voor Mat dat zijn werk niet langer draait om het helpen van mensen maar om het verdienen van geld. Mat had zich een andere voorstelling van zijn nieuwe baan gemaakt en ligt al tijdens de eerste werkweek in de clinch met zijn nieuwe baas. De echtgenoot van zijn cliënte is enkele maanden geleden spoorloos verdwenen en Mat is oprecht met haar begaan. Het lijkt erop dat de vermiste man niet vrijwillig in het niets is opgelost. Wat is hem overkomen? Heeft hij zich met de verkeerde mensen ingelaten?
De verhalen van Milla, Lemmer en Mat zijn met elkaar verbonden. De verschillende gebeurtenissen belichten elk een andere kant van het omvangrijke verhaal. Het verhaal is niet altijd makkelijk te volgen maar Deon Meyer weet ook met dit boek als geen ander mijn nieuwsgierigheid te prikkelen. Uiteindelijk ontstaat alsnog een duidelijk beeld van de gebeurtenissen. In het verhaal blijven een aantal onthullingen uit maar het verloop van andere gebeurtenissen zorgt ervoor dat vraagtekens uitblijven. De auteur heeft hiermee gekozen voor een gewaagde en bijzonder manier van vertellen. De verhalen vullen elkaar aan en op. Een aantal ontwikkelingen zouden meegenomen kunnen worden naar een volgend boek.
De drie hoofdpersonages zijn heel verschillend en spreken me stuk voor stuk aan. Milla is als het lelijke eendje dat uitgroeit tot een zwaan. Ze kiest voor zichzelf en durft risico’s te nemen. Eigenlijk wordt ze in dit boek een beetje té moedig. Lemmer is een stoere, onverschrokken man maar als het om zijn geliefde gaat dan toont hij zijn kwetsbare kant. Mat leeft mee met de medemens en dat siert hem. Zijn nieuwe baan en het winstoogmerk van het bedrijf geven hem geen voldoening.
Met Spoor maakt Deon Meyer duidelijk dat zijn schrijverstalent zich nog altijd verder ontwikkelt. En dat terwijl de kwaliteit van zijn boeken al zo voortreffelijk is! Ik zie zijn nieuwe boeken dan ook vol verwachting tegemoet.
ISBN 9789400500037 | paperback | 464 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | oktober 2013
Vertaald door Karina van Santen en Martine Vosmaer
© Annemarie, 11 november 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
De erfgenaam
John Grisham
John Grisham heeft al zo’n dertig boeken op zijn naam staan maar zijn verpletterende debuut De jury is nog altijd mijn favoriet. Het verhaal speelt zich af in 1985 en de gebeurtenissen vinden plaats in het plaatsje Clanton in de staat Mississippi waar nog altijd onderscheid gemaakt wordt tussen blank en zwart. De blanke, jonge en onervaren advocaat Jake Brigance neemt de verdediging van de zwarte Carl Lee Hailey op zich. Carl Lee heeft twee blanke mannen gedood. Dit deed Carl Lee omdat hij door emoties overmand werd nadat de twee mannen zijn tienjarige dochtertje Tonya verkrachtten en voor dood achterlieten. De rechtszaak tegen Carl Lee mondt uit in een strijd tussen blank en zwart. De gemoederen lopen zo hoog op dat Jake zijn leven niet meer zeker is.
Nu, vijfentwintig jaar na het verschijnen van De jury, neemt Grisham de lezer opnieuw mee naar Clanton, Mississippi. De tijd is er traag verstreken want de kalender wijst het jaartal 1988 aan. Jake Brigance is niet langer een onervaren advocaat maar het loopt niet bepaald storm op zijn advocatenkantoor. Jake en zijn vrouw Carla hebben moeite om de eindjes aan elkaar te knopen en hun huis dat drie jaar geleden in brand werd gestoken is nog altijd niet opgebouwd.
Plaatsgenoot Seth Hubbard heeft het ook zwaar. Vergeleken bij zijn leed vallen de zorgen van Jake in het niet. Seth heeft longkanker en is stervende. Wanneer de pijn ondraaglijk wordt besluit Seth het tijdelijke voor het eeuwige te verwisselen en hij hangt zichzelf op aan een robuuste boom. Vlak voordat hij zijn definitieve daad verrichtte, stelde Seth een nieuw testament op en stuurde hij de handgeschreven wilsbeschikking naar Jake. Bijgevoegd zit een brief voor Jake waarin Seth de advocaat opdracht geeft het testament ten koste van alles te verdedigen.
Seth heeft twee kinderen en het kost dit tweetal moeite om de begrafenis van hun vader bij te wonen en een paar krokodillentranen uit hun ogen te persen. De kleinkinderen van Seth komen helemaal niet opdraven. Het is duidelijk dat Seth niet geliefd is bij zijn nazaten maar daar komt verandering in wanneer blijkt dat Seth een zeer vermogen man was. De krokodillentranen maken plaats voor dollartekens. Daags na de begrafenis ontstaat er echter grote opschudding. Het testament dat het vermogen aan de kinderen naliet heeft plaatsgemaakt voor het handgeschreven testament dat aan Jake is gestuurd. De begunstigde in dat testament is Lettie, de zwarte huishoudster van Seth.
De hebberige kinderen van Seth accepteren niet dat er een enorm vermogen aan hun neus voorbij gaat. De geldigheid van het handgeschreven testament wordt aangevochten en er breekt een enorme juridische strijd los. Iedereen in Clanton heeft een mening over de zaak en men vraagt zich af waarom Seth vrijwel zijn volledige vermogen heeft nagelaten aan zijn huishoudster. Was er soms seks in het spel? Heeft Lettie haar baas verleid en hem vervolgens overgehaald het testament te wijzigen? Wist de doodzieke Seth nog wel wat hij deed of was zijn geest vertroebeld door pijnstillers? Opnieuw heeft Jake een grote rechtszaak te pakken. Opnieuw is het een twijfelachtige eer.
Het verhaal in De erfgenaam moet even op gang komen. Er wordt een uitgebreid beeld van het stadje Clanton en zijn inwoners geschetst. In het stadje gaan blanke en zwarte mensen maar mondjesmaat met elkaar om. Het geld behoort toe aan de blanken en het feit dat een zwarte huishoudster weleens de meest vermogende persoon van de regio kan gaan worden, veroorzaakt de nodige onrust. Een jury-proces zal bepalen of het handgeschreven testament rechtsgeldig is en tijdens de voorbereidingen voor het proces komt er vaart in het verhaal. De advocaten van de tegenpartij (de kinderen en kleinkinderen van Seth) doen hun uiterste best om Lettie in een kwaad daglicht te stellen. Jake probeert de beweringen van de gewiekste advocaten te weerleggen. Wie zal de sympathie van de jury wekken en er met het grote geld vandoor gaan?
De erfgenaam gaat over geld en wat geld met mensen doet. Lettie weet zich geen raad met de erfenis maar kan best wat geld gebruiken. De kinderen van Seth worden verteerd door hebzucht en ook de advocaten willen maar al te graag een grote som geld binnen harken. Andere thema’s zijn het verschil tussen blank en zwart in de zuidelijke staat Mississippi en de vraag waarom Seth zoveel geld aan zijn huishoudster heeft nagelaten. De erfgenaam is een sterk geschreven en boeiende juridische thriller. Een waardige opvolger van De jury.
ISBN 9789400503557 | paperback | 480 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | oktober 2013
Vertaald door Jolanda te Lindert
© Annemarie, 6 november 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Pagina 155 van 214