De doodskist
Arno Strobel

Als kind al heeft Eva wel eens perioden gehad dat ze er even niet was, stukjes uit haar leven zijn verdwenen. Waarschijnlijk is ze een gevoelig kind, leed ze aan slaapwandelen en had ze dagdromen. Maar nu heeft Eva wel heel levendige nachtmerries: ze droomde dat ze opgesloten was in een doodskist, niemand hoorde haar schreeuwen, ze was gedoemd een gruwelijke dood te sterven.
Het zijn eigenaardige nachtmerries. Hoe kan het dat als ze wakker wordt, ze diverse verwondingen heeft? Haar vingers zijn kapot, ze zit onder de krassen en blauwe plekken, haar hele lijf doet zeer. Het is zo echt...
Maar het is niet Eva die het overkomt, het is haar halfzus, Inge, die gevonden wordt in een doodskist. En daarna vindt men nog andere vrouwen, die allemaal min of meer hetzelfde lot hebben ondergaan. Hebben die ook een link met Eva? Wie stuurt haar die waarschuwingen?

Inspecteur Menkhoff is degene die de zaak krijgt toegewezen. In verband met persoonlijke problemen, weet zijn chef niet zeker of hij deze zaak, waarbij de moordenaar duidelijk een psychopaat moet zijn, wel aan kan. Natuurlijk kan hij dat wel, vindt Menkhoff.
In de loop van zijn onderzoek komt hij Eva natuurlijk vragen stellen in verband met haar zus, maar heeft geen idee van haar dromen. Dat heeft Eva’s vriendin, Wiebke, wél. Ze dringt er op aan dat Eva een psychiater raadpleegt. Ze gaat naar hem toe, maar verlaat zijn spreekkamer eigenlijk zonder dat ze precies heeft verteld wat er aan de hand is. Hij bezoekt haar thuis en zal daar vreselijk spijt van krijgen.
Intussen duikt de inspecteur in het wespennest dat Eva’s familie is, en ontsluiert diverse geheimen, dingen waar zelfs Eva geen weet van heeft.
Naast Eva en de inspecteur volgt de lezer ook Britta, een eenzame vrouw die blijkbaar weet wie de dader is, maar er niet over peinst hem aan te geven. Ze is bang.
Daar heeft ze dan ook alle reden voor...

Erg spannende thriller, van een Duitse schrijver, die al zeven boeken heeft geschreven, die ik niet ken. Ik weet niet of inspecteur Menkhoff in eerdere boeken voorkomt, maar die indruk krijg ik wel. Af en toe lijkt het alsof Strobel veronderstelt dat dingen bekend zijn bij de lezer. Het is geen onpersoonlijke politieman, en zijn verhaal zou best in komende boeken verder kunnen gaan.
Maar de plot in dit verhaal is afgerond. Het is een spannende thriller, en al krijg je op tweederde van het boek al wel enig idee hoe de vork in elkaar steekt - die ontknoping is in mijn ogen wat makkelijk - je moet natuurlijk wel doorlezen om het zeker te weten.

ISBN 9789048818440  | paperback | 348 pagina's | Mistral | oktober 2013
Vertaald uit het Duits door Corry van Bree

© Marjo, 13 november  2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Letter voor letter
Mikkel Birkegaard

‘Voor jou is het nooit zomaar een boek’

Frank, de schrijver in dit verhaal, de ik-verteller, heeft al verscheidene boeken op zijn naam staan en hoewel hij er ooit van droomde om de schrijver te worden van die ene Grote Roman, heeft hij er zich bij neer moeten leggen dat hem dat niet gegeven is. Hij schrijft thrillers, en zijn succes ligt in het feit dat hij de moorden die hij beschrijft ongelooflijk precies en gedetailleerd beschrijven kan. Blijkbaar is daar een markt voor: hij kan er van leven.

Voor zover ik weet heeft Mikkel Birkegaard voor dit boek slechts één boek eerder laten uitgeven, maar het kan natuurlijk best zo zijn dat hij meerdere boeken geschreven heeft. Eerlijk gezegd hoop ik dat Birkegaard dit niet autobiografisch bedoelt: ik zal dan geen letter meer van hem lezen, want in dit verhaal werkt hij toe naar een ontzettend heftig einde. Zo gruwelijk dat ik het niet letter voor letter kon lezen.
Het is wel een logisch einde. Het hele verhaal door vertelt hij over de thrillers die hij schreef, waar ze over gingen in grote lijnen, gelukkig zonder die details; ze vormen de kern van het plot. Er is namelijk iemand die de door hem beschreven moorden pleegt! En dan wel preciesie, inclusief alle gruwelijke details!
Erger nog: door Franks eigen thrillers achter te laten op plaatsen waar de schrijver ze wel moet vinden, leidt  de moordenaar hem naar de volgende copycatmoord.
Frank heeft geen idee wat de moordenaar van hem wil. Laat staan wie het is.
Een vroegere vriend van hem, die hem kwalijk neemt dat hij thrillers is gaan schrijven? Iemand uit de omgeving van Line, zijn vrouw? Zij is bij hem weggegaan, met medeneming van hun twee dochters die hij nooit meer mocht zien.

‘Je hebt nooit de fantasie van de werkelijkheid kunen scheiden, hè? Alles wat in werkelijkheid gebeurt, is voor jou een verhaal, of niet soms? Iets wat je kunt gebruiken, iets waar je over kunt schrijven. En alles wat je schrijft, wordt nu werkelijkheid, zo is het toch?’

Wanhopig wordt hij als de moordenaar de dood van een van zijn dochters aankondigt.
Op de flap staat dat het een origineel verhaal is. Toch heb ik vaker iets als dit gelezen, alleen liep dat heel anders af. Het boek vertelt ‘letter voor letter’ het verhaal dat de schrijver heeft beleefd vanaf het moment van de eerste moord, en  leidt dus zoals ik al aangaf tot een gruwelijke ontknoping, die dan ondanks dat wel verrassend is. De opbouw is uitstekend, en over de spanning klaag ik ook niet. Maar ja...

ISBN 9789022553756  | paperback | 335 pagina's | de Boekerij | mei 2010
Vertaald uit het Deens door Femke Blekkingh-Muller

© Marjo, 13 november  2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Spoor
Deon Meyer

Het brave huisvrouwtje Milla Strachan maakt een opvallende keuze. Ze gaat weg bij haar dominante echtgenoot Christo en haar verwende zoon Barend. Natuurlijk zal ze contact houden met Barend maar nu heeft ze tijd voor zichzelf nodig. Iedereen nam haar altijd voor lief en nu wil Milla leven. Ze wil ontdekken wie ze nu eigenlijk is. Milla weigert haar hand op te houden bij Christo en gaat op zoek naar een baan. Tot haar grote verbazing wordt ze aangenomen bij een overheidsinstelling.

De PIA, de presidentiële inlichtingendienst, heeft bewust gekozen voor Milla. Milla woont alleen en heeft nauwelijks sociale contacten. Er is dus niemand die haar lastige vragen over haar baan kan stellen. Milla werkt voor het zogenoemde Rapportageteam. Haar opdracht is het verzamelen van zoveel mogelijk informatie over bepaalde personen die de aandacht van de inlichtingendienst hebben getrokken. Verder wordt ze in het ongewisse gelaten. De PIA houdt een moslimorganisatie in de gaten. Het vermoeden bestaat dat er wapens ingevoerd gaan worden. Wordt er een aanslag gepland? Is Kaapstad het doelwit?

De stoere Lemmer heeft heel ander dingen aan zijn hoofd. Zijn relatie met Emma Le Roux wordt serieus en hij weet dat hij haar over zijn gewelddadige verleden zal moeten vertellen. Lemmer is geen lieverdje, nooit geweest ook, maar Emma heeft zijn hart week gemaakt. Hij weet dat hij Emma de waarheid moet vertellen maar hij vreest haar reactie. Dan krijgt Lemmer een onverwachte klus. Hij gaat als gewapende begeleider mee tijdens het transport van twee zwarte neushoorns. De dieren worden met uitsterven bedreigd en verdienen een veiliger onderkomen, ver weg van meedogenloze stropers. Er zijn echter wat haken en ogen aan het verhaal en wanneer Lemmer en zijn reisgenoten  tijdens de tocht overvallen en bedreigd worden, is zijn woede gewekt. Waarom waren hun aanvallers ervan overtuigd dat ze meer vervoerden dan de twee neushoorns? Zijn de bedoelingen van zijn opdrachtgever wel zo eervol? Al snel komt de aap uit de mouw: Lemmer is erin geluisd. Tot overmaat van ramp is zijn wapen gestolen en Lemmer wil het terug. Stel dat het wapen, overdekt met zijn vingerafdrukken, in verkeerde handen valt.

Voormalig rechercheur Mat Joubert gaat aan de slag als privédetective. Het is even wennen voor Mat dat zijn werk niet langer draait om het helpen van mensen maar om het verdienen van geld. Mat had zich een andere voorstelling van zijn nieuwe baan gemaakt en ligt al tijdens de eerste werkweek in de clinch met zijn nieuwe baas. De echtgenoot van zijn cliënte is enkele maanden geleden spoorloos verdwenen en Mat is oprecht met haar begaan. Het lijkt erop dat de vermiste man niet vrijwillig in het niets is opgelost. Wat is hem overkomen? Heeft hij zich met de verkeerde mensen ingelaten?

De verhalen van Milla, Lemmer en Mat zijn met elkaar verbonden. De verschillende gebeurtenissen belichten elk een andere kant van het omvangrijke verhaal. Het verhaal is niet altijd makkelijk te volgen maar Deon Meyer weet ook met dit boek als geen ander mijn nieuwsgierigheid te prikkelen. Uiteindelijk ontstaat alsnog een duidelijk beeld van de gebeurtenissen. In het verhaal blijven een aantal onthullingen uit maar het verloop van andere gebeurtenissen zorgt ervoor dat vraagtekens uitblijven. De auteur heeft hiermee gekozen voor een gewaagde en bijzonder manier van vertellen. De verhalen vullen elkaar aan en op. Een aantal ontwikkelingen zouden meegenomen kunnen worden naar een volgend boek.  

De drie hoofdpersonages zijn heel verschillend en spreken me stuk voor stuk aan. Milla is als het lelijke eendje dat uitgroeit tot een zwaan. Ze kiest voor zichzelf en durft risico’s te nemen. Eigenlijk wordt ze in dit boek een beetje té moedig. Lemmer is een stoere, onverschrokken man maar als het om zijn geliefde gaat dan toont hij zijn kwetsbare kant. Mat leeft mee met de medemens en dat siert hem. Zijn nieuwe baan en het winstoogmerk van het bedrijf geven hem geen voldoening.

Met Spoor maakt Deon Meyer duidelijk dat zijn schrijverstalent zich nog altijd verder ontwikkelt. En dat terwijl de kwaliteit van zijn boeken al zo voortreffelijk is! Ik zie zijn nieuwe boeken dan ook vol verwachting tegemoet.

ISBN  9789400500037 | paperback | 464 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | oktober 2013
Vertaald door Karina van Santen en Martine Vosmaer

© Annemarie, 11 november 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De erfgenaam
John Grisham

John Grisham heeft al zo’n dertig boeken op zijn naam staan maar zijn verpletterende debuut De jury is nog altijd mijn favoriet. Het verhaal speelt zich af in 1985 en de gebeurtenissen vinden plaats in het plaatsje Clanton in de staat Mississippi waar nog altijd onderscheid gemaakt wordt tussen blank en zwart. De blanke, jonge en onervaren advocaat Jake Brigance neemt de verdediging van de zwarte Carl Lee Hailey op zich. Carl Lee heeft twee blanke mannen gedood. Dit deed Carl Lee omdat hij door emoties overmand werd nadat de twee mannen zijn tienjarige dochtertje Tonya verkrachtten en voor dood achterlieten. De rechtszaak tegen Carl Lee mondt uit in een strijd tussen blank en zwart. De gemoederen lopen zo hoog op dat Jake zijn leven niet meer zeker is.

Nu, vijfentwintig jaar na het verschijnen van De jury, neemt Grisham de lezer opnieuw mee naar Clanton, Mississippi. De tijd is er traag verstreken want de kalender wijst het jaartal 1988 aan. Jake Brigance is niet langer een onervaren advocaat maar het loopt niet bepaald storm op zijn advocatenkantoor. Jake en zijn vrouw Carla hebben moeite om de eindjes aan elkaar te knopen en hun huis dat drie jaar geleden in brand werd gestoken is nog altijd niet opgebouwd.

Plaatsgenoot Seth Hubbard heeft het ook zwaar. Vergeleken bij zijn leed vallen de zorgen van Jake in het niet. Seth heeft longkanker en is stervende. Wanneer de pijn ondraaglijk wordt besluit Seth het tijdelijke voor het eeuwige te verwisselen en hij hangt zichzelf op aan een robuuste boom. Vlak voordat hij zijn definitieve daad verrichtte, stelde Seth een nieuw testament op en stuurde hij de handgeschreven wilsbeschikking naar Jake. Bijgevoegd zit een brief voor Jake waarin Seth de advocaat opdracht geeft het testament ten koste van alles te verdedigen.

Seth heeft twee kinderen en het kost dit tweetal moeite om de begrafenis van hun vader bij te wonen en een paar krokodillentranen uit hun ogen te persen. De kleinkinderen van Seth komen helemaal niet opdraven. Het is duidelijk dat Seth niet geliefd is bij zijn nazaten maar daar komt verandering in wanneer blijkt dat Seth een zeer vermogen man was. De krokodillentranen maken plaats voor dollartekens. Daags na de begrafenis ontstaat er echter grote opschudding. Het testament dat het vermogen aan de kinderen naliet heeft plaatsgemaakt voor het handgeschreven testament dat aan Jake is gestuurd. De begunstigde in dat testament is Lettie, de zwarte huishoudster van Seth.

De hebberige kinderen van Seth accepteren niet dat er een enorm vermogen aan hun neus voorbij gaat. De geldigheid van het handgeschreven testament wordt aangevochten en er breekt een enorme juridische strijd los. Iedereen in Clanton heeft een mening over de zaak en men vraagt zich af waarom Seth vrijwel zijn volledige vermogen heeft nagelaten aan zijn huishoudster. Was er soms seks in het spel? Heeft Lettie haar baas verleid en hem vervolgens overgehaald het testament te wijzigen? Wist de doodzieke Seth nog wel wat hij deed of was zijn geest vertroebeld door pijnstillers?  Opnieuw heeft Jake een grote rechtszaak te pakken. Opnieuw is het een twijfelachtige eer.

Het verhaal in De erfgenaam moet even op gang komen. Er wordt een uitgebreid beeld van het stadje Clanton en zijn inwoners geschetst. In het stadje gaan blanke en zwarte mensen maar mondjesmaat met elkaar om. Het geld behoort toe aan de blanken en het feit dat een zwarte huishoudster weleens de meest vermogende persoon van de regio kan gaan worden, veroorzaakt de nodige onrust. Een jury-proces zal bepalen of het handgeschreven testament rechtsgeldig is en tijdens de voorbereidingen voor het proces komt er vaart in het verhaal. De advocaten  van de tegenpartij (de kinderen en kleinkinderen van Seth) doen hun uiterste best om Lettie in een kwaad daglicht te stellen. Jake probeert de beweringen van de gewiekste advocaten te weerleggen. Wie zal de sympathie van de jury wekken en er met het grote geld vandoor gaan?

De erfgenaam gaat over geld en wat geld met mensen doet. Lettie weet zich geen raad met de erfenis maar kan best wat geld gebruiken. De kinderen van Seth worden verteerd door hebzucht en ook de advocaten willen maar al te graag een grote som geld binnen harken. Andere thema’s zijn het verschil tussen blank en zwart in de zuidelijke staat Mississippi en de vraag waarom Seth zoveel geld aan zijn huishoudster heeft nagelaten. De erfgenaam is een sterk geschreven en boeiende juridische thriller. Een waardige opvolger van De jury.

ISBN 9789400503557 | paperback | 480 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | oktober 2013
Vertaald door Jolanda te Lindert

© Annemarie, 6 november 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://koethizan.com

Wat je nooit moet doen
Koethi Zan


De achttienjarige Sarah en Jennifer leefden uiterst voorzichtig en namen geen enkel risico. Toen de twee vriendinnen twaalf jaar oud waren, raakten ze betrokken bij een ernstig auto-ongeluk waarbij de moeder van Jennifer om het leven kwam. In het ziekenhuis begon het tweetal aan hun eerste logboek waarin ze bijhielden wat hun allemaal zou kunnen overkomen en wat de kans was dat het hen ook daadwerkelijk overkwam. De opsommingen en de vele voorzorgsmaatregelen die ze namen gaven hun het gevoel controle over hun veiligheid te hebben.

Toch konden Sarah en Jennifer niet voorkomen dat ze op achttienjarige leeftijd in handen vielen van een monster. Ze werden, samen met Tracy en Christine, gevangen gehouden in een kelder van een gerespecteerde hoogleraar. Jennifer overleefde de gevangenschap niet maar de andere drie meisjes werden na drie jaar gered. Nu, tien jaar later, is Sarah een schim van de vrouw die ze eens was. Ze werkt vanuit huis en komt nooit buiten. In feite zit Sarah nog steeds gevangen maar is de vochtige kelder verruild voor een knus appartement.

Jack Derber, de dader, staat op het punt vervroegd vrijgelaten te worden. Rechercheur Jim McCordy staat de drie vrouwen al tien jaar bij en probeert Sarah over te halen om een slachtofferverklaring af te leggen. De commissie die beslist over de mogelijke vrijlating van Jack moet beseffen dat tien jaar gevangenisstraf bij lange na niet genoeg is. Tracy zal ook getuigen maar Christine werkt niet mee. Ze heeft het hele gebeuren de rug toegekeerd en nooit meer achterom gekeken. De getuigenis van Tracy alleen is niet voldoende maar Sarah twijfelt, het is teveel voor haar.

De brief van Jack die Jim haar overhandigt, verandert alles. Jack heeft al vaker brieven gestuurd maar na het lezen van deze brief knapt er iets in Sarah. Ze beseft dat ze voor altijd zijn slachtoffer zal zijn als ze zijn vrijlating niet tegenhoudt. Bovendien wil ze nog altijd het lichaam van Jennifer vinden. Ze wil haar beste vriendin kunnen begraven. Jack speelt een spel. Hij geeft summiere aanwijzingen in zijn brieven. Zullen ze naar het lichaam van Jennifer leiden? Sarah besluit dat het tijd is om af te rekenen met het verleden. Ze moet haar veilige appartement verlaten, de paniekaanvallen trotseren en de strijd met Jack aangaan. De hulp van Tracy is hierbij onontbeerlijk maar Tracy heeft een grote hekel aan Sarah. Er is iets tijdens hun gevangenschap iets gebeurd dat Tracy nog altijd woedend maakt.

Wat dit boek anders en interessant maakt, is dat het verhaal begint als alles achter de rug is. Sarah heeft de gruwelen in de kelder overleefd en er zijn sindsdien tien jaar verstreken. Ze is niet langer ondervoed, ze wordt niet langer mishandeld en de dader zit achter de tralies. Toch is Sarah nog altijd een slachtoffer. Zolang Sarah een slachtoffer is, kan ze niet verder met haar leven en bovendien komt Jack bijna vrij. Jack zou een gelovig man zijn nu. Hij is zelfs in de gevangenis getrouwd met een zeer vrome vrouw. Sarah gelooft niet dat Jack veranderd is. Jack is een monster van het ergste soort. Alles wat Jack doet is een spel. Mensen manipuleren is zijn tweede natuur.

De zoektocht naar de waarheid begint met de zoektocht naar Sylvia, de kersverse vrouw van Jack. Wat weet zij? Maar Sylvia lijkt van de aardbodem verdwenen. Toch geeft Sarah niet op. Ze heeft te lang stilgezeten, te lang niets gedaan. Nu is er iets in haar ontketend dat zich niet meer laat bedwingen.

Wat je nooit moet doen is een verhaal dat steeds indringender wordt. In het begin is Sarah een stugge en afstandelijke vrouw van wie je als lezer geen hoogte krijgt maar naarmate het verhaal vordert, verandert dat. Het verhaal kruipt onder je huid en Sarah is steeds beter te begrijpen. Het is nu of nooit voor haar. Als de waarheid niet boven tafel komt en Jack vrijkomt, is het leven van Sarah voorbij. Dan blijft de angst voor altijd zegevieren en kan ze het verlies van Jennifer nooit verwerken. Sarah gaat het gevecht aan ook al grijpt de paniek haar regelmatig naar de keel. Wat je nooit moet doen is een indrukwekkend debuut waarin een slachtoffer zich niet langer in een slachtofferrol laat dwingen.

ISBN 9789023485001 | paperback | 336 pagina's | Cargo | oktober 2013
Vertaald door Danielle Stensen

© Annemarie, 1 november 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Honeymoon
James Patterson


FBI-agent John O’Hara maakt een zware tijd door. Het verdriet om zijn vrouw Susan, die twee jaar geleden om het leven kwam, is nog vers. De woede ook. John is woedend op de dronken advocaat die de auto waarin zijn vrouw zat ramde. Nu de advocaat zijn gevangenisstraf bijna heeft uitgezeten maakt Johns baas zich grote zorgen om hem. Zal John zich weten te beheersen of zal hij wraak nemen? John moet in therapie en hij weet dat hij mee moet werken. Als dokter Kline hem niet gezond verklaart, wordt zijn schorsing vast en zeker omgezet in een ontslag.

Ook al is hij geschorst, John krijgt geen tijd om zich te vervelen. Frank Walsh, de baas van John, is goede vrienden met de steenrijke Warner Breslow. Ethan Breslow, de zoon van Warner, is tijdens zijn huwelijksreis op de Turks- en Caicoseilanden samen met zijn kersverse vrouw om het leven gebracht. Iemand heeft de pasgehuwden opgesloten in hun sauna. Warner Breslow heeft geen vertrouwen in de plaatselijke politie en wil dat John een eigen onderzoek instelt. Omdat zijn baas groen licht geeft gaat John akkoord. Het forse bedrag dat Warner hem in het vooruitzicht stelt laat hem ook niet onberoerd.

Wanneer John een verband ontdekt tussen de moord op de Breslows en een ander pasgetrouwd stel, rijst het vermoeden dat er een seriemoordenaar actief is. De dader slaat tijdens de huwelijksreis toe. Wie heeft het op gelukkige paren voorzien? En nog belangrijker: op welke tortelduifjes heeft de moordenaar het nog meer gemunt?

Ook speciaal agent Sarah Brubaker heeft haar handen vol aan een lastige zaak. Net als John zit ze achter een seriemoordenaar aan. Deze moordenaar slaat verspreid over het hele land toe. De slachtoffers hebben slechts één ding met elkaar gemeen: ze heten allemaal John O’Hara. Ook de rouwende FBI-agent is een van de beoogde slachtoffers. Zullen zijn twee zoontjes nu ook hun vader verliezen?

James Patterson heeft Honeymoon samen met Howard Roughan geschreven. De samenwerking tussen de twee auteurs heeft inmiddels al vier boeken opgeleverd. Honeymoon is een spannend verhaal met een leuke dynamiek tussen de hoofdpersonen. Het verhaal bevat spanning en actie maar ook emotie. De voor James Patterson kenmerkende korte hoofdstukken en de vele verhaalwendingen resulteren in een vlot verhaal dat soepel leest.

De hoofdpersonen in het boek zijn sympathiek. John is een goede vader voor zijn twee zoons en probeert het verlies van hun moeder zo goed mogelijk te compenseren. Toch zal John aan zichzelf moeten werken want zolang de woede op de advocaat overheerst, kan hij niet rouwen om Susan. De stoere Sarah snakt stiekem naar een leuke vriend. Keer op keer lopen haar relaties spaak omdat haar baan een intimiderende uitwerking heeft op de mannen in haar leven.

Er gebeurt veel in dit wervelende verhaal en een aantal gebeurtenissen zijn heftig. Toch is Honeymoon allesbehalve een zwaar verhaal. Luchtige passages en grappige voorvallen doorbreken de spanning. Ondanks de seriemoordenaars, de vele kogels die afgevuurd worden en de levensgevaarlijke situaties waarin de hoofdpersonen zich  regelmatig bevinden, is Honeymoon heerlijk ontspannend leesvoer. De boeken van James Patterson blijven me boeien.

ISBN 9789023485407 | paperback | 320 pagina's | Cargo | oktober 2013
Vertaald door Dennis Keesmaat

© Annemarie, 30 oktober 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://www.elizabeth-haynes.com/

Alles wat overblijft
Elizabeth Haynes

Annabel Hayer begrijpt achteraf niet waarom ze zich toegang tot het huis naast het hare heeft verschaft. Toen ze de vreemd geur waarnam had ze de politie moeten bellen. Maar Annabel – die als analist bij de politie van Briarstone werkzaam is – wist dat de politie op een vrijdagavond geen tijd zou hebben voor het zoeken naar de bron van een onaangenaam luchtje. Bovendien wilde ze haar collega’s niet met zoiets onbenulligs lastigvallen. En nu heeft Annabel spijt want de oorzaak van de stank blijkt het ontbindende lijk van haar buurvrouw te zijn. Annabel was er gemakshalve vanuit gegaan dat haar buurvrouw was verhuisd maar in werkelijkheid lag de vrouw al maanden dood in haar huis.

De vondst van het ontbindende lichaam laat Annabel niet meer los. Niet alleen was het een afschuwelijk tafereel om te zien maar Annabel is ook geschokt omdat kennelijk niemand haar buurvrouw gemist heeft. Hoe kan het dat niemand haar dood heeft opgemerkt? Heeft dan niemand zich zorgen om haar welzijn gemaakt? Op haar werk ontdekt Annabel dat het vaker voorkomt. En dan ontdekt Annabel nog iets: dit jaar is het buitensporig veel vaker voorgekomen dan voorgaande jaren. De cijfers van dit jaar wijken zó sterk af van de cijfers uit het verleden dat Annabel opnieuw iets ruikt: onraad.

Annabel probeert haar collega’s ervan te overtuigen dat er iets niet in de haak is maar vooralsnog is niemand onder de indruk van haar bevindingen. Dat overkomt Annabel wel vaker, mensen zijn niet geïnteresseerd in haar. De enigen die zich om haar bekommeren zijn haar zeurende moeder en haar beste vriendin Lucy. Helaas is Lucy een kat.

Steeds vaker duiken er krantenberichten op over mensen die al lange tijd dood in hun huis lagen. Annabel heeft haar collega’s er inmiddels van overtuigd dat er iets vreemds aan de hand is maar zij kunnen een nader onderzoek niet verantwoorden. Er is geen sprake van moord. Het is net alsof deze specifieke groep doden simpelweg is gestopt met eten en daardoor al snel ook met leven.

Toch is er iemand die meer weet over deze sterfgevallen. De lezer maakt al snel kennis met Colin. Colin brengt regelmatig een bezoekje aan de ontbindende lichamen die nog niet gevonden zijn. Het fascineert hem om het proces van het vergaan van een lijk in kaart te brengen. Volgens Colin is het uitermate boeiend en prachtig om te aanschouwen. Colin is zo verstandig om met niemand over zijn ongebruikelijke hobby te praten en wat hij al helemaal verzwijgt is dat een stervend mens hem seksueel opwindt. Colin is een sociopaat van het ergste soort. Toch heeft Colin de mensen niet gedood. Hoe kan het dan dat hij weet waar de eenzame doden zich bevinden?

Over het debuut – Waarheen je ook vlucht – van Elizabeth Haynes was ik razend enthousiast. Het tweede boek – Bij het vallen van de nacht – vond ik wat minder goed maar met dit derde boek bewijst Elizabeth Haynes opnieuw dat ze een uitmuntende thrillerschrijfster is. Alles wat overblijft is een sterk geschreven, goed uitgewerkte thriller. Het verhaal zelf is  huiveringwekkend en kaart tevens een boeiende maatschappelijke kwestie aan: Kennen wij onze buren nog wel? Merken wij het op als iemand uit onze familie-, vrienden- of kennissenkring ineens van de aardbodem lijkt te zijn verdwenen en vice versa?

Elizabeth Haynes heeft haar ervaring als politieanalist heel kundig in dit boek verwerkt. Annabel is een geloofwaardig personage en haar werkzaamheden worden duidelijk en aannemelijk omschreven. Van Colin kreeg ik kippenvel. Hij aast op mensen die kwetsbaar zijn, als een roofdier die feilloos het zwakste dier in een kudde herkent. Zelden heb ik zo gegruwd van een personage in een boek. Met Alles wat overblijft heeft Elizabeth Haynes bewezen dat ze een blijver is.

ISBN 9789023485605 | paperback | 448 pagina's | Cargo | oktober 2013
Vertaald door Lilian Schreuder

© Annemarie, 28 oktober 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het genootschap
Ruth Rendell

In de wijk Pimplico vertoeven welgestelde Londenaren die zich personeel als chauffeurs, huishoudsters, tuinmannen, au-pairs en kindermeisjes kunnen veroorloven. De rijkelui wonen in statige huizen en laten zichzelf rondrijden in peperdure auto’s. Het personeel wordt goed behandeld maar toch wordt er onderling geklaagd. Het is immers niet altijd een pretje om bevelen op te moeten volgen. Na werktijd verzamelt het personeel zich in de pub Dugong waar het Genootschap van de Heilige Zita wordt opgericht. Zita was de beschermheilige van huisdienaren. Het is nog niet helemaal duidelijk waar het genootschap precies toe moet dienen maar dat is maar bijzaak. Het genootschap verbindt hen.

De rijke bewoners van Pimplico vormen samen met hun personeel een heel divers gezelschap. De opvallendste inwoner is misschien wel de tweeëntachtigjarige, steenrijke dame die zich al jaren prinses laat noemen. Ze woont samen met haar werkneemster June die nog altijd heel wat afdraaft voor de prinses, ook al is ze inmiddels achtenzeventig jaar oud. Andere inwoners van de wijk zijn een goeiige ziekenhuisarts, een onsympathiek homostel, een alziend oudje, een voetveegje en een echtpaar met huwelijksproblemen.

Op locaties waar veel mensen vertoeven, gebeurt altijd wel iets wat het daglicht niet kan verdragen. De achterneef van June, een bekende televisiester, gaat na een bezoekje aan zijn oudtante vaak ook even in het naastgelegen huis naar binnen. Au-pair Montserrat laat hem via de kelderdeur naar binnen maar hij komt niet voor haar. Als de beroemde gast in de slaapkamer van de vrouw des huizes verdwijnt, ontfermt kindermeisje Rabia zich over de kinderen. Ze is stapel op Thomas, de jongste telg van haar werkgevers. Ze houdt meer van hem dan goed is en het idee dat ze Thomas kwijt kan raken, jaagt haar grote angst aan.

De tuinen in de fraaie wijk worden bijgehouden door Dex. Hij is door dokter Jefferson aangesteld en goed in zijn werk. Misschien is de vriendelijke arts iets te goedhartig geweest want Dex gelooft in de god Orange die regelmatig via zijn telefoon contact met hem zoekt. Orange beschermt hem tegen de kwade geesten die hij regelmatig waarneemt. De kwade geesten lijken ogenschijnlijk normale mensen maar Dex laat zich niet voor de gek houden. Hij heeft zelfs geprobeerd zijn moeder te doden maar nu is Dex genezen verklaard. Dokter Jefferson vertrouwt hem.

Een groep personeelsleden met uiteenlopende karakters, rijke bazen, beroemdheden, een geesteszieke man, een kindermeisje met moedergevoelens, affaires én een losse trapleuning; dat moet vroeg of laat fout gaan.

In Het genootschap zijn alle personages min of meer met elkaar verbonden. Vrijwel iedereen kent elkaar en heeft wel eens met elkaar te maken gehad. De opzet van het verhaal biedt ruimte voor diverse ontwikkelingen. Welke verhaallijnen zullen een spannende wending nemen? Ruth Rendell zet in Het Genootschap een fraai geschreven en smeuïg verhaal neer. Heel knap hoe uit een wirwar van personages en gebeurtenissen toch een goed te volgen en aantrekkelijk verhaal ontstaat. Ruth Rendell schrijft al meer dan vijftig jaar en haar thrillers vinden nog altijd gretig aftrek. Hoe doet ze het toch? Waar haalt ze keer op keer inspiratie vandaan? Het is bewonderingswaardig.

ISBN 9789400502925 | paperback | 240 pagina's | A.W. Bruna Uitgevers | oktober 2013
Vertaald door Rogier van Kappel

© Annemarie, 24 oktober 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER