Niemandsland
Neil Gaiman
Wie weet dat zich onder de stad Londen een compleet andere wereld bevindt?
Beneden-Londen heet het in het boek van Neil Gaiman. Er wonen ratten natuurlijk, maar dat zijn niet zomaar ratten; er zijn wezens met bijzondere gaven; mooie, maar gevaarlijk bleke vrouwen; moordenaars, de heren Vandemar en Croup, die het liefst zo pijnlijk mogelijk doden en er akelige eetgewoonten op na houden. De markies van Carabas loopt er rond, die blij mag zijn met het systeem van dienst- en wederdienst dat de onderaardse bevolking hanteert. Er is het Beest van Londen, een vervaarlijk wezen dat door Jager gezocht wordt; en er is de engel Islington, diep, nog dieper onder de aarde.
Richard Mayhew woont in Boven-Londen en heeft geen flauw idee van wat er zich allemaal onder hem bevindt. Hij is een effectenmakelaar, verloofd met de mooie Jessica, en leeft zijn gezapige leventje, zonder op of om te kijken. Maar ergens knaagt iets: is dit nou alles? Is dit leven?
Als op een dag er bijna letterlijk een meisje voor zijn voeten valt, dat duidelijk gewond is, en dus hulp nodig heeft, gaat hij tegen de wensen van zijn verloofde in. Zij vindt het etentje met haar baas belangrijker dan zo’n zwerfkind, maar Richard kan het niet over zijn hart verkrijgen. Zo leert hij Door kennen, het meisje dat deuren kan openen. Zo belandt hij in de wereld onder de grote stad, en zo begeeft hij zich in gevaar, dat hij zelfs in zijn ergste nachtmerries niet had kunnen voorstellen. Een extra element vormt het niet altijd goed weten wie nou precies aan welke kant meedoet.
Niemandsland beschrijft een wereld die ook de lezer zich niet had kunnen voorstellen, maar als je van fantasy houdt, dan is dit spekkie voor het bekkie. Dit boek diende als basis voor de BBC-televisieserie 'Neverwhere', die ik niet ken.
Neil Gaiman kende ik ook nog niet, maar mm... dit smaakt toch echt naar meer. Soms moest ik wel wat wegslikken, want Gaimans fantasie grenst aan horror, maar hij heeft een heldere stijl van schijven, en sleept je mee naar een enigszins voorspelbaar einde.
ISBN 9789024529889 | Paperback |318 pagina's | Luitingh-Sijthoff | oktober 2009
Vertaald uit het Engels door Erica van Rijsewijk
© Marjo, 12 augustus 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
IV
Arjen Lubach
Elsa en Joost zijn met hun zoontje Lars op vakantie in de Provence. Ze verblijven in het familiehuis waar Elsa menige zomer heeft doorgebracht. Het plan is daar nog enkele weken te blijven en te genieten van de rust, maar helaas, een telefoontje maakt er een einde aan. Een man die zich bekend maakt als een inspecteur van de Nederlandse politie vraagt Elsa onmiddellijk naar huis te komen, omdat haar vader vermoord is. Joost en Lars blijven noodgedwongen in Frankrijk – er is maar één plaats vrij in het vliegtuig.
Elsa wordt op Schiphol opgehaald door Veen, die enkele dringende vragen heeft. Er is een briefje gevonden met een raadselachtige tekst. Kan Elsa daar duidelijkheid over verschaffen? Marcus Ruys, professor Ruys, en zijn dochter Elsa hebben altijd een speciale manier van communiceren gehad: raadsels oplossen, geheime codes ontcijferen, dus ja, Elsa begrijpt zo’n beetje wat er staat.
Het duurt wat langer voor Elsa ontdekt dat Veen niet van de politie is. De lezer weet dat inmiddels. Veen is Jacob, lid van een geheim genootschap dat onder leiding staat van ‘IV’. Wat had de professor dat hij niet mocht hebben?
Veen/Jacob gaat, gestuurd door Vier, erg ver om dat object te pakken te krijgen, maar intussen heeft Elsa hulp: er is een studente, Robin; een vroegere geliefde van haar vader, Ans Kahn, nu directeur van de Nederlandsche Bank en een vroegere vriendcollega Maarten van Eck, historicus.
Dan is er ook nog de enige echte politiefunctionaris in de persoon van John Hart, die de rol van slimme speurder vervult, eentje die liever op zijn intuïtie afgaat dan zich laat leiden door wat zo duidelijk lijkt.
Elsa en haar kompanen zijn op zoek naar de oplossing van het raadsel, terwijl ze achtervolgd worden door Jacob en door Hart. Hun tocht voert hen door Amsterdam, naar de duinen, en later naar de Provence, een spannend avontuur dat je moet blijven lezen tot het gedaan is.
De plot is ietwat fantastisch, heeft betrekking op ons koningshuis, en ik kan me voorstellen dat er lezers zijn die daar moeite mee hebben, maar ik vind het wel leuk. Fictie betekent ‘verzonnen’, uit de grote duim gezogen. Ik hoop dat Arjen Lubach nog meer van dit soort verhalen in die duim heeft zitten, ik heb genoten van dit verhaal. Lekker spannend, met genoeg humor en ook nog wetenswaardigheden.
ISBN 9789057595844 | paperback | 318 pagina's | Uitgeverij Podium |februari 2013
© Marjo,12 augustus 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Het zevende kind
Erik Valeur
In een weeshuis bepaalt de directrice het lot van ‘haar’ kinderen. Zij is immers degene die besluit of ze een kind wel of niet aan adoptieouders meegeeft. Zij is ook degene die de administratie in handen heeft.
In 1961 liggen op de Olifantenkamer in het kindertehuis Kongslund in Skodsborg zeven kinderen, vijf meisjes en twee jongens te wachten op een nieuw tehuis. Een van hen is Marie, die nooit opgehaald zal worden omdat ze enigszins misvormd is? Of omdat de directrice het niet wil? Marie blijft in het tehuis wonen en kent gaandeweg ieder hoekje van het huis, met alles wat zich daar in bevindt. Als zij wil weten wat er van haar kamergenootjes is geworden, is het voor haar een peulenschil om daar achter te komen. Ze reist zelfs naar hun nieuwe omgeving om te kijken hoe ze het stellen.
Een andere verhaallijn vertelt over politieke intriges: vlak voor het 60-jarig jubileum van het tehuis gevierd gaat worden, ontvangt een aantal mannen waaronder een stafchef bij het ministerie van Nationale Zaken, een televisiemaker en een journalist een anonieme brief, waarbij een babysokje zit. Ex-hoofdcommissaris Carl Malle wordt ingeschakeld om uit te zoeken wie daar achter zit.
Wie waren die baby’s uit 1961? In welke gezinnen zijn ze opgenomen, en wat is er van hen terecht gekomen? Wie is die vrouw, die in 2011 op het strand aanspoelde, en naar wie eigenlijk nooit echt onderzoek heeft plaatsgevonden, omdat dit zo’n onbetekenend feit was, naast de aanslagen in Amerika? Maar vooral: waarom is Marie hier zo mee bezig?
Marie is het meest aan het woord, en is niet helemaal eerlijk of houdt dingen achter. Dat maakt het geheel mysterieuzer dan prettig is. Want de lezer weet niet waar hij aan toe is.
Het is een dikke pil, en niet omdat de schrijver allerlei zijpaden bewandelt of (onnodige) beschrijvingen geeft. De karakters, vooral die van Marie, worden uitgebreid beschreven, zodat de plot, die erg ingewikkeld in elkaar steekt, slechts heel langzaam ontrafeld wordt.
Ik raakte als lezer regelmatig de draad kwijt, maar vond hem gelukkig wel steeds terug. Toch bleef het een hele kluif. Het is namelijk niet alleen een thriller, het is vooral een psychologische roman met meerdere lagen, die pas goed doordringen als je het verhaal nog een keer leest. Soms moet je wel om de draad weer op te pakken, maar om nu dit boek in zijn geheel nog eens door te nemen? Denk het niet.
Dit is volgens de flap ‘de grote Deense roman van het jaar’. Letterlijk en figuurlijk dus.
ISBN 9789023476108 | paperback | 672 pagina's |Cargo | januari 2013
Vertaald uit het Deens door Angelique de Kroon
© Marjo,11 augustus 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Erken mij
Het verhaal begint met een vrouw (hm, waarom neem ik dat meteen aan? Het is niet uit de tekst op te maken, al blijk ik later wel gelijk te hebben) die zich in een hotelkamer bevindt. Het blijkt een nogal precaire situatie: ze heeft een badjas aan, en zit onder het bloed. Ze is gewond, want ze sleept zich naar de deur.
Wie is deze vrouw? Waar bevindt ze zich? En wat is er gebeurd? Dat ontdekken we al snel.
Daphne Hoveling lijkt het ideale weekend Parijs te beleven: op pad met een knappe onderhoudende man, op wie ze meer en meer verliefd wordt. Maar ze is het afgelopen half jaar onder behandeling geweest omdat ze leed aan een burnout. En verderop in het verhaal ontdekken we dat ze dat ene trauma uit haar jeugd nog niet verwerkt zou hebben.
Daar wil ze nu niet aan denken. Ze wil genieten, een nieuwe liefde ontdekken, er voor gaan.
Maar de man in wiens gezelschap ze zich bevindt is haar therapeut. Etienne Segers heeft haar uitgenodigd voor een weekendje Parijs, en Daphne wordt overweldigd door de luxe waarmee ze omringd zijn. Etienne is goed gezelschap, en Daphne ontdekt dat haar verliefdheid groeit. Kan dit wel? Een hulpverlener met zijn patiënt?
En dan benadert die enge man hun tafeltje waar ze net begonnen zijn aan een luxe etentje.
Het idyllische weekend verloopt niet zoals Daphne dat gedacht had. En dat komt niet alleen door die man...
Lekker spannend verhaal. Esther Verhoef slaagt er in om zelfs in deze beperkte aantal pagina’s een spannend verhaal neer te zetten dat redelijk boeit. Vooral denk ik omdat het zich beperkt tot deze korte plot, en niet van alles erbij haalt.
Een klein boekje voor een korte treinreis.
ISBN 9789059650886 | paperback | 91 pagina's |Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek | mei 2009
© Marjo, 10 augustus 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Hex
Thomas Olde Heuvelt
“Ze stond daar maar, voorovergebogen voor zover de kettingen dat toelieten, haar bloedende borst lekkend op het tapijt. Een van de blauwe amuletten bungelde nu tegen haar hoofddoek. Katharina kromde haar vingers samen van…pijn? Ontreddering? Ze trilden, in elk geval. In hoeverre was ze zich bewust van de vernedering? Timo wist het niet. De menselijkheid van de heks was een mysterie dat nog nooit iemand had ontrafeld, net als haar keuze om te verdwijnen en te verschijnen op de momenten die zij uitkoos.”
Misschien ben je wel eens door het dorpje Beek gereden. Er is je vast niets bijzonders opgevallen aan het vredige plaatsje maar Beek heeft een geheim. Een geheim dat zorgvuldig voor buitenstaanders wordt verborgen: in Beek waart een heks rond. Katharina, of de Wylerheks, is in de zeventiende eeuw gruwelijk aan haar eind gekomen. Voor haar dood werd ze bovendien gedwongen haar bloedeigen zoon te doden. Nu dwaalt ze door Beek, haar lichaam is vastgebonden met kettingen en haar ogen en mond zijn dichtgenaaid. Een aantal decennia geleden is geprobeerd de hechtingen die haar lippen bij elkaar houden te verwijderen maar dat ging mis en er vielen doden. Nu geldt de dramatische gebeurtenis van toen als waarschuwing voor alle inwoners van Beek: wat er ook gebeurt, de ogen en mond van Katharina moeten gesloten blijven.
Een speciaal beveiligingsteam, Hex, houdt dag en nacht in de gaten wat Katharina doet en via een speciale Hex-app. wordt aan de dorpsbewoners doorgegeven waar de heks zich ophoudt. Soms staat ze uren bewegingsloos in het bos, een andere keer bevindt ze zich bij iemand in de slaapkamer. Katharina fluistert en wie zich in haar buurt bevindt mag niet naar haar gemurmel luisteren. Wie dat wel doet wordt overspoeld door negatieve en intens verdrietige gevoelens. Gevoelens zo overweldigend dat zelfmoord als enige uitweg wordt gezien. Hetzelfde geldt voor bewoners die Beek verlaten. Wie zich te lang buiten de grenzen van het dorp begeeft, berooft zichzelf zonder uitzondering van het leven.
Het komt ook voor dat Katharina in het dorpscentrum rondwandelt of midden op een plein staat. Dan is enige creativiteit vereist want natuurlijk wordt Beek ook bezocht door inwoners van omliggende dorpen en steden, familie en toeristen. Katharina wordt dan op slinkse wijze aan het oog van onwetenden onttrokken. Iedereen weet dat niemand de heks mag ontdekken. Stel je voor dat onderzoekers haar ogen willen openen! Om het geheim te kunnen bewaren is er een noodverordening. Elke inwoner van Beek moet zich daaraan houden. Overtreders worden gestraft met polderdetentie.
Een groepje tieners heeft moeite met de strenge regels van de noodverordening. Het idee dat ze nooit de wijde wereld in kunnen trekken, grijpt hen bij de keel. Ze worden rebels en grenzen worden overschreden. Het begint allemaal als een grap maar een aantal van de jongeren draaft door. Ze tarten Katharina. De heks lijkt het allemaal gelaten over zich heen te laten komen maar niets is minder waar.
Hex is een van de meest originele boeken die ik de laatste jaren heb gelezen. En het is nog van Nederlandse bodem ook! Thomas Olde Heuvelt is pas dertig jaar oud maar heeft het toch gepresteerd om een klapper van een thriller te schrijven die getuigt van levenservaring en groot psychologisch inzicht. Het verhaal is meer dan spannend en bevat aanvankelijk ook een dosis luchtigheid. Het is grappig om te lezen op welke manieren de aanwezigheid van Katharina verborgen wordt gehouden. Wanneer het verhaal een drastische wending neemt is het echter gedaan met de humor en ontspint zich een ijzingwekkend griezelverhaal.
Hex is een dijk van een boek dat fantasie prachtig mengt met spanning en ik ben dan ook blij dat Thomas Olde Heuvelt de lezer in het nawoord verzekert dat hij nog heel wat verhalen te vertellen heeft. Diep voor je begint in dit boek alvast een nachtlampje op want na het lezen van Hex is het gedaan met je nachtrust!
ISBN 9789024560257 | paperback | 352 pagina's| Luitingh | april 2013
© Annemarie, 9 augustus 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
De jongen die terugkeerde
Christoffer Carlsson
David is helemaal niet van plan om de zomer bij zijn ouders in het saaie Dalen door te brengen. Hij studeert in Stockholm en heeft al een vakantiebaantje geregeld. In Dalen, zijn geboortedorp, is weinig te beleven en een zomer in zijn oude slaapkamertje klinkt niet erg aanlokkelijk. Maar de geestdrift van zijn goede vriend Lukas maakt hem nieuwsgierig. Waar is Lukas toch zo enthousiast over? David boekt een ticket en keert huiswaarts.
Hetgeen waar Lukas zo opgewonden over is, blijkt een huis te zijn. Een oud, leegstaand huis dat verscholen ligt in een bos. Het gerucht gaat dat het ooit door een beul is gebouwd. Een aantal andere jongeren vonden ook hun weg naar het huis en nu vormen ze een vriendengroepje. Samen hebben ze een nieuwe hobby: inbreken. Ze verbergen de buit in het huis en verkeren in onwetendheid over wat er nog meer in het huis verborgen is.
David blijft, net als de anderen, terugkeren naar het huis ook al krijgt hij de kriebels van het pand. Het huis staat al jaren leeg maar verkeert in een vrij goede staat. Hoe kan dat? Waar komt het vreemde gefluister vandaan en waarom lijkt het huis van kleur te veranderen?
En dan loopt een inbraak uit de hand. De oude Emanuel houdt zich niet aan zijn vaste schema en komt eerder thuis dan verwacht. Hij wordt neergeslagen en in bewusteloze toestand naar het huis in het bos gebracht. Er is een grens overschreden en dat besef maakt dat de jongeren de oude man doden. Hij wordt samen met zijn hondje onder het huis begraven. Wat ze nog niet weten is dat iemand hun misdaad heeft gezien.
De jongen die terugkeerde is een spannend maar ook een heel vreemd verhaal. In het begin loopt het verhaal wat stroef. Houterig haast. Later is het juist deze stijl die het verhaal interessant maakt hoewel niet alles goed is verwoord. Het verhaal is goed opgebouwd waarbij de spanning steeds meer oploopt. Het huis zou niet misstaan in een boek van Stephen King. De inwoners van Dalen hebben de verdwijning van de oude Emanuel opgemerkt en hij is als vermist opgegeven. Er wordt een politieonderzoek ingesteld en zowel David als Lukas worden iets te vaak aan de tand gevoeld. Hebben ze hun sporen wel goed genoeg uitgewist?
Het privéleven van David komt uitgebreid aan bod. Zijn alcoholverslaafde vader is onlangs gestopt met drinken maar David is nog steeds wantrouwig. Nuttigt hij echt geen druppel alcohol meer? Ook de levens van de andere jongeren komen aan bod. Twee jongens uit het vriendengroepje lijken een homoseksuele relatie met elkaar te hebben en een broer en zus zijn wel erg intiem met elkaar. Er is ook nog een buurjongetje. Een kind van zeven dat door zijn ruziënde ouders aan zijn lot wordt overgelaten. Hij heeft het huis in het bos ook gezien en praat er met zijn verminkte konijn over. Maar hoe is het kind in het afgelegen bos beland? Dat blijft onduidelijk.
De jongen die terugkeerde is een mysterieuze thriller die onderstreept dat een kleine misdaad een grote kan inluiden. De auteur komt uit Zweden maar het boek doet niet erg Scandinavisch aan. Het verhaal is niet geloofwaardig maar nodigt wel uit om verder te lezen. Heel treffend wordt omschreven hoe iemand zijn (mis)daden voor altijd met zich meedraagt.
ISBN 9789044520361 | paperback | 413 pagina's | Uitgeverij De Geus | augustus 2013
Vertaald door Rory Kraakman
© Annemarie, 6 augustus 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Stille getuigen
Daniëlle Hermans
Daniëlle Hermans kennen we van haar historische thrillers. Zij sluit zich nu aan bij de Nederlandse detectiveschrijvers, door een serie te schrijven die de naam ‘LIFE-thriller’ draagt. De verhalen spelen in het hier en nu, en een forensisch bureau, LIFE dus, speelt de hoofdrol. Het bureau wordt geleid door Madeleine Bekkers. Aan haar de taak om er een succes van te maken en tegelijk de uitgaven te laten kloppen met de wensen van politie en onderzoekers.
Hoofd van het team is Alex van Brederode, eigengereid en eigenwijs natuurlijk, maar ook heel goed in zijn vak, zoals het een goed thrillerpersonage betaamt.
De titel van dit eerste deel is eigenlijk niet zo veelbelovend. Nu zeggen titels van thrillers meestal niet veel, maar 'Stille getuigen' getuigt niet van originaliteit.
Dit verhaal begint met de vondst van een dood lammetje, dat op een misselijkmakende manier aan zijn eind gekomen is en op een akelige manier door de dader ‘opgeruimd’. Agent Boersma die behalve dit lammetje nog andere macabere vondsten heeft gedaan, schakelt LIFE in, tegen de zin van zijn meerderen. Want, wie gaat dat betalen? Het zijn maar dieren! Het forensisch bureau heeft zijn handen inderdaad al vol aan twee dubbelmoorden; twee echtparen zijn op gelijke manier vermoord. Is er sprake van een seriemoordenaar?
Alex werkt zoals hij gewend is samen met rechercheur Tom Vroom. Samen komen ze er wel uit denkt hij, al zijn helpende handen voor de kleinere klusjes wel prettig. Over zijn vorige assistent, Justus, was hij heel tevreden, maar Justus is verdwenen.
Alex zit dus helemaal niet te wachten op een nieuwe stagiaire, en is niet bepaald welwillend als zijn baas hem Suzanne toeschuift. Wat moet hij met dat jonge eigenwijze grietje, dat eerder sensatiebelust lijkt dan er op uit om moord op te lossen?
Natuurlijk – dat hoort zo als je een serie gaat schrijven – hebben onze hoofdpersonen niet een privéleven dat zo saai is dat je er niet over hoeft te schrijven, dus we lezen ook over de zus van Alex die ghostwriter is; over Tom die vanwege zijn homoseksualiteit in het corps gepest wordt; en over Suzanne die ook een bijzondere hobby heeft. En wat Madeleine betreft wordt de kiem van problemen in haar verleden geopenbaard. Die lijntjes zullen wel doorlopen in de volgende delen en uitgebreid worden. Ook de verdwenen Justus lijkt een vast gegeven.
Voor de liefhebber is dit een prima serie. Danielle Hermans weet te boeien, en te verrassen.
Alles past perfect.
ISBN 9789022996522 | paperback | 160 pagina's |Bruna | juni 2013
© Marjo, 28 juli 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Pagina 162 van 217