De verdwenen menora
Jan en Sanne Terlouw

In de proloog wordt in het kort verteld wat de achtergrond van het verhaal is dat je gaat lezen.
Het feit dat in het jaar 70, toen aan het einde van de joodse oorlog, Jeruzalem verwoest werd, de Romeinen de joodse schatten als buit naar Rome vervoerden.
Daaronder moet de menora, de massief gouden zevenarmig kandelaar van 1.60 meter breed, die het symbool van licht, en dus leven is voor het joodse volk, zich bevonden hebben. Deze zou zich nog in het Vaticaan bevinden. De schrijvers hebben het nagevraagd en kregen zowaar bericht terug:

‘We are happy to inform you that the menora has been destroyed ‘

Het verhinderde Jan en Sanne Terlouw niet om rondom dit gegeven een historische verantwoorde maar vooral ook spannende thriller te schrijven, die vanuit het heden teruggrijpt naar de omzwervingen die de Menora door de eeuwen heen gemaakt zou kunnen hebben. Uitgaande van feiten hebben zij die aangevuld met een fictie die echt gebeurd zou kunnen zijn. Ze hebben daarbij de legendes en verhalen goed bestudeerd.  Achter in het boek vind je een verantwoording.

Wat is het verhaal? In de kathedraal van Den Bosch wordt een vermoorde man gevonden. Het is een pater die de beschikking had over een geheimzinnig document. De helft daarvan althans.
Inspecteur Wolfswinkel ontdekt dat de priester een zoon heeft, en zo wordt Ben Lorentz betrokken bij de complotten die zijn vader het leven hebben gekost. ‘Ik vind dat als je iets wil bereiken het middel dat je gebruikt ethisch aanvaardbaar moet zijn.’  Dat vinden de fanatieke geloofsgenootschappen, waar hij mee te maken krijgt, duidelijk niet. Bij hen is alles geoorloofd om hun doel te bereiken, en dat zijn tegengestelde belangen, waardoor er doden vallen.
Ben leert Simone kennen – een romantisch extraatje – en samen proberen de dader te ontmaskeren en als het even kan de menora terug te vinden. Ze gaan daarbij heel ver:

‘Als jij infiltreert bij de extremisten van joodse kant, infiltreer ik bij de fanatieke katholieken.’ Zegt Simone opstandig.
‘Geen sprake van, veel te gevaarlijk,’ vindt Ben.
‘Nou wordt-ie goed. Ze zijn net zo gevaarlijk als die club van jou.’
’Jij bent een vrouw.’
‘Jij bent van de vorige eeuw.’

Duidelijk een vlot geschreven verhaal, maar vooral een boeiend verhaal! Terwijl Ben en Simone in het heden vorderingen maken en daarbij inderdaad in gevaarlijke situaties terecht komen, wordt tussendoor het verhaal van de zwerftocht van de menora uit de doeken gedaan. Zoals het gegaan had kunnen zijn, dus. Mooi daarbij is dat je in het kort ook de interessante geschiedenis van het joodse volk meekrijgt. Een heerlijk extraatje binnen een spannend verhaal!
Het boek valt uiteen in twee delen. Het vreemde daarbij is dat het eerste deel in verleden tijd wordt geschreven en het tweede in de tegenwoordige tijd. Waarom is dat? Er is een breekpunt in het verhaal, want in deel twee begint de speurtocht van Ben en Simone, maar was de witpagina en de pagina waarop ‘deel II’ en een citaat, niet al voldoende?
Klein raadsel in een boek vol raadsels en geheimen, en als extraatje dat verrassende bericht van het Vaticaan, dat al jaren bestookt wordt door Israël met het verzoek de menora terug te geven maar daarop nooit  reageerde.

ISBN 9789491567162  | paperback | 320 pagina's | Uitgeverij De Kring| april 2013

© Marjo, 28 april  2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

22-11-1963
Stephen King

Voor degenen die toen oud genoeg waren om het nieuws mee te krijgen van de gebeurtenissen in de wereld is 2 november 1963 een bekende datum. Het was in de Koude Oorlog, de Vietnamoorlog zat er aan te komen, het nieuws dat John F. Kennedy, de man op wie alle hoop gevestigd was,dood was, brutaalweg vermoord, vervulde de wereld met afgrijzen, niet alleen in Amerika, maar in de hele wereld.
Wat als die moord voorkomen had kunnen worden?

Stephen King heeft een manier gevonden. Hij laat zijn hoofdpersonage een doorgang vinden naar het verleden. Als hij het ‘konijnenhol’ ingaat, is hij in 1958. Jake’s uiteindelijke opdracht is om Lee Harvey Oswald tegen te houden. Maar er zijn kleine privédingetjes, die hij dan ook maar even wil veranderen. Jake gaat een eerste keer naar verleden en weet dan al dat als hij ingrijpt in de geschiedenis, er geen peil op te trekken hoe het lot degenen wiens leven hij veranderd heeft, dan zal treffen. Natuurlijk kan hij niet iedereen lang en gelukkig laten leven. En natuurlijk heeft hij zijn voorkeuren.
Als hij een tweede keer gaat, nu met het plan om vijf jaar in het verleden te blijven, en met het uiteindelijke doel om die 22e november voorgoed te veranderen, beseft hij dat hij meer verandert. In de chaostheorie is zoiets als het butterfly effect bekend: een kleine verandering op een plek kan grote gevolgen hebben aan de andere kant van de wereld. Of, gezien in de tijd: een verandering in het verleden heeft grote gevolgen in de toekomst. Er zijn nu vijf jaar aan veranderingen...

Stephen King geeft Jake de mogelijkheid om alles te beleven maar ook weer te niet te doen. Als Jake beseft wat het vlindereffect in zijn geval is, komt hij daarmee voor een dilemma te staan, want Jake ontmoet de liefde van zijn leven tijdens zijn sprong in de tijd. Waar moet hij voor kiezen: het belang van de wereld, of zijn persoonlijk geluk?
Dat is heel in het kort het verhaal dat King in achthonderd pagina’s vertelt. En dat is te veel. Zelfs al is er de herkenning, zelfs al is het spannend – het is tenslotte wel de meester die dit schrijft! - het blijft te veel.
Misschien ook omdat het de wereld van Amerika is die geschetst wordt. King doet dat prima, maar het is een beetje een ver van mijn bed show.

ISBN 9789022999554 | paperback |864 pagina's| Luitingh | november 2011

© Marjo, 26 april  2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Verdiende loon
Belinda Bauer

Het derde boek van Belinda Bauer speelt wederom in Shipcott, in Exmoor. Een kind verdwijnt uit de auto, waar haar vader haar achtergelaten heeft. Op het stuur ligt een briefje met de tekst ‘je houdt niet van haar’.
Omdat hij niet bepaald een geliefd persoon is, denken inspecteur Reynolds en zijn brigadier Elisabeth Rice dat het om een persoonlijke wraakneming gaat. Een ontvoering om losgeld lijkt onwaarschijnlijk: De vader van Jess Took heeft alleen maar schulden, en er volgt geen telefoontje of losgeldbriefje.
En dan verdwijnt er opnieuw een kind, dat eveneens alleen in een auto zat, en ook hier ligt een briefje ‘jullie houden niet van hem’.
Inspecteur Reynolds roept de hulp in van agent Jonas Holly, die na de moord op zijn vrouw in therapie was en nu toestemming heeft gekregen om weer aan het werk te gaan. Wie ‘opgesloten’ heeft gelezen, kent Holly. De dader van die moord is nooit gevonden. Steven Lamb, de jongeman die we kennen uit het eerste boek, is er van overtuigd dat Jonas zelf zijn vrouw vermoord heeft, maar heeft geen bewijs. Het zou best kunnen, denkt Steven, dat hij dan misschien ook iets te maken met de verdwijningen van de kinderen!  Er verdwijnen nog meer kinderen, zonder spoor. De bewoners van Shipcott houden hun kinderen angstvallig binnen! Dan verdwijnt Stevens jongere broertje. Maar die zat niet in een auto.
Waar zijn de kinderen gebleven? Naarmate ze langer weg zijn vreest Reynolds het ergste.

Belinda Bauer heeft er voor gekozen om halverwege de dader ten tonele te voeren. Er zijn drie delen: in het eerste verdwijnen de kinderen; in het tweede ontmoeten we de dader en in het derde worden we in spanning gehouden: zullen de ouders hun kinderen nog levend terugzien? Heeft Steven gelijk wat Jonas betreft? En - leuk extraatje - heeft hij echt een relatie met Emily?
Als je Belinda Bauer in een bepaalde categorie wil indelen, dan is, nu haar derde boek verschenen is, duidelijk dat ze in dezelfde categorie valt als de onvolprezen Elisabeth George. Wat ze met deze schijfster gemeen heeft, is dat er een doorlopende verhaallijn in de verhalen zit, waar de plot om en doorheen verweven is. Ook spelen haar boeken in een bepaalde streek, en zijn de speurders terugkerende personages. Beide schrijfsters hebben een prettige manier van vertellen met goede sfeertekening en duidelijke karakterduidingen.

'Verdiende loon' is geen kant en klare thriller, er blijven vragen als het uit is, misschien - maar misschien ook niet - worden die beantwoord in een volgend verhaal.
Je kunt de boeken los van elkaar lezen, al is het leuker om de volgorde aan te houden.
Als je na drie verhalen met dezelfde personages deze mensen beter kent, ben je heel nieuwsgierig hoe het hen in een volgend boek zal vergaan!
Maar laten we niet vergeten dat het een thriller is. Die verhaallijn is gruwelijk spannend: er is iemand die de kinderen ontvoert. Waarom? Met welk doel? Worden ze ooit herenigd met hun ouders?

ISBN 9789022999554 | paperback |304 pagina's| Bruna | april 2013
Vertaald uit het Engels door Valérie Jansen

© Marjo, 24 april  2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De tweede zonde
Åsa Larsson


Wanneer Sol-Britt Uusitalo niet op haar werkt verschijnt laat officier van justitie Rebecka Martinsson zich overhalen om een kijkje te gaan nemen bij het huis van de vrouw. Politieman en hondenbegeleider Krister Eriksson en buurman Sivving vergezellen haar. Rebecka en Krister vinden de vrouw in haar slaapkamer. Ze leeft niet meer. Haar lichaam is bezaaid met kleine wondjes. Later zal blijken dat iemand keer op keer met een hooivork op haar ingestoken heeft.

Sol-Britt woonde samen met haar zevenjarige kleinzoon Marcus. Het jongetje is echter nergens te bekennen. Krister gaat met zijn hond Tintin op onderzoek uit. Wanneer de hond uiteindelijk stilhoudt bij een speelhuisje vreest Krister het ergste. Zijn opluchting is groot wanneer hij het jongetje levend en ongedeerd aantreft. Het jongetje is angstig maar voelt zich op zijn gemak bij Krister en zijn honden. Er wordt besloten dat Marcus voorlopig bij Krister blijft.

Marcus praat nauwelijks over de nacht dat zijn oma is vermoord. Hij vertrouwt Krister toe dat hij uit het raam is geklommen maar vertelt niet waarom hij dit heeft gedaan. Wat heeft Marcus gezien? Zou Marcus ook omgebracht zijn als hij niet gevlucht was? Rebecka Martinsson werkt samen met Politie-inspecteur Anna-Maria Mella en haar collega’s aan de zaak. Het blijkt dat Sol-Britt kortgeleden de relatie met haar vriend, een getrouwde man uit de omgeving, heeft beëindigd. Deed dit de man in woede ontsteken?

Krister heeft zijn handen vol aan Marcus en alle honden in zijn huis. Marcus is erg gesteld op Vera, een zwerfhond die door Rebecka in huis is genomen, en daarom logeert ook Vera bij Krister. Marcus speelt dat hij ook een hond is en noemt zichzelf Wilde Hond. Heeft het jongetje een trauma opgelopen? Hij slaapt ’s-nachts zelfs in de kennel bij de honden. Krister slaapt er in een tentje naast om hem in de gaten te houden. Het is duidelijk dat Marcus iets heeft gezien wat hem erg van streek heeft gemaakt en Krister geeft hem alle ruimte om tot rust te komen. Helaas krijgt de pers in de gaten dat Marcus bij de honden slaapt en maakt er een flinke ophef over.

De familie van Marcus is al vaker door het noodlot getroffen. De oma van Sol-Britt is vermoord. Haar zoon, de vader van Sol-Britt, is korte tijd geleden door een beer gedood. Sol-Britt zelf is ook vermoord en haar zoon, de vader van Marcus, is drie jaar geleden bij een auto-ongeluk om het leven gekomen. Er is geen verband tussen de sterfgevallen maar Rebecka Martinsson houdt niet van dergelijke toevalligheden. Vooralsnog richt het onderzoek zich echter op het achterhalen van de identiteit van Sol-Britts ex-vriend. Helaas belemmert collega Von Post het onderzoek door zijn botte manier van doen.

Ik val maar meteen met de deur in huis: De tweede zonde is goed. Heel erg goed. Het boek leest als een hogesnelheidstrein en ik heb het in één ruk uitgelezen. Een uitmuntende thriller. Het verhaal over het moordonderzoek wordt afgewisseld met het verhaal van onderwijzeres Elina Pettersson. Elina was de oma van Sol-Britt. In 1914 reist ze naar het mijnstadje Kiruna om een nieuw leven te beginnen. Elina krijgt een relatie met Hjalmar Lundbohm, de mijndirecteur en een invloedrijk man, maar veel geluk zal de liefde het ongebruikelijke stel niet brengen.

Het verhaal speelt zich af in het hoge noorden van Zweden. In Lapland. De inwoners van dit ijskoude gebied hebben hun leefomstandigheden aangepast aan hun omgeving. De verhaallocatie levert mooie, sfeervolle omschrijvingen op. De schrijfster doet dit zo treffend dat ik de kou voelde en de neiging had een dikke winterjas aan te trekken. Verder biedt het verhaal een mooie balans van spanning en emoties. Zo is de genegenheid die Krister voor de kleine Marcus voelt ontroerend. Het verhaal is ijzersterk, de spanning loopt torenhoog op en de verhaalwendingen op precies de juiste momenten sleuren de lezer steeds dieper het verhaal in. De geschiedenis van de onderwijzeres past naadloos in het geheel. Deze schrijfster weet precies wat ze doet en past haar talent tot in de puntjes van deze thriller toe. Na het lezen van dit boek kan ik maar één ding concluderen: Åsa Larsson heeft er een fan bij!

ISBN 9789041422446 | Paperback | 320 pagina's| Anthos | april 2013
Vertaald door Erica Weeda

© Annemarie, 22 april 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De beschermengel
Dolores Redondo

Het jonge meisje is gevonden bij de rivieroever. Het touw waarmee ze is gewurgd zat nog om haar hals. De zwarte lakschoenen van het meisje stonden als een soort wegwijzer, keurig naast elkaar, in de berm van de bovengelegen weg. De kleren van het meisje zijn met iets scherps losgesneden en op het onderlichaam van het slachtoffertje prijkt een cakeje.

De moord wordt in verband gebracht met een moord die een maand eerder is gepleegd en al snel is overduidelijk dat de misdaden door dezelfde dader zijn begaan. Er is een seriemoordenaar actief die het heeft voorzien op jonge meisjes. Wat hebben deze meisjes, kinderen nog, de dader misdaan? Waarom wordt de slachtoffers een maagdelijk uiterlijk aangemeten en waarom worden er cakejes op de lichamen achtergelaten?

Inspecteur Amaia Salazar mag zich over deze vraagstukken gaan buigen. Ze woont in Pamplona  maar is opgegroeid in Elizondo, de woonplaats van de slachtoffers. Samen met haar man James reist ze naar haar geboortestreek waar ze voor de duur van het onderzoek bij tante Engrasi zullen logeren. Amaia is opgegroeid bij deze tante. Haar zussen Ros en Flora  woonden wel gewoon thuis. Engrasi is een kleurrijk persoon. Ze is waarzegster en zeer bedreven in het leggen van tarotkaarten.

Wanneer de sporen op de lichamen van de slachtoffers zijn onderzocht, staat het onderzoeksteam voor een raadsel. De sporen zijn dierlijk. Is er een beer afgekomen op de zoetigheden die op de lichamen lagen? Er worden berenexperts ingeschakeld. En dan valt het woord basajaun. Een basajaun is een reusachtig, mythisch wezen dat in de bossen leeft. Een beschermer van het woud. Al snel neemt de pers het woord over en wordt de moordenaar aangeduid als De basajaun.

Het onderzoek naar de dood van de meisjes vergt veel van Amaia maar ze heeft vooral moeite met de terugkeer naar haar geboorteplaats. Er is iets gebeurd in haar jeugd, iets waardoor ze nog steeds niet durft te slapen met het licht uit. Het heeft te maken met haar moeder, een geesteszieke vrouw die niet in staat was om haar jongste dochter lief te hebben. Nu Amaia terug in Elizondo is worden de nachtmerries heviger en nemen ze zelfs gevaarlijke proporties aan. De angst die Amaia in haar greep houdt, wordt steeds omvangrijker.

De beschermengel is meer dan een thriller over een moordenaar. Het is een vertelling over familiebanden, een jeugdtrauma en de geschiedenis van de streek, het Spaanse Baskenland, waar het verhaal zich afspeelt. Het verhaal biedt ruimte voor mystieke zaken zoals het leggen van tarotkaarten. De basajaun blijft terugkeren maar dit wezen bestaat niet. Of toch wel? Er zijn gelovigen, ongelovigen en mensen die niet kunnen plaatsen wat ze hebben gezien en ervaren.

De vele informatie die me overspoelde tijdens het lezen leidde me regelmatig af van het verhaal. Niet altijd vond ik het moment waarop nieuwe wetenswaardigheden werden toegevoegd mooi gekozen. Het is een boek om bedachtzaam en rustig te lezen. Laat de informatie inwerken en ontdek hoe compleet en interessant het verhaal is. Deze thriller is niet ijzingwekkend spannend maar er sluimert steeds een verontrustend vermoeden. Iets onheilspellends ligt op de loer. In De beschermengel gaan wetenschap en mythologie hand in hand. Werkelijkheid, mythes en bijgeloof zijn in Elizondo onlosmakelijk met elkaar verbonden.

ISBN 9789023480495| paperback |432 pagina's| Cargo | maart 2013

© Annemarie, 22 april 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Wolfskinderen
John Ajvide Lindqvist

‘Als een reis van duizend mijl met een eerste stap begint, dan beginnen veel dingen die later belangrijk worden als een leuke bezigheid.’

Wees gewaarschuwd: als je begint te lezen, blijf je doorlezen, hoe ijzingwekkend het verhaal ook dreigt te worden.
Het boek begint met een proloog: het grootste muziekfestival van Zweden gaat van start: ’Laten we meezingen.’
Dan het verhaal dat je meer dan vierhonderd pagina's lang in zijn ban houdt:
Vijftien jaar eerder vindt Lennart in het bos een babymeisje, dat dood had moeten gaan. Ze is begraven. Lennart blaast haar nieuw leven in. Had hij dat maar niet gedaan…

‘Lennart haalde nog een keer adem en toen hij de tweede dosis lucht in de longen blies, gebeurde het: er ging een rilling door het lijfje en er werd wit schuim opgehoest, waarna een schreeuw de stilte van het bos doorsneed en de tijd opnieuw liet tikken.’

De schreeuw was een loepzuivere E. Lennart weet dat omdat muziek zijn leven is. Was hij samen met zijn vrouw Laila succesvol geweest in hun carrière als muziekduo, dan was hun leven anders verlopen.
Maar hun cd’s flopten, en hun huwelijk deed hetzelfde. Er is een zoon, Jerry, die ze alleen zien als hij behoefte heeft aan geld. Gedesillusioneerd is hij, zijn leven is zinloos geworden.
En dus neemt hij het kind mee, niet wetende dat ze een tijdbom is. Het meisje groeit op, verborgen in de kelder, want Lennart wil zijn vondst niet melden bij de instanties. Natuurlijk kunnen ze ‘Kleintje’ niet voor hun zoon verborgen houden. Maar Jerry ziet het kind als een middel tot chantage en verraadt hen niet. Eigenlijk vindt hij zijn ‘zusje’ wel leuk. Hij doopt haar Theres.
En de tijdbom tikt door en ontploft. Theres is dan een jaar of dertien.
Als Jerry verstandiger geweest was… als er niet nog een meisje was, Teresa, dat haar draai niet kan vinden in de wereld die zij bewoont. Als Theres niet zo loepzuiver had kunnen zingen.
Als…

Twee ‘Lone wolves ’. Twee meisjes die zonder dat de buitenwereld ook maar iets in de gaten heeft, elkaar versterken, met daarbij een grote rol van de moderne media. Zoals Theres de katalysator is voor Teresa, zo vormt Max de katalysator voor de beide meisjes. Onhoudbaar.
Wie zijn de schuldigen? De kinderen? Hun opvoeders? De omgeving?
Huiveringwekkend en ontluisterend verhaal over jongeren die mee willen doen, bij de rest willen horen en zich daarom tegen hun natuur in aanpassen. Maar, altijd maar op je tenen lopen, dat red je niet. Inwendig ontwikkelt zich die tijdbom. Wie kan het stoppen?

Lindqvist is een meester-verteller. Zijn verhaal is fascinerend, zijn manier van schrijven beeldend. Zelfs bij de gruwelijke scènes waarbij je als lezer de neiging hebt de ogen te sluiten, lees je door. Tot het onafwendbare einde.

ISBN  9789056724313  |paperback | 424 pagina’s  | Signatuur | januari 2013
Vertaald uit het Zweeds door Edith Sybesma

© Marjo, 17 april  2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://www.loesdenhollander.nl

Ren, Alex Cross
James Patterson

Auteur James Patterson heeft een indrukwekkend aantal boeken op zijn naam staan maar nog altijd is de Alex Cross-serie mijn persoonlijke favoriet. Alex Cross is naast rechercheur een kundige profielschetser en psycholoog. Hij werkt in dit nieuwe boek op de afdeling Bijzondere Zaken. Alex deelt zijn huis met zijn vrouw Bree, zijn oma en zijn drie kinderen. Hij houdt zielsveel van allemaal. Ook pleegkind Ava heeft een plaatsje in zijn hart veroverd. Zijn gezin komt in theorie altijd op de eerste plaats maar in de praktijk is het voor Alex lastig om zijn tijd goed te verdelen tussen zijn familie en zijn werk. Schuldgevoel is hem niet onbekend.

Het boek begint met inval in een huis waar minderjarigen bij sekspraktijken worden betrokken. Plastisch chirurg Elijah Greem en Joshua Bergman, eigenaar van een dubieus modellenbureau, worden opgepakt. Elijah probeert Alex om te kopen met een grote som geld maar deze is daar niet gevoelig voor. Greem en Bergman zullen voor de rechter moeten verschijnen en kunnen een pittige gevangenisstraf tegemoet zien. Het tweetal is echter niet van plan om achter de tralies te belanden. Ze hebben zich voorgenomen om op tijd van het toneel te verdwijnen maar voor het zover is besluiten ze hun lugubere fantasieën in de praktijk te brengen. Ze slaan aan het moorden.

Alex en zijn collega’s hebben hun handen vol aan de moorden die elkaar in razendsnel tempo opvolgen. Al snel rijst het terechte vermoeden dat er twee moordenaars aan het werk zijn. De een vermoordt blonde vrouwen, de ander slacht jongens af. De lezer weet wie er achter de moorden zitten maar de politiemensen tasten in het duister. Maar wat drijft de moordenaars? Waarom is hun keuze op deze slachtoffers gevallen?

De politie heeft haar handen vol aan de moordzaken maar er is nog een zaak die aandacht vraagt. Een jonge vrouw die zichzelf door middel van ophanging van het leven heeft beroofd, blijkt in werkelijkheid te zijn vermoord. De lijkschouwer stelt vast dat ze kort geleden is bevallen. Waar is het kindje? Alex krijgt kippenvel bij het idee dat de baby wat overkomen kan zijn.

Op zijn werk komt Alex geen seconde aan rust toe en ook thuis is het leven hectisch. Alex en Bree maken zich zorgen om pleegkind Ava. Ze zijn bang dat het meisje drugs gebruikt en stuiten op een hevige weerstand wanneer ze het meisje met hun vermoeden confronteren. Ava lijkt hun te ontglippen. Het meisje heeft in haar jonge leven misschien al teveel meegemaakt om op te kunnen gaan in een vredig gezinsleven.

Elke stap die Alex doet wordt aandachtig gadegeslagen door Ron Guidice. Guidice houdt Alex verantwoordelijk voor de dood van zijn geliefde Theresa en hun ongeboren kind. De afgelopen jaren is het gevoel van woede alleen maar toegenomen en nu moet Alex boeten. Guidice daagt Alex op alle mogelijke manieren uit en maakt hem in een blog op internet zwart. Hij gaat zeer geraffineerd te werk en is aan de winnende hand. Alex probeert zijn hoofd koel te houden maar heeft steeds meer moeite om rustig te blijven. Alles bij elkaar opgeteld is het gewoonweg te veel voor Alex.

Ren, Alex Cross is opnieuw een succesvolle thriller van James Patterson. Ik ben niet de enige die zijn verhalen waardeert want van de boeken van deze Amerikaanse auteur zijn meer dan 260 miljoen exemplaren verkocht! James Patterson ontziet de lezer niet en beschrijft gruwelijkheden tot in detail. Misschien zijn de verhalen vol actie, spanning en geweld niet altijd even geloofwaardig maar tijdens het lezen is er geen tijd om daarbij stil te staan. Ook dit verhaal dendert razendsnel door zonder dat de lezer ook maar een moment het overzicht verliest. Ren, Alex Cross is een verhaal om je volledig aan over te geven. Het is geschreven in de ik-vorm wat het alleen maar indringender maakt. Alex Cross is sympathiek en oprecht maar heeft een duistere kant die mij – en hemzelf ook - een gevoel van onrust bezorgt. Hoe zal dit zich verder gaan ontwikkelen? Ik ben nog lang niet uitgelezen in de boeken van James Patterson. Hij weet wat de lezer van hem verwacht en stelt nooit teleur.

ISBN 9789023476559| paperback |420 pagina's| Cargo | maart 2013
Vertaald door Paul Witte

© Annemarie, 14 april 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://www.hildevandermeeren.com

Als alles duister wordt
Hilde Vandermeeren

Niet lang geleden is Claire Maenhout aangereden. De dader reed door. Gelukkig heeft Claire het ongeluk overleefd maar ze heeft wel hersenletsel opgelopen. Claire heeft prosopagnosie, ze is gezichtsblind. Claire herkent zelfs haar eigen spiegelbeeld niet. Elke ochtend ziet ze een onbekende in de spiegel.

Wanneer Claire met grote haast naar het treinstation rent, botst ze tegen een man op. Ze verontschuldigt zich en rent verder. De man is hevig geschrokken. Claire weet namelijk niet dat hij zojuist iemand heeft gedood. Hij heeft zijn slachtoffer, ene Berckmans, van een voetgangersbrug bij het station gegooid. Nu heeft de moordenaar een getuige. Claire heeft zijn gezicht gezien. De man weet op zijn beurt niet dat Claire hem niet zal kunnen herkennen.

Claire geeft gehoor aan een getuigenoproep van de politie maar deze kan niets met haar summiere informatie. De dood van Berckmans wordt door de politie afgedaan als een zelfmoord. De enige die dat niet gelooft is de moeder van het slachtoffer. De moordenaar is echter naarstig op zoek naar Claire. Hij denkt nog steeds dat ze een waardevolle getuige is en hij is vastbesloten haar op te sporen en uit de weg te ruimen.

Prosopagnosie is een bijzonder vervelende aandoening. Claire herkent werkelijk niemand. Ze herkent haar ouders niet, haar buren niet en ook haar collega’s niet. Claire werkt in een schoenenwinkel en het komt regelmatig voor dat ze naar het magazijn gaat om schoenen te halen en zich vervolgens bij de verkeerde klant meldt. Ook kan het gebeuren dat ze zich twee keer achter elkaar aan dezelfde persoon voorstelt. Claire focust zich op dingen als haarkleur, lengte, postuur of kleding. Waterdicht is haar methode niet en Claire vergist zich regelmatig. Claire loopt niet te koop met haar gezichtsblindheid. In eerste instantie vond ik dat eigenwijs van haar maar al snel blijkt het juist heel verstandig te zijn. Er zijn mensen die misbruik maken van het feit dat Claire hen niet herkent. Zo heeft Magali, een collega van Claire, een bijzonder vervelende vriend.

Ondertussen speurt de moordenaar nog altijd onverdroten de omgeving af. Hij moet en zal de getuige vinden. De dader is een fotograaf, dat is al snel duidelijk. Hij is rijk, verwaand en gewend te krijgen wat hij wil. Berckmans stond in zijn weg, wilde hem schade berokkenen. De narcistische fotograaf voelt zich niet schuldig en heeft totaal geen moeite  met het idee dat hij ook de getuige uit de weg zal gaan ruimen. Maar dan krijgt hij een onverwachte logé en alles dreigt in het honderd te lopen.

De Vlaamse Hilde Vandermeeren heeft al meer dan veertig kinder- en jeugdboeken geschreven. Ze sleepte meerdere prijzen in de wacht waaronder de Zilveren Griffel en de Vlag en Wimpel. Als alles duister wordt is haar thrillerdebuut. Is het mogelijk om naast kinderboeken ook succesvol een thriller te schrijven? Hilde Vandermeeren bewijst dat het kan! Het boek is spannend en zit vol vaart. Het verhaal is bovendien origineel, compleet en goed uitgewerkt. Claire is een sympathiek en geloofwaardig personage. Heel mooi is ook beschreven hoe de ouders van Claire worstelen met het ongeluk. Hun dochter was er bijna niet meer geweest. Vooral Claires vader heeft het er moeilijk mee. Hij kan maar niet verkroppen dat de dader nog steeds niet is gevonden.

Als alles duister wordt is een uitstekend thrillerdebuut. Ik hoop van harte dat het uitstapje van Hilde Vandermeeren naar het thrillergenre niet eenmalig is. 

ISBN 9789021446813| paperback |256 pagina's| Uitgeverij Q | april 2013

© Annemarie, 10 april 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER