Bones voor altijd
Kathy Reichs


Zelfs doorgewinterde forensisch antropologen als Temperance Brennan – Tempe - hebben soms moeite om hun emoties te bedwingen. In Bones voor altijd meldt een jonge vrouw zich met een hevige bloeding bij het ziekenhuis in Montreal. De arts stelt vast dat de vrouw nog maar kort geleden is bevallen maar voordat hij hier met haar over kan spreken is de vogel alweer gevlogen.

De arts ruikt onraad en schakelt de politie in. Deze vindt op het adres dat de vrouw heeft opgegeven een dode baby. Tempe wordt ingeschakeld en tot ieders grote schrik ontdekt ze in het huis nog twee dode baby’s. Heeft de vrouw in koelen bloede drie baby’s om het leven gebracht? De dame in kwestie heeft zich inmiddels uit de voeten gemaakt en Tempe gaat samen met Andrew Ryan, rechercheur bij Moordzaken, en Sergeant Ollie Hasty naar haar op zoek. Tempe heeft nog steeds gevoelens voor Ryan met wie ze een relatie heeft gehad. Het is niet bevorderlijk voor de onderlinge sfeer dat ze ook, lang geleden, een relatie met Ollie heeft gehad. Ollie heeft hierover gepocht tegen Ryan die de onthulling niet erg waardeert.

Het spoor leidt naar het noordelijk gelegen stadje Yellowknife. De stad staat bekend om zijn oude goudmijnen. Momenteel wordt er gezocht naar diamant. De voortvluchtige vrouw heet Annaliese Rubens en is een aantal keer opgepakt voor prostitutie. Haar voormalige pooier Scar staat bekend als gewelddadig en wraakzuchtig. Annaliese is in geen velden of wegen te bekennen. Heeft Scar haar omgebracht omdat ze een aantal jaar geleden uit Yellowknife gevlucht is? Heeft hij wraak genomen toen ze weer terugkeerde? Tempe merkt dat ze zich zorgen over het welzijn van de vrouw maakt. Het verbaast haar. Waarom is ze begaan met het lot van een vrouw die tot zulke gruwelijke daden in staat is? Wat probeert haar onderbewustzijn haar te vertellen?

Auteur Kathy Reichs is net als Tempe forensisch antropoloog. Ze schrijft met grote liefde voor haar vak. Ze beschrijft de werkzaamheden van Tempe uitgebreid en gedetailleerd maar ook met grote compassie voor de slachtoffers. Ook staat het boek vol boeiende wetenswaardigheden over Montreal en Yellowknife. Tempe is een leuke en doortastende vrouw. Ze is enorm gedreven en dat leidt er vaak toe dat ze eerst handelt en dan pas nadenkt. Haar impulsieve acties brengen haar regelmatig in gevaar maar Tempe leert er niet van. Nieuwsgierigheid, betrokkenheid en daadkracht overheersen.

Ik heb al meerdere boeken over Temperance Brennan gelezen en allemaal zijn ze goed bevallen. Ook dit nieuwe deel valt erg in de smaak. Bones voor altijd is hartelijk van toon maar tegelijkertijd ook boeiend, spannend en informatief.  Voor auteur Kathy Reichs heb ik grote bewondering. Naast de boeken over Tempe is ze producer van de televisieserie Bones. Daarnaast schrijft ze samen met haar zoon Brendan een spannende reeks voor young-adults. En dat is nog niet alles want, hou je vast, Kathy Reichs is forensisch antropoloog bij de gerechtelijke medische dienst van North Carolina, directeur forensische antropologie voor de provincie Québec (Canada) en vicepresident van de American Academy of Forensic Sciences. Ze maakt deel uit van de Canadese National Police Services Advisory en is gecertificeerd door de American Board of Forensic Anthropology. Ze doceert FBI-agenten en treedt vaak op als getuige-deskundige. Uit alles wat ze meemaakt haalt ze inspiratie voor haar thrillers die dan ook zeer overtuigend zijn. Kathy Reichs verdient een dikke pluim.

ISBN 9789022559314| paperback |288 pagina's| Uitgeverij Boekerij | mei 2013
Vertaald door Ineke van Bronswijk

© Annemarie, 2 juli 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://www.suzannevermeer.nl

Route du soleil
Suzanne Vermeer

Marit is gescheiden van haar man die niet veel belangstelling heeft voor hun kinderen. Veel geld te besteden heeft ze ook niet, dus als haar vriendin Fiona voorstelt om samen naar Frankrijk af te reizen, moet ze daar even goed over na denken. Maar haar ouders zijn bereid de kinderen op te vangen, en Fiona is dan wel op luxe gesteld, maar wil ook best kamperen. En zo vertrekken ze, naar Zuid-Frankrijk.

Onderweg maken ze een grote fout: ze laten zich inpalmen door Brian, een knappe gozer, die beweert zijn vrienden kwijt te zijn. Mag hij met hen mee tot Genève?
Marit valt voor zijn charmes, en aanvankelijk vindt Fiona hem ook nog wel aardig. Maar zij komt snel tot inkeer: ze vertrouwt Brian voor geen cent en wil hem kwijt. Marit is wat toegeeflijker, en zo komt het dat ze vrij lang met de jonge man opgescheept zitten. Als ze denken hem eindelijk kwijt te zijn, blijkt hij Fiona’s telefoon gestolen te hebben en moeten ze hem wel weer opzoeken om die terug te krijgen. Ook Marits vertrouwen is dan aan het wankelen: er is een dubbelde moord gepleegd in het hotel waar zij overnacht hebben, en waar Brian ook was. Als ze iets verdachts in haar auto vindt, is de leuke vakantie niet zo leuk meer. Ze worden verhoord door de Franse politie, een onverlaat rijdt hen van de weg.
Wat een ontspannen vakantie had moeten worden lijkt op een onontkoombaar drama uit te lopen.
De lezer, die tussen de hoofdstukken door de bezigheden van de moordenaar volgt, vreest het ergste.

Toch is het voor die lezer een heel ontspannen leesavontuur. Waar in de meeste thrillers de personages levens leiden die een doorsnee mens niet leidt, is de achtergrond van deze thriller een prettig kabbelend verhaal. Marit en Fiona zijn gewoon twee jonge vrouwen die plezier willen maken. Zij maken zich niet druk over wereldproblemen, en voeren geen diepe gesprekken.
Maar de lezer weet dat er een moordenaar bij betrokken is, en die heeft bepaalde verwachtingen in sommige situaties, je denkt regelmatig dat er vast iets ergs gaat gebeuren. En dat is dan niet zo. Geduld moet je hebben! Doordat er niet die constante spanningsboog is, kun je het boek makkelijk even weg leggen en later de draad weer oppakken. Dat heeft ook zijn voordelen natuurlijk.

Iemand die fan is – moet ik zeggen ‘was’? – van Suzanne Vermeer, weet ongetwijfeld dat de oorspronkelijke schrijver vervangen is door een even geheimzinnige ander. Die ander heeft de manier van schrijven goed opgepikt, fans worden niet teleurgesteld.
Ook nu heeft het verhaal een relatie met reizen en toerisme, en zijn de hoofdpersonen heel gewone mensen. Lekker vakantieboek.

ISBN 9789400502550  | Paperback |272 pagina's | Bruna | juni 2013

© Marjo, 1 juli  2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Doelwit in de nacht
Ricardo Piglia

“Hij leek van een andere wereld te komen, maar er is geen andere wereld,” zei Croce bedaard.

Het vredige leven in een dorpje in de provincie Buenos Aires, Argentinië is ruw verstoord. In een hotelkamer is een dode man aangetroffen. Het gaat om Tony Durán. Tony was nieuw in het dorp maar iedereen kende hem. Zijn komst was op zijn zachts gezegd opzienbarend.

Tony zag het leven als een avontuur. Op zijn vijfde verhuisde hij met zijn ouders van Puerto Rico naar Florida. Zijn charisma bezorgde hem een mooie carrière in de casino’s op Long Island en in Atlantic City. Al snel kreeg Tony de rijke dames die zijn werkplek bezochten in het oog. Hij maakte er een sport van hen te verleiden. Maar toen, begin december 1971, ontmoette Tony de roodharige tweelingzusjes Belladonna.

De eeneiige tweeling Ada en Sofia Belladonna vermaakten zich prima met hun nieuwe vriend Tony en toen het tijd werd om naar hun geboortedorp in Argentinië terug te keren, reisde Tony hen achterna. In het dorp gonsde het van de geruchten. Tony zou een relatie hebben met zowel Ada als Sofia. Sterker nog:  in bed zou er sprake zijn van een trio.

Maar nu is Tony dood. Commissaris Croce, een eigenzinnige man die de pensioengerechtigde leeftijd al ruimschoots overschreden heeft, moet de moordzaak oplossen. Volgens de dorpelingen is het zo klaar als een klontje: Tony is om het leven gebracht door zijn beste vriend Yoshio. Yoshio was duidelijk verliefd op Tony en er deden geruchten de ronde dat Tony ook met hem het bed deelde. Cueto, de officier van justitie, wil de zaak afhandelen en de dader zo snel mogelijk berechten. Maar Croce twijfelt. En Croce vertrouwt alleen op zijn eigen gevoel.

Croce houdt er een geheel eigen logica op na. Zijn gedachtegangen kennen vele kronkels en onwaarschijnlijkheden waaruit alleen hijzelf wijs kan worden. En soms zelfs dat niet. Croce neemt met enige regelmaat zijn intrek in een gekkenhuis om “even tot rust te komen”.

Tijdens de zoektocht naar de moordenaar ontdekt de lezer dat het dorp gevuld is met rare snoeshanen. De familie Belladonna spant de kroon op de voet gevolgd door een jockey met een geldprobleem. Er duikt ook een journalist van Le Monde op. Deze man, Renzi geheten, probeert de moordzaak te verslaan maar het is haast onmogelijk om een logisch geheel op papier te krijgen. Zal de moordenaar ooit ontmaskerd worden? Als het aan de hatelijke Cueto ligt zal Croce uit zijn ambt worden ontheven.

Dit boek leest een beetje als een groep mensen die allemaal enthousiast door elkaar roepen. Welke verhalen zijn schromelijk overdreven of zelfs verzonnen? En welke waarheid ligt in de geruchten verscholen? Wie is krankzinnig en wie niet?

Het verhaal wordt afgewisseld met een uiteenzetting van een van de Belladonna zusjes. Ook staan er maar liefst 41 voetnoten in het boek. Deze voetnoten leiden een beetje af van het verhaal maar zijn tegelijkertijd van onmisbare waarde. De voetnoten bestaan uit smeuïge anekdotes, stukjes geschiedenis en aanvullende wetenswaardigheden. Ze geven het verhaal iets unieks. Centraal in het boek staat de ontluisterende familiegeschiedenis van de familie Belladonna. Hun verhaal is, geheel in de stijl van het boek, ongebruikelijk. Het is een verhaal over een moeder die haar kinderen verstoten heeft, over het leiden van een teruggetrokken leven en over krankzinnigheid. Tijdens het lezen van Doelwit in de nacht lost de nevel die het mysterie omgeeft langzaam op en komt een bijzonder verhaal tevoorschijn.

ISBN 9789056723873 | paperback |256 pagina's| Signatuur | juni 2013
Vertaald door Harriët Peteri

© Annemarie, 28 juni 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Politie
Jo Nesbø

Harry Hole heeft het in het vorige boek van Jo Nesbø zwaar te verduren gehad. Zijn stiefzoon Oleg raakte verslaafd aan drugs en werd zelfs opgepakt op verdenking van moord. Harry zette alles op alles om Oleg vrij te pleiten maar trok hierdoor de aandacht van een zware crimineel die zijn geneuzel niet op prijs stelde. Op de laatste bladzijden van het boek werd Harry neergeschoten en vloeide het leven uit hem weg. Harry stond op het punt om voorgoed zijn ogen te sluiten.

In Politie ligt een man eenzaam in een ziekenhuisbed. Bewegingsloos. De onbekende ligt in een coma en zal waarschijnlijk op korte termijn sterven. De naam van de patiënt wordt angstvallig geheim gehouden. Niemand mag weten dat de man nog leeft en zich op een geheime locatie bevindt. Hij is een belangrijke kroongetuige. Mocht hij bijkomen dan kan zijn getuigenis helpen een groot drugskartel te ontmaskeren. Er zijn machtige en corrupte mensen die hopen dat hij nooit meer zal ontwaken. Mensen die er niet voor terugdeinzen het lot een handje te helpen.

Voor de politie van Oslo gaat het leven door. Ze zijn drukker dan ooit want er is een seriemoordenaar actief.  De moordenaar maakt het bovendien heel persoonlijk omdat zijn slachtoffers stuk voor stuk bij de politie werkzaam zijn. De moordlustige dader lokt zijn (of haar) prooien naar de plaatsen delict van oude, onopgeloste zaken waarna de nietsvermoedende politiemensen een gruwelijk lot te wachten staat.

De onopgeloste zaken waar de misdaden naar verwijzen worden opnieuw onder de loep genomen. Een slimme politievrouw ontdekt dat ene Valentin Gjertsen verhoord is bij twee van de cold cases. Het onderzoeksteam fleurt op. Eindelijk is er een verdachte. De blijdschap is echter van korte duur want Valentin blijkt niet meer te leven. Hij is dood aangetroffen in de gevangenis, zijn gezicht tot moes geslagen.

Het team mist Harry Hole. Harry ging altijd tot het uiterste en wist vrijwel elke zaak op te lossen. Zijn oud-collega’s missen zijn scherpe geest, zijn lef en zijn frisse invalshoeken. Was Harry er nog maar om hen te helpen. Zal de politieslager, zoals de pers de moordenaar noemt, ooit gestopt kunnen worden zonder de hulp van de geniale Harry Hole?

Bij het horen of lezen van de naam Jo Nesbø begin ik spontaan te jubelen. Er zijn maar weinig boeken waar ik zo van geniet als die van deze auteur. Zijn verhalen nemen me in een houdgreep en ik doe geen enkele poging om los te komen. Ook Politie is een thriller van een uitmuntende kwaliteit. Er zijn meerdere verhaallijnen in het boek en diverse personages met duistere bedoelingen. Alles lijkt samen te komen bij die ene vertrouwde figuur. Maar wie is de politieslager en met welk motief moordt deze afschrikwekkende figuur? En hoe gevaarlijk zijn de andere schimmige personages in het boek.

Politie creëert een ondragelijke, verslavende suspense en is spannender dan goed voor me is.

ISBN 9789023478393 | paperback |512 pagina's| Cargo | juni 2013
Vertaald door Annelies de Vroom

© Annemarie, 24 juni 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://juliaheaberlin.com

Beste Tommie,
Julia Heaberlin

In vijf dagen tijd heeft Tommie McCloud de brief al tweeënveertig keer gelezen. Een wildvreemde vrouw schrijft haar dat haar dochter Adriana Marchetti op 15 juli 1981 is ontvoerd. Ze was destijds nog maar een jaar oud. Volgens de briefschrijfster is zij, Tommie, in werkelijkheid de ontvoerde Adriana.

Tommie probeert hardnekkig om de brief als klinkklare onzin af te doen maar een andere brief bemoeilijkt dit. De tweede brief is afkomstig van de belastingdienst die haar een nieuw sofinummer toestuurt. Volgens hun administratie gebruikte ze al haar hele leven een verkeerd nummer en kwamen de eerste drie cijfers van het oude sofinummer niet overeen met de plaats waar ze geboren is.

Een akelig gevoel van onheil neemt bezit van Tommie. Haar vader is nog maar net overleden dus ze kan de brief niet aan hem voorleggen. Haar moeder leeft nog wel maar is dement. Ook zij kan haar vragen niet beantwoorden. De briefschrijfster heet Rosalina Marchetti. Als ze daadwerkelijk Tommies moeder is dan kan haar echtgenoot, de beruchte maffiabaas Anthony Marchetti, wel eens haar vader zijn. Anthony zit een gevangenisstraf uit omdat hij een gezin op gruwelijke wijze heeft afgeslacht. Rosalina kan haar moeder niet zijn. Anthony kan al helemaal haar vader niet zijn. Ze kan niet het kind zijn van zulke mensen. Toch?

Is haar hele leven een leugen? Zijn haar dierbare zus en nichtje wel echt familie van haar? Tommie is altijd dol op haar ouders geweest en kan zich niet voorstellen dat ze haar voorgelogen hebben. Haar  zus Sadie is sceptischer en heeft wel eens het een en ander opgevangen. De komst van journalist Jack Smith maakt het er niet makkelijker op. Wat moet hij van haar? En wie zijn de mannen die hem in een parkeergarage zo bruut aangevallen hebben?

Tijdens Tommies zoektocht naar de waarheid raakt ze betrokken bij raadselachtige praktijken. Waarom houdt de FBI haar in de gaten? Wie zijn de maffiosi die haar bedreigen? Tommie wil verder met haar leven en het familiebedrijf overnemen maar het raadsel over haar afkomst blijft lonken. Jack Smith duikt telkens weer op en gedraagt zich steeds eigenaardiger. Gelukkig wordt Tommie bijgestaan door haar oude jeugdliefde Hudson. Tegelijkertijd maakt zijn hulp de situatie alleen nog maar moeilijker.

Beste Tommie, is een uitgebreid en goed uitgekiend verhaal. De familieband staat centraal. Tommie heeft zich altijd geliefd en veilig gewaand te midden van haar familie en ze heeft blind op haar ouders vertrouwd. Nu is het vertrouwen geschaad en weet ze niet langer wat haar werkelijke afkomst is. Een ander thema is trauma. Hoeveel impact heeft een traumatische gebeurtenis op iemands leven? Is het mogelijk om een ingrijpende ervaring los te laten of sleep je het voor altijd met je mee?

Naarmate het verhaal vordert wordt het steeds ingewikkelder. Wat is er toch aan de hand? Valt er nog enige logica in het geheel te ontdekken? Maar dan begint alles langzaam op zijn plaats te vallen. Sommige dingen vermoedde ik al, andere verhaalwendingen verrasten me. Beste Tommie, speelt zich af in Texas en is een spannende thriller vol zinderende hitte, slechteriken, sterke mannen en stoere vrouwen.

ISBN 9789049954055 | paperback |352 pagina's| Mistral | mei 2013
Vertaald door Anne Jongeling

© Annemarie, 20 juni 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

http://www.victoriafarkas.nl/

Bitter
Victoria Farkas

Het lijkt tegenwoordig een ware trend: kinderboekenschrijvers die een overstap maken naar thrillers voor volwassenen. Opvallend is dat deze thrillers vaak zeer de moeite waard zijn. Ook kinderboekenschrijfster Victoria Farkas heeft de sprong gewaagd en dit heeft goed voor haar uitgepakt. Gelukkig maar dat ik positief kan oordelen over dit boek want deze schrijfster wil ik niet tegen mij in het harnas jagen. Het moordslachtoffer in dit verhaal is namelijk een boekrecensent!

Het verhaal begint met een groep vrienden die samenkomen voor een luxe etentje. Alleen Karin Post ontbreekt. Zij ligt met haar man Pieter in scheiding en het vriendengroepje heeft zich aan de kant van Pieter geschaard. Pieter is opgelucht dat Karin niet is uitgenodigd. Ze was zijn grote liefde maar heeft hem erg gekwetst. De welgestelde Judith vertelt tijdens het diner over een artikelenreeks waaraan ze werkt. Het centrale thema van de artikelen is moord. Er worden flauwe grapjes gemaakt maar dan stelt Judith een quasi-serieuze vraag:  “Zouden jullie dat kunnen – een moord plegen?”. Tot ieders grote verbazing bekent Pieter daar best toe in staat te kunnen zijn. Iedereen kan wel raden dat hij dit zegt met Karin in zijn gedachten.

Nog tijdens het etentje staat de politie voor de deur en krijgt het hevig geschokte gezelschap te horen dat Karin dood is. De doodsoorzaak is nog onduidelijk en daarom is de recherche ingeschakeld. Pieter is hevig ontdaan en ineens is zijn eerdere uitspraak niet meer zo onschuldig. Toch verwerpen zijn vrienden onmiddellijk het idee dat Pieter iets met de dood van Karin te maken heeft. De arme man is immers volledig uit het veld geslagen door het trieste nieuws. En bovendien zouden ze zoiets nooit achter hun vriend zoeken.

Rechercheur Lucy Lam (spreek uit: Lem) heeft de leiding over het onderzoek. Het is haar eerste zaak en ze is er dan ook op gebrand de waarheid boven tafel te krijgen. Het slachtoffer lag in een flinke plas bloed maar er zijn geen uiterlijke verwondingen te bespeuren. Heeft ze een inwendige bloeding gehad? De oudere partner van Lucy vermoedt dat de dood van Karin een medische oorzaak heeft maar Lucy denkt aan moord. Wanneer het onderzoek vordert en de lijkschouwer een opvallende ontdekking doet, raakt ze meer en meer overtuigd van haar gelijk.

Een aantal leden van de vriendengroep blijkt een motief te hebben. Pieter staat met stip op nummer één aangezien Karin en hij in gemeenschap van goederen getrouwd waren en ze haar zinnen op zijn peperdure appartement had gezet. Maar ook schijfster Kathelijn heeft een motief. Chirurg Egbert is een echte gladjakker. Hij krijgt vrijwel elke vrouw in bed. Was Karin zijn laatste verovering en kreeg hij daar spijt van? Ook is er verborgen leed dat wellicht naar de dader kan leiden.

Bitter is een modern boek dat geïnspireerd is op oude detectives. De klassieke whodunit is door Victoria Farkas vertaald naar een hedendaags politieverhaal. Het einde doet sterk aan de boeken van Agatha Christie denken. Het hele gezelschap wordt namelijk bijeen geroepen waarna Lucy Lam uitgebreid haar theorieën uit de doeken doet en uiteindelijk de dader aanwijst. Het verhaal is origineel evenals de, verdrietige, doodsoorzaak. Lucy Lam is een goed bedacht personage. Ze is hip, rookt eigenaardig genoeg graag sigaartjes en deelt een appartement met haar beste vriendin Feline.

Victoria Farkas schrijft boeiend en vlot. In het begin van het boek wordt wel iets te gedetailleerd benadrukt dat de gastvrouw, Judith, en haar man Arnoud in zeer goede doen zijn en ook de champagne schenkende haarstylist verderop in het boek vond ik ietwat overdreven. Verder kan ik alleen maar positief zijn over deze verfrissende thriller. Het zou leuk zijn om meer te lezen over Lucy Lam en gelukkig kan dat in de toekomst ook want op de achterkaft van het boek wordt een heuse reeks aangekondigd.

ISBN 9789048818136| paperback |256 pagina's| Mistral | mei 2013

© Annemarie, 18 juni 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Bekraste zielen
Roger Jon Ellory

Verbijsterend verhaal!
Alleen vanwege de twee slotpagina’s krijgt deze thriller van mij geen tien, maar gaat er aan half puntje af. En dat nadat ik aanvankelijk dacht dat dit boek niet naar mijn smaak zou zijn: vanaf de eerste pagina krijgt de lezer te maken met geweld, hetgeen alleen maar toeneemt en erger wordt.

Het is het opvallendste bestanddeel in het verhaal over de twee halfbroers, Elliot - ‘Digger’ - Danzinger en de anderhalf jaar jongere Clay Luckman. Hun moeder wordt voor hun ogen vermoord, de vader opgepakt, en zo belanden ze in het weeshuis. Als Digger door een vervelend voorval maar eigenlijk onterecht in een jeugdgevangenis geplaatst wordt, gaat Clay met hem mee. De broers lijken onafscheidelijk, ze hebben immers alleen elkaar. Maar op de dag dat een ter dood veroordeelde misdadiger een nacht moet verblijven in de jeugdinrichting verandert alles. Earl Sheridan, moordenaar en psychopaat, weet te ontsnappen, en neemt de broertjes, dan 17 en 19 jaar,  mee als gijzelaars.
Dan blijkt dat Digger de verleiding van het geweld niet kan weerstaan. Hij valt voor de macht van het geweld, en ziet Earl als zijn grote voorbeeld. Overvallen, moorden, het wordt maar erger.

Clay volgt zijn broer niet in diens adoratie, en weet te ontkomen aan de gruwel die hen in handen heeft. Earl is evenwel gemener dan je denken kan. Het boek is als een roadmovie, twee zelfs, die tegelijkertijd langs ongeveer dezelfde route door Californië en Texas leiden. Digger en zijn gezelschap hebben een auto ter beschikking (vraagje: hoe kan het dat een jongen die alleen maar in inrichtingen heeft gezeten auto kan rijden? Leren ze dat daar?)
Clay heeft met zijn metgezel alleen de mogelijkheid om te lopen en te liften.

Natuurlijk komen hun wonderbaarlijke en gewelddadige reizen bij elkaar in een superspannende ontknoping. Laat het maar aan R J Ellory over om je aanvankelijke aversie om te zetten in een gefascineerd lezen. Je wil door, net als de reizigers. Ondanks de gruwel. Dat heeft zeker te maken met de manier waarop de karakters beschreven worden. Je kunt niet anders dan proberen te begrijpen waarom de jongens doen wat ze doen. En niet alleen de jongens volgen we: er zijn natuurlijk ook politiemensen bij betrokken. Ook daar twee lijnen: de ‘gewone’ politieman, en de FBI.
Werkelijk, Ellory overtreft bijna zijn eerste thriller…

ISBN 9789026133589 | paperback | 430 pagina's|  Fontein | februari 2013
Vertaald uit het Engels door Kris Eikelenboom

© Marjo, 17 juni  2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER